την Εποχή των Εκατόγχειρων

 από την ιερή αγελάδα της Λεμουρίας στον ιερό ταύρο της Ατλαντίδας

 Τρεις γραμμές στο μέτωπο της τρίμορφης θεότητας και η τρίαινα σε ένα από τα εκατό χέρια του τριτοπρόσωπου θεού.

Ο Σίβα είναι γνωστός ως «Ο Καταστροφέας» εντός του Τριμούρτι , της ινδουιστικήςθεϊκής τριάδας που περιλαμβάνει επίσης τον Μπράχμα και τον Βισνού.

Ο Σίβα έχει πολλές πτυχές, καλοπροαίρετες όσο και τρομακτικές. Σε καλοπροαίρετες όψεις, απεικονίζεται ως ένας παντογνώστης Γιόγκι που ζει ασκητική ζωή στο όρος Καϊλάς  καθώς και ως οικοδεσπότης με τη σύζυγό του Παρβάτι και τα δύο παιδιά του, Γκανέσα ( το ελεφαντάκι ) και Καρτικέγια . Στις άγριες όψεις του, συχνά απεικονίζεται να σκοτώνει δαίμονες. Ο Σίβα είναι επίσης γνωστός ως Adiyogi Shiva, που θεωρείται ο προστάτης θεός της γιόγκα , του διαλογισμού και των τεχνών. 

Τα εικονογραφικά χαρακτηριστικά του Σίβα είναι το φίδι γύρω από το λαιμό του, το στολιστικό μισοφέγγαρο , ο ιερός ποταμός Ganga που ρέει από τα μπερδεμένα μαλλιά του, το τρίτο μάτι στο μέτωπό του (το μάτι που κάνει στάχτη τα πάντα μπροστά του όταν ανοίγει). trishula ή τρίαινα ως όπλο του, και το τύμπανο damaru .

Ο Σίβα έχει προ-βεδικές ρίζες  και η φιγούρα του Σίβα εξελίχθηκε ως συγχώνευση διαφόρων παλαιότερων μη βεδικών και βεδικών θεοτήτων, συμπεριλαμβανομένου του θεού της καταιγίδας Ρίγκβεδικο Ρούντρα που μπορεί επίσης να έχει μη βεδική προέλευση, σε ένα ενιαίο κύρια θεότητα.  Ο Σίβα είναι μια παν-ινδουιστική θεότητα, την οποία σέβονται ευρέως οι Ινδουιστές στην Ινδία , το Νεπάλ , τη Σρι Λάνκα και την Ινδονησία (ειδικά στην Ιάβα και το Μπαλί )

Ο όρος εξελίχθηκε από το Βεδικό Rudra-Shiva στο ουσιαστικό Shiva στα Έπη και τα Puranas, ως μια ευοίωνη θεότητα που είναι ο «δημιουργός, αναπαραγωγός και διαλύτης»

Ο Πασουπάτι  σανσκριτικά Paśupati είναι μια ινδουιστική θεότητα και μια ενσάρκωση του ινδουιστικού θεού Σίβα ως «άρχοντα των ζώων». Ο Πασουπάτι λατρεύεται κυρίως στο Νεπάλ και την Ινδία. Το Πασουπάτι είναι επίσης η εθνική θεότητα του Νεπάλ.

Paśupati ή Πασουπατινάθ , σημαίνει «Κύριος όλων των ζώων» ( κυρίως των βοδιών ). Αρχικά ήταν ένα επίθετο του Ρούντρα στη Βεδική περίοδο .  Τώρα είναι ένα από τα επίθετα του Σίβα.

Η Τριπούντρα tripuṇḍra «τρία σημάδια» είναι μια ινδουιστική σαϊβίτικη τιλάκα και μια μορφή σωματικής τέχνης με προέλευση στην αρχαία Ινδία. Αποτελείται από τρεις οριζόντιες γραμμές στο μέτωπο, συνήθως με μια κουκκίδα από ιερή τέφρα, και έχει πνευματικό νόημα στην παράδοση του Σίβα στον Ινδουισμό .] Ένα σήμα που σχετίζεται με την παράδοση του Βισνού που αποτελείται από κάθετες γραμμές ονομάζεται Urdhva Pundra.

 Ο Πασουπάτι Ποσειδών κυβερνήτης των ποδιών και των βοδιών, οι Βούδες καθιστοί πάντα χωρίς πόδια, ανενεργά και με 7 τσάκρας, μαρκάρει το σημάδι του στο μέτωπο των αμνών την Εποχή των Ιχθύων των γοργόνων με ουρά και των θρησκειών

Αστραία

σε Ανατολικές και Δυτικές αυτοκρατορίες
Αγίες και Ιερές Τριάδες
από την Κινέζικη Τριάδα την Αγνή έως τη Λέσχη την Τριμερή

Πως φθάσαμε στην Τρίαινα της Ουκρανίας σε θάλασσες δακρύων
Το πρόβλημα αρχίζει όταν το Ένα γίνεται δύο και μετά τρία ( και Τροία) και μετά 3.000 διάφορα πράγματα, λέει ένας Σοφός Δράκος.
Από το Ένα Χάος λοιπόν, γίνεται η Γαία και ο Ουρανός και μετά βγαίνει το παιδί, Τιτάνας τρομερός ο Κρόνος και μετά νάσου πετάγεται και ο εγγονός, ο Ποσειδώνας ο κυκλοθυμικός.
Ο αυτοσύστατος νους του Ολύμπου ιδρύει την λέσχη την τριμερή των τριών αδελφών. Ο Ζευς » μία Ζωή την έχουμε» με το σκήπτρο το βασιλικό, ο Πλούτων «δυο πόρτες έχει η Ζωή», με το δικέρατο ραβδί και τον τρικέφαλο Κέρβερο παρά πόδας, και ο Ποσειδών «τρία πουλάκια κάθονται» και πλέκουν θεοκρατικές και θεοσοφιστικές αυτοκρατορίες.
Μετά ακολουθούν τρεις χιλιάδες πράγματα και άπειροι αριθμοί του τρία και τα προβλήματα που μας δημιουργούν…συνεχώς.
Το Λίθιο( μεγάλες χώρες εξαγωγής Χιλή Κίνα Αφγανιστάν ) έχει Ατομικό Αριθμό 3, βοηθά στην διπολική και την τριπολική διαταραχή και το Ποσειδώνιο 93, βοηθά στη γρήγορη Πνευματική Επιστροφή στο Μεγάλο Ένα ( για όσους την επιθυμούν διακαώς) ραδιενεργό και πυρηνικό καύσιμο, σε συνδυασμό δε με το όπιον , ισχυρότατον.
Την Τρίαινα και την Τριάδα την συναντάμε παντού σε Δύση και Ανατολή. Την κρατούν η θεά Κάλι, ο Σίβα, η Σεμίραμις πλέκει καλτσάκια με Ιερές Τριάδες και στη Δύση με τον Ποσειδώνα κυβερνήτη Γαλάζιο αυτοκράτορα της Ατλαντίδας ( από εκεί έμεινε η κακή συνήθεια αυτή…. μερικών ). Σε πλαγιά του Περού συναντούμε την Τρίαινα των Άνδεων ποσειδώνιο ιερογλυφικό γεωγλυφικό.
Σημαίες και προσωποποιήσεις κρατών έχουν την τρίαινα όπως τα νησιά Μπαρμπάντος και η προσωποποίηση της Βρετανικής αυτοκρατορίας που ισχυρίζεται πως την χάρισε ο ίδιος ο Θεός. Φυσικά πως αλλιώς.
Το 3 συμβολίζει την ήπειρο Μου και ο Υάμ τον Θεό του νερού, είναι ο θεός της θάλασσας στο Χαναναϊτικό πάνθεον. Παίρνει το ρόλο του αντιπάλου του Βάαλ στον Ουγκαριτικό Κύκλο του Βάαλ, ο Ελ , αρχηγός των Θεών και πατέρας των θεοτήτων δεύτερης βαθμίδας, διορίζει τον Υάμ να πολεμήσει τον Χαντάντ-Βάαλ . Στην interpretatio graeca του Φίλωνα του Βύβλου , το Ελ αντιστοιχεί στον Κρόνο , ο Χαντάντ-Βάαλ στον Δία , ο Υάμ στον Ποσειδώνα και ο Μοτ στον Άδη. Σόι πάει το βασίλειο.
Τρίαινα κρατάει και ο Τζένγκις Χαν χαράσσεται στο μνημείο τάφο του σε εμφανή σημείο.
Οι Χάζαροι έχουν ιερή σφραγίδα με τρίαινα που αργότερα υιοθετήθηκε από τους Ρούρικους και τον πρίγκιπα Βαράγγιο Ρούρικ των Ρως του Κιέβου, σημερινή Ουκρανία

Μια δίγλωσση επιγραφή από την Παλμύρα που χρονολογείται στον 1ο αιώνα εξισώνει τον Ēl-Δημιουργό-της-Γης με τον Έλληνα θεό Ποσειδώνα .
Είναι γνωστό ότι ο Ποσειδώνας λατρευόταν στη Βηρυτό , με την εικόνα του να εμφανίζεται σε νομίσματα αυτής της πόλης. Ο Ποσειδώνας της Βηρυτού λατρευόταν επίσης στη Δήλο , όπου υπήρχε ένας σύλλογος εμπόρων, εφοπλιστών και αποθηκών που ονομαζόταν Poseidoniastae of Berytus που ιδρύθηκε το 110 π.Χ.
Αν και ο Sanchuniathon διακρίνει τον Ποσειδώνα από τον Elus/Cronus του, αυτό μπορεί να είναι ένας διαχωρισμός μιας συγκεκριμένης πτυχής του Ēl σε μια ευημεριστική περιγραφή. Η ταύτιση μιας όψης του Ēl με τον Ποσειδώνα παρά με τον Κρόνο θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι ταιριάζει καλύτερα με την ελληνιστική θρησκευτική πρακτική, αν πράγματι αυτός ο Φοίνικας Ποσειδώνας είναι πραγματικά ο Ēl που κατοικεί στην πηγή των δύο βάθη των ουγαριτικών κειμένων.
Το Khazar Tamga ως σύμβολο εξουσίας δεν εμφανίστηκε αρχικά μεταξύ των Χαζάρων, αλλά μεταξύ των προγόνων των τουρκικών λαών και του προγόνου του Togarma. Οι Χαζάροι έγιναν ανεξάρτητος λαός μόλις τον 7ο αιώνα μ.Χ.
Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΤΡΙΑΙΝΑΣ
Στην πραγματικότητα, οι τουρκικές φυλές δεν επινόησαν κάτι νέο. Ακόμη και οι αρχαίοι Σουμέριοι «έδωσαν» την τρίαινα σε δύο θεούς ταυτόχρονα – την υπέρτατη θεά Inanna, που κυβερνούσε τη θρυλική χώρα της Aratta και τον Ishkur, που ήταν υπεύθυνος για τα νερά του ουρανού, τις βροντές και τις αστραπές.
Μετά τους Σουμέριους, αυτό το σύμβολο χρησιμοποιήθηκε από εκπροσώπους του μινωικού πολιτισμού, καθώς και από τους κατοίκους της αρχαίας Ινδίας.
Εκτός από αυτόν τον λαό, το σύμβολο με τα τρία δόντια χρησιμοποιήθηκε από τη φυλή των Borghigins, όπου ήταν προσωπικό σύμβολο του Τζένγκις Χαν, μετά το οποίο πέρασε στον διάδοχό του – τον γιο του Jochi. Την εποχή του Batu, το σήμα κόπηκε σε νομίσματα.
Αν και το Κίεβο ιδρύθηκε τον 5ο αιώνα και οι περιοχές γύρω από αυτό και οι φυλές που ζούσαν εκεί ονομάζονταν Ρώσοι, οι Ρως του Κιέβου έγιναν ενιαίο και ισχυρό κράτος τον 10ο αιώνα. Όπως συνηθιζόταν με όλους τους ηγεμόνες, ο Ρουρίκ είχε το δικό του φυλετικό σήμα, το οποίο βασιζόταν στο όνομά του

Το Khazar tamga, το οποίο αρχικά βασιζόταν σε έναν δικέφαλο ή τρικέφαλο δράκο με κεφάλια λύκου, δεν έχει καμία σχέση με τα χέρια των πριγκίπων του Κιέβου.
Κατά κανόνα, στα νομίσματα των Σλάβων του Κιέβου συναντά κανείς φιγούρες που μοιάζουν με ανεστραμμένο γράμμα «Π», στο οποίο προστίθενται «παραφυάδες» από κάτω ή στη μέση, και ομοίως κουκκίδες, σταυροί κ.λπ. Τα ίδια σύμβολα μπορεί να φαίνονται διαφορετικά ανάλογα με το αντικείμενο στο οποίο απεικονίστηκαν.
Το Khan-Tuvan Dyggvi , σύμφωνα με τον Omeljan Pritsak , ήταν το όνομα ενός Χαζάρου χαγκάν στα μέσα της δεκαετίας του 830. Οδήγησε μια εξέγερση των Kabars ενάντια στους Khagan Bek . Καθώς αυτή η εξέγερση έλαβε χώρα σχεδόν ταυτόχρονα με τη μεταστροφή των Χαζάρων στον Ιουδαϊσμό , ο Pritsak και άλλοι έχουν υποθέσει ότι η εξέγερση είχε μια θρησκευτική πτυχή. Ο Omeljan Pritsak υπέθεσε ότι ένας Χαζάρος Χαγκάν ονόματι Khan-Tuvan Dyggvi, εξόριστος μετά την απώλεια ενός εμφυλίου πολέμου , εγκαταστάθηκε με τους οπαδούς του στον σκανδιναβικό-σλαβικό οικισμό του Ροστόφ ., παντρεύτηκε τους τοπικούς σκανδιναβούς ευγενείς και έγινε πατέρας της δυναστείας των Ρώσων χαγάνων.

Από το Βιβλίο του Χρόνου μια αγριεμένη Ποσειδώνια Θάλασσα της Αντίληψης…..δρόμος

Αστραία

η αγία τρίαινα του Ποσειδώνα
το πρόβλημα αρχίζει όταν το ένα γίνεται δύο
και μετά γίνεται 3 τρία και 3.000 διάφορα πράγματα μύθοι θρησκείες και θρησκειολογίες
Μετά την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, η Μεσοποταμία γίνεται το κέντρο της θεοσοφίας στην καρδιά της παλιάς Λεμουρίας και η μητέρα των θρησκειών και των θεών.
Θεοί βασιλείς αυτοκράτορες και δοξασίες στο παιγνίδι της εξουσίας. Έτσι χτίζονται τα τείχη τα ψηλά της Βαβυλωνίας. Babylon το όνομά της από τον το Ακκαδικό Μπαμπ-Ιλάνι που σημαίνει «πύλη των θεών», μπαμπ, μπαμπάς Βαάλ Βήλος, φίλος πατέρας μπαμπάς Κρόνος. Και φθάνουμε στο Β(ήτα) και τον φθόγγο μπ μπα που προφέρει το μωρό μετά το μαμά.
Η Σεμίραμις είναι μία μυθική βασίλισσα της Βαβυλώνας, το όνομά της ενέπνευσε φιλοσόφους μουσικούς ποιητές και ιδρυτές θρησκειών από τον Βολταίρο τον Δάντη έως τον Ροσίνι. Την αναφέρει και ο Ηρόδοτος στην ταξιδιωτική του αναφορά και περιγραφή.
Η Σεμίραμις είναι Shamiram στα αραμαϊκά. Πολλές ιστορίες υπάρχουν γύρω από την προσωπικότητά της, ενώ έχουν γίνει προσπάθειες ταύτισής της με αληθινά πρόσωπα. Το όνομα «Σεμίραμις» είναι εξελληνισμένη μορφή του ακκαδικού ονόματος «Sammur-amat», που σημαίνει «δώρο της θάλασσας».
Σύμφωνα με το θρύλο, η Σεμίραμις ήταν κόρη ενός θνητού, του Σύρου, και της θαλάσσιας θεότητας Δερκετούς, η οποία την εγκατέλειψε μωρό κι έπεσε και πνίγηκε στη θάλασσα. Η Σεμίραμις ανατράφηκε με τη βοήθεια περιστεριών, μέχρι που τη βρήκε και ανέλαβε την ανατροφή της ο Σίμμας, βασιλικός βοσκός. Ταξιδεύοντας με καλαθάκι στεγανοποιημένο, ως μωρό φτάνει σε ασφαλή χέρια. Αυτές οι ιστορίες με τα μωρά στα καλαθάκια έχουν αντικατασταθεί με τις ιστορίες των πελαργών Πελασγών στη νεότερη έκδοσή τους.
Στην αρχαία πόλη Νιμρούντ (στο σημερινό Ιράκ), δύο αγάλματα αφιερωμένα στον Ναμπού, αναφέρουν το όνομά της -ο Ναμπού, θεός της γραφής και της σοφίας, ήταν κορυφαία σημιτική θεότητα που λατρευόταν από Ασσύριους και Βαβυλώνιους.
Επίσης, μνημονεύεται σε δύο στήλες, μία η οποία αποκαλύφθηκε στην τουρκική πόλη Κιζκαπάνλι, και μία δεύτερη στην Ασσούρ του Ιράκ.
Η Τριάδα της Σεμιράτ
Πολύ παλιά, αμέσως μετά τον κατακλυσμό, ένας άνθρωπος που ονομάζεται Νεβρώδ εμφανίζεται στη σκηνή της ιστορίας. Όταν πέθανε, η γυναίκα του Σεμίραμις, κατάλαβε ότι χωρίς αυτόν θα έχανε την εξουσία, κι έτσι επινόησε ένα έξυπνο σχέδιο. Η Σεμίραμις ήταν έγκυος. Είπε λοιπόν σε όλους ότι το παιδί στην κοιλιά της ήταν ο Νεβρώβ που ξαναγεννήθηκε.
Η Σεμίραμις αποφάσισε ότι αφού ο σύζυγός της (Νεβρώδ) θεωρείτο σαν θεός όσο ζούσε, αυτή θα τον έκανε αιώνια θεό, μετά το θάνατό του. Και με τη θεοποίηση του, η Σεμίραμις προσθέτει μια νέα έννοια: την Τριάδα – ένα τριαδικό Θεό.
Η Σεμίραμις έμεινε έγκυος μετά το θάνατο του Nεβρώδ. Και για να καλύψει το λάθος της, ισχυρίστηκε ότι το μωρό ήταν ο Νεβρώδ που ξαναγεννήθηκε και έλεγε ότι αυτό το μωρό ήταν πατέρας και γιος συγχρόνως. Η θεία μητέρα που γέννησε αυτό το θείο γιο ήταν η Ίσις, το αιγυπτιακό όνομα της Σεμίραμις. Έτσι έχουμε τώρα τρεις θεούς οι οποίοι πρέπει να λατρεύονται δεόντως–ένα Θεό πατέρα, ένα Θεό γιο, και μία αγία μητέρα θεά. Αυτές οι τρεις θεότητες έπρεπε να θεωρούνται ισότιμες, σαν ίσα μέρη ενός τριαδικού θεού.
Η Σεμίραμις αντικατέστησε την αυτοκρατορική θέση του Νεβρώδ με αυτή τη νέα«Τριαδική» θρησκεία. Κατήχησε τον «θείο γιο» της σ’ αυτή τη θρησκεία, διδάσκοντάς τον το Βαβυλωνιακό μυστήριο των τριών θεών σε ένα, και τον όρισε σαν τον πρώτο αρχιερέας ή Pontifex Maximus της τριαδικότητας.
Αρχικά, έπρεπε ο λαός να πειστεί ότι αυτή η «τριάδα» ήταν πραγματικά αλήθεια. Για να το καταφέρει αυτό, η Σεμίραμις πρόσφερε μια χρυσή κούπα μεθυστικών ουσιών σε όσους ερχόταν για να αποτίσουν φόρο τιμής σ’ αυτήν και το θείο γιο της. Αυτές οι ουσίες αδρανοποιούσαν τις αισθήσεις τους, πείθοντάς τους να αποδεχτούν τη μύησή τους στα Βαβυλωνιακά μυστήρια των τριών ξεχωριστών θεών που τους έβλεπαν σαν ένα θεό, και κατηχούσε μερικούς απ’ αυτούς στην ιεροσύνη.
Όταν ο Ποσειδώνας έχει άγρια κέφια σηκώνει άγρια κύματα του θυμικού του νοητικού και του υπερανεπτυγμένου θρησκευτικού συναισθήματος.
Προσοχή στις τριάδες.
Ο Ποσειδώνας  δεν δένει μόνο τα πόδια αλλά, και τον νου, είναι θάλασσα αγριεμένη του μεγάλου Ωκεανού
Αστραία

Σεμίραμις, Βαβυλών, Τριάδα, Τρίαινα, Ποσειδών