του Γαλαξιακού Ράιχ της Νέας Αυτοκρατορίας

Πως κτίστηκε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ( το Νέο Ράιχ  Καγκελαρία του ΟΗΕ )
Έκλεισε πρώτα τα στόματα των βασιλέων ( προέδρων πρωθυπουργών  αρχηγών κρατών )και τους έκανε να φαίνονται ηλίθιοι. Δεν διακυβευόταν ο βαθμός της ισχύος τους αλλά απειλούνται οι ίδιοι ως άτομα γιατί το να διακινδυνεύσουν ένα πόλεμο σήμαινε να εκτεθούν στον κίνδυνο της αιχμαλωσίας του θανάτου ή της ατίμωσης του ρωμαϊκού θριάμβου. Έτσι  «οι βασιλείς»  που ζούσαν μέσα στη χλιδή και τις ηδονές δεν τολμούσαν να κοιτάξουν κατάματα  «τον ρωμαϊκό λαό» και χάνοντας το θάρρος τους πρόσμεναν ότι με την υπομονή και την χαμέρπεια τους θα καθυστερούσαν την έλευση των δεινών που τους απειλούσαν. 
Η σύγκλητος   (ΟΗΕ ) αυτοαναγορεύθηκε σε δικαστήριο το οποίο έκρινε όλους τους λαούς. Μετά τη λήξη κάθε πολέμου αποφάσιζε τις ποινές και τις ανταμοιβές που άξιζαν στον καθένα, αφαιρούσε ένα μέρος από τα εδάφη του ηττημένου λαού για να το δώσει στους συμμάχους. Με αυτό πετύχαινε δύο πράγματα προσεταιριζόταν βασιλείς από τους οποίους φοβόταν λίγα και πρόσμενε πολλά και αδυνάτιζε άλλους από τους οποίους δεν πρόσμενε τίποτα αλλά είχε πολλά να φοβάται. Μοντεσκιέ, φιλόσοφος δικαστής διαφωτιστής  «Εκτιμήσεις για τα αίτια της ακμής και παρακμής των Ρωμαίων»

Στην αυγή της νέας χιλιετίας ο ΟΗΕ προβληματίστηκε για τον πληθυσμό που αυξήθηκε  μετά που ανέλαβε την καγκελαρία πάνω στα ερείπια και τα χρέη της αποτυχημένης ΚτΕ και αποφάσισε να τον αυξήσει περισσότερο με τη μετανάστευση και το προσφυγικό.
Είναι μια λύση για τη μείωση και τη γήρανση του πληθυσμού το δημογραφικό, η αναγκαστική μετανάστευση τελικά;
Μειώθηκε τελικά ο πληθυσμός ή αυξήθηκε ο πληθυσμός της Γης, πόσο που πως και γιατί ; Ας ξεκινήσουμε τα βασικά απλά ερωτήματα, το ανοιχτήρι της ζωής.
Ο πληθυσμός της Ευρώπης ούτε μειώθηκε, ούτε αυξήθηκε δραματικά, οι Ευρωπαίοι διέπρεψαν σε κατορθώματα και με λιγότερο πληθυσμό και σε γονιμότητα συναγωνίζονται τους Λατίνους εραστές εντυπωσιακά, ο πληθυσμός όμως της Ασίας και της Αφρικής αυξήθηκε υπερβολικά.
Τι ήταν όμως αυτό που προκάλεσε την υπερβολική αύξηση αυτού του πληθυσμού;
Και γιατί αυτός ο πληθυσμός πρέπει να μεταναστεύσει στην Ευρώπη και να φτάσει που;  Πόσο μπορεί να φτάσει ο πληθυσμός της Ευρώπης για να είναι ευχαριστημένος ο ΟΗΕ; Όλη η Γαία, όλα τα  οικοσυστήματα της, όπως και όλα τα διαλύματα έχουν ένα όριο, κορεσμό και αυτορρύθμιση.
Ο  «δημοκρατικός» ΟΗΕ λοιπόν θα πάρει την απόφαση  δημοκρατικά να μεταφέρει και να ξεριζώσει ανθρώπους από το οικείο τους περιβάλλον, για να τους χρησιμοποιήσει όπως ομολογεί κυνικά και απροκάλυπτα για συντηρήσει και να αυξήσει τον πληθυσμό 8 χωρών και περιοχών και τις οποίες ανησυχεί, αδιαφορώντας αν αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να βοηθήσουν την αύξηση αυτού του πληθυσμού μειώνοντας το δικό τους, αδιαφορώντας για τα συναισθήματά τους, για το ξεριζωμό τους, αδιαφορώντας για όλα, αδιαφορώντας για το οικολογικό πρόβλημα που δημιουργείται με το ανεξέλεγκτο μεταναστευτικό και προσφυγικό δράμα.
Στο πλαίσιο αυτό έχει προβεί σε μεγάλη καμπάνια προπαγάνδα παίζοντας συνεχώς το  Drama Queen του προσφυγικού και να πείσει και τους μεν και τους δε,( τις χώρες δηλ να τους δεχτούν  και τους μετανάστες  να ξεριζωθούν )  για να συμμετέχουν και να συνεισφέρουν σε αυτό  «το  ανθρωπιστικό όραμα » του ΟΗΕ
Για το σκοπό λοιπόν αυτό κάνει πολυέξοδα συνέδρια πανάκριβα δημιουργεί πολλαπλές οργανώσεις αργόσχολών ανθρώπων που τρώνε και πίνουν με παχυλούς μισθούς και παπαγαλίζουν την προπαγάνδα του Καγκελάριου ΣΗΘ και όλοι χορεύουν στο χορό αυτό, πηγαίνοντας από ένα συνέδριο στο άλλο κάθε φορά και πιο αναποτελεσματικό.
Ποιος έδωσε το δικαίωμα στον ΠΑΛΠΑΤΙΝ  ΣΗΘ να αποφασίζει για το θέμα αυτό ελαφριά την καρδιά; Και γιατί δεν βοηθάει αυτούς τους ανθρώπους στη χώρα τους , αλλά δηλώνει ανικανότητα;  Γιατί τους μετακινεί χωρίς τη θέλησή τους και διακινδυνεύουν τη ζωή τους και γιατί αντικαθιστά τον πληθυσμό  μιας χώρας αλλάζοντας τη δομή της;
Η ρωμαϊκή σύγκλητος, το παγκόσμιο Ράιχ ανεβάζει και κατεβάζει προέδρους πρωθυπουργούς και ηγέτες λαών κατά  πως επιθυμεί και  έχει αυτοανακηρυχθεί  δικαστής και με τις τακτικές των  Ρωμαίων που περιγράφεται αναλυτικά ο Μοντεσκιέ   δικαστής και ο ίδιος εξαιρετικός.
Τι έχει πετύχει όλα αυτά τα χρόνια ο ΟΗΕ  μέσα από τις αναγγελίες και εξαγγελίες του  και υποσχέσεις του εκτός από συνεχή συνεχή  πολυέξοδα συνέδρια και τουριστικά ταξίδια με όλα τα έξοδα πληρωμένα από το αίμα των λαών;
Μία ματιά στη σύγχρονη πραγματικότητα θα μας προσγειώσει ρεαλιστικά: Φτώχεια πείνα ανεργία διαφθορά και μεγάλη οικολογική καταστροφή στην οποίαν  συμβάλει και ο ΟΗΕ με όλες του τις οργανώσεις.
Ο ΟΗΕ δεν είναι ικανός θα προστατεύσει τα δικαιώματα των ανθρώπων στις χώρες  τους,  με τόσες κορώνες ισχύος που βγάζει τη φορά,  αλλά είναι  αρκετός για να τιμωρεί τις χώρες που δεν τους δέχονται αναγκαστικά;
Η φιέστα της αυτοκρατορίας του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη το 2000,   το κόστος, το αποτέλεσμα μηδέν,  άρτος και θεάματα στο σύγχρονο Κολοσσαίο άπειρα.
Τριάντα και πλέον ηγέτες έμειναν στο ξενοδοχείο Waldorf Astoria ­ προς 800 ως 1.200 δολάρια το δωμάτιο τη βραδιά ­, για τους οποίους η διεύθυνση επιστράτευσε 18 πρόσθετους μαγείρους, 183 γκαρσόνια και 44 βοηθούς. Για την επικοινωνιακή εξυπηρέτηση των ξένων οι τρεις εταιρείες τηλεφώνων κτλ. εγκατέστησαν, πρόσθετα στον υπάρχοντα εξοπλισμό, 22,5 χλμ. καλώδια, 166 ενισχυτές και 22 στοιχεία διαστημικής επικοινωνίας. Αυτά παρά το γεγονός ότι οι κκ. Σιράκ, Πούτιν, Μπλερ, Μπαράκ κ.ά. είχαν το δικό τους δίκτυο επικοινωνίας. [Καμιά δεκαριά ηγέτες, κυρίως Αφρικανοί, έφεραν τους δικούς τους μαγείρους.]
Οι… σπόνσορες των Εθνών ( ποιοι τον πληρώνουν )
Μπορεί ο ΟΗΕ να επιτελέσει το έργο του σήμερα με τα φτωχά οικονομικά του; Μπορεί να αυξηθεί η εισφορά των κρατών-μελών του τη στιγμή που τα 124 από τα 189 μέλη του είναι πάμπτωχα; Οχι, είναι η απάντηση της Γραμματείας, που στηρίζεται σε αναλυτικές μελέτες δύο ειδικευμένων οργανισμών.
Αντιμετωπίζοντας μια τέτοια προοπτική ο Γενικός Γραμματέας πήρε προ μηνών μια απόφαση, που δημιουργεί προβλήματα. Ο Κόφι Αναν, με σύμφωνη γνώμη των περισσοτέρων «εύπορων χωρών», αποφάσισε να «ενισχύσει» τα οικονομικά του οργανισμού με εισφορές ιδιωτών. Ετσι, τον περασμένο Ιούλιο συγκάλεσε στο κτίριο του ΟΗΕ διάσκεψη αντιπροσώπων 50 και πλέον πολυεθνικών εταιρειών, επιχειρηματιών, συνδικαλιστικών ενώσεων και οργανισμών που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Φυσικά η απόφαση προκάλεσε αντιδράσεις από όλους εκείνους που είναι εναντίον της παγκοσμιοποίησης. Στην απόφαση του Γενικού Γραμματέα είδαν, όχι αδίκως, διείσδυση των πρωταγωνιστών της παγκοσμιοποίησης σε έναν διεθνή οργανισμό ως σήμερα «αμόλυντο» από όσα δεινά και τραγικά φέρνει η νέα οικονομική διαμόρφωση του κόσμου. «Είναι άλλο πράγμα να ισοσκελίζεις τα οικονομικά σου και άλλο να βλέπεις τον Γενικό Γραμματέα περιτριγυρισμένο από τα χαμογελαστά πρόσωπα των εκπροσώπων επιχειρήσεων που μόνο τη ληστεία των λαών γνωρίζουν» δήλωσε ο πρόεδρος της Μποτσουάνα. Και χρειάστηκε να κινητοποιηθούν «τρίτες δυνάμεις» για να ανακαλέσει την απόφασή της η πρόεδρος Μπελαμί της UNICEF να αποχωρήσει από την «ομπρέλα» του ΟΗΕ επειδή «ιδιωτικά συμφέροντα» εισχωρούν τώρα στον διεθνή οργανισμό.
Τέο Γκιουριράμπ, πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ναμίμπια, «μπορεί να έχει κανείς εμπιστοσύνη σε αυτούς που θέλουν τον ολοκληρωτικό έλεγχο των λαών του Τρίτου Κόσμου;».

Και ολοκλήρου…

Αστραία

Sith  Σηθ σημαίνει αντικαταστάτης στα αρχαία Λεμουριακά

Έμβλημα της Βαρσοβίας και του Μίνσκ

Κάντο όπως ο Ερτογάν ……

Σύνορα Πολωνίας και Λευκορωσίας: Σκηνές… Έβρου με χιλιάδες μετανάστες να «προωθούνται» συντονισμένα. Παρόμοια κατάσταση με αυτή που βίωσε η Ελλάδα στον Έβρο τον Μάρτιο του 2020 αντιμετωπίζει η Πολωνία. Ένα είδος υβριδικού πολέμου, καθώς όλο και αυξάνεται η ένταση στα σύνορά της με τη Λευκορωσία. Μετανάστες από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική προσέρχονται μαζικά εκεί.

Ας  γνωρίσουμε τις σλαβικές ορθόδοξες και καθολικές  χώρες  της Ευρώπης

Πολωνία η πατρίδα του Κοπέρνικου του Σοπέν και του  Λεχίτη Λεχ  Βαλέσσα και του Γεώργιου Ιβάνωφ-Σαϊνόβιτς
Η προέλευση του ονόματος «Πολωνία» προέρχεται από τη Δυτική Σλαβική φυλή των Πολανών (Polanie) που κατοίκησαν τη λεκάνη του ποταμού Βάρτα, στην ιστορική περιοχή της Μεγάλης Πολωνίας, ξεκινώντας από τον 6ο αιώνα. Η προέλευση του ονόματος Polanie προέρχεται από την πρώιμη σλαβική λέξη «pole» (χωράφι). Σε μερικές γλώσσες, όπως στα ουγγρικά, τα λιθουανικά, τα περσικά και τα τουρκικά, το εξωνύμιο για την Πολωνία είναι Λεχίτες (Lechici), που προέρχεται από το όνομα ενός ημιθρυλικού άρχοντα των Πολανών, του Λεχ Α΄.
Η Πολωνία είναι πεδινή κυρίως χώρα, το οποίο μαρτυρά και η σλαβική ονομασία της χώρας (polska).Η Πολωνία έχει 312.696 km2  και  πληθυσμό σχεδόν 38,4 εκατομμυρίων κατοίκων Είναι πολύ ομοιογενής χώρα, καθώς 36.5 εκατομμύρια άτομα δηλώνουν αποκλειστικά Πολωνοί, ενώ περίπου 900.000 δηλώνουν και κάποια άλλη εθνότητα πέρα από τη πολωνική.
Πρωτεύουσα της Πολωνίας είναι η Βαρσοβία, ενώ άλλες μεγάλες πόλεις είναι η Κρακοβία, το Βρότσλαβ, το Πόζναν, το Γκντανσκ και το Λοτζ. Επίσημη γλώσσα είναι η πολωνική και νόμισμα το ζουότι (σημαίνει χρυσός).
Η Πολωνία έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης την 1η Μαΐου του 2004 ενώ επιπλέον είναι μέλος του NATO από το 1999, του ΟΗΕ, του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) από το 1996, του ΠΟΕ (Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου) από το 1990 και της Ομάδας του Βίσεγκραντ από το 1991.
Ο Λαδίσλαος Β΄ Γιαγκελόν, όπως ονομάστηκε ως βασιλιάς της Πολωνίας, κατατρόπωσε στη μάχη του Γκρούνβαλντ το 1410 τους Τεύτονες Ιππότες και επέκτεινε το κράτος του προς τα ανατολικά.
Στα χρόνια της βασιλείας του Μιέσκο (960-992) το πολωνικό κράτος επεκτάθηκε στη Σιλεσία και στην Πομερανία και οι κάτοικοι εκχριστιανίστηκαν (Βάπτισμα της Πολωνίας).
Το Βάπτισμα της Πολωνίας (πολωνικά: Chrzest Polski), ή Εκχριστιανισμός της Πολωνίας, ήταν ένα γεγονός του 966 μ.Χ. που σημάδεψε την αρχή του εκχριστιανισμού της Πολωνίας. Ο πρώτος που βαπτίστηκε ήταν ο Μιέσκο Α΄, ο πρώτος ηγέτης του Πολωνικού κράτους. Το επόμενο βήμα για τον εκχριστιανισμό της Πολωνίας ήταν το κτίσιμο καθεδρικών ναών και ο διορισμός κληρικών, στο διάστημα μεταξύ 10ου και 11ου αιώνα.
Ο Μιέσκο, υιοθετώντας το χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία, προσπάθησε να παγιώσει και να ενισχύσει την εξουσία του (βασιζόμενος στο μεσαιωνικό «Θείο Δικαίωμα» των Βασιλέων), ενώ παράλληλα έβρισκε μια ενοποιητική δύναμη για τη συσπείρωση του Πολωνικού λαού. Υπάρχει διάσταση απόψεων σχετικά με το ακριβές σημείο που βαπτίστηκε ο Μιέσκο. Υποστηρίζεται ότι το γεγονός έλαβε χώρα είτε στο Γκνιέζνο, είτε στο Πόζναν είτε στην Κολωνία ή ακόμα και στη Ρώμη. Τελικά, μέχρι τον 13ο αιώνα, η Καθολική Εκκλησία κατέστη κυρίαρχη θρησκεία στην Πολωνία.
Το 1966, στη Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας, για το πέρας 1000 ετών από το «Βάπτισμα», η πολωνική εκκλησία γιόρτασε τα 1000 χρόνια χριστιανισμού στην Πολωνία («Sacrum Poloniae Millenium», Ιερή Πολωνική Χιλιετία), ενώ η κομμουνιστική κυβέρνηση γιόρτασε τα 1000 χρόνια του Πολωνικού Κράτους («Tysiąclecie Państwa Polskiego», Χιλιετία του Πολωνικού Κράτους
Μετά το θάνατο του Λαδίσλαου ακολούθησαν δύο σχεδόν αιώνες στους οποίους οι Πολωνοί αντιμετώπισαν συνεχείς πιέσεις από μέρους των Οθωμανών Τούρκων, των Πρώσων και των Ρώσων και το κράτος τους συρρικνώθηκε κατά πολύ. Στο τέλος του 17ου αιώνα ο Ιωάννης Σομπιέσκι κατέβαλε υπεράνθρωπες προσπάθειες προκειμένου να σώσει την Πολωνία από την οριστική καταστροφή. Με τη νίκη του κατά των Οθωμανών στη Βιέννη (δεύτερη πολιορκία Βιέννης, 1683) και την εκδίωξή τους από την Ουγγαρία και το πολωνικό έδαφος, έφερε μία ευεργετική αναλαμπή στην ιστορική πορεία του κράτους.

Η  μπέλα ξανθιά Λευκορωσία
 με έκταση 207.600 km2  και πληθυσμό  9.349.600.
Το όνομα της Λευκορωσίας είναι στενά συνδεδεμένο με τον όρο Μπελάγια Ρως, που σημαίνει Λευκοί Ρως. 
Από το 5000 έως το 2000 π.Χ., κυριαρχούσαν οι πολιτισμοί Μπαντκεραμίκ. Επιπλέον, έχουν βρεθεί υπολείμματα του πολιτισμού Δνείπερου-Ντονέτς στη Λευκορωσία και σε μέρη της Ουκρανίας. Οι Κιμμέριοι και άλλοι κτηνοτρόφοι περιφέρονταν στην περιοχή την περίοδο 1000 π.Χ. έως 500 μ.Χ., και οι Σλάβοι είχαν ήδη κατοικία που οριοθετούταν από τους Σκύθες, που περιφέρονταν στην γύρω περιοχή. Εισβολείς από την Ασία, μεταξύ των οποίων ήταν οι Ούννοι και οι Άβαροι, την περίοδο 400-600, αλλά δεν κατάφεραν να αποσπάσουν την Σλαβική παρουσία.
Οι Σλαβικοί πληθυσμοί της Λευκορωσίας εγκαταστάθηκαν στην περιοχή ανάμεσα στον 6ο και τον 8ο αιώνα μ.Χ.. Οι πρώτοι αυτοί πληθυσμοί ήρθαν σε επαφή με τους Βαράγγους και οργανώθηκαν από τους Ρως στο πριγκιπάτο του Πόλατσκ, που διήρκεσε από τον 11ο μέχρι τον 14ο αιώνα.
Τον 13ο αιώνα το κράτος των Ρως δέχτηκε εισβολή των Μογγόλων. Τα εδάφη της σημερινής Λευκορωσίας αποτέλεσαν τον πυρήνα του νεοϊδρυθέντος Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας. Η πόλη Ναβάχραντακ, στη δυτική Λευκορωσία, ήταν η πρωτεύουσα αυτού του κράτους. Η επικράτεια του Μεγάλου Δουκάτου επεκτάθηκε μέχρι το 15ο αιώνα σε μεγάλο μέρος της Ανατολικής Ευρώπης, από τη Βαλτική στη Μαύρη Θάλασσα. Το 1569 το κράτος αυτό ενώθηκε με την Πολωνία και αποτέλεσαν μαζί την Πολωνολιθουανική Κοινοπολιτεία, μέχρι το 1791 που καταργήθηκαν οι διοικητικές υποδιαιρέσεις και η ένωση ονομάστηκε πλέον Βασίλειο της Πολωνίας. Ωστόσο, το βασίλειο της Πολωνίας δεν κράτησε πολύ, αφού το 1795 τα εδάφη του μοιράστηκαν ανάμεσα στη Ρωσία, την Αυστρουγγαρία και την Πρωσία.
Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, τον Νοέμβριο του 2011, το 58,9% των Λευκορώσων ανήκουν σε κάποιο είδος θρησκείας. Οι πιο πολλοί από αυτούς είναι Ανατολικοί Ορθόδοξοι και (Εξαρχάτο της Λευκορωσίας, της ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας) αποτελεί περίπου το 82%. 
Η Λευκορωσία είναι η μόνη Ευρωπαϊκή χώρα που χρησιμοποιεί ακόμα τη θανατική ποινή. Οι ΗΠΑ και η Λευκορωσία ήταν οι μόνες δύο χώρες από τα 56 κράτη μέλη του Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώπη που πραγματοποίησαν εκτελέσεις κατά τη διάρκεια του 2011.

Αναμένουμε με ενδιαφέρον τις ανακοινώσεις του Παλπατίν ΟΗΕ,  του Παλπούτιν της Ευρασιατικής  Ισλαμορθόδοξης  Γ΄ Ρώμης,  της   Αγίας Χριστιανικής   Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Μουσουλμανικής Αδελφότητος …..για το θέμα αυτό σε βάπτισμα πυρός.

Αστραία

Pax Romana  των Ρωμαίων και Παξ Κοπάνα των Αρχιερέων της Διαπλοκής
«Θυμήσου, Ρωμαίε, να κυβερνάς με τη δύναμη τους λαούς του κόσμου».
Η νοοτροπία αυτή ταίριαζε στη ρωμαϊκή ελίτ και την ευρύτερη κοινή γνώμη της εποχής, που ενέκρινε τις επεκτατικές διαθέσεις, όπως διαφαίνεται από μια ρήση του διάσημου Ρωμαίου ποιητή Βιργιλίου. Ο τελευταίος υποστήριξε πως οι θεοί εξασφάλισαν στη Ρώμη «imperium sine fine», δηλαδή «απεριόριστη κυριαρχία» ρωμαϊκού πολιτισμού ο οποίος είχε ως αποστολή να κυβερνά τον γνωστό κόσμο, ιδέα που συνοψίζεται στη φράση «tu regere imperio populos, Romane, memento».
Ο θεοποιημένος Imperator Caesar Divi Filius Augustus, με τη λέξη Imperator να σημαίνει «νικηφόρος διοικητής» και αυτός και η σύζυγός του Λιβία, αυτοκράτορας της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας  έκανε πρεμιέρα ανοίγοντας την αυλαία της Εποχής των Ιχθύων και της λύκαινας Ρώμης στο προσκήνιο της ιστορίας.
Οι απειράριθμοι τίτλοι του, δεν χόρταινε να παίρνει τίτλους, γεγονός που μιμήθηκαν και κατοπινοί οι πάπες πατριάρχες και βασιλείς της Ευρώπης και της Ασίας
Δια νόμου ο Οκταβιανός απέκτησε ένα σύνολο από εξουσίες, που του προσέφερε δια βίου η Σύγκλητος, όπως του δημάρχου (tribunus plebis) και του τιμητή (censor). Ήταν επίσης ύπατος (consul) μέχρι το 23 π.Χ. και ανθύπατος (proconsul). Την ισχύ του υποστήριξαν η οικονομική ενίσχυση, που προήλθε από τους πολέμους και τις κατακτήσεις, η οικοδόμηση σχέσεων πατρωνίας σε όλα τα μήκη της αυτοκρατορίας, η πίστη που έδειχναν στο πρόσωπό του ο στρατός και οι βετεράνοι, οι εξουσίες που απόρρεαν από τα πολλά αξιώματα, που του προσέφερε η Σύγκλητος και ο σεβασμός του απλού λαού. Ο άγρυπνος έλεγχος που ο Αύγουστος ασκούσε στην πλειοψηφία των ρωμαϊκών λεγεώνων, αποτελούσε ένα μέσο επιβολής απέναντι στη Σύγκλητο, που του επέτρεπε να κατευθύνει τις αποφάσεις της.
Όταν ο Ιούλιος Καίσαρας θεοποιήθηκε από τη Σύγκλητο, ο Οκταβιανός πρόσθεσε το divi filius (θεού υιός) στο όνομά του· όταν ανέλαβε την Αρχιστρατηγία πρόσθεσε το Imperator και όταν έλαβε τον θρησκευτικό τίτλο τού Σεβαστού πρόσθεσε το Augustus, έτσι το όνομά του τελικά έγινε Imperator Caesar divi filius Augustus. Έγινε μέγιστος ιερέας (pontifex maximus) και ύπατος (consul).
Όταν ο Οκταβιανός αποβιβάστηκε στην Ιταλία, σε μια περιοχή κοντά στο σημερινό Μπρίντιζι έμαθε το περιεχόμενο της διαθήκης του Καίσαρα και μόνο τότε αποφάσισε να γίνει πολιτικός κληρονόμος του θείου του αλλά και των δύο τρίτων της προσωπικής του περιουσίας. Τότε έγινε ευρέως γνωστό πως ο Καίσαρ είχε υιοθετήσει τον νεαρό και τον είχε ονομάσει διάδοχό του. Ως αποτέλεσμα, ο Οκτάβιος άλλαξε το όνομά του σε Γάιος Ιούλιος Καίσαρ Οκταβιανός. Απέκτησε δηλαδή το όνομα του Καίσαρα, στο οποίο σύμφωνα με τον νόμο συνένωσε το όνομα της βιολογικής του οικογένειας. Στην πράξη δεν έχουμε σήμερα αποδείξεις πως πράγματι χρησιμοποίησε ποτέ το όνομα Οκταβιανός, μιας και υποδείκνυε την ταπεινή του καταγωγή. Ο Μάρκος Αντώνιος πολύ αργότερα υποστήριξε πως ο Οκταβιανός πέτυχε την υιοθεσία του κάνοντας ερωτικές παραχωρήσεις, αν και ο Σουητώνιος θεωρεί την κατηγορία αυτή πολιτικό λίβελο.
Την 1η Ιανουαρίου 42 π.Χ. η Σύγκλητος απέδωσε στον Καίσαρα θεϊκή υπόσταση, με το όνομα «Divus Iulius».Αυτή ήταν ευνοϊκή περίσταση και για τον Οκταβιανό, ο οποίος μπορούσε να προωθήσει τη θέση πως ο ίδιος ήταν «Divi Filius», δηλαδή υιός του θεού
Μετά τον θάνατό του το 14 μ.Χ. η Σύγκλητος του απέδωσε τη θεϊκή ιδιότητα και όρισε τη λατρεία του από τους Ρωμαίους. Τα ονόματα Αύγουστος και Καίσαρ υιοθετήθηκαν από όλους τους μετέπειτα Αυτοκράτορες, ενώ ο μήνας Έκτος (Sextilis) μετονομάστηκε επισήμως Αύγουστος προς τιμήν του Αυτοκράτορα, όνομα που επιβιώνει μέχρι σήμερα.
Οι αυτοκρατορίες ήταν πολύ της μόδας στο ανατολικό ημισφαίριο της γης και στην Ανατολή από την εποχή της αυτοκρατορίας του Ρα(ιχ) της Μου με την μία φυλή και έναν Θεό, γεγονός  που πολύ νοσταλγούν μερικοί και θέλουν να επιστρέψουμε πάραυτα εκεί, λες και καλοπερνούσαν παλουκωμένοι σε ένα στύλο ευθύ.
Στη μεγάλη περιπέτεια της ανθρωπότητος παρέλασαν πολλές αυτοκρατορίες η Κινέζικη η Περσική  Ασσυριακή Βαβυλωνιακή και άλλες μέχρι την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία της Λύκαινας.
Τα ζώα τοτέμ της εκάστοτε αυτοκρατορίας είναι πολύ σημαντικά και μας λένε πολλά για το βαθύ συλλογικό υποσυνείδητο της, από τον δράκο και την Three Pure Ones, τη ταοϊστική τριάδα, οι τρεις υψηλότεροι θεοί στο ταοϊστικό πάνθεον  μέχρι το λύκο της Ρώμης με ενδιάμεσο σταθμό το γκρίζο λύκο του Ογούζ Χαν.
Παρ΄όλο τον λύκο και ο δράκος θα παίξει ένα σημαντικό ρόλο στα λάβαρα και τις σημαίες και τους θυρεούς των Ρωμαίων των βασιλέων και τον αυτοκρατόρων με τους αετούς με τα δικέφαλα πουλιά και τους σταυρούς  μετά .
Η Α΄ Ρώμη απόγονος των Τρώων και του Αινεία, θα διασπαστεί σε  Δυτική και Ανατολική  Β΄ Ρώμη σε Γ΄ Ρώμη, η Ρωσία και η Ρωσική αυτοκρατορία θα διεκδικήσει τον τίτλο με τον Ιβάν τον Μεγάλο και θα ακολουθήσουν η Γερμανική αυτοκρατορία η Βρετανική αυτοκρατορία η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία η Μογγολική αυτοκρατορία η Οθωμανική  μέχρι την τελευταία αυτοκρατορία την Ατλαντική των ΗΠΑ με το  Ρωμαϊκό Καπιτώλιο τους στο μεγάλο Κολοσσαίο των ιστορικών θεαμάτων
Όλες τους έχουν τρία κοινά χαρακτηριστικά ξεκινώντας από την δεύτερη τριάδα ( Οκταβιανός, ο Μάρκος Αντώνιος και ο Μάρκος Αιμίλιος Λέπιδος ) ακολουθήσουν κι άλλες…..  Αγίες Τριάδες .
1. Πολυεθνικότητα πολυπολιτισμός, όλες οι φυλές του κόσμου ανακατωμένες.
2. Πολυτεκτονισμός χτίζουν συνεχώς αψίδες μαυσωλεία εκκλησίες με μεγάλη κτιστομανία σε υπέρμετρο οικοδομικό έργο.
Τις τελευταίες του στιγμές, ο Αύγουστος καυχήθηκε: «Παρέλαβα τη Ρώμη φτιαγμένη από τούβλα, τώρα σας την παραδίδω ντυμένη από μάρμαρο». ( Δεν είχε εφευρεθεί ακόμη το τσιμέντο )
3. Θεοποιήσεις και θεοκρατία. Όλα συγκεντρώνονται στο πρόσωπα του αυτοκράτορα ως γιο θεού με τις θεϊκές ιδιότητες. Αργότερα Θα μοιραστούν οι ρόλοι ανάμεσα στους πάπες και πατριάρχες.
Όλες τους  θα καταρρεύσουν εξαιτίας της απληστίας της μεγάλης επεκτατικότητας της μεγάλης διαφθοράς και φυσικά της εντροπίας.
Οι μεγάλοι απατεώνες φυσικά πάντα μιλάνε για ειρήνη για αγάπη και ….για ισότητα, αυτό φοριέται τελευταία στα λόγια μόνο.
Pax Romana. Ειρήνη εννοούσαν την απόλυτη κυριαρχία της Ρώμης. Ειρήνη σήμερα εννοούν την ειρήνη των αγορών δηλ. να περνάνε τα εμπορεύματα από την Κίνα ελεύθερα μέχρι την Άνω Κολοπετινίτσα της Αρκαδίας. Αυτό, τα μεγάλα κεφάλια οι πτυχιούχοι οικονομολόγοι και οι πολιτικοί το λένε Ειρήνη και Αγάπη των λαών, τον αφανισμό τους δηλ.
Η σύγκλητος αυτοανακηρύχθηκε σε ανώτατη εξουσία και αρχή και ψήφιζε νόμους κατά πως ήθελε. Το παρασκήνιο οργίαζε όπως μας ενημερώνει και ο Μοντεσκιέ, ανέβασε και κατέβαζε αυτοκράτορες βλάκες ηλίθιους και διεφθαρμένους τους οποίους εξουσίαζε και εκβίαζε, ερμήνευε τον νόμο την ειρήνη και τις συνθήκες κατά το κέφι της, έκανε συμμαχίες κατά το συμφέρον της, πουλούσε πλαστή Ελευθερία δημιουργώντας δυο φατρίες που έλεγχε και τις δύο σε μία πόλη και πολλά άλλα, χειραγωγώντας και το λαό και τους πληβείους την πλέμπα και τους αυτοκράτορες.
Το 27 π.Χ. ο Αύγουστος μεταβάλλει τη νότια Ελλάδα σε κανονική επαρχία με το όνομα Αχαΐα και με έδρα την Κόρινθο, στερώντας από τους Έλληνες κάθε ψευδαίσθηση πραγματικής ανεξαρτησίας.
Η βασιλεία του Αυγούστου έθεσε τα θεμέλια ενός πολιτεύματος που διήρκεσε για εκατοντάδες χρόνια μέχρι την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Τόσο το θετό του επώνυμο, «Καίσαρ», όσο κι ο αυτοκρατορικός του τίτλος, «Αύγουστος», έγιναν μόνιμοι τίτλοι για τους ηγεμόνες του απέραντου αυτού κράτους επί δεκατέσσερις αιώνες μετά το θάνατό του, και χρησιμοποιήθηκαν τόσο στην Παλαιά όσο και στη Νέα Ρώμη, την Κωνσταντινούπολη, μέχρι το 1453. Σε πολλές γλώσσες το «Καίσαρ» έγινε λέξη συνώνυμη του «αυτοκράτορας», όπως για παράδειγμα η γερμανική λέξη «Κάιζερ» και η ρώσικη λέξη «Τσάρος». Η λατρεία του Θείου Αυγούστου συνεχίστηκε μέχρι την αναγνώριση του χριστιανισμού ως επίσημη θρησκεία του κράτους το 391 από τον Θεοδόσιο Α’ τον Μεγάλο.

Ως αποτέλεσμα, υπάρχουν πολυάριθμα εξαιρετικά αγάλματα και προτομές του πρώτου αυτοκράτορα. Ο ίδιος είχε συγγράψει μια αφήγηση των επιτευγμάτων του με τίτλο «Res Gestae Divi Augusti» ώστε να γραφτεί σε μπρούτζο μπροστά από το Μαυσωλείο του. Αντίγραφα του κειμένου εμφανίζονται σε επιγραφές σε διάφορες περιοχές του ρωμαϊκού κράτους μετά το θάνατό του. Οι λατινικές επιγραφές έφεραν στο πλάι μετάφραση στην ελληνική γλώσσα και αναρτήθηκαν σε πολλά δημόσια κτίρια, όπως ο ναός στην Άγκυρα, το «Monumentum Ancyranum», που αποκάλεσε «βασίλισσα των επιγραφών» ο ιστορικός Θεόδωρος Μόμσεν.
Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η σύγκλητος δημιούργησε την νέα αυτοκρατορία του ΟΗΕ στα βήματα του δημοκράτη Παλπατίν υιοθετώντας σε όλες τις ρωμαϊκές  τακτικές..
Επί ημερών του Παλπατίν η ανθρωπότητα γνώρισε μέρες ειρήνης και αγάπης και δημοκρατίας…. όπως η Αραβική Άνοιξη το Ιράκ η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας Αφγανιστάν επιδημίες μεταναστεύσεις και προσφυγικό και άλλα.
Έτσι λοιπόν η Αυτού Εξοχότης Παλπατίν Imperator Caesar Divi Filius θεοσοφιστής ΟΗΕ πουλά ειρήνη γράφει εκθεσούλες κάνει τουριστικά συνέδρια και κάνει καταγγελίες (σε ποιον άραγε;;;)
Ο ΟΗΕ ο οποίος είναι αρμόδιος και ικανός να τιμωρεί και να παίρνει μέτρα για κράτη που δεν υπακούουν στις εντολές του είναι εντελώς ανίκανος και αναρμόδιος να τιμωρήσει κράτη που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κάθεται και τα κοιτά από τα τουριστικά μπαγκαλόους και στέλνει τους πρόσφυγες στα δημοκρατικά κράτη για να τα τιμωρήσει
ενώ η δημοκρατία πεθαίνει στα χειροκροτήματα όπως έχει προφητεύσει και η πριγκίπισσα Πατβέ.

Τα τελευταία λόγια του Αυγούστου ήταν «Plaudite cives, plaudite amici, finita est comoedia» («Χειροκροτείστε πολίτες, χειροκροτείστε φίλοι, η κωμωδία τελείωσε»), αναφερόμενος σε όλες του τις πράξεις προκειμένου να ανέβει και να διατηρηθεί στην εξουσία. Μια επιβλητική επικήδειος πομπή ταξίδεψε με το σώμα του από τη Νόλα στη Ρώμη και τη μέρα της ταφής του όλες οι δημόσιες και ιδιωτικές επιχειρήσεις έμειναν κλειστές. Ο Τιβέριος και ο γιος του Δρούσος απήγγειλαν τον επικήδειό του. Το σώμα του Αυγούστου κλεισμένο σε φέρετρο αποτεφρώθηκε σε πυρά κοντά στο Μαυσωλείο του. Τότε διακηρύχτηκε πως ο Αύγουστος πήρε τη θέση του ανάμεσα στους θεούς ως μέλος του ρωμαϊκού πανθέου. Το 410, κατά τη διάρκεια της λεηλασίας της Ρώμης, το Μαυσωλείο καταστράφηκε από τους Γότθους και η τέφρα του σκορπίστηκε.

Χειροκροτήστε τον...μαζί με τον Παλπατίν  Μέγα Γραμματέα και Αρχιερέα  

Αστραία