πλήρεις προνομίων
Η εταιρεία είναι μία μεταφυσική νομική οντότητα που απολαμβάνει πάρα πολλά προνόμια με ελάχιστες ευθύνες και με την έγκριση του κράτους της βίας και της διαφθοράς που συνεργάζεται.
Υπάρχουν διάφορες εταιρίες, διαφορετικοί τύποι εταιρειών με μεγάλο με μικρό ή μεγάλο οικονομικό εύρος. Το κοινό χαρακτηριστικό τους είναι το απρόσωπο της υπόστασης τους και η περιορισμένη ευθύνη των συμμετεχόντων μετόχων τους.
Η αγαστή αυτή η συνεργασία έχει μετατρέψει όλα τα κράτη “εταιρείες”, κι έτσι έχουμε κόμματα περιορισμένης ευθύνης, υπουργούς μειωμένης ευθύνης, βουλευτές ασυλίας, ανεύθυνους παγκόσμιους οργανισμούς ΟΗΕ , ΔΝΤ, ΕΕ, ΝΑΤΟ κλπ και, Εκκλησίες και θρησκευτικές οργανώσεις καμίας ευθύνης.
Όλα τα οικονομικά ή σεξουαλικά καλύπτονται και αλληλοκαλύπτονται με αλληλοπροστασίες μαφίας, δημιουργώντας ένα τεράστιο δίκτυο διαφθοράς και διαπλοκής σε όλες της Γης, τις πολιτείες.
Παραδείγματος χάρη, αν ένας ιδιώτης, ένας απλός πολίτες χρωστούσε μισό δις δεν θα μπορούσε να βάλει υποψηφιότητα στις εκλογές και δεν θα έμεινε κατάφωρα ατιμώρητος. Αν χρωστάει ένα κόμμα, δεν υπάρχει πρόβλημα και καμία ευθύνη, γίνεται και κυβέρνηση.
Το πρόβλημα αυτό λύνεται πολύ απλά με την ανάληψη ευθυνών και την τιμωρία των πελατών τους,
δηλαδή των πιστών των θρησκευτικών δογμάτων, των ψηφοφόρων των κομμάτων, των πελατών των ιερόδουλων για να μειωθεί και η πορνεία. Και,…. την αποχώρηση από τις ΕΤΑΙΡΙΕΣ τους.
Την επόμενη φορά που θα δείξουν με το δάχτυλο, αυτές οι ΕΤΑΙΡΙΕΣ, τον » ισόβιο αθάνατο χαρισματικό και αλάνθαστο» Πρόεδρο της Βόρειας Κορέας για αντιδημοκρατικές διαδικασίες να κοιτάξουν τον εαυτό τους στον καθρέπτη, δεν είναι καλύτερες αυτές οι ΕΤΑΙΡΙΕΣ και δεν είναι ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ. Είναι ΛΗΣΤΕΣ ληστείες και καπηλεύονται την Δημοκρατία για να κλέβουν και να ληστεύουν τον άμοιρο λαό που τον κρατούν σε συνθήκες φτώχειας αμάθειας υποτέλειας και δουλείας.

Οι «εταιρίες» είναι όπως οι Ιερές Τράπεζες, όταν κερδίζουν, κερδίζουν μόνες τους όλα τα κέρδη, όταν χάνουν, είναι ανεύθυνες, δεν έχουν ευθύνη, χάνει ο υπεύθυνος λαός.,,,στις Δημοκρατίες της ολικής ανευθυνότητος.

Corporatocracy, Εταιροκρατία. Αρκετοί μελετητές έχουν συνδέσει τη μαζική φυλάκιση των φτωχών στις Ηνωμένες Πολιτείες με την άνοδο του νεοφιλελευθερισμού. Ο κοινωνιολόγος Loïc Wacquant και ο μαρξιστής οικονομικός γεωγράφος David Harvey έχουν υποστηρίξει ότι η ποινικοποίηση της φτώχειας και της μαζικής φυλάκισης είναι μια νεοφιλελεύθερη πολιτική για την αντιμετώπιση της κοινωνικής αστάθειας μεταξύ οικονομικά περιθωριοποιημένων πληθυσμών. Σύμφωνα με τον Wacquant, αυτή η κατάσταση ακολουθεί την εφαρμογή άλλων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, οι οποίες επέτρεψαν την περιστολή του κράτους κοινωνικής πρόνοιας και την άνοδο της τιμωρητικής εργασίας , αυξάνοντας παράλληλα τον εξευγενισμό των αστικών περιοχών, την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων λειτουργιών, η συρρίκνωση της συλλογικής προστασίας για την εργατική τάξη μέσω της οικονομικής απορρύθμισης και της αύξησης της κακοπληρωμένης, επισφαλούς μισθωτής εργασίας . Αντίθετα, είναι εξαιρετικά επιεικής όσον αφορά τα άτομα που ανήκουν στα ανώτερα κλιμάκια της κοινωνίας, ιδίως όταν πρόκειται για οικονομικά εγκλήματα της ανώτερης τάξης και εταιρειών όπως η απάτη , η υπεξαίρεση , το εμπόριο εμπιστευτικών πληροφοριών , οι πιστώσεις και οι ασφάλειες απάτη , ξέπλυμα χρήματος και παραβίαση εμπορικών και εργασιακών κωδίκων. Σύμφωνα με τον Wacquant, ο νεοφιλελευθερισμός δεν συρρικνώνει την κυβέρνηση, αλλά δημιουργεί ένα «κράτος των καρεκλοκενταύρων» με λίγη κυβερνητική εποπτεία για όσους βρίσκονται στην κορυφή και αυστηρό έλεγχο αυτών που βρίσκονται στο κάτω μέρος. ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Σε συλλογικά προβλήματα δεν υπάρχουν προσωπικές λύσεις και επειδή αυτό το πρόβλημα είναι σε ένα συλλογικό παγκόσμιο πλέον επίπεδο, θα πρέπει να λυθεί και σε αυτό το παγκόσμιο επίπεδο. Κανένα κράτος μόνο του δεν μπορεί. Διαφορετικά η ημέρα της εξαφάνισης των Δεινοσαύρων των Ανθρωπίδων….δεν αργεί και θα μεταβούμε στην παλαιολιθική εποχή και τον Παράδεισο της Λεμουρίας, την Χρυσή Εποχή του Κρόνου, να κυκλοφορούμε ως άσαρκα πνεύματα στη Γη.

Αστραία

Oι εταιρίες δεν είναι δημοκρατίες
είναι «εταίρες » εκδιδόμενες επί χρήμασι στο το αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου, τις ιερόδουλες.

Οι εταιρείες (Corporations )είναι μία πολύ παλιά υπόθεση που αφορά τη συντεχνίες τα συμφέροντά τους και είναι μέρος της εξουσίας (Corporatism ) . Η δημοκρατία είναι μία νεότερη υπόθεση με το πρώτο και μοναδικό πείραμα που έγινε ποτέ στην ανθρωπότητα στην αρχαία Ελλάδα. Καμία άλλη χώρα δεν γνώριζε την έννοια της δημοκρατίας στην έννοια και τη σημασία της λέξης, που σημαίνει ότι ο λαός συμμετέχει εξουσία και εξασκεί την εξουσία, είναι δηλαδή η εξουσία από τον λαό για τον λαό.
Ένας από τους λόγους που η Α΄ Ρώμη και η κατοπινή βυζαντινή Β΄ Ρώμη, η αυτοκρατορία κατεδίωξαν τους Έλληνες με μανία, ήταν εξαιτίας αυτού του » προπατορικού αμαρτήματος » της δημοκρατίας , την οποίαν φοβόταν πάρα πολύ. Ήταν αδιανόητο να μιλήσει κανείς για «δημοκρατία» μέσα σε μια θεοκρατία και σε μια αυτοκρατορία. Ο κορπορατισμός είναι φασισμός από τα γεννοφάσκια του.
Έτσι λοιπόν οι εταιρείες οι συντεχνίες και οι φατρίες αναλόγως με τα συμφέροντα τους καθόριζαν και την εξουσία στο ρου της ιστορίας.
Πρωτίστως ήταν θρησκευτικές και εξακολουθούν να είναι σε ένα μεγάλο βαθμό γιατί με τη βοήθεια του θεού στο απυρόβλητο, ήταν πιο εύκολο να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο και να μη σε ενοχλεί κανένας . Κανένας να μη σου κάνει κριτική. Πως να κάνεις κριτική στο θεό και στον εκπρόσωπο του;;;; Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει ….
Στη βάση τους όμως ήταν και είναι πάντα οικονομικές από τις Τράπεζες τις Ιερές μέχρι τις σημερινές τις χρηματοπιστωτικές.
Οι Εταιρείες παράλληλα με τον θεό πωλούν και «δημοκρατία» αυτή που τους βολεύει και συνήθως πωλούν και «επιστήμη» στη θέση του θεού, γιατί αποφέρει χρήμα και αυτό στη τσέπη τους, αντί να εξηγούν την πρωταρχική γνώση της φύσης και της φυσικής που είναι πριν τη φυσική και όχι μετα την φυσική, την μεταφυσική, για να προκαλούν δέος στον αμόρφωτο ποίμνιο που χειραγωγούν. Έτσι έχουμε την θεοκρατία του Θεού με τις πολλές αιρέσεις, την θεοκρατία της επιστήμης με τις πολλές θεωρίες και μία πολυεθνική εταιρία Λερναία Ύδρα με ένα αθάνατο ισόβιο κεφάλι. Έχουμε άθεους και θρησκευόμενους επιστήμονες, υποκριτές θεοκράτες ιερείς, πλούσιους εταίρους και πόρνες φτωχές σε ένα Κολοσσαίο και Ιππόδρομο θλιβερών θεαμάτων και πλαστικών άρτων.
Η κατάσταση έχει ξεφύγει πλέον και είναι εκτός ελέγχου με τις πολυεθνικές εταιρείες ως απολυταρχική εξουσία δικτατορία, η πορνεία και ο τζόγος ανθούν παράλληλα με τα θρησκευτικά υπερανεπτυγμένα συναισθήματα των θρησκευτικών εξορκιστών. Όσο μεγαλύτερη η φτώχεια, πνευματική και υλική, τόσο μεγαλύτερος και πλούσιος…. ο θεός.
Το πρόβλημα όμως είναι ένα και μοναδικό τα ενεργειακά αποθέματα της Γης, της Γαίας, τελειώνουν τελειώσανε χθες, δεν υπάρχει μέλλον ούτε για τις εταιρείες ούτε για τις εταίρες και ούτε για θεούς, ούτε για δούλους και ούτε για τους αφέντες.

Τα φάγανε όλα, οι αφέντες, σαν ακρίδες στη Γη και δεν υπάρχει αύριο αν δεν υπάρξει ουσιαστική Δημοκρατία στην Γαία με αλκίνοη ουσία φαιή

Αστραία

Πλανήτης Γαία sos
Κούγκι , το γνωστό Σουλιώτικο αυτοπυρπολούμενο μοναστήρι, ετοιμάζεται να γίνει ο πλανήτης μετά το τρομοκρατικό κτύπημα στη Μόσχα.
Την ευθύνη ανέλαβε το ισλαμικό κράτος ISIS με την γνωστή Ίσιδα Φαραώ. Την ευθύνη για το ισλαμικό κράτος ποιος θα την αναλάβει;;;;;;; Γιατί όλοι είναι ανεύθυνοι, οι κυβερνήτες που κυβέρνησαν και κυβερνούν τη γη και οι κυβερνήσεις τους.
Πίνουν τρώνε πλουτίζουν και λογαριασμό δεν δίνουν σε κανέναν εκτός από τις πολυεθνικές εταιρείες τις ΥΑΙΝΕΣ που υπηρετούν ως πιστά τσιράκια τους

Όταν οι λύκοι ουρλιάζουν οι αρκούδες χορεύουν , ο νταουλέρης παίζει τον νταούλι και το βιολί και ….εμείς κτυπάμε παλαμάκια με τις αλυσίδες μας στο χέρι και χειροκροτούμε τα ανύπαρκτα ρούχα του αυτοκράτορα. Δεν καίγονται μόνο τα τρένα στα Τέμπη και οι άνθρωποι στο Μάτι, τα δένδρα στην Εύβοια, όλη η Γη καίγεται σε φλεγόμενη άκανθο εξ αιτίας της έλλειψης ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ και των ΝΟΗΜΟΝΩΝ ανθρώπων σε αυτή.

Στον ..ορίζοντα του απείρου!
Χαρούμενη επιστήμη!
Από τις σκέψεις… ενός μεγάλου « αγγελιοφόρου»! Νίτσε

Αφήσαμε την γη και ,ανεβήκαμε στο πλοίο!

Κάψαμε τις γέφυρες πίσω μας-
κι’ακόμα κάψαμε την γη ,πίσω μας.
Και τώρα καραβάκι, πρόσεξε!
Δίπλα σου είναι ο ωκεανός: δεν μουγκρίζει πάντα, είναι αλήθεια, και μερικές φορές, απλώνεται σαν μετάξι και χρυσάφι και ονειροπόλημα καλοσύνης.

Μα, θαρθούν ώρες που θα καταλάβεις πως, είναι άπειρος και πως,
τίποτα δεν είναι πιο τρομερό από την απεραντοσύνη!
Ω! Φτωχό πουλί ,που ένιωθες ελεύθερο και τώρα ,
χτυπάς τα κάγκελα του κλουβιού!
Αλίμονο σου, αν σε πιάσει νοσταλγία για την γη, σαν να υπήρχε εκεί ,
πιό πολλή ελευθερία:
Γιατί τώρα, δεν υπάρχει πιά «γη»!

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Που πας καραβάκι …με τέτοιον καιρό; Που πας;;;;;;

Αστραία