Άνω κάτω, χθες οι πατριάρχες του Facebook μετά από τις σφυριές, το χτύπημα του Ηφαίστου με το σφυρί , άρχισαν να χτυπούν το κεφάλι τους στον τοίχο, με όλη αυτή την κατάσταση που έχουν φέρει σε μία ολόκληρη κοινωνία, διαφθορά διαπλοκή μεγάλη εγκληματικότητα, εγκλήματα ειδεχθή και πορνεία, ανεύθυνοι παντελώς αυτοί.
Έχουν κάνει και νόμο που απαλλάσσουν τον εαυτό τους, από κάθε ευθύνη ενώ, είναι πρώτοι και καλύτεροι στα βραβεία στα γκαλά και στα τραπέζια, εκεί που αλληλοβραβεύονται και αλληλοχειροκροτούνται μεταξύ τους και ευλογούν τα γένια τους και τις γραβάτες τους.
Ξέρεις, αγαπητό μου ημερολόγιο, γιατί φορούν γραβάτες οι πατριάρχες, από πότε και τι συμβολίζει;
Οι άνθρωποι γενικώς φορούν διάφορα πράγματα για λόγους πρακτικούς αλλά κυρίως για λόγους συμβολικούς τα οποία εξελίσσονται ανάμεσα στους αιώνες.
Πολλά από αυτά είναι σύμβολα εξουσίας και Status quo της κατεστημένης διαμόρφωσης των πραγμάτων.
Έτσι, από τις κορώνες των πατριαρχών και των βασιλέων φτάσαμε στα απλά καπέλα των λουομένων στις παραλίες.
Οι άνθρωποι, και ειδικά οι άντρες ,παλιά φορούσαν περικεφαλαία, γιατί πολεμούσαν σώμα με σώμα για να προφυλάξουν το κεφάλι τους. Διάσημοι με περικεφαλαία είναι, ο Περικλής ο Λεωνίδας, ο Αλέξανδρος ο Οδυσσέας ο Κολοκοτρώνης. Οι πατριάρχες επειδή δεν πολεμούσαν ποτέ (έχετε δει Πατριάρχη με περικεφαλαία, μόνο κορώνα ) , βάζουν τους άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, όπως και αρκετοί βασιλείς , βάζουν τους κορώνα στο κεφάλι τους με μεγάλη μισαλλοδοξία και εγωμανία.
Οι υπόλοιποι ΕΜΕΙΣ, κυκλοφορούμε με καπελάκια απλής διαλογής προστατεύοντας το άνω μέρος της κεφαλής.
Η γραβάτα έχει να κάνει με το λαιμό, ένα σημείο και κέντρο σημαντικό, γιατί είναι το κέντρο των αποφάσεων του ανθρώπου.
Παλιά τους σκλάβους και τους δούλους, τους περνούσαν ένα κολάρο στο λαιμό και τους σέρνανε με αυτό.
Πολλοί κράτησαν την ανάμνηση και κρεμούν διάφορες αλυσίδες κουδουνάκια και σταυρούς και….. μερικοί και ….μαντηλάκια.
Τα μαντηλάκια, είχαν ως σκοπό να προστατεύσουν αυτό το κέντρο των αποφάσεων, το τόσο σημαντικό. Το βασικό χρώμα αυτού του κέντρου είναι το πράσινο, είναι το χρώμα της Γης, πράσινο. Η γη είναι πράσινη, θάλασσα είναι γαλάζια και ο ήλιος είναι χρυσός, τα έχουμε ξαναπεί αυτά, μην μπερδεύουμε τα χρώματα και τα ενεργειακά τους κέντρα και φθάνουμε στου ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ το χρωματικό σοκ και την αλ τσαντίρι, τριχρωμία. Τρία χρώματα δύσκολα συνδυάζονται και δεν ρέει καλά, η χρωματική ακτινοβολία.

Αυτό, το κέντρο των αποφάσεων, με την πάροδο του χρόνου, έχει εξασθενήσει και τα αρσενικά, ιδίως πάσχουν από έλλειψη χρώματος, που όλο το φυσικό τους σώμα εξασθενεί. Για αυτό βλέπουμε σήμερα ανθρώπους που δεν θα μπορούσαν να κουβαλήσουν μία ασπίδα και ένα δόρυ και να πολεμήσουνε με αυτά, ούτε πέντε μέτρα ενώ, παλιά πολεμούσαν και διάνυαν χιλιόμετρα. Έχει μειωθεί η ενεργειακή μάζα και έχουν εξασθενήσει τα ενεργειακά αποθέματα. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, η διατροφή, η καθιστική ζωή τα πλαστικά, τα συντηρητικά οι ορμόνες, τα κάνουν πιο μειονεκτικά. Πέραν, του ότι καταστρέφουν τη γονιμότητα με αποτέλεσμα να κάνουν εισαγωγή «γονιμοποιητών » αφροασιατικών φυλών. Όλα τα προβλήματα στη βάση τους, είναι προβλήματα ενέργειας και απαιτούν το σωστό χειρισμό και την οικονομία της ενέργειας. ‘Οταν η ενέργεια να πέφτει συνεχώς, αυξάνεται η εντροπία και να φτάνει μέχρι πέλματα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα με αυτή και με αυτούς τους ανθρώπους. Δεν είναι μόνο ότι δεν θέλουν , είναι και ότι, δεν μπορούν, και επειδή δεν μπορούν δεν θέλουν κι όλας.
Η έλλειψη χρώματος, η «πείνα » για χρώμα, οδήγησε και στις χρωματικές επιλογές της γραβάτας επειδή το αυστηρό δυτικό ντύσιμο επιβάλλει μία μονοχρωμία και ένα αυστηρό κουστούμι. Στην πραγματικότητα τα κοστούμια και ειδικά με τα σφιχτά παντελόνια ,επιφέρουν πολλά προβλήματα στην κυκλοφορία του αίματος και καταστρέφουν την γονιμότητα των ανδρών. Οι παλιοί χιτώνες είχαν καλύτερη ενδυματολογική εργονομία.
Από τους Λουδοβίκους λοιπόν και τους Κροάτες καθιερώθηκε, η γραβάτα ως στάτους Κβο της Νέας Τάξης πραγμάτων, μέχρι την γραβάτα του Mr Smith πρωταγωνιστή στο Matrix και των Golden boys της Wall Street ως ένδυμα ενδυματολογικό.
Οι περισσότεροι άντρες καταλήξανε «πατριάρχες » των χρηματιστηρίων με τα κουστουμάκια τους και τις γραβάτες τους, όλοι Mr Smith να παπαγαλίζουν οικονομικές θεωρίες και να πουλάνε στυλό σαν το λύκο της Wall Street με τον υπέροχο Λεονάρντο ντι Κάπριο στην εξαιρετική ερμηνεία.
Όσο πιο σφιχτή η γραβάτα, τόσο πιο ισχυρή η περσόνα, η δημόσια εικόνα, τόσο πιο πολύ το άτομο εγκλωβίζεται ξένο σε αυτό το σιδηρούν προσωπείο.
Αλλά το πρόβλημα δεν είναι αυτό, είναι ακόμη μεγαλύτερο και πιο σημαντικό και το πληρώνουμε όλοι.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι με αδύναμο και ανεπαρκή, το κέντρο των αποφάσεων, στο λαιμό, δεν μπορούν να πάρουν αποφάσεις, όχι μόνο δεν μπορούν να πάρουν την ευθύνη, δεν μπορούν να πάρουν αποφάσεις.

Το πιο δύσκολο πράγμα για έναν άνθρωπο σήμερα είναι να πάρει μία απόφαση, δειλός, άτολμος ευθυνόφοβος και αβέβαιος, ένας μικρός Μήτσος. Πέραν τούτου, δεν έχει μία σταθερή γνώμη και απόφαση, άλλη απόφαση παίρνει το πρωί, άλλη το μεσημέρι και άλλη το βράδυ. Αυτή ειδικά η εσωτερική διχογνωμία καταστρέφει και το μυαλό και το σώμα χωρίς αργοπορία.
Άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι τον πρώτο Μνηστήρα που σημάδεψε ο Οδυσσέας, ήταν ο Αντίνοος και ήταν στο λαιμό, γιατί αυτό τον τρόπο πήρε το κέντρο των αποφάσεων στα χέρια του.
Αυτή η αδυναμία, τους οδηγεί στο να μεταθέτουν συνεχώς το πρόβλημα στο διηνεκές και να φτιάχνουν συνέχεια άλλους οργανισμούς μαζί με τα αποτυχημένα συνεδρία που συνήθως κάνουν
Έτσι έχουμε πολύ μεγάλους οργανισμούς ιδρύματα, οργανώσεις και ένα πρόβλημα αποφάσεων που μετατίθεται συνεχώς σε κυλιόμενη σκάλα και σε κινούμενη άμμο.
Αυτοί οι οργανισμοί είναι πάρα πολλοί και στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και παγκοσμίως .Πληρώνονται πάρα πολύ καλά, στο να κάνουν απολύτως τίποτα και να κρατάν όλοι τον κόσμο και την ανθρωπότητα σε χαμηλά ενεργειακά ποσοστά, γιατί καταναλώνουν μεγάλα ενεργειακά αποφθέγματα και κάνουν έξοδα πολλά.
Δεν ξέρουν, από οικονομία τίποτα, αγαπητό μου ημερολόγιο, μόνο λόγια μεγάλα παχιά και πολλά.
Οικονομία είναι αυτό που λέει η ίδια η λέξη, οι νόμοι του ΟΙΚΟΥ, του σπιτιού, οι νόμοι της ύλης.
Τρώνε και πίνουνε του σκασμού, κατασπαταλούν τα ενεργειακά αποθέματα της γης, ληστρικά επιδεικτικά και οδηγούν όλη την ανθρωπότητα στο τέλος της και τον αφανισμό της.
Και τι γίνεται, αγαπητό μου ημερολόγιο, με αυτούς που δεν φορούν γραβάτα ,την ανεμίζουν και φορούν ζιβάγκο;
Είναι πιο καλύτεροι και αποτελεσματικοί
Όχι, αυτή είναι οι ΙΡΟΙ της εξουσίας , μανδαρίνοι, δεν έχουν εξουσία, τους χρησιμοποιούν απλώς για να κάνουν τις δουλειές τους, την βρώμικη δουλειά της εξουσίας. Δεν έχουν την εξουσία για αυτό και δεν φορούν γραβάτα, έχουν όμως τη μεγάλη ανοησία και του εαυτού του, απουσία
ΕΜΕΙΣ, όμως αγαπητό μου ημερολόγιο, θα συνεχίσουμε τον χορό, με ένα μαντηλάκι καλαματιανό
μερικές φορές και γύρω από το λαιμό και κατά προτίμηση …..πράσινο

Αστραία

με ορατούς και αόρατους εχθρούς

Ν’ αγαπάς την ευθύνη να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω. Ν.Καζαντζάκης
Ο αόρατος εχθρός είναι μία πολύ ωραία ταινία, όχι πολύ γνωστή, με πρωταγωνίστρια την εξαίρετη ηθοποιό Έλεν Μίρρεν.
Διαπραγματεύεται σύγχρονα θέματα με σύγχρονα προβλήματα και προβληματισμούς στο σύγχρονο πόλεμο της τεχνολογίας της διεθνούς τρομοκρατίας και των ντρόουνς που όλα και όλοι παρακολουθούνται και ας απορούν μερικοί «αν αφοδεύουν οι αρκούδες στο δάσος» Ο Όργουελ αποδεικνύεται προφητικός, όπως ο καθε οξυδερκής συγγραφέας και αρθογράφος.
Η ταινία θέτει ένα σημαντικό ερώτημα:
Ποιος τελικά έχει την ευθύνη σε ότι συμβαίνει στον κόσμο αυτό;
Ποιος παίρνει την απόφαση;
Η συνταγματάρχης Κατερίνα Πάουερ δεν έχει το περιθώριο χρόνου, πρέπει να αποφασίσει σε ελάχιστο χρόνο για την ρίψη της βόμβας εξουδετέρωσης των τρομοκρατών.
Ένα κοριτσάκι όμως που παίζει ξένοιαστα και πουλάει τα ψωμιά του θέτει και το μεγάλο δίλημμα.
Συνεδριάσεις επί των συνεδριάσεων, ατελείωτες συνεδριάσεις όπως βλέπουμε συνήθως στα διάφορα Eurogroup, γκρουπ συνέδρια και παγκόσμια forum . Η απόφαση όμως μετατίθεται συνεχώς μαζί με την ευθύνη.
Έχετε δει ποτέ συνέδριο να αποφασίζει για τίποτα το ουσιαστικό εκτός από τις φωτό και την αυτάρεσκη ποροβολή των συνέδρων;
Έχετε δει ποτέ κανένα αποτέλεσμα χειροπιαστό από κάποιο συνέδριο;
Έχετε δει ποτέ καμία λύση του προβλήματος από κάποιο συνέδριο πέρα από ατέλειωτες φλυαρίες;
Έτσι και στην ταινία. Δεν μπορούν να πάρουν απόφαση. Ψάχνουν τον Υπουργό που είναι στην τουαλέτα, τον βουλευτή που είναι διακοπές ταξίδι, τον Πρωθυπουργό που είναι άφαντος, έχουν συμβούλους ψυχολόγους ΜΚΟ αλλά, απόφαση δεν μπορούν να πάρουν .
Κανείς δεν μπορεί να πάρει απόφαση γιατί κανείς δεν μπορεί να αναλάβει την ευθύνη.
Αυτό είναι ένα τεράστιο θέμα και ένα τεράστιο πρόβλημα που αναδύεται πλέον σε παγκόσμιο επίπεδο Το πρόβλημα της απόφασης και το πρόβλημα της ευθύνης.
Πολλοί οργανισμοί πολλές οργανώσεις πολλά συμβούλια πολλά συνέδρια πολλά γραφεία πολλοί σύμβουλοι αλλά αποφάσεις ελάχιστες και το κυριότερο ευθύνη καμία.
Κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη που μετατίθεται συνεχώς από τον έναν στον άλλον οργανισμό και από το ένα γραφείο στο άλλο.
Το αποτέλεσμα αφήνεται πλέον στο χώρο της τυχαιότητας των συμπτώσεων και της ανευθυνότητας. Όλα οδηγούνται στον αυτόματο πιλότο ο οποίος καθορίζει τις γεωπολιτικές εξελίξεις μαζί με τις φυσιοκρατικές.
Όσο πιο μεγαλώνει κάτι τόσο πιο δύσκολο είναι να πάρει αποφάσεις και να ελέγξει την κυριαρχία του. Αυτό βλέπουμε συμβαίνει σε μεγάλες αυτοκρατορίες οι οποίες αυτοκαταστρέφονται σταδιακά και ανήκει στους ρυθμιστικούς παράγοντες του σύμπαντος που αυτοσυντηρείται.
Και έχει συμβεί πλειστάκις …. συμβαίνει και τώρα. Ας απολαύσουμε την διδακτική ταινία

Το Eye in the Sky είναι μια βρετανική ταινία θρίλερ του 2015 με πρωταγωνιστές τους Helen Mirren , Aaron Paul , Alan Rickman και Barkhad Abdi . Η ταινία ξεκινά στο Ναϊρόμπι της Κένυας , όπου η Alia Mo’Allim, ένα νεαρό κορίτσι, στροβιλίζει ένα χούλα χουπ στην αυλή της.
Η συνταγματάρχης του βρετανικού στρατού Katherine Powell ξυπνά και ακούει ότι ένας μυστικός πράκτορας Βρετανός/Κενυάτης δολοφονήθηκε από την ομάδα Al-Shabaab . Από το Αρχηγείο του Northwood αναλαμβάνει τη διοίκηση μιας αποστολής για τη σύλληψη τριών από τους δέκα υψηλόβαθμους ηγέτες της Al-Shabaab, οι οποίοι συναντώνται σε ένα καταφύγιο στο Ναϊρόμπι.
Μια πολυεθνική ομάδα εργάζεται στην αποστολή σύλληψης, που συνδέονται μεταξύ τους με συστήματα βίντεο και φωνής. Η εναέρια επιτήρηση παρέχεται από ένα drone της USAF MQ-9 Reaper που ελέγχεται από την αεροπορική βάση Creech στη Νεβάδα από τον υπολοχαγό Steve Watts. Μυστικοί πράκτορες πεδίου της Κένυας, συμπεριλαμβανομένου του Jama Farah, χρησιμοποιούν κάμερες μικρού βεληνεκούς ορνιθόπτερ και εντομοτοπτέρων για να συνδεθούν στην επίγεια νοημοσύνη. Οι ειδικές δυνάμεις της Κένυας βρίσκονται κοντά για να κάνουν τη σύλληψη. Η αναγνώριση προσώπου για τον εντοπισμό ανθρώπινων στόχων γίνεται στο Joint Intelligence Center Pacific στο Pearl Harbor στη Χαβάη . Η αποστολή επιβλέπεται στο Ηνωμένο Βασίλειο από μια συνάντηση COBRA που περιλαμβάνει τον Βρετανό Αντιστράτηγο Φρανκ Μπένσον, δύο πλήρεις υπουργούς της κυβέρνησης και έναν υπουργικό υφυπουργό.

Η απόφαση και η ευθύνη κάτω από το μάτι του Αετού με ορατούς και αόρατους εχθρούς είναι πάντα μια δύσκολη ηράκλεια επιλογή για λίγους……

Αστραία

Οι αποφάσεις σοφής ηγεσίας

Στον τόπο μας, έχομε την συνήθεια να συζητούμε πολύ, για να μην παίρνομε αποφάσεις που συνεπάγονται ευθύνες. Κωνσταντίνος Καραμανλής

Οι αποφάσεις είναι μία δύσκολη θέση  στην οποία  βρέθηκε ο homo sapiens από την εποχή που στάθηκε όρθιος και άρχισε να σκέπτεται γιατί έπρεπε να τις πάρει. Είναι δύσκολες γιατί απαιτούν μία αρμονία και ισορροπία εσωτερική και μία συναίνεση συγκατάθεση εξωτερική.
Οι σωστές αποφάσεις κυοφορούνται μέσα στη σιωπή  και στην ενόραση λαμβάνοντας όλα τα δεδομένα σε επαγωγικές και αναγωγικές σκέψεις και συλλογισμούς. Όταν ανακοινώνονται με την ομιλία έχουν πλέον παρθεί και είναι συνήθως αμετάκλητες.
Ο άνθρωπος από τη στιγμή που ενηλικιωθεί είναι υποχρεωμένος να παίρνει συνεχώς αποφάσεις. Αυτά είναι τα όρια και τα φτερά της ελευθερίας του, αλλά και της δυστυχίας του.
Όσο είναι παιδί τις  περισσότερες αποφάσεις τις παίρνουν οι υπεύθυνοι για αυτόν, γονείς πολιτεία και παιδαγωγοί γιατί πρέπει να προστατευτεί.
Αν κάτι τρέμουν κυριολεκτικά οι περισσότεροι άνθρωποι είναι να πάρουν μία απόφαση και από αυτό το γεγονός όλη η κοινωνία νοσεί.
Οι λόγοι που οι περισσότεροι άνθρωποι και φοβούνται και δεν μπορούν να πάρουν απόφαση είναι κυρίως τρεις:
1. Χαμηλό ποσοστό ενέργειας. Όσο λιγότερη ενέργεια διαθέτει ένας άνθρωπος και την καταναλώνει σε ηλίθιες ορνιθοασχολίες με αποτέλεσμα  η ενέργεια να φτάνει το πολύ μέχρι τα πέλματα  που φωτοζωεί, τόσο  αδυνατεί να πάρει μία απόφαση και να κατανοήσει αυτή.
2.  Η αμφιγνωμία  και η αντιφατική πολυγνωμία.  Οι περισσότεροι άνθρωποι ταλαντεύονται και αμφιταλαντεύονται μεταξύ της μιας και της άλλης γνώμης που έχουν, μία το πρωί, μία το βράδυ και ίσως άλλη μία το μεσημέρι, καθώς άγονται και φέρονται από τις εντυπώσεις με αποτέλεσμα να συντρίβονται ανάμεσα στη Σκύλλα και στη Χάρυβδη σε πλαστά διλήμματα και  τριλήμματα. Η  διαρκής συνεχής αμφιγνωμία έχει και καταστροφικά αποτελέσματα για την υγεία του ατόμου γιατί διαλύει το ανοσοποιητικό σύστημα μαζί με την  μετέωρη αναποφασιστικότητα χωρίς το βήμα του πελαργού.
3. Η ανευθυνότητα. Οι περισσότεροι άνθρωποι επειδή δεν είναι ενηλικιώνονται ποτέ και παραμένουν νήπιοι  «μωρά» ακόμη και όταν  ξεμωραίνονται  σαν υπερήλικες, δεν αναλαμβάνουν ποτέ την ευθύνη της ύπαρξης τους των λόγων τους των σκέψεων τους και των αποφάσεων τους.
Για το λόγο αυτό μεταθέτουν την ευθύνη σε άλλους οργανισμούς θεσμούς κυβερνητικούς εξουσιαστικούς και παραμένουν εγκλωβισμένοι σε μία άχαρη και στείρα αντιπολίτευση, αντιπαράθεση για την αντιπαράθεση και σε μία ατελείωτη γκρίνια και μεμψιμοιρία γκρινιάζοντας συνεχώς για όλα.
Παλαιότερα, επειδή οι πραγματικοί αρχηγοί ήταν και φυσικοί ηγέτες, εξαιτίας του υψηλού ενεργειακού αποθέματος που διέθεταν και τους επέτρεπαν να παίρνουν και τις κατάλληλες αποφάσεις και όχι εξαιτίας πλαστών τίτλων πτυχίων και μεταπτυχιακών,  οι αποφάσεις μπορούσα να παρθούν και παίρνονταν άμεσα δυναμικά και αποφασιστικά.
Επειδή η ενέργεια ήταν ψηλά ,τουλάχιστον έφτανε μέχρι το λαιμό που είναι το κέντρο των αποφάσεων, αυτό λειτουργούσε αποτελεσματικά.
Πέφτοντας η ενέργεια και εξαιτίας της εντροπίας αλλά, και εξαιτίας της κακής διαχείρισης  μιας κακής  εξουσίας με αμετροέπεια και υπερβολή, οι αποφάσεις κατέληξαν μια  δύσκολη αποστολή.
Φτάσαμε στο σημείο να έχουμε υπεράριθμους οργανισμούς, δαιδαλώδη κτίρια υπερπολυτελή, υπεράριθμους αξιωματούχος υπεράριθμους  υπουργούς  υπεράριθμους συμβούλους  και κανείς να μην μπορεί να πάρει μία σωστή γρήγορη και δίκαιη απόφαση.
Το αποτέλεσμα είναι εμφανές τόσο στη δικαιοσύνη που με την πολυνομία των νομών της έχει καταλήξει  παράνομη και αργεί και καθυστερεί και ποτέ δεν παίρνει μία δίκαιη απόφαση σωστή αλλά, και στα συνεχή ατελείωτα συνέδρια group ευρώ group (το είδαμε και αυτό) καθώς και στις ατέρμονες συζητήσεις συναντήσεις και τα πήγαινε-έλα αξιωματούχων υπουργών πρόεδρων και πρωθυπουργών μεταξύ τους, που ποτέ δεν καταλήγουν κάπου απλά και ξεκάθαρα. Πηγαινοέρχονται σε συνεχή  σπάταλα ταξίδια και ανταλλάσσουν αβροφροσύνες με μπόλικες φωτογραφίες και πολλά λόγια χωρίς ουσία και αποτέλεσμα.
Ο λαιμός είναι το κέντρο των αποφάσεων και βρίσκεται εκεί ο θυρεοειδής αδήν πολύ σημαντικός για τη λήψη των σωστών. Θυρεοειδής ονομάστηκε το 1656 από τον Warton εξαιτίας του σχήματός του, που μοιάζει με ασπίδα (θυρεός = ασπίς). Είναι το Υ που σχηματίζεται και δείχνει την απόφαση του Ηρακλή μπροστά στην Κακία και την Αρετή. Οι εύκολες αποφάσεις  στην αρχή οδηγούν σε  ένα αδιέξοδο και μια παρακμή. Μαλθακώνουν τον άνθρωπο χαμηλώνουν το πνεύμα το φτωχαίνουν. Οι δύσκολες περνούν μέσα από σίδηρο και πυρά αλλά στο τέλος αυτό μένει  καθαρή δύναμη και  πυγμή.

Παλαιότερα κυκλοφόρησε ευρέως από τους γνωστούς κύκλους της  σκιάς και της παρασκιάς ένα κείμενο μου, αλλοιωμένο και λογοκλοπημένο. Αυτό με τα ονόματα των μνηστήρων και τι κάνει ο Οδυσσέας όταν επιστρέφει στην Ιθάκη που παίρνει το κέντρο των αποφάσεων στα χέρια του και τοξεύει τον Αντίνοο με ένα βέλος στο λαιμό καταλήγοντας πως ο Αντίνοος είναι τα ΜΜΕ. Φυσικά και τα ΜΜΕ είναι ένα είδος Μνηστήρα, αλλά οι αποφάσεις, δεν παίρνονται από τα ΜΜΕ. Εκτελούνται. Οι αποφάσεις παίρνονται  και οι εντολές δίνονται από αρχηγικούς Μνηστήρες. Οι αγήνορες Μνηστήρες  έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό πέρα από  τη ασυδοσία. Είναι και  ήταν συνδεμένοι με τα ιερατεία.
Το κέντρο των αποφάσεων είναι η Δήμητρα  Γαία  γιατί κάπου η απόφαση πρέπει να στερεωθεί, είναι τα Ελευσίνια μυστήρια, ο Ταύρος.
Ο λαιμός του Ταύρου είναι διάσημος από την ακμή της  Λεμουρίας  με τα ιερά ζώα της αγελάδες και βοοειδή μέχρι την ταυροφονία  των Ιβήρων και τα ταυροκαθάψια των Μινωιτών στο λυκόφως της Ατλαντίδας.
Και ο άνθρωπος αλλά και μία χώρα, έχει τα ενεργειακά κέντρα του  «σώματος» της. Έτσι η πρωτεύουσα, η Εστία, το κέντρο βάρους της ισορροπίας πρέπει να βρίσκεται στο κέντρο της κοντά στον ομφαλό.
Το γεγονός ότι το ενεργειακό κέντρο της Ελευσίνας κατέληξε σε αυτό το χάλι με  μία οικολογική καταστροφή  σκουπιδότοπο δείχνει πώς οι αποφάσεις στην Ελλάδα και για την Ελλάδα δεν παίρνονται σωστά και με τον καλύτερο τρόπο.
Απουσιάζει η διαύγεια η σοφία η αρμονία η ομογνωμία και η καλή ροή της ενέργειας ανθρώπων πολιτών και πολιτείας.
Αυτό το γεγονός θα πρέπει να διορθωθεί αν θέλουμε να έχουμε  τις σωστές αποφάσεις με τη σωστή δυναμική.
Απόφαση σημαίνει υπευθυνότητα, υπευθυνότητα σημαίνει συνέπεια λόγων και πράξεων, δράσης και σκέψεων, καθαρότητα.
Χωρίς αυτή δεν υπάρχει καμία απόφαση  που να είναι σωστή.

Η σωστή απόφαση είναι ένας  «Ταύρος» που θα πιάσεις από τα κέρατα σαν τον Ηρακλή χορεύοντας τον ενεργειακό χορό των ταυροκαθαψίων για να  φθάσεις στο λαιμό του ♉.Μην μπαίνεις στο ρινγκ αν δεν είσαι αποφασισμένος να παλέψεις ( αποφασιστικά ) και τους δώδεκα γύρους. Κλιντ Ήστγουντ

Μη μπαίνεις….

Αστραία