μη χτίζεις πόλεις και πολυκατοικίες στην άμμο…τον Καιρό του Τόξου

Το Ελληνικό τόξο είναι μια από τις πιο ενεργές σεισμικές ζώνες στη δυτική Ευρασία. Ήταν τακτικά η πηγή σεισμών μεγέθους 7 τα τελευταία εκατό χρόνια της οργανοληπτικής καταγραφής και η τοποθεσία όπου έλαβαν χώρα τουλάχιστον δύο ιστορικά γεγονότα που ήταν πιθανώς περίπου μεγέθους 8 ή περισσότερο, ο σεισμός της Κρήτης του 365, ο σεισμός της Κρήτης το 1303 και ο σεισμός στη Ρόδο το 1856.
Όταν θα αρχίσουν να ζωντανεύουν οι λέξεις και να ενεργοποιούνται τα τόξα, θα χορεύομε όλοι τον χορό της Γαίας και κανείς δεν θα μπορεί να κρυφτεί κάπου, είτε είναι χορευτής καλός είτε δεν ξέρει καθόλου χορό,
Ως κατεξοχήν ηφαιστειογενής, χώρα του Ήφαιστου και σεισμογενής χώρα, η Ελλάδα, είναι όχι μόνο Heartland αλλά και limland μπροστά στο Eλληνικό Tόξο του Aιγαίου. Απαιτεί πολύ προσεκτική αρχιτεκτονική κτιρίων, σχεδιασμό πόλεων, αυστηρή πολεοδομία και ρυμοτομία αρμονική, πράγμα που απουσιάζει παντελώς από τα τελευταία χρόνια με την ολέθρια των κυβερνήσεων της, τακτική.
Ο εθνικός μας τσιμενάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής με ανύπαρκτη οικολογική συνείδηση, τσιμέντωσε την Ελλάδα βγάζοντας την από τον γύψο, δημιουργώντας αυτά τα εκτρώματα κτίρια ντροπής και πλουτίζοντας οι εργολάβοι των κηδειών, φίλοι του. Ο επαρχιώτης Σερραίος που προσκυνούν σήμερα στον τάφο του οι αρχιτέκτονες της διαπλοκής, μετέφερε » το χωριό» που κουβαλούσε στην πόλη, αντί να μεταφέρει την πόλη και την πολιτική συνείδηση στο χωριό και να το φτιάξει όμορφο με όμορφους πολίτες.
Το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό, ερήμωσε την ύπαιθρο, τα χωριά και έφτιαξε τις πόλεις ΤΕΡΑΤΑ με μια Λερναία Ύδρα υδροκεφαλισμό.
Ο μποεμ ζεν πρεμιέ, Παπανδρέου συνέχισε στον ίδιο σκοπό χορεύοντας μποέμικα σε γλυκειά ντόλτσε βίτα: ρίξε στο κορμί μου σπίρτο να πυρποληθώ και εμείς σήμερα χορεύουμε στα δάνεια και στα μνημόνια καρσιλαμά χρεωμένοι μέχρι το λαιμό.
Ο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ένας αδύναμος κρίκος, άχαρος, άτολμος και αυτός συνέχισε στον ίδιο ρυθμό χωρίς καμία τόλμη για κάτι πιο ριζοσπαστικό.
Αυτοί ήταν οι κυβερνήτες και οι κυβερνήσεις που μας κυβέρνησαν τον καιρό των παχέων αγελάδων και φάγανε όλες τις αγελάδες και τα βόδια μέχρι τον ισχνό καιρό της ερημοποίησης των μνημονίων.
Αυτό που επείγει τώρα να γίνει άμεσα είναι: Αποκέντρωση, αποαστικοποίηση, μείωση της γραφειοκρατίας του υδροκεφαλισμού και αναζωογόνηση της υπαίθρου, επιστροφή των πολιτών στη φύση και δημιουργία όμορφων μικρών πόλεων και κατοικιών από την αρχή, ανθεκτικών στο σεισμό.
Αυτό πρέπει να κάνει μία σωστή κυβέρνηση, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες της και οι ψηφοφόροι να αναλάβουν τις δικές τους, επιβιώνοντας στο survivor.gr για να μην διαιωνίζουν αυτό τον κακοφορμισμό και να μην στρουθοκαμηλίζουν στην έρημο ανόητων ριάλιτι στην άνοδο της ανευθυνότητος.Η μελέτη της Ιστορίας μας διδάσκει πολλά, αλλά η σπουδή της Γεωλογίας μας μαθαίνει να επιβιώνουμε με τη φύση αρμονικά.

Καλού κακού…. ας μάθουμε να χορεύουμε και κανένα ταγκό….γιατί η Γη είναι πολύ χορευταρού και η Φύση αδυσώπητη για ανόητους ανθρωπίδες του θολού νερού.

Αστραία

Η πολιτική αγωγή της συνείδησης του πολίτη
Ζούμε σε έναν κόσμο ορίων και ταξιδεύουμε σε ένα άπειρο σύμπαν κύκλων
συλλογικά και από ατομικά
Ατομικός αριθμός ονομάζεται στην επιστήμη της χημείας και της φυσικής, ο αριθμός των πρωτονίων του πυρήνα ενός ατόμου. Είναι χαρακτηριστικό κάθε χημικού στοιχείου, μιας και είναι αυτό που καθορίζει την ταυτότητά του. Συμβολίζεται διεθνώς με το γράμμα Ζ. Ο ατομικός αριθμός εκφράζει επίσης και τον αριθμό των ηλεκτρονίων ενός ουδέτερου ατόμου, καθώς στα ουδέτερα άτομα ο αριθμός των πρωτονίων και των ηλεκτρονίων είναι ίσος.
Ατομικότητα και συλλογικότητα, αυτή τη διπλή ιδιότητα την κατέχει μόνο το ανθρώπινο είδος και όχι πάντα και πάντοτε. Ξεκινώντας από το πρώτο άτομο του Υδρογόνου και φτάνοντας μέχρι τα 118 χημικά στοιχεία του συλλογικού περιοδικού πίνακα, ο άνθρωπος όπως και τα ζώα και τα φυτά δεν είχε πάντα ατομική συνείδηση. Από την συλλογική, σε ομάδες και σε αγέλες όπως οι αμοιβάδες και τα φυτά σε συστάδες, έφθασε στην ατομική συνείδηση και ευθύνη.
Οι λίγοι που ξεχώριζαν από την ομάδα και την αγέλη γινόταν αρχηγοί. Οφειλόταν κυρίως στο περίσσευμα της ενέργειας που διέθεταν και σε τίποτα άλλο. Αυτό δεν μπορούσε ούτε να υποκριθεί ούτε να κρυφτεί. Ή το είχαν και το διέθεταν ή δεν το είχαν και δεν το διέθεταν. Το κυριότερο όμως που είχαν, ήταν η Ευθύνη. Είχαν την Ευθύνη και την αναλάμβαναν εξ ολοκλήρου. Αρχηγός χωρίς ευθύνη δεν είναι αρχηγός. Είναι απατεώνας και κλόουν, ένας παλιάτσος.
Μετά ακολούθησαν οι κάλπικοι αρχηγοί, οι οποίοι γίνονται αρχηγοί με ψεύτικα και κάλπικα διαβατήρια σε κάλπες εικονικής πραγματικότητας, διότι δεν διέθεταν την ενέργεια που θα τους έδινε το σκήπτρο της σωστής ηγεσίας και κατέληγαν σε μία άθλια διεφθαρμένη εξουσία. Για αυτό και οδηγούμαστε σε αυτό το χάλι και στο θάνατο εξαιτίας της εντροπίας. Ούτε αρχηγοί ούτε ευθύνη.
Οι απατεώνες μαζικοποιημένοι ψηφοφόροι εκλέγουν τους απατεώνες αρχηγούς ή τους ανέχονται
σε έλλειμμα ενεργειακής απάτης και κλοπής. Οι χειρότεροι, εκλέγουν τους χειρότερους, αν κρίνουμε από την σημερινή εκλογική κατάσταση, ψηφοφόρων και εκλεγμένων αρχηγών. Το κοινό χαρακτηριστικό είναι η απουσία ευθύνης. Κανείς δεν έχει την ευθύνη, κανείς δεν την αναλαμβάνει. Όλοι ανεύθυνοι, ψηφοφόροι και αρχηγοί σε ένα χαζοχαρούμενο πάρτι στρουθοκαμηλισμού και χυδαίου επικουρισμού των τηλεριάλιτι.
Τον κυβερνήτη μιας πόλης και μιας πολιτείας, δεν τον εκλέγεις γιατί είναι από τζάκι, είναι γιος πρώην Πρωθυπουργού, έχει το επικοινωνιακό χάρισμα της αερολογίας και μπουρδολογίας, έχει περιουσία ανεκτίμητης οφσόρ, γυμνάζεται στα πάρκα με ποδήλατα, τραγουδάει καλά στα 16 μπάνια του και μιλάει καλά Αγγλικά, έχει πλούσια βιογραφικά περνώντας από όλα τα τάγματα, κυκλοφορεί με Ferrari, είναι Μις υφήλιος, φοράει ζιβάγκο και γραβάτα, είναι ευσεβής ορθόδοξος ή άθεος ευσεβής κομμουνιστής, ανεβάζει φωτογραφίες στο Instagram με συνταγές, selfie με γατάκια και σκυλάκια και σου υπόσχεται ότι θα σου δώσει 10 ευρώ αύξηση στη σύνταξη, ποτάμι στη Λάρισα και 350 ευρώ επίδομα στον άνεργο πτυχίο πτυχιούχο γιο με μεταπτυχιακό.
Τον κυβερνήτη, τον εκλεγείς για έναν και μοναδικό λόγο: Ότι έχει την ακεραιότητα του χαρακτήρα, σου εγγυάται για αυτό με την ζωή του, είναι δίκαιος και σωστός για να κυβερνήσει αυτό το πλοίο της Πολιτείας. Του εμπιστεύεσαι το τιμόνι και το πλοίο και όχι να το ρίξει σε ύφαλο σκόπελο και γκρεμό.
Η ατομικότητα όπως μας διδάσκει η χημεία και η φυσική είναι ο ιδιαίτερος αριθμός ενός χημικού στοιχείου, η ταυτότητά του. Το χημικό αυτό στοιχείο μπορεί να ενωθεί με άλλα άτομα ίδια με αυτό, όπως παραδείγματος χάρη το οξυγόνο και να σχηματίσει το μόριο του οξυγόνου και το χλώριο το μόριο του χλωρίου. Αυτές είναι οι ομοφυλοφιλικές πλατωνικές σχέσεις των χημικών στοιχείων γιατί δεν παράγεται κάτι νέο και διαφορετικό μεταξύ ενώσεων δύο ομοίων στοιχείων αλλά το ίδιο, παράγεται ως μόριο.
Υπάρχουν και οι ετεροφυλικές, οι ερωτικές. που συνάπτουν γάμο και γενούν παιδιά, άλατα όπως η ένωση του νατρίου και του χλωρίου με παιδί το χλωριούχο νάτριο, το αλάτι δηλαδή. Παίρνουν αυτό που τους λείπει και δίνουν αυτό από τους περισσεύει.
Φυσικά υπάρχουν και τα μοναχικά χημικά στοιχεία, οι αριστοκράτες του περιοδικού πίνακα, όπως είναι τα ευγενή αέρια που δεν συνάπτουν εύκολα σχέσεις για τον απλούστατο λόγο ότι είναι αυτάρκη ( όχι ερμαφρόδιτα ) και έχουν την εξωτερική οριακή στιβάδα πλήρη συμπληρωμένη με 8 ηλεκτρόνια σε αυτή. 8 ο αριθμός με το όρθιο άπειρον σύμπαν το ιθυφαλλικό.
Και το σύμπαν και ο κόσμος και τα δέντρα και τα ζώα και ο άνθρωπος φυσικά αποτελούνται από αυτά τα χημικά στοιχεία σε διάφορες αναλογίες που δεν τα κάνουν όμως όλα τα όντα λογικά.
Το ανθρώπινο είδος εξελίχθηκε μέσω των ανθρωπίδων και όλες οι άνθρωποι δεν επέζησαν κατά τον ρουν της γεωλογικής ιστορίας. Μερικοί έχουν εξαφανιστεί όπως και ο ιρέκτους και ο χαμπίλις.
Η ατομικότητα δημιουργεί το άτομο, δηλαδή τον πολίτη, άτομο και μέλος της πολιτείας και της συλλογικής συνείδησης, υπεύθυνο και ενήλικα. Ο πολίτης δεν είναι μωρός, νήπιος, υπήκοος κανενός Μεγάλου Ύπατου Αυλάρχη και δεν είναι και δούλος κάποιου καλού Ποιμένα Θεού. Είναι ένα σκεπτόμενο ον και η ατομικότητα του συμβαδίζει με την συλλογική, σε ένα λεπτό όριο ισορροπίας δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Δηλαδή δεν έχει μόνο υποχρεώσεις, έχει και δικαιώματα και δεν έχει μόνο δικαιώματα αλλά έχει και υποχρεώσεις.
Ο πολίτης δεν ανήκει σε κάποια αγέλη, δεν είναι αγελαίο ον, για αυτό και δεν θα τον βρεις να συχνάζει σε ιδεολογίες και συστήματα που προωθούν την αγελαιότητα και τη μαζική συνείδηση σωρηδόν και μαζικώς. Διαθέτει κριτική σκέψη και κριτική ικανότητα διάκριση σύνεση και ωριμότητα. Ο πολίτης ανήκει στο εξελιγμένο είδος του ανθρώπου του homo sapiens, γιατί χωρίς σοφία και χωρίς ευφυία δεν υπάρχει πολίτης και κατά αναλογία Πολιτεία. Μπορεί να υπάρχει σωρός μάζα και συστάδα, αλλά όχι πολίτης.
Η ανθρωπότητα πέρασε από διάφορες φάσεις συλλογικής και ατομικής συνείδησης σε αμοιβαία σχέση μεταξύ τους αλληλεπίδρασης και αλληλεξάρτησης.
Την πρώτη φορά που αναδείχθηκε αυτό το είδος του ανθρώπου με ιδιαίτερο κόπο και τρόπο υπήρξε στην Αρχαία Ελλάδα που είναι η κοιτίδα του. Ανέδειξε αυτό, που όλοι οι έννοες άνθρωποι σήμερα γνωρίζουν αναγνωρίζουν και υποκλίνονται. Τον Ελληνικό πολιτισμό, ως θαύμα του ανθρώπου, της ατομικής και της συλλογικής συνείδησης. Πολιτισμός σημαίνει Πολίτης. Όταν δεν υπάρχει πολίτης, δεν υπάρχει και πολιτισμός.
Η ατομική συνείδηση αναδείχθηκε για πρώτη φορά στην Αρχαία Ελλάδα μέσα από τα γκρεμισμένα συστήματα των δύο μεγάλων συλλογικών ωκεανών της αντίληψης και της συνείδησης του Ειρηνικού και του Ατλαντικού, της Λεμουρίας δηλ και της Ατλαντίδας.
Καμία άλλη χώρα και κανένας άλλος πολιτισμός δεν ανύψωσε τον Χόμο στον Όρθιο Άνθρωπο που όρθωσε το ανάστημά του αγέρωχα δημιουργώντας την Πόλη.
Πολίτης δεν υπήρξε ούτε στη Βαβυλώνα, ούτε στην Περσία, ούτε στην Αίγυπτο των Φαραώ, ούτε στη αυτοκρατορική Ρώμη ούτε στην Βυζαντινή την Βρετανική Ρωσική Οθωμανική Αυτοκρατορία. Γιατί ο πολίτης αντιτίθεται στην αυτοκρατορία και αυτοκρατορία δεν αποτελείται από πολίτες αλλά από υπηκόους.
Αυτή την ιδέα του πολίτη και της πολιτείας γεννιέται για πρώτη φορά στην Αρχαία Ελλάδα με φάρο φωτεινό, την Ελληνική δημοκρατία έστω και στα σπάργανα, την επιστήμη την φιλοσοφία και οδηγό την λάλουσα υδατολογία μυθολογία.
Πώς ορίζεται η ατομική συνείδηση και τι σημαίνει είμαι πολίτης σε μία Πολιτεία συλλογική προσπάθειας;
Με την Πολιτική Αγωγή, μάθημα βασικό που πρέπει να ξεκινάει από το Δημοτικό.

Ας ξεκινήσουμε από εκεί και από την Αγορά του Δήμου, συλλαβίζοντας σύμφωνα και φωνήεντα στου Χρόνου την Ροή παίρνοντας ως Πολίτες , τον Λόγο και το Ραβδί.
Αστραία

μη ζητάς να δεις Σεμέλη το Θεό
θα καείς και αυτό δεν είναι καλό
ούτε για σένα ούτε για το Θεό

είναι πολύ προσωποκεντρικό και πολύ εγωιστικό
Η μεγαλύτερη τραγωδία σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας είναι η κατάληψη της ηθικής από τη θρησκεία. Άρθουρ Κλάρκ
Η καταπληκτική Ελληνική Μυθολογία μας λέει και μας διδάσκει πολλά στον αφηρημένο πυρήνα των ιστοριών της.
Ο Ζευς, άρχων του Ολύμπου άμα την παρουσία του, όλοι οι θεοί σηκώνονται όρθιοι, εγκαινιάζει τη νέα εποχή της ανθρωπότητας πριν από δύο εκατομμύρια χρόνια μετά το τέλος της Τιτανομαχίας και την εποχή της Λεμουρίας.
Γεννά πολλά παιδιά όμορφα και λαμπερά γιατί ο νους του ανθρώπου όταν ενώνεται με νεαρές παρθένες ιδέες, δημιουργεί πράγματα καταπληκτικά για τον homo sapiens.
Ένα από αυτά είναι ο Διόνυσος, ο γιος της κόρης του Ανατολίτη Κάδμου, Σεμέλη Θεμέλη Θυώνη, θυελώδους άφρονος μητρός, η οποία υπό κατάληψη θρησκευτικής μανίας, ζήτησε να δει τον αληθινό Θεό και κάηκε από τον Αετό κοιτώντας τις απόρροιες του. Όπως συμβαίνει με τους περισσότερους θρησκευόμενους μανιώδεις πιστούς.
Υπάρχει Θεός, δεν υπάρχει, ποιος θεός είναι αληθινός, ποιος είναι ο πραγματικός, πόσες υποστάσεις έχει ο Θεός; Ατελείωτα ψυχολογικά θεολογικά ερωτήματα και υπαρξιακά.
Ερωτήματα που βασάνισαν και βασανίζουν τους ανθρώπους που περπάτησαν σε αυτή τη γη προσπαθώντας ανέλπιδα να δώσουν μία απάντηση στην υπαρξιακή αγωνία αυτή.
Απαντήσεις προσπάθησαν να δώσουν και οι φιλόσοφοι και η επιστήμη και οι ιερείς διαφόρων ιερατικών σχολών και ιερατείων.
Οι απαντήσεις των ιερέων και των θεολόγων στερούνται και λογικής και σημασίας, αλλά και αξιοπιστίας, γιατί ο Θεός ανήκει σε αυτό που δεν μπορεί να γίνει Γνωστό με την ανθρώπινη μορφή. Ούτε στο Γνωστό, ούτε στο Άγνωστο, τζάμπα μιλάνε, εις μάτην δηλαδή, σε ατέλειωτα θεολογικά σεντόνια και συνέδρια να εξηγήσουν κάτι που δεν μπορεί να εξηγηθεί και παίρνουν τον κόσμο στο λαιμό τους.
Αποτέλεσμα αυτής, της μη δυνατότητας, είναι η δημιουργία πλείστων ιερατείων και θρησκειών και θρησκευτικών και παραθρησκευτικών οργανώσεων, που ο καθένας διεκδικεί το δόγμα και το αλάθητο του δόγματος και της πίστης του, προσπαθώντας τι; Προσπαθώντας απλώς να πουλήσει Θεό, κάνοντας εμπόριο Θεού με απώτερο στόχο την εξουσία και την αποθησαύριση όπως αποδεικνύει περίτρανα η ιστορία των θρησκειών και των ιερατείων.
Γιατί έχουν τόσο επιτυχία οι θρησκείες; Οι ακραίοι ορθολογιστές, παγιδευμένοι στη δεξιά πλευρά θα υποτιμήσουν τη δύναμη της θρησκείας και της πίστης γιατί δεν βλέπουν από πού εκπέμπεται και από ποιο κέντρο της αριστερής πλευράς ελέγχεται. Η μάχη μεταξύ ορθολογιστών και θρησκείας ,είναι χαμένη από χέρι σε βάρος των πρώτων, γιατί οι φανατικοί ορθολογιστές δεν μπορούν να διακρίνουν με ποιον τρόπο μπορεί να τους χειριστεί η αριστερή πλευρά στην οποία ανήκει και η θρησκεία και τα ιερατεία. Το υποψιάζονται, αλλά δεν μπορούν να το διακρίνουν, γιατί απορρίπτουν την ύπαρξη της. Ίσως και να θεωρούν ανόητους 6 με 7 δισεκατομμύρια σήμερα κατοίκους της Γης πιστούς, που πιστεύουν κάπου σε κάποιον Θεό ή θρησκεία ως αληθινή. Δεν είναι ανόητοι, είναι χειραγωγήσιμοι παγιδευμένοι και όμηροι των θρησκευτικών δοξασιών.
Η εξήγηση είναι απλή.
Το που πιστεύει κάποιος και τι αντιλαμβάνεται καθορίζεται από το σημείο της αντίληψης του, είτε επιφανειακά όταν μετακινείται, είτε κάθετα όταν μετατοπίζεται σε βάθος.
Οι πρώτες μετακινήσεις αφορούν όλο το εύρος του Γνωστού είναι αυτό που λέμε ορθολογισμός, οι δεύτερες μετατοπίσεις αφορούν όλο το εύρος του Αγνώστου είναι αυτό που λέμε σιωπηλή γνώση.
Ο θεός, είναι κάτι που δεν μπορεί να ιδωθεί και να κατανοηθεί ούτε με τις μετακινήσεις του σημείου αντίληψης ούτε με τις μετατοπίσεις.
Το αποτέλεσμα είναι, όσοι το δοκίμασαν να έχουν καεί κοιτώντας απλώς τις απόρροιες του Αετού, δηλαδή οι άνθρωποι ή καίγονται κυριολεκτικά και μεταφορικά ή τρελαίνονται ή καταλήγουν θρησκόληπτοι και θρησκομανείς να προσκυνούν και να λατρεύουν ένα είδωλο που βλέπουν, όπως ένας ναρκομανής, ενώ είναι μία απλή μετακίνηση και μετατόπιση του σημείου συναρμογής.
Ο πολεμιστής και ένας άνθρωπος της γνώσης, βλέπει και τις δυο πλευρές και τα δύο κέντρα εκπόρευσης της γνώσης και επειδή είναι πρακτικός άνθρωπος ποτέ δεν ασχολείται με αυτό που δεν μπορεί να γίνει Γνωστό, ακόμη και αν ρίξει φευγαλέες ματιές στις απόρροιες του Αετού. Είναι πάντοτε προφυλαγμένος και προστατευμένος πίσω από την ασπίδα της σύνδεσης των γεγονότων και συμβεβηκότων. Έτσι δεν γίνεται έρμαιο ούτε των θρησκειών ούτε των θρησκειολογιών ούτε των θεολογικών και των θρησκευτών
Πράγμα που σημαίνει ότι ξέρει τα όριά του, τα χαράζει ή τα ερευνά, ενίοτε τα υπερβαίνει αλλά ποτέ δεν φεύγει από τα όρια του κύκλου του και από το κέντρο ισορροπίας του κύκλου του για να γίνει πιόνι στα ιερατεία των εμπόρων του Θεού και στους αρχιερείς της διαφθοράς και της θεοπλοκής.
Τα πράγματα είναι απλά, κάποιοι το γνωρίζουν πολύ καλά, και ιεράρχες και θρησκευτές γιατί έχουν την γνώση, αντί να εξηγήσουν την πραγματική κατάσταση στον κόσμο, εξακολουθούν να τον ταΐζουν χόρτο πουλώντας φύκια με μεταξωτές κορδέλες και να τον απομυζούν ενεργειακά.
Υπήρχε πραγματικά όμως στην Αρχαία Ελλάδα αφιερωμένος σε έναν άγνωστο θεό τω αγνώστω θεώ;
Μπορεί και να υπήρχε, οι αρχαίοι Έλληνες υπήρξαν ευφυείς άνθρωποι και διορατικοί.
Οι χριστιανοί όμως που ακολούθησαν ήταν πάρα πολύ πονηροί και απατεώνες, αξιοποίησαν αυτή την ιστορία μαζί με την πλατωνική Θεολογία, (κάπου έπρεπε να στηρίξουν το επιχείρημα τους ) και άλωσαν την ελληνική ιστορία με το πρόσχημα ενός εσταυρωμένου υπαρκτού ή ανύπαρκτου ιστορικού προσώπου και ενός Αποστόλου του, επίσης υπαρκτού ή ανύπαρκου ιστορικού προσώπου.
Οι περισσότερες ιστορίες του χριστιανισμού είναι κατασκευασμένες και ανύπαρκτες. Θα μπορούσε να είναι μία μυθολογία με την ανοχή του μύθου, αλλά η εξουσία δεν το θεωρεί έτσι. Το περνάει ως απόλυτη θεόπνευστη αλήθεια, κυριολεξία και πραγματικά γεγονότα. Και εκεί είναι το πρόβλημα και όχι η μυθολογία.
Ο χριστιανισμός πάγωσε και πάγωσε το σημείο αντίληψης της ανθρωπότητος 2000 περίπου χρόνια.
Τι κέρδισε ο κόσμος από αυτό και τι κέρδισαν οι χριστιανοί και η ανώτατη χριστιανική εξουσία;
Ο κόσμος από αυτά δεν κέρδισε τίποτα. Ούτε σώθηκε, ούτε καλύτερος έγινε, ούτε σοφότερος, ούτε πιο έξυπνος ούτε πιο δίκαιος, αντιθέτως γνώρισε μεγάλη λεηλασία με τους θρησκευτικούς χριστιανικούς πολέμους την χριστιανική αποικιοκρατία και την άγρια σταυροφορία.
Οι χριστιανοί κάποιοι από αυτούς κέρδισαν τον παράδεισο;
Κανείς δεν μας το έχει επιβεβαιώσει με βεβαιότητα. Αυτό αποτελεί μία εικασία, φρούδες ελπίδες των θρησκόληπτων χριστιανών.
Η ανώτατη όμως, θρησκευτική εξουσία ιεραρχία, κέρδισε την εξουσία, ισχύ (ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήτες) τα λεφτά παχυλούς μισθούς και μία μεγάλη περιουσία που ήταν και το ζητούμενο.
Το πρόβλημα με την θρησκευτική εξουσία είναι, ότι όταν κρύβεται πίσω από τον θεό και μένει στο απυρόβλητο. Απαγορεύει την κρίση και την κριτική και επικαλείται σεβασμό, ένα σεβασμό που δεν το δικαιούται, δεν έχει σεβαστεί και πολλά στον άνθρωπο και την λογική του. Δεν μπορεί να εκπροσωπεί την ηθική, γιατί έχει αποδειχτεί πως απουσιάζει συνεχώς από την ιερατική σχολή.
Η υπόλοιπη εξουσία, η κοινοβουλευτική κομματοκρατία, υπουργοί βουλευτές και πρόεδροι ως εκλέξιμοι, υπόκεινται σε μία κριτική. Αυτή αποτελεί και μια δικλείδα ασφαλείας και είναι η διαφορά από τη θρησκευτική εξουσία με την κομματική σημαντική. Τον βουλευτή τον εκλέγεις, τον θεό δεν μπορείς.
Μία κομματική εξουσία μπορεί να γίνει μία καλή ηγεσία, μία θρησκευτική δεν μπορεί ποτέ. Από τη φύση της είναι ληστρική παράλογη και υπνωτική, είναι ναρκωτικό, για αυτό και πρέπει, από μία σωστή πολιτεία να αποβληθεί δια παντός και να μείνει προσωπική υπόθεση του καθενός.
Διότι και τους ανθρώπους καίει και τα μυαλά τους μουδιάζει στο κοίταγμα της Ποσειδώνιας Μέδουσας. Η θρησκεία είναι παραπροϊόν του φόβου. Σε μαρμαρώνει.
Άμα δώσεις εξουσία στους ιεράρχες και στη θρησκεία, έχεις χάσει την Πολιτεία και την Παιδεία. Είναι σαν να έχεις δώσει το Νομισματικό Ταμείο στους τραπεζίτες και εσύ να φτιάχνεις νόμους για την Δικαιοσύνη και την Ελευθερία.
«Τω αγνώστω θεώ», λοιπόν σημαίνει να μην ασχολείσαι με το Θεό και να μην κοιτάς τον Αετό
Λέει και το εξαιρετικά απλό, που θα το ξαναπώ.
Ο θεός με τους θεούς και ο άνθρωπος με τους ανθρώπους, αυτό είναι αρκετό για έναν άνθρωπο λογικό.

Τα ακούς Σεμέλη….μην ασχολείσαι με αυτό που δεν μπορεί με την ανθρώπινη μορφή, να γίνει Γνωστό.
Αστραία

Λόγος και αναλογίες πόλεων και πολιτών

Καμιά πόλη δεν θα έπρεπε να είναι τόσο μεγάλη ώστε να μην μπορεί να την περπατήσει κάποιος μέσα σε ένα πρωινό. Cyril Connolly

Τρία είναι τα κύρια στοιχεία της πολεοδομίας: Φως, πράσινο, ήλιος. Αρμονική σχεδίαση σημαίνει ότι τίποτα πλέον δεν μπορεί να προστεθεί ή να αφαιρεθεί.
Κάθε πόλη δεν μπορεί να έχει πληθυσμό μεγαλύτερο από 200.000 κατοίκους και μικρότερο από 20 χιλιάδες κατοίκους και θα πρέπει να διατηρείται σε αυτά τα όρια.
Κάθε πόλη δεν μπορεί να έχει κτίρια πάνω από 3 ή 4 ορόφους το πολύ. Εμποδίζουν το φως.
Κάθε κτίριο και οικοδομή θα πρέπει να έχει το δικό της ζωτικό χώρο, ( όπως και ο άνθρωπος ) πράσινο κήπο και το δικό της γκαράζ ώστε τα αυτοκίνητα να μην κυκλοφορούν στο δρόμο παρατημένα εδώ και εκεί. Ποτέ καταστήματα και επαγγελματικά γραφεία σε κατοικίες, μαγαζί κάτω, σπίτι πάνω.
Κάθε πόλη θα πρέπει να έχει ένα κυβερνείο στο κέντρο της πόλης με όλες τις υπηρεσίες και όσο το δυνατόν λιγότερο γραφειοκρατικές διαδικασίες. Στο κέντρο κάθε πόλης θα βρίσκεται η Αγορά του Δήμου η Πνύκα για να μπορούν να συμμετέχουν στα πολιτικά και κοινωνικά θέματα οι πολίτες της πόλης και να συζητούν για αυτά. Στο κέντρο θα βρίσκονται και τα εμπορικά καταστήματα και όχι πολυκαταστήματα και πολυεθνικές αλλά τοπικοί παραγωγοί και κατασκευαστές.
Στο κέντρο η Ιερή Φλόγα Εστία, η πρυτανίς της πόλης με έναν βωμό σε έναν Άγνωστο θεό που δεν μπορεί να γίνει Γνωστός, για όλες τις θρησκείες. Ούτε εκκλησιές ούτε μοναστήρια ούτε ασράμ μαντίρ ούτε τζαμιά, ούτε συναγωγές. Ο καθένας τον Θεό που θέλει και πιστεύει να τον λατρεύει στο σπίτι του ελεύθερα για να κάνει καλό στη ψυχή του και να μην ζαλίζει τους άλλους με τις θρησκειολογίες του και την πίστη του.
Η θρησκεία δεν μπορεί να αναμειγνύεται στα πολιτικά θέματα της πολιτείας, ούτε και στα θέματα παιδείας, καίει τα μυαλά των ανθρώπων. Σεβασμός στις θρησκείες πάνω από όλα σημαίνει σεβασμός στον Άνθρωπο και στο Όρθιο Πνεύμα και στο μυαλό του. Οι θρησκευτικές ελευθερίες δεν μπορεί να καλύπτουν θρησκοληπτικές δουλείες και θρησκομανίες.
Κάθε γειτονιά θα έχει ένα σχολείο και παιδική χαρά και ένα κέντρο υγείας με τον οικογενειακό γιατρό της. Κάθε γειτονιά θα έχει τη δική της τεχνική σχολή για τους άρτιους και καλούς τεχνίτες υδραυλικούς ηλεκτρολόγους μηχανολόγους γεωργούς κτηνοτρόφους μελισσοκόμους και λοιπά .
Κάθε γειτονιά θα έχει τους δικούς τους αστυνομικούς και φύλακες που θα περιπολούν και θα την προσέχουν ώστε η εγκληματικότητα να μηδενιστεί και να μην υφίσταται πια. Οι κάτοικοι να ζουν χωρίς φόβο με πόρτες και παράθυρα ανοικτά.
Κάθε πόλη θα έχει ένα πανεπιστήμιο μεγάλο και ένα μεγάλο νοσοκομείο μέσα σε καταπράσινους χώρους με δένδρα και θεραπευτικά φυτά πολλά και ένα μόνο ξενοδοχείο με όριο τουριστών και επισκεπτών. Κανένα καζίνο και κανένα οίκος ανοχής με αυστηρή απαγόρευση των πορνό.
Κάθε πόλη θα έχει εργασία για όλους και κοντά στο σπίτι τους, 6 ώρες το πολύ. Θα εργάζονται όλοι οι ενήλικες μέχρι τα 60, εκτός από τις μητέρες, που αν θέλουν μπορούν και να μην εργάζονται για να φροντίζουν και να μεγαλώνουν τα παιδιά τους με επίδομα που θα παίρνουν από την Πολιτεία.
Κάθε πόλη θα είναι αυτάρκης και αυτοδύναμη στα περισσότερα από τα απαραίτητα αγαθά με δική της παραγωγή σε αυτά. Δεν θα έρχεται δηλαδή το γάλα από το Διδυμότειχο στη Λάρισα, το σκόρδο από την Κίνα και η ντομάτα από το Μαρόκο στη Μαγνησία. Σεβασμός στο περιβάλλον πρωτίστως και όχι άσκοπες μετακινήσεις. Τα εξοχικά σπίτια είναι περιττά.
Σε κάθε πόλη το πρώτο βασικό μάθημα παιδείας θα ξεκινάει με την Αγωγή του Πολίτη και τη συμμετοχή του πολίτη σε αυτά.
Έξυπνες πόλεις ή ανόητες;
Θα αποδειχθεί από τους πολίτες που έχει ή δεν έχει και, από το μυαλό τους, αν επαρκεί για να τις σχεδιάσει σωστά.
Αστραία