«Διαφωτισμός κατά τον Εμμάνουελ Καντ είναι η έξοδος του ανθρώπου από την ανωριμότητά του για την οποία ο ίδιος είναι υπεύθυνος. Ανωριμότητα είναι η αδυναμία να μεταχειρίζεσαι το νου σου χωρίς την καθοδήγηση ενός άλλου. Είμαστε υπεύθυνοι γι’ αυτή την ανωριμότητα, όταν η αιτία της βρίσκεται όχι στην ανεπάρκεια του νου, αλλά στην έλλειψη αποφασιστικότητας και θάρρους να τον μεταχειριζόμαστε χωρίς την καθοδήγηση ενός άλλου. Sapere aude Έχε θάρρος να μεταχειρίζεσαι το δικό σου νου· τούτο είναι το έμβλημα του Διαφωτισμού.»

Ο Λόγιος Ερμής γύρω στο 1700-1800 πριν 200 χρόνια και ένα αιώνα, παραδίδει ένα ραβασάκι στη Ατλαντίδα Νύμφη Εκκλησία Καλυψώ που κρατά «όμηρο» τον Οδυσσέα σε κελί μοναχικό.
Εντολή του Διός και τα σκυλιά δεμένα!
-Άφησε τον Οδυσσέα ελεύθερο για να μη βρεθείς στης Τηθύος θάλασσας, τον πυθμένα, λέει ο Λόγιος με λόγια πτερόεντα σε ελεύθερη απόδοση ομηριστί, χωρίς να δεχθεί δεύτερη κουβέντα.
Ανάγκες και οι θεοί και οι νύμφες ….πείθονται και, ο Οδυσσέας με μία αυτοσχέδια σχεδία ταξιδεύει για την Φαιακία.
Έτσι αρχίζει νεοελληνικός Διαφωτισμός πού θα οδηγήσει στην επανάσταση του 21 με Αλκίνοη Φαιά Ουσία.
Παίρνουν μέρος πολλοί λόγιοι φιλόσοσφοι συγγραφείς αγωνιστές πολεμιστές, ακόμη και ο ανοιχτόμυαλος κλήρος, ω ναι, ακόμη και αυτός και… μπράβο του. Μερικές φορές μας εκπλήσει ευχάριστα…..χωρίς να το περιμένουμε.

Ο Νεοελληνικός Διαφωτισμός είναι ιδεολογικό, φιλολογικό, γλωσσικό και φιλοσοφικό ρεύμα που, στον χώρο που ζούσαν άνθρωποι ελληνικής εθνικής συνειδήσεως στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Κατά τον Κωνσταντίνο Δημαρά, ο οποίος εισήγαγε και τον όρο «Ν. Διαφωτισμός», αυτός αποτελεί γηγενές και ενδογενές φαινόμενο του ελληνισμού που συναντιέται με τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό και επηρεάζεται από αυτόν χωρίς όμως η αρχική του δυναμική να πάψει να είναι εγχώρια.Κατ’ άλλη άποψη ο ελληνικός διαφωτισμός έχει τις ρίζες του στον 15ο αιώνα και υπό την επιρροή του ευρωπαϊκού πνεύματος συστηματοποιεί έως τις αρχές του 19ου αιώνα την ιδέα της εθνικής ταυτότητας για τους πληθυσμούς των πάλαι ποτέ αρχαίων ελληνικών επικρατειών.Κατά τον Απ. Διαμαντή ο νεοελληνικός διαφωτισμός ήταν ένα πνευματικό κίνημα με αίτημα την παιδεία των Ελλήνων.

Με τον όρο διαφωτισμός εννοείται η πνευματική κίνηση που σημειώθηκε στη Δυτική Ευρώπη από τα τέλη του 17ου, και σε όλο τον 18ο αιώνα με κύριους στόχους τη λύτρωση του ανθρώπινου πνεύματος από τις προλήψεις, τις δεισιδαιμονίες, την αυθεντία του κράτους και της εκκλησίας και την επικράτηση του ορθού λόγου, της πνευματικής ελευθερίας, της ανεξιθρησκίας και του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, χωρίς όμως και να λειτουργήσει ως φιλοσοφικό κίνημα. Οι ιδέες του διαφωτισμού, δηλαδή του ορθολογικού ανθρώπου που θέτει ως σκοπούς τη γνώση την ελευθερία και την ευτυχία, διαχύθηκαν στον ελλαδικό χώρο, όταν διαμορφώθηκαν οι κατάλληλες συνθήκες στις αρχές του 18ου. Επί τη βάσει των αρχών του διαφωτισμού διεκδικήθηκε, μεταγενέστερα κυρίως, η νομιμότητα του αιτήματος αναδημιουργίας του εθνικού κράτους. Ο αγώνας των Ελλήνων για απελευθέρωση θα μπορούσε να γίνει η συνέχεια του αγώνα ενάντια στην ‘ασιατική βαρβαρότητα’.

Ως χρονικά όρια αυτού του ρεύματος προσδιορίζονται μεταξύ του 1700 και 1821, δηλαδή από εποχής Βολταίρου καλούμενη «προδρομική περίοδος», με την ανάθεση της εξουσίας των παραδουνάβιων ηγεμονιών σε Έλληνες ηγεμόνες, και αργότερα με τη συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή, το 1774, που αρχίζει η λεγόμενη «περίοδος ανακαίνισης» όπου και η μεγαλύτερη ακμή του, θα οδηγήσει στην Ελληνική Επανάσταση του 1821. Βασικά στηρίγματα αυτού του ρεύματος ήταν αφενός η οικονομική ανάπτυξη που εμφάνισαν κάποιες περιοχές και αφετέρου η ανακάλυψη της τυπογραφίας και η διάδοση του γραπτού λόγου.

Η σημασία του νεοελληνικού διαφωτισμού υπήρξε ο βασικότερος παράγοντας στην ανάπτυξη της εθνικής συνείδησης των νεοελλήνων.

Κύριοι φορείς του νεοελληνικού διαφωτισμού είναι οι Έλληνες που ζουν στην δύση. Αυτοί παρακολουθούν από κοντά όλες τις αλλαγές που γίνονται στην σκέψη, παρακολουθούν τις ανακαλύψεις πάνω στις νέες τεχνικές, ανακαλύπτουν τις ιδεολογικές αρχές πάνω στις οποίες πραγματοποιείται η γαλλική επανάσταση. Αυτό το κοινωνικό και πολιτικό γεγονός δανείζει τις αρχές στον νεοελληνικό διαφωτισμό.

Εκείνη την εποχή η Ευρώπη ανακαλύπτει τον φιλελευθερισμό και την ανάγκη της αυτοδιάθεσης των λαών. Οι Έλληνες της Δύσης αντιλαμβάνονται πως μόνο με την πνευματική αναγέννηση των υποδούλων θα μπορέσει να ωριμάσει η ιδέα της επανάστασης. Μέσα σε αυτά τα δεδομένα πολλοί μορφωμένοι Έλληνες συμμετείχαν στην διάδοση των ιδεών του διαφωτισμού, που προσαρμόστηκαν στις ανάγκες του υπόδουλου γένους.

Οι ρίζες
Η αγγλική βιομηχανική επανάσταση διαδόθηκε στη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες, οδηγώντας την αστική τάξη σε ανοδική πορεία. Ωστόσο, στην κεντρική, τη νότια και την ανατολική Ευρώπη εξουσίαζε στη συγκεκριμένη περίοδο η αριστοκρατία. Οι λαϊκές τάξεις, αγροτικές ως επί το πλείστον, υπέφεραν εξαιτίας της οικονομικής αστάθειας και της επακόλουθης αύξησης των τιμών. Το αποτέλεσμα ήταν η διαφοροποίηση της βορειοδυτικής Ευρώπης, που άρχισε να εκσυγχρονίζεται και της υπόλοιπης ηπείρου που έμεινε στο περιθώριο. Η αγγλική αστική επανάσταση του 17ου αι., η Γαλλική του 18ου και ο πόλεμος ανεξαρτησίας των Η.Π.Α. στράφηκαν ένάντια σε ένα παρηκμασμένο πλέον φεουδαρχικό σύστημα, που αποτελούσε εμπόδιο στην αστική ανάπτυξη.

Η βιομηχανική επανάσταση άλλαξε ριζικά την παραγωγική ικανότητα σε πολλά πεδία και τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, αλλάζοντας ριζικά τη μορφή των παραδοσιακών κοινωνιών και των οικονομιών του ευρωπαϊκού κόσμου. Κατόπιν η Γαλλική Επανάσταση προσέφερε το ιδεολογικό υπόβαθρο μιας διαφορετικής πολιτικής και κοινωνικής άποψης και έγινε η έμπνευση για έναν οικουμενικό, σχεδόν, ξεσηκωμό, με στόχο τον εθνικό αυτοπροσδιορισμό. Ο όρος οικουμενικός δικαιολογείται, αν ανατρέξει κανείς σε παγκόσμιους ιστορικούς χάρτες2 και δει πόσα απελευθερωτικά κινήματα διαδραματίστηκαν ανάμεσα στο 1811 και το 1840, παράλληλα με την παγκόσμια βρετανική οικονομική διείσδυση –διείσδυση που άντλησε τη δύναμή της από τη βιομηχανική επανάσταση.

Ως ιδεολογία του διαφωτισμού θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν οι ιδέες και οι αξίες που διαμορφώθηκαν από την παιδεία της βορειοδυτικής Ευρώπης κατά τον 18ο αιώνα, πριν από τη Γαλλική Επανάσταση. Η αφετηρία αυτής της νέας ιδεολογίας βρίσκεται στον αρχαιοελληνικό στοχασμό, τον οποίο οι εκπρόσωποί της μελέτησαν σε βάθος, αλλά στηρίχθηκε κυρίως στις σύγχρονες επιστημονικές ανακαλύψεις, με χαρακτηριστικούς εκπρόσωπους τον Γαλιλαίο και τον Νεύτωνα. Επιδίωξη των ευρωπαίων Διαφωτιστών ήταν η υπερίσχυση του σύγχρονου πνεύματος εις βάρος των κατεστημένων ιδεών της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας, του δογματισμού, της άγνοιας και της προκατάληψης. Η ριζική αμφισβήτηση των καθιερωμένων αυθεντιών, ο προβληματισμός γύρω από τη φύση, τις πηγές και τα όρια της γνώσης, η πίστη στην ανθρώπινη δυνατότητα παραγωγής γνώσης, ο ορθός λόγος και ο ελεύθερος στοχασμός είναι τα κύρια στοιχεία που διαμόρφωσαν το ιδεολογικό πλαίσιο του κινήματος του Διαφωτισμού.

Όπως είναι ίσως φυσικό ο νεοελληνικός διαφωτισμός εκκινήθηκε σε περιοχές στις οποίες ήκμαζε το ελληνικό στοιχείο σε διάφορους τομείς δραστηριότητας. Τα υπάρχοντα μέσα εκπαίδευσης, δηλαδή οι σχολές, οι ακαδημίες και τα ελληνικά τυπογραφεία, βοήθησαν τις διαδικασίες της αφομοίωσης και ενδεχομένως της μετάλλαξης των ιδεών. Στις ίδιες περιοχές υπήρχε οικονομική ανάπτυξη, με αποτέλεσμα να γνωρίσει ιδιαίτερη άνθηση η παιδεία. Οι Έλληνες έμποροι και λόγιοι ήλθαν σε επαφή με το ευρωπαϊκό πνεύμα και μεταφράστηκαν σε σύντομο χρονικό διάστημα στην Ελληνική τα έργα του Λοκ, του Καρτέσιου, του Ρουσό, του Λάιμπνιτς και του Βολταίρου.

Ο Νεοελληνικός Διαφωτισμός, όπως και ο δυτικοευρωπαϊκός, εναντιώνεται στο πολιτικό, κοινωνικό και θρησκευτικό κατεστημένο της εποχής του. Ζητά παιδεία για όλους και απαλλαγή του ανθρώπου από την πρόληψη και τη δεισιδαιμονία. Παρουσιάζει ωστόσο όμως δυο σημαντικές διαφορές. Ως ιδεολογικό ρεύμα απευθύνθηκε σε υπόδουλους και συνεπώς το κύριο αίτημά του υπήρξε η απελευθέρωση του Έθνους. Στην παιδεία αλλά και στους ένοπλους αγώνες εναπόθεσαν οι Έλληνες –ιδιαίτερα ο Κοραής- ένα μεγάλο μέρος των ελπίδων τους για απελευθέρωση. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Κοραής, από τις 53 σελίδες του «Υπομνήματος περί της παρούσης καταστάσεως του πολιτισμού εν Ελλάδι», – ένα από τα σημαντικότερα προεπαναστατικά κείμενα – αφιερώνει τις 12 στην ανάπτυξη του ναυτικού στην Ύδρα, τις 7 στους Σουλιώτες κλπ.

Στον Νεοελληνικό Διαφωτισμό πρωτοστάτησαν ιερωμένοι, από το βαθμό του επισκόπου μέχρι του απλού μοναχού. Τα περισσότερα βιβλία και οι εκδόσεις προέρχονται από το χώρο του κλήρου. Για την απαλλαγή από το παραδοσιακό θρησκευτικό πνεύμα της εκπαίδευσης και της στροφής σε πιο εκκοσμικευμένα προγράμματα διδασκαλίας με την εισαγωγή της αρχαίας ελληνικής παιδείας έγιναν προσπάθειες και από τον χώρο της Εκκλησίας. Ο πατριάρχης Κύριλλος Λούκαρης (στις αρχές του 17ου αιώνα οργάνωσε την εκπαίδευση σε νέες βάσεις. Η ανασυγκρότηση της Πατριαρχικής Σχολής της Κωνσταντινούπολης, με την εισαγωγή της αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας στα προγράμματα σπουδών, η ίδρυση τυπογραφείου, η μετάφραση της Καινής Διαθήκης σε απλούστερη γλώσσα για να γίνεται κατανοητή απ’ όλους και οι συνεχείς εγκύκλιοί του ήταν ορισμένες από τις εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες του.

Αποτέλεσμα της ως άνω ενεργοποίησης ήταν η ποσοτική και ποιοτική αύξηση των ελληνικών σχολείων. Πολλοί δάσκαλοι εισήγαγαν νέες μεθόδους διδασκαλίας και δίδαξαν τις νέες ανακαλύψεις της επιστήμης, ενώ άλλοι μετέφρασαν βιβλία στην Ελληνική με παρόμοιο περιεχόμενο. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Κωνσταντίνου Κούμα, ο οποίος μετέφρασε γαλλικά βιβλία μαθηματικών και φυσικής. Την περίοδο 1809 – 1812 δίδαξε στο φημισμένο στην εποχή του Φιλολογικό γυμνάσιο Σμύρνης, όπου παρέδιδε δημόσια μαθήματα φυσικής και χημείας με πειράματα σε πλήθος κόσμου.

Μεθόδιος Ανθρακίτης 1660-1736 εφημέριος στο ναό του Αγίου Γεωργίου της Βενετίας και διορθωτής κειμένων αρχικά στον εκδοτικό οίκο στη Βενετία των Γλυκήδων από τα Ιωάννινα και από το 1710-1722 Διευθυντής στη Σχολή Κυρίτζη στην Καστοριά και στη συνέχεια στη Σιάτιστα και στη Μπαλάνειο Σχολή των Ιωαννίνων.
Ευγένιος Βούλγαρης 1716-1806
Είναι ένας σημαντικός εκπρόσωπος του νεοελληνικού διαφωτισμού. Υπήρξε θαυμαστής του Βολτέρου και ο πιο θερμός υποστηρικτής του. Έγραψε πολλά επιστημονικά, φιλοσοφικά και θεολογικά συγγράμματα.

Ιώσηπος Μοισιόδαξ 1730-1800
Ασχολήθηκε με τα παιδαγωγικά και τις φυσικές επιστήμες. Στο γλωσσικό πρόβλημα, σε ποια γλώσσα θα φωτιζόταν το έθνος, τάχθηκε υπέρ της Κοινής.

Δημήτρης Καταρτζής-Φωτιάδης 1730-1800
Προοδευτική προσωπικότητα που επηρεάστηκε από το γαλλικό διαφωτισμό. Οι φιλοσοφικές του αντιλήψεις βρίσκονται μέσα στο δοκίμιό του Γνώθι σαυτόν.

Αδαμάντιος Κοραής 1748-1833
Η προσωπικότητα του Κοραή σημάδεψε την Ελλάδα και από μορφωτική και από πολιτική άποψη. Οι γνώσεις του και η παρουσία του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό τον κατατάσσουν ανάμεσα στους κορυφαίους φιλόλογους στον ευρωπαϊκό χώρο.

Ρήγας Βελεστινλής 1757-1798
Γεννήθηκε στο Βελεστίνο της Θεσσαλίας το 1757. Σπούδασε στην Ελλάδα και στο εξωτερικό όπου και αρχίζει την πολιτική του προσπάθεια. Τα έργα του Ρήγα έχουν πολιτικό, ιδεολογικό και επαναστατικό περιεχόμενο και είναι επηρεασμένος από το γαλλικό πνεύμα. Πέρα από το συγγραφικό του έργο και την πολιτική του δράση ενδιαφέρθηκε για την εκπαίδευση των Ελλήνων, γνώριζε πως μέσα από την αναγέννηση της παιδείας θα έρθει και η αναγέννηση του έθνους. Το όραμα του, είναι η απελευθέρωση των λαών της Βαλκανικής και η δημιουργία μιας ενιαίας πολιτικής ενότητας.

Ο Νεόφυτος Δούκας, ο Άνθιμος Γαζής, ο Κωνσταντίνος Κούμας, ο Δανιήλ Φιλιππίδης, ο Κωνσταντίνος Οικονόμος, ο Κωνσταντίνος Βαρδαλάχος, ο Θεόφιλος Καΐρης και άλλοι ένθερμοι διαφωτιστές

Πέρα από την αναφορά στους πρωταγωνιστές του νεοελληνικού διαφωτισμού πρέπει να αναφερθούμε και σε μερικά κείμενα της εποχής. Η Ελληνική Νομαρχία, ο Ανώνυμος του 1789 και ο Ρωσαγγλογάλλος. Αυτά τα κείμενα έχουν πολιτικό περιεχόμενο, ασκούν κριτική στους φορείς συντηρητικών ιδεών και σε όσους αδιαφορούν για την ελευθερία του γένους και αναφέρονται στη θεωρία και τη σκέψη που πρέπει να έχουν οι Έλληνες για να οργανώσουν τον ένοπλο αγώνα τους. Εκφραστές των ιδεών του Διαφωτισμού ήταν και διάφορα περιοδικά της εποχής, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζει ο Ερμής ο Λόγιος και η Φιλολογική Εταιρεία Βουκουρεστίου με την υποστήριξη της οποίας εκδόθηκε.

Με τον Ομηρικό Διαφωτισμό και το πρωτόπλουν πλοίον των e-Φαιάκων φθάνει ο Οδυσσέας στην Ιθάκη Ελλάδα το 2008 και τι βλέπει;;;; Ένα νεοελληνικό σκοταδισμό…..

Αστραία

Πέφτοντας ανάμεσα στην Σκύλλα και την Χάρυβδη
Με οδηγό φάρο, τα Ομηρικά Έπη, “βλέπουμε” με τα μάτια του Ποιητή μας, την πορεία του Ελληνισμού και την περιπέτεια του, καθ΄όλη τη διάρκεια της Εποχής των Ιχθύων και της κυριαρχίας του Ποσειδώνα.
Τελειώνοντας ο Μεσαίωνας που κράτησε δέκα αιώνες από τον 5ο μέχρι το 1500 περίπου, ο Ελληνισμός βρισκόταν υπό διωγμό παλεύοντας με τους Κίκονες τους Κύκλωπες τις Σειρήνες τις Κίρκες τα σεξουαλικά όργια της Εκκλησίας από έναν στερημένο σεξουαλισμό υπερανεπτυγμένο θρησκευτικό συναίσθημα, φτάνοντας μέχρι το Νησί του Ήλιου μία ευημερούσα σχετικά Πόλη που συγκέντρωσε τα αγαθά βόδια των κατακτημένων επαρχιών. Έτρωγαν και έσφαζαν τα Βόδια του Ήλιου, οι αυτοκράτορες οι πάπες και οι πατριάρχες της Ρώμης σε μεγάλη κραιπάλη και λεηλασίες και ασυδοσίες. Μέχρι την στιγμή που μπροστά στις πύλες τους στάθηκε ο Οθωμανός κατακτητής και βρέθηκαν ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη, δεν ήξεραν τι να διαλέξουν.
Τους Βυζαντινούς ή τους Οθωμανούς…θυμήθηκαν τους Έλληνες και αναφώνησαν , είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ και πέσανε. Όσοι μείνανε συνεχίσανε τον βυζαντινοθωμανικό «πολιτισμό».
Πέφτοντας η Πόλη, έπεσε και ο Οδυσσέας ανάμεσα από τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη στο μεγάλο κενό. Ταξιδεύοντας φθάνει στην Καλυψώ.
Θα βρεθεί στα μοναχικά κελιά της Χριστιανικής Δύσης και Ανατολής, » όμηρος» μιας αγάπης θρησκευτικά πνιγηρής.
Ο μοναχικός μοναχοφάης χριστιανισμός, αφού έχασε το κάστρο του χριστιανισμού, την Κωνσταντινούπολη, αρχίζει να ανακαλύπτει τον ελληνισμό πού φτάνει μισοπνιγμένος στο μοναχικό νησί του.
Με αυτή την έννοια ,έχουν δίκιο οι χριστιανοί που λένε ότι έσωσαν τον Ελληνισμό, όχι μόνο τον έσωσαν, αλλά τον ερωτεύτηκαν και δεν τον άφηναν να φύγει. Τον κρατούσαν κοντά τους ζηλότυπα και κτητικά .
Η αγάπη γίνεται με έναν από τα κυρίαρχα μότο του χριστιανισμού με ασυμμάζευτο θρησκευτικό συναίσθημα.
Στο όνομα της αγάπης ο χριστιανισμός θα κάνει τα μεγαλύτερα εγκλήματα, θα σκοτώσει για την αγάπη θα κάψει ανθρώπους για την αγάπη, θα βασανίσει ανθρώπους με αγάπη, θα κρατάει «όμηρους » «ανθρώπους από αγάπη. Οι χριστιανοί ως υπνωτισμένοι θα παραμιλούν για την αγάπη του Θεού χωρίς την Ελευθερία.
Η αγάπη έχει πάντα ως βασική αρχή την Ελευθερία και όταν δεν την υπόσχεται, δεν την εγγυάται, δεν είναι αγάπη, είναι ζητιανιά και κτηνωδία. Ένας διαρκής βιασμός σώματος και νου σε αναγκαστική συνουσία.
Πρέπει να είναι ελεύθερος κάποιος, να μείνει κοντά σου ή να φύγει ,χωρίς κανέναν περιορισμό εκβιασμό και ομηρία.
Και η αγάπη δεν είναι, πατέντα ανακάλυψη μονοπώλιο του χριστιανισμού, ούτε πρωτοτυπία. Οι άνθρωποι αγαπούσαν και πριν εμφανιστεί ο χριστιανισμός και θα συνεχίσουν να αγαπάνε γιατί είναι συστατικό και ανάγκη της ανθρώπινης ύπαρξης και ζωής.
Και ο Λεωνίδας αγαπούσε την πατρίδα του, αγαπούσε τη γυναίκα του, αγαπούσε το παιδί του και θυσιάστηκε για αυτό και όχι για κανένα θεό. Δεν έχει ανάγκη, ο θεός από αγάπες και συναισθήματα είναι πέρα από αυτές τις ανάγκες προβολές και τα ανθρωπομορφικα χαρακτηριστικά
Η δύναμη χωρίς την αγάπη γίνεται μία κτηνωδία και ο χριστιανισμός αποκτώντας δύναμη έγινε μια βαρβαρότητα και μισαλλοδοξία. Η αγάπη όμως χωρίς τη δύναμη είναι κουραστική και μίζερη είναι ζητιανιά και γλοιωδία με τους σημερινούς χριστιανούς να ζητιανεύουν λίγα ψίχουλα αγάπης από μία θεϊκή αναλγησία.
Ο πρωταρχικός χριστιανισμός, ο πρώτος ,δεν είχε καμία σχέση με την Ελληνική Μυθολογία την Ελληνική Γραμματεία. Τα Ομηρικά Έπη τα θεωρούσαν παγανιστικά και ειδωλολατρικά, τα πετροβόλησαν όπως οι Κίκονες άγρια και οι Πατέρες της Εκκλησίας σαν Λαιστρυγόνες βούλιαξαν όλα τα πλοία του Οδυσσέα σε μία επιλεκτική πατερική κριτική και την απόλυτη θεοκρατία. Ακόμη και σημέρα τα αφορίζουν την Κυριακή της Ορθοδοξίας στην Εκκλησία.
Τα πράγματα όμως άλλαξαν, όταν έπεσε η Κωνσταντινούπολη το 1453.
Ο Ελληνισμός θα βρεθεί μόνος με την ερωτευμένη Καλυψώ να τον κρατάει κοντά της με θεϊκή λαγνεία και πρόσχημα την αγάπη.
Στις 29 Μαΐου του 1953 10 μοίρες στους Διδύμους, βρίσκονται οι Πλειάδες και ο Αλντεμπαράν από τον αστερισμό του Ταύρου σε ιδιαίτερη αστρική συναστρία με αντίθεση από τον Αντάρη στον Τοξότη. Ο Πλούτωνας στο Λέοντα και ο Ποσειδώνας και ο Ουρανός στην Παρθένο αγκαλιά.

Η Ατλαντίδα κόρη τους Άτλαντος ,Καλυψώ, ερωτεύτηκε τον Οδυσσέα μαζί και η δυτική χριστιανοσύνη ήταν πιο ανεκτική στην Ελληνική γραμματεία από ότι η Ανατολική, που είναι πιο κοντά στη Λεμουρία.
Απόδειξη είναι ότι οι Πάπες και το Βατικανό, έχουν ολόκληρες αίθουσες αφιερωμένες στον Ηρακλή στον Οδυσσέα στην Πηνελόπη, υπέροχα γλυπτά και διέσωσαν πολλά από τα αρχαιοελληνικά κείμενα από την χριστιανική λαίλαπα και μανία. Λιγότερα συναντάμε στις εκκλησίες και τα μοναστήρια της Ορθοδοξίας που είναι αυστηρά αναχρονιστικά αφιερωμένα στις πρωταρχικές χριστιανικές θεοκρατίες . Αυτή είναι και η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ δυτικής και ανατολικής χριστιανοσύνης. Είναι η διαφορά Κύκλωπα και Καλυψούς. Ο Κύκλωπας κρατάει τον Οδυσσέα γιατί θέλει να τον φάει τελευταίο, η Καλυψώ γιατί τον αγαπάει. Και οι δύο φυλακίζουν τον Οδυσσέα και το Ελεύθερο Πνεύμα του
Αυτός ο έρωτας της Καλυψούς για την Ελλάδα τον Οδυσσέα και την Ελληνική γραμματεία οδήγησε στο διαφωτισμό, με την ορθοδοξία να πνέει τα μένεα .
Παρόλα αυτά, η εντολή είχε δοθεί Οδυσσέας ελεύθερος να αφεθεί και έτσι η Καλυψώ και ο Δυτικός Διαφωτισμός όχι μόνο απελευθερώνει τον Οδυσσέα, αλλά, τον βοηθά και να φτάσει στους Φαίακες με πολύ κόπο και κίνδυνο, γιατί η μανία του Ποσειδώνα δεν είχε κοπάσει.
Όχι μόνο δεν είχε κοπάσει αλλά, ο Ποσειδώνας ταυτόχρονα με την αποκάλυψη και ανακάλυψη του, το 1846 σε συγχρονιστικά φαινόμενα αλλά “ίδρύει” και ιδρύεται η θεοσοφία.
Η θεοσοφία με φοβερές και τρομερές γνώσεις από το αρχαία ιερατεία του Θιβέτ αγκαλιάζει τον Οδυσσέα τα Ομηρικά Έπη και την Έλληνική Μυθολογία με μεγάλη λαγνεία. Όλοι οι θεοσοφιστές λατρεύουν την Ελληνική Μυθολογία μαζί με τον Χριστό και τον Οδυσσέα ταυτοχρόνως τον Γιαχβέ και τον Δία.
Η Θεοσοφία αρχίζει να παντρεύει τα Ομηρικά Έπη με τη Βιβλική Αγιογραφία.
Ο καθαρόαιμος χριστιανισμός είχε τελειώσει με της Πόλης, την πτώση.
Στην ουσία δεν υπάρχουνε πουθενά πια καθαρόαιμοι χριστιανοί, original χριστιανοί με την πρωταρχική έννοια του όρου. Μόνο κάτι παλαιοημερολογίτες έμειναν στη ρωσική Σιβηρία. Ακόμη και οι παπάδες, το πρωί στην Εκκλησία ψέλνουν ύμνους για την αγάπη του θεού και το απόγευμα ραντίζουν αγιάζουν τα Ραφάλ, καίγεται έτσι ο ανθρώπινος εγκέφαλος, τι να κάνει και ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι το ίδιο…..Όλοι πλέον είναι θεοσοφιστές γιαλαντζί ιμιτασιόν χριστιανοί, με την άνοδο της θεοσοφίας στην παγκόσμια ηγεσία παίρνοντας και του ΟΗΕ, τα ηνία. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας σήμανε το τέλος του χριστιανισμού και το γνώριζε, πήρε παράταση με την θεοσοφία.
Ο λόγος που η θεοσοφία αγκάλιασε ασφυκτικά την Ελληνική Μυθολογία και τα Ομηρικά Έπη, είναι ένας και πολύ σημαντικός.
Ήθελε και θέλει να περάσει τον πρωτόγονο ανατολικό χριστιανισμό με ένα νεότερο ατλαντισμό. «Παντρεύουν» τον Τραμπ, φίλο του Πούτιν με τον Ντούγκιν, μέντορα του Πούτιν, στη 4η θρησκευτική πολιτική θεωρία. Από κοντά και ο » Έκτορας » Ερτογάν ανακαινίζει την Νέα Τροία με τον Ομέρ ποιητή αοιδό από την Τουρκία να άδει σε οθωμανικές ραψωδίες .
Έτσι χρησιμοποιεί αδίστακτα, τις πανάρχαιες γνώσεις με την τεχνολογία με την μεγάλη διγλωσσία του πραγματικού αρχηγού της θεοσοφίας που είναι ο Δαλάι Λάμα, μέντορας με όλους τους θιβετιανούς οδηγούς του Θιβέτ και τον Μορύα ενσάρκωση ανατάρ του Τζεσούα.
Η θεοσοφία γνώρισε μεγάλη άνοδο, μεγάλη ανάπτυξη και από αριστερά και από δεξιά με την Βailey, ενσάρκωση του Ηρακλή να εμπνέει τον Αδόλφο, την αριστερή σοσιαλίστρια Μπεζάντ να μιλάει για μετενσάρκωση του Οδυσσέα στον Henry Steel Olcott, μαζί με τον Μετρέγια Κρισναμούρτι, απρόθυμο Μεσσία… η δε Μπλαβάτσκυ να κράτα το φοβερό όπλο της ινδικής θεάς Vajra.
Η θιβετιανή Αδελφότητα με την τρομερή γνώση του δράκου θα είχε κυριαρχήσει στη Γη, αν δεν είχε επέμβει ο πραγματικός Δράκος, η Κίνα, που ξύπνησε και έκοψε το βήχα και την ορμή του κατεργάρη Λάμα. Ο δράκος ως αυτόχθο ον ,δεν μπορεί ούτε να παραπλανηθεί αλλά, ούτε και να σκοτωθεί, μόνο κοιμάται και ξυπνάει που και που και, όλη τη γη ταλαιπωρεί. Όχι όμως να πουλήσεις και θρησκεία και θεοσοφία στον Δράκο, έλα παππού να σου δείξω τα αμπελοχώραφα σου;;;;;;…. έχει την Γνώση από την Πηγή.

Τον Δράκο τον τακτοποιεί, ο Ηρακλής που ξέρει από δράκους και από κεφάλια της Λερναίας Ύδρας .Ο Οδυσσέας δεν ασχολείται με δράκους, ταλαιπωρήθηκε αρκετά από του δράκου τα Κυκλώπεια, παιδιά.
Και εμείς θα ζήσουμε καλά με τα Έπη τα Ομηρικά και αυτοί…… χειρότερα χωρίς αυτά. Έτσι λένε οι μύθοι και τα παραμύθια τα παλιά.

Αστραία

 Μαθήματα ευφυΐας από το Φως!

Τι είναι η αθανασία
Τι τάζει η Καλυψώ Εκκλησία στον Οδυσσέα
Γιατί ο Οδυσσέας λέει όχι

Η αμβροσία είναι η τροφή των θεών, των αθανάτων ουρανίων θεών, για το νέκταρ και τον ιχώρ θα μιλήσουμε άλλη φορά με την σειρά. Είναι δηλαδή τροφή, αλλά μη τροφή, α-βροσία για τους βροτούς φαγώσιμους θνητούς.
Ποια είναι αυτή η τροφή
Οι οργανισμοί στη γη είναι τριών ειδών
Οι φυτικοί, τα φυτά που είναι αυτότροφοι, οι ετερότροφοι και οι αποικοδομητές. Έχουν σχέση και με την τροφή και με την κίνηση.
Τα φυτά, ως αυτότροφοι οργανισμοί τρέφονται κατευθείαν με την ενέργεια του ήλιου, στη φωτοσύνθεση, δεσμεύουν το διοξείδιο του άνθρακα και αποδίδουν οξυγόνο. Με αυτό τρέφονται οι ετερότροφοι ζωικοί οργανισμοί, τα ζώα και ο άνθρωπος, γιατί και ο άνθρωπος έχει το ζώο μέσα του, αρκεί να μην έχει μόνο αυτό.
Τα φυτά και τα δέντρα, παιδιά της Γαίας, είναι ακίνητα , έχουν ρίζες, τρέφονται κατευθείαν από την γη και από τον ήλιο για αυτό και ζουν πιο πολύ . Κάποια είναι αθάνατα αιωνόβια φυτά.
Τα ζώα και ο άνθρωπος, τρέφονται έμμεσα, είναι ετερότροφοι οργανισμοί . Έχουν την κίνηση την ταχύτητα τη δύναμη αλλά, ζουν και λιγότερο, εκτός από μερικά, όπως παραδείγματος χάρη η χελώνα που κινείται αργά και ζει πάρα πολύ .
Η τροφή του ανθρώπου είναι στερεά μορφή, υγρή με το νερό που πίνει και με τον αέρα που αναπνέει, είναι φυσικά και πνευματική τροφή, με τις πνευματικές παραστάσεις που έχει και την πνευματική ενασχόληση και απασχόληση, τις πραγματικές του δηλαδή ασχολίες, αρκεί να μην είναι ορνιθοασχολίες, γιατί γίνεται πολύ βροτός και φαγώσιμος.

Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς το πνεύμα βασική τροφή. αλλά ούτε μόνο με αυτό, για αυτό καλό είναι, να μην το παρακάνει και η χειρωνακτική εργασία, τα μάλα ωφελεί για μία ψυχική φυσική και νοητική κατάσταση ,υγεία καλή.
Ως κύρια τροφή, το ηλιακό φως, το λευκό φως, είναι η σύνθεση όλων των χρωμάτων. Τα χρώματα είναι βασικά για την καλή υγεία του ανθρώπου, πολλές φορές, όταν η υγεία του δεν είναι καλή, υπάρχει έλλειψη ή δυσαρμονία χρωματική.
Η σπουδαιότητα του χρώματος φαίνεται και από την ανάγκη για χρώμα σε μία καθημερινότητα γκρίζα και μουντή έως μαύρη και μίζερη.
Τα χρώματα ενεργοποιούν τα αντίστοιχα ενεργειακά κέντρα, τα τσάκρας στο σώμα, κάνοντας την ενέργεια να ρέει πιο εύκολα και πιο αρμονικά. Ενέργεια που λιμνάζει, βαλτώνει, γίνεται έλος και εκεί τις Στυμφαλίδες Όρνιθες φωλιάζει.
Η αδράνεια είναι η χειρότερη η πιο δύσκολη κατάσταση που μπορεί να βρεθεί ένας άνθρωπος και πάρα πολλοί άνθρωποι παγιδεύονται στο βάλτο αυτό. Για να εκτονώσουν το περίσσευμα της ενέργειας βγάζουν βία, οι άντρες κυρίως και υστερία, οι γυναίκες περισσότερο.
Η Καλυψώ είναι ένας πολύ σημαντικός σταθμός στη διαδρομή του Οδυσσέα αντιστοιχεί στο 10ο οίκο στην εξουσία, στον Αιγόκερω στον Δία και χρώμα είναι το πορφυρό για τους πορφυρογέννητους. Στο σώμα είναι τα γόνατα, τα γόνατά της ανάγκης..
Επειδή ο Αιγόκερως είναι η εξουσία, το Ζενίθ της εξουσίας, είναι και το Ναδίρ πολλές φορές της αξιοπρέπειας.
Αναγκάζει τους ανθρώπους να προσκυνήσουν την εξουσία στα τέσσερα σκυφτοί, αφού ο ίδιος έχει προσκυνήσει πιο πριν κάποια άλλη μορφή εξουσίας. Ο δούλος γίνεται αφέντης και ο αφέντης γίνεται δούλος σε ένα φαύλο κύκλο.
Με αυτή την έννοια η Καλυψώ προσφέρει την εξουσία σε επίδοξους γκουρού φύρερ προφήτες και μεσσίες τάζοντας τους την Αθανασία, η οποία είναι όμως μισή, γιατί οι σταθμοί δεν τελειώνουν στο 10, ούτε το ανθρώπινο σώμα στα γόνατα.
Τα ενεργειακά κέντρα ξεκίνησαν από 7, την εποχή της Λεμουρίας για αυτό και βλέπουμε συνεχώς τους φωτισμένους Βούδες καθιστούς. Στην Ατλαντίδα εξελίχθηκαν σε 10 βασιλείς δεκανούς που συναντάμε περισσότερο στους ρωμαϊκούς λαούς και οι Έλληνες ολοκλήρωσαν τη διαδρομή με το 12, ενεργοποιώντας και τα υπόλοιπα κέντρα, το κέντρο των αστραγάλων του Υδροχόου και το κέντρο των πελμάτων ποδιών του Ποσειδώνα στους Ιχθείς.
Ο Οδυσσέας δεν μπορούσε να μείνει στην Καλυψώ, γιατί δεν τον ενδιέφερε τέτοιου είδους εξουσία. Ούτε ήθελε να γίνει αφέντης κανενός, ούτε μπορεί να είναι δούλος κάποιου, γιατί είναι της γερακίνας γιος και δεν ζει γονατιστός.
Η γερακίνα είναι το θηλυκό γεράκι, ο ιέραξ, το ιερό πουλί του Απόλλωνα, που στο τέλος της διαδρομής, το τόξο του χρησιμοποιεί σε ευθυγραμμιστική βολή . Θα δούμε πώς και γιατί.
Τα χρώματα, ως τροφή, παίζουν πολύ μεγάλη σημασία στη ζωή μας γύρω μας, αλλά και στην ενδυμασία μας, τα χρώματα που φοράμε και ο συνδυασμός των χρωμάτων, ο οποίος θέλει προσοχή, όπως και η άλλη τροφή . Τι θα αναμίξεις, πότε ,πόσο και γιατί και τι χρειάζεσαι κάθε φορά και κάθε στιγμή.
Η επιλογή του χρώματος ανακαλύπτει πολλά ψυχολογικά χαρακτηριστικά για την ανθρώπινη προσωπικότητα και αποτελεί πύλη μέσα από την οποία βλέπει τον κόσμο με τα χρωματιστά γυαλιά της.
Το μαύρο είναι απουσία χρώματος. Είναι μία μαύρη τρύπα και θα πρέπει να αποφεύγεται σε μελαγχολικούς και καταθλιπτικούς ανθρώπους γιατί επιτείνει το πρόβλημα.
Το λευκό περιέχει όλα τα χρώματα και με κάποιον προσεκτικά επιλεγμένο χρωματικό συνδυασμό μπορεί να γίνει καταπληκτικό.
Οι χρωματικές επιλογές και οι συνδυασμοί, το μάρμαρο το λευκό και το άπλετο φως στον καθαρό Ελληνικό ουρανό οδήγησαν το Ελληνικό Έθνος σε ένα θαυμαστό πολιτισμό .Έκαναν τους Έλληνες, πιο ευφυείς και πιο νοήμονες επειδή το φως είναι έμφυτη νοημοσύνη, είναι η ευφυΐα συνείδηση και ο άνθρωπος που τρέφεται με αυτό στη διαδρομή του γίνεται και σοφός.
Οι σημαίες των κρατών και τα λογότυπα των κομμάτων χρησιμοποιούν χρώματα και συνδυασμούς που πολλές φορές δεν είναι και οι πιο σωστά και δείχνει και το πρόβλημά τους το εθνικό επίπεδο το τονάλ νησί τους.
Οι άντρες υποφέρουν από μία χρωματική ανεπάρκεια ,εξαιτίας της ενδυμασίας που επιβάλει η κοινωνική διαμόρφωση, την οποία προσπαθούν να αναπληρώσουν με τις εκάστοτε χρωματικές γραβάτες. Οι γυναίκες πάλι υποφέρουν από μία υπερβολή και κυκλοφορούν σαν λατέρνες μαζί με τους δεσποτάτες και τους βασιλιάδες σε κιτς ενδυμασία φριχτή.
Η Καλυψώ ως Ατλαντίδα κόρη κρατάει όμηρο τον Οδυσσέα στο νησί της, στο Άγιο Όρος και το Βατικανό σε μοναχικά κελιά. Και η Ιταλία ως χερσόνησος είναι σαν νησί, αλλά και η Αθωνική Πολιτεία
Οι καθολικοί επειδή είναι πιο ορθολογιστικοί, ως Δυτικοί, έχουν μία ποικιλία χρωμάτων, ενώ οι μοναχοί του Αγίου Όρους έχουν παγιδευτεί στη μαύρη τρύπα του ηλιακού όζοντος, με τα μαύρα ράσα συνεχώς κυκλοφορούν σαν τους χάρους στους τάφους.
Ο Οδυσσέας φεύγει από την Καλυψώ, για τον επόμενο σταθμό που είναι οι Φαίακες και συναντά την Άρτεμη Ναυσικά ενεργοποιεί το κέντρο της Άρτεμης που είναι στους αστραγάλους και τις γάμπες. Στον τελευταίο σταθμό με τα Νίπτρα τοποθετεί τον Ποσειδώνα στην θέση του με το ποδόλουτρο το θαυματουργό της Ευρύκλειας
Ο Ήλιος, Απόλλων στη νεότερη εκδοχή του, είναι “ Θεός” αλλά δεν είναι θεός με ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά και προσωπικά συναισθήματα αγάπης μίσους εκδίκησης, είναι καθαρή ενέργεια και ούτε χρειάζεται να τον προσκυνάει κανείς γονατιστός. Αρκεί να τον καταλαβαίνει και να γίνεται έξυπνος και σοφός.
Ο Ήλιος «απεχθάνεται» ως υψηλή νοημοσύνη φωτός, τα προσκυνήματα και επιθυμεί τους ανθρώπους να τον ατενίζουν ευθυτενείς και με τα χέρια ψηλά στον ουρανό και για έναν άλλον πολύ σοβαρό λόγο.
Ενεργοποιώντας και τα 12 ενεργειακά κέντρα στο ανθρώπινο σώμα, η ενέργεια η ακτίνα του Ήλιου μπορεί να περάσει μόνο όταν είναι ευθυγραμμισμένα σε ευθεία γραμμή και σε στάση όχι σκυφτή. Όχι, όταν τα σώματα είναι σκυφτά και προσκυνημένα να έρπουν στη γη. Για αυτό οι Μνηστήρες δεν μπορούν να περάσουν το Βέλος στο Τόξο. Οι καταχρήσεις τους και οι υπερβολές έχουν χαλάσει τα ενεργειακά κέντρα με τις οπές.
Οι αρχαίοι Έλληνες άνθρωποι και θεοί είχαν πολύ ωραία σώματα ευθυτενή, είχαν σμιλέψει το σώμα με ενέργεια ενδελεχή.
Η σκέψη καμπυλώνει και λυγίζει το τόξο, ενώ το φυσικό σώμα πρέπει να παραμένει ευθυτενές για να περάσει το βέλος σε βολές φωτεινές.
Οι άνθρωποι και οι θεοί, που σου ζητούν προσκυνήματα, όμηρο, σε κρατούν στα δεσμά της θρησκοληψίας και της δουλείας και δεν είναι σωστοί.
Να είσαι σαν το φως έξυπνος και να ακολουθείς την ελάχιστη διαδρομή με οικονομία ενέργειας και αρμονίας.
Η Αθανασία όπου και να πας….. θα σε ακολουθεί, γιατί το Όρθιο Πνεύμα ποτέ δεν πεθαίνει και στον Ήλιο επιστρέφει, η Ατρυτώνη Ψυχή, Φλόγα Ιερή.

Να φωτοσυνθέτεις σαν αυτότροφος οργανισμός, να τρως και να πίνεις Ήλιο με όλα του, τα χρώματα.
Άσε την Καλυψώ να περιμένει ….και ξεκίνα για μία ανθρώπινη κοινωνία, στο δικό σου νησί, με την γυναίκα σου και το παιδί …..που σε περιμένουν με αγωνία

Αστραία

Ατλαντίδα και Καλυψώ
Ο Οδυσσέας έζησε στην Ατλαντίδα τη νεότερη Ατλαντίδα, την τελευταία Ατλαντίδα ως “όμηρος” στην Ατλαντίδα κόρη την Καλυψώ, στη Αρχαία Ωγυγία.
Ήταν πολιτισμένη η Καλυψώ και τι τεχνολογία είχε;
Οπωσδήποτε η Καλυψώ ήταν πιο πολιτισμένη από τον αθέμιστο Κύκλωπα και λιγότερο βάρβαρη. Είχε τον λαό της που την υπηρετούσε και κάποια στοιχειώδη τεχνολογία ένα αργαλειό, εργαλεία και ζούσε σε μια σπηλιά «παλάτι». Έχει μια μεγάλη ηλικία 2 εκατομμύρια έτη σχεδόν.
Η κύρια ασχολία της Καλυψούς μαζί με την υφαντική ήταν η Αθανασία για αυτό τάιζε τον Οδυσσέα με την αμβροσία και του έταζε τον παράδεισο μέσα από την θρησκεία.
Την Αθανασία θα τη βρούμε κυρίαρχο θέμα στα Μήλα των Εσπερίδων στον Άτλαντα που κράτησε “όμηρο” τον Ηρακλή και άρπαξε Μήλα.
Βλέπουμε δηλαδή πως την Ατλαντίδα, με κυρίαρχο τον Ποσειδώνα, την απασχολεί πολύ η Αθανασία και με αυτό τον τρόπο κρατάει τους ανθρώπους “ομήρους” μέσα από την συνεχιζόμενη Ποσειδωνία θρησκεία αλλά, είναι πιο εξελιγμένη, ανθρωπίνως και τεχνολογικώς από την Λεμουρία.
Πέραν τούτων η Καλυψώ γνωρίζει πολύ καλά αστρολογία και αστρονομία , τις λεπτομερείς κινήσεις των αστεριών αλλά και, την ερμηνεία.
Αυτή μαθαίνει διδάσκει στον Οδυσσέα και τον συμβουλεύει πώς να μπορέσει να βρει το δρόμο του και να επιστρέψει στην πατρίδα.
Οι θεοί απουσιάζουν εδώ, δεν έχουμε την πλήρη θεοκρατία του Κύκλωπα, τον κανιβαλισμό και την βαρβαρότητα της Λεμουρίας με την βαριά εν τάφω αρχιτεκτονική. Η τέχνη και η αρχιτεκτονική είναι πιο λεπτή και λιτή. Ο Οδυσσέας είναι ολομόναχος, αλλά η Αθήνα έχει την έγνοια του και ζήτα στο συμβούλιο των θεών την επιστροφή του.
Ο Ερμής είναι ο πρωταγωνιστής στην Ατλαντίδα με τον λόγο και παραδίδει ένα μήνυμα ηχηρό στην Καλυψώ.
Να αφήσει τον Οδυσσέα ελεύθερο και τον Homo Sapiens τον Σοφό.
Η νύμφη Καλυψώ κατανοεί την λογική και την αδήριτη αναγκαιότητα για αυτή την επιστροφή.
Και όχι μόνο αυτό, βοηθάει τον Οδυσσέα δένοντας την ζώνη της να κατασκευάσει την σχέδια για να ανοιχτεί στο πέλαγος. Έχει και τα βασικά εργαλεία και την υποτυπώδη τεχνολογία.
Η ερμηνεία είναι ότι ο Ερμής είναι θεός από την Ατλαντίδα και ο Οδυσσέας είναι δισέγγονος του, ατλαντικό πελασγικό φύλο, όπως όλα τα φύλα τότε στην Μεσόγειο. Η Ατλαντίδα Καλυψώ τον βοηθά να επιστρέψει στην Ιθάκη παρόλο που τον κράτησε «όμηρο» και Όμηρο στο Όνειρο των Ομηρικών Επών.

Αυτό «το όνειρο» ερμηνεύει τώρα ο σύγχρονος Οδυσσέας στην σύγχρονη Πηνελόπη με σύγχρονο λόγο και σύγχρονη ερμηνεία γιατί έχει λήξει η ομηρία του Ομήρου. Όσοι είναι σύγχρονοι άνθρωποι και Homo Sapiens τον κατανοούν και τον καταλαβαίνουν γιατί είναι Ελεύθεροι να βαδίσουν στον δρόμο για την Ελευσίνα.

Αστραία