ευνουχισμένοι και «πολιτισμένοι» σύγχρονοι δούλοι
….διεφθαρμένων αφεντάδων
Ο πολιτισμός είναι μία λέξη που χρησιμοποιείται καταχρηστικά για πολλές ιστορικές περιόδους της ανθρωπότητας και αναμειγνύεται, όχι αθώα, με τα ήθη τα έθιμα και την «κουλτούρα» της κάθε εποχής και του κάθε τόπου.
Πολιτισμός με τον ακριβή ορισμό της λέξης στην έννοια και τη σημασία της, σημαίνει Πόλις, δηλαδή Άστυ. Πόλις όμως σημαίνει πολίτης, πολίτης όμως σημαίνει αυτός που συμμετέχει στα κοινά της πόλης και παίρνει συναποφάσεις και φυσικά είναι και οπλίτης κατέχει και τα όπλα για την προστασία και υπεράσπισης της.
Συνεπώς οποιοσδήποτε άλλος «πολιτισμός» με αυτοκράτορες βασιλείς φύλαρχους φεουδάρχες πάπες, πατριάρχες, γιαλαντζί μαριονέτες προέδρους και πρωθυπουργούς, δεν είναι απλά πολιτισμός, είναι διεφθαρμένη εξουσία. Το πρώτο φυσικά πείραμα έγινε στην Αρχαία Ελλάδα με όλα τα λάθη και τις παραλείψεις του, αλλά ήταν και το μόνο που έγινε κατά την διάρκεια της εξέλιξης της ανθρωπότητας. Ο πολιτισμός έχει και πρέπει να έχει, ως κέντρο τον άνθρωπο και δεν συνάδει με κανένα είδος θεοσοφίας θεοκρατίας και εξουσίας. Σέβεται και την ύλη του και το πνεύμα του Ανθρώπου και της Γαίας πραγματικά και το αποδεικνύει έμπρακτα, χωρίς να προσκυνά κανένα, ούτε άνθρωπο ούτε θεό.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή εν τη γενέσει τους.
Ο πρώτος μεγάλος εξουσιαστής του Πνεύματος υπήρξε ο Ουρανός, ο σύζυγος της Γαίας. Και επειδή φοβόταν για την εξουσία του έτρωγε όλα τα παιδιά της γης. Ο γιος του όμως ο Κρόνος τον εκθρονίζει και όχι μόνο αυτό, τον ευνουχίζει κιόλας
Η βασιλεία εξουσία του χρόνου αρχίζει την Παλιά Εποχή των Τιτάνων και θα τελειώσει με τη νέα τάξη πραγμάτων την Ολυμπιακή μετά την Τιτανομαχία την τρομερή.
Η Εποχή του Κρόνου ήταν η Εποχή της Λεμουρίας. Από εκεί έμεινε και ανάμνηση του γεγονότος ότι ο Κρόνος είναι κυβερνήτης του Αιγόκερω του δέκατου οίκου και του Ζενίθ. Τώρα φυσικά δεν είναι, αλλά τότε ήταν και κυβερνούσε με τους άλλους Τιτάνες σε 10 ζώδια που διατηρήθηκαν μέχρι και την ύστερη Ατλαντίδα του Ποσειδώνα. Υπάρχουν πολλοί νοσταλγοί της εποχής εκείνης, κυρίως θεοσοφιστές Δυτικού τύπου που φορτώνουν τον Ουρανό στο Ηρακλή για να χτίζουν αυτοί Πυραμίδες της Αθανασίας με τα Μήλα της και τα πρόβατα της ατλαντικής στάνης που σφάζουν σε ιερούς πολέμους.
Τι σημαίνει όμως ότι ο κυβερνήτης του κόσμου ήταν ο Κρόνος με έναν ευνουχισμένο πατέρα Ουρανό που γέννησε και την Ουρανία Αφροδίτη;
Σημαίνει πολύ απλά, ότι ο Κρόνος εκθρόνισε τον Ουρανό, αλλά την κράτησε για πάρτη του την εξουσία. Και από τότε η εξουσία, όχι μόνο ευνουχίζει και τρώει τα παιδιά της αλλά, είναι και αυτή ευνουχισμένη. Κατά συνέπεια και όλες οι κοινωνίες που βασίστηκαν σε θεοσοφικά και θεοκρατικά ιερατεία μαζί με τις εξουσίες τους.
Το πόσο «πολιτισμένες» υπήρξαν και εξακολουθούν να είναι αυτές οι κοινωνίες φαίνεται όχι μόνον από τους ευνούχους που συντηρούν στις αυλές τους, σε φυσικό και αλληγορικό επίπεδο αλλά, και από την πορνεία, την ιερή, τη νόμιμη και την παράνομη με αποτέλεσμα όλοι οι άνθρωποι της κοινωνίας να εκπορνεύονται με τον άλφα ή βήτα τρόπο.
Αποτέλεσμα αυτού του ευνουχισμού και αυτής της πορνείας είναι η επαιτεία, η ζητιανιά και φυσικά η δουλεία. Συνηθίζουν τους ανθρώπους στον ευνουχισμό, στην πορνεία, στην επαιτεία και στη δουλεία, τους χειραγωγούν και συγκυβερνούν με οποιαδήποτε κομματική και θρησκευτική αλητεία μέχρι τις ημέρες μας.
Είναι αστείο να μιλάει κανείς για “πολιτισμό” στις δυτικές κοινωνίες με τους άστεγους τους ζητιάνους τις πόρνες και τους ευνουχισμένους μανδαρίνους τους και είναι τραγικό να μιλάει κανείς για “ πολιτισμό” στις ανατολικές κοινωνίες με τα ζωώδη ήθη και έθιμα ανθρωπίδων της Λεμουρίας.
Οι ανατολικές κοινωνίες θυσιάζουν τα αρσενικά παιδιά στον βωμό της εξουσίας, δηλαδή θυσιάζουν τη λογική, είναι τερατώδικα ανορθολογιστικές.
Οι δυτικές κοινωνίες θυσιάζουν τα θηλυκά παιδιά, δηλαδή τη γνώση τη σιωπηλή, είναι απάνθρωπα ορθολογιστικά υλιστικές.
Και οι δυο πλευρές ευνουχίζουν και εκπορνεύουν τους ανθρώπους, τους αγοράζουν και τους πωλούν ως δούλους στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα του καταναλωτισμού και της επαιτείας.
Αυτό που χρειάζεται να γίνει και, θα γίνει οπωσδήποτε γιατί χρειάζεται, είναι όχι μόνο η επανίδρυση μιας κοινωνίας αλλά και ένας νέος πολιτισμός. Ένας Πολιτισμός, του Πολίτη, του Οπλίτη και μιας πραγματικής Πολιτείας. Τα θεμέλια του και υπάρχουν ήδη σε κίονες Πνεύματος και Ύλης και σε Ναούς Δημοκρατίας με τον Ελληνικό Πολιτισμό και το Θαύμα του που επιστρέφει για να φωτίσει όλη τη γη σε μία φαντασμαγορική Εποχή.
Αυτή την Ηρωική, Νοήμονων Ανθρώπων με μυαλό καρδιά και ατρυτώνη ψυχή.
Αστραία