Η ατομικότητα δεν έχει καμία σχέση με τη μοναξιά ούτε με τη μοναχικότητα, ούτε με την ποδηγετούμενη μαζικότητα. Η ατομικότητα κάνει πολύ καλή παρέα με τον εαυτό της, ως άτομο, αλλά με τους άλλους, άλλα άτομα, όταν χρειαστεί γιατί είναι εξαιρετικά συνεργάσιμη χωρίς να είναι υποχωρητική. Μπορεί να είναι μόνη, μπορεί να είναι με παρέα και, να είναι μια χαρά. Η ατομικότητα είναι μία διαλεκτική σχέση του ατόμου με το περιβάλλον τη φύση την χώρα του και την ανθρωπότητα με την οποία εξελίσσεται μαζί ταυτόχρονα και μαζί σε δράση συλλογιστική. Η ατομικότητα, το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να αναλάβει την ευθύνη αυτής της ατομικότητας ως άτομο και, αναλαμβάνει πλήρως την ευθύνη της ύπαρξης της και του εαυτού, όποιος και να είναι αυτός ακόμα και αν δεν τον έχει βρει τελείως. Αναλαμβάνει την ευθύνη της αυτοπαιδείας των πράξεων των λαθών και των επιλογών της. Δεν σκοτώνει τον χρόνο, που δεν έχει εδώ και εκεί σε ηλίθιες ορνιθοασχολίες. Δεν κάνει ανούσιες συναναστροφές, ανόητες συζητήσεις, ιδιοτελείς κοινωνικές σχέσεις, ψεύτικες φιλίες, ατέρμονες μίζερες ομφαλοσκοπήσεις σε καναπέδες βαριεστημένων ψυχολόγων, ατέλειωτες φλυαρίες σε τηλεπαράθυρα χαζοχαρούμενων τηλεπερσόνων. Δεν κρεμάει την προσωπική της ζωή στα παράθυρα των κοινωνικών μέσων και μετά να διαμαρτύρεται για τα προσωπικά δεδομένα. Η ατομικότητα είναι μία αυτοπειθαρχημένη ατομικότητα. Χωρίς να βασανίζει τον εαυτό, χωρίς να τον μαστιγώνει ενοχικά, αλλά και χωρίς να τον χαϊδεύει με ενεργοβόρο εγωισμό και μεγάλη σπουδαιοφάνεια. Αντιμετωπίζει τον άγνωστο εαυτό με στρατηγική όπως και το καθετί. Η ατομικότητα δεν φοβάται τη μοναχικότητα και το σωστό εσωτερικό διάλογο μονόλογο, επιζητεί. Η ατομικότητα δεν παίρνει μέρος σε νοσηρές μαζικότητες μαζικών θεαμάτων. Δεν ακολουθεί τυφλά τη μόδα. Δεν συχνάζει σε in μέρη. Δεν έχει στερεότυπες συνήθειες ηλίθιας κοινωνικής διαμόρφωσης. Δεν πάει να προσκυνήσει έναν ποδοσφαιριστή και καλαθοσφαιριστή δεν έχει προσφέρει και τίποτα το ιδιαίτερο στην ανθρωπότητα και ένα Πάπα που θα έπρεπε να είναι στη φυλακή. Δεν παίρνει μέρος σε υστερικές συναυλίες ανόητων τραγουδιστών, να κουνιέται σαν κομπρεσέρ, να χτυπιέται σαν μίξερ και να σφυρίζει σαν τρένο. Δεν τρέχει σε γήπεδα να ουρλιάζει και σε πορνοσελίδες να αναστενάζει. Δεν πάει σε αρχηγούς κομμάτων να ζητωκραυγάζει τους ξύλινους λόγους τους. Δεν σταυροκοπιέται στις εκκλησιές και στα μοναστήρια και ποτέ δεν καταλήγει στην ασκητική ζωή, στο θεό να αφιερωθεί, γιατί αγάπα τον άνθρωπο πιο πολύ. Η ατομικότητα όμως ποτέ δεν είναι έξω από τη ζωή. Δεν είναι αδιάφορη για τα κοινά, δεν αδιαφορεί για αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο στη χώρα στην ανθρωπότητα και ενημερώνεται για το κάθε τι. Έχει γνώμη, έχει άποψη έχει κρίση και διάκριση και την καταθέτει δημόσια με υψηλή αισθητική. Δεν βρίζει ποτέ, δεν χτυπά ποτέ τον αντίπαλο κάτω από τη μέση, δεν καταδέχεται μικροπρέπειες, φτηνά κουτσομπολιά και σχόλια φθηνά και πολύ προσωπικά.
Η ατομικότητα όταν βρει το χαμένο της εαυτό με όλα αυτά και, μέσα από όλα αυτά και σε όλα αυτά, γίνεται αστέρι, φωτισμένη και, ακτινοβολεί σαν Ήλιος Απόλλων, αειθαλή νεότητα, υγεία και ομορφιά.
«Λίγοι βλέπουν τα πράγματα όπως ακριβώς είναι. Κάποιοι αντιλαμβάνονται μόνο αυτά που θέλουν να δουν και άλλοι αυτά που τους κάνουν οι άλλοι να δουν.» Λε Μπον O Charles-Marie Gustave Le Bon πολυμαθής οξυδερκής Γάλλος βρετονικής καταγωγής ασχολήθηκε επισταμένως με την κατανόηση της ψυχολογίας των μαζών. Το διάσημο έργο του επηρέασε πολλούς κατόπιν ηγέτες και δικτάτορες της τελευταίας εποχής που τον μελέτησαν ενδελεχώς. Στη δεκαετία του 1890, στράφηκε στην ψυχολογία και την κοινωνιολογία, στους οποίους τομείς κυκλοφόρησε τα πιο επιτυχημένα έργα του. Ο Le Bon ανέπτυξε την άποψη ότι τα πλήθη δεν είναι το άθροισμα των επιμέρους μερών τους, προτείνοντας ότι μέσα στα πλήθη σχηματίζεται μια νέα ψυχολογική οντότητα, τα χαρακτηριστικά της οποίας καθορίζονται από το « φυλετικό ασυνείδητο » του πλήθους. Ταυτόχρονα δημιούργησε τις ψυχολογικές και κοινωνιολογικές θεωρίες του, πραγματοποίησε πειράματα στη φυσική και δημοσίευσε δημοφιλή βιβλία για το θέμα, προβλέποντας την ισοδυναμία μάζας-ενέργειας και προφητεύοντας την Ατομική Εποχή. Η μαζικοποίηση του ατόμου σε μάζα οδηγεί σε μία συλλογική ψυχή που άγεται και φέρεται βυθισμένη στο συλλογικό ασυνείδητο. Συλλογική ψυχή εκτός από τις ανθρωπίδες έχουν και άλλα έμβια όντα του πλανήτη, όπως τα ζώα, αποκλειστικά. Τα ζώα, τα άλογα τα περιστέρια, τα μεταναστευτικά πουλιά τα σκυλιά οι γάτες, οι κατσαρίδες έχουν συλλογική ψυχή . Δεν είναι άτομα και δεν μπορούν να γίνουν. Το κύριο χαρακτηριστικό της συλλογικής ψυχής και μάζας είναι το ένστικτο της αγέλης. Κινούνται από ένστικτο παρορμητικά, οι κινήσεις τους δεν είναι δράσεις αλλά αντιδράσεις σε κάτι που τους κουρδίζει, όπως τον ταύρο το κόκκινο πανί και τους χειραγωγεί, φυσικά απουσία οποιασδήποτε λογικής. Αυτό που διακρίνει τον άνθρωπο, όταν τον διακρίνει, είναι φυσικά η λογική και η ευθύνη, η ατομική που κανένα ζώο δεν την αναλαμβάνει γιατί απλούστατα δεν μπορεί. Ο άνθρωπος που έχει λογική και ατομική ευθύνη έχει και ατομικότητα, είναι άτομο. Φυσικά δεν είναι εύκολα χειραγωγήσιμος για αυτό και δεν είναι επιθυμητό από την εξουσία που θέλει να χειραγωγεί τις μεγάλες μάζες μετατρέποντας την ατομικότητα σε μαζικότητα, μαζικά και καταναλωτικά. Οι μαζικοποιήσεις αυτές είναι κυρίως μάζες θρησκευτικές, κομματικές, ποδοσφαιροαθλητικές και τελευταία έχουμε τις μάζες των ανώνυμων και επωνύμων των social media με τους followers ακόλουθους και τους influencers. Οι μάζες αυτές, έχουν όχι μόνο κοινά χαρακτηριστικά και συλλογική ψυχή αλλά, έχουν και και τα ίδια αντανακλαστικά, είναι κατά κάποιο τρόπο κλωνοποιημένοι. Άμα ξέρεις τον έναν από αυτούς είναι σαν να ξέρεις και τους υπόλοιπους 10.000 μαζί με τους ακολούθους του. Έτσι η εξουσία εύκολα τους χειρίζεται ικανοποιώντας τις ενστικτώδεις τάσεις τους,, ανοησία φιλαυτία απληστία ναρκισσισμός αυτοπροβολή στην άνοδο ασημαντότητας και αυτό κάνει. Όμως έχουμε και μαζικοποίηση της εξουσίας, δηλαδή έχουμε και δεν έχουμε, τη συλλογική ευθύνη των υπουργών και άλλων,( ποτέ δεν αναλαμβάνουν την ατομική), των πρωθυπουργών των προέδρων των τραπεζών και πάντα καλύπτονται πίσω από την ανευθυνότητα. Έως και νόμο έχουν βγάλει για να βγάζουν την ουρά τους απ΄έξω και να αποφεύγουν την ευθύνη. Δηλαδή, αν υπάρξει μία επιτυχία θα τρέξει ο α΄ ιεράρχης και ο β΄ κομματάρχης και ο γ΄ απατεώνας επιχειρηματίας να την καρπωθεί με πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Αν υπάρξει κάποια αποτυχία, όλοι κρύβονται πίσω από το ανώνυμο συλλογικό. Το ίδιο και με τις τράπεζες, που όταν υπάρχουν κέρδη τα μοιράζονται οι μέτοχοι ατομικά, όταν υπάρχουνε ζημιές τις φορτώνουν μαζικά στη μεγάλη μάζα του λαού. Κάποτε ο αρχηγός αναλάμβανε πάντα την ευθύνη όχι μόνο με απλή παραίτηση αλλά και με τη ζωή του. Αυτό όμως τον έκανε πραγματικό ηγέτη και αρχηγό. Το πέρασμα ανάμεσα συνειδητό και το ασυνείδητο δεν είναι εύκολο γιατί είναι επιβίωση σε αγριεμένο ωκεανό. Προερχόμαστε μέσα από μία μεγάλη θάλασσα το ασυνείδητο, του συλλογικού ασυνείδητου, που είναι ο Ποσειδώνας ο δωδέκατος οίκος και οι Ιχθείς, ως κοινή καταγωγή όλης της ανθρωπότητας. Περνάμε εννέα μήνες μέσα σε μία μήτρα, σε ένα προσωπικό ασυνείδητο που μας διαμορφώνει και μας ακολουθεί στα επόμενα χρόνια της ζωής μας που είναι ο Καρκίνος, ο 4ος οίκος η Ήρα. Και καθοδηγούμαστε από ένα προσωπικό υποσυνείδητο πού ελέγχει το DNA και αφορά τον 8ο οίκο τον Σκορπιό και τον Πλούτωνα. Βλέπουμε ότι το μεγάλο μέρος του ασυνείδητου, ανήκει στα υδάτινα ζώδια Καρκίνος Σκορπιός και Ιχθείς γιατί αφορά το νερό και τα υγρά. Είναι τα ζώδια και οι άνθρωποι με έντονα συναισθήματα ζηλοτυπίας και προσκόλλησης, σεξουαλικών ιδιαιτεροτήτων και μεγάλων φανατικών θρησκευτικών προτιμήσεων. Αυτό που αντιτίθεται στο ασυνείδητο ως συνειδητό, είναι η ατομική συνείδηση αλλά, η ατομική συνείδηση αφορά τον Απόλλωνα Ήλιο τον 5ο οίκο και τον Λέοντα και είναι φωτιά. Ένας από τους κυριότερους λόγους που δεν λειτουργεί η αστρολογία, είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν ατομική συνείδηση. Έχουν συλλογική ψυχή και όχι ατομική και συνεπώς δεν μπορούν να έχουν ατομικό ωροσκόπιο . Παλιά φαινόταν από το γεγονός ότι μόνο οι βασιλείς οι αρχηγοί είχαν ωροσκόπια και όχι οι άλλοι άνθρωποι επειδή ήταν βυθισμένοι στην μαζικότητα και τη συλλογική ψυχή. Πράγμα που σημαίνει ότι οποιαδήποτε ωροσκόπιο και να έχει αν ένας άνθρωπος δεν λειτουργεί, αν δεν έχει ατομική συνείδηση και αφορά υπόκειται στο συλλογικό ωροσκόπιο της εκάστοτε εποχής και περιοχής. Για να αποκτήσει ένας άνθρωπος ατομικότητα και ατομική ψυχή θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη της ύπαρξης του, των πράξεων του, των λόγων του και των αποφάσεων του. Να γίνει άτομο δηλαδή με συγκεκριμένο αριθμό πρωτονίων, την ταυτότητα του, στον πυρήνα του και συγκεκριμένο αριθμό ηλεκτρονίων γύρω από αυτόν ίσο και συμπληρωματικό.
Αυτό είναι μια μεγάληδιαδρομή, Ιλιάδα και Οδύσσεια μαζί.
Όμηρος Οδυσσέας, ο εν Ελλάδι Πρωτέας homo sapiens.
Ατομικότητα ή συλλογικότητα «Η Ανατολή είναι ένα ευαίσθητο ζήτημα» Από την σοβιετική κινηματογραφική ταινία του 1970 «Ο λευκός ήλιος της ερήμου»
Η παγκοσμιοποίηση άρχισε και αρχίζει πάντοτε από την Ανατολή γιατί είναι η έδρα της αυτοκρατορικής νοοτροπίας. Αυτοκρατορία σημαίνει παγκοσμιοποίηση. Αυτοκρατορία σημαίνει και Λεμουρία Η πρώτη αυτοκρατορία των ανθρωπίδων ήταν η Αυτοκρατορία της Μου, η Λεμουρία με κέντρο τον Ειρηνικό ωκεανό τον Πασιφικό. Ζούσαν όλοι «ειρηνικά» κάτω από ένα μονόφθαλμο Ον, που τους είχε σαν ζώα, με δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω τους και τον προσκυνούσαν ως απόλυτο Αφέντη και εξουσία. Από εκεί, τους έχουν μείνει και τα προσκυνήματα και ….η συνήθεια μέχρι σήμερα. Χαρακτηριστικό της κάθε αυτοκρατορίας είναι ο ένας αυτοκράτορας και ο ένας Θεός σε απόλυτη αλάθητη παπική πατερναλιστική εξουσία. Αυτοκρατορία σημαίνει απόλυτη εξουσία που συντηρείται με την «πίστη» των δούλων και υπηκόων της αυτοκρατορίας, βασική προϋπόθεση. Η Λεμουρία είναι η μητέρα της θρησκείας και όλων των θρησκειών και των ιερατείων. Στο λυκόφως της Λεμουρίας αναπτύσσεται η Ατλαντίδα με κέντρο τον Ατλαντικό Ωκεανό της Ατλαντικής Συνείδησης και ο Ποσειδών καταλαμβάνει ένα σημαντικό μέρος των θρησκειών με τη μορφή των νέων ιερατείων συγκυβερνήτης του κόσμου στη τριάδα της εξουσίας. Η Γη είναι ένα μεγάλο σύνολο με περασμένα όρια και σύνορα τα οποία οριοθετούνται από τον φλοιό της στη στερεά μορφή και από την ατμόσφαιρα της στην αέριο κατάσταση. Είναι και ένα μεγάλο οικοσύστημα. Δεν υπήρχαν πάντοτε άνθρωποι και ανθρωπίδες στη Γη. Αναπτύχθηκαν μετά την Λεμουρία στην Ατλαντίδα με κυρίαρχο τον Δία αρχηγό του Ολύμπου αυτοσύστατο νου, πατέρα του Homo Sapiens. Kάθε χώρα κάθε φυλή κάθε πολιτεία κάθε λαός κάθε έθνος είναι αυτονόητο ότι είναι μέρος και μέλος του μεγάλου οικοσυστήματος της Γαίας ως υποσύνολο. Είναι δηλαδή Πολίτης της Γης μετέχοντας στη συλλογική συνείδηση με την ατομική υπευθυνότητα ή ανευθυνότητα. Οι Ιχθείς ο δωδέκατος οίκος και ο Ποσειδών εκφράζει ακριβώς αυτή την συλλογικότητα, το συλλογικό ασυνείδητο. Σπανίως αυτό είναι συνειδητό, γιατί η συλλογικότητα της αυτοκρατορίας αντιτίθεται στην ατομικότητα του ατόμου. Ομογενοποιώντας την, την παγκοσμιοποιεί, όπως και την βλακεία και την ανοησία την θρησκοληψία, και την ανευθυνότητα. Την Εποχή των Ιχθύων εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια η ανθρωπότητα πέρασε στο 12ο οίκο σε μία μοναχική συλλογική ασυνειδησία βυθισμένη στην ομίχλη του Ποσειδώνα και με την χειραγώγηση της θρησκείας να ιερουργεί στην υπερανάπτυξη θρησκευτικού συναισθήματος. Η θρησκεία υπήρξε το κατ΄ εξοχήν μέσον, εργαλείον της παγκοσμιοποίησης και της ομογενοποίησης των πιστών. Πρώτον με την μορφή του χριστιανισμού και μετά, του ισλαμισμού ως κατ ΄εξοχήν μαζικοποιημένες θρησκείες, θρησκείες της μεγάλης μάζας. Οι δύο αυτές θρησκείες, γιατί ο ιουδαϊσμός ήταν και παραμένει ελίτ θρησκεία και δεν απευθύνεται στη μάζα δεν την επιθυμεί κιόλας, κινήθηκαν δυτικά από ανατολικά, ομογενοποιητικά. Τη σκυτάλη παρέλαβε και η θεοσοφία στις αρχές του εικοστού αιώνα για να προωθήσει την παγκόσμια πανθρησκεία με την Νέα Αυτοκρατορία Δικτατορία του ΟΗΕ. Η θρησκεία, κατεξοχήν ανατολική νοοτροπία προσκυνημένων δούλων και υπηκόων, κινείται πάντα Δυτικά και παγκοσμιοποιητικά χρησιμοποιώντας και τη θρησκεία σαν όπλο αλλά και τον πληθυσμό, επειδή πάντα υπερτερεί σε πληθυσμό σε σχέση με την Δύση. Την πρώτη αντίσταση προέβαλε ο Ελληνισμός με τον Αλέξανδρο ημίθεο αρχηγό που κινήθηκε ανατολικά σε επιθετική γραμμή για να εμποδίσει και να σταματήσει αυτό το κύμα της παγκοσμιοποίησης και της Περσικής Αυτοκρατορίας Λαίλαπας. Ο κίνδυνος είχε φανεί από τους Περσικούς Πολέμους. Ήταν λίγοι απέναντι σε πολλούς, κάθε φορά έτσι ήταν και είναι, λίγοι απέναντι σε μία υπεράριθμη περσική αυτοκρατορία μαζικοποιημένης. Ακόμη δεν είχε εφευρεθεί η θρησκεία ως απόλυτη θεοκρατία. Δηλαδή ο Αλέξανδρος δεν πολέμησε για την πίστη του Δία και καλά έκανε. Ούτε για να «σώσει τους Πέρσες από αγάπη» επιβάλλοντας τους, τον αληθινό θεό του. Πολέμησε όμως για την επιβίωση του homo sapiens και του νοήμονος ανθρώπου. Αυτό, δεν του το έχουν συγχωρέσει ακόμη, όλοι οι οπαδοί της ανατολικής και αριστερής ιδεολογίας που το φέρνουν βαρέως. Τους καθυστέρησε όμως και κέρδισε χρόνο μέχρι την εποχή του Ζωροάστρη Κωνσταντίνου, 600 χρόνια αργότερα, και τον χριστιανισμό να αναδεικνύεται απόλυτη θεοκρατική εξουσία στην Δυτική και Ανατολική Ρώμη, Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Οι ορδές των μαζικοποιημένων πιστών σταυροφόρων χριστιανών ξεχύνονται σε Ευρώπη και Ασία αφηνιασμένες για να «σώσουν» τον κόσμο οι ληστές της Τριάδας, αφήνοντας έρημο και στάχτη πίσω τους. Η μασονία ίδρυσε στην αρχή πριν 200 χρόνια, την Ατλαντική Ρωμαϊκή Δημοκρατία με το Καπιτώλιο αλλά κατόπιν μέσω της Θεοσοφίας μεταλλάχθηκε με τον Σηθ Πάλπατιν σε αυτοκρατορία. Στις αρχές του 1900 άρχισε αναμειγνύεται στα θέματα της Ευρώπης διεκδικώντας την παγκόσμια κυριαρχία. Από την αυτοκρατορία του δολαρίου οι πολυεθνικές ύαινες θα αναδειχθούν σε νέα χρηματοπιστωτική αυτοκρατορία ιδρύοντας το κέντρο τους στην Κίνα την πρωταρχική Λεμουρία. Πέφτοντας σαν ακρίδες στη Γη και καταστρέφοντας το καθετί Ο Αιών των Ιχθύων και ο 12ος οίκος είναι ένας Μεγάλος Αιώνας αφάνταστης μοναξιάς και δακρύων της ανθρωπότητος βυθισμένης σε μία συλλογική ασυνειδησία, θρησκευτική πρωτίστως και κατόπιν εθνικής. Γιατί αυτό που οδηγούσε τα στρατεύματά της μάζας ήταν η θρησκεία και όχι εθνικότητα. Πρώτα χριστιανισμός και τώρα ακολουθεί ο ισλαμισμός. Ο Θεός προηγείται του έθνους ούτως ή άλλως και είναι αστείο να ωρύονται οι Χριστιανοί για την εθνικότητα, ορθόδοξοι προτεστάντες οι καθολικοί, όταν είναι τόσο παγκοσμιοποιητές και ειδικά όταν χρησιμοποιούν και «την αγάπη και την ειρήνη» σαν Σειρήνες. Τουλάχιστον οι ισλαμιστές είναι πιο ειλικρινείς και ευθείς. Αυτοί που αντιστάθηκαν και τότε και τώρα στην ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση επέλαση όλων των αυτοκρατοριών ήταν και είναι οι Έλληνες. Γιατί οι Έλληνες έχουν αναπτυγμένη ατομικότητα και ευφυία. Αυτό είναι το μεγάλο τους όπλο αλλά και το τρωτό Αχίλλειο σημείο. Είναι Αχιλλείς. Περιθωριοποιούνται από ένα αλαζονικό Αγαμέμνονα και σκοτώνονται από ένα δειλό παρδαλό Πάρι. Έχουν ανεπτυγμένη ατομικότητα και έντονη προσωπικότητα. Είναι όλοι Πρωτόνια. Όμως αντί να είναι ενωμένοι όλοι σε ένα πυρήνα, με Πυρηνική Δύναμη για να έλξουν και τα αντίστοιχα ηλεκτρόνια σχηματίζοντας μία δυνατή ατομική Πολιτεία, πολεμάει ένας τον άλλο σε πυρηνική σχάση. Η Ελλάδα είναι η ατομική βόμβα στη Γαία. Οι Έλληνες έχουν μεγάλη ατομικότητα. Έχουν ανεπτυγμένη ατομική συνείδηση, αναπτύχθηκε εδώ ,στο πρώτο πείραμα της δημοκρατίας γιατί είναι στο κέντρο Γης της Μεσογείου. Ανεξάρτητα από την δόλια τακτική της βρετανικής αυτοκρατορίας να τοποθετήσει ως πρώτο μεσημβρινό το Γκρήνουιτς, ο πρώτος μεσημβρινός βρίσκεται στην Ελλάδα και χωρίζει τη γη σε ανατολικό και δυτικό ημισφαίριο. Και είναι ο πρώτος, διότι εδώ αναπτύχθηκαν η Ελληνική Μυθολογία και τα Ομηρικά ‘Επη και ο Οδυσσέας πρώτος χάραξε τα όρια της νόησης δυτικά και ανατολικά κατανοώντας και την δεξιά και την αριστερή πλευρά. Με αυτή την έννοια ο Οδυσσέας είναι ο γενάρχης των Ελλήνων και κάθε σκεπτόμενου όντος πάνω στη Γαία. Ο Οδυσσέας είναι ο Πρωτέας Πρωταρχικός homo sapiens. Ατομικότητα ή παγκοσμιοποίηση; Παγκοσμιοποίηση ή συλλογικότητα; Το θέμα δεν τίθεται έτσι, ούτε το ερώτημα. Για την Ελληνική Νόηση Φιλοσοφία και Δημοκρατία το θέμα τίθεται ως εξής: Οι πολίτες αναλαμβάνουν την ατομική τους ευθύνη και η πολιτεία την συλλογική. Ο καθείς με την ευθύνη του για το καθετί παγκοσμιοποιώντας την Συνείδηση την ατομική.
Αστραία
Ατομικότητα, Παγκοσμιοποίηση , Συλλογικότητα, Ανατολή, Δύση, Λεμουρία, Ατλαντίδα, Ελλάδα ,Οδυσσέας, Homo Sapiens, Πρωτόνιο, Ηλεκτρόνιο, Άτομο, Πολιτεία, Πολιτική Αγωγή, Ατομικότητα, Παγκοσμιοποίηση, Θεοσοφία, Θεοκρατία, Μάζα
Σε Α΄ Ενικό 