Πρόταση Ενότητος

του χρυσοαστράγαλου ταχύτατου αλκίνοου e- ελαφιού….. τον Καιρό των Φαιάκων

και ενοποίησης όλων των Ελληνικών Δυνάμεων της Σκέψης του Στοχασμού και της Φιλοσοφίας με θεμελιώδες μέγεθος τη Συνείδηση Αλκίνοων και Νοήμονων Ανθρώπων για κβαντική αλλαγή

ΕΙΔΗ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Τα 4 θεμελιώδη είδη των δυνάμεων είναι :
Η ισχυρή δύναμη
Η ηλεκτρομαγνητική δύναμη
Η ασθενής δύναμη
Η βαρυτική δύναμη
Υπάρχει και η 5η δύναμη, ως βασικό θεμελιώδες μέγεθος και είναι η Συνείδηση του Παρατηρητή.

Τι είναι συνείδηση;

Συνείδηση απλά, είναι το ταξίδι του Εαυτού με κέντρο τον Ήλιο Απόλλωνα και μπορεί να ΕΝΟΠΟΙΗΣΕΙ όλες τις ΔΥΝΑΜΕΙΣ του καλού στη φωτεινή του ανθρώπου, πλευρά.
Γιατί;
Διότι, όταν ο παρατηρητής παρατηρεί σε αυτοσυνείδηση τον εαυτό του και τον κόσμο των υποκειμένων και αντικειμένων, η αλλαγή είναι συνειδησιακή και κβαντική. Το σύμπαν δονείται σε συντονιστικό κραδασμό, συγχρονιστικό με ορμή.
Η καινούργια φυσική του 21 Αιώνα θα πρέπει να συμπεριλάβει την ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ,
ως βασικό θεμελιώδες μέγεθος , μετρήσιμο καθ΄όλα, σε όλο το φάσμα των θετικών επιστημών ,
για να είναι πλήρης, όμορφη και αποτελεσματική.
Κυρίως ΕΝΩΤΙΚΗ, γιατί μόνο η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ μπορεί να ΕΝΟΠΟΙΗΣΕΙ όλες τις δυνάμεις σε εύσχημα σχήματα ΟΝΤΩΝ με περιεχόμενο, Φαιά ΟΥΣΙΑ και ανίκητη ΟΜΟΡΦΙΑ

Η μεγάλη ενότητα
Ξέρω…
Ξέρω ένα κούτσουρο στη Θεσσαλία
που κρύβει τον πόλεμο
των στοιχείων και των αρχών μέσα στο χάος,
όταν οι άνθρωποι δεν θα θυμούνται
τον χαλασμό που τους γέννησε
…από τα σκοτάδια.

Ξέρω λίγα δέντρα κι ένα πρόσωπο
που κοιτάζουν το πλήρωμα της δημιουργίας
όσο μακραίνει από το χάος,
τόσο να χάνει τους θεούς,
όταν οι άνθρωποι
…δεν θα βλέπουν πια καθόλου.

Ξέρω ένα κοχύλι που περιμένει
τους νέους πολέμους που
θα σημάνουν τον γυρισμό
της δημιουργίας στα στοιχεία και τις αρχές
όταν οι άνθρωποι
…δεν θα φαντάζονται πια τίποτα.

Ξέρω μια γενιά ταμένη
στη μεγάλη ανταρσία
που θέλει να τελειώνει με τα πνευματικά
τερτίπια και τις αντινομίες του κόσμου,
για να ξαναπιάσει τη μεγάλη ενότητα,
όταν οι άλλοι καταλάβουν
ότι κάτι φοβερό χάθηκε
για πάντα από τη ζωή τους
κάτι που κινδυνεύουν
…να μην το ξαναβρούνε ποτέ. Ζ. Λορεντζάτος

Η Πεμπουσία της Δύναμης στην Αυτοσυνείδηση της Συνείδησης

Αστραία

Αποχαιρετισμός στο 2023

Photo by Engin Akyurt on Pexels.com

Ο Χρόνος και η Σοφία του

Τι είναι ο χρόνος; Ποια είναι η αρχή του Χρόνου; Πότε άρχισε η μέτρηση;

Εμείς σήμερα στο γήινο πεδίο μετρούμε την περιφορά γύρω από τον Ήλιο σε γεωλογικούς και ιστορικούς αιώνες.

Όταν ο Ζευς άρχων του Ολύμπου ανέλαβε την ολύμπια ηγεσία με την κόρη του την Αθηνά, ο Κρόνος έγινε ΣΟΦΙΑ και η Εποχή του HOMO SAPIENS ξεκινά.

Είμαστε παιδιά του χρόνου και ξεκινάμε την ζωή ως ζυγωτό από του χρόνου τη ρωγμή.Το ταξίδι της συνείδησης με όχημα ένα φυσικό σώμα αρχινά. Ο χρόνος είναι μεγάλος δικαστής, δίκαιος και αυστηρός κριτής.

Όταν η ευφυΐα γίνεται σοφία η ζωή τη φιλοσοφία συναντά και οι ερωτήσεις συναντούν τις απαντήσεις σε αξιοσημείωτες συναντήσεις.

Ο Χρόνος είναι Ιερός. Όσοι τον σκοτώνουν ασκόπως και σφάζουν τα Βόδια του Ηλίου, νήπιοι όντες, ποτέ δεν φθάνουν στην Ιθάκη.

Ο Χρόνος είναι ένα μέγεθος που η Συνείδηση μετρά αναλόγως του συστήματος αναφοράς, του επιπέδου στο οποίο βρίσκεται, γύρω από τι περιστρέφεται και τι βλέπει και ΟΡΑ.
Είναι το μαγικό χαλί που η συνείδηση ταξιδεύει στα μήκη και τα πλάτη του Γαλαξία, στον χώρο δηλαδή.
Το ταξίδι στον χρόνο γίνεται μέσω της ανακεφαλαίωσης και του οραματισμού. Αν γίνει σωστά μπορεί να θεραπεύσει το παρελθόν να τακτοποιήσει το παρόν και να χαράξει το μέλλον.

Ας διορθώσουμε το παρελθόν, ας κατανοήσουμε το παρόν για να γράψουμε ένα μέλλον λαμπρόν!

Στον Τροχό του Χρόνου και στον χρόνο που απομένει….
Αστραία

Χρυσομαλλούσα Ραπουνζέλ

Χρυσές Ανταύγειες σε παραμυθένια μαλλιά και μαλλιά κουβάρια

Λέξεις κλειδιά
Παραμύθι, μύθος, σιωπηλή γνώση, Χρυσομαλλούσα Ραπουνζέλ, άνιμα, Ήλιος Απόλλων Συνείδηση, Α (ρ)χαίοι Αχαιοί, Ελένη, Έλληνες


Οι «κάρη κομόωντες» Αχαιοί τρέχουν μακρυμάλληδες στην πεδιάδα της εύφορης Τροίας έξω από τα τείχη της πολεμώντας για την κατάκτηση της ύλης της γνώσης και της ομορφιάς που θέλουν πίσω στη ζωή τους. Ξανθοί, όπως ο ξανθός Μενέλαος και ο Αχιλλέας αγωνίζονται να μετατρέψουν την Συνείδηση σε Αυτοσυνείδηση και το καταφέρνουν με την βοήθεια της Αθηνάς Σοφίας και του πολύπλευρου Οδυσσέα. Ο Φοίβος Απόλλων δεν είναι μαζί τους γιατί έχουν χάσει την Σελήνη Ελένη, το άλλο τους μισό, το ενεργειακό τους σώμα.

Τι είναι τα παραμύθια;

Είναι η σιωπηλή γνώση που έχει περάσει στο συλλογικό υποσυνείδητο ενός λαού, έχει ζυμωθεί με τις παραδόσεις τους και την ιστορική του εμπειρία και έχει γίνει φθόγγος γράμμα λέξη και φωνή. Επειδή η ανθρώπινη γνώση έχει αφετηρία κοινή , κοινά είναι και βρίσκονται πολλά στοιχεία σε όλους τους μεγάλους μύθους του κόσμου.

Το απλό παραμύθι της Χρυσομαλλούσας, τυπικά, μας μιλά για μία βασίλισσα και ένα βασιλιά, ένα παιδί μωρό που μια κακιά μάγισσα, επειδή πήρανε τον μαϊντανό από τον κήπο της ,φυλακίζει σε ένα πύργο ψηλό, χωρίς είσοδο στο οποίο κανείς δεν μπορεί να ανέβει εκτός από την ίδια τη μάγισσα. Όπως συμβαίνει σε όλα τα παραμύθια το βασιλόπουλο ερωτεύεται ξανθομαλλούσα πριγκίπισσα όταν την ακούει να τραγουδά και ανεβαίνει πιασμένος από τα μαλλιά της. Η κακιά μάγισσα απαγάγει την κόρη , της κόβει τα μαλλιά και παγιδεύει το βασιλόπουλο. Από την απελπισία του, όταν μαθαίνει την εξορία της αγαπημένης του, χάνει την όραση του πέφτοντας στα αγκάθια από τον καημό του. Όταν ξανασμίγουν μετά από δυσκολίες, έχουν γεννηθεί δύο παιδιά , καρπός του έρωτα τους, τα δάκρυα χαράς που κυλούν στα μάτια του τον βοηθούν και θεραπεύουν την τύφλωση. Έτσι όπως σε όλα τα παραμύθια ζουν καλά και εμείς χειρότερα ή καλύτερα. Εξαρτάται από το δικό μας ταξίδι ζωής.

Η βασιλοπούλα είναι η άνιμα για ένα άνδρα, η θηλυκή του πλευρά και το βασιλόπουλο είναι ο άνιμους, η αρσενική για ια γυναίκα. Και τα δύο, σαν στοιχειακά σε ένα άνθρωπο ενεργοποιούνται αναλόγως των συνθηκών της ζωής, δηλ.του χώρου και χρόνου μέσα στο οποίον γεννήθηκε και εξελίσσεται.

Σε όποιον χρόνο και χώρο και να έχει γεννηθεί, υπόκειται στη επιρροή της κοινωνικής διαμόρφωσης της εποχής του, στο τονάλ του καιρού του, της υλικής υπόστασης, που είναι η κακιά μάγισσα.

Το άλλο μας μισό, ο άλλος μας εαυτός φυλακίζεται σε ένα μέρος ψηλό . Η μοναδική επιρροή είναι η «κακιά μάγισσα» .Το σπήλαιο του Πλάτωνα και το ΜΑΤΡΙΞ περιγράφουν αυτόν τον εγκλωβισμό στην έρημο του πραγματικού. Όταν εμφανίζεται το βασιλόπουλο, η ψυχή θυμάται, αλλά ο δρόμος της αυτογνωσίας είναι μακρύς και περνάει μέσα από εσωτερική όραση μέσα από την οποία το βασιλόπουλο «Βλέπει». Τα δάκρυα χαράς αποκαθιστούν πλήρως την εσωτερική και εξωτερική όραση και ζουν όλοι αρμονικά.
Το παραμύθι συνδέεται με το φώς, τον χρυσό Ήλιο και τα μακριά μαλλιά, χρυσές ακτίνες. Αντιστοιχεί στο νησί του Ήλιου στην Οδύσσεια και στο Λιοντάρι της Νεμέας από τους Άθλους του Ηρακλή.
Τι είναι το φως; Ο Απόλλων;
Το φως είναι ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, η κοσμική συνείδηση. Το ταξίδι του, είναι το ταξίδι της συνείδησης, όπως αναδύεται μέσα από την κοσμική Νύκτα που και ο ίδιος ο Ζευς, φοβόταν.
Πότε γίνεται Σοφία;
Όταν συνδέεται η Γνώση με την Αυτογνωσία.
Τι είναι αυτογνωσία;
Είναι ευθυγράμμιση των εσωτερικών και εξωτερικών ακτίνων της ενέργειας.
Είναι Επίγνωση και κατανόηση με μακριά μαλλιά χρυσής ανταύγειας.

Η Χρυσομαλλούσα Συνείδηση…..που είναι;;;;;;

Αστραία

Η Σοφία του Χρόνου

Όταν ο Χρόνος Κρόνος, η πρώτη Εξουσία παραδίδει στο Δία την Ηγεσία γεννιέται η Αθηνά Σοφία

Πώς γεννήθηκε ο χρόνος, πότε και τι μετράμε με τον χρόνο

Ο χρόνος γεννήθηκε με το φως με το πρώτο αστέρι τον πρώτο Ήλιο τον Υπερίωνα. Το φως δεν υπήρχε πριν, ούτε ο Χρόνος μόνο η Αιώνια Νύχτα

Τι να μετρούμε με τον χρόνο

Μετράμε το ταξίδι του φωτός δηλαδή την εμπειρία της συνείδησης στον χωροχρόνο της αυτοσυνείδησης γιατί η αυτοσυνείδηση ορίζει τον χώρο.

Όταν γεννιέται η Αθήνα-Σοφία γεννιέται και ο Homo sapiens και ο άνθρωπος στέκεται όρθιος …..πριν 2 εκατομμύρια χρόνια

© Από την Ιστορία του Ανθρώπου

Αστραία

Η Λεωφόρος των Λεόντων

Απόλλων και Ελλάς, η καρδιά της Γαίας
Ο Ερμής αγαπούσε με την χαρακτηριστική του ειρωνεία τους ανθρώπους και ο Ζευς φαινόταν μερικές φορές τρυφερός μαζί τους η Αθηνά ήταν συνέχεια με τους ήρωες της συνένοχη, ο Απόλλων φαινόταν να τους κοιτάζει αδυσώπητα.
Οι Έλληνες έμαθαν να βλέπουν τον εαυτό τους μέσα από τα μάτια του Απόλλωνα και να αισθάνονται το ίδιο αδυσώπητοι. Δεν υπήρχε άσκηση πιο γόνιμη διαυγής και παιδευτική αφού μονάχα εκείνος που γνωρίζει την τέχνη των ορίων μαθαίνει και να την υπερβαίνει. Οι συνέπειες αυτής της θεϊκής θέσης «χωρίς οίκτο» υπήρξαν εξαιρετικές!
Γιατί μαθαίνει κανείς να στηρίζεται στον εαυτό του, να τον ενεργοποιεί
μη αναζητώντας προστάτες και σωτήρες άνωθεν! Π. Τσιτάτι, Η πολύχρωμη σκέψη του Οδυσσέα

Ποιος είναι ο Απόλλωνας;
Ο Απόλλων είναι το φως της συνείδησης και στο ανθρώπινο σώμα είναι και το σημείο συναρμολόγησης της αντίληψης στο ανθρώπινο κουκούλι αυγό, ανήκει στο ζώδιο του Λέοντα πολικότητα με τον Υδροχόο της Άρτεμης . Είναι οι κάθετες και οριζόντιες μετακινήσεις, χωρίς οίκτο, του σημείου της αντίληψης στο κουκούλι της Γαίας. Γεωγραφικά είναι η Ελλάδα, όλα ξεκινάνε και τελειώνουν εδώ στην Ελλάδα που είναι η καρδιά του κόσμου και ο ομφαλός το κέντρο του κόσμου εκεί που συναντήθηκαν οι δύο αετοί που πέταξαν από Δύση και Ανατολή και όχι ο δικέφαλος αετός της Λεμουρίας που νοσταλγούν μερικοί, γιατί έχουμε περάσει στην μετατλαντική εποχή του homo sapiens, ανεπιστρεπτί.
Από τους άθλους του Ηρακλή είναι το Λιοντάρι της Νεμέας και από τους Σταθμούς του Οδυσσέα είναι τα Νησί του Ήλιου εκεί που οι ατάσθαλοι σύντροφοι του, τρώνε όλα τα βόδια πειναλέοι και υπερφίαλοι και αμετροεπείς.
Τι σημαίνει να ακούς την καρδιά σου και να βαδίζεις ένα μονοπάτι με καρδιά;
Σημαίνει πολύ απλά αυτό, να είσαι κοντά με τον εσωτερικό εαυτό,
να είσαι σε αρμονία με τον εαυτό σου, να τον γνωρίζεις και να μη γίνεσαι ποτέ ξένος με αυτόν ζώντας μια ξένη φορτική ζωή μέσα στις πολύβουες φασαρίες του κόσμου και του Matrix τον συρφετό.
Η Λεωφόρος των Λεόντων δεν είναι από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους, είναι όμως Λεωφόρος της Συνείδησης της Αυτοσυνείδησης της Αντίληψης και της Υ επιλογής.
Όσοι την έχουν διασχίσει και περπατήσει δεν έχουνε μετανιώσει ποτέ για αυτές.
Η επιστροφή του Φωτός!
Θάρθει η μέρα που, ο Φοίβος Απόλλων θα επιστρέψει
και θα μείνει για πάντα!…στις καρδιές των ανθρώπων!
Ελθέ Φοίβε! Στον δρόμο των Λεόντων
Αστραία