και ο χαμένος κύκλος της εμπιστοσύνης

7 χρόνια δικτατορίας 40 χρόνια στον φούρνο, φουρνάρηδες χωρίς ψωμιά ελευθερίας

50 χρόνια μετaπολίτευση, πενήντα χρόνια ανεύθυνες κυβερνήσεις και ανέμελοι κυβερνήτες, 50 χρόνια ανάλαφρο τουρισμό και συνέδρια, 50 χρόνια γλυκιά dolce vita τρώγοντας και πίνοντας και ξεκοκαλίζοντας την δημόσια περιουσία, 50 χρόνια τσιμέντο και έρημη ύπαιθρο, 50 χρόνια η άνοδος της ελαφρότητος, 50 χρόνια, Καραμανλής Παπανδρέου Μητσοτάκτης και ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ σε σόου δυναστείας με τα κομματικά μαγαζάκια τους να μοιράζουν και να τρώνε την πίτα της Δημοκρατίας όλη μεταξύ τους και να θέλουν τον σκύλο χορτάτο, αναξιόπιστοι σε προδοσία της εμπιστοσύνης
Από το γύψο….. στο μπετόν αρμέ σε θερμοδυναμικό θάνατο της εντροπίας

Πρ. Παυλόπουλος: Η ποιότητα της δημοκρατίας έχει πρόβλημα όχι μόνο στην Ελλάδα, παντού
Το ερώτημα είναι: «τέλειωσε η μεταπολίτευση ή συνεχίζεται;»
Η Μεταπολίτευση δεν είναι μια μετάβαση στη δημοκρατία. Σήμερα, με βάση και το Σύνταγμά μας, το τελειότερο Σύνταγμα που είχαμε ποτέ, αυτό που πρέπει να δούμε είναι η ποιότητα της δημοκρατίας μας.
Η δημοκρατία πολλές φορές υπονομεύεται εκ των έσω. Από φαινόμενα υπερβάσεων, ναρκισσισμού, λαϊκισμού, που δίνουν σε κάποιους την αίσθηση ότι είναι παντογνώστες ή παντοδύναμοι.
Αυτό που είναι για την Ελλάδα εξαιρετικά επικίνδυνο είναι ότι σιγά σιγά συνηθίζουμε στη μετριότητα.
Ο Τσαρούχης είχε πει στη Μελίνα Μερκούρη το 1973 στο Παρίσι: «Οι δικτάτορες θα φύγουν και σύντομα, αλλά η Ελλάδα θα ταλαιπωρείται πάντα από τη δικτατορία των μετριών».
Πρέπει να το αποτρέψουμε. Η ποιότητα της δημοκρατίας έχει πρόβλημα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παντού.
Από το 1970 και επέκεινα, είχαμε μια μεγάλη περίοδο δημοκρατιών που «άνθιζαν» σε ολόκληρο τον κόσμο. Μετά το 2010 έχουμε ακριβώς την αντίθετη πορεία. Χώρες που χάνουν τα δημοκρατικά τους ερείσματα. Ορισμένες τα χάνουν εντελώς. Υπονομεύονται εκ των έσω.
Να υπερασπιστούμε σε δύο επίπεδα. Εχουμε πρόβλημα. Να υπερασπιστούμε τις ατομικές ελευθερίες και την κοινωνική δικαιοσύνη στην Ελλάδα.
Οταν ο κοινωνικός ιστός υπονομεύεται, τα προβλήματα θα τα βρούμε μπροστά μας.
Δεν είναι μόνο ζήτημα κυβερνώντων. Δεν είναι μόνο το χρέος της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης. Αυτό το χρέος ανήκει και στον λαό μας. Μην κολακεύουμε πάντα, ιδίως οι πολιτικοί.
Ο λαός παίρνει τις τελικές αποφάσεις. Εκείνος επιλέγει τους ανθρώπους. Είναι περήφανος για τους ανθρώπους που επιλέγει; Ας το σκεφτεί.
Κυρ Μητσοτάκης: Ο Ανδρέας Παπανδρέου καλλιέργησε τον πρώιμο λαϊκισμό
«Μέση ανάπτυξη 1,3% τα τελευταία 50 χρόνια – Η οικονομία υποτάχθηκε στην πολιτική»
Κ. Σπανού: «Αντίφαση» η διεισδυτική κριτική από πολιτικούς που όταν καλούνται να πάρουν αποφάσεις δεν τα καταφέρνουν
«Διαχρονικά, όταν έρχονται να μιλήσουν από καρδιάς οι πολιτικοί, είναι φοβερά διεισδυτικοί κριτές των κακώς εχόντων πραγμάτων. Από την άλλη πλευρά είναι και πρωταγωνιστές και όταν καλούνται να πάρουν αποφάσεις, φαίνεται να μην το καταφέρνουν. Το διά ταύτα είναι ακόμα ζητούμενο. Σε αυτό θα ήθελα να τοποθετηθούν: Πώς βλέπουν αυτή την αντίφαση. Και ταυτόχρονα να ρωτήσω: Μέχρι την οικονομική κρίση μιλούσαμε πάρα πολύ για την ενδημική κρίση των θεσμών. Δεν το έχουμε ακούσει από τότε. Το ξεπεράσαμε;»

Κ. Σκανδαλίδης: «Κενό» η ασυνέχεια του κράτους
Το 1989 όταν το ΠΑΣΟΚ έχασε τις εκλογές, είχα ρωτήσει τον Ανδρέα Παπανδρέου πού ήταν το μεγάλο λάθος. Η απάντησή του ήταν πάρα πολύ απλή: «Δεν κάναμε τίποτα στο κράτος». Ηταν μία ομολογία, γίνονταν μεγάλες αλλαγές και φάνηκε ότι ενώ η πολιτική εξουσία είχε τη δυνατότητα να κάνει αλλαγές, το κράτος φάνηκε καθηλωμένο σε δομές που δεν μπορούσαν να ξεπεραστούν.

Η Μεταπολίτευση τελείωσε το 2004 αφού η Ελλάδα μπήκε στην ΟΝΕ και στο ευρώ και έκανε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ηταν μία περίοδος που από τη χούντα γίναμε μία ευρωπαϊκή χώρα.

Από τότε, είχαν διαπιστωθεί τα κενά που υπάρχον ανάμεσα στην πορεία του πολιτικού συστήματος και την πορεία της χώρας και των θεσμών. Ενα από αυτά ήταν η ασυνέχεια του κράτους. Ακόμα και το ίδιο κόμμα να άλλαζε υπουργό, ελάμβανε υπόψη του τι γινόταν τα προηγούμενα χρόνια.

Δεν καταφέραμε να φτιάξουμε μια διοίκηση με στόχους, με αποτελέσματα, εκτίμηση έργου, προγραμματισμό των προσλήψεων που να μην έχει σχέση κάθε φορά με τις αυθαιρεσίες μιας κυβέρνησης.

Γ. Φλωρίδης: Ολες οι αδυναμίες της Δημοκρατίας αποτυπώθηκαν στη χρεοκοπία
Η κορυφαία στιγμή που όλες οι αδυναμίες της Δημοκρατίας αποτυπώθηκαν με κορυφαίο τρόπο ήταν στη χρεοκοπία.
Οι ελλείψεις της Δημοκρατίας, οι αδυναμίες της οδήγησαν στη χρεοκοπία. Η χρεοκοπία δεν ήταν ένα στιγμιαίο γεγονός. Είναι μία συσσώρευση συμπεριφορών που είχε να κάνει με μεγάλη ανευθυνότητα και με τη βασική εντύπωση ότι το κράτος είναι κάτι ξεχωριστό από εμάς.
Η Δημοκρατία άντεξε μία κρίση συγκλονιστική. Και μπορεί να υπήρξαν στιγμές ταπείνωσης, βεβαίως όταν χρεοκοπείς είσαι ήδη ταπεινωμένος όταν πας εκεί, αν θες λεφτά θα κάνεις ό,τι σου λένε. Αυτό έχει σημασία που οδήγησε μετά.
Το 2019 ολοκληρώθηκε ένας κύκλος. Ο κόσμος είχε οδηγηθεί στη συνειδητοποίηση ότι τελικά τίποτα δεν είναι εύκολο.

Η φήμη
«Η φήμη της Ελλάδας συνδέεται και με τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, συχνά γίνεται λόγος για την πιο αποτελεσματική λειτουργία των θεσμών. Η φήμη, όπως είχε πει ο Θουκυδίδης, είναι κάτι που αξίζει να το διατηρούμε με κάθε κόστος, κάθε τίμημα».
Κέβιν Φέδερστοουν

Συναίνεση
«Χρειάζεται εθνική συναίνεση για το δημογραφικό και για την παιδεία».
Γκίκας Χαρδούβελης, Πρόεδρος ΜΙΕΤ

Κεφάλαιο
«Το συνέδριο συγκεντρώνει ένα ιδιαίτερο, πλούσιο πολιτικό κεφάλαιο της χώρας, είναι σίγουρο πως θα είναι γόνιμο – κλείνω με την ευχή να δούμε όλοι λίγο μακρύτερα από τη σκιά μας».
Συμεών Τσομώκος, Ιδρυτής και πρόεδρος του Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών

Μεγάλες προσδοκίες
«Ο λαϊκισμός χαρακτηρίζει όλα τα κόμματα αυτή τη στιγμή – δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η Μεταπολίτευση υπήρξε εποχή μεγάλων προσδοκιών, πιστεύαμε ότι μπορούσαμε να τα καταφέρουμε όλα, να πετύχουμε τα πάντα».
Κώστας Κωστής, Διευθυντής του ΜΙΕΤ

Μανιάτης: «Η δειλία του πολιτικού συστήματος μας κράτησε πίσω»
Η δειλία του πολιτικού συστήματος και η μη στήριξη τέτοιων παρεμβάσεων από μερίδα της ελληνικής κοινωνίας, οι αιτίες που έχουμε μείνει πίσω σε περιβαλλοντικά ζητήματα.
Σκυλακάκης: «Κενό μεταξύ νομοθεσίας και πραγματικότητας σε περιβαλλοντικά θέματα»
Η προηγούμενη δεκαετία έφερε τεράστιους δημοσιονομικούς και διοικητικούς περιορισμούς.
Υπάρχει πάντα ένα κενό μεταξύ νομικού και πραγματικού καθεστώτος. Αυτό το βλέπει κανείς ιδιαίτερα σε ζητήματα που αφορούν το περιβάλλον.
Χρειάζεται να έρθουμε πιο κοντά στην πραγματικότητα για να κλείσουμε αυτό το υπαρκτό κενό.
Κ. Σακελλαροπούλου: «Δεν πρέπει να υπάρχουν αόρατοι πολίτες – Το στοίχημα είναι να μην αισθάνεται κανείς σε αυτή τη χώρα ότι μένει πίσω από τον άλλον»
Γ. Στουρνάρας: «Η ποιότητα της Δημοκρατίας θα βελτιωθεί με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη προς τους θεσμούς»
Χ. Κουλούρη: «Οι Ελληνες εμφανίζονται με το χαμηλότερο ποσοστό ικανοποίησης από τη ζωή τους, μεταξύ των πολιτών της Ε.Ε.»
Αλογοσκούφης: Μετανιώνω για τη δήλωση του 2008 ότι «η οικονομία είναι θωρακισμένη»
Α. Διαμαντοπούλου: Ολοι ξέραμε από το 2001 ότι θα χρεοκοπήσουμε λόγω του ασφαλιστικού

Μία γραμμή
«Η ιστορία της Μεταπολίτευσης δεν είναι μια ευθεία γραμμή. Ορισμένες φορές πηγαίνει προς τα εμπρός, άλλες πίσω. Αλλά είναι μια γραμμή προς την πρόοδο του ελληνικού κράτους».
Παναγιώτης Πικραμμένος, Πρώην πρωθυπουργός

Στα μνημόνια
«Μάθαμε να κάνουμε προϋπολογισμό στην Ελλάδα επί μνημονίων».
Γιώργος Παπακωνσταντίνου, Πρώην υπουργός Οικονομικών

Το τραύμα
«Δεν νομίζω ότι υπάρχει καν συναίνεση του τι πάθαμε, του πόσο βαθύ είναι το τραύμα. Ποιο μάθημα μάθαμε;».
Νίκος Βέττας, πρόεδρος του ΙΟΒΕ

Στέφανος Μάνος: Κανείς δεν διαβάζει νομοθετήματα-«μαμούθ»
Περνά το νομοθέτημα για την Ανώτατη Παιδεία, τον παραμερισμό του άρθρου 16. Είναι 205 άρθρα. Μόνο τα 25 αφορούν το άρθρο 16. Τα υπόλοιπα τροποποιούν ένα νομοθέτημα του 2022, «μαμούθ», 450 άρθρων.

Κανείς δεν διαβάζει τα νομοθετήματα-«μαμούθ», όπως αυτά του υπουργείου Παιδείας.

Και κανείς δεν σας πιστεύει….είστε αναξιόπιστοι……σπάσατε τον “ο κύκλος της εμπιστοσύνης”  στην μεγαλύτερη προδοσία της καρδιάς του ανθρώπου

Αστραία