Πολιτικός και κομματικός λόγος

Η πολιτική είναι κλάδος της μετεωρολογίας. Η μετεωρολογία, ως γνωστόν, είναι η επιστήμη του από πού φυσάει ο αέρας.Édouard James Herriot

Ερώτημα: Αν δώσουμε σ’ έναν υποψιασμένο Ελληνα πολίτη να διαβάσει δύο προεκλογικά πολιτικά κείμενα, ένα γραμμένο από πολιτικό που ανήκει στο κυβερνών κόμμα κι ένα κείμενο πολιτικού τής αξιωματικής αντιπολίτευσης, θα καταλάβει ο αναγνώστης ποιο κείμενο είναι από πολιτικό τού ΠαΣοΚ και ποιο από πολιτικό τής Νέας Δημοκρατίας; Η απάντηση (που βγαίνει από μια πολύ περιορισμένη δειγματοληπτική έρευνα) είναι θετική: η ρητορική τού πολιτικού λόγου των δύο κομμάτων, όπως εμφανίζεται στην προεκλογική περίοδο, είναι αναγνωρίσιμη και ταυτίσιμη.Τα παιχνίδια τού πολιτικού λόγου, Μπαμπινιώτης

Ο λόγος άμα τη δημιουργία του όρθιου ανθρώπου είναι θεός και δημιουργός.
Ο πολιτικός λόγος είναι δημιουργός του πολιτικού ανθρώπου του πολίτη, ο κομματικός λόγος είναι η καταστροφή του.
Ο πολιτικός λόγος είναι υπεράνω κόμματος και κομματικοποίησης, προσωπικής ωφέλειας και δημοφιλίας
Έχει ένα κόστος, γιατί κανείς δεν θέλει και δεν ακούσει την αλήθεια και δεν την αντέχει αλλά, έχει και μία αλήθεια και ένα θάρρος που ελάχιστοι αναλαμβάνουν μαζί με την ευθύνη των λόγων τους.
Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε πολλούς κομματικούς λόγους , πολλά κόμματα, πολλούς αρχηγούς κομμάτων και οπαδούς τους και να μην έχουμε πολιτικούς λόγους και πολιτικούς ανθρώπους, πολιτικούς άνδρες και πολιτικούς γυναίκες.

Στην πολιτική, μια οργανωμένη μειοψηφία είναι μια πολιτική πλειοψηφία.Jesse Jackson
Ο κομματικός λόγος είναι ένας λόγος κατεστημένος βαρετός κοινότυπος, κονσέρβα, χωρίς εκπλήξεις και ενδιαφέρον. Αν γνωρίζεις το κόμμα γνωρίζεις πολύ καλά και τι λόγο θα εκφωνήσει αυτό το κόμμα και τι θα πει…. οπότε αρχίζουν τα χασμουρητά εκτός, αν είσαι οπαδός αυτού του κόμματος και πιστεύεις ότι κάτι έχεις να κερδίσεις από αυτό και αρχίζεις τα χειροκροτήματα.

Τίμιος πολιτικός είναι εκείνος που όταν εξαγοραστεί παραμένει εξαγορασμένος.Simon Cameron
Ο λόγος που ο κομματικός λόγος είναι τόσο βαρετός προβλέψιμος και κοινότυπος είναι γιατί έχει εγκλωβιστεί σε μία κοντόφθαλμη λογική ενός προσωπικού και κοντοπρόθεσμου συμφέροντος.
Εκπορεύεται φυσικά από την βαθιές ρίζες της εξουσίας στο παρακράτος της και φροντίζει να τις διατηρεί καλλιεργώντας τις κομματικές φιλίες και δήθεν αντιπαλότητες στο όπου φυσάει ο άνεμος.
Έτσι βλέπουμε ανθρώπους να μεταπηδούν από το ένα ακόμα στο άλλο σε μόνιμη υπουργική και βουλευτική θέση χωρίς καμία αξιοπιστία και συνέπεια πολιτική. Παραδείγματος χάρη η Νέα Δημοκρατία αγκαλιάζει τους ακροδεξιούς απροκάλυπτα και ο ΣΥΡΙΖΑ, αριστερό ακόμα συμμάχησε τους ΑΝΕΛ. Θα μπορούσε να κάνει συνεργασία με το αριστερό ΚΚΕ, αδελφό κόμμα, αλλά δεν έκανε όμως. Ο Λόγος;;;; Ήθελε την εξουσία. Ή μάλλον…. του υποσχέθηκαν την εξουσία.

Τις αριστερές κυβερνήσεις τις χρειαζόμαστε γιατί μπορούν να περνάνε τα αντιλαϊκά μέτρα πολύ πιο εύκολα από τις δεξιές.Τζιάνι Ανιέλι, Ιταλός μεγαλοβιομήχανος
Τα κόμματα είναι σαν τις ποδοσφαιρικές ομάδες, ο ρόλος τους είναι να κρατούν απασχολημένους τους κομματικούς νομάδες. Έχουν και τη νοοτροπία των ποδοσφαιρικών ομάδων στη μεγάλη του νου, απουσία και κριτικής σκέψης. Έτσι, είτε μιλάς με έναν οπαδό ενός κόμματος, ή μιας ποδοσφαιρικής ομάδας ή με ένα πιστό μιας θρησκείας αντιμετωπίζεις το ίδιο πράγμα, την εμμονή της μισαλλοδοξίας, απουσία λογικού διαλόγου.

Η θρησκεία είναι το αφροδίσιο νόσημα της ανθρωπότητας. Η πολιτική είναι ο καρκίνος της.
Henry de Montherlant, Γάλλος συγγραφέας

Παρά πολλοί άνθρωποι είναι βαθιά απογοητευμένοι από αυτή την κομματική και θρησκευτική εμμονή και μανία, για αυτό και η αποχή βγαίνει πρώτο κόμμα με τον ΚΑΝΕΝΑ. ΚΑΝΕΙΣ δεν πληρεί τις προδιαγραφές μιας υγιούς πολιτικής γιατί δεν υπάρχει η πολιτική ΣΚΕΨΗ και το Όραμα αυτής, αλλά, το κυριότερο δεν υπάρχει η ακεραιότητα χαρακτήρος να το στηρίξει. Και ο λόγος είναι το ΠΑΙΔΙ της σκέψης μας.

Οι κακοί πολιτικοί εκλέγονται από καλούς ψηφοφόρους που δεν πάνε να ψηφίσουν.
Ντουάιτ Αϊζενχάουερ,Αμερικανός στρατηγός & πρόεδρος

Αν δεν απαλλαγούμε από την κομματική κοντόφθαλμη νοοτροπία και την θρησκοληψία με την οποία μας χειρίζεται μία μακιαβελική εξουσία δεν θα μπορέσουμε ποτέ να δημιουργήσουμε μια πραγματική πολιτεία με Νοήμονες Πολίτες και θα έχουμε φεουδαρχίες, καμουφλαρισμένες «δημοκρατίες». Human Beings. Το κυριότερο πρέπει να αναζητούμε την αλήθεια, η οποία δεν είναι καθόλου δημοφιλής και να την αντέχουμε. Με δημοφιλή ψέμματα καταλήγουμε σε μια ανάπηρη κοινωνία που σαν στρουθοκάμηλος πουλί, εθελοτυφλεί.

Αυτό που παρατηρείται στον πολιτικό μας λόγο και που μειώνει τη σημασία του είναι ένας φαύλος κύκλος: οι πολιτικοί μάς λένε ό,τι θέλουμε να ακούσουμε, γιατί οι ίδιοι οι πολίτες τους αναγκάζουμε να λένε ό,τι θέλουμε να ακούσουμε. Οι πολιτικοί δεν τολμούν να πουν ενοχλητικές αλήθειες ή να πράξουν ­ όταν είναι στην εξουσία ­ ό,τι θα ενοχλήσει τους πολίτες-ψηφοφόρους, έστω κι αν είναι το σωστό. Οι πολίτες δεν αντέχουμε να ακούσουμε δυσάρεστες ή ενοχλητικές αλήθειες. Πρόκειται για το περίφημο πολιτικό κόστος που αποτελεί φραγμό στον πολιτικό μας λόγο και στην πολιτική πράξη γενικότερα. Πόσοι πολίτες θα ακούσουμε ευχάριστα μορφές πολιτικού λόγου που θα υποστηρίξουν αύξηση των φορολογικών μας επιβαρύνσεων (έστω και με δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών) ή αύξηση τού χρόνου εργασίας μας ή πιο αυστηρή παιδεία σε όλα τα επίπεδα τής Εκπαίδευσης ή αποκρατικοποιήσεις ζημιογόνων ΔΕΚΟ ή ό,τι τελοσπάντων θα έθιγε τα ατομικά μας συμφέροντα; Ολα αυτά καταλήγουν σ’ ένα ζητούμενο που είναι η επίτευξη μεγαλύτερης ωριμότητας δημιουργών και αποδεκτών τού πολιτικού μας λόγου, ωριμότητα πολιτικών και πολιτών. Τα παιχνίδια τού πολιτικού λόγου, Μπαμπινιώτης

Τα λόγια ενός πολιτικού δεν φανερώνουν την ιδέα που έχει για το θέμα του, αλλά την ιδέα που έχει για το ακροατήριο του.George Will

Άκου τους λόγους των κομματικών αρχηγών και θα καταλάβεις τι γνώμη έχουν για τον ψηφοφόρο τους, τον απλό, Πιθανό να είσαι ένας από αυτούς….. νήπιο και μωρό.

Αστραία

2 thoughts on “Πολιτικός και κομματικός λόγος

  1.   Στη ρητορική τού πολιτικού λόγου κύριο ρόλο, επιτελεστικό των επικοινωνιακών προθέσεων των πολιτικών, παίζει η γλώσσα. Ενα πλήθος εννοιών και νοημάτων, γλωσσικά εκφρασμένων, κυκλούται στον πολιτικό λόγο. Αλλοτε με θετικό και άλλοτε με αρνητικό περιεχόμενο, ανάλογα με το ποιος μιλάει για ποιον, γίνεται συχνή αναφορά σε λέξεις τού πολιτικού λεξιλογίου, όπως πρόγραμμα, αρχές, προτάσεις, όραμα, έργα, πολιτική/πολιτικές, πολιτικός λόγος κ.ά. Η ΟΝΕ και η μετα-ΟΝΕ περίοδος, το Χρηματιστήριο, η ελεύθερη αγορά, η οικονομία, τα ΚΠΣ, ο κρατισμός, οι ιδιωτικοποιήσεις και αποκρατικοποιήσεις, τα όρια τής φτώχιας, η ανεργία, οι θέσεις εργασίας, οι παροχές, οι κοινωνικές υπηρεσίες και οι φορολογικές ελαφρύνσεις δίνουν και παίρνουν. Η αξιοκρατία, η ξενοφοβία, ο ρατσισμός, η περίθαλψη, η υγεία και η κοινωνική ασφάλεια, ο δικομματισμός, η πόλωση, τα διαπλεκόμενα, η σύγκλιση, η συναίνεση, η σύγκρουση, η αξιοπιστία και η αναξιοπιστία, ο εκσυγχρονισμός, οι δημοσκοπήσεις, η εκλογολογία, η αλαζονεία τής εξουσίας, το ανθρώπινο πρόσωπο, τα ίδια πρόσωπα, πρώτα ο άνθρωπος, πρώτα ο πολίτης, ο δογματισμός, ο λαϊκισμός, η ήρεμη πολιτική δύναμη είναι λέξεις που συνθέτουν το πολιτικό μας λεξιλόγιο. Ακόμη και λεκτικές ανακατατάξεις και επινοήσεις επιχειρούνται που θυμίζουν παλαιότερους «κρυπτικούς νεολογισμούς», όπως ο ετεροχρονισμός, η αναδόμηση κ.τ.ό. Ετσι, πρόσφατα, η προσπάθεια διαχωρισμού των ορίων από τον φιλελευθερισμό (τού Κ. Μητσοτάκη) και τον συντηρητικό λαϊκισμό (τού Μιλτ. Εβερτ) αφ’ ενός και η παράλληλη επιδίωξη προσπορισμού τού Κέντρου και κάποιων ψηφοφόρων του αλλά όχι και τού πολιτικά φορτισμένου αυτού ονόματος οδήγησε τη Ν. Δημοκρατία στον νεολογισμό τού «μεσαίου χώρου» (ενός πολιτικού χώρου, που σκόπιμα παρακάμπτει παλαιότερους ή τρέχοντες όρους όπως δεξιά, κεντροδεξιά, φιλελεύθερη και νεοφιλελεύθερη παράταξη, συντηρητική παράταξη κ.λπ.).

    https://www.babiniotis.gr/dimosieumata/glossika-themata/72-4-5-2-4-2000

    Αρέσει σε 1 άτομο

Σχολιάστε