Αγιογραφίες στις σπηλιές στο Yungang Grottoes, Datong, Κίνα, δείγμα ανατολίτικης τέχνης
και η φιλμογραφία του ραγιαδισμού
Στη δεκαετία του 1930, ο Atatürk , ιδρυτής της Τουρκικής Δημοκρατίας , θεώρησε τη Mu Λεμουρία ως πιθανή τοποθεσία της αρχικής πατρίδας των Τούρκων (1 )
Η στρατευμένη τέχνη χρησιμοποιείται είτε με την ελεύθερη βούληση του καλλιτέχνη είτε του επιβάλλεται από το εκάστοτε καθεστώς με τρόπο προσανατολιστικό και δεσμευτικό, με απώτερο στόχο να τεθεί στην υπηρεσία της ιδεολογίας του. Στην ιδεολογία στην οποία μπορεί να στρατευτεί η τέχνη ενός καλλιτέχνη είναι:
η πολιτική, η κομματική η φιλοσοφική και η θρησκευτική.
Βέβαια σχεδόν κανένας καλλιτέχνης δεν είναι δυνατόν να μην επηρεάζεται στη δημιουργία των έργων του, από τις ιδέες του κοινωνικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ζει και από τις ιδεολογικές ή πνευματικές τάσεις της εποχής
Ποιότητα έργων
Η ποιότητα των έργων της στρατευμένης τέχνης μπορεί να είναι υψηλή ή χαμηλή ανάλογα με τους εξής δύο παράγοντες, της ελεύθερης ή επιβεβλημένης στράτευσης του καλλιτέχνη.
Στην πρώτη περίπτωση της ελεύθερης στράτευσης του καλλιτέχνη, εφόσον ο ίδιος υπηρετεί ένα ιδανικό του ανθρώπου και δεν παρεκκλίνει από το αισθητικό κάλλος, τότε μπορεί να έχουμε υψηλή ποιότητα.
Στη δεύτερη περίπτωση της επιβεβλημένης στράτευσης του καλλιτέχνη, τα έργα του λόγω του ότι είναι προπαγανδιστικά και προωθούν ξένους με την τέχνη σκοπούς, και τουτέστιν η άσκηση της πνευματικής δημιουργίας τους είναι καταπιεσμένη και ανελεύθερη, αυτά χαρακτηρίζονται από χαμηλή ποιότητα. ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Η ανατολίτικη τέχνη φημίζεται για πολλά πράγματα “ ο πολιτισμός” της για ελάχιστα.
Η Ανατολή των μεγάλων αυτοκρατοριών, των μεγάλων θρησκειών φημιζόταν για τη μεγάλη χλιδή, τη βαριά αρχιτεκτονική, την τερατώδη γλυπτική, την βαρύγδουπη αγιοζωγραφική, τις πολλές σπηλιές υπόγειες στοές,τα μεγάλα πρωτόγονα έπη της Λεμουρίας και κυρίως για τα προσκυνήματα και την ιεραρχία. Τα προσκυνήματα στη θέση του ζώου που έρπει στα 4 είναι το σήμα κατατεθέν της και η μεγάλη διαφοροποίηση από τον Ελληνικό Πολιτισμό και το Υψιπετές Πνεύμα του που δεν συνήθιζε να προσκυνά.
Η ιεραρχία ξεκινάει από τον πάτο της πυραμίδας, τους δούλους και τους υπηκόους, γιατί πολίτες δεν είχε ποτέ και, φτάνει μέχρι το ανώτατο Ον, τον μεγάλο Θεό, τον Ύπατο, τον Αυτοκράτορα και τον Φαραώ. Γονατίζει τον άνθρωπο για τον χειραγωγεί, να τον ελέγχει και να τον απομυζεί.
Έτσι έχουμε όλα τα θεοκρατικά κράτη της Ανατολής που υποκρίνονται τις Δημοκρατίες και τα κομμουνιστικά που κυβερνούν όλους τους «ίσους» δούλους του Δράκου και του Κόμματος.
Θεοκρατία και Δημοκρατία δεν υπάρχει ,όπως δεν υφίσταται δημοκρατία και αυτοκρατορία, όπως δεν υπάρχει δημοκρατία και βασιλεία. Η ουσιαστική δημοκρατία δεν έχει υπηκόους, έχει πολίτες και το σχήμα της δεν είναι η πυραμίδα και καμία ιεραρχία, είναι λιτός ορθογώνιος ναός δωρικού τύπου με τη ζωγραφική και τη γλυπτική σε καθαρή λαμπερή μορφή, χωρίς θόλους καπελώματα και μιναρέδες.
Επίσης η δημοκρατία δεν έχει τίτλους υπάτους ποντίφικες μεγαλειότατους πρίγκιπες λόρδους και βαρόνους κλπ.
Η τέχνη της δημοκρατίας βασίζεται σε μία απλή αγορά του δήμου και σε μία κοινή συμμετοχή των πολιτών όπως λέει και ο Περικλής των Αθηνών.
Ένας Περικλής που ποτέ δεν αξιώθηκε να γίνει ταινία από την Γ΄ Δημοκρατία της Ελλάδας. Αντιθέτως βλέπουμε να προωθούνται ανάμεσα στα άθλια ανούσια σήριαλ εκπομπές και τηλεπαιχνίδια, κενές ζωές τηλεπερσόνων και θρησκευτικοί βίοι αγίων και οσίων.
Βίοι αγίων και οσίων σε φιλμογραφία θρησκοληψίας και δεισιδαιμονίας στο πλαίσιο του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού.
Σε τι συνίσταται αυτός ο ελληνοχριστιανικός πολιτισμός, όταν ο Ελληνισμός απουσιάζει παντελώς ή όταν χρησιμοποιείται σαν δεκανίκι και σαν άλλοθι να στηρίξει μία απάνθρωπη αντινοϊκή θρησκεία που του αφαιρεί την ζωτική δύναμη και την λεοντή; Όταν δεν είναι πρωταγωνιστής και έχει ως κεντρικό θέμα έναν Θεό που ζητάει συνεχώς διαβεβαιώσεις πίστης και λατρείας και δουλείας;
Τι ακριβώς έκαναν αυτοί οι άγιοι και όσιοι, που δεν μπορούσαν να ορθώσουν μια λογική πρόταση ρεαλισμού στη λύση πραγματικών προβλημάτων της χώρας, για να αποτελεί τη ζωή τους πρότυπο για ένα σύγχρονο άνθρωπο και ειδικά Έλληνα; Που ζούσαν σε σπηλιές και ξεροπήγαδα και προσκυνούσαν συνεχώς τον Θεό και αγνοούσαν έναν Δημόκριτο ένα Αναξαγόρα, ένα Εμπεδοκλή; Και αυτό το λένε ελληνοχριστιανικό πολιτισμό; Που δεν παντρεύτηκαν ποτέ, που δεν αγαπούν το σώμα τους, που μισούν την ομορφιά που δεν αγάπησαν μία γυναίκα, δεν έκαναν ένα παιδί, δεν το μεγάλωσαν δεν το ξενύχτησαν;
Η κυρία θεματολογία είναι η πίστη και η αγάπη στο Θεό και τα προσκυνήματα. Ποιος θεός χρειάζεται την πίστη και την αγάπη και αν τη χρειάζεται τι είδους θεός είναι; Και ποιος θεός χρειάζεται τα προσκυνήματα και τόσα προσκυνήματα;
Σαν τις Σειρήνες ο χριστιανισμός άλωσε τον Ελληνισμό και τον έσπρωξε στα βράχια
της πατριαρχίας και τον μισογυνισμό των Πατέρων καταστρέφοντας την θηλυκή αρχή και θυσιάζοντας την Ιφιγένεια για να ψάχνει τώρα η Πολιτεία λύσεις γονιμότητας σε άγονα ιερά συνέδρια .
Ποιος αφαίρεσε τη ζωτική δύναμη την περηφάνια των Ελλήνων βυθίζοντας τον Έλληνα σε έναν προσκυνημένο Ραγιά που υπομένει τα πάντα παθητικά για να κερδίσει μία θέση σε παράδεισο θρησκευτικής δημιουργικής ασάφειας ; Πώς μπόρεσε χριστιανισμός να μετατρέψει έναν υπερήφανο Έλληνα σε ένα μικρό Μήτσο για να του πουλάει, πότε «την ειρήνη» των φανατικών σταυροφόρων και πότε «τον πόλεμο «των απόλεμων πατριαρχών; Με τον οίκτο και την ενοχή και την ανατολίτικη θρησκεία της υποταγής.
Η ανατολή δεν είχε ποτέ θέατρο, δεν είχε ποτέ στάδια αθλητικούς αγώνες Ολυμπιακούς, η Ρώμη είχε μόνο Κολοσσαίο, Αυτή είναι η διαφορά της ανατολής με την Ελλάδα.
Η Ανατολή άλωσε τη Δύση εδώ και καιρό, αυτό που βλέπουμε τώρα στην Ουκρανία είναι ο απόηχος των γεγονότων.
Τον τελευταίο καιρό είδαμε να προωθούνται από το βαθύ κράτος της θεοσοφίας θρησκευτικές σειρές και ταινίες με τις ευλογίες της μαμάς Ρωσίας και του Άγιου Όρος που είναι μία πυρηνική βόμβα του πανσλαβισμού στην καρδιά της Ελλάδος.
Και βλέπουμε κόμματα και ελληνικά blogs με γράμματα και επιστολές στον ανατολίτη Τσάρο να δίνουν γη και ύδωρ και να υπογράφουν την παράδοση Ελλάδος σαν χανουμάκι της ανατολής. Αντί να δημιουργήσουν ταινίες και σειρές με τις ένδοξες στιγμές της Ελλάδος, με τους σημαντικούς ανθρώπους του πνεύματος της, φτιάχνουν ταινίες θρησκοληψίας και δεισιδαιμονίας.
Που συναντιέται η αριστερά με την ορθοδοξία; Όπου και η μασονία με την ορθοδοξία. (2 )
Στον κομμουνισμό το πρώτο χριστιανικό προλεταριάτο και στην ισότητα της βάσης της πυραμίδας την ισότητα δηλαδή των δούλων και υπηκόων.
Προτάσεις για ταινίες και σειρές σε Ελληνική φιλμογραφία ανοικτών μυαλών και κλειστών συνόρων.
Λεωνίδας το πέρασμα στην αιωνιότητα
Περικλής η αυγή ( ροδοδάκτυλος ) της Ελληνικής Δημοκρατίας
Φαίακες η Δημοκρατία της Αλκίνοης Αρετής
Καποδίστριας ο Αλκίνοος βασιλιάς της Φαιακίας
1821 ο Οδυσσέας στους Φαίακες
Ναυσικά η Α’ Ελληνική Δημοκρατία
Δημόκριτος η δημοκρατία του νου
Θαλής το Θάλλος της Σοφίας
Πυθαγόρας ο Μενέλαος της Ελλάδος
Ελένη η κλεμμένη γνώση και ομορφιά των Ελλήνων
Όμηρος ο καλλιεργητής Λαέρτης του λαού των Ελλήνων , ο κηπουρός
Θεμιστοκλής ο Οδυσσέας της Σαλαμίνας
Κολοκοτρώνης ο ο Νέστωρ Ιππότης του Μοριά
Αχιλλέας ο πρώτος ημίθεος Έλληνας
Αλέξανδρος ο δεύτερος Αχιλλέας
Μαντώ Μαυρογένους η Ελληνίδα Ιφιγένεια
Τηλέμαχος η γενιά της ανεργίας και των 300 ευρώ
Αντίνοος στο λυκόφως της θρησκοληψίας
Ευρύμαχος το τέλος της επιχορηγούμενης φαυλοκομματοκρατίας

Σύγχρονα Ελληνικά Έπη

Αστραία

Το ιερό Όρος, η ιερή μαφία της ορθοδοξίας
άντρο του πανσλαβισμού και της ρώσικης διπλωματίας
Το Άγιο Όρος η Αθωνική Πολιτεία (από τον Άθω και την γιγαντομαχία) βρίσκεται στο ένα σκέλος της τρίαινας του Ποσειδώνα, των τριών ποδιών της Χαλκιδικής δηλαδή κοντά στην Ουρανία Πολιτεία, Ουρανόπολη Ουράνια Αφροδίτη και στη διώρυγα που έφτιαξε ο ανατολίτης Τσάρος πασών των Περσών , βασιλιάς Ξέρξης για να καταλάβει την Ελλάδα, κράτος εν κράτει στην Ελληνική Πολιτεία, με ειδικό καθεστώς και ιδιαίτερα προνόμια.
Δεν είναι καθόλου αθώο, δημιουργήθηκε πριν από 1.000 περίπου χρόνια και το 1963 εορτάστηκαν τα χιλιόχρονά του με ιδιαίτερη λαμπρότητα με παρουσία σχεδόν του βασιλικού ζεύγους με αποθανόντα Παύλο κατά την διάρκεια του.
Τα μοναστήρια οι σκήτες περιφρουρούν την μοναστική ζωή αρρένων αποκλειστικά μοναχών μισογύνηδων θεοκρατικών, που αφιερώνονται στον Θεό αποκλειστικά και μόνο, σε βίο αναχωρητικό.
Ο μοναχικός βίος είναι μία πολύ μεγάλη ιστορία μαζί με τους μοναχούς που ξεκινάνε από τα βάθη της Κίνας και τις κρεμαστές μόνες της (κρεμαστό μοναστήρι Xuankong ), αποτέλεσμα της ανατολίτικης νοοτροπίας της Λεμουρίας, τότε δηλαδή που οι πρώτοι ανθρωπίδες αυτοβασανιζόταν αυτομαζοχιζόταν, σταυρωνόταν σε όρθια παλούκια για να αποκτήσουν τη θέληση και να κάνουν το θέλημα του κυρίου αφέντη τους. Αυτό συνεχίστηκε και στην επόμενη εποχή της Ατλαντίδας με τα ιερατεία και τις ιδιωτικές σχολές να ιδρύουν τις διάφορες θρησκείες και να έχουν το πρώτο χέρι στην πολιτική, κύριοι ρυθμιστικοί παράγοντες.
Το να είναι κανείς μόνος δεν είναι κακό αλλά σίγουρα δεν είναι και θεϊκό. Αισθάνεται την ανάγκη κανείς να μείνει μόνος, να ξεκουραστεί από την πολυκοσμία και την πολύβουη φασαρία του κόσμου και τις φωνές ( που λέει ο ποιητής Καβάφης), να τα βρει με τον εαυτό του και σίγουρα όποιος κάνει καλή παρέα με τον εαυτό του δεν είναι μόνος. Πολλές φορές η μοναξιά μπορεί να είναι δυσάρεστη αλλά πάντα το να είσαι παρέα με λάθος ανθρώπους είναι οδυνηρό.
Σήμερα οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πλέον μόνοι τους, τα αίτια είναι πολλά αλλά δεν θα μιλήσουμε για αυτά. Προσπαθούν να ξεγελάσουν τη μοναξιά τους μέσα από διάφορες ασχολίες ( ταλαιπωρούν και τα κατοικίδια ζώα ), συνωστισμού μέσα από συναυλίες, μέσα από ποδοσφαιρικές ομάδες μέσα από καταναλωτισμό μέσα από πορνό, καταφεύγουν και …. στο Θεό.
Φυσικά τίποτα από αυτά δεν ωφελεί ,γιατί πρέπει να προϋπάρχει ένα μέτρο και μία ισορροπία που απουσιάζει όπως η λογική και η αισθητική.
Το πρόβλημα της μοναξιάς είναι ένα συλλογικό πρόβλημα, αλλά το πρόβλημά του μοναχισμού είναι ένα πολιτικό πρόβλημα, γιατί είναι μία πολιτική πράξη που επηρεάζει την κοινωνία και τις αποφάσεις μιας πολιτείας εξαιτίας «του Θεού που πουλάει» ως δόγμα αποκάλυψη και απόλυτη αλήθεια.
Από τον μοναχισμό αναχωρητισμό της Αιγύπτου, τους στυλίτες που τους τρώγανε τα σκουλήκια σε χριστιανικό “πολιτισμό”, φθάσαμε στους μοναχούς του Αγίου Όρους που διάγουν βίον μοναχικόν και ανθόσπαρτον με όλα τα οφέλη του δυτικού καπιταλισμού σε σχήμα οξύμωρο και σε πλήρη αντίφαση έργων και λόγων, ενώ οι υπόλοιποι πτωχοί πολίτες θαλασσοπνίγονται στα δάνεια και τα ΕΜΦΙΑ.
Το θέμα δεν είναι μόνο αυτό, το θέμα και το πρόβλημα είναι ότι επεμβαίνουν στην πολιτική ζωή της χώρας ως πνευματικοί ταγοί, έχουν γνώμη και άποψη για κάτι που δεν τους αφορά σε τελική γραμμή.
Αν θέλουν να αφιερωθούν στο Θεό, καλώς σύμφωνα με την δημοκρατική αρχή, αλλά θα πρέπει να ασχολούνται μόνο με το Θεό και με τίποτα άλλο. Διαφορετικά θα πρέπει να συμμετέχουν σε μία Πολιτεία, ως ισότιμοι πολίτες που σημαίνει συμμετοχή στα κοινά, φορολογικές υποχρεώσεις, έγγαμος βίος, γονιμότητα, παιδιά, ένσημα, στράτευση και εργασία και να έχουν όσο «θεό» θέλουν με το Πνεύμα πτωχό ή πλούσιο όλο δικό τους.
Το χειρότερο στη περίπτωση των μοναχών, είναι ότι αποτελούν κακό πρότυπο και παράδειγμα για τη νεολαία. Δεν υπάρχει κανένας λόγος, ένας νέος και μία νέα να στραφεί στο μοναχισμό από τη στιγμή που η πολιτεία του προσφέρει όλα τα μέσα να αναπτύξει την προσωπικότητά του και την πνευματικότητα του και τον θεό του, μέσα από υγιείς σχέσεις ερωτικές και φιλικές.
Το αν αυτοί οι μοναχοί ωφέλησαν την πατρίδα ( ποια πατρίδα εννοούν ; )αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Σίγουρα την πατρίδα Ελλάδα δεν την ωφέλησαν και δεν την ωφελούν με την ιδιότητα αυτή .
Ποιο είναι το προφίλ και το ψυχογράφημα ενός χριστιανού ορθοδόξου μοναχού
Άνθρωποι βασανισμένοι, ταλαιπωρημένοι, στερημένοι, θλιβεροί, σκιές και φαντάσματα του εαυτού τους, νευροψυχωτικοί, παραμορφωμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους, βασανίζουν το σώμα τους καταστρέφουν την υγεία τους για να ενωθούν με το Θεό σε θρησκοληψία νοσηρή. Πόσο αντινοϊκό είναι αυτό;
Το μόνο που πετυχαίνουν είναι, να «καίγονται» κοιτώντας τις απόρροιες του Αετού, σαν την Σεμέλη, ενός Θεού που δεν μπορούν ποτέ να δουν και ενός ανθρώπου που δεν μπορούν ποτέ να αγαπήσουν.
Αν θέλουμε να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους, θα πρέπει να σταματήσουμε να τους θυσιάζουμε πιόνια, στο βωμό του Ισαάκ και της Ιφιγένειας για χάρη ιερών πολιτικών παιχνιδιών εξουσίας καταστρέφοντας την ιερή θηλυκή και ιερή αρσενική αρχή.
Μια σωστή πολιτεία αυτό πρέπει να κάνει, να τους εντάξει στους κόλπους της και να τους βοηθήσει να βρουν τον εαυτό τους που έχουν απωλέσει μαζί με την θαυματουργή λογική.

Αστραία

Πούτιν Παΐσιος και Ορθοδοξία

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο ορθόδοξος Τσάρος της νέας ρωσικής αυτοκρατορίας και της Γ΄ Ρώμης, απόγονος του πρώτου Βλαντιμίρ, Πρίγκηπος του Κιέβου που εκχριστιανίστηκε από την χριστιανική Ρωμαϊκή Ανατολική Αυτοκρατορία πριν χίλια χρόνια και παντρεύτηκε τη Βυζαντινή πριγκίπισσα στο πλαίσιο μιγαδικών και πολυφυλετικών γάμων της αυτοκρατορίας, είναι ο άρχων του Αγίου Όρους της Αθωνικής πολιτείας με το ιδιαίτερο σύμφωνο συμβίωσης εντός της Ελληνικής επικρατείας. Είναι και φίλος κολλητός της πρώην οθωμανικής αυτοκρατορίας, σημερινής Τουρκίας Turkiye ( από «Turkey» για να μην την μπερδεύουν με τη γαλοπούλα) του μουσουλμανικού Πακιστάν, της Ινδουιστικής Ινδίας και σύμμαχος, δεξί χέρι, της κομμουνιστικής Κίνας.
Ο ξανθός, αλλά θαυματουργός, μικρόσωμος Πούτιν έχει απασχολήσει τις τελευταίες μέρες ευρέως τον διεθνή και εγχώριο τύπο ( χάλασε και τις διακοπές του ΟΗΕ και την Ντόλτσε Βίτα πολλών ευρωπαϊκών αξιωματούχων ) λόγω τΟΥ στρατιωτικού περιπάτου του στην Ορθόδοξη Ουκρανία που ισοπέδωσε, θέτοντας αυστηρούς όρους για την κατάπαυση του πυρός .
Δεν θα ασχοληθούμε σε αυτό το άρθρο (σε άλλο ίσως) με το ψυχογράφημα ολογράφημα του Ρώσου πρόεδρου, αν παίρνει οιστρογόνα ή στεροειδή, αν είναι παρανοϊκός, αν βαφτίζεται στου Δνείπερου τα νερά κάθε Θεοφάνεια με όλη τη συνοδεία των ορθοδόξων ιερέων δίπλα του, αν αγαπάει τα σκυλιά ή τα γατιά, δεν τον έχουμε δει να ασχολείται πολύ με αυτά τα θέματα, ούτε να κυκλοφορεί με σύζυγο δίπλα του και δίμετρη Ρωσίδα με 12πόντα. Μόνος και μοναχικός, ταγμένος στον μεγάλο σκοπό εμφανώς, στην ανασύσταση της Ρώσικης αυτοκρατορίας και τη διεύρυνση της Ευρασιατικής Συμμαχίας.
Θα ασχοληθούμε με την εξάπλωση της Ρωσικής Ορθοδοξίας στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, της ρωσικής ολιγαρχίας, κατά πόσο Δυτική η Ανατολική είναι η Ελλάδα και θα δείξουμε επιείκεια για τους Ρώσους κλασικούς τον Ντοστογιέφσκι τον Τσέχωφ και τον Τολστόι για χάρη και του πολέμου και της ειρήνης των λαών.
Ο Ρώσος Πρόεδρος ως ουσιαστικός κυβερνήτης του Αγίου Όρους, κινεί τα νήματα και χειραγωγεί ένα μεγάλο μέρος δυστυχώς του θρησκόληπτου του πληθυσμού της Ελλανίας. Στο βαρύ πυροβολικό του έριξε την φιλμογραφία της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας με βίους αγίων και οσίων. Προώθησε και προμοτάρει θρησκόληπτες ταινίες όπως, Νεκτάριος, Παΐσιος και κουρδίζει το θεοσεβούμενο πλήθος. Βίοι αγίων και μοναχών που καλλιεργούν σκοπίμως και επισταμένως ένα συνεχή ραγιαδισμό μέσω της Ορθοδοξίας κατά την παλιά ρήση “σφάξε με αγά μου να αγιάσω” με ύπουλη σημαία «το προσφυγικό» και τις ήττες του Ελληνισμού παγιώνοντας τον, παγώνοντας τον, στο σημείο του καθιστού βολέματος.
Ο νέος Τσάρος της Ρωσίας δεν είναι ένας παρανοϊκός άνθρωπος ή τουλάχιστον δεν είναι περισσότερο παρανοϊκός από τους υπόλοιπους μονάρχες και ιεράρχες, Δύσης και Ανατολής. Είναι ένας άνθρωπος ευφυής έξυπνος μεθοδικός στρατηγικός φιλόδοξος, πατριώτης για τη χώρα του, έδωσε στην Ρωσία άλλη αίγλη και άλλο ανάστημα και μπράβο του, αλλά δεν κάνει για την Ελλάδα. Δυστυχώς δεν ταιριάζει το όλο πακέτο και, του κομμουνισμού και της Ορθοδοξίας στην Ελλάδα για πολλούς σοβαρούς και συγκεκριμένους λόγους.
Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος κ. Κυριάκος Μητσοτάκης διαλάλησε περιτρανώς πως η Ελλάδα δεν ανήκει στη Δύση, είναι η Δύση, ως συμπλήρωμα του παλαιού εθνάρχη, ανήκουμε στη Δύση. Όμως ο πρωθυπουργός δεν γνωρίζει καλή γεωγραφία. Αν γνώριζε θα ήξερε ότι η Ελλάδα κείται ανατολικά με πρώτο μεσημβρινό του greenwich. Συνεπώς η Ελλάδα ανήκει στην Ανατολή, είναι η ανατολή με βάση τις συντεταγμένες της παλιάς βρετανικής αυτοκρατορίας.
Το πρόβλημα της Ελλάδας ήταν πάντοτε αυτό, να σχίζεται στα δύο, στα δυο δέντρα του Σίνη του Πιτυοκάμπη ανάμεσα στη Δύση και στην Ανατολή.
Με το ένα πόδι στην Ανατολή λόγω της Ορθοδοξίας, γιατί η ορθοδοξία είναι η ανατολή ανήκει στην Ανατολή με όλη την ανατολίτικη νοοτροπία της και, με το άλλο πόδι στη Δύση, γιατί η Δύση είναι η τεχνολογία είναι ορθολογισμός. Η Ελλάδα αιωρείται ανάμεσα τους, όχι στο μετέωρο βήμα του πελαργού, αλλά το μετέωρο βήμα του ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟΥ.
Διότι η Ελλάδα από τη στιγμή που απελευθερώθηκε από την Οθωμανική αυτοκρατορία είναι υπό την κηδεμονία των μεγάλων δυνάμεων, προτεκτοράτο της Δύσης και Ανατολίτικη επαρχία.
Μετά τον εκχριστιανισμό της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ο ανατολικός χριστιανισμός άλωσε τη Δύση και πρώτα την Ευρώπη. Στο βαθμό που η Ευρώπη είναι χριστιανική είναι και ανατολική, ούτως ή άλλως είναι Ανατολικά του Γκρίνουιτς. Οι ανατολίτες είναι μία μεγάλη οικογένεια που αποτελείται από την ορθοδοξία ισλάμ σούφι ρούμι γιόγκι θιβέτ βουδισμός και όλη τη θεοσοφική δοξασία .
Ποιος είναι ο ρόλος του Πατριαρχείου στην Νέα Ρώμη του Κωνσταντίνου και γιατί παρέμεινε εκεί; Για να προστατεύσει τον Ελληνισμό που δε τον προστάτευσε ποτέ.
Παρέμεινε εκεί, γιατί ορθόδοξοι και μουσουλμάνοι είναι αδελφοί κουμπάροι, για αυτό δικαίως και ο τσάρος Πούτιν αποκαλεί το Πατριαρχείο ευθέως και ευθαρσώς «τουρκική ενορία». Και εις μάτην, ο ευσεβής Παΐσιος προφητεύει τον Κωνσταντίνο βασιλιά στην πόλη με το ξανθό γένος αγκαλιά.
Τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα σε όλα αυτά;
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει η Ελλάδα είναι να σταματήσει να μοιράζεται ανάμεσα σε αριστερά κόμματα και δεξιά, να πάψει να διεκδικεί το ρόλο για το καλύτερο προτεκτοράτο της Δύσης και την καλύτερη χανούμισσα της Ανατολής.
Να πάψει να προμοτάρει θρησκόληπτες ταινίες και σειρές που προωθούν μόνο τον ραγιαδισμό
και ηλίθια σήριαλ πολιτικής (αν)ορθότητας που καίνε κάθε εγκεφαλική ίνα και όλο το μυαλό. Να περιορίσει τα προνόμια του αμαρτωλού ανθελληνικού όρους και όλων των άγαμων πατεράδων.
Να διεκδικήσει τη θέση της που είναι και ουσιαστική και πραγματική και ρεαλιστική και η γεωγραφική ως το μέσον της Γαίας στη Μεσόγειο, σε ρόλο ρυθμιστή της ισορροπίας της ειρήνης και της ευημερίας του πλανήτη.
Ο Πούτιν τα δικά του και τις πουτινιές του, ο Παίσιος τις ρώσικες πουτίγκες και εμείς…. τις ρουλέτες ρουκέτες της ιστορίας στον ορθό λόγο για την σωστή αιτία.

Αστραία

Εκκλησία και Αθωνική Πολιτεία
Κι όταν πετώντας έφτασε στο απόμακρο νησί, τότε από ιώδη πόντο βγήκε
και πάτησε  στεριά  γη.
Πλησίασε προς την ευρύχωρη  σπηλιά όπου ευπλόκαμος  νύμφη
κατοικούσε. ε Οδυσσείας 55
Σε αυτούς τους  στίχους περιγράφεται η στιγμή κατά την οποία ο Ερμής, που ταξιδεύει πάνω από στεριές και θάλασσες, φθάνει στο νησί της Καλυψώς και βρίσκεται μπροστά σ᾽ έναν τόπο ειδυλλιακό. Αυτή η παράξενη ομορφιά του τοπίου, που μας μαγεύει καθώς ξετυλίγεται μπροστά μας, στο βάθος έχει κάτι το ανησυχητικό που υποβάλλεται από το γεγονός ότι απουσιάζουν οι άνθρωποι.
Ποια είναι η Καλυψώ η μεγάλη σε ηλικία Ατλαντίδα νύμφη πού μένει σε μία σπηλιά στην Ωγυγία με τις δούλες της σαν αράχνη όλο υφαίνει σεντόνια πλοκάμια  θεολογίες;
Κανείς δεν μπορεί να φτάσει εκεί εύκολα και κανείς δεν μπορεί να φύγει από εκεί εύκολα.
Η Καλυψώ που καλύπτει και κρύβει και κρύβεται, δεν είναι το γατάκι της Προέδρου της Δημοκρατίας, είναι η γεροντική εκκλησία σε αρχηγική εξουσία μεγάλη σε ηλικία.
Η εκκλησία που μένει αρχαίο νησί Ωγυγία ότι απέμεινε από τον κατακλυσμό του Ωγύγου και η Ατλαντίδα κόρη που διαμένει σε μία σπηλιά που ο Όμηρος περιγράφει αναλυτικά.
Έχει σπουδαίες γνώσεις η Καλυψώ αρχαίες που προέρχονται τόσο από την Αιγυπτιακή Λεμουρία όσο και από την βυθισθείσα Ατλαντίδα και συνδυάζει και τις δύο με αίτημα (τον καημό των Φαραώ), την Αθανασία.
Είναι μοναχική στείρα και αυταρχική. Φοράει μίτρες και καπέλα στην κεφαλή για να αντικαταστήσει μία μήτρα που της λείπει, αλλά το καπέλο κουκούλα είναι κυρτό δεν είναι κοίλο και τίποτα δεν συγκρατεί.
0 Οδυσσέας φτάνει εκεί μέσα από Κίκονες Κύκλωπες και τις Σειρήνες του χριστιανισμού σε όλη τη φάση και την πορεία του κατά τη διάρκεια των Ιχθύων καταδιωκόμενος ανελέητα από τον κυβερνήτη του τον Ποσειδώνα.
Η εκκλησία είναι κοσμική εξουσία, παρόλα αυτά και σε αντίθεση με αυτά παίζει το χαρτί του μοναχισμού αρνούμενη τον πολιτισμό  ( που κατά κόρον και υπερβολή  χρησιμοποιεί) ως αμαρτία
Όσοι άνδρες φθάνουν στο νησί της ναυαγοί μένουν όμηροι. Η Καλυψώ ερωτευμένη μαζί τους, τους τάζει την Αθανασία και τους κερνά τη θεία κοινωνία.
Ο διαφωτισμός, η κατανόηση και ερμηνεία των Ομηρικών Επών στέλνουν ένα μήνυμα στην Καλυψώ με, του αυτοσύστατου  νου την εντολοδοχία:
Άφησε τον Οδυσσέα ελεύθερο, να επιστρέψει στο νησί του την πατρίδα του στο παιδί του και στη γυναίκα του. Ο άνδρας δεν είναι για να δοξολογεί τον θεό μόνος όμηρος  και έρημος, είναι παρανομία.  Υπακούει αναγκαστικά και ο Οδυσσέας φθάνει στου Αλκίνοου την Φαιακία ….ευτυχώς.

Το Άγιο(ν) Όρος αποτελεί αυτοδιοίκητο τμήμα του Ελληνικού Κράτους, που βρίσκεται στη χερσόνησο του Άθω ( Γίγαντας της Λεμουρίας) της Χαλκιδικής στη Μακεδονία. Περιλαμβάνει τις είκοσι Ιερές Μονές, τα εξαρτήματά τους και διάφορα καταστήματα και υπηρεσίες. Ανεπίσημα χαρακτηρίζεται ως «Αυτόνομη Μοναστική Πολιτεία»
Σύμβολο του ο δικέφαλος αετός στον απόηχο της Μου Αυτοκρατορίας.
Γύρω στο 1100 η Μεγίστη Λαύρα είχε 800 μοναχούς και σε όλο τον Άθωνα υπήρχαν 180 μοναστήρια. Αυτή την περίοδο μπήκε σε γενική χρήση ο όρος «Άγιον Όρος». Ο Αλέξιος Κομνηνός απάλλαξε τα μοναστήρια από τη φορολογία, τα ελευθέρωσε από την υποταγή στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και τα τοποθέτησε κάτω από την άμεση προστασία του. Εξαρτήθηκαν, εντούτοις, από το γειτονικό επίσκοπο Ιερισσού για τη χειροτονία των ιερέων και των διακόνων τους.
Η μοναξιά αναζωογονεί, ο μοναχισμός σκοτώνει τη ζωή.
Είναι φυγή από το πεδίο της μάχης που είναι η ίδια η Ζωή.
Αστραία

Χριστιανισμός,  Εκκλησία,  Άγιον Όρος,  Αθωνική Πολιτεία, Μοναχισμός,  Καλυψώ, Οδυσσέας