Το Αρχέτυπο του Καραγκιόζη

και η εθνική μας ψυχανάλυση
…..συνεχίζεται στο καναπέ του διαδικτύου
Το θέμα δεν είναι εάν ο Καραγκιόζης είναι Έλληνας, αλλά εάν ο Έλληνας είναι Καραγκιόζης.
«Τουρκικής ιδιοκτησίας ο Καραγκιόζης» λέει, ο πρεσβευτής της Άγκυρας στην Αθήνα εγείρει ζήτημα σχετικά με την υπηκοότητα του Καραγκιόζη επικαλούμενος αποφάσεις διεθνών οργανισμών.
Ακολουθεί η τοποθέτηση Τασούλα.
Επιχειρήματα προβάλλει ο κ. Τασούλας, με το γνωστό φλέγμα του τονίζοντας το «δικαίωμα» του Καραγκιόζη να δηλώνει Έλληνας. «Με αιφνιδιάζετε με το ερώτημά σας σχετικά με το εάν ο Καραγκιόζης ανήκει στην ελληνική ή την τουρκική παράδοση, όπως αιφνιδιάζομαι και από την άποψη της τουρκικής πλευράς», δήλωσε ο Ελληνας υπουργός Πολιτισμού. Και υπογράμμισε: «Εγώ ήξερα ότι ο Καραγκιόζης γίνεται συχνά “Τούρκος” με τον Χατζηαβάτη ή τον Μπάρμπα-Γιώργο ή με όσες κακουχίες τού επισωρεύει η μοίρα του. Ξέρω επίσης ότι η Ελλάδα έχει βγάλει πολλούς άξιους καραγκιοζοπαίκτες. Μάλιστα στο Μαρούσι υπάρχει και το περίφημο σχετικό μουσείο του Ευγένιου Σπαθάρη. Δεν έχω μελετήσει τα επιχειρήματα της τουρκικής πλευράς ή τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που επικαλείται. Αυτό το παραδέχομαι. Ωστόσο, εάν κρίνω από το πόση χαρά, διασκέδαση και διδαχή έχει δώσει -και δίνει- ο Καραγκιόζης στα ελληνόπουλα και πόσο απεικονίζει με το ιδιαίτερο χιούμορ του την ελληνική πραγματικότητα, αυτά και μόνο -εκτός απ’ όλα τα άλλα- μου επιβάλλουν να τον θεωρήσω Έλληνα».

Για το ρόλο και τη σημασία των αρχετύπων έχω αναφερθεί και σε προηγούμενα άρθρα, έτσι όπως αναδύονται άμορφα από το συλλογικό ασυνείδητο (ναγουάλ) του 12ου των Ιχθύων και του Ποσειδώνα για να πάρουν πιο συγκεκριμένη μορφή καταχωνιασμένα  στα σκοτεινά δωμάτια του προσωπικού υποσυνείδητου στον όγδοο οίκο του Σκορπιού και του Πλούτωνα αναμεμειγμένα με τα τεμάχια της σκιάς του τέταρτου οίκου του Καρκίνου και της Ήρας, στο προσωπικό ή εθνικό νησί (τονάλ) της ιερής  Παρθένου Εστίας του 6ου.

Οι ρίζες των αρχετύπων χάνονται στα βάθη των μυθολογικών αιώνων στο κοινό υπόβαθρο των φυλών και λαών. Ένα από αυτά είναι το αρχέτυπο του γελωτοποιού του βασιλιά, του κάθαρματος, του κλόουν, του κουτοπόνηρου μίμου, του Καραγκιόζη που ακολουθεί τη σκιά και το θέατρο της.
Έχουμε Καραγκιόζη και γελωτοποιούς στη νεότερη ιστορία του homo sapiens;
Έχουμε, όπως αναφέρονται στα Ομηρικά Έπη. Τον θρασύδειλο Θερσίτη, υβριστή, νταή και τζάμπα μάγκα σε στρατιωτική αυλή. Τον χτυπάει ο Οδυσσέας με το ραβδί.
Και έχουμε τον Ίρο ζητιάνο και χαφιέ γυρολόγο διασκεδαστή των μνηστήρων που Οδυσσέας τον δέρνει με ομηρική πυγμή.
Έχουμε και ένα πολύ ενδιαφέρον διήγημα του Ανδρέα Καρκαβίτσα που αναφέρεται στον ζητιάνο Καραγκιόζη της εποχής του.
Ο Φ. Πολίτης γράφει ότι «ο Τζιριτόκωστας δεν είναι απλώς ένας κοινός τύπος Κραβαρίτη. Είναι ο Έλλην πολιτικός, ο Έλλην επιστήμων, ο Έλλην χρηματιστής ή έμπορος, ο ολέθριος «έξυπνος» Ρωμηός της εποχής μας»
Ποιοι είναι οι Έλληνες Καραγκιόζηδες  «Ρωμιοί» της εποχής μας;
Αναζητείται το καινούργιο μυθιστόρημα για να τους περιγράψει σε πλήρη διαφάνεια χωρίς σκιές, όλο το ολόγραμμα τους, τα λόγια τους τις πράξεις τους  με τις δύσοσμες  οσμές .
Αστραία

Οι γελωτοποιοί της εξουσίας

Πως διασκεδάζει η εξουσία

Πάντοτε αμετάβλητοι οι σχοινοβάται ούτοι οι Αθίγγανοι, οι γελωτοποιοί ούτοι πίθηκοι (καλώ δε ούτω τους λεγομένους πολιτικούς). Μαύροι χαλκείς κατασκευάζοντες δεσμά δια τους λαούς εν τη βαθυζόφω σκοτία του αιωνίου εργαστηρίου των.
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
(από τους «Εμπόρους των Εθνών»)

Κάθε βασιλική αυλή έχει από αρχαιοτάτων χρόνων τέσσερις βασικές κατηγορίες αυλικών που την υπηρετούν και την συντηρούν:
1. Τους αυλοκόλακες που την κολακεύουν και την χαϊδεύουν στα αυτιά για ένα κοκαλάκι και μία θεσούλα, κυρίως τα πιστά κομματόσκυλα.
2. Τους απατεώνες κατασκευαστές ράφτες που της ράβουν «κατασκευάζουν»
συνεχώς τα ανύπαρκτα ρούχα , οι γνωστοί μιζαδόροι απατεώνες της αχρειότητος.
3. Τους μανδαρίνους σπιούνους χαφιέδες , τις σκιές, τον στρατό των καρεκλοθεσιτών παρά των πλευρώ της.
4. Τους γελωτοποιούς για να την διασκεδάσουν και όχι να την ψυχαγωγούν με ευτελή θεάματα μαζί με τη ποδηγετούμενη μάζα. Έχει διαφορά το ρήμα διασκεδάζω από ψυχαγώ. Κυρίως τηλεπερσόνες τηλεκπομπές και τηλεσκουπίδια της τηλεδιασκέδασης. Ο άνθρωπος είναι το μοναδικό ζώον που γελά αλλά έχει σημασία με τι γελά και για ποιον λόγο. Και οι μνηστήρες γελούσαν με παραμορφωμένα τα πρόσωπα τους στην αυλή της Ιθάκης.
Ο ψυχαναλυτής Καρλ Γιουνγκ λέει, πως ο γελωτοποιός είναι βασικό αρχέτυπο, το αρχέτυπο του κατεργάρη μαζί με τα άλλα τρία, το αρχέτυπο του σοφού, της μητέρας και της αναγέννησης.
θα υποστήριζα πως υπάρχουν πολύ περισσότερα αρχέτυπα που βουλιάζουν στο συλλογικό ασυνείδητο και αναδύονται από το προσωπικό υποσυνείδητο κάθε εποχής. Έτσι η ενεργειακή στάθμη της κάθε εποχής φθάνει μέχρι την στάθμη των αρχετύπων και προτύπων της. Όσο πιο χαμηλή, τόσο τα πρότυπα πιο ευτελή,  μεγάλη η εντροπία και η ενέργεια λιγοστή.
Παρακολουθούμε τα τελευταία live τηλεshow κυβέρνησης-αντιπολίτευσης καλλιτεχνικών υπηκόων θεατρικών παραγόντων και ροζ κίτρινων μαύρων θεαμάτων στο μεγάλο κολοσσιαίο το διαδίκτυο το τελευταίο καιρό με μεγάλο πρωταγωνιστή τον κορωνοϊό, υιό της κατάχρησης της αμετροέπειας του καταναλωτισμού και της απληστίας.
Μία κυβέρνηση έντρομη, μία αντιπολίτευση αδύναμη και φτηνή, μία δικαιοσύνη απούσα και ανύπαρκτη και ο όχλος να χορεύει το χορό των λύκων ουρλιάζοντας στο λιγοστό φως της σκοτεινής όψης του φεγγαριού.
Όταν η εξουσία θυσιάζει μερικά πιόνια για να κρατηθεί κάνει διπλωματική πολιτική, όταν θυσιάζει άλογα είναι σε δίλημμα, όταν θυσιάζει αξιωματικούς είναι σε δύσκολη θέση, όταν θυσιάζει πύργους είναι σε δεινή, τη βασίλισσα σε οικτρό αδιέξοδο και όταν θυσιάζει τον βασιλιά, πέφτει παταγωγώς.
Ο εκφυλισμός μιας ολόκληρης κοινωνίας, η αύξηση της εντροπίας και η πτώση της εξουσίας σημειοδοτείται από την μεγάλη αύξηση των παραπάνω κατηγοριών, των αυλοκολάκων των απατεώνων των μανδαρίνων και των γελωτοποιών «πυλώνες» μιας άνοης εξουσίας .
Τι μπορεί να κάνει ένας απλός άνθρωπος απέναντι σε μία εκτός ουσίας, εξουσία;
Να κρατήσει τη ζωή του  όρθια και να μη την εξευτελίζει μέχρι να καταντήσει  και να του γίνει άδεια ξένη φορτική. Συμβουλή του Καβάφη ποιητή.

Σε όλες τις εποχές, υποκριτές που λέγονταν ιερείς έβαζαν κορώνες στα κεφάλια κλεφτών που λέγονταν βασιλιάδες.
Robert G. Ingersoll,

Και σε όλες, υπάρχουν ιερείς και αρχιερείς της διαφθοράς και διαπλοκής και έκπτωτοι βασιλείς. Υπάρχουν και σκακιστές…..
Αστραία