Πως τεμαχίζει η εξουσία τον Διόνυσο λαό που κοιτάζει τους καθρέφτες του
Πως κτίστηκε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ( έχουμε ακόμη νοσταλγούς της…..)
“Έκλεισε πρώτα τα στόματα των βασιλέων ( προέδρων πρωθυπουργών αρχηγών κρατών )και τους έκανε να φαίνονται ηλίθιοι. Δεν διακυβευόταν ο βαθμός της ισχύος τους αλλά απειλούνται οι ίδιοι ως άτομα γιατί το να διακινδυνεύσουν ένα πόλεμο σήμαινε να εκτεθούν στον κίνδυνο της αιχμαλωσίας του θανάτου ή της ατίμωσης του ρωμαϊκού θριάμβου. Έτσι «οι βασιλείς» που ζούσαν μέσα στη χλιδή και τις ηδονές δεν τολμούσαν να κοιτάξουν κατάματα «τον ρωμαϊκό λαό» και χάνοντας το θάρρος τους πρόσμεναν ότι με την υπομονή και την χαμέρπεια τους θα καθυστερούσαν την έλευση των δεινών που τους απειλούσαν.
Η σύγκλητος αυτοαναγορεύθηκε σε δικαστήριο το οποίο έκρινε όλους τους λαούς. Μετά τη λήξη κάθε πολέμου αποφάσιζε τις ποινές και τις ανταμοιβές που άξιζαν στον καθένα, αφαιρούσε ένα μέρος από τα εδάφη του ηττημένου λαού για να το δώσει στους συμμάχους. Με αυτό πετύχαινε δύο πράγματα προσεταιριζόταν βασιλείς από τους οποίους φοβόταν λίγα και πρόσμενε πολλά και αδυνάτιζε άλλους από τους οποίους δεν πρόσμενε τίποτα αλλά είχε πολλά να φοβάται. “ Μοντεσκιέ, φιλόσοφος δικαστής διαφωτιστής «Εκτιμήσεις για τα αίτια της ακμής και παρακμής των Ρωμαίων»

Η εξουσία είναι μία αρχέγονη βαθιά έννοια κατάστασης πραγμάτων, άμα τη δημιουργία του φυσικού υλικού κόσμου που συνίσταται στην εξουσιομανία την απληστία την αμετροέπεια και την μεγάλη κοινωνική αδικία που αντιπροσωπεύεται από τον λαό που εξουσιάζει η εκάστοτε συμμορία.
Η εξουσία κάνοντας κατάχρηση εξουσίας για να διατηρηθεί χρησιμοποιεί τέσσερις μεθόδους με τυραννική τακτική.
Βία αβεβαιότητα φόβος ανησυχία, οίκτο και αυτοοίκτο, χειραγωγώντας τον λαό με το συναίσθημα θυμικό.
Ο Μοντεσκιέ περιγράφει στο αξιόλογο σύγγραμμά του τις τακτικές της Ρωμαϊκής συγκλήτου και το πώς κυβερνούσε τον κόσμο τότε και τους λαούς με συγκεκριμένες τακτικές.
1.Η πρώτη : Διαίρει και βασίλευε
2.Η δεύτερη εξευτέλιζε πρώτα τους κυβερνήτες και τους βασιλείς πριν τους αφήσει να αναλάβουν τον θρόνο για να είναι έκπτωτοι και ευάλωτοι στα μάτια του λαού , του χεριού της και άκρως εξαγοράσιμοι.
3.Και η τρίτη, δημιουργούσε πάντα μία δεύτερη φατρία, ομάδα στις πόλεις που κατακτούσε, κρατώντας σταθερά στην πόλη ανάμεσα στην Σκύλα και τη Χάρυβδη για να βουλιάζει στο αδιέξοδο και το κενό.
Έτσι υπήρχε δεξιά ,θα δημιουργούσε την αριστερά
Αν ήταν η ακροδεξιά, θα δημιουργούσε την ακροαριστερά και λοιπά
Τι κάνει ο λαός Διόνυσος; Ο λαός Διόνυσος παραμένει ένα νήπιο, μωρό, αντί να ενηλικιωθεί με μια σοφή ηγεσία.
Είναι ένα μωρό που παίζει τα παιχνίδια της εξουσίας και κοιτάζεται στον καθρέφτη της ματαιοδοξίας.
Ο Πρόκλος, μιλάει για τρεις Πολιτείες, του Διός του Διονύσου και του Άδωνι.
Η πολιτεία του Διός ξεκίνησε πριν 2 εκατ. χρονια με την εμφάνιση του homo sapiens
Η πολιτεία του Διόνυσου πριν 4.000 χρόνια με τους ελληνιστικούς χρόνους, την Εποχή του Κριού και την τρωική εκστρατεία
Η πολιτεία του Άδωνι πριν 2.000 χρόνια με την άνοδο του χριστιανισμού στην εξουσία , την Εποχή των Ιχθύων, τα δάκρυα της ροδόσταυρης Αφροδίτης για τον νεκρό βοσκόπουλο που θέλει να αναστήσει με ματαιοπονία και του γυρισμού τη μεγάλη Οδυσσεία.
Η επόμενη είναι η Ομηρική Πολιτεία
Η επόμενη πολιτεία των δύο χιλιάδων ετών
με την σοφή ηγεσία των ομηρικών πρωταγωνιστών
μαζί με τον Ηρακλή και το μαγικό ελάφι της γνώσης του.
Η ατρυτώνη ψυχή των Ελλήνων , η ΠΗΝΕΛΟΠΗ
το πολυμήχανο μυαλό των Ελλήνων, ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ
και η καρδιά των Ελλήνων, η αειθαλής νεότητα των Ελλήνων, ο ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ
Να είμαστε όλοι εδώ
Εδώ που χτυπά η καρδιά της Ελλάδος και του κόσμου όλου σε μια μεγαλειώδη ανατροπή της Μυθιστορίας με άλμα ηρωικής αντίληψης, κβαντικής Φαιάς Ουσίας

Αστραία

Λογική, Λογικός Πολίτης και Λογική Πολιτεία

«Ο βάρβαρος είναι κατ΄ουσίαν μυστικιστής ο δε Έλλην είναι κατ΄ουσίαν λογικός » Ελληνική Μυθολογία Jean Richepin 1954 σελ. 10 πρόλογος

Τι είναι λογική και τι δεν είναι…. στην απουσία της λογικής
Ποιος την έχει, πότε την έχει και πως την έχει;
Λογική είναι η ικανότητα του Λόγου, την έχει αυτό το Ον που μπορεί να μιλήσει και μπορεί να σκεφτεί. Τα ζώα και τα φυτά δεν μπορούν σκεφθούν δεν μπορούν να μιλήσουν και δεν έχουν λογική και …… αρκετοί άνθρωποι που παραμένουν στην κατάσταση του ζώου ή του φυτού.
Ο λόγος έχει άμεση σχέση με τον ήχο και τη φωνή για αυτό δεν υπάρχει ομιλία χωρίς φωνήεντα.
Τα ζώα και οι πρωτόγονοι λαοί έβγαζαν ήχους μούγκριζαν τρίριζαν σφύριζαν λαλούσαν αλλά δεν είχαν φωνή λόγο και ομιλία.
Πρώτοι οι Έλληνες εισήγαγαν τα φωνήεντα στον λόγο και στο αλφάβητο και είναι πρώτη φωνή της λογικής και το πρώτο πείραμα της δημοκρατίας της δημοκρατικής πολιτείας διότι ο λόγος ανήκει στο Πολίτη και περνάει από την Πνύκα. Οι Έλληνες για πρώτη φορά παρουσιάζουν στην ταλαίπωρη άφωνη ανθρωπότητα την έννοια της λογικής, του λόγου του πολίτη, της πολιτείας και της δημοκρατίας. Όχι τον λόγο του θεού, αλλά τον λόγο και την σκέψη του ανθρώπου και είναι μια μεγαλειώδης στιγμή για τον έλλογο και έννοο άνθρωπο.
Είναι μεγάλη στιγμή για τους ανθρωπίδες και τον homo sapiens, το πέρασμα από τον μυστικισμό και την δουλοπρέπεια της Ανατολής στον ορθολογισμό και τον ηρωισμό της Ελληνικής σκέψης και φιλοσοφίας του όρθιου θνητού ανθρώπου.
Και είναι υπεύθυνος ο Οδυσσέας για αυτό, γιατί βγάζει την ανθρωπότητα από τα σπήλαια της κυκλώπειας παράλογης κτηνωδίας θεοκρατίας.
Ο Ούτις τυφλώνει τον μονόφθαλμο γιγάντιο υιό του Θεού της Τρίαινας και της Αγίας Τριάδας και η Οδύσσεια αρχίζει σε ένα οδυσσειακό γυρισμό. Είναι οι Έλληνες που απελευθέρωσαν τον άνθρωπο από τα σπήλαια της Λεμουρίας που τσίριζε λαλούσε μόνο ο θεός, βάλαν τα θεμέλια της λογικής και δώσαν φωνή και φωνήεντα στον άνθρωπο. Δημόκριτος Αναξαγόρας Πρωταγόρας Θαλής…..
Τι σημαίνει λογική; Λογική σημαίνει λογική σκέψη, λογικός λόγος και αφορά μόνο λογικά όντα. Τα παράλογα όντα δεν μπορούν.
Λογική συζήτηση μπορεί να γίνει μόνο μεταξύ λογικών όντων και είναι αδύνατον να μη συμφωνήσουν δύο λογικοί άνθρωποι για το λογικό.
Λογική συζήτηση δεν μπορεί να γίνει ανάμεσα σε ένα ζώο και ένα άνθρωπο ή σε ένα φυτό και ένα άνθρωπο για ευνόητους λόγους. Ξεκινούν από διαφορετικά συστήματα αναφοράς τόσο αναγκών όσο και αξιών.
Λογική είναι η αλήθεια είναι αδύνατον η αλήθεια να είναι παράλογη. Η αλήθεια δεν υπόκειται σε συμφέροντα ούτε η λογική αν και μπερδεύεται συχνάκις, ο καθένας θεωρεί «λογική και αλήθεια » ό,τι τον συμφέρει. Παράλογοι θεοί, δεν είναι αποδεκτοί, ας είναι και » θεοί» .
Η λογική όπως όλα τα μεγάλα αφηρημένα θέματα πχ η δικαιοσύνη θέτει πρωταρχικά τα θεμελιώδη αξιώματα για να μπορέσει να στηριχθεί γερά και στερεά.
Αν δύο άνθρωποι δεν συμφωνούν στα θεμελιώδη αυτά τα αξιώματα, τα βασικά, δεν μπορούν να συζητήσουνε λογικά και η συζήτηση είναι κουραστική και περιττή, πράγμα που βλέπουμε πολύ συχνά να συμβαίνει στη δημόσια πολιτική ζωή αυτού του τόπου. Η διαφωνία είναι πολύ βαθιά και αξεπέραστη όταν διαφωνούν στις βασικές αξιωματικές προτάσεις της λογικής. Έχουν και ξεκινούν από πολύ διαφορετικές ανάγκες και τελείως διαφορετικές αξίες. Και συνήθως αυτές οι διαφορές καταλήγουν σε ένα πόλεμο και καυγά.
Όπως επίσης βλέπουμε το καθημερινό παράλογο στις καθημερινές ειδήσεις.
Οι πρώτες ειδήσεις στην πρώτη σελίδα είναι κάτι περισσότερο και από παράλογες. Με ανθρώπους, κυρίως της Εκκλησίας και των κομμάτων να πρωταγωνιστούν. Είναι φοβερά νοσηρές τοξικές και μολυσματικές χειρότερες και από τον χειρότερο ιό.
Και αποδεικνύουν ένα πράγμα:
Ένα άνθρωπο παράλογο που καταστρέφει και αυτοκαταστρέφεται καθημερινά. Πως μπορεί να επιβιώσει ένα λογικός άνθρωπος σε ένα τόσο παράλογο κόσμο που στραγγαλίζεται βάναυσα η λογική;
Τις πταίει για αυτό;
Ποιος και τι φταίει για αυτή την απουσία της λογικής της απλής λογικής;
Την πρώτη και μεγαλύτερη ευθύνη την έχει αυτός που κυβερνά, η εξουσία και το ψάρι από το κεφάλι βρωμά.
Τη δεύτερη την έχει αυτός που κυβερνάται. Γιατί ανέχεται μία διεφθαρμένη παράλογη και άδικη εξουσία.
Ποιος έχει την εξουσία σε αυτή τη χώρα;
Τα Κόμματα και η Εκκλησία, το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο.
Ιερείς αρχιμανδρίτες αρχιεπίσκοποι πρόεδροι πρωθυπουργοί υπουργοί, σε διαρκή παράλογη κυβερνητική τακτική. Και μία ποδηγετούμενη χειραγωγούμενη μάζα που ζει με επιδόματα και φυτοζωεί.
Αν αυτό είναι ζωή, τα ζώα ζουν πολύ καλύτερα και πολύ πιο λογικά.
Πώς φτάσαμε μέχρι εδώ;
Με την ανοχή και τον πολλαπλασιασμό ….του παραλόγου.
Ποια είναι τα παράλογα πράγματα που έχουμε δεχθεί και έχουμε ανεχθεί;
Έχουμε δεχθεί ένα μη δημοκρατικό Θεό, που συγκεντρώνει όλο τον χρυσό και μεγάλη περιουσία, αυταρχικό ολοκληρωτικό, πλάστη κουλουροποιό να πλάθει δύο ανθρώπους από πηλό και και τον προσκυνούμε με το μαστίγιο και το καρότο ως ‘αληθινό θεό» .
Έχουμε δεχθεί κομματικές δυναστείες να εναλλάσσονται στις εξουσίες από πατέρα ανιψιό γαμπρό αδερφή και αδερφό.
Έχουμε δεχθεί και έχουμε ανεχθεί την χυδαιότητα του καπιταλισμού έναν ηλίθιο καταναλωτισμό με κανένα στη Γη που είναι το σπίτι μας, σεβασμό.
Έχουμε δεχθεί και έχουμε ανεχθεί τις πολυεθνικές ύαινες να ρημάζουν όλη τη γη.
Τι μπορούμε να κάνουμε; Να καταργήσουμε την Εκκλησία τα κόμματα τον καπιταλισμό;
Μπορούμε να κάνουμε το εξής απλό και λογικό:
Η Εκκλησία στην άκρη της, την ακρούλα της, μαζί με τον θεό να συνομιλεί και να θεολογεί, όσο θεό θέλει, κανένα πρόβλημα, αλλά και καμία ανάμειξη με την πολιτική. Όταν ο Θεός κάνει πολιτική γίνεται δικτάτορας και είναι η πολιτική του Θεού δικτατορία θρησκευτική, εξ ΄ορισμού. Επίσης να πληρώνεται και από τον θεό, είναι το σωστό (…. σε ομόλογα παραδείσου πολύ αξιόπιστα). Δεν θα πουλάει «θεό και πνεύμα» στους πτωχούς εν πνεύματι για να πλουτίζει και κανείς δεν θα αγοράζει «θεό» γιατί κανείς δεν θα είναι τόσο πτωχός για να το χρειάζεται.
Να δώσει τα λεφτά και την περιουσία (που δεν είναι δική της, ούτε του θεού, αλλά του ανθρώπου ) να ανοικοδομηθεί μια πολιτεία δίκαιη και σωστή. Από πότε ο θεός χρειάζεται περιουσία χρυσούς θρόνους και χρυσά άμφια και χρυσούς χιτώνες;;;;;;;
Δύο μόνο κόμματα , κυβέρνηση και αντιπολίτευση, είναι αρκετά , αλλά να υπάρχουν τα πρόσωπα με αξιόπιστα βιογραφικά, και αυστηρό έλεγχο του πόθεν έσχες της περιουσίας τους.
Όριο στη φτώχεια και στον πλούτο, κανείς υπερβολικά πλούσιος να παριστάνει τον θεό και κανείς υπερβολικά πτωχός να ζει σαν επαίτης . Να απαγορευτεί η ζητιανιά και η πορνεία. Γεννούν πολλά δεινά.
Οι ύαινες πολυεθνικές θα πεθάνουν από ασιτία μόλις διευθετηθούν αυτά τα βασικά, γιατί στηρίζονται ακριβώς στην κομματική αλητεία και την θρησκευτική ιερή μαφία να αλωνίζουν τον κόσμο με τόση ξεδιαντροπιά.
«Σε αυτό τον παράλογο κόσμο η μοναδική λύση είναι η αυτοκτονία «; Αναρωτιέται ο φιλόσοφος Καμύ.
Σε αυτό το παράλογο κόσμο η μόνη λύση είναι η λογική. Ας τη σπρώξουμε στα όριά της
για να βρεθούμε στο κέντρο της και είναι εξαιρετικά ….. απλή ουσιαστική και αποτελεσματική. Έτσι πρέπει να είναι η λογική και η συνείδηση της.

Αστραία

Για τον homo sapiens sapiens

Η ιστορία είναι φιλοσοφία μέσω παραδειγμάτων. Θουκυδίδης

Η ιστορία κάνει κύκλους, πάνω, κάτω, τριγύρω στο χορό της συνείδησης στο οδυσσειακό ταξίδι της, στο χώρο και στο χρόνο της μεγάλης Σκηνής του Σύμπαντος σε χορογραφία Απόλλωνος άμα τη εμφανίσει του ανθρώπινου είδους ως homo sapiens.
Η Εποχή του Κριού θα άρχιζε με οδηγό της αμαξοστοιχίας, τον Άρη, πριν 4.000 χρόνια και με τον Κριό να σώζει την Έλλη και τον Φρίξο. Ο Ιάσων θα κυνηγούσε το Χρυσόμαλλο Δέρας και έφερε την Μήδεια στην Ελλάδα, με όλη την Μηδική νοοτροπία και τους Μηδίσαντες. Ο Ορφέας, θρησκευτικός ηγέτης Μωησαίος αποκεφαλίζεται από τις Μαινάδες γιατί το παράκανε με την αθανασία της Ευρυδίκης και την εμμονή του σε αυτό το θέμα. Ο Οδυσσέας πολεμάει έξω από τα τείχη της Τροίας και πάνω από τα Τείχη της, τον βλέπει ο Πρίαμος σαν κριάρι και ο Αλέξανδρος πολιορκητικός κριός πολεμάει στις λασπώδης περιοχές της μικρής και μεγάλης Ασίας τους Αυτοκράτορες της Λεμουρίας.
Ο Ηρακλής πιάνει τον τρικέφαλο γίγαντα Γηρυόνη κυνηγώντας τον σε Δύση και Ανατολή και φτιάχνει το σώμα του πολεμιστή homo sapiens: νους υγιής εν σώματι υγιεί.
Η Εποχή των Ιχθύων με οδηγό της αμαξοστοιχίας τον Ποσειδώνα αρχίζει, με του Οδυσσέα την επιστροφή. Ψαράδες και δίχτυα παντού, ψαρεύουν στην κοσμική θάλασσα της αντίληψης ταλαιπωρημένους ναυαγούς και τους τραγουδούν γλυκά τραγούδια των Σειρήνων. Τους λένε αυτά που θέλουν να ακούσουν και ο χριστιανισμός ανεβαίνει στην εξουσία οικοδομώντας το Σπήλαιο του, μεγάλος τύραννος και αθέμιστος. Η μεγάλη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία των λευκών λύκων, Ανατολική και Δυτική θα ακολουθήσει των γκρίζων Λύκων την Οθωμανική. Και η Βρετανική και η Γερμανική και η αυτοκρατορία της αρκούδας η Ρώσικη με τα δικέφαλα πουλιά θα ανεμίζουν λάβαρα ασυμμάζευτα της θρησκοληψίας.
Νέες πυραμίδες χτίζονται στη Νέα Ατλαντίδα με τον καημό της θεοσοφικής μασονίας για την Αθανασία. Το σώμα καταστρέφεται σε υπερβολική νηστεία και προσευχή σκελετωμένο και αδύναμο και είσαι υπερβολική απληστία και λαιμαργία υπέρβαρων άρχοντων, μαζί με αυτό καταστρέφεται και η γονιμότητα στα μεροβίγγεια πάρτι να την ψάχνουν τώρα ματαίως σε άγονα συνέδρια.
Ο Ηρακλής όμως ξαναδώσει τον Ουρανό στο Ατλάντα και θα επιστρέψει τα Μήλα στη θέση τους. Ο Οδυσσέας επιστρέφει στην Ιθάκη στην πατρίδα του με τη βοήθεια της Ενάρετης Σοφίας.
Η επόμενη Εποχή του Υδροχόου, μας βρίσκει με οδηγό της αμαξοστοιχίας, την Άρτεμη. Νέα ελεύθερη και ωραία με κοντό χιτώνα να τρέχει σε οικολογικά δάση και να παίζει τόπι στις καθαρές πιστοποιημένες ακρογιαλιές. Νέα αντίληψη για τη μητριαρχία και την πατριαρχία που ορίζεται και καθορίζεται από μία ενάρετη σύζυγό του Αλκίνοου, την Αρήτη και μία καθαρή εύνομη και πολιτισμένη Πολιτεία με κήπους με Βουλή με Αλκίνοους αρχηγούς και υπουργούς, με σωστή ψυχαγωγία των πολιτών, με δικαιώματα αλλά και με υποχρεώσεις.
Οι μεγάλες Εποχές χαρακτηρίζονται και από μεγάλες συλλογικές συνειδήσεις της αμαξοστοιχίας στα συλλογικά τρένα της ιστορίας, αλλά και από διάφορα δυναμικού των εποχών. Η ατομική συνείδηση των πολιτών ευθυγραμμίζεται με τη συλλογική συνείδηση του τρένου οδηγώντας το τρένο στο σωστό προορισμό, διαφορετικά εκτροχιάζεται και οι μεγάλες τεκτονικές και γεωπολιτικές αλλαγές μπορεί να εξαφανίσουν ένα είδος, όταν απειλεί ολόκληρο το οικοσύστημα. Αυτό έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν γιατί το μεγάλο οικοσύστημα της Γαίας έχει ρυθμιστικούς παράγοντες που δεν επιτρέπουν την υπερβολή την αμετροέπεια την απληστία την αδικία και προπαντός την ανοησία. Δεν την επιτρέπει γιατί ο στόχος της ιστορίας είναι η εξέλιξη της συνείδησης και οτιδήποτε δεν εξελίσσει τη συνείδηση ή την χαμηλώνει, πεθαίνει από το θερμοδυναμικό θάνατο εξαιτίας της εντροπίας. Αυτό μας διδάσκει η εξαφάνιση των δεινόσαυρων αλλά και διαφόρων λαών. Η Γη υπήρξε και χωρίς τον άνθρωπο, θα εξακολουθήσει να υπάρχει και μετά από τον τελευταίο ανόητο δίποδο ον.
Το καινούριο τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές για τον κάθε Πολίτη της Γαίας. Κάποιοι θα το κοιτάζουν με το βλέμμα της αγελάδος να τους προσπερνά.

Η ιστορία δεν είναι χρήσιμη επειδή διαβάζει κανείς εκεί το παρελθόν, αλλά επειδή διαβάζει το μέλλον.
Jean-Baptiste Say

Αστραία

Ο ζωτικός χώρος της ατομικότητας και της συλλογικότητας

ζ Οδυσσείας
σοὶ δὲ θεοὶ τόσα δοῖεν, ὅσα φρεσὶ σῇσι μενοινᾷς, 180
ἄνδρα τε καὶ οἶκον, καὶ ὁμοφροσύνην ὀπάσειαν
ἐσθλήν· οὐ μὲν γὰρ τοῦ γε κρεῖσσον καὶ ἄρειον,
ἢ ὅθ’ ὁμοφρονέοντε νοήμασιν οἶκον ἔχητονἀνὴρ ἠδὲ γυνή· πόλλ’ ἄλγεα δυσμενέεσσι,
χάρματα δ’ εὐμενέτῃσι· μάλιστα δέ τ’ ἔκλυον αὐτοί.»

Οι δυο ομόφρονοι συζυγικοί ομηρικοί κίονες ξεχωριστοί
Γιατί ο Όμηρος λέει πως οι δυο σύζυγοι πρέπει να να στέκουν και μαζί και χωριστά σαν δύο κίονες στιβαροί και να ομονοούν να στηρίζουν ένα σπίτι μία οικογένεια μία οικοδομή;
Ακόμη και οι σύζυγοι πρέπει να έχουν το ζωτικό τους χώρο για να είναι και χωριστά και μαζί και η οικογένεια ευημερεί χωρίς ο ένας να πνιγεί τον άλλον και να την πληρώνει το παιδί. Ό Όμηρος έχει προβλέψει την αναγκαιότητα του ζωτικού χώρου των δύο συζύγων με την αντίστοιχη προσωπικότητα τους συμπληρωματική και όχι ανταγωνιστική και καταστροφική.
Ο προσωπικός χώρος ενός έμβιου όντος και ειδικά ανθρώπινου, αποτελείται από το σώμα του και τον αιθερικό ενεργειακό χώρο που το περιτυλίγει με όριο το άνοιγμα των χεριών και των ποδιών και κέντρο τον ομφαλό..
Αυτός είναι ο χώρος και τα όριά του μέσα στον οποίον επηρεάζεις τον άνθρωπο αν εισέλθεις εντός των ορίων. Και αυτός είναι ο λόγος που όταν πλησιάζουμε πολύ έναν άνθρωπο μπορεί να νιώσει ευχάριστα ή δυσάρεστα ειδικά όταν τον αγγίζουμε. Το βλέπουμε σε ένα παιδί που αντιδρά αυθόρμητα σε αυτό το άγγισμα και την εισβολή.
Ο ζωτικός χώρος ενός εμβρύου είναι μήτρα της μητέρας του και τα συναισθήματα της και η κατάσταση της μητέρας αποτυπώνονται στο έμβρυο και ακολουθούν το νεογέννητο μωρό δημιουργώντας έναν προσωπικό υποσυνείδητο χώρο, ομιχλώδες και βαλτώδες, όταν αυτές οι εμπειρίες είναι πραγματικά δυσάρεστες, όπως τις περισσότερες φορές επειδή το έμβρυο ζει μαζί με τη μητέρα του, ζει μαζί της με την αναπνοή της.
Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να προστατεύεται ιδιαίτερα η έγκυος γυναίκα και η μητέρα. Αποτελεί το μέλλον της κοινωνίας, τη βάση και τα γερά της θεμέλια. Και δυστυχώς αυτά τα θεμέλια είναι σαθρά με αποτέλεσμα όλη η κοινωνία να γκρεμίζεται σαν κάστρο στη άμμο μέσα σε μια βραδιά.
Αυτός είναι ο λόγος που η μητέρα και η έγκυος γυναίκα πρέπει να έχει το χώρο της για να είναι ήρεμη και να προστατεύεται όπως και το παιδί, ακόμη και από υπερβολική φωτογράφιση εκτεθειμένη σε δημόσια προβολή.
Ο ζωτικός χώρος σε έναν άνθρωπο είναι απαραίτητος να αναπτύξει την ατομικότητα του να μπορεί να έχει γνώμη άποψη κριτική σκέψη κρίση και διάκριση ως υπεύθυνος πολίτης εύρυθμης πολιτείας.
Όταν υπάρχει, δεν υπάρχει χωρικός χώρος για έναν άνθρωπο να ζήσει να σκεφτεί να ηρεμήσει δεν υπάρχει και σωστή Πολιτεία. Συνήθως δεν υπάρχει και χρόνος.
Ο πολίτης φτιάχνει την πολιτεία και η πολιτεία τον πολίτη σε αμφίδρομη διαλεκτική σχέση μεταξύ τους. Γιατί ο ζωτικός χώρος του πολίτη επηρεάζει το ζωτικό χώρο της πολιτείας και επηρεάζεται ή συντρίβεται μέσα σε μαζικοποιήσεις χειριστικές της κοινωνικής διαμόρφωσης, όπως βλέπουμε στα φαινόμενα του χουλιγκανισμού των γηπέδων της θρησκοληψίας, των κοινωνικών μέσων, των συναυλιών και των απέραντων σε μπαρ συνωστισμών.
Ο άνθρωπος χάνει την ατομικότητα του και μετατρέπεται σε έναν αγελαίο ον, έχει δηλαδή αγελαία ασυνειδησία και αντίδραση, όχι δράση.
Η αγελαία αυτή κατάσταση των ανθρώπων εξυπηρετεί μία διεφθαρμένη εξουσία που συντηρεί αυτά της αισθήματα αγελαιοποίησης γελοιοποίησης και μαζικοποίησης των ανθρώπων αλλά ποτέ μία σοφή ηγεσία.
Σε μία αγελαία κατάσταση οι άνθρωποι προσκυνούν έναν Θεό ή ένα Φύρερ ή ένα Γραμματέα, ή έναν Αυτοκράτορα και ουρλιάζουν και παραληρούν, σε μία όμως ατομική υπεύθυνη κατάσταση ενός πολίτη οι πολίτες είναι μαζί με τον ηγέτη τους, τον πρώτο μεταξύ ίσων, τον ακούν, τον συμβουλεύουν, τον συμβουλεύονται. Το κυριότερο τον εμπιστεύονται. Τον εμπιστεύονται γιατί έχει το πιο σημαντικό, την ακεραιότητα χαρακτήρος. Αυτό από το οποίο πάσχει σήμερα ολόκληρη η ανθρωπότητα. Η έλλειψη η απουσία χαρακτήρος και ζωτικού χώρου. Δεν είναι μόνο οι μαζικοποιημένοι καταναλωτές οπαδοί που κινούνται σαν συστάδες αμοιβάδων εδώ και εκεί και όπου τους ωθήσουν τα κοινωνικά μέσα που διαμορφώνουν τις ειδήσεις και δη, τις πρώτες, αλλά και οι υποτιθέμενοι αρχηγοί είναι μαζικοποιημένοι και χωρίς χώρο και χρόνο. Χώρο και χρόνο ούτε για να σκεφθούν. Κινούνται σαν ρομπότ μηχανικά λένε τις ίδιες ανοησίες παπαγαλίες, βγάζουν ηλίθιες φωτογραφίες με σκυλάκα και γατάκια, μας ενημερώνουν για τις μαγειρικές τους προτιμήσεις, ντύνονται το ίδιο ,με δεκάποντα γραβάτες και ζιβάγκο. Είναι συνέχεια συνωστισμένοι με κόσμο. Δεν έχουν προσωπικότητα γιατί δεν έχουν ούτε χώρο ούτε χρόνο. Φυσικά δεν έχουν ούτε χαρακτήρα.
Ο ζωτικός χώρος απασχόλησε ολοκληρωτικά καθεστώτα και απασχολεί και σήμερα νέες εκκολαπτόμενες αυτοκρατορίες γιατί οι άνθρωποι όταν στριμώχνονται καταφεύγουν σε μία επεκτατική πολιτική εναντίον των άλλων ανθρώπων. Και αυτό γιατί η εξουσία ζει σε βάρος του ζωτικού χώρου των ανθρώπων και τελικά σκάβει με την αμετροέπεια και την απληστία, τον λάκκο της και την μαύρη τρύπα που πέφτει μέσα.
Ο προσωπικός χώρος σε έναν άνθρωπο είναι απαραίτητος όχι μόνο για την σωματική του υγεία αλλά και την ψυχική και την πνευματική και όταν δεν υπάρχει, δεν έχουμε υγεία σε κανένα επίπεδο.
Ο κορωνοϊός ήρθε να μας δείξει ακριβώς αυτό το μεγάλο πρόβλημα της ανθρωπότητας της μαζικοποίησης και της εντατικοποίησης του συνωστισμού. Χιλιάδες άνθρωποι συνωστίζονται παντού δημιουργώντας μία συλλογική ασυνειδησία που καταστρέφει ολόκληρο τον πλανήτη μαζί με τα τελευταία ψήγματα της ατομικής ανθρώπινης συνείδησης. Η κατάληξη; Επιστροφή στην μαζικοποιημένη ανθρωπότητα και την αυτοκρατορία της ερμαφρόδιτης αμοιβάδας.

Οι Πολίτες είναι οι Κίονες που ομόφρονα στηρίζουν υπερασπίζουν την Πολιτεία τους, τον Ναό της Δημοκρατίας με πολιτική αγωγή ιθυφαλλικό λόγο και πυγμή. Για αυτό οι αρχαίοι ναοί είχαν ομόφρονες κίονες για να κρατούν την δημοκρατική οροφή. Ούτε τρούλους ούτε μιναρέδες ούτε πυραμίδες και τείχη τοίχους με μαζικοποιημένη παραγωγή.

Αστραία