Από το δένδρο της γνώσης του καλού και του κακού
2002 – Στην ετήσια προεδρική ομιλία, ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Τζωρτζ Μπους περιγράφει «καθεστώτα που στηρίζουν τον τρόμο» ως «Άξονα του Κακού».ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
Ως κυρίαρχη εξουσία η ποσειδώνια αυτοκρατορία Νέα Ατλαντίδα δεν θα έλεγε κανείς ότι είναι η καλή και για τον Μπους με την δυναστεία bush ότι ανήκουν στο δέντρο του καλού, μια οικογένεια αγία.
Πριν από 6.000 χρόνια σύμφωνα με τους υπολογισμούς ευσεβούς επισκόπου, ο θεός ως απόλυτη εξουσία, ολοκληρωτικό καθεστώς, όλες οι εξουσίες σε ένα φορέα, δημιουργεί τον παράδεισο την Εδέμ στην Ανατολία με το πρωτόπλαστο ζεύγος και φυτεύει δένδρα δεξιά και αριστερά, κηπουρός και αγγειοπλάστης κεραμοποιός πηλοποιός.

Τι είναι καλό, τι είναι κακό, πως το διακρίνομε και το ξεχωρίζουμε;
Η ερώτηση στερείται νοήματος και λογικής απάντησης, αν δεν ορίσουμε δύο συγκεκριμένους παραμέτρους:
Για ποιον είναι καλό, για ποιον είναι το κακό, ποιος το ορίζει και γιατί.
Παραδείγματος χάριν, το Πάσχα δεν είναι καθόλου καλή περίοδος για τα αρνάκια και τα κατσικάκια, για τους χριστιανούς όμως, είναι η μέρα λαμπρή. Αυτό που είναι καλό για ένα χριστιανό ευσεβή, δεν είναι καλό για ένα αρνάκι άσπρο αθώο και καλό.
Αν θα ψήφισαν 4 πρόβατα και ένας λύκος σε μια δημοκρατία, η δημοκρατία αυτή θα ήταν διαφορετική από το αν, ψήφιζαν ένα πρόβατο και τέσσερις λύκοι, ορίζοντας το καλό και το κακό τους.
Ο θεός ,ως απόλυτη εξουσία στον παράδεισο που δημιούργησε, όρισε ότι είναι καλό να μη φάει το πρωτόπλαστο ζεύγος από το δέντρο της γνώσης. Και ως κακό θα ήταν, αν θα το έτρωγε γιατί θα γνώριζε τι τι είναι το καλό και το κακό., ….»σεβόμενος» την ελεύθερη βούληση του.
Ελεύθερη βούληση, έχει ένας άνθρωπος που γνωρίζει τι είναι το καλό και το κακό για αυτόν και επιλέγει ελεύθερα. Αν δεν γνωρίζει, δεν έχει ελεύθερη βούληση. Έχει άνοια και άγνοια. Είναι απλό και κυρίως λογικό.
Το απλό συμπέρασμα είναι ότι κάθε εξουσία συμπεριφέρεται σαν »θεός» και δεν αφήνει τους ανθρώπους να γνωρίζουν το καλό και το κακό για να επιλέξουν ελεύθερα το καλό τους. Συνήθως το καλό της εξουσίας δεν είναι το καλό του ανθρώπου. Όσο » καλός ποιμένας » και να είναι κάποιος, φροντίζει το κοπάδι για το δικό του καλό  και για να τροφοδοτείται από αυτό. Του χρησιμεύει, είναι χρήσιμο για την συντήρηση του.
Γι αυτό βλέπουμε τις ειδήσεις που θέλει η εξουσία να βλέπουμε και να ακούμε αυτά που θέλει ο » θεός» να ακούμε από τα ΜΜΕ….όπως τα θέλει. Γι αυτό υπάρχουν και οι ποιμένες με το κοπάδι τους που το βγάζουν και το βγάζουν από την σπηλιά τους.
Σκέψου όμως, πως ξέρεις κάποια πράγματα, από ποιον θεό και εξουσία τα γνωρίζεις, γιατί φοβάται η εξουσία για αυτά που ξέρεις και, τι η εξουσία, δεν θέλει να ξέρεις ….. Σκέψου πως βγαίνεις από μία σπηλιά, ένα σπήλαιο, βάναυσης απόλυτης εξουσίας….
Θέλει κόπο αλλά, θέλει και τρόπο…..

Όσο πιο λίγα πράγματα ξέρεις, τόσο πιο πολύ ευτυχισμένος είσαι στον παράδεισο της άγνοιας.
Όσο πιο λίγα πράγματα ξέρει και όσο πιο αμόρφωτος είναι ο λαός, τόσο πιο μεγαλύτερη είναι η εξουσία και ο θεός. Ο,τι ξέρεις ….ξέρεις, σκέψου μόνο τι κάνεις με αυτά που ξέρεις, γιατί με αυτά που δεν ξέρεις,…. δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Θα κοιτάζεις απλώς τα δένδρα…..και τα τρένα και θα σε κοιτάζουν και αυτά με απορία για την τόση σου, ολιγωρία.

Αστραία

και δημοσιογραφία

ή μόνο ο Μνηστήρας Κτήσιππος

JohnSwinton, δημοσιογράφος :«ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΕΣ ΠΟΡΝΕΣ»

Ποιο βίντεο με κυκλοφορούσε ευρέως, πρώτη είδηση, για να εθίζονται ακόμη και τα μικρά παιδιά στο πορνό καταστρέφοντας την παιδική αθωότητα, όταν ο Γιωργάκης ,υπέγραφε το πρώτο μνημόνιο;
Ποια Τούμπα “ανακάλυψαν “ στην Αμφίπολη όταν ο Αντωνάκης έπαιρνε τα e-mail Χαρδούβελη
Ποιος γάμος του ( Καραγκιόζη ) ήταν πρώτη είδηση όταν ξέσπασε το σκάνδαλο Κοσκωτά
Ποιος κανονίζει την πρώτη είδηση; Πότε πώς και με ποιο σκοπό
Είναι τύπος η τέταρτη εξουσία;
Είναι το αθέμιστο τσιράκι της αρχηγικής εξουσίας

Ο Τζον Σουίντον, πρώην αρχισυντάκτης των «New York Times», στην αποχαιρετιστήρια δεξίωση που έγινε προς τιμήν του πριν βγει στη σύνταξη. Κάποιος από τους παρευρισκόμενους έκανε πρόποση για τον ανεξάρτητο Τύπο.

Τότε ο Σουίντον είπε:
«Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα σε αυτή την περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας που να αποκαλείται “ανεξάρτητος Τύπος”. Το γνωρίζετε και το γνωρίζω.

Ούτε ένας ανάμεσά σας θα τολμούσε να εκστομίσει μια έντιμη γνώμη. Και αν τολμούσατε να την εκφράσετε, γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι ποτέ δε θα εμφανιζόταν τυπωμένη στο χαρτί. Πληρωνόμαστε αρκετά ώστε να κρατάμε την τίμια άποψή μας έξω από την εφημερίδα για την οποία γράφω. Εσείς επίσης παίρνετε ικανοποιητικούς μισθούς για παρόμοιες υπηρεσίες. Και αν κάποιος τολμούσε ή ήταν τόσο τρελός ώστε να γράψει την τίμια γνώμη του, θα βρισκόταν πολύ σύντομα στο δρόμο….

Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται, να διαστρεβλώνει, να εξυβρίζει, να κολακεύει γονυπετής τον Μαμωνά και να πουλάει τη Πατρίδα του για τον άρτο τον επιούσιο… Είμαστε υποτελείς. Όργανα των πλουσίων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε καραγκιόζηδες. Αυτοί οι άνθρωποι κινούν τα νήματα και εμείς χορεύουμε στο ρυθμό τους. Ο χρόνος, η ζωή μας, οι ικανότητές μας είναι ιδιοκτησία αυτών των ανθρώπων. ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΕΣ ΠΟΡΝΕΣ».

Κτήσιππος, ο έχων στην κατοχή του, άλογα και έλλογα μέσα που τρέχουν συνεχώς εφημερίδες κανάλια πρακτορεία υποτελείς ουραγοί μιας διεφθαρμένης αντινοϊκής εξουσίας
Στην Ελληνική Μυθολογία με το όνομα Κτήσιππος, αθέμιστος ανήρ, είναι γνωστός ένας από τους Μνηστήρες της Πηνελόπης. Πέταξε στον Οδυσσέα κόκαλο βοδιού προσπαθώντας να τον κτυπήσει. Ο πατέρας του λεγόταν Πολυθέρσης. Ο Κτήσιππος αναφέρεται σε δύο διαφορετικές ραψωδίες στην Οδύσσεια του Ομήρου. Στη ραψωδία υ, στίχοι 287 κ.ε., χαρακτηρίζεται ως «ανήρ αθεμίστια ειδώς» («πιο διαστρεμμένος» , με πολλά πλούτη, καταγόμενος από τη Σάμη.

Λέει στους άλλους μνηστήρες ότι θα χαρίσει κι αυτός κάτι στον μεταμφιεσμένο σε ζητιάνο Οδυσσέα «γιατί είναι κρίμα κι άδικο του Τηλεμάχου οι ξένοι / όσοι έρχονται στο σπίτι του να μείνουν στερημένοι», και ευθύς πετάει ένα πόδι βοδιού για να χτυπήσει τον Οδυσσέα: «… μα χτύπησε το στερεωμένο τοίχο, / γιατί ο Οδυσσέας έγειρε την κεφαλή του λίγο / να το ξεφύγει και πικρά χαμογελούσε εντός του.» Ο Τηλέμαχος, που είναι παρών, κατακρίνει τον Κτήσιππο: «Αυτό όπως ήρθε, Κτήσιππε, καλό δικό σου βγήκε. / Τον ξένο δεν τον πέτυχες, γιατί έσκυψε μονάχος, / ειδέ με λάζο μυτερό θα σου άνοιγα τα σπλάχνα. / Τότε ο πατέρας σου ταφή θα ετοίμαζε αντί γάμο / εδώ. Γι’ αυτό μην κάνετε στο σπίτι μου αηδίες.» (υ 300-308).

Αθέμιστοι μικροί άντρες…..

Αστραία

Από το αρχαιότερο καθεστώς του κόσμου στο σύγχρονο καθολικό επάγγελμα

Λέμε ότι η δουλεία δεν υπάρχει πια στον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Όμως αυτό δεν είναι αλήθεια. Η δουλεία υπάρχει ακόμα, αλλά τώρα ονομάζεται πορνεία. Βίκτωρ Ουγκώ

Η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες που απαγόρευσε στη νεότερη ιστορία τη δουλεία, αμέσως μετά τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 1821. Το σύνταγμα του 1822, του 1823 όπως και του 1844 όριζαν ότι «εις την ελληνική επικράτειαν ούτε πωλείται ούτε αγοράζεται άνθρωπος. Αργυρώνητος δε παντός γένους και πάσης θρησκείας, άμα πατήσας το Ελληνικό έδαφος, είναι ελεύθερος και από τον δεσπότην αυτού ακαταζήτητος».
Η δουλειά έχει σήμερα επίσημα καταργηθεί στο περισσότερο μέρος του σύγχρονου κόσμου αλλά η πορνεία όχι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, ειδικά των δημοσιογράφων, όπως έχει ομολογήσει διάσημος εκπρόσωπό τους.
Στέλεχος των NEY YORK TIMES: Οι δημοσιογράφοι, είμαστε διανοούμενες πόρνες
Σοκ προκάλεσε με την ομολογία του για την… ανεξαρτησία του Τύπου ο αρχισυντάκτης των New York Times, Τζον Σουίντον, κατά τη διάρκεια της αποχαιρετιστήριας δεξίωσης που έγινε προς τιμήν του.
Η διαφορά ανάμεσα στους σκλάβους, της Ρωμαϊκής και της Οθωμανικής εποχής, και τους υπαλλήλους της σημερινής εποχής είναι ότι οι σκλάβοι δεν χρειαζόταν να κολακεύουν το αφεντικό τους. Nassim Nicholas Taleb
Μεγάλη διαφορά ομολογουμένως….
Τα δάνεια δούλους τους ελευθέρους ποιεί.
Μένανδρος
Τα δάνεια συνεχίζονται και το Δημόσιο Χρέος της Ελλάδος έχει ξεπεράσει Το 200% του ΑΕΠ.
Να δούμε πως θα γιορτάσουμε την Ελευθερία με τις καινούργιες μας γυαλιστερές αλυσίδες.
Οι σύγχρονοι σκλάβοι δεν γιορτάζουν ποτέ.

Βαρθολομαίος: Μείνετε άνθρωποι, κοντά εις τους ανθρώπους, διάκονοι του Θεού.
Κυβερνήστε τους δούλους του Θεού. Συμφέρει στους μεσάζοντες του Θεού και στους εμπόρους των εθνών και του θεού, που τον αγοράζουν και τον πωλούν κερδοφόρα.

Λιλή Ζωγράφου: Η Ελλάδα εκδίδεται, συνειδητά και ασύνειδα. Κι ούτε ένας αθώος. Ανεύθυνος κανένας.
Επάγγελμα πόρνη
Όλοι του ιδίου επαγγέλματος ;;; Μάλλον, και θα το πληρώσουμε  οπωσδήποτε όλοι.
Αστραία

Σκέψεις προβληματισμοί και ιοί επί των ειδήσεων
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΘΑ ΣΚΕΦΤΕΙ ΟΤΙ ΤΟΥ ΠΩ, ΕΓΩ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙ. Πολίτης Κέιν
Ο Κύπριος δημοσιογράφος Ανδρέας Παράσχος παραιτήθηκε μετά από άρθρο του για την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας – Επιμένει στις καταγγελίες ότι ο Νίκος Αναστασιάδης είπε στον Τσίπρα ότι θα κερδίσει 1 δισ. ευρώ από τα «χρυσά διαβατήρια» έως το 2023 – Διαψεύδει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Με αφορμή  αυτή τη  προχθεσινή χθεσινή είδηση που πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων, ξανά αναρωτιόμαστε για το ρόλο των δημοσιογράφων και της δημοσιογραφίας, τόσο σήμερα στα χρόνια της πανούκλας του κορωνοϊού, όσο και των προηγούμενων χρονών.
Αλήθεια δεν γνωρίζει ο πρόεδρος της Κύπρου ο κ. Αναστασιάδης σε ποια θέση των φορολογικών παραδείσων κατατάσσεται η Κύπρος ή μήπως αγνοεί το χρυσό διαβατήριο του «Κύπριου» Μαλαισιανού και πως και από ποιον, του εδόθη;
To επιφανές μέλος της «κυπριακής ομογένειας» στη Μαλαισία Jho Taek Low, κατάφερε να πραγματοποιήσει το όνειρό του να αποκτήσει τη κυπριακή υπηκοότητα το 2015, είχε και τις ευλογίες του Μακαριοτάτου Αρχιεπισκόπου κ. Χρυσόστομου.
Ο κύριος ρόλος της μάχιμης δημοσιογραφίας και των δημοσιογράφων θα έπρεπε να είναι η είδηση και το ρεπορτάζ, όσο πιο αντικειμενικό. Εκεί, στα γεγονότα, που εμείς  ως απλοί πολίτες, δεν μπορούμε να είμαστε.  Δεν είναι δουλειά του δημοσιογράφου να καταθέτει την προσωπική του άποψη και να καπελώνει το ρεπορτάζ, την είδηση. Οι απόψεις που διαμορφώνονται από ένα αντικειμενικό ρεπορτάζ είναι η υπόθεση των πολιτών, των ώριμων υπεύθυνων πολιτών που συμμετέχουν στα κοινά και έχουν γνώμη και για αυτά. Ούτε η λογοτεχνία θα πρέπει να είναι η κύρια ασχολία των σωστών δημοσιογράφων, μόνο σαν πάρεργο. Η δημοσιογραφική γλώσσα απαιτείται εκτός από αντικειμενική να είναι και λιτή απέριττη και κοφτερή. Η λογοτεχνία έχει άλλο ρόλο πιο εκπαιδευτικό.
Έχουμε γεμίσει από δημοσιογραφίσκους και δημοσιογράφους της κακιάς ώρας που μας ζαλίζουν συνεχώς με την άποψή τους προσπαθώντας να διαμορφώσουν το αντίστοιχο κλίμα μέσα, όχι μόνο από τον χυδαίο και ποταπό, κίτρινο  ροζ  πράσινο  πορτοκαλί και κόκκινο τύπο αλλά και μέσα από  «έγκριτες εφημερίδες».

Στέλεχος των NEY YORK TIMES: Οι δημοσιογράφοι, είμαστε διανοούμενες πόρνες
Σοκ προκάλεσε με την ομολογία του για την… ανεξαρτησία του Τύπου ο αρχισυντάκτης των New York Times, Τζον Σουίντον, κατά τη διάρκεια της αποχαιρετιστήριας δεξίωσης που έγινε προς τιμήν του, λίγο πριν βγει στη σύνταξη.
Θα πρέπει να επιβραβεύσουμε  αυτό το  δημοσιογραφικό στέλεχος  για την αυτογνωσία του και την τολμηρή του κατάθεση.

Κωνσταντίνος Καραμανλής, στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται αλλά δεν γίνονται και πράγματα που γίνονται αλλά δεν λέγονται. Σίγουρα όπως το παρακάτω άρθρο…..
Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: Το Ισλάμ δεν είναι θρησκεία αλλά πολιτικό κόμμα, οι πολίτες του άνθρωποι του πολέμου
Αποκαλυπτική συνέντευξη στην εκπομπή «…και εγένετο Ελλάς»
Η θρησκεία όμως είναι πολιτική και μάλιστα μπίζνα επικερδή.
Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης παραχώρησε ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 και τον Νίκο Χατζηνικολάου, απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις για τα θέματα της επικαιρότητας, την πανδημία και το εμβόλιο για τον κορωνοϊό, την οικονομία και τα ελληνοτουρκικά.
Στο ειδησεογραφικό blog του κυρίου Χατζηνικολάου παρακολουθούμε ανάμεσα σε αντιαισθητικές διαφημίσεις, τις άχαρες απόψεις του  για τα πολιτικά  τεκταινόμενα της χώρας μας, διανθισμένες με ανούσια άδικα παράπονά για το έργο του . Θα μπορούσε να είναι το blog  δημοσιών σχέσεων ενός πωλητή, όχι όμως ενός σωστού δημοσιογράφου, γιατί απουσιάζει «η είδηση». Είναι ανύπαρκτη.
«Δημοσιογραφία θα πει να δημοσιεύεις όσα ενοχλούν τους άλλους και δεν θέλουν να μαθευτούν. Όλα τα άλλα είναι δημόσιες σχέσεις» Τζωρτζ Όργουελ
Αυτή τη δημοσιογραφία θέλουμε και, τη λογοτεχνία την άποψη και τη φιλοσοφία, ας την αφήσουν στους πολίτες με φαιά ουσία
© Αστραία