Εμείς και ο Κολοκοτρώνης

ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

στο twitter και οι φυλακισμένοι του Facebook

Λευτεριά στους φυλακισμένους επαναστάτες και επαναστάτριες του Facebook
που γράφουν στου τοίχους του,
αριστερόθεν και δεξιόθεν
τα άπαντα του Νέου Κολοκοτρώνη
Το Κινεζοεβραϊκό  Τάγμα του κ. Τζούγκεμπερκ,  Mr Facebook απέκλεισε μετά τον μεγάλο πολέμαρχο, πρώην προέδρο των ΗΠΑ και την εθνική μας κουτσομπόλα, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων στο πιστό και άπιστο  κοινό του.
Να το ξαναπώ ή μάλλον να το ξαναγράψω, με κίνδυνο να γίνω βαρετή
πώς  «άλλο είναι ο ιδρώτας ενός γραφιά και άλλο το αίμα του πολεμιστή».
Πόσον μάλλον όσοι  θεωρούν τον εαυτό τους επαναστάτη του γλυκού και του ρηχού νερού γράφοντας στο Facebook ή στο Twitter τον πόνο τους.
Επίσης θα το ξαναπώ και ας μη γίνω σε πολλούς αρεστοί, πως  όποιος έχει γνώμη άποψη και πολιτική θέση για τα τεκταινόμενα και ένα έργο να παρουσιάσει έχει blog, προσωπική ιστοσελίδα και γράφει επώνυμα, είτε είναι πρόεδρος των ΗΠΑ είτε είναι βουλευτής είτε είναι υπουργός είτε είναι πρόεδρος και δημιουργός.
Το Facebook είναι ένα δωρεάν site  γνωριμιών για παντήριδες, ένα συστημικό μέσο που ελέγχεται από την εξουσία φυσικά με τους  όρους της και μία αγορά για  ελεύθερους επαγγελματίες πού πουλάνε μέλι στρώματα και καθαριστικά.
Μην μπερδεύουμε λοιπόν την επανάσταση και τους επαναστάτες με θέματα  τόσο απλά.
Στο Facebook γράφει και ο κάθε πικραμένος πονεμένος και απογοητευμένος από τη ζωή που ψάχνουν για λίγη παρηγοριά φθηνή. Οι περισσότεροι δεν μπορούν και να το χειριστούν, ειδικά οι  κάποιας ηλικίας,
πληρώνουνε κάποιο διαχειριστή ή παρακαλούν   τον ανιψιό τους να τους ανεβάσει μία φωτογραφία. Οι νέοι έχουν φύγει γιατί το βαριούνται, είναι και οι γονείς τους εκεί που αλληλοκαλησπερίζονται και αλληλοκαλημερίζονται με τους κουμπάρους και τις κουμπάρες.

Προς τι λοιπόν η  απορία  και ο σάλος;
Το προσωπικό   blog μια ιστοσελίδα  είναι μία  πιο δύσκολη υπόθεση για το κρατήσεις να το διατηρήσεις και να το συντηρήσεις, για αυτό δεν έχουν πολλοί. Υπάρχουν  δωρεάν μπλογκ και στο blogspot και στη wordpress . Στη wordpress  μάλιστα που ενώ είναι άνετη σαν πλατφόρμα  έχει διαφημίσεις  που πρέπει να πληρώσεις για να τις αφαιρέσεις.
Μία επαγγελματική ιστοσελίδα δεν έχει μεγάλο κόστος, εξαρτάται τι πουλάει κανείς.
Απλώς εκείνο που δεν μου αρέσει σε επαγγελματικές σελίδες  πατριωτικού τύπου είναι οι διαφημίσεις πού βάζουν και  χαλούν όλη την εικόνα.
Δεν μπορείς να βλέπεις άρθρο  σε πατριωτικές ιστοσελίδες για τον Νικηταρά μαζί με διαφημίσεις για αιμορροΐδες. Όχι δεν μπορείς, χάνεις την αξιοπιστία σου σαν πατριώτης που προσπαθείς να αναδειχθείς.

Προσωπικά το πρώτο πράγμα που κοιτάζω σε κάποιον μετά  το  βιογραφικό του, είναι η προσωπική του ιστοσελίδα και αναλόγως αποφασίζω τι αξία θα δώσω στα λόγια του και σε αυτά που λέει  ή γράφει.

Το να γράφει κάποιος στο  facebook  και στο twitter χωρίς ιστοσελίδα αναφοράς ( τι είδους ιστοσελίδα),  είναι ήσσονος σημασίας ακόμη και αν  είναι καθηγητής υπουργός βουλευτής  πρόεδρος  ή αρχιεπίσκοπος. Και δεν αναφέρομαι στις επίσημες κρατικές.
Σάλος στη βουλή και σφοδρή σύγκρουση μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης για το ποιος είναι ο καλύτερος ο Κολοκοτρώνης.
Στα δύσκολα τελικά και στα σκούρα καταφεύγουμε πάντα στους ήρωες που έχουν ξεχάσει και σε μία πατρίδα που έχουμε προδώσει.
Θα το ξαναπώ πως το επίπεδο συζητήσεων στη Βουλή είναι απογοητευτικό και η αντιπαράθεση και των μεν και των δεν της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης   αναποτελεσματική αν δεν ήταν τόσο θλιβερή.
Ο Κολοκοτρώνης υπήρξε ένας μεγάλος πολεμιστής  που πολέμησε στη πρώτη γραμμή του πυρός και όχι ένας τυχαίος  βολεμένος  μικροαστός παπαγάλος  μισθωτός βουλευτής και υπουργός.  Ας μη κάνουμε χρήση και  κατάχρηση του ονόματός του επί ματαίω.
Έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε καυγάδες και  κοκορομαχίες στη Βουλή και έχουμε σιχαθεί τα αναρίθμητα σκάνδαλα που συνδέονται με αυτή και με τους ενοίκους της.

Ό,τι λείπει από τους ρήτορες σε βάθος, το αναπληρώνουν σε μάκρος. Μοντεσκιέ

Ό, τι λείπει στους βουλευτές μας στους υπουργούς μας στους τουιτεράδες και φεισμπουκάδες  και τους ακολούθους τους, το αναπληρώνουν με τον θόρυβο που κάνουν. Αυτό, του άδειου τενεκέ στη  άνοδο της ασημαντότητος.

Αστραία

Οι πολεμιστές

Ο » πολεμιστής», είναι κάτι παραπάνω, από απλή έννοια.
Είναι ένας τρόπος ζωής και αυτός ο τρόπος ζωής, είναι ο μόνος, που συμπεριλαμβάνει ,ότι μπορεί να προβλεφτεί.
Χωρίς την έννοια του πολεμιστή, είναι αδύνατο να διαβεί κάποιος, τα εμπόδια, που ορθώνονται στο μονοπάτι της Γνώσης. Γι’ αυτό είναι απαραίτητο στοιχείο η ίδια η ψυχική διάθεση του πολεμιστή και όλα αυτά εμπεριέχονται ,στην ίδια την ψυχική δομή του. Κ.  Καστανέντα

Η έννοια του πολεμιστή είναι μία έννοια υψηλή και περιλαμβάνει διαρκή πολεμική σε εσωτερική και εξωτερική πολιτική.
Ο πολεμιστής είναι ένα όρθιο νοήμον ον, υψηλής συνείδησης που έχει κηρύξει τον πόλεμο σε καθετί που κρατάει τον άνθρωπο σε φυσική νοητική και κοινωνική σκλαβιά γιατί η ελευθερία για έναν πολεμιστή είναι η πρώτη του φυσική προτίμηση και επιλογή.
Τον πρώτο πόλεμο ο πολεμιστής τον δίνει με τον εγωισμό, τον περιττό εγωισμό, τον ηλίθιο ναρκισσισμό την αυταρέσκεια και τη σπουδαιότητα ενός μικρούς βεληνεκούς εγώ.
Θα κρατήσει την αξιοπρέπεια την τιμή και τη λεοντή καθώς, το λιοντάρι της Νεμέας πνίγεται και γίνεται ένα ωραίο χαλί.
Τον δεύτερο πόλεμο ο πολεμιστής τον δίνει με τη Λερναία Ύδρα και το παρελθόν, αυτό που του είχε δημιουργήσει τις μαύρες τρύπες. Κόβοντας τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας θεραπεύει τον εαυτό του σε προσωπική ανακεφαλαίωση και ότι αγαπά, στη συλλογική ανασκόπηση.,
Το τρίτο πόλεμο ο πολεμιστής τον δίνει με τη γνώση την αμάθεια την ημιμάθεια. Θέλει να ξέρει, τι δεν ξέρει και να ξέρει τι μπορεί να μάθει, για τον κόσμο και τον εαυτό του μέσα από μία  διαρκή αλληλεπίδραση. Έτσι αναλαμβάνει την ευθύνη της αυτοπαιδείας του και της αυτογνωσίας του.
Η αλληλεπίδραση είναι το σκοινί ισορροπίας  που  πάνω του, ο πολεμιστής ακροβατεί, γιατί θέλει να είναι μέρος της αλληλεπίδρασης, παρόλες τις μοναχικές στιγμές του. Ο πολεμιστής δεν είναι ένας ασκητής που θα κοιτάζει τον κόσμο από μακριά, θα τον κρίνει και θα δίνει ασφαλείς συμβουλές. Είναι μέρος του κόσμου, παίρνει μέρος αυτόν  σε μία σχέση διαλεκτικής τριβής.
Ο πολεμιστής δε σκύβει το κεφάλι του σε κανένα, δεν προσκυνά ούτε θεούς, ούτε ανθρώπους ούτε βασιλιάδες ούτε αυτοκράτορες και δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να τον προσκυνήσει, γιατί δεν του αρέσουν οι προσκυνημένοι και σκυμμένοι άνθρωποι. Είναι αναξιόπιστοι, όπως και οι θεοί που προσκυνούν και  καλλιεργούν το δίπολο του δούλου και το αφέντη, του θύματος και του θύτη και ο πολεμιστής δεν θέλει να ανήκει σε αυτό. Θα χαιρετίσει όμως τιμητικά όποιο άνθρωπο με προσωπικό παράδειγμα ζωής έχει κάνει κατάθεση στο Πνεύμα του Ανθρώπου και θα τον σεβαστεί δικαιωματικά.
Με αυτή την έννοια ο πολεμιστής δεν είναι θρησκόληπτος, δεν μπορεί να είναι θρησκόληπτος οπαδός  ενός προσωπικού θεού, με αφάνταστο εγωκεντρισμό, δεν θέλει να εξαγοράσει κανέναν Θεό και μία θεσούλα στον παράδεισο και κανέναν Υπουργό για χαρτοφυλάκιο ανοιχτό. Δεν εξαγοράζει και δεν εξαγοράζεται. Ούτε ανησυχεί για την σωτηρία του, άνωθεν ή κάτωθεν και, αν σωθεί. Σωσμένος, είναι από την στιγμή που κάνει το καλύτερο που μπορεί με τη σωστή χρήση της ενέργειας.
Σέβεται τη ζωή και δεν φοβάται το θάνατο. Έχει ένα λόγο να πεθάνει και να ζήσει κάθε στιγμή.
Είναι στο εδώ και στο τώρα, για αυτό και είναι άμεσος και ευθύς, όταν δεν είναι απρόσιτος ταξιδευτής.
Κάνει το καλύτερο που μπορεί με τα μέσα που διαθέτει, αποφεύγοντας εμπάθειες φανατισμούς και εμμονές. Δεν είναι εξουσιομανής, του αρκεί να εξουσιάζει τον εαυτό του. Μαθαίνει μέσα από τα λάθη του και μέσα από τα λάθη των άλλων για αυτό και εξετάζει προσεκτικά ιστορικές βιογραφίες και βιογραφικά.
Είναι άνθρωπος του πνεύματος, ιδεαλιστής αλλά σέβεται και την ύλη, ως κατάκτηση του πνεύματος και μορφή της ζωής.
Είναι μέσα στη ζωή, θα φάει όσο χρειάζεται και θα κοιμηθεί όσο πρέπει και αποφεύγει να στύβει σαν λεμόνια κάθε μορφή ζωής γύρω του.
Ένα πράγμα που απεχθάνεται ο πολεμιστής, είναι να σκοτώνει το χρόνο του, γιατί δεν τον έχει και είναι πάντοτε Ιερός για αυτόν. Η πίστη αποτελεί μέρος της επιλογής του και τον κρατάει συνεκτικά συνδεδεμένος με ένα σκοπό χωρίς να είναι σε κανέναν ουραγός.
Ο πολεμιστής δεν χρειάζεται παρακάλια ταξίματα κολακείες γλοιωδίες ή εκβιασμούς για να κάνει κάτι που θεωρεί σωστό. Θα το κάνει ούτως ή άλλως και χωρίς να περιμένει κάποια ανταμοιβή για αυτό.
Είναι συνεργάσιμος χωρίς να είναι υποχωρητικός αλλά δεν είναι  δουλικός εκβιάσιμος και εξαγοράσιμος. Αν του ζητήσεις την αλήθεια και την γνώμη του, θα σου την πει, εντίμως και ευθαρσώς.
Η πατρίδα είναι ένας χώρος της ύλης που ο πολεμιστής θα υπερασπιστεί γιατί ανήκει στην τιμή του πνεύματος του και περιλαμβάνει ό, τι και όλους τους ανθρώπους που αγαπά.
Ο πολεμιστής δεν πιστεύει στην υπεράσπιση του Θεού. Κανένας θεός δεν χρειάζεται υπεράσπιση, τα καταφέρνει και μόνος του για αυτό, διαφορετικά, τι θεός θα ήταν. Δεν υπάρχει αληθινός Θεός που να χρειάζεται  προσκόλληση, αγάπη  μίσος νοσηρά συναισθήματα, εθισμό, προσκυνήματα και υπεράσπιση, είναι πέρα και πάνω από όλα αυτά και έτσι πρέπει να είναι. Ο θεός με τους θεούς και οι άνθρωποι με τους ανθρώπους, σε ασφαλείς και υγιείς αποστάσεις ασφαλείας.
Ο πολεμιστής είναι άνθρωπος που αναλαμβάνει την ευθύνη της ύπαρξης του και του ταξιδιού του εδώ στη Γη βαδίζοντας σε ένα δρόμο με καρδιά.

1843 – Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Έλληνας στρατάρχης. Σαν σήμερα ,ο μεγάλος Έλληνας πολεμιστής που όρθιος μιλούσε στους θεούς του, χορεύει τον τελευταίο χορό του στη Γη. Όλη η  Ελεύθερη Ελλάδα που αγαπούσε, κρατά ένα λεπτό  για χάρη του, την αναπνοή.

1789 – Ο Τζορτζ Ουάσινγκτον εκλέγεται ομόφωνα από το Εκλεκτορικό Κολέγιο ως ο πρώτος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η εποχή της νέας ατλαντίδας αρχίσει θα κρατήσει 200 περίπου χρόνια. Το σημείο αντίληψης Θα μεταφερθεί στις ΗΠΑ και στη Νέα Υόρκη στον τελευταίο άθλο του Ηρακλή τα μήλα των Εσπερίδων. Το ερώτημα για την Αθανασία είναι ένα ερώτημα που αγωνιωδώς θα απαντηθεί.

2004 – Ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ ιδρύει το Facebook. Δυο χρόνια Αργότερα θα ακολουθήσει το Twitter και η άνοδος των social media μαζί με όλη την δημοσιότητα των 5 λεπτών  σε ασημαντότητα.
Κάνοντας τα πρώτα βήματα το Facebook ήταν ένα πελαγικό δίκτυο με πελαγωμένους χρήστες που παίζανε μερικά παιχνίδια και αντάλλασσαν μεταξύ τους εικονικά ποτηράκια του κρασιού σαμπάνιας και τουρτίτσες κεκάκια από το 2008 που το γνωρίζω πολύ καλά.
Αργότερα θα εξελιχθεί σε μεγάλη πασαρέλα ναρκισσισμού φιλαυτίας βλακείας ματαιοδοξίας  ανοησίας ατέλειωτων σέλφι με τις μεγάλες φυλές των social media σε εκφυλιστική πτώση  της απλής νοημοσύνης.
Αιτία της ανόδου;
Η μοναξιά ο καταναλωτισμός οι ψευδαισθήσεις και οι αυταπάτες της εικονικής επικοινωνίας. Το μεγάλο δώρο, του νοήμονος ανθρώπου, το ίντερνετ και το διαδίκτυο, αντί να χρησιμοποιείται ως μέσον γνώσης και αυτογνωσίας, χρησιμοποιείται ως φυλακή στην έρημο του πραγματικού, για να κλείνετε «ένα μικρό εγώ» εκεί, και να γράφει στους τοίχους της και στον ιστό μιας αράχνης.
Ο άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος για τουιτάρει κάθε πέντε λεπτά, ότι του κατεβεί σε ανύπαρκτα μυαλά. Να αναρτεί όλη του την προσωπική ζωή και μετά να παραπονιέται για τα προσωπικά δεδομένα που έχουν χαθεί.

«Το καλό και το κακό εξαρτώνται από τον χρήστη και τη χρήση του»
Ας εστιαστούμε σε αυτό το ρητό.
Αστραία