Τι ωροσκόπιο έχει ο Αγαμέμνων και πόσο καλή αστρολογία γνωρίζει ο Όμηρος

Το ολόγραμμα του Αγαμέμνονα μας παρουσιάζεται από τον Όμηρο στην Ιλιάδα με τις πλανητικές ενέργειες-θέσεις του Άρη στη μέση , ο Ζευς στο κεφάλι και ο Ποσειδών στο στέρνο.
Η θέση του Άρη στη μέση, στη θέση δηλαδή της Αφροδίτης του Ζυγού και στα νεφρά δεν είναι η καλύτερή του θέση γιατί δεν λειτουργεί αποτελεσματικά, χάνει την δύναμη του. Πρέπει να είναι στο κεφάλι και να το προστατεύει καλά.
Αυτό δείχνει πως ο Αγαμέμνων με όλη την αριστεία του και την ανδρεία του δεν είναι ο δίκαιος στρατηγός του Ελληνικού στρατεύματος και εκτονώνει την Άρεια ενέργεια με λάθος τρόπο χωρίς να προστατεύει, ούτε τον εαυτό του ούτε το στράτευμα.
Ο Ζευς στο κεφάλι δεν είναι η καλύτερη θέση για τον αρχηγό του Ολύμπου. Ως πραγματικός αρχηγός ποτέ δεν κάνει επίδειξη δύναμης και εξουσίας. Συνεπώς η θέση του είναι στα γόνατα τα οποία δεν πρέπει να λυγίζουν και να προσκυνούν κανέναν Θεό και άνθρωπο. Ο Ζευς στα γόνατα κάνει τον άνθρωπο όρθιο και και εγκαινίασε την εποχή του Όρθιου Ανθρώπου και του Homo Sapiens.
H θέση του Δία στον Κριό στο κεφάλι κάνει απλώς έναν άνθρωπο ξεροκέφαλο, εγωκεντρικό και αλαζονικό όπως ήταν ο Αγαμέμνων.
Ο Ποσειδώνας είναι στο στέρνο, στους πνεύμονες δηλαδή, αλλά δεν ανήκει στους Διδύμους και στον Ερμή. Είναι στο Λιοντάρι στην καρδιά πίσω από το στέρνο. ενώ θα έπρεπε να είναι στα πόδια και στους Ιχθείς.
Η θέση αυτή του Ποσειδώνα μεταμορφώνει τον Αγαμέμνονα στο Λιοντάρι της Νεμέας που δυστυχώς που καταστρέφει την νομή του ελληνικού στρατεύματος με τις αδικίες του και τον εγωισμό του, αντί να κρατάει ως επιλογή την λεοντή και να δίνει το σωστό παράδειγμα με την σοφή ηγετική μορφή.
Ο ποιμένας των λαών, κοσμήτωρ, βουληφόρος, σκηπτροφόρος του Διός
δεν πρέπει να είναι αλλά και να φαίνεται δίκαιος και σοφός. Και δεν είναι.
Τι θα έπρεπε να κάνει ο Αγαμέμνονας
Ποτέ δεν έπρεπε να αρπάξει την Βρισηίδα από τον Αχιλλέα, το πρωτοπαλίκαρο του στρατού και να τον προσβάλει με αυτό τον τρόπο διχάζοντας το στράτευμα των Ελλήνων έξω από τα τείχη της Τροίας σε μία τόσο δύσκολη στιγμή οδηγώντας τους Αχαιούς στον αφανισμό για τον δικό του εγωισμό. Ο πατριάρχης των Αχαιών δεν είναι σωστός και δίκαιος.
Κανένας σωστός και σοφός αρχηγός δεν θα το έκανε αυτό.
Ο Αγαμέμνων όμως έχει και ένα άλλο χαρακτηριστικό. Ο Όμηρος περιγράφει την πανοπλία του στο θώρακα και στο στέρνο φέρουσα τρεις μαύρους δράκους να ανεβαίνουν στο λαιμό και από τις δύο πλευρές .
Αυτό σημαίνει ότι ο Αγαμέμνων είχε δρακόντεια επιρροή και νοοτροπία δρακογενή. Για αυτό άλλωστε αποφάσισε να θυσιάσει την κόρη του την Ιφιγένεια επειδή του το ζήτησε η θέα και φυσικά αναφέρεται «ως ποιμένας των λαών «με το σκήπτρο σύμφωνα με τα ήθη και έθιμα της Λεμουρίας από την Εποχή του Δράκου. Μόνο ο Θεός Δράκος ζητά θυσίες παιδιών ή θυσιάζει το δικό του για την εξουσία του και την ηγεμονία του.
Για αυτό και η κατάρα των Ατρειδών τον κυνηγά. Όλη η συμπεριφορά του Αγαμέμνονα είναι αλαζονική και υπεροπτική γυρίζει στην πατρίδα του με την παλλακίδα, αδιαφορεί για την γυναίκα του θυσιάζει την κόρη του για δικό του λάθος.
Στην ηλικία που ήτανε ο Αγαμέμνων στον Τρωικό Πόλεμο το γεωκεντρικό ωροσκόπιο έπαψε να λειτουργεί και δεν μπόρεσε να περάσει στην επόμενη οκτάβα της συνείδησης, το ηλιοκεντρικό με τη σωστή θέση των πλανητών και των ενεργειών τους στον ουρανό και στο φυσικό του σώμα.

Πόσους ποιμένες των λαών και αρχηγούς στρατών και κρατών με σκήπτρα εξουσίας έχουμε σήμερα με αυτή την πλανητική δυσλειτουργία, αγαμεμνονική αλαζονεία, έτσι όπως παρουσιάζονται με το ολόγραμμα τους και τα αγαμεμνονικά ηγεμονικά χαρακτηριστικά τους; Πολλούς….

Θυσιάζουν τα παιδιά τους, κόρες και γιούς για τα δικά τους λάθη, ποτέ δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεων τους, εμμένουν στην εξουσία, αδικούν τους Αχιλλείς τους καλύτερους πολεμιστές, κλέβουν τις γυναίκες τους, συσσωρεύουν τα λάφυρα και τον χρυσό σε ιδιωτικές περιουσίες, πλουτίζουν σε βάρος των λαών τους, κάνουν επίδειξη δύναμης και φονεύονται από την γυναίκα τους που έχουν αδιαφορήσει…. ως πατριάρχες μισογύνηδες.

Ο Αγαμέμνων παρουσιάζεται στους μακρυμάλληδες «κάρυ κομώοντες» Αχαιούς με λαμπρή φορεσιά και αστραφτερά πέδιλα στα πόδια του τα λιπαρά. Οι θεοί εμφανίζονται , διαγράφονται στο αιθερικό του σώμα, ο Ζευς στο κεφάλι ,ο Άρης στην μέση και ο Ποσειδών στο στέρνο..

Η ομορφιά είναι η καλή μορφή του όντος κι η ασχημοσύνη , η έλλειψη σχήματος, η αρμονία ή δυσαρμονία της ενεργειακής ροής .Η γνώση της ύλης , της ενέργειας και των μετατροπών της. Η εξερεύνηση της ύλης είναι ένα εξωτερικό ταξίδι της ύπαρξης και η κατανόηση της ενέργειας ένα εσωτερικό ταξίδι στο κέντρο του εαυτού.

Εξωτερική και εσωτερική ευθυγράμμιση της αντίληψης.
Και τα δύο ταυτοχρόνως ολοκληρώνουν ένα άνθρωπο στης ζωής του τον δρόμο και τον σκοπό.
Το αθάνατο Ελληνικό Πνεύμα ολοκληρωμένα παρουσιάζει και τις δυο διαδρομές με ένα τρόπο μαγευτικό και διαχρονικό.
Β Ιλιάδος

Τοὺς δ’ ὥς τ’ αἰπόλια πλατέ’ αἰγῶν αἰπόλοι ἄνδρες
ῥεῖα διακρίνωσιν ἐπεί κε νομῷ μιγέωσιν,
ὣς τοὺς ἡγεμόνες διεκόσμεον ἔνθα καὶ ἔνθα
ὑσμίνην δ’ ἰέναι, μετὰ δὲ κρείων Ἀγαμέμνων
ὄμματα καὶ κεφαλὴν ἴκελος Διὶ τερπικεραύνῳ,
Ἄρεϊ δὲ ζώνην, στέρνον δὲ Ποσειδάωνι.
ἠΰτε βοῦς ἀγέληφι μέγ’ ἔξοχος ἔπλετο πάντων 480
ταῦρος• ὃ γάρ τε βόεσσι μεταπρέπει ἀγρομένῃσι•
τοῖον ἄρ’ Ἀτρεΐδην θῆκε Ζεὺς ἤματι κείνῳ
ἐκπρεπέ’ ἐν πολλοῖσι καὶ ἔξοχον ἡρώεσσιν.
Ἔσπετε νῦν μοι Μοῦσαι Ὀλύμπια δώματ’ ἔχουσαι•

Ιλίου Αλληγορίες

Αστραία

Από την Πύλη των Λεόντων στη χώρα των Ταύρων

Ει θεοί εισί κακοί, ουκ εισί θεοί.   Ιφιγένεια εν Ταύροις

Η Ιφιγένεια είναι η κόρη του Αγαμέμνονα.
Ο Αγαμέμνων είναι ο αρχηγός της εκστρατείας εναντίον των Τρώων που έχουν κλέψει την Ελένη και έχουν αρπάξει τους θησαυρούς της Ελλάδας σε κατάχρηση φιλοξενίας, ήταν φιλοξενούμενοι και καταπάτησαν τους  νόμους της ευεργεσίας.
Παρουσιάζεται  στην Ιλιάδα με εντυπωσιακό σωματέτυπο, ως ποιμένας των λαών, κρατών το σκήπτρο το ηγεμονικόν ,την ποιμαντική ράβδο και ένα θώρακα πανοπλία που φέρνει φέρει δράκους ως το λαιμό στον απόηχο της δρακοντιανής θεοσοφίας.

Ο Αγαμέμνων παρουσιάζεται στους μακρυμάληδες «κάρυ κομώοντες» Αχαιούς με λαμπρή φορεσιά και αστραφτερά πέδιλα στα πόδια του τα λιπαρά. Οι θεοί εμφανίζονται , διαγράφονται στο αιθερικό του σώμα, ο Ζευς στο κεφάλι ,ο Άρης στην μέση και ο Ποσειδών στο στέρνο.
Ίσως αν ήταν ο Ποσειδών στα πέλματα, ο Άρης στο κεφάλι και ο Ζευς κυβερνήτης του ήπατος στις επιγονατίδες και ο Απόλλων στο βλέμμα του, η ροή της ενέργειας του να ήταν πιο αρμονική και αποτελεσματική . Ιλίου Αλληγορίες

Ο Αγαμέμνων ήταν βασιλιάς και ιερέας κατά τη συνήθεια των ιερατείων της εποχής του.
Από αυτόν τον βασιλιά, ζητά η μεγάλη θεά να θυσιάσει την κόρη του, που από μεγάλο γένος κρατά.
Η Ιφιγένεια είναι η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα και είναι φυσικά η Άνιμα του με  όλα τα σημαντικά ψυχικά χαρακτηριστικά του.
Ο  Αγαμέμνων αποφασίζει να την θυσιάσει ακολουθώντας την παράλογη λογική της ανατολικής θεοσοφίας. Αυτή που ζητά θυσίες των παιδιών για να αποδείξουν οι πατεράδες ( δεν την ζητά ποτέ από μανάδες, ξέρει την απάντηση ) την υποταγή και την πίστη τους, όπως περιγράφεται και στη θυσία του Ισαάκ του γελαστού παιδιού από τον Αβραάμ.
Η Λεμουρία καλά κρατεί με όλα τα ήθη και έθιμα της χωρίς λογική. Από τη εκατόγχειρα Θεά Κάλι φθάσαμε στις θρησκείες της Ουρ και τους μεγάλους θεούς της μαζί με τις μεγάλες θεές την Κυβέλη που ευνουχίζει όλα τα αρσενικά να προσκυνούν άσπρους και μαύρους κύβους, ως ευνουχισμένοι κυβερνήτες κυβερνητικών οργανισμών.
Άλλοι σφάζουν τα αρσενικά παιδιά και άλλοι σφάζουν τα θηλυκά σε μια θεοσοφία που περιφέρεται χωρίς καμία λογική και ουσία καταστρέφοντας τον θηλασμό και το ΧΧ και το ΧΥ στα θηλαστικά . Ποιο θα είναι το μέλλον της ανθρωπότητας χωρίς αυτά; Οι ερμαφρόδιτες αμοιβάδες και τι θα γεννούν; Αυγά ξανά.
Δεν υπάρχει αληθινός Θεός πού να τα ζητά όλα αυτά και να υποβάλει σε τέτοιο καψόνι  δοκιμασία τους απλούς θνητούς. Να δει αν τον πιστεύουν δηλ, λες και έχει ανάγκη ένας  θεός αν τον πιστεύουν ή όχι οι υποτακτικοί και αναλόγως να τους επιβραβεύει ή να τους τιμωρεί.
Μόνο αρχομανείς τύραννοι,  έχουν  τέτοιες ανάγκες και εφαρμόζουνε αυτές τις τακτικές και μεθόδους για την πλήρη υποδούλωση υποταγή του ανθρώπινου όντος .
Αλλά ακόμη και αν υπάρχει τέτοιος θεός, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός από ένα ανθρώπινο νοήμον όν, γιατί δεν είναι ούτε ευφυής ούτε δίκαιος ούτε σοφός ούτε καν λογικός.
Ο Αγαμέμνων, αν και γενναίος πραγματικά, έχει την αριστεία του στα Έπη τα Ομηρικά, έχει και πολλά ελαττώματα και λάθη έχει κάνει πολλά, πράγμα που υπογραμμίζεται από το ολόγραμμα του και την κακή ροή της ενέργειας στο σώμα του.
Το πρώτο μεγάλο λάθος που κάνει ο Αγαμέμνονας είναι ότι κλέβει την άνιμα του Αχιλλέα και μάλιστα 2 φορές και με την Ιφιγένεια και με την Βρισηίδα
Αρπάζοντας την Άνιμα από τον Αχιλλέα σε επίδειξη αλαζονικής ηγεμονίας,, καταστρέφει όχι μόνο το καλύτερο μέρος του στρατεύματος του το πιο αποτελεσματικό αλλά διχάζει και ολόκληρο το στράτευμα οδηγώντας το σε απανωτές πανωλεθρίες.
Οι Έλληνες έχει βρίσκονται εκεί για της Ελένης την αρπαγή και ο Αγαμέμνονος κάνει κάτι πολύ χειρότερο και από τους Τρώες. Κλέβει τον Αχιλλέα, του παίρνει τη γυναίκα και τον σκοτώνει μεταφορικά.
Δεν σκότωσε ο δειλός Πάρις τον Αχιλλέα, τον είχε σκοτώσει πιο πολύ πριν ο Αγαμέμνων κλέβοντας του, την  ψυχική δύναμη.
Το τέλος του δεν ήταν καλό, η Κλυταιμνήστρα ήταν η άνιμα του με παραπλήσια χαρακτηριστικά. Και ούτε το όνομα της Κλυταιμνήστρας αλλά, ούτε το όνομά της Μήδειας της  άνιμας του Ιάσονα δεν δίδεται σε παιδιά των Ελλήνων αποφεύγοντας αυτή την κακοτοπιά .
Αντί να αναλάβει την ευθύνη του, απέναντι στη θέα, να παραιτηθεί από την αρχηγία του στρατού και να παντρέψει τον Αχιλλέα με την Ιφιγένεια, δηλώνει την πλήρη υποταγή και τοποθετεί στο βωμό την θηλυκή κεφαλή. Ψάχνοντας για τις δικαιολογίες της Πετροβασίλη θα ρίξει το βάρος στη  Γιαδικιάρογλου και στον Μενέλαο και τον Οδυσσέα σαν να ήταν κανένας ανήλικος και τον παρέσυραν οι κακές παρέες και όχι ο  υπεύθυνος στρατηγός της εκστρατείας, πράγμα που το κάνει ακόμη χειρότερο. Μετάθεση ευθυνών.
Τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά με τον Αχιλλέα να ηγείται της εκστρατείας, ούτε οι Έλληνες θα είχαν υποφέρει τόσο πολύ αλλά ούτε και οι Τρώες. Θα ήταν μικρότερες οι παράπλευρες απώλειες και δεν θα θρηνούσαν οι Τρωάδες τόσο πολύ μαζί με την Εκάβη.
Τι απέγινε η Ιφιγένεια;
Την Ιφιγένεια την άρπαξε η θεά και θυσιάστηκε το αγαπημένο της ελάφι της, το ελάφι που κυνήγησε ο Ηρακλής και προσπάθησα να το πιάσει χωρίς να το πληγώσει, το κατέστρεψε ο Αγαμέμνονας βάζοντας σε νέες περιπέτειες την Ελληνική φυλή. Τριγυρνούσε με όλο το θηρίο,  εγωιστής και εγωμανης, αντί να κρατά την Λεοντή βγαίνοντας από την Πύλη των Λεόντων.
Την Ιφιγένεια την άρπαξαν οι Ταύροι και θυσίαζαν τους ξένους που έφταναν εκεί σαν αγελάδες.
Όταν επέστρεψε η Ιφιγένεια στην Ελλάδα μαζί με το τον άγριο ορεσίβιο αδελφό,  τον Ορέστη, τι βλέπει;
Ούτε ένα άγαλμα του Αχιλλέα στη Ελλάδα, μία θλιμμένη αυτοκρατορία των Αψβούργων έχει φτιάξει ένα Αχίλλειον ( που ρημάζει ) στο νησί των Φαιάκων και μόλις πρόσφατα ένα μικρό  και ταπεινό, στη χώρα των Φαρσάλων.
Ούτε ένα άγαλμα του Αλέξανδρου, μόνο ένα, στέκει στη Θεσσαλονίκη ατενίζοντας τον Όλυμπο πολύ πρόσφατα και μετά βίας, η Αθήνα ύψωσε σε βάθρο τον αρχηγό της εκστρατείας εναντίον των Περσών που είχαν κάψει την κλεινή πολιτεία. Πάλι καλά που δεν έχουν βάλει και άγαλμα του Δαρείου, να κλαίμε  και να θρηνούμε για την Περσέπολη.
Οι Αγαμέμνονες πολλοί, με στρατιωτικές στολές  μπόλικα παράσημα και μετάλλια, κοιλίτσα στρογγυλή και λίγο πλαδαροί. Νους υγιής εν σώματι υγιεί;  Αλήθεια, τα παράσημα και τα μετάλλια δεν δίνονται στον πόλεμο για να έχουν μία άξια, σε καιρό ειρήνης τι αντιπροσωπεύουν; Την αγαμεμνονική  ματαιοδοξία;
Και όχι μόνο αυτό, και ο Αχιλλέας και ο Αλέξανδρος βλέπει να λοιδορούνται να συκοφαντούνται από μίζερους δειλούς κομπλεξικούς ανθρώπους υποτυπώδους νοημοσύνης και να μην κατανοούνται στο ύψος τους και την σημασία τους.
Η σπουδαιότητα του Αχιλλέα είναι υψίστης σημασίας για την Εθνική Άμυνα της Ελλάδος. Στην ουσία δεν υπάρχει χωρίς αυτόν και το πρότυπο του.
Η απουσία του οδήγησε στις ήττες και πανωλεθρίας που υπέστη ο ελληνικός στρατός λόγω κακής στρατιωτικής ηγεσίας του.
Η παρουσία του Αχιλλέα και του Αλέξανδρου πρέπει να είναι σαφής και διαρκής.
Με  τον Αχιλλέα αρχηγό της Εθνικής Άμυνας ο Ελληνικός στρατός είναι αήττητος.  Σύζυγος του στο πλευρό του η Ιφιάνασσα Ιφιγένεια να τον βοηθά στην ψυχική ισορροπία  και στις ορθές  αποφάσεις να παίρνει σοφά.
Στην καινούργια Βουλή των Ελλήνων και στη νέα πρωτεύουσα που θα κτιστεί από την αρχή και σωστά, τρία αγάλματα πρέπει να στέκουν μπροστά:
το άγαλμα του Αχιλλέα
το άγαλμα της Νίκης με τα φτερά
και το άγαλμα της Αθηνάς Σοφίας
για ένα καθαρό Ελληνικό ουρανό
γραμμένο από ονόματα Ελληνικά.

Κλεπτών γαρ η νυξ, της δε αληθείας το φως.
Η νύχτα είναι των κλεφτών, και το φως είναι της αλήθειας Ιφιγένεια εν Ταύροις

Είπε η Ιφιγένεια… από τα Έπη τα Ομηρικά

Αστραία 

Χορεύοντας με τους λύκους

Λύκε λύκε είσαι εδώ…
Η άρεια ενέργεια είναι μια ενέργεια αρσενική ευθεία παρορμητική, είναι φωτιά. Είναι το κόκκινο το χρώμα με τη μεγαλύτερη ταχύτητα, ο Άρης Κριός, το γ΄ της εκλειπτικής, είναι το σπερματοζωάριο που ενώνεται με ένα ωάριο, στρογγυλό, θηλυκό, καμπύλο την Αφροδίτη και γεννούν ένα παιδί, την Αρμονία, σε ευφυή συνεργασία.
Ο Άρης είναι ο πολεμιστής, ο υπερασπιστής με τη σωστή χρήση της ενέργειας. Ο λύκος είναι το ζώο τοτέμ του και η Κοκκινοσκουφίτσα το παραμύθι του, μαζί με τον Ταρζάν που  χάρη στην  Τζέιν θυμάται πως ήταν άνθρωπος.
Σε έλλειψη ή υπερβολή έχουμε τους εκθηλυκοποιημένους άνδρες, τους παθητικούς, τους δειλούς, τους πολεμοχαρείς, τους βάναυσους σαδιστές.
Ο Άρης για να λειτουργεί άψογα και να συμπληρώνεται αρμονικά χρειάζεται κοντά του μία γυναικεία συντροφιά την Αφροδίτη. Χρειάζεται δηλαδή μία γυναίκα που να του αρέσει και να τον αγαπά, έτσι μπορεί σωστά και να πολεμά, αν χρειαστεί.  Αν αφήσουμε  τους τελευταίους 100  άνδρες  ναυαγούς σε ένα απομονωμένο άγιο νησί, να ασκητέψουν, μετά από 100 χρόνια δεν θα υπάρχει κανείς να θυμάται την αγιοσύνη τους και καμιά ανθρωπότητα να τους  μνημονεύει μαζί με τα λείψανα τους. Αυτός είναι ο αδυσώπητος νόμος της φύσης.
Η παρουσία της θηλυκής ενέργειας της γυναικείας διαισθητικής συμβουλής είναι απαραίτητη για την ισορροπία του. Δεν μπορεί να επιβιώσει ένας άνδρας χωρίς αυτή όσο έξυπνος  και δυνατός να είναι.
Για να συμβεί αυτό ο Άρης άντρας πρέπει να σέβεται τη γυναίκα Αφροδίτη και γυναίκα Αφροδίτη να μπορεί να τον αγαπάει και να τον εκτιμάει. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από αρμονικές ερωτικές σεξουαλικές σχέσεις χωρίς έλλειψη και χωρίς υπερβολή. Ούτε εμμονή με το σεξ, ούτε αποχή.
Ο Άρης είναι πολεμιστής, πολεμά άμεσα. Πολεμά σε μάχη σώμα με σώμα, γιατί έχει ένα σώμα που μπορεί να το υποστηρίξει αυτό, η γυναίκα πολεμά με άλλα μέσα.
Οι παλιοί άντρες σεβόταν τις γυναίκες και τα παιδιά, τα γυναικόπαιδα και τον άμαχο πληθυσμό όταν πολεμούσαν, εκεί σταματούσαν. Τώρα έχει ξεχαστεί και αυτό. Οι άνδρες χάνουν σε ενεργειακή μάζα μέσα από λάθος διατροφικές συνήθειες ασχολίες και γίνονται πιο θηλυπρεπείς.
Οι θρησκείες, επειδή είναι Αμαζόνες καταστρέφουν τους άνδρες, τους θυσιάζουν σε ένα αυταρχικό θεό που για να διατηρηθεί στην εξουσία, τον χωρίζει από το θηλυκό. Είναι χαρακτηριστικός ο μισογυνισμός που επικρατεί στις θεοκρατικές θρησκείες λεμουριακού τύπου.
Ο πραγματικός άντρας, ακόμη και θεός, δεν στέλνει στον πόλεμο το μονάκριβο παιδί του, ούτε τη γυναίκα του, και αυτός να παρακολουθεί την έκβαση του πολέμου και της σωτηρίας του κόσμου από την σκηνή του Δαρείου. Πάει ο ίδιος, γιατί όταν θα  γυρίσει πίσω, θα πρέπει  να υπάρχει κάποιος και κάποιοι να τον περιμένουν. Και αναλόγως να έχει ένα σοβαρό για να μείνει ζωντανός και θα γυρίσει.
Ο σωστός Άρης δεν είναι τζάμπα μάγκας. Δεν βρίζει ανώνυμα, δεν υπερασπίζει ανώνυμα τις ιδέες του και ότι αγαπά. Δεν χτυπά ένα αδύναμο και ποτέ πισώπλατα.
Η Αφροδίτη είναι η άνιμα για τον Άρη, μέρος του Χ. Είναι η πηγή της ενέργειας του και της ισορροπίας του. Αν αφαιρέσεις την Χ Αφροδίτη,  καταστρέφεις ένα άνδρα. Μένει ένα Υ, μόνο και άγριο θυμωμένο και απελπισμένο να κτυπά ότι και όποιο βρει μπροστά του.
Αυτό που έκανε ο Αγαμέμνων να αρπάξει τη Βρισηίδα από τον Αχιλλέα ήταν ένα γεγονός, όχι μόνο μεγάλης προσβολής αλλά, και μεγάλης ενεργειακής κλοπής. Του έκλεψε την  άνιμα άμυνα και μάλιστα δύο φορές προκαλώντας την θυελλώδη Μήνι  με την οποία αρχίζει ιδιαιτέρως  σημειολογικά η Ιλιάδα.
Ο Αγαμέμνων, με δράκους στον θώρακα του στον απόηχο της Παλαιάς Λεμουρίας και νοοτροπίας θυσιάζει την Ιφιγένεια άνιμα του Αχιλλέα για την επίτευξη της αποστολής, χρησιμοποιώντας τον.
Αντί να θυσιαστεί ο ίδιος και να βάλει το κεφάλι του στο βωμό ή στην καλύτερη περίπτωση να παραιτηθεί και να δώσει την αρχηγία του στρατεύματος στον Αχιλλέα, τον χρησιμοποιεί και του κλέβει την Άνιμα  του, Ιφιγένεια.  Συνεχίζει με τη Βρισηίδα καταστρέφοντας τον και οδηγώντας του στο θυμό, καταστρέφοντας παρ όλίγον, και την εκστρατεία. Γενναίος ο Αγαμέμνων αναμφίβολα,  αρσενικότητα ΧΥ πολλών αστέρων, έχει αριστεία, ο ποιμένας  των λαών, με το σκήπτρο του Διός, αλλά όχι σωστός αρχηγός, γιατί είναι εγωιστής και αλαζονικός. Αναγνωρίζει όμως το λάθος και είναι προς τιμή του ζητώντας έστω και καθυστερημένα συγνώμη από τον Αχιλλέα.

Οι Έλληνες βρισκόταν εκεί, εξαιτίας αυτής της αρπαγής, της εθνικής τους  άνιμας, της Ελένης.  Οι Τρώες κλέψανε τους θησαυρούς, τη γνώση αλλά και την ψυχική  δύναμη και ενέργεια των Ελλήνων, την πηγή της. Ήταν υποχρεωμένοι να την πάρουν πίσω. Χωρίς την Ελένη, η Ελλάδα  είναι χαμένη.  Η κλοπή των Τρώων  είναι μία πολύ σοβαρή κλοπή πρωτίστως ενεργειακή. Και τότε και τώρα.

Ο χριστιανισμός με τα πολλά πλοκάμια των αιρέσεων του,  καταστρέφει  την άρεια ενέργεια μέσα από μία άκρατη αντικοινωνική απάνθρωπη θρησκοληψία και θεολαγνεία κλέβοντας  ενοχοποιώντας  και αφορίζοντας την ομορφιά  της ζωής. Καταστρέφει  έτσι και τον εθνικό άνιμους.  Το αποτέλεσμα είναι να έχει δημιουργήσει  βάλτο  υστερίας σε νοσηρά έλη, συμπλέγματα, ενοχές και σαδομαχιστικά  σύνδρομα ταΐζοντας τον στερημένο σεξισμό των Μεροβιγγείων  πάρτι  με την Περσεφόνη  να λαχταρά ένα πραγματικό ερωτικό φιλί από τον νέο άνθρωπο.

Με πρότυπο έναν Θεό που δεν νυμφεύτηκε ποτέ, που δεν αγάπησε μία γυναίκα, που δεν αγκάλιασε μία γυναίκα και ένα δικό του παιδί, αλλά προτίμησε την παράνομη συνουσία με το κρίνο, που δεν πολέμησε ποτέ για την πατρίδα του, που δεν την υπηρέτησε, που  δεν εργάστηκε ποτέ, δίνοντας το σωστό παράδειγμα για Θεούς και ανθρώπους.
Οι Μύθοι, ως μύθοι και συμβολισμοί έχουνε μία δικαιολογία και ερμηνεία, ως κυριολεξία όμως και δόγμα, καμία.
Κάποτε, Once Upon a Time,…. ένας πολύ έξυπνος άνδρας ρώτησε μία πολύ απρόσιτη γυναίκα σε ένα  βραδινό τηλεφώνημα:
Τι θα μπορούσα να κάνω για να κερδίσω την αγάπη σου και το θαυμασμό σου;
Ρώτησε….

Αστραία