Ελευσίνα και Δήμητρα ο λαιμός το κέντρο των αποφάσεων των Ελλήνων

Μυστήριο πότε ακριβώς δημιουργήθηκαν τα Ελευσίνια μυστήρια και από ποιον. Από τις ιερές αγελάδες της Λεμουρίας που πηγαινοέρχονταν παντού αφηνιασμένες, φθάσαμε στο Ιερό Ταύρο της Ατλαντίδος αρκετά γόνιμο και σταθερό.
Οι εκδοχές του μύθου μιλούν για τον Ερεχθέα τον Εύμολπο και την εποχή του Πεισίστρατου ήταν στη μεγάλη ακμή τους.
Αν ακολουθήσουμε τη γραμμή και τέτοια ονοματολογία του μύθου παρατηρούμε ότι ο Ερεχθέας , βασιλιάς των Αθηνών φιδάνθρωπος, όπως και ο Κέκροπας (υπολείμματα από τη Λεμουρία) ,θυσιάζει την κόρη του για να μπορέσει να νικήσει τον Εύμολπο, με τις συνήθειες και ήθη και έθιμα της Λεμουρίας
Ο Ποσειδώνας θυμώνει και τον σκοτώνει γιατί ο Εύμολπος είναι γιος του. Σε άλλα άρθρο θα αναφερθώ τι σημαίνει αυτό, οπωσδήποτε κάτι σημαίνει για το ιερατικό θεσμό και τους ιεροφάντες σημαντικό.
Ο Ερεχθέας, σώζεται και το μνημείο του το Ερεχθείον, πριν πεθάνει έχει κάνει κάτι πάρα πολύ σημαντικό, για την Αθήνα τον Ελληνισμό και τον κόσμο όλο. Αλλάζει το όνομα της Αθήνας από Κεκροπία σε Αθηνά πολιούχο θεά της πόλης των Αθηνών αντί του Ποσειδώνα που την διεκδίκησε. Μία απόφαση πολύ σημαντική για την εξέλιξη του Ελληνισμό και την διαφοροποίηση του από την Ατλαντική Ποσειδωνία στις αρχές της Εποχής του Κριού πριν από 3500 με 4.000 χρόνια.
Τα Ελευσίνια Μυστήρια διατηρήθηκαν περίπου 2.000 χρόνια μέχρι που καταργήθηκαν από την καταστροφική μανία και την βαρβαρότητα του ανατολίτη χριστιανισμού.

Η καταγωγή και του Εύμολπου και του Ερεχθέα είναι από την Αίγυπτο, από τα ατλαντικά φύλα που υπήρχαν τότε ,μετά την βύθιση και του τελευταίου νησιού.
Η δημιουργία του κέντρου του ενεργειακού κέντρου της Ελευσίνας και της Δήμητρας, του λαιμού δηλαδή του κέντρου των αποφάσεων ήταν υψίστης σημασίας για τους Έλληνες
Με αυτή τη δημιουργία οι Έλληνες πήραν το κέντρο των αποφάσεων στα χέρια τους και άρχισε να σχηματίζεται το Ελληνικό Έθνους ως θαυμαστός εκπρόσωπος του νεότερου homo sapiens διαχωρίζοντας τη θέση του και από τη Λεμουρία και από την Ατλαντίδα.
Στάθηκε λοιπόν το βασικό σημείο ανύψωσης των Ελλήνων που μεγαλούργησε και δημιουργήσε το Ελληνικό Θαύμα.
Μαζί με το κέντρο αυτό της Ελευσίνος αναπτύχθηκαν και τα υπόλοιπα ενεργειακά κέντρα ως ιδιαίτεροι τόποι δύναμης της Ελλάδος
Το αποτέλεσμα φάνηκε κατόπιν στην Αθήνα στους Περσικούς πολέμους στη μάχη του Μαραθώνα στον Πλαταιών της Σαλαμίνας όπου οι Έλληνες σταμάτησαν την επεκτατική ασιατική εισβολή και έσωσαν και την Ευρώπη και τη Δύση από την Αυτοκρατορία της Λεμουρίας.
Τους αιώνες που ακολούθησαν είχαμε τον Τρωικό Πόλεμο και την Οδύσσεια του Ελληνισμού.
Με την κατάργηση του κέντρου αυτού επί χριστιανισμού οι αποφάσεις πλέον δεν ανήκαν πια στους Έλληνες και η Αθήνα ερήμωσε και όλη η Ελλάδα βρέθηκε στο έλεος της βαρβαρικής μανίας. Οι αυτοκράτορες της Α΄ και Β΄ Ρώμης κλέψανε και λεηλατήσανε όλους της θησαυρούς .Τα χρόνια μετά την δημιουργία του Ελληνικού κράτους η Αθήνα ήταν ένα μικρό ρημαγμένο χωριό . Όχι τυχαία η Ελευσίνα πνίγηκε στη μόλυνση και έγινε αργότερα βιομηχανικό κέντρο.
Εξακολουθούσε το κέντρο των αποφάσεων να μην είναι στα χέρια των Ελλήνων αλλά και η υγεία τους να υποφέρει πάρα πολύ ειδικά από την υπερλειτουργία και υπολειτουργία του θυρεοειδούς αδένος.
Είναι πολύ σημαντικό όμως που η Ελευσίνα γίνεται Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης στις 4 Φεβρουαρίου του 2023 μαζί και με την γιορτή της Ελλάδος.

Αυτό σημαίνει πως το κέντρο των αποφάσεων του Homo Sapiens βρίσκεται πια στην Ελλάδα η οποία θα πρωταγωνισθεί τα επόμενα 2000 χρόνια στο παγκόσμιο στερέωμα και όλοι όσοι έχουν γίνει άνθρωποι Σοφοί.

Αστραία

Αστραία

και τις ιερές Ουράνιες Αγελάδες των Φαραώ

Αξιοσημείωτα είναι τα ιερά ζώα τοτέμ τόσο της Λεμουρίας όσο και της Ατλαντίδας με τον Δράκο να δεσπόζει στην Λεμουρία και τον Ταύρο και τις Αγελάδες στην Ατλαντίδα και το μεταβατικό στάδιο των εποχών μέσω Ινδιών.
Οι άνθρωποι και η ανθρωπότητα τιμωρείται ως αμαρτωλή και ελλιπής ο υπερτάτατος θεός κομματιάζεται σε διάφορα κομμάτια για να τη σώσει, δημιουργεί Παράδεισους και ευλογημένους νεκρούς.
Αν μας θυμίζει κάτι αυτό το κείμενο το ιερό δεν είναι συμπτωματικό. Συναντάται και μετέπειτα σε πολλές τις δοξασίες θρησκευτικές και θεοσοφικές με ταύρους να σφάζονται και αγελάδες να πηγαιονοέρχονται σε Δύση και Ανατολή συνεχώς.

Το κείμενο έχει τρεις εικόνες:

Η θεά Nut (με τη μορφή αγελάδας) που υποστηρίζεται από τους οκτώ θεούς Heh
Ο Neneh (αριστερά) και ο Djet (δεξιά) ως υποστηρικτές του ουρανού
Ο Φαραώ ως υποστηρικτής του ουρανού

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του μακρυκέφαλου Ακενατόν, η βασιλική προσωπογραφία υπέστη δραματική αλλαγή. Τα γλυπτά του Ακενατόν αποκλίνουν από τη συμβατική απεικόνιση της βασιλικής οικογένειας. Ο Ακενατόν απεικονίζεται με ανδρόγυνο και έντονα στυλιζαρισμένο τρόπο, με μεγάλους μηρούς, λεπτό κορμό, πεσμένη κοιλιά, σαρκώδη χείλη και μακρύ λαιμό και μύτη. Μερικοί πιστεύουν ότι η ρήξη με τη σύμβαση οφειλόταν στην «παρουσία στην Αμάρνα νέων ανθρώπων ή ομάδων καλλιτεχνών των οποίων το υπόβαθρο και η εκπαίδευση ήταν διαφορετικά από εκείνα των γλυπτών του Καρνάκ»

Το Βιβλίο της Ουράνιας Αγελάδας , ή το Βιβλίο της Αγελάδας του Ουρανού , είναι ένα αρχαίο αιγυπτιακό κείμενο που πιστεύεται ότι δημιουργήθηκε κατά την περίοδο της Αμάρνα και, εν μέρει, περιγράφει την λόγοι για την ατελή κατάσταση του κόσμου όσον αφορά την εξέγερση της ανθρωπότητας ενάντια στον υπέρτατο θεό του ήλιου, Ra . Η θεία τιμωρία επιβλήθηκε μέσω της θεάς Χάθορ , με τους επιζώντες να υποφέρουν λόγω του χωρισμού από τον Ρα, ο οποίος τώρα έμενε στον ουρανό στο πίσω μέρος της Νουτ , της ουράνιας αγελάδας.

Με αυτή την «πτώση» ήρθαν στον κόσμο τα βάσανα και ο θάνατος, μαζί με ένα κάταγμα στην αρχική ενότητα της δημιουργίας. Ο υπέρτατος θεός μετατρέπεται τώρα σε πολλά ουράνια σώματα, δημιουργεί τα «Πεδία του Παραδείσου» για τους ευλογημένους νεκρούς, ίσως διορίζει τον Γκεμπ ως κληρονόμο του, παραδίδει την κυριαρχία της ανθρωπότητας στον Όσιρι ( ο Θωθ που κυβερνά τον νυχτερινό ουρανό ως αναπληρωτής του) , με τον Shu και τους θεούς Heh να υποστηρίζουν τώρα τη θεά του ουρανού Nut .

Αν και το κείμενο καταγράφεται στην περίοδο του Νέου Βασιλείου , είναι γραμμένο στη Μέση Αιγυπτιακή και μπορεί να γράφτηκε κατά την περίοδο του Μεσαίου Βασιλείου
Το Βιβλίο της Ουράνιας Αγελάδας συμπεριλήφθηκε στους τάφους του Τουταγχαμών , του Σέτι Α’ , του Ραμσή Β’ , του Ραμσή Γ ‘ και του Ραμσή ΣΤ’ .

Το παλαιότερο γνωστό αντίγραφο του Βιβλίου της Ουράνιας Αγελάδας ανακαλύφθηκε στο εξώτερο επιχρυσωμένο ιερό του Τουταγχαμών. ωστόσο το αρχαίο κείμενο ήταν ελλιπές. Τρεις πλήρεις εκδοχές του αρχαίου κειμένου ανακαλύφθηκαν στους τοίχους των τάφων του Σέτι Α’, του Ραμσή Β’ και του Ραμσή Γ’. Κάθε έκδοση των κειμένων βρέθηκε σε ένα βοηθητικό δωμάτιο του θαλάμου της σαρκοφάγου αποκλειστικά σχεδιασμένο για το Βιβλίο της Ουράνιας Αγελάδας . Ο Ramesses VI δεν είχε βοηθητικό δωμάτιο, αλλά ένα απόσπασμα από το βιβλίο ήταν εγγεγραμμένο σε μια κόγχη στον τάφο του. Ένα άλλο απόσπασμα είναι γραμμένο σε έναν πάπυρο από την περίοδο Ramesside, τώρα στο Τορίνο .

Προέλευση
Το βιβλίο μπορεί να προέρχεται από τις αφηγήσεις μύθων της αυγής των Pyramid Texts , αλλά από το Νέο Βασίλειο η ιδέα αναπτύχθηκε για να εξηγήσει τον θάνατο και τον πόνο σε μια ατελή δημιουργία. Το έργο έχει θεωρηθεί ως μια μορφή θεοδικίας και ένα μαγικό κείμενο που διασφαλίζει την ανάβαση του βασιλιά στον ουρανό. Έχει επίσης θεωρηθεί ως θεματικά παρόμοια με πιο ανεπτυγμένες αφηγήσεις για την καταστροφή της ανθρωπότητας στους μύθους της Μεσοποταμίας και των βιβλικών πλημμυρών . Η βασιλεία του Ακενατόν – του φαραώ που είχε προσπαθήσει να κάνει μια ρήξη στις υπάρχουσες θρησκευτικές παραδόσεις – μπορεί να είναι η έμπνευση για το έργο.

Aten επίσης Aton , ήταν το επίκεντρο του Ατενισμού , του θρησκευτικού συστήματος που καθιερώθηκε στην αρχαία Αίγυπτο από τον φαραώ Ακενατόν της δέκατης όγδοης δυναστείας .

Το Aten ήταν ο δίσκος του ήλιου και αρχικά μια όψη του Ra , του θεού του ήλιου στην παραδοσιακή αρχαία αιγυπτιακή θρησκεία . Ο Ακενατόν, ωστόσο, το έκανε το μοναδικό επίκεντρο της επίσημης λατρείας κατά τη διάρκεια της βασιλείας του. Στο ποίημά του « Μεγάλος Ύμνος στον Ατόν », ο Ακενατόν ( κατάληξη σε -ατον ) επαινεί τον Άτεν ως τον δημιουργό, τον δότη της ζωής και τον τροφοδότη του κόσμου. Ο Aten δεν έχει μύθο ή οικογένεια για τη δημιουργία αλλά αναφέρεται στο Βιβλίο των Νεκρών .

Η λατρεία του Ατόν αρχικά διαλύθηκε από τον Τουταγχαμών ( κατάληξη σε – αμον ) .

Ο Φαέθων Ακενατών Φαραώ, ο γιός του θεού Ήλιου Ατόν, προφήτης και αρχιερέας, πήρε την Γνώση του Δράκου και προσπάθησε να κάνει μονοθεϊστική θρησκεία με κάτι που δεν μπορεί να γίνει Γνωστό με την ανθρώπινη μορφή, κάτω από ένα αδυσώπητό Αετό που τον έκαψε χωρίς οίκτο και δισταγμό.

Από τις αγελάδες της Ανατολής φθάσαμε στα βόδια της Δύσης με μια θρησκευτική βοή την Ατλαντική Εποχή…. πολύβουα.

Αστραία

την Εποχή του Ταύρου

Τι ήταν η Ατλαντίδα
Τι ήταν η Κρήτη η Μινωική Αυτοκρατορία

Η Ατλαντίδα ήταν είναι πρωτίστως γεωλογική εποχή 2 εκατομμυρίων ετών σε πολλές περιοχές της Γαίας που περιλαμβάνουν στεριές νησιά εκτός και εντός της Μεσογείου, την Κρήτη τη Σαμοθράκη την Σαντορίνη την Αρκαδία την Σικελία και νησιά του Ατλαντικού Ωκεανού που έχουν εξαφανιστεί.
Η Κρήτη ήταν το πέρασμα και το χωνευτήρι της Λεμουρίας και της Ατλαντίδας.
Η Λεμουρία ήταν γεωλογική εποχή 75 εκατομμυρίων χρόνων περίπου υπό την εξουσία του Κρόνου και της Χρυσής Εποχής των πνευμάτων του. Του Κρόνου πού βασίλευε σε όλη τη Γη μέχρι την Τιτανομαχία και του Διός, Homo sapiens την αρχηγία.
Υπολείμματα της Λεμουρίας βρίσκουμε και στην ελλαδική γη, μαζί με γεωλογικά απολιθώματα και μύθους για δράκους φίδια Κέκροπες βασιλείς και Κενταύρους .
Την Εποχή της Ατλαντίδας κυβερνούσε ο Ποσειδώνας ως εκπρόσωπος της θεοκρατίας, ο Ζευς ως εκπρόσωπος της νοοκρατίας και ο Πλούτωνας ως εκπρόσωπος των ιερατείων και μυστηρίων.
Η βύθιση του τελευταίου υπολείμματος της ατλαντίδος νήσου, έτσι όπως αναφέρεται και περιγράφεται στον Τίμαιο του Πλάτωνα από τους Αιγύπτιους ιερείς συνέβη πριν από 12.000 περίπου χρόνια την εποχή του Λέοντος.
Τα ιερατεία διασκορπίστηκαν σε όλα τα σημεία της γης και αναμείχθηκαν με τους ανθρωπίδες και τους ανθρώπους που επιβίωσαν δημιουργώντας ιερατικές κάστες με προφορική παράδοση.
Κάποια από αυτά ήταν κλειστές κάστες και απομονώθηκαν σε σπηλιές τάφους και πυραμίδες,
Ένα από αυτό ήταν το Αιγυπτιακό Ιερατείο που δημιούργησε και διαμόρφωσε τις σύγχρονες μονοθεϊστικές θρησκείες τις μεγάλες θεοσοφικές στοές και τις ατλαντικές μασονίες.
Το κρητικό ιερατείο ενσωμάτωσε τις επιρροές της Δύσης και της Ανατολής της Ατλαντίδας και της Λεμουρίας και έγινε πρωταγωνιστής την Εποχή του Ταύρου πριν από 6.000 χρόνια περίπου με τον Μίνωα κυρίαρχο στην Μεσόγειο.
Ο ταύρος ήταν το ζώο τοτέμ της Ατλαντίδας και η αγελάδα το ιερό ζώο τοτέμ της Λεμουρίας.
Η σανσκριτική αιθερική γραφή, τα ιερογλυφικά η ιερή γραφή και η εξέλιξή τους με την γραμμική Α, Β και τη φοινικική ήτανε λεμουριακά και αλφάβητα οιονεί, γιατί αλφάβητο χωρίς φωνήεντα είναι γρυλίσματα και μουγκρίσματα, χαρακτηριστικό των γλωσσών με πολλά σύμφωνα, που σου δένεται η γλώσσα φιόγκος για να τα προφέρεις όλα μαζί 5-6 σύμφωνα.
Την εποχή του Θησέα που μπαίνει στο λαβύρινθο και βγαίνει νικητής το Ελληνικό αλφάβητο γίνεται ο μεγάλος πρωταγωνιστής των εξελίξεων της ανθρώπινης νοητικής βγαίνοντας από την άφωνη νοηματική στην έμφωνη των φωνηέντων ηχητική ομιλία. Η Ελληνική Γλώσσα γίνεται διεθνής η γλώσσα του Homo Sapiemns.
Σύμφωνα με το Πάριο χρονικό ο Θησέας και ο Μίνωας Β΄, γιατί Μίνωας είναι τίτλος, υπήρχαν πολλοί Μίνωες, έζησαν πριν 3300 χρόνια και πριν 3.200 έγινε η τρωική εκστρατεία
Άρα ο Θησέας είναι προγενέστερος του Οδυσσέα.
Οι Έλληνες ήταν πριν ή μετά τους Άτλαντες;
Η Ελληνική Μυθολογία είναι σαφής.
Ο Άτλας προηγείται του Έλληνος και είναι Τιτάνας.
Συνεπώς οι Έλληνες είναι Ατλαντικό φύλο, όπως και οι Τρώες, φύλα της Ατλαντικής Εποχής, νεότερο αλλά το σπουδαιότερο.
Υπήρξε κάποια διαμάχη Ελλήνων και Ατλάντων; Υπήρξε πόλεμος μεταξύ των ατλαντικών φύλων, όπως ο Τρωικός.
Υπήρξε και ο μύθος της Αθηνάς με τον Ποσειδώνα για την Κεκροπία και περιγράφει και καταγράφει την αιτία την αφορμή και την κατάληξη της.
Οι Αθηναίοι προτιμούν την ελιά και την Αθηνά που αναλαμβάνει τη νοητική εξέλιξη των Ελλήνων
διαχωρίζοντας τους Έλληνες από τα άλλα ατλαντικά φύλα και βάζοντας τα θεμέλια του Ελληνικού Πολιτισμού της Ελληνικής Σκέψης και Φιλοσοφίας.
Το γεγονός ότι η Κρήτη παίρνει μέρος στον Τρωικό Πόλεμο αποδεικνύει ότι οι Κρήτες συμφωνούν με αυτήν επιλογή των Αθηναίων και ανήκουν πλέον στους Έλληνες στην Ελλάδα πού ανατέλλει
την εποχή του Κριού με τον Αχιλλέα Οδυσσέα καστροκαταλυτή της Τροίας και τον Μίνωα επίτιμο του Άδη κριτή και εντολοδόχο του Διός Νοός.

Ο Λαβύρινθος είναι ένα χώρος Γνώσης και Μύησης και ένα χορός ένωσης των δύο ημισφαιρίων του εγκεφάλου. Της αγνής Αρίας Αριάδνης και του Μαθητεύοντος Θησέως στη θητεία του και την πορεία του Χρόνου και των Εποχών. Δημιουργήθηκε όχι για πρώτη φορά, γιατί η κάθε Εποχή έχει τον Λαβύρινθο της, την Εποχή του Μίνωα, του Μικρού Νου και της Μεγάλης Πασιφάης Σελήνης από τον ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ και διακοσμητή Δαίδαλο. Η ένωση της Λεμουρίας φυλής με την Ατλάντεια είχε ως αποτέλεσμα τον Μινώταυρο, ένα ΤΕΡΑΣ με μυαλό ανθρώπου και σώμα ζώου. Η ένωση του Μίνωα με την Πασιφάη είχε ως απογόνους το ΑΛΦΑΒΗΤΟ και την Αριάδνη.
Τι είναι ο Λαβύρινθος;

΄Ερχομαι από την Κρήτη λέει ο Οδυσσέας στην Πηνελόπη (….και πιάνει τον Ταύρο από τα κέρατα ) , το όνομα μου είναι Αίθων

Κάπου υπάρχει η Κρήτη, νησί στη μέση ενός πελάγου

βαμμένου στο μαβί, πλούσιο κι εύφορο, θαλασσοφίλητο·

το κατοικούν πολλοί, άνθρωποι αναρίθμητοι, σε πόλεις ενενήντα.

Μεικτή η γλώσσα τους κι ανάκατη, ανάλογα με τη φυλή·

άλλοι Αχαιοί, άλλοι οι βέροι Κρητικοί γενναίοι,

εκεί κι οι Δωριείς στα τρία χωρισμένοι, κι ακόμη

οι Κύδωνες κι οι θείοι Πελασγοί.

Ανάμεσά τους η Κνωσός, μεγάλη πόλη, όπου βασίλευε άλλοτε ο Μίνως,

στα εννιά του χρόνια του μεγάλου Δία αγαπημένος,

πατέρας του πατέρα μου, του αντρείου Δευκαλίωνα –

ο Δευκαλίων μ᾽ έσπειρε, μαζί και τον Ιδομενέα βασιλιά.

(Ομήρου Οδύσσεια τ 172-181, μετ. Δ.Ν. Μαρωνίτης)

Αστραία

Η εξουσία του χρήματος
Ποτέ μην κουνάς στον Ταύρο ένα κόκκινο πανί αν δεν είσαι αποφασισμένος να τον αρπάξεις από τα κέρατα. Νέα Σελήνη σήμερα στον Ταύρο και έκλειψη Ηλίου. Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται με την Ρωσία αρκούδα ανυποχώρητη. Η Κίνα, ο δράκος δεν μίλησε ακόμη και συνήθως δεν μιλά, φωτιά μόνο ξερνά. Η μεγάλη κατάχρηση εξουσίας, η απληστία και η αμετροέπεια έχουν ρημάξει όλα τα ενεργειακά αποθέματα της γης και απελπισμένος ο homo sapiens αναζητεί λύσεις ευφυείς κυνηγώντας τον Ταύρο και την ουρά του.

Ο Ταύρος αναμφίβολα υπήρξε το ιερό ζώο τοτέμ της Ατλαντικής εποχής όπως και ο δράκος της Λεμουρίας . Συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας η τοτεμολογία με τα ιερά ζώα της κάθε χρηματικής δυναστείας. Ίβεις, άνουβεις, λύκοι λιοντάρια κοτσύφια τσαλαπετεινοί, ταύροι αετοί δικέφαλοι τρικέφαλοι γίγαντες μονόφθαλμοι κύκλωπες παρελαύνουν στην χρηματοπιστωτική ιερή ιεραρχία στους ναούς του χρήματος, εκκλησιές συναγωγές , άσραμ, κοινοβούλια, τράπεζες και χρηματιστήρια. Τι πουλάνε; Θεό, ανθρωπισμό θρησκεία δημοκρατία φιλανθρωπία και όπιο στο λαό, μεταφορικά και κυριολεκτικά.
Οι δέκα βασιλείς της Ατλαντίδας γαλαζοφορεμένοι έπιαναν τον ταύρο από τα κέρατα καθόταν γύρω-γύρω τη φωτιά δίκαζαν και δικάζονταν, δίκαια και σωστά.
Σε ανάμνηση του γεγονότος έχουμε τις ταυροφονίες στην Ιβηρία στις Θύρες του Ηρακλή και είχαμε και τα ταυροκαθάψια στην Μινωική κυριαρχία που κατέλυσε ο Θησέας.
Ο ταύρος έκανε μία ολόκληρη ιστορική και μυθολογική διαδρομή μαζί με την Ιώ αγελάδα από την Ινδία τον Μίθρα στην Αίγυπτο Λιβύη και φτάνει μέχρι τον Μιθραϊστή Κωνσταντίνο στην ίδρυση της Χριστιανικής Αυτοκρατορίας με τους άφωνους και άλαλους Ιχθείς, τα ψάρια στο τραπέζι και τους ψαράδες να τα ψαρεύουν σε θολά νερά της χριστιανοπληξίας.
Η χριστιανική θεολογία ως εξουσία δημιούργησε τα ιησουίτικα πανεπιστήμια και τις τράπεζες των Σταυροφοριών Ταυροφονιών Ναϊτών, για καταλήξει στο τερατώδες χρηματοπιστωτικό σύστημα τον 20ο αιώνα με την Wall Street την Παγκόσμια Τράπεζα το ΔΝΤ και τα άλλα τρικέφαλα τέρατα του καπιταλισμού που απομυζούν την ενέργεια του κόσμου και όλα τα ενεργειακά αποθέματα με τη μορφή των πολυεθνικών εταιρειών υαινών.
Έτσι οι ιεράρχες οι πατριάρχες οι βασιλείς οι αυτοκράτορεςoi πρωθυπουργοί πρόεδροι και υπουργοί γραμματείς παρέδωσαν την εξουσία στις ύαινες πολυεθνικές που όχι μόνο σφάζουν τον Ταύρο αλλά εξοντώνουν κάθε ιερή πανίδα και χλωρίδα στη γη.
Είναι οι κυρίως υπεύθυνοι για αυτό το χάλι που βρίσκεται ο κόσμος και δημιούργησαν αυτό το τέρας που λέγεται χρηματοπιστωτικό σύστημα με ανίερο μέσο, χρησιμοποιώντας τον τόκο.
Τι είναι ο τόκος; Ένας αέρας κοπανιστός, σου δανείζει κάποιος χρήματα και εσύ πρέπει να τα επιστρέψεις με τόκο. Που τα βρήκε κάποιος τα χρήματα και δανείζει με τόκο; Από προσωπική εργασία από την ιδιοκτησία; Ιδιοκτησία στον αέρα στη γη στο νερό; Ποιος του έδωσε αυτό το δικαίωμα σε αυτή την ιδιοκτησία που είναι παγκόσμιο αγαθό και ανήκει στη μεγάλη θεότητα της Γαίας.
Οι υποκριτές χριστιανοί μουσουλμάνοι και βραχμάνοι, στην αρχή αρνούνταν τον τόκο και άφηναν τους Εβραίους να βγάζουν το φίδι από την τρύπα, στο ρόλο του κακού μπάτσου. Τώρα έχουν συμβιβαστεί όλοι, και μαζί συνεργάζονται στη μεγάλη ληστεία και κλοπή. Ξυπνήσανε και τον δράκο που τους κυνηγάει και δεν τους αφήνει σε χλωρό κλαρί.
Αλήθεια ή μυθοπλασία το βιβλίο του Τζον Πέρκινς » Η εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου»;
Τα γεγονότα όμως τον επιβεβαιώνουν δραματικά.
Ο ταύρος που φιγουράρει σήμερα έμπροσθεν στα χρηματιστήριά όλου του κόσμου, είναι το σημείο του λαιμού, εκεί που βρίσκεται ο θυρεοειδής αδένας και το κέντρο των αποφάσεων. Αντιστοιχεί στον Ταύρο της Κρήτης από τους Άθλους του Ηρακλή και στο Νησί των Λωτοφάγων από τους Σταθμούς του Οδυσσέα. Είναι το χρήμα, το χώμα και τα ενεργειακά αποθέματα της Γης που τελειώνουν από την μεγάλη κατάχρηση της χρηματοπιστωτικής εξουσίας. Μαζί τους τελειώνει και αυτή.
Ο ουρανός θα είναι στον Ταύρο τα επόμενα τρεισήμισι χρόνια, συνολικά επτά και οι αλλαγές στο χρηματοπιστωτικό σύστημα θα είναι για γεωτεκτονικές όπως και στις πλάκες της Γαίας τις λιθοσφαιρικές.
Ο Ταύρος σε υαλοπωλείο δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο από αυτή την είσοδο του και η έξοδος θα είναι υαλώδης και ανατρεπτική και μετάβαση σε άλλη εποχή και Νέα Λογική.

Αστραία

Πανσέληνος, Έκλειψη, Κάστωρ, Πολυδεύκης, Διόσκουρος, Σκορπιός, Ταύρος, Ουρανός, Άρτεμις, Ζενίθ Ναδίρ, Άνιμους, Άνιμα, Σκιά, Γκόλουμ, Περσόνα, DNA, Σεξ, Μεταλλάξεις, Ιός, Ηρακλής Κέρβερος, Μεροβίγγειος, Βυζάντιο, Αυτοκρατορία, Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος