Τα σκουπίδια του διαδικτύου, άδεια κελύφη στην κοσμική θάλασσα της αντίληψης να θειαφίσουμε

τὴν δ᾿ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς:
«πῦρ νῦν μοι πρώτιστον ἐνὶ μεγάροισι γενέσθω.»
ὣς ἔφατ᾿, οὐδ᾿ ἀπίθησε φίλη τροφὸς Εὐρύκλεια,
ἤνεικεν δ᾿ ἄρα πῦρ καὶ θήϊον: αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς
εὖ διεθείωσεν μέγαρον καὶ δῶμα καὶ αὐλήν. χ Οδυσσείας 490

Τότε ο Οδυσσέας ο πολυμήτις προσέφη κι απάντησε:
«Πυρ πιο πρώτα να μου ανάψουνε στο μέγαρο θέλω!»
Είπε, κι η φίλη τροφός Ευρύκλεια σύγκλινε στου αφέντη της το λόγο’
φωτιά και θειάφι αμέσως έφερε, και θειάφιζε ο Οδυσσέας,
το μέγαρο πρώτα κι έπειτα κι αυλή και τ᾿ άλλο σπίτι.

Το θείο είναι το χημικό στοιχείο με χημικό σύμβολο S και ατομικό αριθμό 16. Είναι άφθονο πολυσθενές αμέταλλο. Χημικά, το θείο αντιδρά και ως οξειδωτικό και ως αναγωγικό μέσο. Οξειδώνει τα περισσότερα μέταλλα και αρκετά από τα αμέταλλα, όπως τον άνθρακα, γεγονός που δείχνει αρνητικό ηλεκτρικό φορτίο στο θείο, στις περισσότερες οργανοθειικές ενώσεις, αλλά επίσης ανάγει αρκετά ισχυρά οξειδωτικά, όπως το οξυγόνο και το φθόριο.Το στοιχειακό θείο συλλέγεται από συλλέκτες ορυκτών, εξαιτίας των έντονα χρωματισμένων πολυεδρικών κρυστάλλων που σχηματίζει

Το διαδίκτυο είναι ένα δώρο για τον σύγχρονο άνθρωπο, το δώρο των Φαιάκων στον Οδυσσέα που έκρυψε στο άντρο των νυμφών, με τα e-mail απήδαλα πλοία του και τις e-σελίδες.
Υπάρχουν τρεις τρόποι να μπεις και να βγεις από αυτό για να μην καταλήξεις σκουπίδι και άδειο κέλυφος ( κενός τενεκές ηχορύπανσης ) στην χωματερή του διαδικτύου και μπαταρία του ΜΑΤΡΙΧ.
1. Μπαίνεις σαν τον Θησέα στο Λαβύρινθο και κρατάς γερά τον Μίτο της Αριάδνης καθαρότητος και αγνότητος συνδέοντας πρόσωπα πράγματα έννοιες δωμάτια και διαδρόμους της ιστορίας. Δεν την παρατάς ποτέ στην Νάξο όταν βγαίνεις, αλλιώς θα γκρεμοτσακιστείς στα βράχια της φαυλότητος από τον Λυκομήδη και θα περιφέρεσαι σε Ακαδημίες με πολλά βραβεία γεροντικής άνοιας.
2.Μπαίνεις σαν τον Οδυσσέα με ένα αβύθιστο σκάφος του Νου γερό, περνάς από όλους τους Σταθμούς και δεν ξεμένεις ούτε στους Λωτοφάγους με ξαπλώστρες και συνταγές μαγειρικής, ούτε στις Κίρκες με τσόντες και πορνό σελίδες μέχρι να φτάσεις στο νησί του ενάρετου Αλκίνοου βασιλιά.
Εκεί μένεις για λίγο και διηγείσαι την ιστορία σου στο διηνεκές του απείρου.
Φεύγεις με το πρώτο αερόπλοιο σκάφος πρωτόπλου πλοίο…. στο γυρισμό για την πατρίδα, νόστιμο ήμαρ.
3.Μπαίνεις σαν τον Τηλέμαχο, τον γιο του Οδυσσέα. Κρατάς δόρυ ασπίδα τόξο και περικεφαλαία. Μάχεσαι ηρωικά με τόξα και βέλη  μαζί με την Αθηνά σε καινούργια Έπη, Λογικά και Σοφά.
Βγαίνεις σαν τον ΝΙΟ, τον νέο καινούργιο άνθρωπο Αλκίνοων Εθνών και Εύνομης Ηθικής Πολιτείας.
Threads: Ο επικεφαλής του Instagram ζητά συγγνώμη για τα “σκουπίδια“ της πλατφόρμας…….

ΕΜΕΙΣ….. ζητούμε λίγο θειάφι να θειαφίσουμε, αγαπητό μου ημερολόγιο και αγαπητέ μου αναγνώστη και, γύρω από μια φωτιά να καθίσουμε ωραίες ομηρικές ιστορίες για να εξιστορήσουμε

Αστραία

Η Ελληνική Βικιπαίδεια

Σήμερα η Ελληνική Βικιπαίδεια γίνεται 21 χρονών και έχει βγάλει τα γένια της σαν τον ΤΗΛΕΜΑΧΟ περιμένοντας την επιστροφή του Οδυσσέα.
Περιέχει διάφορες πληροφορίες, σαν Ερμής, παρών στην Οδύσσεια και την Ιλιάδα και με το κατάλληλο φιλτράρισμα γίνονται απόσταγμα και σοφία Αθηνάς.
Είναι δωρεάν creative commons και το πιο σημαντικό είναι ότι μπορεί κανείς να βρει παλιά βιβλία εκδόσεις και φωτό σε ελάχιστο χρόνο και να έχει πρόσβαση σε αυτές.
Το διαδίκτυο είναι ένα θαυμάσιο δώρο για την ανθρωπότητα, όταν χρησιμοποιείται σωστά και ένα εξαιρετικό εργαλείο για τους ανθρώπους της γνώσης. Είναι το δώρο των Φαιάκων στον Οδυσσέα και της νεαρής Αρτέμιδος (Ναυσικάς ) του πλανήτη Ουρανού.

Η Ελληνική Βικιπαίδεια είναι η έκδοση της Βικιπαίδειας στην ελληνική γλώσσα. Δημιουργήθηκε την 1η Δεκεμβρίου 2002. Σήμερα έχει 228.139 λήμματα. Ξεπέρασε τα 10.000 λήμματα στις 16 Μαΐου 2006, τα 100.000 λήμματα στις 9 Απριλίου 2014 και τα 200.000 λήμματα στις 27 Νοεμβρίου 2021. Είναι η 50η μεγαλύτερη γλωσσική έκδοση της Βικιπαίδειας, μπροστά από τα κροατικά και τα λιθουανικά.

Η Ελληνική Βικιπαίδεια είναι η κύρια ελεύθερη και δωρεάν διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια στα ελληνικά. Ο κύριος ανταγωνιστής της, η LivePedia, η οποία ξεκίνησε τη λειτουργία της το 2004, είχε πάνω από 100.000 λήμματα. Σημαντικό μέρος των λημμάτων της Livepedia προέρχεται από αναδημοσίευση περιεχομένου από διάφορους εκδοτικούς οίκους που δώρισαν περιεχόμενο. Το 2018 η Ελληνική Βικιπαίδεια είχε πάνω από 250 εκατομμύρια σελιδοπροβολές τον χρόνο. Οι προβολές της ποικίλουν ανάλογα με την εποχή του έτους, καθώς κορυφώνονται κατά τον χειμώνα (τέλη Νοεμβρίου – μέσα Μαρτίου) ενώ οι μήνες με τις λιγότερες προβολές είναι συνήθως ο Ιούνιος, ο Ιούλιος και ο Αύγουστος. Οι ενεργοί χρήστες ξεπερνούν τους 1.300 τον Απρίλιο του 2021. Οι αριθμοί των ενεργών χρηστών αυξομειώνονται με τον χρόνο περίπου στις ίδιες περιόδους.

Η Βικιπαίδεια στην ελληνική γλώσσα είναι η 48η μεγαλύτερη σε πλήθος λημμάτων.

Τα τρέχοντα σύνολα είναι:

228.139 λήμματα.
665.927 σελίδες στο σύνολο.
21 διαχειριστές.
407.474 εγγεγραμμένοι χρήστες, εκ των οποίων 949 ενεργοί (χρήστες με τουλάχιστον μια επεξεργασία τις τελευταίες 30 ημέρες).
10.291.518 επεξεργασίες.

Στατιστικά προβολών
Στα τελευταία δύο χρόνια η Ελληνική Βικιπαίδεια προβάλλεται από 5.500.000 με 6.500.000 συσκευές τον μήνα, ενώ σε καθημερινή βάση προβάλλεται από περίπου 440.000 συσκευές.

Οι περισσότερες προβολές έρχονται από την Ελλάδα. Προβολές γίνονται και σε άλλες χώρες όπως στη Κύπρο, τη Γερμανία, τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλες χώρες.

Σήμερα (Μάιος 2019) η Ελληνική Βικιπαίδεια λαμβάνει περίπου 30.000.000 προβολές σε μηνιαία βάση ενώ οι αριθμοί κορυφώνονται στους χειμερινούς μήνες. Εκτός από τον αυξανόμενο αριθμό λημμάτων και τη βελτιωμένη ποιότητα οι προβολές έχουν αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία 3 χρόνια. Είναι η δημοφιλέστερη Βικιπαίδεια στην Ελλάδα εκτός του καλοκαιριού αλλά και η δεύτερη δημοφιλέστερη Βικιπαίδεια στην Κύπρο.

Η Ελληνική Βικιπαίδεια δημιουργήθηκε την 1η Δεκεμβρίου 2002. Στις 16 Μαΐου 2006 η ελληνική Βικιπαίδεια έφτασε τα 10.000 λήμματα. Στις 10 Οκτωβρίου 2006 έφτασε τα 15.000 λήμματα ενώ στις 17 Μαρτίου 2007 έφτασε τα 20.000 λήμματα. Την περίοδο αυτή δημοσιεύονταν 30 νέα λήμματα την ημέρα ενώ ήδη δραστηριοποιούνταν 50 τακτικοί συντάκτες. Τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς η ελληνική Βικιπαίδεια έφτασε τα 30.000 λήμματα, ενώ στις 14 Φεβρουαρίου 2009 ξεπέρασε και τα 40.000 λήμματα. Δεκατέσσερις μήνες μετά, στις 10 Απριλίου 2010, ξεπέρασε τα 50.000 λήμματα και έντεκα μήνες μετά, στις 8 Μαρτίου 2011, έφτασε τα 60.000 λήμματα. Στις 22 Φεβρουαρίου 2012 έφτασε τα 70.000 λήμματα ενώ στις 2 Νοεμβρίου του ίδιου έτους έφτασε τα 80.000 λήμματα. Τον Ιούλιο του 2013 έφτασε τα 90.000 λήμματα και 271 μέρες αργότερα έφτασε τα 100.000 λήμματα στις 9 Απριλίου 2014. Στις 9 Απριλίου 2014 η Ελληνική Βικιπαίδεια ξεπέρασε τα 100.000 λήμματα. Στις 21 Οκτωβρίου 2014, 195 ημέρες μετά, η Ελληνική Βικιπαίδεια ξεπέρασε τα 110.000 λήμματα ενώ σήμερα έχει 228.139 λήμματα.

Στις 11 Ιουλίου 2016 έφτασε τα 120.000 λήμματα, μετά από 629 ημέρες.

Από το 2017 και έπειτα κάθε έτος τα νέα λήμματα στην ελληνική Βικιπαίδεια είναι περίπου 15.000 ανά έτος, ενώ πριν ήταν 10.000 με 12.000 το έτος. Οι τάσεις είναι γενικά σταθερές με ελαφριές αυξομειώσεις. Το 2021 γράφτηκαν πάνω από 18.000 λήμματα. Έχει υποστηριχθεί ότι η ποιότητα των λημμάτων τείνει να βελτιώνεται με τον χρόνο

Στον τύπο έχει αναφερθεί ως καλή πηγή γενικών γνώσεων, αλλά δέχεται και κριτική από ορισμένα Μέσα για μεροληπτική οπτική σε πολιτικά θέματα.

Υπάρχει στην ποντιακή διάλεκτο
και στα αρχαία ελληνικά (δοκιμαστική έκδοση). Η ΜΕΤΑΠΑΙΔΕΙΑ, δεξιοκεντρική και η ΦΡΙΚΗΠΑΙΔΕΙΑ χιουμοριστική σατυρική

Σύγχρονος διαφωτισμός με τα απήδαλα πλοία των σύγχρονων Φαιάκων

Αστραία

Οιδίπους ή Τηλέμαχος

Αναζητώντας τον πατέρα

Η τραγωδία είναι δραματικό είδος ποιητικού λόγου που εμφανίστηκε στην Αρχαία Ελλάδα. Η Μούσα που την αντιπροσωπεύει είναι η Μελπομένη. Ο φιλόσοφος Αριστοτέλης στο έργο του Περί Ποιητικής (1449b-1450b) δίνει τον εξής ορισμό της τραγωδίας:

«ἔστιν οὖν τραγῳδία μίμησις πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας μέγεθος ἐχούσης, ἡδυσμένῳ λόγῳ χωρὶς ἑκάστῳ τῶν εἰδῶν ἐν τοῖς μορίοις, δρώντων καὶ οὐ δι᾽ ἀπαγγελίας, δι᾽ ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν.»

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ

Ο λεπτολόγος, φιλοαμέριμνος φίλος των αινιγμάτων αποτραβήχτηκε σε κάποια γωνιά των Άλπεων με πνεύμα κορεσμένο από λεπτότητα και μυστήριο, συλλογισμένος και ξέγνοιαστος κατέγραψε στον πυρήνα αυτού του βιβλίου τους στοχασμούς του για τους Έλληνες και πως η τραγωδία γεννήθηκε από το πνεύμα της μουσικής. Η προσδιοριστική αιτία αυτού του πολυσυζητημένου βιβλίου είναι ένα προσωπικό πρόβλημα και το μαρτυρά η εποχή που το συνέλαβα το 1870, λέει ο Φρείντρικ Νίτσε και συνεχίζει:

Οι Έλληνες και το πνεύμα της τραγωδίας. Απ όλες τις τέχνες συνεχίζει, η τελειότερη, η ωραιότερη, η πιο δικαιολογημένα αξιοζήλευτη, η γοητευτικότερη, εκείνη που σε συνεπαίρνει περισσότερο στην ζωή είναι η Ελληνική τέχνη. Είναι αδύνατο να κατανοήσουμε και να φανταστούμε τους Έλληνες όσο καιρό δεν μπορούμε να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα: Τι είναι το διονυσιακό πνεύμα; Θα έχουμε επιτελέσει αποφασιστικό βήμα σχετικά με την αισθητική επιστήμη όταν φθάσουμε όχι μόνο στο λογικό συμπέρασμα αλλά στην άμεση βεβαιότητα αυτής της ιδέας: Πως η προοδευτική εξέλιξη της τέχνης είναι το αποτέλεσμα του διπλού χαρακτήρα του Απολλώνειου και Διονυσιακού πνεύματος και πως ακριβώς γεννιέται η ζωή από την δυαδικότητα των δύο φύλων ανάμεσα στην αέναη πάλη με περιοδικές προσεγγίσεις. Τα ονόματα αυτά τα δανειζόμαστε από τους Έλληνες που έκαναν νοητή στον στοχαστή την απόκρυφη και βαθειά σημασία τους για την τέχνη όχι με αφηρημένες έννοιες αλλά με την βοήθεια των εκφραστικών μορφών των θεών τους. Με αυτές τις δύο θεότητες των τεχνών με τον Απόλλωνα και τον Διόνυσο συνδέεται η γνώση μας που εκδηλώθηκε στον Ελληνικό κόσμο.

Ο Απόλλων ωσάν θεοποιημένη μορφή της αρχής της εξατομίκευσης, που εντός της μόνο εκπληρώνονται οι αιώνιοι σκοποί ης πρωταρχικής μονάδας, απαιτεί μέτρο για να μπορεί να προάγεται η αυτογνωσία το γνώθι σαυτόν. Η Ελληνική τραγωδία στην αρχαιότερη μορφή της είχε μοναδικό αντικείμενο τα βάσανα του Διόνυσου και ήταν ο μοναδικός ήρωας επί σκηνής εμφανιζόμενος με πλειονότητα μορφών υπό το προσωπείο του αγωνιζόμενου ήρωα και ταυτόχρονα βρίσκεται περιπλεγμένος στα πλοκάμια της ατομικής βούλησης. Φανερώνεται ως άτομο εκτεθειμένο στην πλάνη, λεία του πόθου και της οδύνης. Και αν παρουσιάζεται με αυτήν την ακρίβεια και διαύγεια, οφείλεται στον Απόλλωνα, τον ονειροκρίτη, που αποκαλύπτει στον χορό την διονυσιακή του υπόσταση. Ο Διόνυσος διαμελίζεται από τους Τιτάνες και αυτός ο διαμελισμός μπορεί να παραβληθεί με μια μεταμόρφωση σε αέρα νερό γη και φωτιά. Από το χαμόγελο του παιδιού γεννήθηκαν οι θεοί και από τα δάκρυα του οι άνθρωποι. Ο Απόλλων ορθώνεται μπροστά μου ως το πνεύμα της αρχής της εξατομίκευσης που μόνο πραγματικά μπορεί να διεγείρει την λυτρωτική ευδαιμονία στην μεταμορφωμένη πραγματικότητα, ενώ στη μυστικοπαθή κραυγή αγαλλίασης του Διόνυσου θραύεται ο ζυγός της εξατομίκευσης και διάπλατα ξανοίγεται ο δρόμος προς τις γενεσιουργές αιτίες του Όντος προς τα μυστικά τρίσβαθα των πραγμάτων.

Η διονυσιακή τέχνη θέλει να μας πείσει για την αιώνια χαρά που είναι συνδεδεμένη με την ύπαρξη. Μόνο που δεν πρέπει να την αναζητούμε στις φαινομενικότητες αλλά πίσω από αυτές. Η ιστορία των αρχών της Ελληνικής τραγωδίας μας αποκαλύπτει με πάμφωτη ακρίβεια πως το έργο της τραγικής τέχνης των Ελλήνων γεννήθηκε από το πνεύμα τη μουσικής. Είναι σχεδόν αναγκαίο να ανασυγκροτήσουμε επισταμένως την προεξέχουσα δύναμη της μουσικής ενέργειας για να νιώσουμε κάτι από την υπέρτατη παρηγοριά που είναι το ιδιάζον κάθε αληθινής τραγωδίας. Η Ελληνική τραγωδία δεν τελειώνει όπως οι άλλες τέχνες της αρχαιότητας: Πεθαίνει αυτοκτονώντας και το τέλος της αυτό είναι συνέπεια αδιέξοδης σύγκρουσης και αυτό τα τέλος είναι τραγικό. Μαζί με την τραγωδία ο Έλληνας έχασε την πίστη του στην αθανασία και δεν απαρνήθηκε την πίστη τους σε ένα ιδεώδες παρελθόν αλλά επίσης την πίστη του σε ένα ιδεώδες μέλλον. Γέρος ξέγνοιαστος και ιδιότροπος ταιριάζει στον γηρασμένο Ελληνισμό. Η ιδιοτροπία η φαντασιοκοπία είναι τα είδωλα του και η τάξη των δούλων που κυριαρχεί. Αν μπορούμε ακόμη να μιλάμε για Ελληνική γαλήνη πρόκειται στο εξής για την γαλήνη του δούλου. Η εξαφάνιση του διονυσιακού πνεύματος διαπιστώνουμε ότι αποκαλύπτει την συνάφεια ανάμεσα στην εξαφάνιση τους στην παράδοξη τροποποίηση του και στον εκφυλισμό του Έλληνα που ίσαμε με τώρα παραμένει ανεξήγητος.Τι ελπίδες μπορούν να αναγεννηθούν από την προοδευτική αφύπνιση του διονυσιακού πνεύματος;Ποια θα ήταν η δύναμη της προστατευτικής γοητείας του Απόλλωνα αν δεν ήταν ικανός να διεγείρει εντός μας ως και αυτή την πλάνη και αν το διονυσιακό στοιχείο δεν ήταν αληθινά σε θέση να μεταρσιώσει τα αποτέλεσμα του και αν η μουσική δε ήταν ουσιαστικά η αντιπροσωπευτική τέχνη του απόλλωνειου θέματος;

Η μουσική και ο τραγικός μύθος είναι εξ ίσου η έκφραση της διονυσιακής ικανότητας ενός λαού και είναι αδιαχώριστα. Παντού βλέπουμε τις διονυσιακές δυνάμεις να ανορθώνονται βίαια, πρέπει και ο Απόλλωνας όμοια τυλιγμένος σε ένα σύννεφο νάχει κατέβει και να βρίσκεται ανάμεσα μας και μια προσεχής γενιά θα θωρήσει το δίχως άλλο τις λαμπρότερες εκδηλώσεις της περίκαλλης δύναμης του. Η αναγκαιότητα της δράσης αυτής της δύναμης θα επιβαλλόταν στον καθένα διαισθητικά αν θα μπορούσε να νιώσει τον εαυτό του μεταμορφωμένος έστω σαν όνειρο σε μια αρχαία Ελληνική ύπαρξη. Στο ίσκιο των ψηλών ιωνικών κολώνων απέναντι σε ένα ορίζοντα, με καθαρές γραμμές μεταμορφώνεται σε ένα ακτινοβόλο μάρμαρο κυκλωμένος από ανθρώπινα όντα με μεγαλόπρεπα αναστήματα με χαριτωμένες κινήσεις που μιλούν χειρονομώντας ρυθμικά μια αρμονική γλώσσα, δε θα αναγκαστεί στο θέαμα αυτού που ξεχειλίζει της αιώνιας ομορφιάς να υψώσει τους βραχίονες του προς τον Απόλλωνα και να κραυγάσει.

Τρισμακάριστε λαέ των Ελλήνων! Τι δύναμη θα είναι για σας η δύναμη του Διόνυσου αν ο θεός της Δήλου κρίνει αναγκαίο να μεταχειρίζεται τέτοιες γητειές για να γιάνει πάνω σας την διθυραμβική σας μέθη.Και ένας αθηναίος γέροντας θα απαντούσε στηλώνοντας πάνω του το υπέροχο βλέμμα του Αισχύλου: Πόσο θα υπέφερε αυτός ο λαός για να μπορέσει να γίνει τόσο ωραίος! Και τώρα συντρόφεψε με στην τραγωδία και έλα μαζί μου να θυσιάσουμε στο βωμό των δύο θεοτήτων.

Τάδε έφη Νίτσε

Εμείς τι λέμε;;;;

Αστραία

Η γένεση της τηλεμαχίας

Η ζωή μας διαδικτυακώς τηλεμαχικά.
Γιατί ο Όμηρος, ο τόσο ακριβολόγος των ονομάτων ονομάζει τον γιο του πολυμήχανου Οδυσσέα Τηλέμαχο και όχι Αγχέμαχο αφού δίπλα του πολεμά; Αυτό ερώτημα να αναρωτηθείς τα βράδια με ξαστεριά ατενίζοντας τα όνειρα που έκανες σε χρόνια εφηβικά, αν ακόμη η καρδιά σου είναι ζωντανή και τα πέδιλα του νεαρού μαχητή φορά.

Τηλέμαχε,
δεν σου ταιριάζει τον προσφιλή πατέρα
ούτε να θαυμάζεις ούτε να εκπλήσσεσαι

Π Οδυσσείας 202 «Τηλέμαχ’, οὔ σε ἔοικε φίλον πατέρ’ ἔνδον ἐόντα
οὔτε τι θαυμάζειν περιώσιον οὔτ’ ἀγάασθαι·
οὐ μὲν γάρ τοι ἔτ’ ἄλλος ἐλεύσεται ἐνθάδ’ Ὀδυσσεύς,
ἀλλ’ ὅδ’ ἐγὼ τοιόσδε, παθὼν κακά, πολλὰ δ’ ἀληθείς,
ἤλυθον εἰκοστῷ ἔτεϊ ἐς πατρίδα γαῖαν.

Η αναγνώριση
Ο Τηλέμαχος επιστρέφει με το πλοίο του Νοήμονος του γιου του Φρονίου στην Ιθάκη.
Στο μικρό καλύβι του αφοσιωμένου Εύμαιου θα βρει τον Οδυσσέα να τον περιμένει τυλιγμένο με ενδυμασία κουρελή. Στην αρχή έκπληκτος τον αμφισβητεί αλλά η αναγνώριση τους και η αποδοχή είναι συγκινητικά ομηρική.
Η ιστορία των τηλεπικοινωνιών έχει πολλά να μας πει αφού αφορά τον μαντατοφόρο θεό της επικοινωνίας Ερμή σε πρωτεύοντα ρόλο στη ποίηση την επική . Όταν δε η γνώση και η πληροφορία φιλτράρεται και γίνεται Αθηνά Σοφή η έκβαση του αποτελέσματος είναι καθ όλα επιτυχή.
Τι είναι το ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ;
Είναι ένας Λαβύρινθος οπωσδήποτε κατά μία εκδοχή. Πολλές ιστοσελίδες στοές, δωμάτια διάδρομοι σύνδεσμοι . Δύσκολα βγαίνει κανείς χωρίς μίτο σύνδεση των γεγονότων των Πληροφοριών σε τόπο ασφαλή.
Όμως αν έχει ενα νου διαυγή ΜΑΘΗΣΕΑΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ την ερμηνεία την αλληγορία των μύθων κατανοεί και νάσου εμπρός του ο ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ θεόμορφος με τα σανδάλια του, το ξίφος του δεν θα αργήσει να εμφανιστεί. Για αυτό ο Τηλέμαχος είναι ο γιος ενός καθαρού νου βασανισμένου πολύπαθου αλλά δυνατού.
Είναι το διαδίκτυο ο ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ;
Αναμφισβήτα ναι και ως γιος του πολυμήχανου μπορεί να χρησιμοποιηθεί.
Πως ο Όμηρος το γνώριζε αυτό;
Προφανώς βλέποντας την ενέργεια χωρίς την μετάφραση των προγραμμάτων του ΜΑTRIX το είχε οραματιστεί ή σαν ΜΟΡΦΕΑΣ το είχε ονειρευτεί.
Οι ομηρικές ΛΕΞΕΙΣ του ΤΗΛΕΜΑΚΡΟΘΕΝ φρυκτωρίες τηλέγραφοι τηλέτυποι ,σημάτα Μορς και σήματα καπνού πολλά έχουν να μας διηγηθεί.
ΤΗΛΕΠΥΛΟΣ πόλη των Λαιστρυγόνων
ΤΗΛΟΘΕΝ μακρόθεν
ΤΗΛΟΘΙ σε μακρινό τόπο
ΤΗΛΟΣΕ σε μεμακρυσμένο τόπο
ΤΗΛΟΥ μακράν
ΤΗΛΟΤΑΤΩ πολύ μακράν
ΤΗΛΥΓΕΤΟΣ από μακριά γενιά
ΤΗΛΕΚΛΕΙΤΟΣ ξακουστός
ΤΗΛΕΚΛΗΤΟΣ καλούμενος εκ μακρόθεν
ΤΗΛΕΘΟΩΣΗ ΤΗΛΕΘΟΩ ΤΗΛΕΘΑΩ τηλεόραση
ΤΗΛΕΚΛΥΤΟΣ περίφημος
ΤΗΛΕΜΟΣ μάντης των Κυκλώπων
ΤΗΛΕΦΑΝΗΣ μακρόθεν ορατός
ΤΗΛΕ μακράν
ΤΗΛΕΔΑΠΟΣ αλλοδαπός μακρινός
ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ο γιος του Οδυσσέα και της Πηνελόπης
Αν λοιπόν ο σύγχρονος ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ είναι το ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ οι πανάρχαιοι Φαίακες είναι οι αλκίνοες σκέψεις των ανθρώπων που ταξιδεύουν ταχύτατα και δεν χρειάζονται τιμόνι. Αυτές οι νήες στέλνουν τον ΟΔΥΣΣΕΑ στην Ιθάκη με του Αλκίνοου την προτροπή στης ΟΜΗΡΙΚΗΣ ΣΚΕΨΕΩΣ την συνταρακτική ανατροπή.

Οι εντυπωσιακές ιδιότητες των μυθολογικών Κοινωνικών Δικτύων
Τα κοινωνικά δίκτυα μεταξύ των χαρακτήρων στην Οδύσσεια του Ομήρου είναι αξιοσημείωτα παρόμοια με πραγματικά σημερινά κοινωνικά δίκτυα.Αυτό δείχνει ότι η ιστορία είναι βασισμένη τουλάχιστον εν μέρει σε πραγματικά γεγονότα λένε οι ερευνητές.
Πράγματι, αν ο Μίλγκραμ ήταν σε θέση να επαναλάβει τα πειράματα του μικροκόσμου του στην αρχαία Ελλάδα, θα έπαιρνε κατά πάσα πιθανότητα το ίδιο αποτέλεσμα. Και ο Όμηρος αναμφίβολα θα ένοιωθε σαν στο σπίτι του στο Facebook.
Και ο Όμηρος αναμφίβολα θα ένοιωθε σαν στο σπίτι του στο Facebook,
σαν τον ΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ ΤΗΝ ΠΗΝΕΛΟΠΗ και φυσικά σαν τον ΤΗΛΕΜΑΧΟ
Έτσι θα ένιωθε και έτσι είναι σαν να είναι ΕΔΩ.

Οιόθεν διαδικτυακώς
Μυθολογικά διαδίκτυα
Η ιστορία των υπολογιστών

Αστραία

«Αν η γνώση δηµιουργεί προβλήµατα, η άγνοια σίγουρα δεν µπορεί να τα λύσει». Ι Ασίμοφ

Ο Μνηστήρας Κτήσσιπος πετάει ένα πόδι βοδιού στον Οδυσσέα, ο οποίος το αποφεύγει με κλίση της κεφαλής, χαμογελώντας πικρά και πέφτει στον τοίχο.
Ο Τηλέμαχος οργίζεται και του λέει ( στον Κτήσσιπο ) πως τώρα γνωρίζει νοεί, ξέρει για το καλό και το κακό, τα εσθλά και τα άσχημα που συμβαίνουν στον οίκο του γιατί δεν είναι νήπιος, μωρό πια .
Οι στίχοι αυτοί της υ Ραψωδίας πλήρεις νοήματος και φαιάς ουσίας στοιχειοθετούν και το πέρασμα των ορίων της Ελληνικής Σκέψης και Φιλοσοφίας του homo citizen από τις σπηλιές της Παλαιάς Λεμουρίας, την κατάσταση νηπιοσύνης και μωρίας των ανθρώπιδων και τις καταχρήσεις της Νέας Ατλαντίδας των human beings

Άλλωστε ο Τηλέμαχος είχε γυρίσει από το ταξίδι του, με το Πλοίο του Νοήμονος του υιού του Φρονίου του φρόνιμου ανθρώπου

υ Οδυσσείας

ὣς εἰπὼν ἔῤῥιψε βοὸς πόδα χειρὶ παχείῃ,
κείμενον ἐκ κανέοιο λαβών· ὁ δ’ ἀλεύατ’ Ὀδυσσεὺς 300
ἦκα παρακλίνας κεφαλήν, μείδησε δὲ θυμῷ
σαρδάνιον μάλα τοῖον· ὁ δ’ εὔδμητον βάλε τοῖχον.
Κτήσιππον δ’ ἄρα Τηλέμαχος ἠνίπαπε μύθῳ·

«Κτήσιππ’, ἦ μάλα τοι τόδε κέρδιον ἔπλετο θυμῷ·
οὐκ ἔβαλες τὸν ξεῖνον· ἀλεύατο γὰρ βέλος αὐτός. 305
ἦ γάρ κέν σε μέσον βάλον ἔγχεϊ ὀξυόεντι,
καί κέ τοι ἀντὶ γάμοιο πατὴρ τάφον ἀμφεπονεῖτο
ἐνθάδε. τῶ μή τίς μοι ἀεικείας ἐνὶ οἴκῳ
φαινέτω· ἤδη γὰρ νοέω καὶ οἶδα ἕκαστα,
ἐσθλά τε καὶ τὰ χέρεια· πάρος δ’ ἔτι νήπιος ἦα.

Για ΔΕΝΔΡΑ του ΝΟΥ, υγιή και γερά, νευρίτες και δενδρίτες σε Έπη Ομηρικά

Αστραία