Όπως τα πάνω, έτσι και τα κάτω, λέει ο Τρισμέγιστος Ερμής Η Γη εκτός από τους παράλληλους κύκλους, πάνω και κάτω από τον μεσημβρινό χωρίζεται και σε ατμοσφαιρικές ζώνες , ηλιοκεντρικές, πάνω από την επιφάνεια της γης και γεωκεντρικές, εγωκεντρικές, ζώνες κάτω από την επιφάνεια της γης, τις εξής: Κάτω από την επιφάνεια της γης και το φλοιό βρίσκεται ο μανδύας σε υγρή μορφή και ο πυρήνας σε διάπυρο κατάσταση ο μαύρος ήλιος δηλαδή. Η Γη αποτελείται από τρία διαφορετικά στρώματα το φλοιό, το μανδύα και τον πυρήνα, συνολικού πάχους 6.370km περίπου. Πάνω από την επιφάνεια της γης βρίσκεται η τροπόσφαιρα η στρατόσφαιρα ιονόσφαιρα και οι ζώνες Van Allen, η Ζώνη της Αφροδίτης δηλ. 700 χιλιόμετρα και εκτείνεται μέχρι τον άσπρο Ήλιο τον Απόλλωνα δηλαδή. Σε αυτές τις ζώνες, διάφορες ζωές διαφόρων όντων σε κύκλους ζωής εξελίσσουν τη συνείδηση με νόμους και κανόνες απλής λογικής σε παράλληλους κόσμους συγχρονιστικών φαινομένων και παράλληλους μονόλογους συμπαντικής αλληλεπίδρασης και διαλεκτικής.
Σε ποια ζώνη λαμβάνουν χώρα τα γεγονότα της Ιλιάδας και της Οδύσσειας τον Καιρό των Ομηρικών Επών και τι καιρό κάνει στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια; Που ταξιδεύει ο Οδυσσέας και πως;
Ερωτήσεις και ερωτήματα για δήλιους κολυμβητές Η Ιλιάδα λαμβάνει χώρα πάνω από την επιφάνεια της γης, κοντά στην ύλη σε γήινα φαινόμενα ,ανήκει στο τονάλ και επηρεάζεται από την τροπόσφαιρα. Στην τροπόσφαιρα συμβαίνουν όλα τα καιρικά φαινόμενα και έχει ένα πάχος ζώνης γύρω στα 12 χιλιόμετρα. Πάνω από την τροπόσφαιρα δεν έχουμε κανένα καιρικό φαινόμενο ούτε βροχή ούτε χιόνι ούτε χαλάσει. Η Οδύσσεια λαμβάνει χώρα στο ναγουάλ, και ο Οδυσσέας ταξιδεύει στην κοσμική θάλασσα της αντίληψης του Ποσειδώνα πάνω από την τροπόσφαιρα, με κέντρο την Ήλιο Απόλλωνα, ενώ ο Ηρακλής ταξιδεύει στην γαλαξιακή θάλασσα του σύμπαντος της Ήρας με κέντρο τον Γαλαξία.
Ο Οδυσσέας ταξιδεύει με όχημα ένα γερό σώμα και μυαλό, πλοίο αβύθιστο σε σταθερό κατάρτι, ξεκινώντας από το τονάλ ( γι αυτό πάει στην Τροία ) και ο Ηρακλής ταξιδεύει με το extra bonous ενεργειακό σώμα, το κύπελο του Ήλιου, μόνο στο ναγουάλ.
Εμείς…. παρακολουθούμε τα ταξίδια τους αμείωτης προσοχής και, μαθαίνουμε ναυσιπλοΐα και κουπί στους Ωκεανούς και τους Γαλαξίες της καινούργιας εποχής
φαινομένων συγχρονιστικών και συντονιστικών με ομηρικό διαπασών
Πόσα σύμπαντα υπάρχουν 1,2,3,4,,,άπειρα; Και τι σχήμα έχουν; Προφανώς δεν είναι επίπεδα, είναι σφαιρικά, τουλάχιστον τρεις διαστάσεις και πάνω. Στο σύμπαν δεν υπάρχουν ευθείες γραμμές και επίπεδα, παρά μόνο τομές. Ο Όμηρος στην Ιλιάδα μας μιλάει για δύο κόσμους, τον κόσμο των θεών των στοιχείων δηλαδή τις ενέργειες τους και τον κόσμο της ύλης των ανθρώπων καθώς και την αλληλεπίδραση μεταξύ τους, δεμένους με ομφάλιο λώρο δηλαδή τον Πόρο όπως υποστηρίζει και ο ποιητής πολεμιστής Αλκμάν. Γυαλιά καρφιά τα κάνανε στην Τροία οι υψίφωνοι θεοί. σπάζοντας όλα τα ποτήρια στου ουρανού τα πανηγύρια. Το γεγονός ότι ο Τρωικός πόλεμος αρχίζει με ένα μήλο που δόθηκε για την καλλίστη και το πήρε η πιο όμορφη μορφή, η Αφροδίτη, σημαίνει ότι η Ιλιάδα ασχολείται με την μορφή των πραγμάτων και της ύλης και τα σχήματα τους καθώς και με τους όμορφους ανθρώπους και τους άσχημους δηλαδή αυτούς που δεν έχουν σχήμα μορφή. Πως δίνει κανείς σχήμα στον εαυτό του;. Με γνώση ενδελεχή και τον σκοπό τον ενεργή. Ο πόλεμος των στοιχείων και των ιδιοτήτων τους είναι μία αλληλεπίδραση των υλικών μορφών και της ενέργειας. Έτσι δημιουργούνται τα συντονιστικά και συγχρονιστικά φαινόμενα τόσο στο πρώτο σύμπαν όσο και στα παράλληλα σύμπαντα. Δεν είναι ότι οι πλανήτες κάνουν κάτι σε μας, χωρίς να κάνουμε κάτι εμείς σε αυτούς. Η σχέση είναι διαλεκτική. Το αίτιο και το αιτιατό που αναμφίβολα ισχύει στον υλικό κόσμο και στο πρώτο σύμπαν, ισχύει ως προβολή συγχρονιστικών φαινομένων όταν έχουμε δύο παράλληλα σύμπαντα που δονεί το ένα το άλλο, ως διαπασών δηλαδή. Πόσα σύμπαντα «μπάμπουσκα» ματριόσκα έχουμε τελικά παράλληλα σαν φλούδες στο κρεμμύδι; Ο Κάρλος Καστανέντα λέει 48 δια μέσου του Τολτέκου πληροφοριοδότη του. Υποστηρίζει πως είναι 48 και μόνο τα οκτώ έχουν συνείδηση περιλαμβάνουν τη συνείδησή ως σημαντικό πρώτο μέγεθος. Η εξερεύνηση των παράλληλων συμπάντων δεν μπορεί να γίνει μόνο με τους νόμους που ισχύουν στο τονάλ το Γνωστό, χρειάζεται και έξτρα μπόνους από το ναγουάλ, το Άγνωστο. Προφανώς ο μεγάλος μας ποιητής Όμηρος χρησιμοποίησε και τα δύο, τα εξερεύνησε, τα ένωσε και δημιούργησε το αγέραστο αυτό έργο του, το θαυμαστό τα Ομηρικά Έπη, την Ιλιάδα και την Οδύσσεια κτήμα εσαεί για την όρθια σκεπτόμενη ανθρωπότητα, την Αθηνά Σοφία και τον Homo sapiens.
Ας το απολαύσουμε για να παραμένουμε όρθιοι όμορφοι και σοφοί και νέοι πάντα…… ως ωραίοι Έλληνες
Από τις σημειώσεις και τα σχόλια του Ηράκλειτου του Αλληγοριστήπάνω στην Όμηρο
Για τον ποιητή δεν ξέσπασε βίαιη συμπλοκή ανάμεσα στους Τρώες και τους Αχαιούς αλλά ουράνιες ταραχές και εξεγέρσεις κυριαρχούν στους θεούς. Εδώ δεν πολεμάει ο Έκτωρ τον Αίαντα ούτε ο Αχιλλέας τον Έκτορα και ο Σαρπηδών τον Πάτροκλο Ο Όμηρος είναι ο διοργανωτής του μεγάλου αγώνα στον ουρανό και δεν διακόπτει το κακό όταν πάει να γίνει, αλλά σπρώχνει τους θεούς στη μεταξύ τους σύρραξη Ο Άρης επτά πλέθρα πέφτοντας με σκόνη στην κόμη του και συνέχεια της Αφροδίτης παρέλυσαν ευθύς στα γόνατα και η αγαπημένη της καρδιά. Η Άρτεμις πάλι χτυπήθηκε με τα δικά της τόξα σαν άμυαλο κοριτσάκι που το νουθετούν, ενώ ο Ξάνθος παραλίγο να πάψει να είναι ποταμός εξαιτίας του Ηφαίστου Όλα τούτα τα στοιχεία όμως δεν μπορούν καταρχάς να πείσουν εντελώς τους πολλούς, αλλά αν κάποιος θελήσει να διεισδύσει στα ενδότερα των ομηρικών μυστηρίων και να γνωρίσει τη Μυστική Σοφία του θα αντιληφθεί πόσο μεγάλη μεγάλη φιλοσοφία έχει το καθε τι και όχι ως επίφαση ασεβή. Μερικοί θέλουν να πιστεύουν ότι ότι ο Όμηρος στο χωρίο αυτό αναφέρει την σύνοδο επτά πλανητών στο ίδιο σημείο του ζωδιακού κύκλου, τόση συγκέντρωση όταν συμβαίνει σημαίνει την καταστροφή του σύμπαντος υπαινίσσεται την αναταραχή του σύμπαντος. Όταν συγκεντρώνει στο ίδιο σημείο τον Απόλλωνα δηλαδή τον Ήλιο την Αρτέμιδα πού είπαμε ότι είναι η Σελήνη και τους αστέρες της Αφροδίτης του Άρη του Ερμή και του Δία. τούτη η αλληγορία την παραθέτουμε για να μη φανει πως την αγνοούμε, πρόκειται για μύθο παρά για αλήθεια. Όσο όμως επιχειρήματα είναι πιο ενεργή και φανερώνουν τη Σοφία του Ομήρου, κατά αυτό τον τρόπο είναι αναγκαίο να τα εξετάσουμε: Στις κακίες αντιπαραθέτει τις αρετές και παρουσιάζει τα στοιχεία να αντιστρατεύονται τα αντίθετά τους Αμέσως οι θεοί σχηματίζουν αντίπαλα ζευγάρια με έντονη φιλοσοφική χροιά η Αθηνά και ο Άρης δηλαδή η φρόνηση και η αφροσύνη, Γιατί εκείνος όπως είπα είναι μανιασμένος για το κακό και φτιαγμένος αλλοπρόσαλλος εκείνη όμως φημίζεται ανάμεσα σε όλους τους θεούς για την φρόνηση και την στρατηγική της .Αδιάλλακτο μίσος χωρίζει τη φρόνηση που παίρνει πάντα τις καλύτερες αποφάσεις και την αφροσύνη που δεν βλέπει τίποτα μπροστά της Η λογική όπως στη ζωή είναι πολύτιμη βοηθός έτσι και στη μάχη ξεκαθαρίζει τα πράγματα γιατί η μανία και η παράφορα της αφροσύνης δεν μπορεί να είναι καλύτερη από την σύνεση Νίκησε λοιπόν η Αθήνα τον Άρη και τον ξάπλωσε καταγής γιατί κάθε κακία είναι χαμερπής και ρίχνετε στα χειρότερα βάραθρα είναι αρρώστια που πρέπει να τιθασεύεται και που πάντα υπόκειται σε κάθε μορφή ύβρεως δίπλα στον Άρη ο ποιητής ξαπλώνει και την Αφροδίτη δηλαδή την ακολασία. Στην Λητώ αντιτάσσεται ο Ερμής επειδή τούτος δεν συμβολίζει τίποτα άλλο παρά το λόγο που εκφράζει ότι συμβαίνει μέσα μας. Τον λόγο αντιμάχεται η Λητώ που με την αλλαγή ενός γράμματος είναι Ληθώ Λήθη εκείνο που λησμονιέται δεν μπορεί να ανακοινωθεί για αυτό και η μητέρα των Μουσών λέγεται πως είναι η Μνημοσύνη λένε δηλαδή ότι οι προστάτιδες του λόγου θεές γεννήθηκαν από τη Μνήμη. Είναι φυσικό λοιπόν που η Μνήμη ορμάει στο αντίθετο της δικαίως μάλιστα υποχωρεί αυτή γιατί η Ληθώ είναι η λήθη του λόγου και με την απώλεια της μνήμης νικιέται και περιβάλλεται από βαριά σιωπή το αληθινό. Για τους υπόλοιπους Θεούς η μάχη είναι ανάμεσα στα στοιχεία της φύσης απέναντι στον Βασιλιά Ποσειδώνα στεκόταν ο Φοίβος Απόλλωνας. Στο νερό αντιπαρατάξει τη φωτιά επειδή τον Ήλιο ονομάζει Απόλλωνα και το υγρό στοιχείο Ποσειδώνα. Ότι αυτά τα δύο στοιχεία έχουν αντίθετες δυνάμεις. Τι χρειάζεται να το πούμε πάντα το ένα επικρατεί στο άλλο; Ύστερα όμως από λεπτομερή εξέταση της πραγματικότητας διακόπτεται τη μάχη μεταξύ τους Επειδή όμως το υγρό στοιχείο είναι τροφή του ήλιου και μάλιστα το αλμυρό υγρό στοιχείο χωρίς να γίνεται αντιληπτό δηλαδή παίρνει από τη γη την υγρασία των ατμών και με τον τρόπο αυτό αυξάνει την πυρώδη φύση του. Θα ήταν θλιβερό για τον τρέφοντα να πολεμάει το τρεφόμενο και για τούτο υποχωρούν αμοιβαία.
Απέναντι στην Ήρα η Άρτεμις, ούτε τούτο εισήγαγε παράλογα ο Όμηρος αντίθετα, όπως είπα η Ήρα είναι ο αέρας και η σελήνη είναι η Άρτεμις υπάρχει, άλλωστε συνεχής έχθρα ανάμεσα στα δύο όντας πότε ενώνονται μεταξύ τους για αυτό παρουσιάζει τη σελήνη εχθρό του αέρα υποκινώντας τη μετακίνηση και τη διαδρομή της στον αέρα όπως είναι φυσικό η σελήνη νικήθηκε γρήγορα και τούτο γιατί ο αέρας είναι πάρα πολύ και διαχέεται σε όλο το διάστημα, ενώ εκείνη είναι μικρότερη και σκοτεινιάζει συνεχώς από τα διάφορα ατμοσφαιρικά φαινόμενα, πότε με τις εκλείψεις πότε με την ομίχλη και τα σύννεφα που κινούνται από κάτω της. Για αυτό και ο Όμηρος δίνει το βραβείο νίκης στον δυνατότερο. Όταν έκανε λόγο για τον Απόλλωνα και τον Ποσειδώνα μας παρουσίασε τον ουράνιο αιθέρα και την αθάνατη φλόγα του ήλιου τώρα μεταβαίνει στην θνητή φωτιά και τη στρέφει ενάντια του ποταμού φέρνοντας αντιμέτωπες τις δύο αντίθετες φύσεις. Πρωτύτερα βάζει τον Ήλιο να υποχωρεί μπροστά στον Ποσειδώνα, ενώ το υγρό στοιχείο νικιέται από την φωτιά γιατί το στοιχείο αυτό είναι δυνατότερο από το άλλο Ποιος είναι τόσο τρελός ώστε να βάλει τους θεούς να μάχονται μεταξύ τους ενώ ο Όμηρος θεολογεί με αλληγορικό τρόπο για τη φύση. Ηράκλειτος Εκδόσεις Κάκτος σελ 144-153
Ο Ηράκλειτος ερμηνεύει τους μύθους κατά τρεις τρόπους φυσικό ηθικό ιστορικό. Οι σχολιαστές είχαν ήδη επισημάνει από παλιά ότι κάποιοι από τους ομηρικούς θεούς παριστάνουν στοιχεία και απρόσωπες δυνάμεις της φύσης, ενώ κάποιοι άλλοι δυνάμεις ηθικές έννοιες αφηρημένες για το καλό και το κακό. Οι Μύθοι πίσω από τους οποίους ο συγγραφέας ανακαλύπτει αλήθειες φυσικής τάξης μπορούν να ταξινομηθούν σε δύο κατηγορίες:
Μύθοι που περιορίζονται στην ονοματοδοσία και την εξελικτική των φυσικών στοιχείων και
Μύθοι σε Θεούς που ενεργοποιούν τις κοσμικές δυνάμεις
Σε Α΄ Ενικό 