Νέα Σελήνη στους Ιχθείς χθες. Τέλος Εποχής με τον Ποσειδώνα να βρίσκεται στο ζώδιο των Ιχθύων από το (2011) καθώς από την επόμενη χρονιά (2025) θα προχωρήσει στο ζώδιο του Κριού. Οδυσσέας και Ποσειδών ( 2000 χρόνια τώρα ) Η μεγάλη Εποχή των Ιχθύων που εκκόλαψε όλες τις ποσειδώνιες θρησκείες του νερού σηκώνοντας τα άγρια κύματα του θυμικού. Η μεγάλη αναμέτρηση θεού και θνητού στον βράχο της γείωσης Γαίας και η Οδύσσεια του Ελληνισμού. ψάχνοντας για στεριά ασφαλή και ένα καθαρό νησί. Η έξοδος της ανθρωπότητος στο ορθολογισμό και η τύφλωση του Κυκλώπειου τρίτου ματιού, αυτό που χρησιμοποιούν οι θρησκείες, τους ανθρώπους σαν πρόβατα σε σπήλαια να αρμέγουν και να λεηλατούν.
Ο Οδυσσέας συνέχεια στο νερό να παλεύει με τα αγριεμένα κύματα του θυμικού να λεηλατούν τον ΝΟΥ και αφιλόξενα νησιά παγίδες στον δρόμο για την πατρίδα Ιθάκη «ΟΜΗΡΟ » να τον κρατούν.
Ποσειδών ο αυτοκράτωρ της Ατλαντίδας από την Λεμουρία και τον μονόφθαλμο Σίβα με την θρησκεία δουλεία Από τα Κυκλώπεια Σπήλαια σε μια Αλκίνοη Φαιακία για την ανθρώπινη Ελευθερία 75 εκατομμύρια και 40.000 χρόνια ΙΣΤΟΡΙΑ θρησκεία των Human beings and homo sapiens η ομηρία.
Ο διώκτης του Οδυσσέα 2000 χρόνια, η Εποχή των Ιχθύων στο τέλος της.
Τέλος Εποχής. Τέλος στις ποσειδώνιες αντίνοες θρησκείες που έχουν ρημάξει το μυαλό του Όρθιου Ανθρώπου. Ξημερώνει μια καινούργια Εποχή και ο όμηρος άνθρωπος θα είναι Ελεύθερος σαν αετός και πουλί!
και ο Θεός Κύριος ( Μάρμας ) Νταγκών ψάρι ( Οάννης )την Εποχή των Ιχθύων
Ο Άγιος Πορφύριος της Γάζας κάνει μνεία για τον μεγάλο θεό της Γάζας, που είναι γνωστός ως Marnas (Αραμαϊκά Marnā, ο «Κύριος»), ο οποίος θεωρήθηκε ως ο θεός της βροχής και των σιτηρών και επικαλείται σε περιόδους λοιμού και πείνας. Ο Marnas της Γάζας εμφανίζεται σε πολλά νομίσματα της εποχής του Αδριανού
Όσιος Πορφύριος επίσκοπος Γάζης Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη από πλούσιους γονείς. Αφού εγκατέλειψε γονείς και πλούτη (τα οποία, αργότερα σαν Επίσκοπος, διεκδίκησε και έλαβε το μερίδιο που του αναλογούσε), αναχώρησε για την Αίγυπτο που ήταν τότε μεγάλο μοναστικό κέντρο και έγινε μοναχός σε σκήτη. Αργότερα χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και μετά εξελέγη Επίσκοπος Γάζης.
Με τη βοήθεια του Άγιου Ιωάννη του Χρυσόστομου κατάφερε να πείσει τον αυτοκράτορα Αρκάδιο και τη σύζυγο του Ευδοξία να κατεδαφιστούν όλοι οι ναοί των Ελλήνων στη Γάζα, οι οποίοι ακόμα λειτουργούσαν, και προπάντων το φημισμένο Μαρνείο, περίφημος Ελληνικός ναός αφιερωμένος στο Δία που θεωρείτο σαν ο σημαντικότερος της εποχής και είχε ιδρυθεί από τον αυτοκράτορα Αδριανό το 129 μ.Χ.. Αυτό δε το καταστροφικό μένος περιέλαβε και όλα τα αγάλματα Στη θέση του Μαρνείου ανοικοδομήθηκε χριστιανικός ναός με χορηγία της αυτοκράτειρας Ευδοξίας, η οποία απέστειλε για τον σκοπό αυτό στη Γάζα τον Αντιοχέα αρχιτέκτονα Ρουφίνο. Ο ναός αυτός, που ονομάστηκε Ευδοξιανός, είχε 32 μεγάλους κίονες από καρυστινό μάρμαρο και τα εγκαίνιά του έγιναν το Πάσχα του 407 μ.Χ.
Πέθανε το 420 μ.Χ. μετά από σύντομη ασθένεια, σε ηλικία 72 ετών και όπως λέν οι συναξαριστές, «τὸν καλὸν ἀγῶνα τετελεκῶς πρὸς τοὺς εἰδωλομανεῖς ἕως τῆς ἡμέρας τῆς κοιμήσεως αὐτοῦ».
Φοινίκη της Εποχής του Σιδήρου Η φοινικική επιγραφή στη σαρκοφάγο του βασιλιά Eshmunʿazar της Σιδώνας (5ος αιώνας π.Χ.) αναφέρει: «Επιπλέον, ο Κύριος των Βασιλέων μας έδωσε το Dor και την Joppa , τις πανίσχυρες χώρες του Dagon, που βρίσκονται στην πεδιάδα του Sharon , σύμφωνα με τα σημαντικά πράξεις που έκανα» Στην Εβραϊκή Βίβλο , ο Dagon αναφέρεται τρεις φορές ως ο αρχηγός θεός των Φιλισταίων . Ωστόσο, δεν υπάρχουν αναφορές στον Dagon ως θεό των Χαναναίων . Σύμφωνα με τη Βίβλο, οι ναοί του βρίσκονταν στο Beth-dagon στην επικράτεια της φυλής του Asher ( Ιησούς του Ναυή 19.27 ) και στη Γάζα (βλ . τελευταία πράξη). Ένας άλλος ναός, που βρίσκεται στο Ashdod , αναφέρθηκε στο 1 Σαμουήλ 5:2–7 και πάλι μέχρι το 1 Μακκαβαίων 10.83 και 11.4. Το κεφάλι του βασιλιά Σαούλ εκτέθηκε σε ναό του Δαγών μετά τον θάνατό του ( Α’ Χρονικών 10:8–10 ). Υπήρχε επίσης μια δεύτερη θέση γνωστή ως Beth-Dagon στον Ιούδα (Ιησούς του Ναυή 15.41).
Η αφήγηση στο 1 Σαμουήλ 5.2–7 αναφέρει πώς η Κιβωτός της Διαθήκης πιάστηκε από τους Φιλισταίους και μεταφέρθηκε στο ναό του Dagon στην Ashdod. Το επόμενο πρωί οι Ashdodites βρήκαν την εικόνα του Dagon ξαπλωμένος μπροστά στην κιβωτό. Τοποθέτησαν την εικόνα όρθια, αλλά και πάλι το πρωί της επόμενης μέρας τη βρήκαν προσκεκλημένη μπροστά στην κιβωτό, αλλά αυτή τη φορά με κομμένα κεφάλι και χέρια, ξαπλωμένη στο miptān που μεταφράζεται ως «κατώφλι» ή «βάθρο». Παράδοση του Θεού-Ψάρι
Κατά τον ενδέκατο αιώνα, ο σχολιαστής της Εβραϊκής Βίβλου Rashi γράφει πάνω σε μια Βιβλική παράδοση, ότι το όνομα Ντάγκον είναι συγγενές με την εβραϊκή λέξη dag / dag «ψάρια» και συνεπώς θεωρούταν ότι είχε σχήμα ψαριού: συγκρινόμενος με τον Βαβυλωνιακό θεό-ψάρι Oannes.
Η μορφή του ψαριού μπορεί να θεωρηθεί βέβαια και ως ένα φαλλικό σύμβολο, όπως φαίνεται στην ιστορία του αιγυπτιακού θεού των σιτηρών Όσιρι, του οποίου το πέος ήταν φαγωμένο έτσι που έμοιαζε με την μορφή ψαριού του Νείλου μετά από την επίθεση που δέχτηκε από το τυφωνικό θηρίο Set. Ομοίως, και ο μύθος που περιγράφει την προέλευση του αστερισμού του Αιγόκερου, τον Έλληνα θεό της φύσης Πάνα έγινε ψάρι από τη μέση και κάτω, όταν πήδηξε στο ποτάμι, μετά από την επίθεση του Τιτάνα Τυφών.
Zeus Marnas – Κατά τη ρωμαϊκή εποχή στην Παλαιστίνη. Οι κάτοικοι της Γάζας ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό και αργότερα στο Ισλάμ. Το άγαλμα του Δία Μάρνα βρέθηκε στο Tel Ajjul της Γάζας και κατασχέθηκε από τους Οθωμανούς.
Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων ανάγει την ύπαρξή του στην αρχαιότερη χριστιανική Εκκλησία της Ιερουσαλήμ, η οποία ιδρύθηκε εκεί αμέσως μετά τη σταύρωση και την ανάσταση του Ιησού Χριστού το έτος 33 μ.Χ., και για τον λόγο αυτό αυτοαποκαλείται και «Μήτηρ πασῶν τῶν Ἐκκλησιῶν». Με πρώτο πατριάρχη τον Ιάκωβο τον ψαρά που ασχολούνταν με την αλιεία στη λίμνη Γεννησαρέτ, Είχαν δικό τους πλοίο με τον Ιωάννη και φαίνεται πως διεύθυναν αρκετά εύρωστη επιχείρηση, με οποία συνεργαζόταν και ο Πέτρος (Λουκ.5,10). Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων διαιρεί την πολυκύμαντη ιστορία του σε τρεις μεγάλες περιόδους:
Α΄ Περίοδος: Από της ίδρυσης μέχρι τη κατάκτηση της Ιερουσαλήμ από τους Άραβες (33 – 638) Β΄ Περίοδος: Από της Αραβικής μέχρι της Τουρκικής κατάκτησης (638 – 1517) και Γ΄ Περίοδος: Από της Τουρκικής κατάκτησης μέχρι σήμερα. (1517 – σήμερα). Προκαθήμενός του από τις 22 Αυγούστου 2005, έχει με τον τίτλο Πατριάρχης της Αγίας Πόλεως Ιερουσαλήμ και πάσης Παλαιστίνης, Συρίας, Αραβίας, Πέραν του Ιορδάνου, Κανά της Γαλιλαίας και Αγίας Σιών
Από τον Οάννη στο Νταγκών μέσα στα δίχτυα του υπερ ανεπτυγμένου θρησκευτικού συναισθήματος της ιχθυακής ποσειδώνιας θρησκείας
Όλη η πορεία του Οδυσσέα μετά την πτώση της Τροίας είναι μια διαδρομή στην ομίχλη με τον Ποσειδώνα άγριο διώκτη και ανελέητο κυνηγό. Ο Ποσειδών, κυρίαρχος των υδάτων και των μεγάλων ωκεανών, κτίζει τα τείχη της Ιλίου και την ύλη. Ο Οδυσσέας, την κατακτά πολεμώντας σε μια γη στεριά. Ο θεός του συναισθήματος νερού, αδελφός του Διός, φτιάχνει τα τείχη τα ψηλά, γιατί είναι ο αρχηγός και εμπνευστής όλων των θρησκειών και των ιερατείων με τη γνώση που κατέχει την μυστική από την αρχή της ζωής των έμβιων όντων. Την Εποχή των Ιχθύων, 2000 χρόνια τώρα, όλη η ανθρωπότητα ταλαιπωρήθηκε από το υπερανεπτυγμένο συναίσθημα των μονοθεϊστικών θρησκειών με κύριο στοιχείο την θρησκοληψία και τον φανατισμό των αντιστοίχων πιστών οπαδών. Μαζί του στην Τροία,ήταν και ο Απόλλων,γιατί παρούσα στη γνώση είναι και η συνείδηση, αλλά και ένας άνθρωπος, πολύ δίκαιος και του Άδη κριτής, ο Αιακός. Ο Αιακός είναι παππούς του Αχιλλέα Πηλείδης, ημίθεος από πηλό και Αιακός σημαίνει αυτόχθων, γηγενής από το αία , γη.
Όταν απουσιάζει η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, τα τείχη πέφτουν και τα άδικα νησιά βουλιάζουν στον πυθμένα της Τηθύος Θάλασσας. Οπωσδήποτε για να υπάρξουν θεοί πρέπει να υπάρχουν και άνθρωποι. Οι άνθρωποι είναι απαραίτητοι για τους θεούς, επειδή προσφέρουν θυσίες να συντηρηθούν. Υπάρχουν άνθρωποι χωρίς τους θεούς ; Που αρχίζει και που σταματά η ευσέβεια και ασέβεια, η αθεΐα και θεϊκή παντοδυναμία; Είναι ευσεβής ο Οδυσσέας; Γιατί ο Ποσειδών οργίζεται μαζί του, ενώ στην Τροία τον βοηθά μαζί με τους Αχαιούς; Ο Ποσειδών οργίζεται με τους Τρώες, γιατί κάνουν κατάχρηση θρησκευτικής εξουσίας, θησαυρίζουν με την ΓΝΩΣΗ που κατέχουν, την Ωραία Ελένη, γίνονται πολύ υλιστές και φτιάχνουν τα τείχη της απληστίας τα ψηλά. Όπως και η Ατλαντίδα , είναι δικό του παιδί, αλλά θα καταστραφεί,γιατί γίνεται άδικη πολύ. Είναι θέμα δικαιοσύνης και τους κοσμικούς νόμους, δεν τηρούν. Ο Οδυσσέας στην Ιλιάδα βρίσκεται σε στεριά, στην επιστροφή συνεχώς στη θάλασσα και ψάχνει απεγνωσμένα λιμάνι και νησί, πλέοντας σε άγνωστα νερά.
Τι είναι αυτό που τον ταλαιπωρεί; Το συναίσθημα , το θυμικό. Έχει ξεριζωθεί, έχει πολεμήσει 10 χρόνια μακριά από την ηρεμία, τη γαλήνη, την ασφάλεια, τη θαλπωρή σε ένα σκληρό πόλεμο με μεγάλο κόστος και απώλειες συντρόφων πολλές. Δεν γνώρισε ανάπαυση ξεκούραση οδυσσάμενος σε θάλασσα αλμυρή. Όμως γνώριζε τα πρόσωπα των εχθρών του. Η μάχη ήταν σώμα με σώμα και ήξερε, ποιος είναι ποιος και τι κάνει, τι. Στην Ιλιάδα ο Οδυσσέας τριγύριζε στο στρατόπεδο των Αχαιών σαν Κριός. Ο Πρίαμος, σαν Κριό τον βλέπει από τείχη της Τροίας μαζί με την Ελένη. Ήταν η Εποχή του Κριού, της Ιλιάδος και του Αλέξανδρου, 4000 χρόνια πριν. Την εποχή εκείνη πίσω από το ζώδιο του Κριού, βρισκόταν ο αστερισμός του Κριού και δεν υπήρχε ομίχλη, ούτε σκιά στο πρόσωπο του συντρόφου ή του εχθρού. Όλοι ξέρανε ποιος είναι ποιος, σε πλήρη διαφάνεια από τον απλό στρατιώτη μέχρι τον αρχηγό. Όλα ήταν ξεκάθαρα. Στην Επιστροφή όμως , στην Οδύσσεια των 2000 ετών, άρχισε να πέφτει ομίχλη πυκνή. Η Τροία πάρθηκε η ύλη κατακτήθηκε, αλλά έπρεπε τώρα να γίνει μια απολλώνια συνειδησιακή αλλαγή. Ο Απόλλων πολέμησε τους Αχαιούς, γιατί οι πιο πολλοί υπήρξαν ασυνείδητοι, αν και μεγάλοι πολεμιστές, αρχηγοί. Μετά την κατάκτηση της ύλης , πρέπει να εδραιωθεί το μέτρον, η σοφία και η όραση. Η όραση να βλέπεις ανάμεσα από την ομίχλη και το σκοτάδι, τον κόσμο της ενέργειας. Ο Τρωικός πόλεμος τελείωσε και άρχιζε ο πόλεμος της σκιάς και της παρασκιάς με όλες τις υλιστικές οργανώσεις , ηγεμονίες και αυτοκρατορίες που ακολούθησαν. Ο Ποσειδών κυβερνήτης των Ιχθύων σχετίζεται με όλα τα υγρά στοιχεία, ακόμη και του μαύρου χρυσού, του πετρελαίου. Το πετρέλαιο, ως νέα μορφή ενέργειας, έχει εμφανιστεί από το 1859. Τότε άνοιξε η πρώτη πετρελαιοπηγή στην Πενσυλβάνια των Η.Π.Α.. Σχετίζεται με τα ναρκωτικά, τις εξαρτησιογόνες ουσίες, είναι συνήθως ένα όπιον, με οποιαδήποτε μορφή εξάρτησης που παγιδεύει και φυλακίζει τον άνθρωπο στο πάθος του σε ένα νοσηρό συναίσθημα καθώς και με την τέχνη. Ο πλανήτης, αποκαλύφθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1846, από λΑΘΟΣ. Για να βλέπεις καθαρά πρέπει και να νιώθεις καλά. Η όραση προϋποθέτει καλή ροή της ενέργειας και το νερό να μη μένει στάσιμο σε μια εμμονή. Στην οδύσσεια ο Οδυσσέας ξεφεύγει από τον Κύκλωπα κάτω από ένα κριάρι,τυλίγεται πολλές φορές με την προβιά ενός αρνιού , αλλά η Ναυσικά, τον βλέπει σαν λέοντα ορεσίτροφο, στο νησί των Φαιάκων. Είναι λέων, ο Οδυσσέας και βλέπει με την καρδιά. Όταν φθάνει στην Ιθάκη, βλέπει την Αθηνά μέσα από την ομίχλη που είναι τυλιγμένο όλο το νησί. Η Αθηνά δεν θέλει να έλθει σε σύγκρουση με τον αδελφό του πατρός, γιατί είναι σοφή και καταλαβαίνει πως δεν μπορεί μαζί του να αναμετρηθεί. Ο Οδυσσέας καταλαβαίνει ποιος είναι ο Ποσειδώνας που μαζί του έχει αναμετρηθεί και με τα νίπτρα συμφιλιώνεται μαζί του στην τελική Πράξη και μια μυθική στιγμή. Ο θεός της Κοσμικής Θάλασσας της Συνείδησης, αφήνει την Αθηνά στο συμβούλιο των θεών να αναλάβει την πρωτοβουλία για του Οδυσσέα, την επάνοδο και μεταβαίνει στους Αιθίοπες και την ήπειρο της Αφρικής. Ο Ποσειδώνας εκτιμά ένα άνθρωπο που όρθιος περπατά στη γη, αγωνίζεται για την κατανόηση της γνώσης , που δεν προσπαθεί να εξαγοράσει κανένα θεό, που δεν εξαγοράζεται, που δεν πουλά και δεν ξεπουλά τις αξίες του και τα ιδανικά και του χαρίζει τη ΝΟΗΜΟΝΑ ζωή σε ένα νησί με άπλετο φως , καθαρότητα, χωρίς ομίχλη και σκιά. Γιατί; Κανένας θεός δεν θέλει ένα άνθρωπο, δούλο σκυφτό, να τον γλύφει, ιδιοτελή και να τον υπηρετεί περιμένοντας να κερδίσει κάτι από αυτόν. Το πρόσωπο του ανθρώπου, οι πράξεις του, τα λόγια και τα έργα του είναι το πρόσωπο του θεού του. Και η μεγαλύτερη ασέβεια είναι αυτό το πρόσωπο να είναι δούλος των ελαττωμάτων του και των επιθυμιών του, ον σκοτεινό, μαύρο, άπληστο αδιαφανές , άδικο και μοχθηρό Κανένας ΝΟΗΜΩΝ θεός δεν θέλει δούλους, γιατί δεν θέλει να είναι αφέντης κανενός δούλου. Ένας θεός για να είναι ευτυχισμένος, θα ήθελε οι άνθρωποι να είναι αυτοί που όφειλαν να είναι. Ούτε να τον φοβούνται, ούτε να τον αγαπούν , ούτε να τον δεσμεύουν με τα αυτά τα συναίσθημα ιδιοκτησίας. Η αγάπη και το μίσος, είναι συναισθήματα ανθρώπινα για ανθρώπους και όχι για θεούς. Όταν ο άνθρωπος είναι ελεύθερος είναι και οι θεοί μαζί του, ελεύθεροι και ευτυχισμένοι τραγουδούν σε ανοιξιάτικα λιβάδια. Ο Απόλλων με την λύρα του τους συνοδεύει και τα κορίτσια του. Όταν δεν κρατά το ΤΟΞΟ, γλυκά τραγουδά στον χορό της συνείδησης και της ομορφιάς. Ο Ποσειδών είναι στη χώρα των Αιθιόπων από το 2011, στην Αυγή της Οδύσσειας. Το 2012 ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΙΘΑΚΗ του καινούργιου αιώνα, του Απολλώνιου Εαυτού εγκαινιάζοντας τη νέα Εποχή του μεγάλου Ενιαυτού, με μια δρασκελιά. Στις ταράτσες των σπιτιών και των πολυκατοικιών βρίσκεται το σήμα του Ουρανού, που είναι η αδελφή του η Άρτεμις.Ο Ουίλιαμ Χέρσελ ανακοίνωσε την ανακάλυψή του τις 13 Μαρτίου 1781, επεκτείνοντας για πρώτη φορά στην ιστορία τα όρια του ηλιακού συστήματος. Ο Ουρανός ήταν ο πρώτος πλανήτης που ανακαλύφθηκε με τηλεσκόπιο. Ο Υδροχόος είναι ζώδια του αέρα, όχι του νερού και ένας αέρας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ θα ανανεώσει όλη τη γη με μια αναπνοή Ερμηνείας ,του ΕΡΜΗ. Το τι κάνει ο Οδυσσέας μόλις φθάνει στη Ιθάκη είναι μια άλλη επική ραψωδία, Χ Ψ Ω που θα την τραγουδήσουμε άλλη φορά σε γεγονότα συγχρονιστικά, σε τοπίο χωρίς ομίχλη.
Με την τρίαινα του Ποσειδώνα στο όνομα της Ιερής Αγίας Τριάδος
της Ιερής Τροίας
Το όνομα Τρώες παραπέμπει σε όρνια, σε αρπακτικά που κάνουν κύκλους και τρώνε Δάρδανοι είναι αυτοί που ξεσκίζουν και καταβροχθίζουν, δαρδάνω, ενώ Τεύκροι είναι άνθρωποι της φωτιάς και οπλοποιοί. Τεύκρος, όλες τους ανδρικές ιδιότητες. Και για να χρησιμοποιήσουμε το ενοποιημένο μυθολογικό πεδίο όταν οι ηττημένοι Τρώες το σκάνε και κρύβονται, γίνονται πάλι Λατιανοί,από την θέα Λατόνα, ή άνθρωποι της Λητούς. Εδώ έχουμε μία ανατροπή. Πρόκειται πάλι για σύμπτωση; Ίσως στην λογική της μυθολογίας τίποτα να μην είναι τυχαίο αφού αργότερα εμφανίζονται σαν Ρωμαίοι με νέα σύμβολα δύναμης. Νάνος Βαλαωρίτης, σελ. 155, Όμηρος και το Αλφάβητο
Μετά την ανακάλυψη της Αμερικής και τη δημιουργία της Νέας Ατλαντίδα, η Νέα Λεμουρία αναδιπλώθηκε υπό την ηγεσία της Γ΄ Ρώμης, της Ρωσικής αυτοκρατορίας με την βοήθεια της θεοσοφίας. Επειδή, στόχος της ήταν να κατέβει στο Αιγαίο και να έχει πρόσβαση στην Αιγηίδα, ως απομονωμένη στην υπερβόρεια Λεμουρία, κατέστρωσαν το περίφημο «Ελληνικό σχέδιο» που ήτανε ένα Ρώσικο κόλπο, εκμεταλλευόμενοι ,τι άλλο τη θρησκεία . Όπως τότε, έτσι και τώρα, με αντίπαλο δέος τον μουσουλμανισμό και την Οθωμανική αυτοκρατορία. Στα σχέδια της αυτά, η Γ΄ Ρώμη δεν βρήκε πολύ πρόθυμη τη Β΄ Ρώμη, το ορθόδοξο παπαδαριό, το οποίο τα είχε βρει μια χαρά με το μουσουλμανισμό και οι δυο τους, συνέχεια της Βυζαντινορωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ζούσαν βίον ανθόσπαρτον και θρήσκον, προσκυνώντας και δοξολογώντας το Μεγάλο Ον, τον Μεγάλο Θεό με τα χίλια ονόματα και τα πολλά πρόσωπα σταυρωμένο πνιγμένο κλπ. Μάλιστα οι μουσουλμάνοι ,πλειστάκις ημερησίως, πιο ευσεβείς από τους αλλόπιστους. Αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι η Βυζαντινορωμαική αυτοκρατορία συνεχίστηκε με δόξα και τιμή, από την οθωμανική αυτοκρατορία στον ρωμανοβυζαντικοθωμανικό «πολτισμό «με κυρίαρχο στοιχείο φυσικά πάντα τη θρησκεία, ως Ανατολική Λεμουρία.,,βλ Κεμάλ. Για την επίτευξη αυτού του σχεδίου χρειαζόταν πάλι άλλοι δυο, να κάνουν την δουλειά καλά, τρεις πάντα χτίζουν τα τείχη της Τροίας, 2 θεοί και ένας θνητός για να τους εξυπηρετεί να τους δοξολογεί και να τους υπηρετεί. Από την εποχή της Βαβυλώνας με τα επίσης, ψηλά τείχη της και την Αγία Τριάδα της Σεμίραμις, σόι πάει το βασίλειο και οι ιερές τριάδες. Βρέθηκε λοιπόν η Γαλλία, ο Λουδοβίκος, Ήλιος Απόλλων, ο φωτεινός Διαφωτισμός και η Αγγλία, Ποσειδώνας με την τρίαινα Θεά. βλ.προσωποίηση της Βρετανίας Ποιο ήταν το αποτέλεσμα για τον Έλληνισμό Το αποτέλεσμα ήταν να φτάσει ο Οδυσσέας στο νησί των Φαιάκων αλλά η ταλαιπωρία του, δεν είχε τελειώσει ακόμη. Θα χρειαζόταν άλλα 200 χρόνια να φτάσει στην Ιθάκη τελειώνοντας και η Εποχή των Ιχθύων και η Οδύσσεια του Ελληνισμού, μαζί με τον Άθλο του Ηρακλή που τα Μήλα της Αθανασίας στον Κήπο τους επιστρέφει και δεν είναι ο κρεμαστός, της Βαβυλώνας. Γιατί όλα αυτά τα χρόνια το κύριο χαρακτηριστικό των Ιερών Τριάδων είναι να πουλάνε Θεό με το κιλό και την Αθανασία σε ένα κάλπικο παράδεισο μαζί με την Ατλαντίδα την Καλυψώ, ταίζοντας τον Οδυσσέα, «αβροσία » . Με διονυσιακή οργιαστική ωμοφαγία, νόθο γιό του Σίσυφου, αρνητή του θανάτου σε ανίερη κοινωνία.
Το λεγόμενο Ελληνικό Σχέδιο ή Ελληνικό Έργο (Greek Project, ήταν μια πρόταση για τη λύση του Ανατολικού Ζητήματος, η οποία αναπτύχθηκε από την Αικατερίνη τη Μεγάλη της Ρωσίας, περί το 1780. Προέβλεπε τη διχοτόμηση και διανομή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μεταξύ της Ρωσικής και της Αυστριακής Αυτοκρατορίας, την οποία θα ακολουθούσε αποκατάσταση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας με κέντρο την Κωνσταντινούπολη. Ονόμασε τον δεύτερο εγγονό της Κωνσταντίνο, τον οποίο μερικές φορές αποκαλούσε και Κωνσταντίνο Β’, και τον προόριζε για τον πρώτο αυτοκράτορα του αναγεννημένου Βυζαντίου. Τον ανάθρεψε με Έλληνες παιδαγωγούς και αυτός έμαθε να μιλάει ελληνικά πριν από τα ρωσικά. Κόπηκαν νομίσματα που μνημόνευαν τη γέννηση και τον προορισμό του. Ένας άλλος σημαντικός στόχος της Ρωσίας ήταν η ελεύθερη πρόσβαση στην Μεσόγειο Θάλασσα μέσω του Βοσπόρου, που έλεγχαν οι Οθωμανοί.
Για να πετύχει το σχέδιο, θα έπρεπε να συμφωνήσουν οι μεγάλες Ευρωπαϊκές Δυνάμεις και να συνεργαστούν οι δυνάμεις του Δούναβη. Τον Μάιο του 1780, η Αικατερίνη κανόνισε μια μυστική συνάντηση με τον Ιωσήφ Β’, τον Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, στο Μογκιλιόφ. Σε μια σειρά επιστολών από τον Σεπτέμβριο του 1781, η Αικατερίνη και ο Ιωσήφ συζήτησαν τα σχέδια διαμελισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και την αποκατάσταση της Βυζαντινής. Ιθύνων νους του Ελληνικού Σχεδίου ήταν ο Πρίγκιπας Ποτέμκιν που έδωσε ελληνικά ονόματα στις νεοϊδρυθείσες πόλεις της Νέας Ρωσίας (π.χ., την Οδησσό και τη Χερσώνα). Ο βυζαντινός συμβολισμός τονίστηκε στις νέες εκκλησίες όπως π.χ. στον καθεδρικό ναό της Χερσώνας. Επίσης στη διαμόρφωση του σχεδίου είχε συμμετάσχει ο κόμης Μπεζμπορόντκο.
Το Πρωτόκολλο της ανεξαρτησίας του Ελληνικού κράτους (γνωστό και ως Πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1830) υπογράφτηκε από την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Ρωσία στις 3 Φεβρουαρίου του 1830. Ήταν η πρώτη επίσημη, διεθνής διπλωματική πράξη που αναγνώριζε την Ελλάδα ως κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος με όλα τα δικαιώματα –πολιτικά, διοικητικά, εμπορικά– που εκπορεύονταν από την ανεξαρτησία της, το οποίο θα επεκτεινόταν νότια της συνοριακής γραμμής που όριζαν οι ποταμοί Αχελώος και Σπερχειός. Πρώτος Κυβερνήτης του νεοσύστατου κράτους (1830-1831) υπήρξε ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο οποίος ήδη από το 1828 είχε φθάσει στην Ελλάδα ως Κυβερνήτης, μετά από ψήφισμα της Γ’ Εθνοσυνέλευσης της Τροιζήνας την 1η Απριλίου 1827)
Με τη Συνθήκη οριζόταν επίσης ότι πολίτευμα του ελληνικού κράτους θα ήταν η μοναρχία και ο ηγεμόνας του θα είχε τον τίτλο “Ηγεμών Κυριάρχης της Ελλάδος”. Για τη θέση του μονάρχη οι συμβαλλόμενες χώρες επέλεξαν τον πρίγκιπα Λεοπόλδο του Σαξ-Κόμπουργκ & Γκότα (μετέπειτα Βασιλιά του Βελγίου), ο οποίος, παρά την αρχική του αποδοχή, τελικά δεν δέχτηκε την πρότασή τους.
Τώρα ο ευσεβής ορθόδοξος Πούτιν, νέος Τσάρος της Ρωσικής αυτοκρατορίας των αρίων ξανθών Υπερβορείων, τα βρήκε, καρντάσιαν με τον επίσης ευσεβή μουσουλμάνο Ερντογάν, μελαχροινό ινδοευρωπαϊστή, νέο σουλτάνο με όραμα νέας Οθωμανικής αυτοκρατορίας και βάθος οθωμανικό , σε plan b σχέδιο «Ελληνικό». Οι υπόλοιπες τριάδες, Μεγάλες Δυνάμεις, χάσανε τα αυγά και τα καλάθια και οι υπόλοιποι θεοί, τον ύπνο τους.
ΕΜΕΙΣ, οι Έλληνες……. δεν χάσαμε τίποτα, γιατί δεν είχαμε κάτι να χάσουμε….ο Οδυσσέας πέταξε στην θάλασσα ακόμη και το λευκό μαντήλι της Λευκοθέης, τελευταία θυσία στον Ποσειδώνα. Ίσως να ήταν και καλαματιανό….σε χορό ηρωικό. Έτσι μόνο οι Πολεμιστές ξέρουν να χορεύουν κάτω από έναν ανελέητο Αετό.
Οι μεγάλοι απατεώνες της θεολογίας Ο Θεός ανήκει σε αυτό που δεν μπορεί να γίνει Γνωστό με την ανθρώπινη μορφή και φυσικά ανήκει στη σιωπή, την αιώνια σιωπή και τη Νύχτα τη βαθιά την αρχέγονη Νύκτα την Πρωταρχική. Ο Θεός ποτέ δεν μιλάει, δεν μίλησε ποτέ και δεν είπε τίποτα σε κανέναν γιατί δεν υπάρχει τίποτα να ειπωθεί από μία ΠΗΓΗ αρχαία. Αυτός και, αυτοί που μιλάνε πάντα , είναι ο άνθρωπος ,τα ανθρώπινα όντα, οι άνθρωποι ειδικά, άμα τη εμφανίσει του Ερμή και του χόμο σάπιενς δηλαδή. Γιατί δεν ξέρουμε τι κραυγές βγάζανε οι υπόλοιποι χόμο και ανθρωπίδες, νεάτερνταλ, thomo erectus και ποια ήτανε η λογική τους. Προφανώς ξεκινήσανε με κραυγές, αφού το ζωικό κύτταρο είναι κοινό και για τα δύο έμβια όντα και τον άνθρωπο και τα ζώα και, συνεχίζουνε να τις έχουνε σε κάποιες συνήθειες και τελετές. Πότε αναπτύχθηκε ο λόγος στον άνθρωπο η ομιλία και η φωνή δεν είναι ακριβώς γνωστό. Σίγουρα ξεκίνησε με κλάμα μούγκρισμα στρίγκλισμα, με πολλά σύμφωνα, μετά έρεε σαν τραγούδι και φωνή …..λαλαλα ….λιλιλι, σύμβολα ιδεογράμματα για να φτάσει στα αλφαβήτα στα Άλφα από το Λι. Και εδώ η συμβολή της Ελληνικής Γλώσσας είναι σημαντική για την εξέλιξη των ανθρωπίδων γιατί πρόσθεσε τα φωνήεντα και, όχι μόνο αυτό πρόσθεσε και την λογική, τη λογική σκέψη διεργασία επεξεργασία κρίση και διάκριση. Ο λόγος φυσικά αναπτύχθηκε στην Ατλαντίδα την Εποχή της Ατλαντίδας (στην εποχή της Λεμουρίας θα ήταν ανύπαρκτος προφανώς ), με τον Ερμή, τον αγαπημένο και χαϊδεμένο γιο του Διός μεγάλο πρωταγωνιστή, αλλά και ο Ποσειδώνας παρών ωσεί, ως κυβερνήτης με θεϊκή πυγμή. Για αυτό και δεν έλειπαν τα θρησκευτικά και τα ιερατεία ως κέντρα και εξουσία με τα οποία έκλεβαν τον κόσμο και συνεχίζουν να τον κλέβουν εγκαθιστώντας μία δικτατορία. Πουλώντας τον λόγο του άφωνος σιωπηλού Θεού στα κάλπικα γιασεμιά της μιας δραχμής με την θεολογία.
Ατελείωτες θεολογικές και ερμηνείες, σεντόνια θεολογικές ερμηνείες για τον Λόγο του Θεού. Τι είπε ο θεός, τι έκανε ο Θεός, τι εννοούσε ο Θεός πόσο αγαπάει τον άνθρωπο ο Θεός για αυτό τον τιμωρεί, πως τον ανταμείβει με το Παράδεισο, με όλη αυτή την ατελείωτη θεολογική αδολεσχία . Και ενώ η Εποχή των Ιχθύων είναι στην ουσία μία εποχή άλαλων ψαριών οι θρησκευτές της ιχθυακής θεολογίας φλυαρούσαν ακατάπαυστα και φλυαρούν μιλούν και να μεταφέρουν τον λόγο του Θεού σε πλήθος θρησκείες και ειδικά τις μονοθεϊστικές με φονταμενταλιστικές μεθοδολογίες. Ακόμη και ο καημένος και δυστυχισμένος Κρισναμούρτι, ένας απρόθυμος μεσσίας μιλούσε ακατάπαυστα …. για τη σιωπή και τα οφέλη της. Ναι, για την σιωπή και την αξίας της…ασταμάτητα. Το τι έχουμε ακούσει όλους αυτούς τους αιώνες και τον καιρό για τον Θεό δεν περιγράφεται. Αποδείχθηκαν όμως πως όλοι είναι κλέφτες απατεώνες και ψεύτες. Χρησιμοποιούν τον λόγο για να πουλήσουν χωρίς καμία λογική, τον Θεό και χωρίς καμία δεοντολογία ηθική. Το κέντρο εξουσίας της θεολογίας, ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ είναι πολύ απατηλό γιατί χρησιμοποιεί καταχρηστικά τον λόγο την ομιλία για να μιλήσει για κάτι που ανήκει στην σιωπή. Για αυτό και ο Οδυσσέας πρώτον τον στοχεύει στο λαιμό και του αφαιρεί την δυνατότητα να μιλάει για τον θεό και να πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες μαζί με θεολογικό σανό.
Ποτέ μην εμπιστεύεστε τους ανθρώπους που μιλούν συνέχεια και πολύ για τον Θεό. Είναι μεγάλοι απατεώνες και κλέφτες της ζωής των ονείρων μας και Μνηστήρες της Ιθάκης μας.
Σε Α΄ Ενικό 