Ο Πλούτωνας στον Αιγόκερω (2008-2024)

Στο λυκόφως της εξουσίας

Η εξουσία σε κρίση πτώση και δοκιμασία, χωρίς σοφία και φαιά ουσία

Ο Πλούτων στον Αιγόκερω έφερε φτώχεια στις υπερφίαλες κυβερνήσεις και στους ανθρώπους με το άμετρον της απληστίας και της ανοησίας και, πλούτο στους ανθρώπους της γνώσης που κρατήσανε το μέτρον. Όχι δάνεια, όχι χρέη, όχι επιδείξεις νεοπλουτισμού και ακριβά γούστα, όχι σπατάλες, εύκολο πλουτισμό, υπερβολικό επικουρισμό, να περνάμε καλά να περνάμε καλά με δανεικά λεφτά.
Επειδή ο Αιγόκερως είναι η εξουσία, το ζενίθ, του αυτοσύστατου ΝΟΥ του Διός, φυσική εξέλιξη του Homo Sapiens, όταν δεν βγάζει την Aθηνά Σοφία από το κεφάλι του, ως σοφός κυβερνήτης, καταντά ένας Κρόνος που τρώει τα παιδιά του, σύμφωνα με την παραδοσιακή αστρολογία, που θα πρέπει να αναθεωρηθεί. Ο Κρόνος είναι κυβερνήτης του Αιγόκερου από την αστρολογία της Λεμουρίας. Τότε ήταν….
Ήταν εξουσία την Εποχή της Λεμουρίας και των πνευμάτων που λαχταρούν ακόμη διάφοροι θεοσοφικοί οργανισμοί και θεοκρατικές θρησκείες. Καλοπερνούσαν τότε…..τα θηλαστικά, αρσενικά και θηλυκά, από ερμαφρόδιτους παρθενογεννημένους δράκους δεινοσαύρους και,… περνούσαν »υπέροχα » στη Κυκλώπεια σπηλιά.
Το 2008 θα ξεκινήσει με το μεγάλο σορτάρισμα στη wall street street και σαν καταιγία θα σαρώσει την νέα ατλαντίδα.
Μια κρίση που κουκουλώθηκε αλλά είχε ρίζες και αιτίες πολύ βαθιές.
Η κυριότερη είναι η αποσύνδεση του χρήματος με το χρυσό και έτσι έδωσε την ευκαιρία στις πολυεθνικές ύαινες και στην Νέα ΤΡΟΙΑ να τυπώνει χρήμα εικονικό και να χτίζει ΤΕΙΧΗ και κάστρα…. στην άμμο.
Η άνοδος του obama που προωθήθηκε στην προεδρία των ΗΠΑ με το φωτοστέφανο του Μεσσία Σελασιέ και την υποστήριξη όλων των ράφτα, είχε ως αποτέλεσμα την αποδυνάμωση των ΗΠΑ και την πλήρη εξάρτηση της από την θεοσοφία πανθρησκεία.
Ο κλόουν »επιχειρηματίας» της κακιάς ώρας, ο Τραμπ, φίλος του ορθόδοξου Πούτιν, κολλητός του Ερτογάν παίζοντας στο χαρτί της θεοσοφίας με τη Βίβλο στο χέρι, θα είναι ακόμη χειρότερος, ο δε Μπάιντεν, τελών εν γεροντική άνοια, ανεκδιήγητος
Η θεοσοφία, πιάνοντας τραπέζι πρώτη πίστα στον ΟΗΕ με την δεξιόστροφη και αριστερόστροφη μασονία προωθεί την μία φυλή, ένα φύλο ερμαφρόδιτο και  την επιστροφή στη Λεμουρία, την χρυσή εποχή.
Ο Νίξον με την επίσκεψη του στην Κίνα είχε ανοίξει την Πύλη του Παραδείσου ή, της Κόλασης και ο Άνταμ Σμιθ μετακομίζει στο Πεκίνο με όλες τις βαλίτσες του και τις αποσκευές του καπιταλισμού. Τρία σε ένα. Καπιταλισμός πανθρησκεία και κομμουνιστική εργασία, η νέα Αγία Τριάδα του Θεού στην σύγχρονη δουλεία
Το αποτέλεσμα είναι πλέον φανερόν, η Ευρασιατική αυτοκρατορία συμμαχία του Πούτιν του Σι
και του Ρέισι να χορεύει τις ΗΠΑ με νταούλια και βιολιά καρσιλαμά. Λεμουρία Vs Ατλαντίδα σημειώσατε 1-0.
Η πολυβραβευμένη αυτοκρατόρισσα του Δ΄ Ράιχ, Μέρκελ , αγαπημένη του Πούτιν και του Ερτογάν τρώει με χρυσά πηρούνια και ροκανίζει το κλαδί που κάθεται η Γερμανία.
Η κρίση είναι ολοφάνερη σήμερα στην Γερμανια, έργο της »αυτοκράτειρας ¨ με το χρυσό πηρούνι.
Η Ευρώπη με την ευρωπαϊκή ένωση των λόμπι ζόμπι, να τρώνε και να πίνουν στο μεγάλο φαγοπότι των τεμπέληδων της εύφορης ευρωπαϊκής κοιλάδας, φτιάχνει συνεχώς νέους οργανισμούς, νέες θέσεις, νέα γραφεία για τους αυλικούς της. Σε σεξουαλικά απελευθερωμένα πάρτι με τα μάτια ερμητικά κλειστά ανοίγει τα σύνορα στην αφροασιατική επέλαση.
Στην Ελλάδα, οι ευνοούμενες.  my  Favourities δυναστείες Καραμανλή Παπανδρέου και Μητσοτάκη, ροκανίζουν την δημόσια περιουσία, κρατώντας την καρέκλα της εξουσίας και ….την μπανάνα τους.
Η αποτυχημένη κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή του μικρού ανιψιού, εν μέσω μεγάλων σκανδάλων, θα παραδώσει μία χρεοκοπημένη Ελλάδα μαζί με την καυτή πατάτα στον Παπανδρέου τον Mικρό για να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά.
Δεν θα τα βγάλει, θα βάλει την Ελλάδα και θα υπογράψει τα μνημόνια. Η Ελλάδα θα βυθιστεί σε μία εξαθλίωση και ζητιανιά, ενώ οι Μνηστήρες θα τρώνε και να πίνουνε σφάζοντας τα βόδια και τα γουρούνια που έχουν μείνει και βόσκουν σε λιβάδια, της ασυνειδησίας, χλοερά
Τα πράγματα ζορίζουν για την Νέα δημοκρατία για τους πατρικίους ξανά. Θα παραδώσει την εξουσία οικειοθελώς στον πληβείο Αλέξη Τσίπρα, ένα πιόνι, που παίρνουν τα μυαλά του αέρα και νομίζει ότι μπορεί να παίξει με τα νταούλια και τα βιολιά, χωρίς να ξέρει τα βασικά της χορογραφίας.
Η πτώση θα είναι απότομα ιστορική. Πρέπει να προσέχει κανείς ποιους συναντά όταν ανεβαίνει τα σκαλιά της εξουσίας, τους ίδιους θα συναντήσει και όταν τα κατεβαίνει.
Ο τσάρος της Γ΄ Ρώμης, ο Πούτιν επιτίθεται στην Ουκρανία αγκαλιά με την ορθοδοξία στο μακροπρόθεσμο σχέδιο του στην κατάκτηση της Ευρώπης. Έλληνες φαν, του στέλνουν ευχές για επιτυχία και μακροημέρευση μαζί με του αγιορίτες ακολούθους του. Έχουν κρατήσει το παλιό αντίγραφο της επιστολής προς τον Χίτλερ. Μόλις βλέπουν τσάρο σουλτάνο φύρερ και θεό …τρέχουν σε κοψομεσιάσματα και προσκυνήματα να δώσουν τα διαπιστευτήρια τους σε πλήρη οριενταλισμό.
Η Ευρώπη και η άμυαλη κορασίδα Ούρσουλα, ξυπνά από το λήθαργο τρέχει και δεν φτάνει, απροετοίμαστη ψυχολογικά και ο Πούτιν γελά με τα μέτρα που παίρνουν ( αυτογκόλ)…. τα ασφαλιστικά.
Η πύλη της Ουκρανίας κρατιέται οριακά με την βοήθεια των ΗΠΑ που εξαντλούνται οικονομικά. Ξυπνά και αυτή από τον ύπνο τον βαθύ και καταλαβαίνει ότι η Ατλαντίδα πάει εκ νέου να βυθιστεί στην θάλασσα την Τηθύ.
Το Ισραήλ απέμεινε μόνο του, μόνο σαν έρημος σάκος του μποξ- να κρατά την πύλη στην Ανατολή.
Ο Ερτογάν αποσύρεται διπλωματικά από την πύλη του Αιγαίου και αναδιπλώνεται.
Ο κύκλος του Πλούτωνα στον Αιγόκερω κλείνει παγκόσμια οικονομία σε αύξουσα χρεοκοπία.
Η πρώην βρετανική αυτοκρατορία είναι ινδική αποικία, η Γαλλία αποικία του Μαρόκο σε νύχτες αραβικές ξελογιάστρες της Αλγερίας και η Γερμανία σε βαθιά κρίση, Η Ιταλία φτιάχνει μελομακάρονα με την Μελόνι  και η Ουκρανία ρημαγμένη
Το Ισραήλ αντιστέκεται, σθεναρώς, κατανοεί τα μεγάλα λάθη του, οι γάμοι και ή προίκα που έδωσε την Κίνα δεν του βγαίνει σε καλό. Παιγνίδια και μπίζνες με τον Δράκο δεν κάνεις. Όταν ξυπνήσει, θα τρέχεις και δεν θα φθάνεις.
Η Νέα Δημοκρατία σε κρίση με τους γιους τους ανεψιούς και τους εγγονούς, happy travelling σε μεγάλους περιπάτους να ροκανίζουν και τα τελευταία ψίχουλα του δημόσιου πλούτου με το δημοσίο χρέος στο ζενίθ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ να διαλύεται στα εξ΄ ων συνετέθη σαν να μην υπήρξε ποτέ, στον φωριαμό της ιστορίας.
Το ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ ανύπαρκτο, ούτε θέλει ούτε μπορεί, συνεχίζει νυσταγμένο τον ύπνο τον βαθύ και το ΚΚΕ παραδοσιακό μαγαζί μαζί με τους παραδοσιακούς παλαιοημερολογίτες του αγίου όρους…. συμμαχεί.
Τα καυτά προβλήματα της Ελλάδος ; ;;;Το δημογραφικό και η υπογεννητικότητα, διώχνουν τους Έλληνες και τους αντικαθιστούν με τον αφροασιατικό πληθυσμό.
Το δημόσιο χρέος που αυξάνεται σταθερά
Η διαπλοκή και η διαφθορά που δεν έχει όρια και έχει φτάσει μέχρι το κόκκαλο
Η εγκληματικότητα καθημερινά σε σταθερά εγκλήματα ειδεχθή. Η κακή δημόσια υγεία με τις ψυχικές ασθένειες και νόσους να θερίζουν.Οι νοσηρές ταινίες και τα άρρωστα θεάματα, επιδοτούμενα πλούσια, από ένα άρρωστο, Υπουργείο Πολιτισμού,  φτωχών πραγμάτων  και προσώπων σε πλήρη νοσοκομειακή περίθαλψη.
Η βλακεία η ανοησία το άμετρον και η υπερβολή.
Το κυριότερο, το έλλειμμα γνώσης και αυτογνωσίας, που είναι και έλλειμμα δημοκρατίας.

Ο επόμενος κύκλος του Πλούτωνα στον Υδροχόο, τα επόμενα 21 έτη θα βάλει τα πράγματα στην θέση τους και τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του…με το τρόπο του ψυχοπομπού Ερμή και το χρυσόρραπο ραβδί

Αστραία

Η Εποχή της Λογικής

στη χώρα της Παράλογης Ατλαντίδας

Τι λέει ο ίδιος ο αντικομφορμιστής λογικότατος Thomas Paine για την λογική τη μάθηση τους Έλληνες και το Χριστιανικό σύστημα πριν από δύο αιώνες; Λέει πράγματα που γνωρίζουμε πολύ καλά σήμερα με τον όνομά τους. Λέει ότι οι Έλληνες ήταν λόγιος λαός,
τα σχολεία των Ελλήνων ήταν σχολές επιστήμης και φιλοσοφίας και όχι γλωσσών και η μάθηση συνίσταται στη γνώση των πραγμάτων που διδάσκει η επιστήμη και η φιλοσοφία.
Σχεδόν όλη η επιστημονική μάθηση που υπάρχει τώρα, ήρθε σε εμάς από τους Έλληνες.
Όχι μόνο απέρριψαν τη μελέτη της επιστήμης από τα χριστιανικά σχολεία, αλλά την καταδίωξαν.
Το χριστιανικό σύστημα κατέστρεψε τα πάντα.

Το Χριστιανικό σύστημα κινήθηκε δυτικά και αφού ανήλθε στο θρόνο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας καταδίωξε ανελέητα τον Ελληνισμό τη γνώση την επιστήμη τη φιλοσοφία τον λογικό άνθρωπο, όπως ο Ποσειδώνας τον Οδυσσέα. Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία υιοθετώντας τον χριστιανισμό ως αποικία των Τρώων και νέο χρηματοπιστωτικό σύστημα, κινήθηκε δυτικά και άλωσε την Δύση. Οι φωνές της ελευθερίας της σκέψης και οι φλόγες του διαφωτισμού σβήστηκαν γρήγορα μετά τον γάμο της ατλαντικής εξουσίας με τον χριστιανισμό.
Ο Ατλαντικός Καπιταλιστικός Χριστιανισμός όχι μόνο κατέστρεψε την νέα Γη που βρήκε και τους αυτόχθονες λαούς αλλά, μόλις αναπτύχθηκε κινήθηκε ιμπεριαλιστικά και στους υπόλοιπους ανατολικούς λαούς και όχι μόνο τους ευρωπαϊκούς επιστρέφοντας στη Λεμουρία της μιας άφυλης κομμουνιστικής φυλής με τα ήθη και έθιμα της θρησκόληπτης Ανατολικής Λεμουρίας και στις σπηλιές του Κύκλωπα.
Όλες οι θρησκευτικές αιρέσεις βρήκαν πρόσφορο έδαφος με όλα τα παρακλάδια τους στην ατλαντική ήπειρο και προωθήθηκαν με την δικαιολογία της θρησκευτικής ελευθερίας, όταν καμία άλλη ελευθερία δεν ευνοούνταν πια από την αυτοκρατορία του Σηθ. Η άνοδος της θεοσοφίας στην ηγεσία της μασονίας με την ίδρυση της στην ΝΥ, τον οδήγησε σε παγκόσμια κυριαρχία μέσω του ΟΗΕ και των άλλων παγκόσμιων μηχανισμών που αναπτύχθηκαν και έτσι, από τη θεοκρατία της Ανατολής περάσαμε στην θεοσοφία της Δύσης και τώρα μοιράζονται και λεηλατούν τον κόσμο καταστρέφοντας όλα τα ενεργειακά αποθέματα της Γαίας.
Σε αυτό το πρόβλημα μία είναι η λύση, η επιστροφή στις Ελληνικές αξίες την γνώση την φιλοσοφία επιστήμη μάθηση την ουσιαστική Δημοκρατία και κυρίως στη Λογική την Εποχή του Λογικού Ανθρώπου.

Αυτό που τώρα ονομάζεται μάθηση, δεν ήταν αρχικά μάθηση. Η μάθηση δεν συνίσταται, όπως την κάνουν τώρα τα σχολεία, στη γνώση των γλωσσών, αλλά στη γνώση των πραγμάτων στα οποία η γλώσσα δίνει ονόματα.

Οι Έλληνες ήταν λόγιος λαός, αλλά η μάθηση μαζί τους δεν συνίστατο στο να μιλούν ελληνικά, ούτε στο να μιλάνε λατινικά ένας Ρωμαίος, ή στα γαλλικά από έναν Γάλλο ή στα αγγλικά από έναν Άγγλο. Από όσα γνωρίζουμε για τους Έλληνες, δεν φαίνεται ότι γνώριζαν ή σπούδαζαν άλλη γλώσσα εκτός από τη δική τους, και αυτή ήταν μια αιτία που έγιναν τόσο μαθητευμένοι. τους παρείχε περισσότερο χρόνο για να εμπλακούν σε καλύτερες σπουδές. Τα σχολεία των Ελλήνων ήταν σχολές επιστήμης και φιλοσοφίας και όχι γλωσσών. και η μάθηση συνίσταται στη γνώση των πραγμάτων που διδάσκει η επιστήμη και η φιλοσοφία.

Σχεδόν όλη η επιστημονική μάθηση που υπάρχει τώρα, ήρθε σε εμάς από τους Έλληνες, ή τους ανθρώπους που μιλούσαν την ελληνική γλώσσα. Έγινε λοιπόν αναγκαίο στους ανθρώπους άλλων εθνών, που μιλούσαν διαφορετική γλώσσα, κάποιοι από αυτούς να μάθουν την ελληνική γλώσσα, προκειμένου η μάθηση των Ελλήνων να γίνει γνωστή σε αυτά τα έθνη, μεταφράζοντας τα ελληνικά βιβλία της επιστήμης. και η φιλοσοφία στη μητρική γλώσσα κάθε έθνους.

Η μελέτη, λοιπόν, της ελληνικής γλώσσας (και με τον ίδιο τρόπο για τη λατινική) δεν ήταν άλλη από την αγγαρεία ενός γλωσσολόγου. και η γλώσσα που αποκτήθηκε δεν ήταν άλλη από τα μέσα, ή όπως ήταν τα εργαλεία, που χρησιμοποιήθηκαν για να αποκτήσουν τη μάθηση που είχαν οι Έλληνες. Δεν ήταν μέρος της ίδιας της μάθησης. και ήταν τόσο διακριτό από αυτό που καθιστούσε εξαιρετικά πιθανό ότι τα άτομα που είχαν μελετήσει αρκετά ελληνικά για να μεταφράσουν αυτά τα έργα, όπως για παράδειγμα τα Στοιχεία του Ευκλείδη, δεν κατάλαβαν καμία από τις γνώσεις που περιείχαν τα έργα.

Καθώς τώρα δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο να μάθει κανείς από τις νεκρές γλώσσες, όλα τα χρήσιμα βιβλία έχουν ήδη μεταφραστεί, οι γλώσσες γίνονται άχρηστες και ο χρόνος που αφιερώνεται στη διδασκαλία και στην εκμάθησή τους χάνεται. Στο βαθμό που η μελέτη των γλωσσών μπορεί να συμβάλει στην πρόοδο και την επικοινωνία της γνώσης (γιατί δεν έχει καμία σχέση με τη δημιουργία γνώσης), μόνο στις ζωντανές γλώσσες βρίσκεται η νέα γνώση. Και είναι βέβαιο ότι, γενικά, ένας νέος θα μάθει περισσότερα για μια ζωντανή γλώσσα σε ένα χρόνο, παρά για μια νεκρή γλώσσα σε επτά. και σπάνια ο δάσκαλος γνωρίζει πολλά από αυτά ο ίδιος. Η δυσκολία εκμάθησης των νεκρών γλωσσών δεν προκύπτει από κάποια ανώτερη αμηχανία στις ίδιες τις γλώσσες, αλλά από το ότι είναι νεκρές, και η προφορά χάθηκε εντελώς. Θα ήταν το ίδιο με οποιαδήποτε άλλη γλώσσα όταν πεθάνει. Ο καλύτερος Έλληνας γλωσσολόγος που υπάρχει τώρα δεν καταλαβαίνει ελληνικά τόσο καλά όσο ένας Έλληνας οργός ή μια Ελληνίδα γαλατάδα. Και το ίδιο για το Λατίνο, σε σύγκριση με έναν άροτρο ή μια γαλατάδα των Ρωμαίων· και όσον αφορά την προφορά και το ιδίωμα, όχι τόσο καλά όσο οι αγελάδες που άρμεγε. Θα ήταν επομένως επωφελές για την κατάσταση της μάθησης να καταργηθεί η μελέτη των νεκρών γλωσσών και να γίνει η μάθηση να συνίσταται, όπως αρχικά, στην επιστημονική γνώση.

Η συγγνώμη που ζητείται μερικές φορές για τη συνέχιση της διδασκαλίας των νεκρών γλωσσών είναι ότι διδάσκονται σε μια εποχή που ένα παιδί δεν είναι ικανό να ασκήσει άλλη νοητική ικανότητα εκτός από αυτή της μνήμης. Αλλά αυτό είναι εντελώς λανθασμένο. Ο ανθρώπινος νους έχει μια φυσική διάθεση για την επιστημονική γνώση, και για τα πράγματα που συνδέονται με αυτήν. Η πρώτη και αγαπημένη διασκέδαση ενός παιδιού, πριν ακόμα αρχίσει να παίζει, είναι αυτή της μίμησης των έργων του ανθρώπου. Χτίζει σπίτια με κάρτες ή ξύλα. πλοηγεί στον μικρό ωκεανό ενός μπολ με νερό με μια χάρτινη βάρκα. ή φράζει το ρέμα μιας υδρορροής και κατασκευάζει κάτι που ονομάζει μύλο. και ενδιαφέρεται για τη μοίρα των έργων του με φροντίδα που θυμίζει στοργή. Στη συνέχεια πηγαίνει στο σχολείο, όπου η ιδιοφυΐα του σκοτώνεται από την άγονη μελέτη μιας νεκρής γλώσσας,

Αλλά η συγγνώμη που γίνεται τώρα για τη συνέχιση της διδασκαλίας των νεκρών γλωσσών, δεν θα μπορούσε αρχικά να είναι η αιτία για τον περιορισμό της μάθησης στη στενή και ταπεινή σφαίρα της γλωσσολογίας. η αιτία λοιπόν πρέπει να αναζητηθεί αλλού. Σε όλες τις έρευνες αυτού του είδους, η καλύτερη απόδειξη που μπορεί να παραχθεί, είναι τα εσωτερικά στοιχεία που φέρει το πράγμα μαζί του και τα στοιχεία των περιστάσεων που ενώνονται με αυτό. και τα δύο, στην προκειμένη περίπτωση, δεν είναι δύσκολο να ανακαλυφθούν.

Αφήνοντας στην άκρη, ως θέμα ξεχωριστής εξέτασης, την αγανάκτηση που προσφέρεται στην ηθική δικαιοσύνη του Θεού, υποθέτοντας ότι κάνει τον αθώο να υποφέρει για τον ένοχο, καθώς και την χαλαρή ηθική και τη χαμηλή επινοητικότητα του να υποτεθεί ότι θα αλλάξει τον εαυτό του σε σχήμα ένας άντρας, προκειμένου να δικαιολογήσει τον εαυτό του που δεν εκτέλεσε την υποτιθέμενη ποινή του στον Αδάμ. βάζοντας στην άκρη, λέω, αυτά τα πράγματα ως θέμα ξεχωριστής εξέτασης, είναι βέβαιο ότι αυτό που ονομάζεται χριστιανικό σύστημα πίστης, συμπεριλαμβανομένης της ιδιότροπης αφήγησης της δημιουργίας —της παράξενης ιστορίας της Εύας, του φιδιού και του μήλου— η αμφίβια ιδέα ενός ανθρώπου-θεού – η σωματική ιδέα του θανάτου ενός θεού – η μυθολογική ιδέα μιας οικογένειας θεών και το χριστιανικό σύστημα αριθμητικής, ότι τρία είναι ένα και ένα είναι τρία, είναι όλα ασυμβίβαστα,

Οι δημιουργοί, λοιπόν, και οι υποστηρικτές του χριστιανικού συστήματος πίστης, δεν μπορούσαν παρά να προβλέψουν ότι η συνεχώς προοδευτική γνώση που θα αποκτούσε ο άνθρωπος με τη βοήθεια της επιστήμης, της δύναμης και της σοφίας του Θεού, θα εκδηλωνόταν στη δομή του σύμπαντος , και σε όλα τα έργα της δημιουργίας, θα πολεμούσαν ενάντια και θα έβαζαν υπό αμφισβήτηση την αλήθεια του συστήματος πίστης τους. και επομένως έγινε αναγκαίο για τον σκοπό τους να μειώσουν τη μάθηση σε ένα μέγεθος λιγότερο επικίνδυνο για το έργο τους, και αυτό το πέτυχαν περιορίζοντας την ιδέα της εκμάθησης στη νεκρή μελέτη νεκρών γλωσσών.

Όχι μόνο απέρριψαν τη μελέτη της επιστήμης από τα χριστιανικά σχολεία, αλλά την καταδίωξαν και είναι μόνο μέσα στους τελευταίους δύο αιώνες που η μελέτη έχει αναβιώσει. Μέχρι το 1610, ο Γαλιλαίος, ένας Φλωρεντινός, ανακάλυψε και εισήγαγε τη χρήση τηλεσκοπίων, και εφαρμόζοντάς τα για να παρατηρήσει τις κινήσεις και τις εμφανίσεις των ουράνιων σωμάτων, έδωσε πρόσθετα μέσα για την εξακρίβωση της αληθινής δομής του σύμπαντος. Αντί να εκτιμηθεί γι’ αυτές τις ανακαλύψεις, καταδικάστηκε να τις αποκηρύξει, ή τις απόψεις που προκύπτουν από αυτές, ως καταδικαστέα αίρεση. Και πριν από εκείνη την εποχή ο Βιργίλιος είχε καταδικαστεί να καεί επειδή ισχυρίστηκε τους αντίποδες, ή με άλλα λόγια, ότι η γη ήταν μια σφαίρα και κατοικήσιμη σε κάθε μέρος όπου υπήρχε γη. Ωστόσο, η αλήθεια αυτού είναι πλέον πολύ γνωστή για να ειπωθεί.

Εάν η πίστη σε λάθη που δεν είναι ηθικά κακά δεν έκανε κακό, δεν θα αποτελούσε μέρος του ηθικού καθήκοντος του ανθρώπου να τα εναντιωθεί και να τα απομακρύνει. Δεν υπήρχε ηθικό κακό στο να πιστεύει κανείς ότι η γη ήταν επίπεδη σαν χαράκωμα, περισσότερο από ηθική αρετή στο να πιστεύει κανείς ότι είναι στρογγυλή σαν σφαίρα. Ούτε υπήρχε ηθικό κακό στην πίστη ότι ο Δημιουργός δεν έφτιαξε κανέναν άλλο κόσμο εκτός από αυτόν, περισσότερο από ότι υπήρχε ηθική αρετή στην πίστη ότι έκανε εκατομμύρια και ότι το άπειρο του χώρου είναι γεμάτο κόσμους.

Αλλά όταν ένα σύστημα θρησκείας γίνεται να αναπτυχθεί από ένα υποτιθέμενο σύστημα δημιουργίας που δεν είναι αληθινό, και να ενωθεί μαζί του με έναν τρόπο σχεδόν αδιαχώριστο από αυτό, η υπόθεση παίρνει ένα εντελώς διαφορετικό έδαφος. Τότε είναι που τα λάθη, όχι ηθικά κακά, γεμίζουν με τις ίδιες ατασθαλίες σαν να ήταν. Τότε είναι που η αλήθεια, αν και κατά τα άλλα αδιάφορο το ίδιο, γίνεται ουσιαστικό, καθιστώντας το κριτήριο που είτε επιβεβαιώνει με αντίστοιχες αποδείξεις, είτε αρνείται με αντιφατικά στοιχεία, την πραγματικότητα της ίδιας της θρησκείας. Σε αυτή την άποψη της υπόθεσης, είναι ηθικό καθήκον του ανθρώπου να αποκτήσει κάθε πιθανή απόδειξη που παρέχει η δομή των ουρανών, ή οποιοδήποτε άλλο μέρος της δημιουργίας, σε σχέση με τα συστήματα της θρησκείας. Αλλά αυτό, οι υποστηρικτές ή οι οπαδοί του χριστιανικού συστήματος, σαν να φοβούνταν το αποτέλεσμα, εναντιώθηκαν αδιάκοπα, και όχι μόνο απέρριπταν τις επιστήμες, αλλά καταδίωκαν τους καθηγητές. Αν ο Νεύτωνας ή ο Ντεκάρτ ζούσαν πριν από τριακόσια ή τετρακόσια χρόνια και είχαν συνεχίσει τις σπουδές τους όπως έκαναν, το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα είχαν ζήσει για να τις τελειώσουν. και έβαλε ο Φράνκλιν να τραβήξει αστραπές από τα σύννεφα την ίδια στιγμή,

Οι μεταγενέστεροι καιροί έριξαν όλη την ευθύνη στους Γότθους και τους Βάνδαλους, αλλά, όσο απρόθυμοι κι αν είναι οι οπαδοί του χριστιανικού συστήματος να το πιστέψουν ή να το αναγνωρίσουν, είναι ωστόσο αλήθεια ότι η εποχή της άγνοιας ξεκίνησε με το χριστιανικό σύστημα. Υπήρχε περισσότερη γνώση στον κόσμο πριν από εκείνη την περίοδο, παρά για πολλούς αιώνες μετά. Και όσον αφορά τη θρησκευτική γνώση, το χριστιανικό σύστημα, όπως ήδη αναφέρθηκε, ήταν απλώς ένα άλλο είδος μυθολογίας. και η μυθολογία στην οποία πέτυχε, ήταν μια παραφθορά ενός αρχαίου συστήματος θεϊσμού.

Λόγω αυτής της μακράς διακυβέρνησης της επιστήμης, και για καμία άλλη αιτία , πρέπει τώρα να κοιτάξουμε πίσω μέσα από ένα τεράστιο χάσμα πολλών εκατοντάδων ετών στους αξιοσέβαστους χαρακτήρες που αποκαλούμε Αρχαίους. Αν η πρόοδος της γνώσης συνέχιζε αναλογικά με το απόθεμα που προϋπήρχε, αυτό το χάσμα θα είχε γεμίσει με χαρακτήρες που ανέβαιναν ανώτεροι σε γνώση ο ένας από τον άλλον. και αυτοί οι Αρχαίοι που τώρα τόσο θαυμάζουμε θα είχαν εμφανιστεί με σεβασμό στο φόντο της σκηνής. Αλλά το χριστιανικό σύστημα κατέστρεψε τα πάντα και αν πάρουμε τη θέση μας στις αρχές του δέκατου έκτου αιώνα, κοιτάμε πίσω μέσα από αυτό το μακρύ χάσμα, στους χρόνους των Αρχαίων, σαν πάνω από μια απέραντη αμμώδη έρημο, στην οποία ούτε ένας θάμνος φαίνεται να ανακόπτει το όραμα στους εύφορους λόφους πέρα.

Είναι μια ασυνέπεια που δύσκολα μπορεί να πιστωθεί, ότι θα έπρεπε να υπάρχει οτιδήποτε, υπό το όνομα μιας θρησκείας, που το θεωρούσε άθρησκο να μελετήσει και να συλλογιστεί τη δομή του σύμπαντος που είχε φτιάξει ο Θεός. Αλλά το γεγονός είναι πολύ καλά τεκμηριωμένο για να το διαψεύσουμε. Το γεγονός που χρησίμευσε περισσότερο από κάθε άλλο για να σπάσει τον πρώτο κρίκο αυτής της μακράς αλυσίδας δεσποτικής άγνοιας, είναι αυτό που είναι γνωστό με το όνομα Μεταρρύθμιση από τον Λούθηρο. Από εκείνη την εποχή, αν και δεν φαίνεται να εντάσσεται στην πρόθεση του Λούθηρου, ή όσων αποκαλούνται Μεταρρυθμιστές, οι Επιστήμες άρχισαν να αναβιώνουν και η Ελευθερία, ο φυσικός τους συνεργάτης, άρχισε να εμφανίζεται. Αυτό ήταν το μόνο δημόσιο αγαθό που έκανε η Μεταρρύθμιση γιατί, όσον αφορά το θρησκευτικό αγαθό, θα μπορούσε κάλλιστα να μην είχε πραγματοποιηθεί. Η μυθολογία συνέχιζε ακόμα το ίδιο και ένα πλήθος Εθνικών Παπών αναπτύχθηκε από την πτώση του Πάπα του Χριστιανικού κόσμου.

«Η κοινή λογική δεν είναι και τόσο κοινή» Βολταίρος

Ας προσπαθήσουμε να γίνει….και κοινό αγαθό και, ας ξεκινήσουμε από εκεί,… με την αναγκαιότητα της.

Αστραία

Η Νέα Σιών πάει στη Νέα Ατλαντίδα


και οι καλοί Εβραίοι Joabin στο νησί Μπεσαλήμ
με τον Μελικέρτη Francis Bacon
και τον οίκο του Σολομώντα εξ Αγγλίας.

Η Νέα Ατλαντίδα είναι ένα ημιτελές έργο που γράφτηκε το 1626 από τον χριστιανό αγλικανιστή εμπειριστή καγκελάριο και δικαστή Φράνσις Μπέικον και μιλάει για ένα ουτοπικό νησί. Αποτελεί ένα από τα ευαγγέλια της θεοσοφίας.
Είναι να απορεί κανείς πως ένας τόσο έξυπνος άνθρωπος με σπουδαίες γνώσεις της αγγλικής μασονίας υποστήριξε τόσες θρησκευτικές ανοησίες.
Δύο είναι οι πιθανές εξηγήσεις:
Ή πνίγηκε στα βαθιά νερά της Ποσειδώνιας θρησκείας και εβλεπε τα tribuς idols διπλά και τριπλά
Ή, η ποσειδώνια εποχή που έζησε δεν του επέτρεπε περισσότερες ειλικρίνειες.
Αν κρίνω από την ζωή του, την βιογραφία του και το βιογραφικό του κλείνω προς στην πρώτη περίπτωση. Πέθανε από μία όρνιθα πουλί πτηνό, χρεωκοπημένος, παιδεραστής ομοφυλόφιλος, παντρεύτηκε μία 13 χρόνη όντας 45 χρόνων, εραστής του Essex και συγγραφέας των έργων του Σαίξπηρ πιθανώς , Λόρδος Verulam Βαρώνος Μασόνος και Ελευθεροτέκτων.
Στο νησί Μπεσαλήμ….Ιερουσαλήμ της χριστιανικής ολόλητας
«Σε αυτή την ομιλία, ο κυβερνήτης χαμογέλασε ευγενικά και είπε ότι κάναμε καλά που ζητήσαμε συγγνώμη για αυτήν την ερώτηση που κάναμε τώρα, γιατί εισήγαγε, σαν να νομίζαμε ότι αυτή η χώρα είναι μια χώρα μάγων, που έστειλε πνεύματα του αέρα σε όλους ανταλλακτικά, για να τους φέρουν νέα και πληροφορίες άλλων χωρών. Απαντήσαμε όλοι μας, με κάθε δυνατή ταπεινοφροσύνη, αλλά με ένα βλέμμα λαμβάνοντας γνώση, ότι ξέραμε ότι το είπε αλλά χαρούμενα. Ότι ήμασταν αρκετά ικανοί να πιστεύουμε ότι υπήρχε κάπως υπερφυσικό σε αυτό το νησί, αλλά μάλλον ως αγγελικό παρά μαγικό. Αλλά για να γνωρίζει πραγματικά η κυριότητα του τι ήταν αυτό που μας έκανε τρυφερούς και αμφίβολους να κάνουμε αυτή την ερώτηση, δεν ήταν τέτοια έπαρση, αλλά επειδή θυμηθήκαμε ότι είχε δώσει μια νότα στην προηγούμενη ομιλία του, ότι αυτή η γη είχε νόμους περί μυστικότητας που αγγίζουν αγνώστους. Σε αυτό είπε, «Το θυμάσαι καλά. και ως εκ τούτου, σε αυτό που θα σας πω, πρέπει να επιφυλάξω ορισμένα στοιχεία, τα οποία δεν είναι νόμιμο να αποκαλύψω, αλλά θα μείνουν αρκετά για να σας ικανοποιήσω.

«Θα καταλάβετε (αυτό που ίσως σπάνια θεωρείτε αξιόπιστο) ότι πριν από περίπου 3.000 χρόνια, ή κάπως περισσότερο, η πλοήγηση στον κόσμο (ειδικά για τα απομακρυσμένα ταξίδια) ήταν μεγαλύτερη από ό,τι σήμερα. Μη νομίζετε μόνοι σας ότι δεν ξέρω πόσο αυξήθηκε μαζί σας μέσα σε αυτά τα εξήντα χρόνια. Το ξέρω καλά, και όμως λέω, μεγαλύτερο τότε από τώρα. είτε ήταν ότι το παράδειγμα της κιβωτού, που έσωσε το υπόλοιπο των ανθρώπων από τον παγκόσμιο κατακλυσμό, έδωσε στους ανθρώπους αυτοπεποίθηση να τολμήσουν στα νερά, είτε τι ήταν. αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Οι Φοίνικες, και ιδιαίτερα οι Τύριοι, είχαν μεγάλους στόλους. το ίδιο και οι Καρχηδόνιοι είχαν την αποικία τους, που είναι ακόμα πιο δυτικά. Προς τα ανατολικά η ναυτιλία της Αιγύπτου και της Παλαιστίνης ήταν επίσης μεγάλη. Η Κίνα επίσης, και η μεγάλη Ατλαντίδα (που αποκαλείτε Αμερική), που έχουν τώρα μόνο σκουπίδια και κανό, αφθονούσαν τότε σε ψηλά πλοία. Αυτό το νησί (όπως προκύπτει από πιστά νηολόγια εκείνης της εποχής) είχε τότε 1.500 ισχυρά πλοία, μεγάλου περιεχομένου. Από όλα αυτά υπάρχει μαζί σας φειδωλός μνήμη, ή καμία? αλλά έχουμε μεγάλη γνώση γι’ αυτό.

«Την εποχή εκείνη αυτή η γη ήταν γνωστή και σύχναζαν τα πλοία και τα πλοία όλων των εθνών που προαναφέρθηκαν. Και (όπως συμβαίνει) είχαν πολλές φορές άνδρες από άλλες χώρες, που δεν ήταν ναυτικοί, που ήρθαν μαζί τους. όπως Πέρσες, Χαλδαίοι, Άραβες, έτσι όπως όλα σχεδόν τα έθνη με δύναμη και φήμη ταξινομήθηκαν εδώ. από τους οποίους έχουμε μαζί μας αυτή την ημέρα μερικούς ράβδους και μικρές φυλές. Και για τα δικά μας πλοία, έκαναν διάφορα ταξίδια, καθώς και στα στενά σας, που ονομάζετε Στύλους του Ηρακλή, όπως και σε άλλα μέρη στον Ατλαντικό και στη Μεσόγειο. ως προς τον Paguin (που είναι το ίδιο με την Cambalaine) και τον Quinzy, στις θάλασσες της Ανατολής, μέχρι τα σύνορα του Ανατολικού Ταρτάριου.

«Ταυτόχρονα, και μια εποχή μετά ή περισσότερο, οι κάτοικοι της μεγάλης Ατλαντίδας άκμασαν. Αν και η αφήγηση και η περιγραφή που γίνεται από έναν σπουδαίο άνθρωπο μαζί σας, που φύτεψαν εκεί οι απόγονοι του Ποσειδώνα και του υπέροχου ναού, του παλατιού, της πόλης και του λόφου. και τα πολλαπλά ρέματα των καλά πλεύσιμων ποταμών, που όπως τόσες πολλές αλυσίδες περιέβαλλαν την ίδια τοποθεσία και τον ίδιο ναό. και οι αρκετοί βαθμοί ανάβασης, με τους οποίους οι άντρες ανέβηκαν στον ίδιο, σαν να ήταν μια Σκάλα Κοέλι. να είναι όλα ποιητικά και μυθικά. Ωστόσο, τόσα πολλά είναι αλήθεια, ότι η εν λόγω χώρα της Ατλαντίδας, καθώς και αυτή του Περού, που τότε ονομαζόταν Coya, όπως αυτή του Μεξικού, που τότε ονομαζόταν Tyrambel, ήταν πανίσχυρα και περήφανα βασίλεια, σε όπλα, ναυτιλία και πλούτη. Τόσο δυνατοί, καθώς κάποτε, ή τουλάχιστον μέσα σε δέκα χρόνια, έκαναν και οι δύο δύο μεγάλες αποστολές. αυτοί του Tyrambel μέσω του Ατλαντικού στη Μεσόγειο Θάλασσα. Και αυτοί του Coya, μέσω της Νότιας Θάλασσας σε αυτό το νησί μας. Και για το πρώτο από αυτά, που ήταν στην Ευρώπη, ο ίδιος συγγραφέας ανάμεσά σας, όπως φαίνεται, είχε κάποια σχέση από τον Αιγύπτιο ιερέα, τον οποίο αναφέρει. Γιατί σίγουρα υπήρχε κάτι τέτοιο. Αλλά αν ήταν οι αρχαίοι Αθηναίοι που είχαν τη δόξα της απόκρουσης και της αντίστασης αυτών των δυνάμεων, δεν μπορώ να πω τίποτα. αλλά είναι βέβαιο ότι δεν επέστρεψε ποτέ ούτε πλοίο ούτε άνθρωπος από αυτό το ταξίδι. Ούτε το άλλο ταξίδι εκείνων του Κόγια δεν είχε καλύτερη τύχη, αν δεν είχαν συναντήσει εχθρούς με μεγαλύτερη ευγένεια. Γιατί ο βασιλιάς αυτού του νησιού, με το όνομα Αλτάμπιν, σοφός και μεγάλος πολεμιστής, που γνωρίζει καλά τόσο τη δική του δύναμη όσο και των εχθρών του, Χειρίστηκε το θέμα έτσι, καθώς απέκοψε τις χερσαίες δυνάμεις τους από τα πλοία τους, και εξέθρεψε τόσο το ναυτικό τους όσο και το στρατόπεδό τους με μεγαλύτερη δύναμη από τη δική τους, τόσο από θάλασσα όσο και από ξηρά. και τους ανάγκασε να αποδώσουν τον εαυτό τους χωρίς να χτυπήσουν εγκεφαλικό. και αφού βρέθηκαν στο έλεός του, αρκούμενος μόνο στον όρκο τους, ότι δεν θα έπρεπε να φέρουν πια όπλα εναντίον του, τους απέλυσε όλους με ασφάλεια.

«Αλλά η θεϊκή εκδίκηση δεν πέρασε πολύ μετά από αυτές τις περήφανες επιχειρήσεις. Γιατί μέσα σε λιγότερο από 100 χρόνια η Μεγάλη Ατλαντίδα χάθηκε και καταστράφηκε τελείως. Όχι από μεγάλο σεισμό, όπως λέει ο άνθρωπός σας, γιατί ολόκληρη η περιοχή υπόκειται ελάχιστα σε σεισμούς, αλλά από συγκεκριμένο κατακλυσμό ή πλημμύρα. εκείνες οι χώρες που έχουν σήμερα πολύ μεγαλύτερα ποτάμια και πολύ ψηλότερα βουνά για να χύνουν νερά, από οποιοδήποτε μέρος του παλιού κόσμου. Αλλά είναι αλήθεια ότι η ίδια πλημμύρα δεν ήταν βαθιά, ούτε ξεπέρασε τα σαράντα πόδια, στα περισσότερα μέρη, από το έδαφος, έτσι ώστε, παρόλο που κατέστρεψε τον άνθρωπο και τα θηρία γενικά, μερικοί λίγοι άγριοι κάτοικοι του ξύλου διέφυγαν. Τα πουλιά επίσης σώθηκαν πετώντας στα ψηλά δέντρα και τα δάση. Γιατί όσο για τους άνδρες, παρόλο που είχαν κτίρια σε πολλά μέρη υψηλότερα από το βάθος του νερού, ωστόσο αυτή η πλημμύρα, αν και ήταν ρηχή, είχε μια μακρά συνέχεια, όπου αυτοί από την κοιλάδα που δεν πνίγηκαν χάθηκαν από έλλειψη τροφής και άλλα απαραίτητα. Έτσι, όπως θαυμάζετε όχι για τον ισχνό πληθυσμό της Αμερικής, ούτε για την αγένεια και την άγνοια των ανθρώπων. γιατί πρέπει να υπολογίσετε τους κατοίκους σας στην Αμερική ως νέους ανθρώπους, νεότερους τουλάχιστον χίλια χρόνια από τον υπόλοιπο κόσμο, γιατί μεσολάβησε τόσος χρόνος μεταξύ της παγκόσμιας πλημμύρας και της ιδιαίτερης πλημμύρας τους.»
Ο γδαρμένος μαθητης για την πίστη του Τζεσούα Βαρθολομαίος- Ναθαναήλ
«Κύριε Θεέ του ουρανού και της γης. Έχεις εγγυηθεί για τη χάρη σου, σε εκείνους της τάξης μας να γνωρίσουν τα έργα της δημιουργίας σου και τα αληθινά μυστικά τους. και να διακρίνει, όσο αφορά τις γενεές των ανθρώπων, μεταξύ θεϊκών θαυμάτων, έργων της φύσης, έργων τέχνης και απατηλών, και ψευδαισθήσεων κάθε είδους. Εδώ αναγνωρίζω και καταθέτω ενώπιον αυτού του λαού ότι αυτό που βλέπουμε τώρα μπροστά στα μάτια μας είναι το δάχτυλό σου και ένα αληθινό θαύμα. Και επειδή μαθαίνουμε στα βιβλία μας ότι ποτέ δεν κάνεις θαύματα, αλλά για ένα θεϊκό και εξαιρετικό τέλος (γιατί οι νόμοι της φύσης είναι οι δικοί σου νόμοι και δεν τους υπερβαίνεις παρά μόνο για μεγάλο σκοπό), σε παρακαλούμε ταπεινά να ευημερήσεις αυτό το μεγάλο σημάδι, και να μας δώσει την ερμηνεία και τη χρήση του με έλεος. που σε κάποιο μέρος υπόσχεσαι κρυφά, στέλνοντάς το σε εμάς».

«Όταν έκανε την προσευχή του, βρήκε αμέσως τη βάρκα στην οποία βρισκόταν κινούμενη και αδέσμευτη. ενώ όλα τα υπόλοιπα παρέμειναν γρήγορα· Και λαμβάνοντας αυτό για μια διαβεβαίωση άδεια για να πλησιάσει, έκανε το σκάφος να είναι απαλά και με σιωπή κωπηλατεί προς την κολόνα. αλλά προτού πλησιάσει, η κολόνα και ο σταυρός του φωτός διαλύθηκαν και πετάχτηκαν στο εξωτερικό, σαν να λέγαμε, σε ένα στερέωμα από πολλά αστέρια, που επίσης εξαφανίστηκαν αμέσως μετά, και δεν έμεινε τίποτα να φανεί παρά μια μικρή κιβωτός ή σεντούκι από κέδρο, στεγνό και καθόλου βρεγμένο με νερό, αν και κολύμπησε. Και στο μπροστινό άκρο του, που ήταν προς το μέρος του, φύτρωνε ένα μικρό πράσινο κλαδί φοίνικα. και όταν ο σοφός το πήρε με κάθε ευλάβεια στη βάρκα του, άνοιξε από μόνο του, και βρέθηκαν σε αυτό ένα βιβλίο και ένα γράμμα, και τα δύο γραμμένα σε λεπτή περγαμηνή, και τυλιγμένα σε λινό ύφασμα. Το βιβλίο περιείχε όλα τα κανονικά βιβλία της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, όπως τα έχετε (γιατί γνωρίζουμε καλά τι λαμβάνουν οι εκκλησίες μαζί σας), και την ίδια την Αποκάλυψη. και κάποια άλλα βιβλία της Καινής Διαθήκης, που δεν γράφτηκαν εκείνη την εποχή, ήταν ωστόσο στο βιβλίο. Και για το γράμμα, ήταν με αυτά τα λόγια:

«Εγώ, ο Βαρθολομαίος, υπηρέτης του Υψίστου, και απόστολος του Ιησού Χριστού, προειδοποιήθηκα από έναν άγγελο που μου εμφανίστηκε σε όραμα δόξας, ότι έπρεπε να παραδώσω αυτή την κιβωτό στους πλημμύρες της θάλασσας. Γι’ αυτό, μαρτυρώ και δηλώνω σε εκείνον τον λαό όπου ο Θεός θα ορίσει αυτή την κιβωτό να έρθει στη στεριά, ότι την ίδια μέρα ήρθε σε αυτούς σωτηρία και ειρήνη και καλή θέληση από τον Πατέρα και από τον Κύριο Ιησού».

«Υπήρχε επίσης και στα δύο αυτά γραπτά, καθώς και στο βιβλίο όπως και η επιστολή, ένα μεγάλο θαύμα, σύμφωνο με αυτό των αποστόλων, στο αρχικό δώρο των γλωσσών. Διότι υπήρχαν τότε, σε αυτή τη γη, Εβραίοι, Πέρσες και Ινδοί, εκτός από τους ιθαγενείς, ο καθένας διάβαζε το βιβλίο και το γράμμα, σαν να ήταν γραμμένα στη γλώσσα του. Και έτσι σώθηκε αυτή η γη από την απιστία (όπως το υπόλοιπο του παλιού κόσμου ήταν από νερό) με μια κιβωτό, μέσω του αποστολικού και θαυματουργού ευαγγελισμού του Αγίου Βαρθολομαίου». Και εδώ σταμάτησε, και ήρθε ένας αγγελιοφόρος και τον κάλεσε από κοντά μας. Αυτό λοιπόν ήταν το μόνο που πέρασε σε εκείνο το συνέδριο.
Ο καλός Εβραίος Τζοαμπίν, Τζόαμπ απατεώνας στρατηγός του Δαβίδ που σκότωσε, και δούλος υπηρέτης του Γιαχβέ για αυτό και job σημαίνει δουλεία δουλιά
Εκείνη τη στιγμή πέρασαν έξι ή επτά ημέρες, ήρθα σε άμεση γνωριμία με έναν έμπορο αυτής της πόλης, που ονομαζόταν Joabin. Ήταν Εβραίος και περιτομήθηκε. γιατί έχουν μερικούς λίγους Εβραίους που έχουν απομείνει ακόμα ανάμεσά τους, τους οποίους αφήνουν στη δική τους θρησκεία. Κάτι που ίσως το κάνουν καλύτερα, γιατί έχουν πολύ διαφορετική διάθεση από τους Εβραίους σε άλλα μέρη. Επειδή μισούν το όνομα του Χριστού και έχουν μια κρυφή ομογενή μνησικακία εναντίον των ανθρώπων ανάμεσα στους οποίους ζουν. Αυτά, αντίθετα, δίνουν στον Σωτήρα μας πολλές υψηλές ιδιότητες και αγαπούν εξαιρετικά το έθνος του Μπενσαλέμ. Σίγουρα αυτός ο άνθρωπος για τον οποίο μιλάω θα αναγνώριζε ποτέ ότι ο Χριστός γεννήθηκε από μια Παρθένο. και ότι ήταν κάτι παραπάνω από άντρας. Και θα έλεγε πώς ο Θεός τον έκανε κυβερνήτη των σεραφείμ, που φρουρούν τον θρόνο του. και τον αποκαλούν επίσης Γαλαξία, και ο Ηλίας του Μεσσία, και πολλά άλλα υψηλά ονόματα, που αν και είναι κατώτερα από τη θεϊκή του μεγαλειότητα, ωστόσο απέχουν πολύ από τη γλώσσα των άλλων Εβραίων. Και για τη χώρα του Bensalem, αυτός ο άνθρωπος δεν θα σταματούσε να την επαινεί, επιθυμώντας από την παράδοση μεταξύ των Εβραίων εκεί να πιστεύεται ότι ο λαός της ήταν από τις γενεές του Αβραάμ, από έναν άλλο γιο, τον οποίο αποκαλούν Nachoran. και ότι ο Μωυσής από μια μυστική καβάλα όρισε τους νόμους της Μπενσαλέμ που χρησιμοποιούν τώρα. Και όταν έρθει ο Μεσσίας και καθίσει στον θρόνο του στην Ιερουσαλήμ, ο Βασιλιάς της Βενσαλήμ θα πρέπει να καθίσει στα πόδια του, ενώ οι άλλοι βασιλιάδες θα πρέπει να κρατήσουν μεγάλη απόσταση. Ωστόσο, παραμερίζοντας αυτά τα εβραϊκά όνειρα, ο άντρας ήταν ένας σοφός και μορφωμένος άνθρωπος, και με μεγάλη πολιτική, και έξοχα έχει δει στους νόμους και τα έθιμα αυτού του έθνους και πολλά άλλα υψηλά ονόματα, που αν και είναι κατώτερα από τη θεϊκή του μεγαλειότητα, απέχουν όμως πολύ από τη γλώσσα των άλλων Εβραίων.

Ο Φράνσις Μπέικον πνίγηκε σαν Μελικέρτης στα μανιασμένα κύματα της Ποσειδώνιας λίγο πριν φθάσει ο Οδυσσέας στο Νησί της Φαιακίας . Δεν μπόρεσε να πετάξει το μαντήλι της Ινούς κόρης του Κάδμου και της Θεοσοφίας.

Αστραία