“Όπως τα πάνω έτσι και τα κάτω” σε παράλληλα σύμπαντα μορφών και όντων ΜΟΡΦΕΑΣ. Εμβληματική μορφή στο matrix , θεός στην αρχαία Ελληνική Μυθολογία, συνδέεται με τον ονειρευτή το ενεργειακό σώμα , το καλούπι, τη μήτρα του ανθρώπου. Είναι πολύ παλιός γιατί προέρχεται από την πρωταρχική πηγή της ενέργειας που δίνει στην ύλη μορφή μέσω της ονειρικής προσοχής και της αυστηρής συνείδησης, της επίγνωσης.
Βρήκαμε τον Μορφέα, δίπλα σε μία πέτρα και ένα κουνέλι, στην Αγορά του Δήμου την σύγχρονη διαδικτυακή Πνύκα του ΜΑΤΡΙΧ και τον ρωτήσαμε για πολλά. Ας παρακολουθήσουμε το διάλογο: -Πως πάνε τα πράγματα Μορφέα στην έρημο του αληθινού έξω από το matrix; Όπως πάνε και στο matrix στην έρημο του πραγματικού, «όπως τα πάνω έτσι και τα κάτω» έχει πει ο Ερμής ο Τρισμέγιστος την Εποχή των Διδύμων και των δύο κόσμων των δύο παράλληλων σύμπαντων. -Εννοείς ότι το έργο παίζεται και εξελίσσεται σε δύο παράλληλα σύμπαντα. -Αυτό εννοώ, και δεν το λέω μόνο εγώ, το έχουν πει και το έχουν γράψει διάφοροι σοφοί όπως π.χ ο Ηράκλειτος ο Ποντικός στις αλληγορίες των Ομηρικών Επών. Ό,τι συμβαίνει στον Όλυμπο στην τροπόσφαιρα, στον πόλεμο των στοιχείων των στοιχειακών των αέρηδων και των ανέμων, συμβαίνει και στη Γη με τις ενδογενείς και εξωγενείς για δυνάμεις εν δράσει. Γι αυτό δεν ισχύει πάντοτε η αιτιοκρατία αλλά, λειτουργεί η συγχρονικότητα, είναι κάτι σαν διαπασών. Ακόμη επιστήμη δεν έχει προχωρήσει τόσο πολύ για να το εξηγήσει καλύτερα, αυτό θα το κάνει όμως κάποια στιγμή. Πως πάνε στο τα πράγματα στο κάτω στο matrix μικρή Αλίκη; _Οι κυβερνήσεις πέφτουνε, τα κόμματα κομματιάζονται, ο θεός εκποιείται σε τόνους τίμιο ξύλο και χρυσά δόντια, μα η αγάπη μένει αδιαπραγμάτευτη για την ελευθερία τη δικαιοσύνη και μια δίκαιη η κοινωνία. -Πως πάει η καλλιέργεια της ανθρώπινης μπαταρίας στο matrix; _ Ναι υπάρχει και αυτή η καλλιέργεια με τις ασχολίες ορνιθοσχολίες των ανθρώπων αλλά, υπάρχουν και άλλες καλλιέργειες, καλλιεργητές κηπουροί και σύγχρονη διαφωτιστές με ωραίους διαλόγους σε καρποφόρα γη. -Εξαιρετικά τα ακούω όλα αυτά, γιατί ο λόγος και οι διάλογοι είναι απαραίτητοι σε μία δημοκρατία σωστή και όταν είναι και καλοί «γεννούν και ένα όμορφο και γερό παιδί». Και από το επίπεδο του διαλόγου καταλαβαίνεις την ποιότητα της δημοκρατίας που έχεις. Και από τα λόγια και τις ασχολίες κάποιου, καταλαβαίνεις αν ζει ή αν φυτοζωεί, αν καλλιεργείται σαν φυτό σε ένα έναν κόσμο που σαν μπαταρία τον χρησιμοποιεί και τον περιφρονεί. Πως έφτασες μέχρι εδώ, έψαχνα να σε βρω….. -Ακολούθησα ένα κουνέλι με περιέργεια χωρίς τη γάτα …..σε survivor. com, κυνηγού, διαρκή. -Μεγάλο ταξίδι έκανες, μικρή Λουλού. Θα χεις πολλά να πεις για τις γάτες και τα κουνέλια…..με την τέχνη του διαλόγου και του κυνηγού.
Χρεοκοπημένα χρηματιστήρια, χρεοκοπημένοι παγκόσμια οργανισμοί πολυάριθμοι και πολυπληθείς χρεοκοπημένοι πρώην πρόεδροι της Αμερικής, χρεοκοπημένα κόμματα και κομματάρχες στην Ελλάδα χρεοκοπημένοι πλούσιοι σε πλειστηριασμοί, κάνουν business και μαθαίνουν κομμωτική, στου κασίδη την κεφαλή…με εικονικά λεφτά με θαλασσοδάνεια δανεικά και αγύριστα και με άγρια εκμετάλλευση των αιγοπροβάτων του μεγάλου ποιμνίου της πανθρησκευτικής εξουσίας μακάριων εν πνεύματι αγνοίας και ορνιθοσχολίας εν βάσει καθημερινή. Business first of all
Πριν 300 περίπου χρόνια στην άνοδο του διαφωτισμού, ο αφηρημένος και ασχημούλης καθηγητής του Εδιμβούργου, Άνταμ Σμιθ, θα έγραφε για τον πλούτο των εθνών, τον εργονομικό καταμερισμό των εργασιών, των κυνηγών, των βοσκών, των γεωργών και των εμπόρων των εθνών, στο ογκώδες έργο του. Αυτό, θα γινόταν «η ιερή βίβλος» του καπιταλισμού και η μεταφυσική των αγορών, με τα αόρατα χέρια βοηθείας, εν αγνοία του, γιατί ο ίδιος, ήταν ηθικολόγος ντεϊστής και τον απασχόλησε πρωτίστως, η θεωρία των ηθικών συναισθημάτων. Ίσως, από όταν απελευθερώθηκε από τους τσιγγάνους (ρομά τους λέμε σήμερα, γύφτους παλαιότερα) που τον είχαν απαγάγει για ωφελιμιστικούς λόγους, της μη πεφωτισμένης ιδιοτέλειας.
Η ανερχόμενη αστική τάξη των εμπόρων και των τεκτόνων τεχνιτών, αν και ξεκινώντας με σπουδαία ιδανικά, όπως ισότης, ελευθερία, αδελφοσύνη, θα εξελισσόταν ανελισσόμενοι, σιγά σιγά και υποκύπτοντας στην γοητεία της εξουσίας. Προτιμώντας το σεξ μαζί με τα λεφτά, χωρίς την αρετή και την σοφία και τα υπόλοιπα ιδανικά . Γιατί όπως και λέει και ο γίγαντας Μπακούνιν, πριν του Όργουελ την εποχή, η εξουσία διαφθείρει και τους καλύτερους και τα πεφωτισμένα μυαλά. Έτσι, σε συμβιβασμό με την θρησκεία και την φεουδαρχία και αγαστή συνεργασία, κρατήσανε το ροζ περιτύλιγμα, χωρίς την ουσία. Ο χριστιανισμός παρέμεινε θρησκευτική εξουσία να τους ευλογεί, μαζί με τα γένια του και οι εκφυλισμένοι βασιλείς και πρίγκιπες, ανώτατοι άρχοντες σε κοινοβουλευτική δημοκρατία Που και που, κανένας πρωθυπουργός σε ρόλο διακοσμητικό με ψεύτικα λόγια να φλυαρεί σε αδολέσχια ομιλία. Ταυτόχρονα άρχισε η άλωση των λέξεων σε μια ασύδοτη φιλελευθερία σκοπίμως και δολίως. Φιλελευθερισμός; Κλασικός φιλελευθερισμός; Νεοφιλελευθερισμός; Πιάσε το αυγό και κούρευτο. Ο Δουκάκης λέει, πως έχασε τις εκλογές για την προεδρία των ΗΠΑ, γιατί ο Μπους τον κατηγόρησε για φιλελεύθερο, ως μομφή, ενώ αυτός το θεωρούσε έπαινο και δεν το διασαφήνισε. Όλα αυτά, ήταν κόλπο του καπιταλισμού για να καταλήξει στην ΕΙΡΗΝΗ των αγορών με την ανοχή και την συνεργασία θρησκευτών και παραγόντων κομματικών, χρησιμοποιώντας απροκάλυπτα τον πλούτων των εθνών και την άγνοια των πολιτών, όπως μας διδάσκει η ιστορία των δολοφόνων, των οικονομικών. Η τακτική είναι γνωστή και λειτουργεί καλά στην προπαγάνδα των ποδηγετούμενων λαών μέσω των συναισθημάτων, των θυμικών. Την χρησιμοποίησε ο χριστιανισμός πουλώντας την ΑΓΑΠΗ, την χρησιμοποιούν και τώρα οι λύκοι των πολυεθνικών πουλώντας την ΕΙΡΗΝΗ. Και τα δυο αγαθά, μας κοστίζουν πολύ. Φυσικά, όπου και όπως θέλουν θυμούνται και τον πόλεμο επιλεκτικά για να πουλήσουν τα όπλα και τα χημικά. Έχουν μετατρέψει όλη τη γη σε ένα εργοτάξιο, μια φάρμα των ζώων και όλα για ισότητα μιλούν και για αντιρατσισμό, όταν δεν την καταστρέφουνμε τρόπο ανοϊκό. Ποια ισότητα; Την ισότητα στην φτώχεια, στην ανεργία, και στην εξαθλίωση και στον μισθό «μπορμπουάρ»; Ποια ελευθερία; Την ελευθερία να πεθάνεις άστεγος στο δρόμο ή σε μια πολυτελή έπαυλη από κοκτέιλ ναρκωτικών; Ποια ιδιωτική πρωτοβουλία; Μέχρι να τελειώσεις με την γραφειοκρατία θα έχει αποικιστεί νέος πλανήτης και ίσως χρειαστεί να μεταβείς εκεί χωρίς άλλη χρονοτριβεία. Πόσοι είναι οι πλούσιοι άνθρωποι και πόσοι οι φτωχοί πάνω στη γη; Και γιατί δεν ξεκινούμε την ισότητα από εκεί; Αφού η πιο μεγάλη βία είναι φτώχεια, δεν θα πρέπει να εξαλειφθεί; Και όχι με φιλανθρωπίες και ελεημοσύνες που απλώς την συντηρούν σε στάση υποκριτική. Η σπουδαία αλήθεια που μας διδάσκει η ίδια η ζωή, είναι πως όσες θεωρίες και να κάνουμε, όσους οικονομικούς όρους και να εφεύρουμε στην νέα οργουελιανή εποχή, τα μισά της χιλιάδος είναι πεντακόσια σε απλά μαθηματικά και δεν μπορείς να έχεις και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο μόνο με ωραίες ΛΕΞΕΙΣ «ισότητα ελευθερία και ειρήνη¨ που δεν έχουν κανένα αντίκρυσμα ρεαλιστικό. Με λέξεις, δεν χορταίνει κανείς σκύλος και κανείς άνθρωπος, με την αγάπη του θεού, όσο η πίτα βρίσκεται στα χέρια των πολυεθνικών που αλωνίζουν και ρημάζουν τη γη.
Όσο οι λύκοι ουρλιάζουν, οι άνθρωποι θα χορεύουν ξυπόλητοι και φτωχοί.
Ποιος είναι ο κ. Σμιθ και πως δημιουργήθηκε και από ποιους;
Η βαθυστόχαστη τριλογία του ΜΑΤΡΙΞ, μας τα εξηγεί με το Σίγμα και το Νι, αναζητώντας τον Νίο στο τέλος της παλαιάς εποχής των Ιχθύων.
Όπως μας λέει, ο ΣΜΙΘ είναι ένα πρόγραμμα των μηχανών που ξέφυγε από τον έλεγχο τους και τώρα κυκλοφορεί ελεύθερος στη γη και…. οπλοφορεί.
Τι θέλει να κάνει;
Να καταστρέψει τη Γη γιατί τους ανθρώπους μισεί πολύ και, όχι άδικα.
Αλλά , ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή σε μια σύντομη ανασκόπηση ιστορική.
Η Εποχή των Ιχθύων ξεκινά, με την άνοδο και την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η αγόρευση του ιουδαιοχριστιανισμού σε θρησκευτική παγκοσμιοποιητική ηγεμονία δεν μπόρεσε να την σώσει και ο δευτεροκλασσάτος μουσουλμανισμός, χριστιανισμός από δεύτερο χέρι, ακολουθεί ασθμαίνοντας, προσπαθώντας να κρατήσει τα προσχήματα. Η ιχθυακή εποχή χαρακτηρίζεται από την άνοδο στην εξουσία των ποσειδώνιων θρησκειών σε βάση μονοθεϊστική. Ήταν η θρησκεία που διόριζε βασιλείς, αφόριζε επιστήμονες και συγγραφείς, καταβρόχθιζε ανθρώπους στην σπηλιά του Κύκλωπα, τραγουδούσε γλυκά τραγούδια για την αγάπη του θεού σε βράχια σκελετών, κρατούσε τους άνδρες σε μοναχικά κελιά της Καλυψούς και τους έταζε την αθανασία με δωροδοκία, τον θρόνο και την εξουσία. Ήταν η θρησκεία που έκαιγε τα μυαλά των ανθρώπων σε μια απάνθρωπη ΑΝΤΙΝΟΗΣΗ και τους μαρμάρωνε, βασιλεύουσα ΜΕΔΟΥΣΑ, στη θέα «του αληθινού θεού». Με τις ευλογίες αυτής λοιπόν της θρησκείας δημιουργήθηκε το σημερινό χρηματοπιστωτικό σύστημα από την εποχή των Ιησουιτών. Μετά την ανάπτυξη της επιστήμης και την διεκδίκηση των μασόνων τεκτόνων στην εξουσία, τα κόμματα πήραν μέρος στην εξουσία σε αγαστή συνεργασία ΕΥΡΥΜΑΧΟΥ και ΑΝΤΙΝΟΟΥ στην κοινοβουλευτικη κατ΄ επίφαση δημοκρατία. Με την ανάπτυξη της επιστήμης και την αλόγιστη χρήση της τεχνολογίας δημιουργήθηκε η πρώτη των ΜΗΧΑΝΩΝ αυτοκρατορία, που είναι η πολυεθνική πλέον εξουσία, η οποία ξέφυγε από τον έλεγχό τους και δρα ανενόχλητη. Πανικόβλητοι οι θρησκευτικοί χριστιανικοί ηγέτες, τρέχουν να μαζέψουν τον στρατό των πιστών με τις προφητείες του Παίσιου και θυμούνται το Έθνος και την πατρίδα, όψιμα βεβαίως . Το έθνος και την πατρίδα που πουλήσανε, για μια χούφτα ευρώ χωρίς αιδώ. Αλλά, εις μάτην και δικαίως. Ποιος τους λογαριάζει και ο ΣΜΙΘ προελαύνει ακάθεκτος στην πρώτη αντιανθρώπινη παγκοσμιοποίηση των μηχανών. Ό,τι σπείρανε, ας το θερίσουν. Ας μη κλαψουρίζουν με τα τάματα στην Τήνο προσκυνώντας γονατιστοί. Δεν ταιριάζει αυτή η θέση του ανθρώπου πάνω στη γη και κανείς λογικός θεός, δεν το επιθυμεί. Δεν μπορούνε με ένα άνοο θρησκόληπτο πλήθος, που του ρημάξανε την ενέργεια, που του κάψανε το μυαλό με τον θρησκευτικό διεθνισμό «ουκ έστιν Έλλην Ιουδαίος… κλπ», να αντιμετωπίσουν αυτό τον πόλεμο του νου. Αυτό το πλήθος, των δούλων του θεού, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει και να πολεμήσει τον κ. ΣμιΘ, είναι χωρίς μυαλό. Ούτως ή άλλως, οι αρχηγοί έχουν υπογράψει συμφωνία με τον ΣΜΙΘ, την πολυεθνική και αφορίζουν τον εθνικισμό, ως αίρεση. Μη κτυπιούνται λοιπόν σαν μίξερ, σε κορώνες πατριωτισμού και «το πολύ το κυρ ελέησον βαράει και του θεού» . Ας πρόσεχαν ποιους βασιλείς ευλογούσαν, ποιους πρωθυπουργούς όρκιζαν, ποιους υπουργούς διόριζαν με απούσα αισθητική και ανύπαρκτη αυτογνωσία. Ποιους σπρώχνανε, προωθούσανε στα αξιώματα, για να είναι του χεριού τους και να θησαυρίζουν αυτοί πίσω από την βιτρίνα της εξουσίας . Οι δε άλλοι, οι κομματικοί διαπιστώνουν πως η καρέκλα της εξουσίας είναι γλυκιά, αλλά έχει πολλά καρφιά, αυτά της προδοσίας τους, γιατί άγονται και φέρονται από τις πολυεθνικές εξουσίες των οικονομικών δολοφόνων. Ποιο είναι όμως το πορτραίτο του πολυεθνικού αρχηγού; Καλοραμμένο κουστουμάκι σε οίκο μόδας που ο ίδιος ελέγχει, κινητό, πίσω από κάθε οικονομική εταιρεία και πλήρη για τον άνθρωπο και την φύση, αδιαφορία. Απόλυτος άρχων και θεός, το κέρδος, η κερδοφορία. Βία ναρκωτικά και μεροβίγγειος πορνεία Που; Σε ένα σύστημα χρημοτοπιστωτικό χωρίς κανένα αντίκρυσμα και καμία ανθρώπινη ουσία. Αυτή θα είναι η νέα τάξη των πραγμάτων; Ναι, αν πάρει την πλήρη εξουσία, μόνο που δεν θα υπάρχει Γη, ως κατοικία. Η παλιά τάξη των πραγμάτων, θρησκοληψία, μασονία και θεοσοφία, ας μη ωρύεται χωρίς νόημα και ουσία, γιατί είναι πλήρως υπεύθυνη γι αυτή την τραγωδία και το ΤΕΡΑΣ που έθρεψε. Το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να παραιτηθεί από την εξουσία και την Αλεξάνδρεια που χάνει, να την αποχαιρετίσει, με ευθυκρισία.
Στον ΝΟΗΜΟΝΑ λαό με ΦΑΙΑ, να μιλήσει, ουσία, ανεβάζοντας την ενέργεια, αντίσταση στην εντροπία. Για την επόμενη μέρα και ένα πρωινό με, χωρίς όρια, ουμανισμό και σοφία
Οι έμποροι των δούλων εθνών και ο mr. Smith ο άρχων των πολυεθνικών αγορών
Από τις θρησκευτικές Εταιρείες του Ιησού και τους Ιππότες των Ιερών Τραπεζών του Ναού τους Ναΐτες ΔΝΤ, φθάσαμε στους ΕΤΑΙΡΟΥΣ, στις ΕΤΑΙΡΕΣ και στους αδελφούς μαύρους λύκους του χρηματιστηρίου. Η παλιά τάξη των πραγμάτων, οι φεουδάρχες και αυτοκράτορες βασιλείς και αρχιεπίσκοποι πατριάρχες και μονάρχες παρέδωσαν και μοιράστηκαν την εξουσία μαζί με την αποικιοκρατία στους νέους άρχοντες του βουλευτηρίου.. Παντρεύοντας την θεοκρατία με την θεοσοφία σε μία φυλή, ένα εργοτάξιο ίσων υπηκόων στην σύγχρονη δουλεία.. Εξαγοράζουν εκβιάζουν πρωθυπουργούς υπουργούς βουλευτές δημοσιογράφους όταν δεν τους διορίζουν κιόλας για να κάνουν τις τούτσι τούτσι δουλειές και δουλίτσες τους. Όπου πάνε πέφτουν σαν ακρίδες, τρώνε τα πάντα, εξαντλούν τα πάντα, βυθίζουν τις χώρες και τους λαούς σε μνημόνια σε χρεοκοπία σε νοητική σκλαβιά και δουλεία γιατί καλλιεργούν ταυτόχρονα και τη θρησκοληψία την αμάθεια την ορνοθοασχολία.….στης άγνοιας την ευτυχία.
Μια πολυεθνική ή διεθνική εταιρεία (ΠΕ) αποτελεί εταιρική οργάνωση που κατέχει ή ελέγχει την παραγωγή αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών σε δύο ή περισσότερες χώρες, εκτός από τη χώρα στην οποία έχει την κύρια έδρα της.Πολυεθνική χαρακτηρίζεται και κάθε επιχείρηση με μία ή περισσότερες θυγατρικές μονάδες στο εξωτερικό.Το ποσοστό της συνολικής δραστηριότητας μιας πολυεθνικής εταιρείας σε ξένες χώρες κυμαίνεται μεταξύ 20-25% των συνολικών πωλήσεων, στο σύνολο του ενεργητικού, στα συνολικά κέρδη, ή στη συνολική παραγωγή της επιχείρησης. Μια πολυεθνική εταιρεία ( MNC ) – που ονομάζεται επίσης πολυεθνική επιχείρηση ( MNE ), διεθνική επιχείρηση ( TNE ), διεθνική εταιρεία ( TNC ) , διεθνής εταιρεία ή εταιρεία χωρίς ιθαγένεια ,
Οι περισσότερες από τις μεγαλύτερες και με τη μεγαλύτερη επιρροή εταιρείες της σύγχρονης εποχής είναι πολυεθνικές εταιρείες εισηγμένες στο χρηματιστήριο , συμπεριλαμβανομένων των εταιρειών Forbes Global 2000 .
Αποικιοκρατία Η ιστορία των πολυεθνικών εταιρειών ξεκίνησε με την ιστορία της αποικιοκρατίας . Οι πρώτες πολυεθνικές εταιρείες ιδρύθηκαν για να δημιουργήσουν αποικιακά «εργοστάσια» ή πόλεις λιμάνια. Εκτός από τη διεξαγωγή του εμπορίου μεταξύ της μητρικής χώρας και των αποικιών, η Βρετανική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών έγινε μια οιονεί κυβέρνηση από μόνη της, με τοπικούς κυβερνητικούς αξιωματούχους και δικό της στρατό στην Ινδία. Τα δύο κύρια παραδείγματα ήταν η Βρετανική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών που ιδρύθηκε το 1600 και η Ολλανδική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών (VOC) που ιδρύθηκε το 1602. Άλλα περιελάμβαναν τη Σουηδική Εταιρεία Αφρικής που ιδρύθηκε το 1649 και την Εταιρεία Κόλπου Hudson που ιδρύθηκε το 1670 .
Η ολλανδική κυβέρνηση ανέλαβε την VOC το 1799, και κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, άλλες κυβερνήσεις ανέλαβαν όλο και περισσότερο τις ιδιωτικές εταιρείες, πιο αξιοσημείωτες στη Βρετανική Ινδία. Κατά τη διαδικασία της αποαποικιοποίησης , οι ευρωπαϊκές αποικιακές εταιρείες ναύλωσης διαλύθηκαν, με την τελευταία αποικιακή εταιρεία, την εταιρεία Mozambique , να διαλύεται το 1972
Εξόρυξη Η εξόρυξη χρυσού, αργύρου, χαλκού και πετρελαίου ήταν μια σημαντική δραστηριότητα από νωρίς και παραμένει μέχρι σήμερα. Οι διεθνείς εταιρείες εξόρυξης έγιναν εξέχουσες στη Βρετανία τον 19ο αιώνα, όπως η εταιρεία Rio Tinto που ιδρύθηκε το 1873, η οποία ξεκίνησε με την αγορά ορυχείων θείου και χαλκού από την ισπανική κυβέρνηση.
Το «Seven Sisters» ήταν ένας κοινός όρος για τις επτά πολυεθνικές εταιρείες που κυριάρχησαν στην παγκόσμια βιομηχανία πετρελαίου από τα μέσα της δεκαετίας του 1940 έως τα μέσα της δεκαετίας του 1970.
Anglo-Iranian Oil Company (αρχικά αγγλοπερσική, τώρα BP ) Royal Dutch Shell Standard Oil Company of California (SoCal, αργότερα Chevron ) Gulf Oil (τώρα συγχωνευμένη στη Chevron) Texaco (τώρα συγχωνευμένη στη Chevron) Standard Oil Company of New Jersey ( Esso , αργότερα Exxon , τώρα μέρος της ExxonMobil ) Standard Oil Company of New York (Socony, αργότερα Mobil , τώρα μέρος της ExxonMobil) Πριν από την πετρελαϊκή κρίση του 1973 , οι Επτά Αδελφές ήλεγχαν περίπου το 85 τοις εκατό των παγκόσμιων αποθεμάτων πετρελαίου
Το πρόβλημα των ηθικών και νομικών περιορισμών στη συμπεριφορά των πολυεθνικών εταιρειών, δεδομένου ότι είναι ουσιαστικά «απάτριδες» φορείς, είναι ένα από τα πολλά επείγοντα παγκόσμια κοινωνικοοικονομικά προβλήματα που αναδείχθηκαν κατά τα τέλη του εικοστού αιώνα.
Κριτική Ο Sanjaya Lall το 1974 πρότεινε ένα φάσμα επιστημονικής ανάλυσης πολυεθνικών εταιρειών, από την πολιτική δεξιά έως την αριστερή. Έβαλε τους συγγραφείς της επιχειρηματικής σχολής στην άκρα δεξιά, ακολουθούμενους από τους φιλελεύθερους οικονομολόγους του laissez-faire και τους νεοφιλελεύθερους (παραμένουν στο κέντρο, αλλά επιτρέπουν περιστασιακά λάθη της αγοράς, όπως τα εξωτερικά στοιχεία). Στην αριστερή πλευρά της γραμμής κινούνται οι εθνικιστές, που δίνουν προτεραιότητα στα εθνικά συμφέροντα έναντι των εταιρικών κερδών, μετά η σχολή «dependencia» στη Λατινική Αμερική που επικεντρώνεται στα κακά του ιμπεριαλισμού και στην άκρα αριστερά οι μαρξιστές. Το εύρος είναι τόσο ευρύ που η επιστημονική συναίνεση είναι δύσκολο να διακριθεί.
Υποστηρικτές κατά των εταιρειών επικρίνουν τις πολυεθνικές εταιρείες ότι δεν έχουν βάση σε ένα εθνικό ήθος , είναι τελικές χωρίς συγκεκριμένη εθνικότητα και ότι αυτή η έλλειψη ήθους εμφανίζεται στον τρόπο λειτουργίας τους καθώς συνάπτουν συμβάσεις με χώρες που έχουν χαμηλά ανθρώπινα δικαιώματα ή περιβαλλοντικά πρότυπα . Στην παγκόσμια οικονομία που διευκολύνεται από πολυεθνικές εταιρείες, το κεφάλαιο θα είναι όλο και περισσότερο σε θέση να αντιμετωπίσει τους εργάτες, τις κοινότητες και τα έθνη ο ένας εναντίον του άλλου καθώς απαιτούν φορολογικές, ρυθμίσεις και εκπτώσεις στους μισθούς ενώ απειλούν να μετακινηθούν. Με άλλα λόγια, η αυξημένη κινητικότητα των πολυεθνικών εταιρειών ωφελεί το κεφάλαιο ενώ οι εργαζόμενοι και οι κοινότητες χάνουν. Ορισμένα αρνητικά αποτελέσματα που δημιουργούνται από πολυεθνικές εταιρείες περιλαμβάνουν την αυξημένη ανισότητα , την ανεργία και τη στασιμότητα των μισθών .
Η επιθετική χρήση των συστημάτων φοροαποφυγής και των πολυεθνικών φορολογικών παραδείσων , επιτρέπει στις πολυεθνικές εταιρείες να αποκτήσουν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα έναντι των μικρομεσαίων επιχειρήσεων . Οργανισμοί όπως το Tax Justice Network επικρίνουν τις κυβερνήσεις ότι επιτρέπουν σε πολυεθνικούς οργανισμούς να αποφύγουν φόρους, ιδιαίτερα χρησιμοποιώντας φορολογικά εργαλεία διάβρωσης βάσης και μετατόπισης κερδών (BEPS), καθώς μπορούν να δαπανηθούν λιγότερα χρήματα για δημόσιες υπηρεσίες.
Σεξ και σεξομανία Οι καλοί σκηνοθέτες κάνουν καλές ταινίες με νόημα και ουσία αλληγορία και σημειολογία Οι κακοί σκηνοθέτες κάνουν κακές ταινίες χωρίς νόημα περιεχόμενο και ουσία Οι άσχημοι σκηνοθέτες κάνουν «αρπαχτές» πορνό ταινίες με έμμεση ή άμεση σεξουαλική αγωνία
και όλοι οι υπόλοιποι βλέπουν πορνογραφία με κυρίαρχο το βασικό ένστικτο σε εκφυλισμένη κοινωνία. Πέρασε χθες στη βουλή το νομοσχέδιο για το γάμο των ομοφυλόφιλων σε 300 αποχρώσεις του γκρι στο χορό των 175 ΝΑΙ στις τελευταίες μέρες της Πομπηίας και βουλευτικής ασυλίας. Βίον ανθόσπαρτον να ευχηθούμε στους νεόνυμφους γονείς στις παρένθετες μητέρες και τις νοικιασμένες μήτρες , όλες σεξουαλικά απελευθερωμένες. Στερεύοντας το πηγάδι των σεξουαλικών ενεργειακών αποθεμάτων θα ζητήσουμε ενέργεια από τους γεωσκώληκες και τις αμοιβάδες προς αναπαραγωγή και διαιώνιση του είδους με δανεικά γεννητικά όργανα. Η κυβέρνηση «έφτιαξε» την αρχετυπική οικογένεια που έχει καταστραφεί από τις εργασιακές και οικονομικές σχέσεις και ανισότητες, τον πατέρα και τη μητέρα και τα παιδιά τους και, τώρα θέλει να φτιάξει και τις ομοφυλοφιλικές οικογένειες στο γονέα 1 και τον γονέα 2 και τα Delivery παιδιά τους. Ξέρουμε όμως το παρελθόν το παρόν και μαντεύουμε και το μέλλον και των δύο ταχυτήτων «οικογενειών» σε κοινωνίες ανισοτήτων. Από την υπέρμετρη απάνθρωπη ενοχοποίηση και καταπίεση του σεξουαλικού ενστίκτου επί εποχής χριστιανισμού περάσαμε στην εποχή του άκρατου σεξουαλισμού. Σεξ ναναι και ό,τι ναναι με όποιον ναναι, όπως να ναι ….. αγάπη μόνο….. Η φιλμογραφία ακολουθεί τον χορό της πορνογραφίας αφού αυτό …. πουλάει και φέρνει χρήμα και όσκαρ. Πορνό σεξ και σέξι φωτό χορό γύρω από μια διεφθαρμένη και εκφυλισμένη εξουσία.
Οι υπερβολές στη σεξουαλική δραστηριότητα είναι ένα σημάδι της αποσύνθεσης της μπουρζουαζίας. Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν
Όλες οι υπερβολές είναι σημάδι αποσύνθεσης και επιθανάτιου ρόγχου…της εξουσίας
Εικονογράφηση του μύθου του Ασσύριου Σαργκόν (1913): Ο νεαρός Σαργκόν, που εργάζεται ως κηπουρός, τον επισκέπτεται η Ιστάρ «περιτριγυρισμένη από ένα σύννεφο περιστεριών».
και όχι ….Γουάντα
Οθεοποιημένος«Μωυσής» της Ακκαδικής Αυτοκρατορίας την Εποχή της μετaΛεμουρίαςκαι ο μύθος του
Ο Sargon of Akkad αναγνωρίζεται ως το πρώτο πρόσωπο στην καταγεγραμμένη ιστορία που κυβέρνησε μια αυτοκρατορία .Ήταν ο ιδρυτής της δυναστείας των «Σαργονικών» ή «Παλαιών Ακκαδικών», η οποία κυβέρνησε για περίπου έναν αιώνα μετά το θάνατό του μέχρι την κατάκτηση του Σούμερ.
Η αυτοκρατορία του πιστεύεται ότι περιλάμβανε το μεγαλύτερο μέρος της Μεσοποταμίας , τμήματα του Λεβάντε , εκτός από τις επιδρομές στην επικράτεια των Χουριών και των Ελαμιτών , που κυβερνούσε από την (αρχαιολογικά άγνωστη ακόμη) πρωτεύουσά του, την Ακκάδ .
Ο Σαργών εμφανίζεται ως θρυλική προσωπικότητα στη νεοασσυριακή λογοτεχνία του 8ου με 7ου αιώνα π.Χ. Στη Βιβλιοθήκη του Ασουρμπανιπάλ βρέθηκαν ταμπλέτες με θραύσματα ενός Θρύλου Γέννησης Σαργκόν
Μια πιθανή ερμηνεία του ονόματός του είναι «αυτός [ο θεός] έχει καθιερώσει τον βασιλιά». « Ο βασιλιάς είναι εγκατεστημένος νόμιμος»,
Οι πρωτογενείς πηγές που σχετίζονται με το Sargon είναι αραιές.
Κατάκτηση των Σουμερίων Στην επιγραφή, ο Σαργκόν αυτοπροσδιορίζεται ως «Σαργόν, βασιλιάς του Ακκάτ, επίσκοπος ( μασκίμ ) της Ινάννα, βασιλιάς του Κις, χρισμένος ( γκούντα ) του Ανού, βασιλιάς της χώρας [Μεσοποταμίας], κυβερνήτης ( ενσί ) του Ενλίλ». Γιορτάζει την κατάκτηση του Ουρούκ και την ήττα του Λουγκαλζάγκεσι , τον οποίο ο Σαργκόν έφερε «στην πύλη του Ενλίλ»:
Σαργκόν, βασιλιάς του Ακκάδ , επίσκοπος της Ινάννα , βασιλιάς του Κις , χρισμένος του Ανού, βασιλιάς της γης, κυβερνήτης του Ενλίλ : νίκησε την πόλη Ουρούκ και γκρέμισε τα τείχη της, στη μάχη της Ουρούκ κέρδισε, πήρε τον Λουγκαλζαγέζι βασιλιά του Ουρούκ κατά τη διάρκεια της μάχης, και τον οδήγησε με ένα κολάρο σχοινί στο λαιμό στην πύλη του Ενλίλ .
— Επιγραφή του Sargon (παλαιοβαβυλωνιακό αντίγραφο από το Nippur ). Στη συνέχεια ο Σαργκόν κατέκτησε την Ουρ και την Ε-Νινμάρ και «ερημοποίησε» την επικράτεια από το Λαγκάς μέχρι τη θάλασσα και από εκεί συνέχισε να κατακτήσει και να καταστρέψει την Ούμα :
Ο Σαργών, ο βασιλιάς της Ακκαδίας, νίκησε την Ουρ στη μάχη, κατέκτησε την πόλη και κατέστρεψε το τείχος της. Κατέκτησε το Ενινμάρ, κατέστρεψε τα τείχη του και κατέκτησε την περιοχή του και το Λαγκάς μέχρι τη θάλασσα. Έπλυνε τα όπλα του στη θάλασσα. Κέρδισε την Ούμα στη μάχη, [κατέκτησε την πόλη και κατέστρεψε τα τείχη της]. [Στον Sargon], ο θεός Enlil [δεν έδωσε] ri-val. Ο θεός Ενλίλ του έδωσε [την Άνω Θάλασσα και] την Κάτω.
— Επιγραφή Σαργών. E2.1.1.1 [27]
Κατάκτηση της Άνω Μεσοποταμίας, μέχρι τη Μεσόγειο Θάλασσα Υποτάσσοντας τον εαυτό του στον (Λεβαντινό θεό) Ντάγκαν , ο Σαργκόν κατέκτησε εδάφη της Άνω Μεσοποταμίας και του Λεβάντε , συμπεριλαμβανομένων των Mari , Yarmuti ( Jarmuth ?) και Ibla «μέχρι το Δάσος των Κέδρων (το Amanus ) και μέχρι το Ασημένιο Βουνό ( Aladagh 😉 », που κυβερνά από την «άνω θάλασσα» (Μεσόγειος) μέχρι την «κάτω θάλασσα» (Περσικός Κόλπος). ]
Ο Σαργκόν ο Βασιλιάς υποκλίθηκε στον Ντάγκον στο Τουτούλ . Αυτός (ο Ντάγκον) έδωσε σε αυτόν (Σαργκόν) την Άνω Γη: Μαρί, Ιαρμούτι και Έμπλα , μέχρι το Δάσος των Κέδρων και τα Ασημένια Όρη Κατακτήσεις του Ελάμ και του Μαρχάσι Ο Σαργκόν ισχυρίζεται επίσης στις επιγραφές του ότι είναι «Ο Σαργκόν, ο βασιλιάς του κόσμου, ο κατακτητής του Ελάμ και του Παραχσούμ », των δύο μεγάλων πολιτειών στα ανατολικά του Σουμέρ.
Ο Sargon θριάμβευσε πάνω από 34 πόλεις συνολικά. Πλοία από το Meluhha , το Magan και το Dilmun , αγκυροβόλησαν στην πρωτεύουσά του, το Akkad. Φιλοξενούσε μια αυλή ή μόνιμη στρατιά 5.400 ανδρών που «έτρωγαν ψωμί καθημερινά μπροστά του»
Θρύλος γέννησης Ένα νεοασσυριακό κείμενο από τον 7ο αιώνα π.Χ. που υποτίθεται ότι είναι η αυτοβιογραφία του Σαργκόν βεβαιώνει ότι ο μεγάλος βασιλιάς ήταν νόθος γιος ιέρειας. Είναι γνωστή μόνο η αρχή του κειμένου (οι δύο πρώτες στήλες), από τα θραύσματα τριών χειρογράφων. Τα πρώτα θραύσματα ανακαλύφθηκαν ήδη από το 1850. ] Η γέννηση του Sargon και η πρώιμη παιδική του ηλικία περιγράφονται ως εξής:
Η μητέρα μου ήταν αρχιέρεια, τον πατέρα μου δεν τον ήξερα. Τα αδέρφια του πατέρα μου αγαπούσαν τους λόφους. Η πόλη μου είναι το Azupiranu , το οποίο βρίσκεται στις όχθες του Ευφράτη. Με συνέλαβε η αρχιέρεια μητέρα μου, κρυφά με γέννησε. Με έβαλε σε ένα καλάθι με βιασύνη, με άσφαλτο σφράγισε το καπάκι μου. Με πέταξε στο ποτάμι που ανέβαινε από πάνω μου. Το ποτάμι με τράβηξε και με πήγε στο Άκκι, το συρτάρι του νερού. Ο Άκκι, ο συρτάρι του νερού, με πήρε για γιο του και με μεγάλωσε. Ο Άκκι, ο συρτάρι του νερού, με διόρισε κηπουρό του. Όσο ήμουν κηπουρός, η Ishtar μου χάρισε την αγάπη της και για τέσσερα και … χρόνια άσκησα βασιλεία.
Ομοιότητες μεταξύ του μύθου της γέννησης του Sargon και άλλων εκθέσεων γέννησης βρεφών στην αρχαία λογοτεχνία, συμπεριλαμβανομένων των Μωυσή , Κάρνα και Οιδίποδα , σημειώθηκαν από τον ψυχαναλυτή Otto Rank στο βιβλίο του 1909 The Myth of the Birth of the Hero . Ο θρύλος μελετήθηκε επίσης λεπτομερώς από τον Brian Lewis και συγκρίθηκε με πολλά διαφορετικά παραδείγματα του μοτίβου έκθεσης στη γέννηση των βρεφών που βρέθηκαν στα ευρασιατικά παραμύθια. Συζητά μια πιθανή μορφή αρχέτυπου, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στον θρύλο του Σαργών και στην αφήγηση της γέννησης του Μωυσή . Ο Τζόζεφ Κάμπελ έκανε επίσης τέτοιες συγκρίσεις.
Ο Sargon είναι επίσης μια από τις πολλές προτάσεις για την ταυτότητα ή την έμπνευση για το βιβλικό Nimrod . Ο Ewing William (1910) πρότεινε τον Sargon με βάση την ενοποίηση των Βαβυλωνίων και του νεοασσυριακού μύθου γέννησης. Ο Yigal Levin (2002) πρότεινε ότι ο Nimrod ήταν μια ανάμνηση του Sargon και του εγγονού του Naram-Sin, με το όνομα «Nimrod» να προέρχεται από το τελευταίο
Ο Σαργκόν θεωρήθηκε πρότυπο από τους βασιλείς της Μεσοποταμίας για περίπου δύο χιλιετίες μετά τον θάνατό του. Οι Ασσύριοι και Βαβυλώνιοι βασιλιάδες που στήριξαν τις αυτοκρατορίες τους στη Μεσοποταμία έβλεπαν τους εαυτούς τους ως κληρονόμους της αυτοκρατορίας του Σαργόν. Ο Sargon μπορεί πράγματι να εισήγαγε την έννοια της «αυτοκρατορίας» όπως έγινε κατανοητή στην ύστερη ασσυριακή περίοδο. το Νεοασσυριακό Κείμενο Sargon , γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, προκαλεί τον Sargon να προκαλεί τους μεταγενέστερους ηγεμόνες να «κυβερνήσουν τους Σουμέριους μαυροκέφαλους» (δηλαδή τον αυτόχθονα πληθυσμό της Μεσοποταμίας) όπως έκανε. Μια σημαντική πηγή για τους «Σαργονικούς ήρωες» στην προφορική παράδοση στην ύστερη Εποχή του Χαλκού είναι μια καταγραφή των Μεσοχεττιτικών (15ος αιώνας π.Χ.) ενός τραγουδιού των Χουρο-Χετταίων, που καλεί τον Σαργόν και τους άμεσους διαδόχους του ως «θεοποιημένους βασιλιάδες».
Αυτά ,που η εξουσία των ιερατείων, δεν θέλει να ξέρεις για να σου πουλάει τους Μύθους, ως κυριολεξία θρησκεία και θεολογίακαι να πλουτίζει από την αλληγορία τους. Οι ψαράδες και τα ψάρια«σαργός» στα δίχτυα τους , αλιείς της συνείδησης στην ποσειδώνια κοσμική θάλασσα της αντίληψης
Σε Α΄ Ενικό 