παραδοσιακές αξίες προσωποκεντρισμού της δυτικής και ανατολικής μοναρχίας

Ο Πουτινισμός είναι το κοινωνικό , πολιτικό και οικονομικό σύστημα της Ρωσίας που σχηματίστηκε κατά την πολιτική ηγεσία του Βλαντιμίρ Πούτιν . Χαρακτηρίζεται από τη συγκέντρωση πολιτικών και οικονομικών εξουσιών στα χέρια « σιλοβίκων », νυν και πρώην «ανθρώπων με σημάδια στους ώμους », που προέρχονται από συνολικά 22 κυβερνητικές υπηρεσίες επιβολής, η πλειοψηφία των οποίων είναι η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας (FSB). ), Υπουργείο Εσωτερικών της Ρωσίας , Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσίας και Εθνική Φρουρά της Ρωσίας . [ Σύμφωνα με τον Arnold Beichman , «Ο Πουτινισμός στον 21ο αιώνα έχει γίνει εξίσου σημαντικό σύνθημα όπως ο σταλινισμός τον 20ό.ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Ο χαρισματικός Βλαντιμίρ Πούτιν κέρδισε τις εκλογές πανηγυρικώς και εκλέγει ισόβιος άρχων τις Ρωσίας. Το συνεχάρησαν οι φίλοι του, όλα τα καλά παιδιά της πιάτσας και της ανατολικής στέπας, Ο Σι, ο Ρέϊσι, ο Ερτογάν, ο Μόντι και ο Κιμ. Η Μέρκελ, αιώνια ερωτευμένη μαζί του έστειλε κρυφά γαρύφαλλα σφυροδρέπανα και βότκα.
Ο ταλαντούχος Πούτιν ,επίσης ταλαντούχος νταουλιέρης και αρκουδιάρης χορεύει την ευρωπαϊκή ένωση με τα νταούλια και βιολιά στο γνωστό χορό του ανατολίτικου καρσιλαμά
Ο πολυχρονεμένος μας φεουδάρχης Μητσοτάκης στο πλαίσιο των image maker συμβούλων του, τρέχει μονίμως σαν τον Βέγγο, από δω και από κει και βγάζει φωτογραφίες παρουσιάζοντας το αξιόλογο έργο των photoshop.
Κάποιος πρέπει να τον συμβουλέψει και να του πει, ότι ο πρωθυπουργός μιας χώρας δεν είναι happy travelling και το παιδί για όλες τις δουλειές και δεν δείχνει αυτό έργο πρωθυπουργού με πυγμή. Έχει και υπουργούς για τις εργασίες αυτές , να κάνουν κάποια δουλειά και αυτή,…. να μην είναι αργόμισθοι.Για αυτή την δουλειά πληρώνονται.
Στο πλαίσιο αυτό της προσωποκεντρικής καμπάνιας του Μητσοτάκης( βλέπε αντίστοιχο τραμπισμό προωθώντας δηλαδή, ένα πρόσωπο αναμφιβόλων προσόντων ταλέντων και ακεραιότητος χαρακτήρος, ως τάχαμ πως χαρισματικό) άρπαξε το πρωθυπουργικός σκάφος και έτρεξε για πολυέξοδες διακοπές στην όαση της Σίβα και κάποια στιγμή να βγάλει και μια φωτό στο Κάιρο για το βιογραφικό: Η βαρώνη Φον Όύρσουλα και ο Φον Μητσοτάκης σε πλάνο φαραώ.
Η αιτία; Το γνωστό άλυτο θέμα με το μεταναστευτικό που εξακολουθεί να είναι άλυτο με τόσους οργανισμούς και αξιωματούχους ευρωβουλευτές να πληρώνονται αδρά για να κρατάν το πρόβλημα άλυτο..
Τώρα πληρώσαμε και την Αίγυπτο για να κρατήσει εκεί τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που θα πληρώσουμε εμείς οι λαοί της Ευρώπης.
Αυτό πλασάρεται σαν μεγάλη επιτυχία, τη μεγάλη αποτυχία πλασάρουν ως μεγάλη επιτυχία τα γνωστά έγκριτα ΜΜΕ καλοπληρωμένα και καλοταϊσμένα από την κυβέρνηση για να εξυμνούν το ανύπαρκτο έργο της και να βαπτίζουν το ψάρι κρέας.
Αυτό λέγεται «νταβατζιλίκι» στα απλά Ελληνικά λαϊκά, με άλλα λόγια, εκβιασμός.
Δηλ. μέχρι τώρα πληρώναμε τους μετανάστες και τους πρόσφυγες για να τους φέρουμε στη χώρα και στην Ευρώπη να μαζέψουνε ελιές και να μας λύσουν το δημογραφικό.
Τώρα τους πληρώνομε να μείνουν στη χώρα τους.
Αυτή είναι η απούσα λογική «των χαρισματικών ηγετών» μας και τα αποτελέσματα του μητσοτακισμού και του εκφυλισμού μιας ολόκληρης κοινωνίας.
Αν ήθελε ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως πρόεδρος του φέουδου της Νέας Δημοκρατίας, φέουδο είναι και κανονικά δεν θα έπρεπε να συμμετέχει στις εκλογές γιατί χρωστά μισό δις και δεν έχει πληρώσει τα χρέη του, θα μπορούσε να προτείνει ουσιαστικές και ριζοσπαστικές λύσεις αλλαγές για την Ελλάδα. Η Νέα Δημοκρατία έχει όλο τον κρατικό μηχανισμό δικό της, όλα τα άλλα κόμματα ζουν και αναπνέουν ως διακοσμητικά στοιχεία και γλάστρες, όσο τους το επιτρέπει,
Θα μπορούσε να κάνει την αποκέντρωση, αποαστικοποίηση, μεταφορά της πρωτεύουσας της Ελλάδος και δημιουργία από την αρχή, μείωση της γραφειοκρατίας, μείωση του αριθμού του βουλευτών, μία θητεία για όλους, εκλογές βουλευτικές και δημοτικές μαζί για μείωση των εξόδων, επιστροφή των Ελλήνων στην πατρίδα το brain game δηλαδή.
Επενδύσεις σε πρωτογενή παραγωγή και στήριξη των παραγωγικών αυτών τάξεων, αντί κάνει βόλτες και να βγάζει φωτό με ανόητο υπερφίαλο προσωποκεντρισμό .
Ούτε το μπορεί, ούτε το θέλει, ούτε έχει αυτό το όραμα και κανένα όραμα για την Ελλάδα, Τα όνειρά του είναι φτωχά και μέτρια μικροαστικά, όπως και η καταγωγή του με περιτύλιγμα νεοπλουτισμού και φανφαρονισμού. Φτάνουν μέχρι να εξαντλήσει τη δεύτερη θητεία του και να παρακαλάει τους φεουδάρχες της ευρωβουλής να τον βολέψουν σε καμία νέα προεδρία στην αυλή τους, κολακεύοντας τους με οσφυοκαμψία.

Συζητώντας με ένα γνωστό μου νεοδημοκράτη παλιάς κοπής για τις πολιτικές εξελίξεις ( μου αρέσει να νιώθω και να πιάνω τον παλμό του κόσμου) τον βλέπω να ωρύεται έν εξάλλω για τα τελευταία καμώματα του κόμματός του , απογοητευμένος και απελπισμένος να μιλάει για την κόρη του που τελείωσε το πανεπιστήμιο και προσπαθεί να βρει δουλειά «γλύφοντας κατουρημένες ποδιές » , ο γνωστός παραδοσιακός τρόπος να βρίσκει κανείς δουλειά στην Ελλάδα. Τηρούμε τις παραδόσεις,,,όλα και όλα.
Είναι τόσο απογοητευμένος που μου λέει, πως θα ψήφιζε και μέχρι Τραμπ αν έβαζε υποψηφιότητα στην Ελλάδα ακόμη κι αν πήγαινε με μικρούλες , δεν τον νοιάζει.
-Δεν σε νοιάζει του λέω ακόμη και αν πήγαινε, αν ήταν η κόρη σου, στη θέση τους;;;;;;;
-Άλλο αυτό …..μου λέει

Δεν είναι άλλο του λέω, το ίδιο είναι . Το να ψηφίζεις κάποιο μια φορά και να σε ξεγελάσει ,φταίει αυτός, το να το ψηφίζεις δεύτερη φορά όμως, φταις εσύ
Φταίμε όλοι για αυτό το χάλι…. κάποιοι γιατί το έχουν δημιουργήσει και οι υπόλοιποι γιατί τους επιτρέπουμε….ακόμη.
Αστραία

Ο Μωυσής και ο Μονοθεϊσμός

«Ο άνθρωπος ο Μωυσής και η μονοθεϊστική θρησκεία») είναι ένα βιβλίο του 1939 για τις απαρχές του μονοθεϊσμού που γράφτηκε από τον Σίγκμουντ Φρόιντ , ιδρυτή της ψυχανάλυσης . Είναι το τελευταίο πρωτότυπο έργο του Φρόιντ και ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 1939 όταν ο Φρόιντ,λίγο πριν πεθάνει.

Ο Μωυσής και ο Μονοθεϊσμός συγκλόνισαν πολλούς από τους αναγνώστες του λόγω της πρότασης του Φρόυντ ότι ο Μωυσής γεννήθηκε στην πραγματικότητα σε ένα αιγυπτιακό σπίτι , αντί να γεννήθηκε ως Εβραίος σκλάβος και απλώς μεγάλωσε στο αιγυπτιακό βασιλικό σπίτι ως φρουρός (όπως αναφέρεται στο Βιβλίο της Εξόδου ). Ο Φρόυντ πρότεινε ότι ο Μωυσής ήταν ιερέας του Ακενατόν που έφυγε από την Αίγυπτο μετά το θάνατο του Φαραώ και διαιώνισε τον μονοθεϊσμό μέσω μιας διαφορετικής θρησκείας και ότι δολοφονήθηκε από τους οπαδούς του, οι οποίοι στη συνέχεια μέσω σχηματισμού αντίδρασης τον σεβάστηκε και δεσμεύτηκε αμετάκλητα στη μονοθεϊστική ιδέα που εκπροσωπούσε.

Ο Φρόυντ υποθέτει ότι ο Μωυσής δεν ήταν Εβραίος , αλλά στην πραγματικότητα γεννήθηκε στην αρχαία Αιγυπτιακή αριστοκρατία και ήταν πιθανώς οπαδός του Ακενατόν , «του πρώτου καταγεγραμμένου μονοθεϊστή στον κόσμο ».

Η βιβλική αφήγηση του Μωυσή ερμηνεύεται εκ νέου από τον Φρόιντ υπό το φως των νέων ευρημάτων στο Tel-El-Amarna . Αρχαιολογικά στοιχεία της αίρεσης της Amarna , της μονοθεϊστικής λατρείας του Ακενατόν στον αρχαίο αιγυπτιακό ηλιακό θεό Aten , είχαν ανακαλυφθεί μόλις το 1887 και η ερμηνεία αυτών των στοιχείων βρισκόταν ακόμη σε πρώιμο στάδιο. Η μονογραφία του Φρόιντ για το θέμα, παρ’ όλη τη διαμάχη που τελικά προκάλεσε, ήταν μια από τις πρώτες δημοφιλείς αναφορές αυτών των ευρημάτων.

Στην επανάληψη των γεγονότων από τον Φρόιντ, ο Μωυσής οδήγησε μόνο τους στενούς οπαδούς του στην ελευθερία (κατά τη διάρκεια μιας ασταθούς περιόδου στην αρχαία αιγυπτιακή ιστορία μετά τον θάνατο του Ακενατόν περίπου το 1350 π.Χ.), που στη συνέχεια σκότωσαν τον Αιγύπτιο Μωυσή σε εξέγερση και αργότερα ενώθηκαν με έναν άλλο μονοθεϊστικό φυλή στη Μάδια που λάτρευε έναν θεό του ηφαιστείου που ονομαζόταν Γιαχβέ .

Ο Φρόυντ υπέθεσε ότι ο μονοθεϊστικός ηλιακός θεός Ατόν του Αιγύπτιου Μωυσή συγχωνεύτηκε με τον Γιαχβέ, τον θεό του ηφαιστείου της Μαδιανής, και ότι οι πράξεις του Μωυσή αποδίδονταν σε έναν Μαδιανίτη ιερέα που ονομάστηκε επίσης Μωυσής. Ο Μωυσής, με άλλα λόγια, είναι μια σύνθετη φιγούρα, από τη βιογραφία του οποίου έχει αποκοπεί η εξέγερση και η δολοφονία του αρχικού Αιγύπτιου ιερέα της λατρείας της Αμάρνα.

Ο Φρόυντ εξηγεί ότι αιώνες μετά τη δολοφονία του Αιγύπτιου Μωυσή, οι επαναστάτες μετάνιωσαν για τη δράση τους, διαμορφώνοντας έτσι την έννοια του Μεσσία ως ελπίδα για την επιστροφή του Μωυσή ως Σωτήρα των Ισραηλιτών . Ο Φρόιντ υποστήριξε ότι η καταπιεσμένη (ή λογοκριμένη) συλλογική ενοχή που προέκυψε από τη δολοφονία του Μωυσή μεταδόθηκε από τις γενιές. οδηγώντας τους Εβραίους σε νευρωτικές εκφράσεις νομικά θρησκευτικού συναισθήματος για να διασκορπίσουν ή να αντιμετωπίσουν την κληρονομιά του τραύματος και της ενοχής τους . Για παράδειγμα, γράφει:

«Αυτή την πεποίθηση απέκτησα όταν έγραψα το βιβλίο μου για το Τοτέμ και το Ταμπού (1912) και έκτοτε έγινε ισχυρότερη. Από τότε, ποτέ δεν αμφισβήτησα ότι τα θρησκευτικά φαινόμενα πρέπει να γίνουν κατανοητά μόνο στο μοντέλο του νευρωτικού συμπτώματα του ατόμου, που είναι τόσο οικεία σε εμάς, ως επιστροφή ξεχασμένων σημαντικών γεγονότων στην αρχέγονη ιστορία της ανθρώπινης οικογένειας, που οφείλουν τον εμμονικό χαρακτήρα τους σε αυτήν ακριβώς την καταγωγή και επομένως αντλούν την επίδρασή τους στην ανθρωπότητα από την ιστορική αλήθεια που περιέχουν»

Από τον Δράκο της Λεμουρίας στον Ταύρο της Ατλαντίδας

Αξιοσημείωτα είναι τα ιερά ζώα τοτέμ τόσο της Λεμουρίας όσο και της Ατλαντίδας με τον Δράκο να δεσπόζει στην Λεμουρία και τον Ταύρο και τις Αγελάδες στην Ατλαντίδα και το μεταβατικό στάδιο των εποχών μέσω Ινδιών.
Οι άνθρωποι και η ανθρωπότητα τιμωρείται ως αμαρτωλή και ελλιπής ο υπερτάτατος θεός κομματιάζεται σε διάφορα κομμάτια για να τη σώσει, δημιουργεί Παράδεισους και ευλογημένους νεκρούς.
Αν μας θυμίζει κάτι αυτό το κείμενο το ιερό δεν είναι συμπτωματικό. Συναντάται και μετέπειτα σε πολλές τις δοξασίες θρησκευτικές και θεοσοφικές με ταύρους να σφάζονται και αγελάδες να πηγαιονοέρχονται σε Δύση και Ανατολή συνεχώς.

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του μακρυκέφαλου Ακενατόν, η βασιλική προσωπογραφία υπέστη δραματική αλλαγή. Τα γλυπτά του Ακενατόν αποκλίνουν από τη συμβατική απεικόνιση της βασιλικής οικογένειας. Ο Ακενατόν απεικονίζεται με ανδρόγυνο και έντονα στυλιζαρισμένο τρόπο, με μεγάλους μηρούς, λεπτό κορμό, πεσμένη κοιλιά, σαρκώδη χείλη και μακρύ λαιμό και μύτη. Μερικοί πιστεύουν ότι η ρήξη με τη σύμβαση οφειλόταν στην «παρουσία στην Αμάρνα νέων ανθρώπων ή ομάδων καλλιτεχνών των οποίων το υπόβαθρο και η εκπαίδευση ήταν διαφορετικά από εκείνα των γλυπτών του Καρνάκ»

Η νεύρωση της θρησκείας στον καναπέ της ψυχανάλυσης και της σύγχρονης ψυχολογίας

Αστραία

και τις ιερές Ουράνιες Αγελάδες των Φαραώ

Αξιοσημείωτα είναι τα ιερά ζώα τοτέμ τόσο της Λεμουρίας όσο και της Ατλαντίδας με τον Δράκο να δεσπόζει στην Λεμουρία και τον Ταύρο και τις Αγελάδες στην Ατλαντίδα και το μεταβατικό στάδιο των εποχών μέσω Ινδιών.
Οι άνθρωποι και η ανθρωπότητα τιμωρείται ως αμαρτωλή και ελλιπής ο υπερτάτατος θεός κομματιάζεται σε διάφορα κομμάτια για να τη σώσει, δημιουργεί Παράδεισους και ευλογημένους νεκρούς.
Αν μας θυμίζει κάτι αυτό το κείμενο το ιερό δεν είναι συμπτωματικό. Συναντάται και μετέπειτα σε πολλές τις δοξασίες θρησκευτικές και θεοσοφικές με ταύρους να σφάζονται και αγελάδες να πηγαιονοέρχονται σε Δύση και Ανατολή συνεχώς.

Το κείμενο έχει τρεις εικόνες:

Η θεά Nut (με τη μορφή αγελάδας) που υποστηρίζεται από τους οκτώ θεούς Heh
Ο Neneh (αριστερά) και ο Djet (δεξιά) ως υποστηρικτές του ουρανού
Ο Φαραώ ως υποστηρικτής του ουρανού

Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του μακρυκέφαλου Ακενατόν, η βασιλική προσωπογραφία υπέστη δραματική αλλαγή. Τα γλυπτά του Ακενατόν αποκλίνουν από τη συμβατική απεικόνιση της βασιλικής οικογένειας. Ο Ακενατόν απεικονίζεται με ανδρόγυνο και έντονα στυλιζαρισμένο τρόπο, με μεγάλους μηρούς, λεπτό κορμό, πεσμένη κοιλιά, σαρκώδη χείλη και μακρύ λαιμό και μύτη. Μερικοί πιστεύουν ότι η ρήξη με τη σύμβαση οφειλόταν στην «παρουσία στην Αμάρνα νέων ανθρώπων ή ομάδων καλλιτεχνών των οποίων το υπόβαθρο και η εκπαίδευση ήταν διαφορετικά από εκείνα των γλυπτών του Καρνάκ»

Το Βιβλίο της Ουράνιας Αγελάδας , ή το Βιβλίο της Αγελάδας του Ουρανού , είναι ένα αρχαίο αιγυπτιακό κείμενο που πιστεύεται ότι δημιουργήθηκε κατά την περίοδο της Αμάρνα και, εν μέρει, περιγράφει την λόγοι για την ατελή κατάσταση του κόσμου όσον αφορά την εξέγερση της ανθρωπότητας ενάντια στον υπέρτατο θεό του ήλιου, Ra . Η θεία τιμωρία επιβλήθηκε μέσω της θεάς Χάθορ , με τους επιζώντες να υποφέρουν λόγω του χωρισμού από τον Ρα, ο οποίος τώρα έμενε στον ουρανό στο πίσω μέρος της Νουτ , της ουράνιας αγελάδας.

Με αυτή την «πτώση» ήρθαν στον κόσμο τα βάσανα και ο θάνατος, μαζί με ένα κάταγμα στην αρχική ενότητα της δημιουργίας. Ο υπέρτατος θεός μετατρέπεται τώρα σε πολλά ουράνια σώματα, δημιουργεί τα «Πεδία του Παραδείσου» για τους ευλογημένους νεκρούς, ίσως διορίζει τον Γκεμπ ως κληρονόμο του, παραδίδει την κυριαρχία της ανθρωπότητας στον Όσιρι ( ο Θωθ που κυβερνά τον νυχτερινό ουρανό ως αναπληρωτής του) , με τον Shu και τους θεούς Heh να υποστηρίζουν τώρα τη θεά του ουρανού Nut .

Αν και το κείμενο καταγράφεται στην περίοδο του Νέου Βασιλείου , είναι γραμμένο στη Μέση Αιγυπτιακή και μπορεί να γράφτηκε κατά την περίοδο του Μεσαίου Βασιλείου
Το Βιβλίο της Ουράνιας Αγελάδας συμπεριλήφθηκε στους τάφους του Τουταγχαμών , του Σέτι Α’ , του Ραμσή Β’ , του Ραμσή Γ ‘ και του Ραμσή ΣΤ’ .

Το παλαιότερο γνωστό αντίγραφο του Βιβλίου της Ουράνιας Αγελάδας ανακαλύφθηκε στο εξώτερο επιχρυσωμένο ιερό του Τουταγχαμών. ωστόσο το αρχαίο κείμενο ήταν ελλιπές. Τρεις πλήρεις εκδοχές του αρχαίου κειμένου ανακαλύφθηκαν στους τοίχους των τάφων του Σέτι Α’, του Ραμσή Β’ και του Ραμσή Γ’. Κάθε έκδοση των κειμένων βρέθηκε σε ένα βοηθητικό δωμάτιο του θαλάμου της σαρκοφάγου αποκλειστικά σχεδιασμένο για το Βιβλίο της Ουράνιας Αγελάδας . Ο Ramesses VI δεν είχε βοηθητικό δωμάτιο, αλλά ένα απόσπασμα από το βιβλίο ήταν εγγεγραμμένο σε μια κόγχη στον τάφο του. Ένα άλλο απόσπασμα είναι γραμμένο σε έναν πάπυρο από την περίοδο Ramesside, τώρα στο Τορίνο .

Προέλευση
Το βιβλίο μπορεί να προέρχεται από τις αφηγήσεις μύθων της αυγής των Pyramid Texts , αλλά από το Νέο Βασίλειο η ιδέα αναπτύχθηκε για να εξηγήσει τον θάνατο και τον πόνο σε μια ατελή δημιουργία. Το έργο έχει θεωρηθεί ως μια μορφή θεοδικίας και ένα μαγικό κείμενο που διασφαλίζει την ανάβαση του βασιλιά στον ουρανό. Έχει επίσης θεωρηθεί ως θεματικά παρόμοια με πιο ανεπτυγμένες αφηγήσεις για την καταστροφή της ανθρωπότητας στους μύθους της Μεσοποταμίας και των βιβλικών πλημμυρών . Η βασιλεία του Ακενατόν – του φαραώ που είχε προσπαθήσει να κάνει μια ρήξη στις υπάρχουσες θρησκευτικές παραδόσεις – μπορεί να είναι η έμπνευση για το έργο.

Aten επίσης Aton , ήταν το επίκεντρο του Ατενισμού , του θρησκευτικού συστήματος που καθιερώθηκε στην αρχαία Αίγυπτο από τον φαραώ Ακενατόν της δέκατης όγδοης δυναστείας .

Το Aten ήταν ο δίσκος του ήλιου και αρχικά μια όψη του Ra , του θεού του ήλιου στην παραδοσιακή αρχαία αιγυπτιακή θρησκεία . Ο Ακενατόν, ωστόσο, το έκανε το μοναδικό επίκεντρο της επίσημης λατρείας κατά τη διάρκεια της βασιλείας του. Στο ποίημά του « Μεγάλος Ύμνος στον Ατόν », ο Ακενατόν ( κατάληξη σε -ατον ) επαινεί τον Άτεν ως τον δημιουργό, τον δότη της ζωής και τον τροφοδότη του κόσμου. Ο Aten δεν έχει μύθο ή οικογένεια για τη δημιουργία αλλά αναφέρεται στο Βιβλίο των Νεκρών .

Η λατρεία του Ατόν αρχικά διαλύθηκε από τον Τουταγχαμών ( κατάληξη σε – αμον ) .

Ο Φαέθων Ακενατών Φαραώ, ο γιός του θεού Ήλιου Ατόν, προφήτης και αρχιερέας, πήρε την Γνώση του Δράκου και προσπάθησε να κάνει μονοθεϊστική θρησκεία με κάτι που δεν μπορεί να γίνει Γνωστό με την ανθρώπινη μορφή, κάτω από ένα αδυσώπητό Αετό που τον έκαψε χωρίς οίκτο και δισταγμό.

Από τις αγελάδες της Ανατολής φθάσαμε στα βόδια της Δύσης με μια θρησκευτική βοή την Ατλαντική Εποχή…. πολύβουα.

Αστραία

Bass Pro Shop, Memphis, TN

με την πυραμίδα του θρησκευτικού καπιταλισμού

Η αρχαία Αίγυπτος ήταν μία ατλαντική αποικία με πολλά ήθη και έθιμα της αρχαίας Λεμουρίας με κύριο χαρακτηριστικό την πυραμίδα και τους Θεούς Φαραώ στην κορυφή της ιεραρχίας .
Ο Ακενατόν στάθηκε πηγή έμπνευσης για τις μονοθεϊστικές θρησκείες του ιουδαϊσμού του χριστιανισμού και του μουσουλμανισμού και η Αίγυπτος τροφοδότησε όλες τις μασονικές στοές και τα θεοσοφικά τάγματα.
Η πυραμίδα με τον πανόπτη οφθαλμό και το μάτι του Ρα ως σύμβολο τεκτονικό αποτέλεσε το οικόσημο αναγνώρισης των Ηνωμένων Πολιτειών που ιδρύθηκαν με τις προδιαγραφές της μασονίας και τις υψηλές γνώσεις τεχνολογίας των Ατλαντίνων.
Η μασονία και η θεοσοφία συνεργάζονται άριστα με τη θρησκευτική ιεραρχία έχοντας μοιράσει την εξουσία, με την οποία έχουν και πολλά κοινά, όπως την πίστη στο Θεό ή στο μεγάλο Ον , τις χλιδάτες ενδυμασίες άμφια πετραχήλια, βαθμούς ιεραρχίας βαρύγδουπους τίτλους και μεγάλο μισογυνισμό.
Η διαφορά τους είναι μία μόνη και χαρακτηριστική. Οι μονοθεϊστικές θρησκείες αφορίζουν τη γνώση και μακαρίζουν την πτωχεία του πνεύματος για να βασιλεύουν ως μονόφθαλμοι Κύκλωπες στους τυφλούς αμνούς μένοντας στις σπηλιές του θρησκευτικού κομμουνισμού.
Οι μασονικές στοές χρησιμοποιούν τη γνώση έχοντας υψηλές τεχνογνωσίες με σκοπό το καπιταλιστικό κέρδος ως μαστροποί της γνώσης παρ΄όλες τις απίστευτες ανοησίες που λένε και γράφουν κατά καιρούς για αιθερικές γραφές και άλλα τινά, γιατί είναι και μεγάλοι απατεώνες. Η μασονία ελέγχει τα κόμματα της Ατλαντίδας και ο Κύκλωπας την Εκκλησία της Λεμουρίας. Και οι δυο το κοπάδι των ψηφοφόρων πιστών οπαδών.

Η αρχαία Μέμφις ήταν η πρώτη πρωτεύουσα της Αρχαίας Αιγύπτου . Οι περισσότερες από τις πυραμίδες που βρέθηκαν κοντά στο Κάιρο, που αριθμούν πάνω από 100 συνολικά, χτίστηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, όταν η Μέμφις ήταν η σημαντικότερη πόλη της Αιγύπτου και πιθανότατα του κόσμου. Ο Πταχ της Μέμφιδος είναι ένας Αιγύπτιος δημιουργός θεός προστάτης των τεκτόνων και αρχιτεκτόνων που συνέλαβε τον κόσμο και τον έφερε σε ύπαρξη μέσω της δημιουργικής δύναμης του λόγου.
Η Μέμφις πιστεύεται ότι ήταν η πρωτεύουσα του Αιγυπτιακού πολιτισμού και της πολιτικής εξουσίας για περισσότερα από 3.000 χρόνια.
Η νέα Μέμφις είναι μια πόλη στην πολιτεία του Τενεσί των ΗΠΑ . Είναι η έδρα της κομητείας Shelby στο νοτιοδυτικό τμήμα της πολιτείας. βρίσκεται κατά μήκος του ποταμού Μισισιπή . Με πληθυσμό 633.104 κατοίκους στην απογραφή των ΗΠΑ του 2020 , Το Μέμφις είναι η δεύτερη πιο πυκνοκατοικημένη πόλη στο Τενεσί, μετά το Νάσβιλ .
Ο πρώτος Ευρωπαίος εξερευνητής που επισκέφτηκε την περιοχή του σημερινού Μέμφις ήταν ο Ισπανός κατακτητής Ερνάντο ντε Σότο το 1541.
Η πόλη του Μέμφις ιδρύθηκε στις 22 Μαΐου 1819 (ενσωματώθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1826), από τους John Overton , James Winchester και Andrew Jackson . Το ονόμασαν από την αρχαία πρωτεύουσα της Αιγύπτου στον ποταμό Νείλο
Ένας χάρτης του 1870 του Μέμφις δείχνει θρησκευτικά κτίρια των Βαπτιστών , Καθολικών , Επισκοπικών , Μεθοδιστών , Πρεσβυτεριανών , Εκκλησιαστικών και άλλων χριστιανικών δογμάτων , καθώς και μια εβραϊκή εκκλησία. Το 2009, υπάρχουν τόποι λατρείας για Χριστιανούς , Εβραίους , Ινδουιστές , Βουδιστές και Μουσουλμάνους .

Η διεθνής έδρα της Εκκλησίας του Θεού εν Χριστώ , του μεγαλύτερου πεντηκοστιανού δόγματος στις Ηνωμένες Πολιτείες, βρίσκεται στο Μέμφις. Ο Mason Temple του πήρε το όνομά του από τον ιδρυτή του δόγματος, Charles Harrison Mason . Αυτό το αμφιθέατρο είναι όπου ο αιδεσιμότατος Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ έδωσε τη σημειωμένη ομιλία του « Έχω πάει στην κορυφή του βουνού » τον Απρίλιο του 1968, τη νύχτα πριν δολοφονηθεί στο μοτέλ του. Το Εθνικό Μουσείο Πολιτικών Δικαιωμάτων , που βρίσκεται στο Μέμφις στο Lorraine Motel και σε άλλα κτίρια, έχει μια ετήσια τελετή στο Mason’s Temple of Deliverance όπου τιμά άτομα με Βραβεία Ελευθερίας.

Η Bellevue Baptist Church είναι μια νότια βαπτιστική μεγα -εκκλησία στο Μέμφις που ιδρύθηκε το 1903. Τα σημερινά μέλη της είναι περίπου 30.000. Για πολλά χρόνια, διοικούνταν από τον Άντριαν Ρότζερς , έναν τριετή πρόεδρο της Συνέλευσης των Νότιων Βαπτιστών .
Το Μέμφις φιλοξενεί το Temple Israel , μια μεταρρυθμιστική συναγωγή που έχει περίπου 7.000 μέλη, καθιστώντας την μια από τις μεγαλύτερες μεταρρυθμιστικές συναγωγές στη χώρα. Η Συναγωγή του Βαρώνου Χιρς είναι η μεγαλύτερη ορθόδοξη συναγωγή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εβραίοι κάτοικοι ήταν μέρος της πόλης πριν από τον Εμφύλιο Πόλεμο, αλλά περισσότεροι Εβραίοι μετανάστες ήρθαν από την Ανατολική Ευρώπη στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα.

Το Μέμφις φιλοξενεί περίπου 10.000 έως 15.000 μουσουλμάνους διαφόρων πολιτισμών και εθνοτήτων.
Η Εκκλησία του Θεού εν Χριστώ ( COGIC ) είναι μια Αγιότητα – Πεντηκοστιανή χριστιανική ομολογία , και η μεγαλύτερη Πεντηκοστιανή ομολογία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αν και είναι διεθνής και πολυεθνικός θρησκευτικός οργανισμός, έχει κατά κύριο λόγο αφροαμερικανικά μέλη με έδρα τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η διεθνής έδρα βρίσκεται στο Μέμφις του Τενεσί . Ο σημερινός Προεδρεύων Επίσκοπος είναι ο Επίσκοπος John Drew Sheard Sr., ο οποίος είναι ο ανώτερος πάστορας της Μεγάλης Θεσμικής Εκκλησίας του Θεού στον Χριστό του Ντιτρόιτ, Μίσιγκαν. Εξελέγη αρχηγός του δόγματος στις 27 Μαρτίου 2021.
Το 2016, η Εκκλησία είχε 5,5 εκατομμύρια μέλη σε 60 χώρες σε όλο τον κόσμο.

Το 2022, ήταν παρόν σε 112 χώρες το 2022. Το Εθνικό Συμβούλιο Εκκλησιών το κατατάσσει ως το πέμπτο μεγαλύτερο χριστιανικό δόγμα στις ΗΠΑ . Το COGIC είναι μια Αγιότητα – Πεντηκοστιανή χριστιανική ομολογία , με μέλος κατά κύριο λόγο αφροαμερικανών . Σύμφωνα με μια στατιστική μελέτη του 2015 από το Pew Research Center , η ονομασία υπολογίστηκε ότι έχει μέλη των Ηνωμένων Πολιτειών περίπου 84% Αφροαμερικανών, 5% Λευκών Αμερικανών , 8% Λατινοαμερικανών και περίπου 2% Ασιατικών Αμερικανών.
Τον 21ο αιώνα, το Μέμφις αγωνίστηκε να μειώσει την εγκληματικότητα. Το 2007, κατατάχθηκε ως η δεύτερη πιο επικίνδυνη πόλη από την κατάταξη Morgan Quitno. Το 2004, το βίαιο έγκλημα στο Μέμφις έφτασε σε χαμηλό ρεκόρ δεκαετίας. Ωστόσο, αυτή η τάση άλλαξε και το 2005, το Μέμφις κατατάχθηκε στην τέταρτη πιο επικίνδυνη πόλη με πληθυσμό 500.000 κατοίκων και άνω στις ΗΠΑ .Η εγκληματικότητα αυξήθηκε ξανά το πρώτο εξάμηνο του 2006. Μέχρι το 2014, η εγκληματικότητα στο Μέμφις είχε μειωθεί σημαντικά, ανεβάζοντας την κατάταξη της πόλης στην ενδέκατη θέση στο βίαιο έγκλημα.
Μία από τις μεγαλύτερες πυραμίδες στον κόσμο βρίσκεται στο Μέμφις του Τενεσί και ανήκει στα καταστήματα Bass Pro Shops. Η «Μεγάλη Αμερικανική Πυραμίδα» είναι ψηλότερη από το Άγαλμα της Ελευθερίας και στεγάζει ένα υπερμεγέθους Bass Pro Shops, ένα ξενοδοχείο με θέμα το κυνηγετικό καταφύγιο, έναν εσωτερικό βάλτο, μια αίθουσα μπόουλινγκ και δύο εστιατόρια
Η πυραμίδα του Djoser (ή Djeser και Zoser ), που μερικές φορές αποκαλείται η πυραμίδα του Djoser , είναι ένας αρχαιολογικός χώρος στη νεκρόπολη Saqqara , στην Αίγυπτο , βορειοδυτικά των ερειπίων του Memphis . Η κατασκευή 6 επιπέδων, 4 όψεων είναι το παλαιότερο κολοσσιαίο πέτρινο κτίριο στην Αίγυπτο. Χτίστηκε τον 27ο αιώνα π.Χ. κατά τη διάρκεια της Τρίτης Δυναστείας για την ταφή του Φαραώ Djoser . Η πυραμίδα είναι το κεντρικό χαρακτηριστικό ενός τεράστιου συγκροτήματος νεκροτομείων σε μια τεράστια αυλή που περιβάλλεται από τελετουργικές κατασκευές και διακόσμηση. Αρχιτέκτονάς του ήταν ο Ιμχοτέπ , καγκελάριος του φαραώ και αρχιερέας του θεού Ρα .

Από τις πυραμίδες των θεάνθρωπων Φαραώ στον σύγχρονο θρησκευτικό καπιταλισμό …..με ένα θεό, το χρήμα, στον δρόμο για την εξουσία

Αστραία