ιμπέριουμ με τα ΤΟΤΕΜ ζώα των Δημοκρατιών της Γαίας

Ο χαρισματικός πρόεδρος της Ρωσίας πρώην Σοβιετικής Ένωσης, Βλαντιμίρ Πούτιν εξελέγη πανηγυρικώς διαγωνιζόμενος με τον εαυτό του στις πρόσφατες εκλογές.

Συγχαρητήρια του έδωσε και ο Σαρλ Μισέλ, πρόεδρος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου που καθιερώθηκε από το 2009 μόνιμα και με υψηλό μισθό, μία ακόμη θέση για να τακτοποιήσει τους ευρωπαϊκούς φεουδάρχες που μεταπηδούν από μία υψηλή θέση σε άλλη, ελεώ θεϊκής δημοκρατίας κομμένης και ραμμένης στα μέτρα τους, Έτσι τους βολεύει….
Τι να πει και ο Ευρωπαίος φεουδάρχης Σαρλ Μισέλ στο Ρώσο Τσάρος τη Γ΄ Ρώμης, τι να πούμε και εμείς στις Δημοκρατίες της Δύσης και της Ανατολής. Όπως τους βολεύουν…..
Συγχαρητήρια επίσης έστειλαν, για την νίκη της δημοκρατίας, ο πρόεδρος της δημοκρατίας του Ιράν, του Ιράκ, ο Γενικός Γραμματέας της Κίνας, ο Πρόεδρος της Τουρκίας, της Ινδίας ο Μόντι και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας και ισόβιος πρωθυπουργός της Ελλάδος, (παλαιάς Β΄ Ρώμης ) ως εξ ίσου χαρισματικός και αναντικατάστατος. Μόνο η οικογένεια Μητσοτάκη βγάζει ανθρώπους ικανούς για προέδρους και πρωθυπουργούς με θεϊκή καταγωγή Α΄ Ρώμης, μαζί τις οικογένειες Καραμανλή Παπανδρέου. Έχουν το κληρονομικό χάρισμα…πως να το κάνουμε.

Ας γνωρίσουμε τον Θεϊκό Ρωμύλο ιδρυτή της Ρώμης

Ο Ρωμύλος ήταν ο θρυλικός ιδρυτής και πρώτος βασιλιάς της Ρώμης.
Τι αναφέρει η παράδοση της δημοκρατίας ( ξέρουν οι παραδόσεις από δημοκρατίες,,,να τις τηρούμε)
Οι μύθοι σχετικά με τον Ρωμύλο περιλαμβάνουν πολλά ξεχωριστά επεισόδια και φιγούρες, συμπεριλαμβανομένης της θαυματουργής γέννησης και της νεανικής ζωής τού Ρωμύλου και τού δίδυμου αδελφού του, Ρώμου. της δολοφονίας του Ρώμου και η ίδρυση της Ρώμης, η αρπαγή των Σαβίνων γυναικών και ο επακόλουθος πόλεμος με τους Σαβίνους, μια περίοδος κοινής διακυβέρνησης με τον Τίτο Τάτιο, η ίδρυση διάφορων ρωμαϊκών θεσμών· ο θάνατος ή η αποθέωση του Ρωμύλου και η διαδοχή του Nουμά Πομπίλιο.
Σύμφωνα με τη ρωμαϊκή μυθολογία, ο Ρωμύλος και ο Ρέμος ήταν γιοι της Ρέας Σιλβίας από τον θεό Άρη. Ο παππούς τους από τη μητέρα ήταν ο Νουμίτωρ, ο νόμιμος βασιλιάς της Άλμπα Λόνγκα, μέσω του οποίου τα δίδυμα κατάγοντο τόσο από τον Τρωικό ήρωα Αινεία, όσο και από τον Λατίνο, τον βασιλιά του Λατίου.

Πριν από τη γέννηση των διδύμων, ο θρόνος του Nουμίτορος είχε σφετεριστεί από τον αδελφό του, Aμούλιο, ο οποίος δολοφόνησε τον γιο ή τους γιους τού Nουμίτορος και καταδίκασε τη Ρέα Σιλβία σε αέναη παρθενία, αφιερώνοντάς την ως Εστιάδα. Όταν η Ρέα έμεινε έγκυος, ισχυρίστηκε ότι την είχε επισκεφθεί ο θεός Άρης. Ο Αμούλιος τη φυλάκισε και μετά τη γέννηση των διδύμων διέταξε να τα ρίξουν στον Τίβερη. Αλλά καθώς το ποτάμι είχε φουσκώσει από τη βροχή, οι υπηρέτες που είχαν επιφορτιστεί με την απόρριψη των βρεφών δεν μπορούσαν να φτάσουν στις όχθες του και έτσι άφησαν τα δίδυμα κάτω από μία συκιά στους πρόποδες του λόφου Παλατίνου.

Στην παραδοσιακή αφήγηση, μία λύκαινα ανέλαβε στα δίδυμα και τα θήλαζε, μέχρι που βρέθηκαν από τον βοσκό του βασιλιά, Φαύστουλο, και τη σύζυγό του Άκκα Λαρεντία.

Από τον Λύκο στην Αρκούδα …. για την Δημοκρατία στη Φάρμα των Ζώων των καλών ποιμένων. Ξέρουν αυτοί,…. θα μάθουν και αυτά.

Αστραία

Οι αρχικές θεότητες που λατρεύονταν στον λόφο του Καπιτωλίου στη επτάλοφη Ρώμη:
Δίας, Άρης και Κυρίνος ( Ρωμύλος )

Ο Δίας αντιπροσώπευε τον βασιλιά θεός στον ουρανό την ιερατική τάξη τη θρησκευτική σε μία υπερβολή.
Ο Άρης αντιπροσώπευε την πολεμική τάξη την στρατιωτική επίσης σε μία υπερβολή
και ο Quirinus Κυρίνος Ρωμύλος αντιπροσώπευε την τάξη τη λαϊκή την αγροτική.
Ήταν δηλαδή ο ιερέας ο πολεμιστής και ο πολίτης στην αρχετυπική τους μορφή
Στην πρώτη φάση της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας τα πράγματα δούλεψαν κάπως ισορροπώντας και ακροβατώντας σε ένα λεπτό σκοινί, στην τελευταία φάση όμως της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, το σχοινί έσπασε και οι ακροβάτες βρέθηκαν κάτω στη γη όχι μόνο μισοπεθαμένοι αλλά και πάρα πολύ διεφθαρμένοι. Και ιερείς και οι στρατιωτικοί και ο λαός μαζί.
Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία ήταν ένα χωνευτήρι θρησκευτικών δοξασιών, ένα συνονθύλευμα φυλών που δέχθηκαν σταυρό του χριστιανισμού με την ιδιότητα του δούλου και του Ρωμαίου υπηκόου. Τον κουβάλησαν όπως ο Σίσυφος ο αρνητής του θανάτου και όπως ο Σίμων ο Πέτρος την πέτρα του, κτίζοντας τα νέα τείχη της Τροίας και κλείστηκαν μέσα της. Ούτε που το κατάλαβαν, μέχρι την πτώση τους, την Πτώση της Δυτικής και Ανατολικής θεοκρατούμενης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με την σκυτάλη να την παραλαμβάνει, η ακόμη χειρότερη θεοσεβούμενη Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αν είμαστε παιδιά των Οθωμανών, όπως λέει βουλευτής της Ν. Δημοκρατίας και εγγόνια των Ρωμαίων Ρωμύλων Κυρίνων, όπως λένε οι ορθόδοξοι χριστιανοί πατριάρχες μας, είμαστε δούλοι και υπήκοοι του κάθε ανατολίτη Σουλτάνου και Τσάρου και άξιοι της μοίρας μας, αφού απαρνηθήκαμε τις ρίζες μας για τον χρυσό των Μήδων ξεπουλώντας ένα Κινούμενο Ελληνικό Θαυμαστό Πολιτισμό Ελλήνων Πολιτών.

Ο Georg Wissowa , στο εγχειρίδιό του για τη ρωμαϊκή θρησκεία, προσδιόρισε τη δομή ως μια τριάδα με βάση την ύπαρξη στη Ρώμη των τριών flamines maiores , που εκτελούν υπηρεσία σε αυτούς τους τρεις θεούς. Παρατήρησε ότι αυτή η τριαδική δομή φαίνεται να κυριαρχεί σε πολλές ιερές φόρμουλες που ανάγονται στην αρχαιότερη περίοδο και σημείωσε τον κεντρικό της ρόλο στον καθορισμό του ordo sacerdotum , της ιεραρχίας της αξιοπρέπειας των Ρωμαίων ιερέων: Rex Sacrorum , Flamen Dialis , Flamen Martialis , Flamen Quirinalis και Pontifex Maximus κατά σειρά φθίνουσας αξιοπρέπειας και σημασίας. Παρατήρησε ότι εφόσον μια τέτοια τάξη δεν αντικατοπτρίζει πλέον την πραγματική επιρροή και τις σχέσεις εξουσίας μεταξύ των ιερέων στους μεταγενέστερους χρόνους, θα έπρεπε να αντικατοπτρίζει μια ιεραρχία της πρώιμης φάσης της ρωμαϊκής θρησκείας.
Ο Georges Dumézil σε διάφορα έργα του, ιδιαίτερα στην Αρχαϊκή Ρωμαϊκή Θρησκεία προώθησε την υπόθεση ότι αυτή η τριαδική δομή ήταν λείψανο μιας κοινής πρωτοϊνδοευρωπαϊκής θρησκείας, βασισμένη σε μια τριλειτουργική ιδεολογία που διαμορφώθηκε στο πρότυπο της διαίρεσης αυτής της αρχαϊκής κοινωνίας. Η ύψιστη θεότητα θα ήταν λοιπόν ένας ουράνιος κυρίαρχος προικισμένος με θρησκευτικές, μαγικές και νομικές εξουσίες και προνόμια (που συνδέονται και σχετίζονται με τον βασιλιά και την ιερατική ιερή παράδοση στην ανθρώπινη κοινωνία), ακολουθούμενη κατά σειρά αξιοπρέπειας από τη θεότητα που αντιπροσωπεύει τη γενναιότητα και τη στρατιωτική ανδρεία. συνδέεται και σχετίζεται με μια τάξη πολεμιστών) και τέλος μια θεότητα που αντιπροσωπεύει τις κοινές ανθρώπινες κοσμικές αξίες του πλούτου, της γονιμότητας και της ευχαρίστησης (που συνδέονται και σχετίζονται με μια τάξη οικονομικών παραγωγών). Σύμφωνα με την υπόθεση, μια τέτοια τριμερής δομή πρέπει να ήταν κοινή σε όλους τους Ινδοευρωπαϊκούς λαών λόγω των ευρέως διαδεδομένων ιχνών του στη θρησκεία και τους μύθους από την Ινδία έως τη Σκανδιναβία και από τη Ρώμη έως την Ιρλανδία. Ωστόσο, είχε εξαφανιστεί από τις περισσότερες κοινωνίες από τους προϊστορικούς χρόνους, με αξιοσημείωτη εξαίρεση την Ινδία.
Στη βεδική θρησκεία η κυρίαρχη λειτουργία ενσαρκώθηκε από τον Dyaus Pita και αργότερα εμφανίστηκε χωρισμένη στις δύο όψεις της παράξενης και δέους που εμπνέει την παντοδύναμη δύναμη που ενσαρκώθηκε από τον Varuna και της πηγής και φύλακα της δικαιοσύνης και των συμπαγών που ενσαρκώθηκαν από τον Mitra . Ο Ίντρα ενσάρκωσε τη στρατιωτική λειτουργία και τα δίδυμα Ashvins (ή Nasatya) τη λειτουργία της παραγωγής, του πλούτου, της γονιμότητας και της ευχαρίστησης. Στην ανθρώπινη κοινωνία ο raja και η τάξη των βραχμάνων ιερέων αντιπροσώπευαν την πρώτη λειτουργία (και απολάμβαναν την υψηλότερη αξιοπρέπεια), την τάξη των πολεμιστών των kshatriya αντιπροσώπευε τη δεύτερη λειτουργία και την τάξη των τεχνιτών και εμπόρων των vaishya την τρίτη.
Ομοίως στη Ρώμη ο Δίας ήταν ο ανώτατος κυβερνήτης των ουρανών και ο θεός της βροντής, αντιπροσωπευόμενος στη γη από τον Ρεξ , βασιλιά (αργότερα το rex sacrorum ) και τον αντικαταστάτη του, το Flamen Dialis, ενώ η νομική πτυχή της κυριαρχίας ενσαρκώθηκε επίσης από τον Dius Fidius . Ο Άρης ήταν ο θεός της στρατιωτικής ανδρείας και μια πολεμική θεότητα, που αντιπροσωπευόταν από το φλαμέ του Martialis. Και Quirinus, ο αινιγματικός θεός του ρωμαϊκού populus («λαός») οργανωμένος στις curiae ως πολιτική και παραγωγική δύναμη, που αντιπροσωπεύεται από τους Flamen Quirinalis.
Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι σύμφωνα με την παράδοση ο Ρωμύλος καθιέρωσε τον διπλό ρόλο και καθήκοντα, πολιτικά και στρατιωτικά, του Ρωμαίου πολίτη . Με αυτόν τον τρόπο η σχέση του Άρη με τον Quirinus έγινε διαλεκτική, αφού οι Ρωμαίοι περνούσαν τακτικά από την εμπόλεμη κατάσταση στην πολιτική και αντίστροφα. Στον ετήσιο κύκλο αυτό το απόσπασμα χαρακτηρίζεται από τις ιεροτελεστίες των Salii , οι ίδιοι χωρίζονται σε δύο ομάδες, η μία αφιερωμένη στη λατρεία του Άρη (Salii Palatini, δημιουργία του Numa) και η άλλη του Quirinus (Salii Collini, δημιουργία του Tullus Hostilius ).
Η αρχαϊκή τριάδα κατά την άποψη του Dumézil δεν ήταν αυστηρά μια τριάδα, ήταν μάλλον μια δομή που υποβόσκει την παλαιότερη θρησκευτική σκέψη των Ρωμαίων, μια αντανάκλαση της κοινής ινδοευρωπαϊκής κληρονομιάς.
Αυτή η ομαδοποίηση έχει ερμηνευτεί ως μια συμβολική αναπαράσταση της πρώιμης ρωμαϊκής κοινωνίας , όπου ο Δίας, που αντιπροσωπεύει την τελετουργική και ενοριακή εξουσία του Flamen Dialis (αρχιερέας του Δία) και των αρχιερατικών κολεγίων, αντιπροσωπεύει την ιερατική τάξη, τον Άρη, με πολεμιστής και αγροτικές λειτουργίες, αντιπροσωπεύει τη δύναμη του βασιλιά και των νεαρών ευγενών να φέρουν ευημερία και νίκη μέσω της συμπαθητικής μαγείας με τελετουργίες όπως το άλογο του Οκτωβρίου και το Lupercalia , και ο Quirinus, με πηγή ως τη θεοποιημένη μορφή του ιδρυτή της Ρώμης Ρωμύλο και την προέλευσή του από co-viri(«άνδρες μαζί») που αντιπροσωπεύουν τη συνδυασμένη στρατιωτική και οικονομική δύναμη του ρωμαϊκού λαού.
Σύμφωνα με την τριλειτουργική του υπόθεση , αυτή η διαίρεση συμβολίζει τις κυρίαρχες κοινωνικές τάξεις του «ιερέα» (Δίας), του «πολεμιστή» (Άρης) και του «αγρότη» ή του «πολίτη» (Quirinus). Αν και τόσο ο Άρης όσο και ο Quirinus είχαν μιλιταριστικές και γεωργικές πτυχές, οδηγώντας τους μετέπειτα μελετητές να εξισώνουν συχνά τα δύο παρά τη σαφή διάκρισή τους στα αρχαία ρωμαϊκά γραπτά, ο Dumézil υποστήριξε ότι ο Άρης αντιπροσώπευε τους Ρωμαίους ευγενείς στην υπηρεσία τους ως στρατιώτες, ενώ ο Quirinus τους αντιπροσώπευε στους πολίτες τους. δραστηριότητες. Αν και μια τέτοια διάκριση υπονοείται σε μερικά ρωμαϊκά αποσπάσματα, όπως όταν ο Ιούλιος Καίσαρας αποκαλεί περιφρονητικά τους στρατιώτες του quirites («πολίτες») και όχι μιλίτες («Οι quirites είχαν αποσυνδεθεί από τον θεό Quirinus, και είναι πιθανό ότι ο Quirinus είχε αρχικά μια ακόμη πιο μιλιταριστική πτυχή από τον Άρη,αλλά με την πάροδο του χρόνου ο Άρης, εν μέρει μέσω σύνθεσης με τον Έλληνα θεό Άρη , έγινε πιο πολεμικός , ενώ ο Quirinus έγινε πιο οικιακός σε χροιά. ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Όταν κτίζονται τα Τείχη να προσέχεις μη κλειστείς μέσα….. γιατί καμία τριάδα ιερή ή μη, δεν μπορεί να σε σώσει όταν θα πέφτουν από το κινούμενο Ελληνικό.

Αστραία

Ρωμαίοι και Σαμπίνες

Από τον Δράκο στον Λύκο

Η ίδρυση της Ρώμης στις 21 Απριλίου του 753 πΧ όπως γιορτάζεται, είναι ένα μεγάλο κοσμοϊστορικό γεγονός. Τα δύο αδέρφια ο Ρώμος και ο Ρωμύλος οι γιοι της Λύκαινας και του Άρη μεγαλώνουν και διεκδικούν τη θέση τους στον κόσμο. Ο Ρωμύλος θα σκοτώσει τον Ρώμο σε αδελφοκτονία κατά την παλιά συνήθεια των φυλών της Λεμουρίας (βλέπε Κάιν και Άβελ) και θα δώσει το όνομά του στην καινούργια Αιωνία Πόλη. Ρώμη σημαίνει ρώμη ισχύς δυνατός ρωμαλέος με αναγραμματισμό amor ΑΜΟΡ, το αμόρε του Άρη, Αφροδίτη.
Το πρώτο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι Ρωμαίοι είναι η λειψιγυναικία, δηλαδή έχουν έλλειψη γυναικών. Κατά τη συνήθεια των προγόνων τους, των Τρώων αρπάζουν τις γυναίκες του διπλανού χωριού, τις Σαμπίνες και γίνεται της Σαμπίνας, μία μάχη και ένας πόλεμος αλλά, τα βρίσκουν και συμφιλιώνονται. Αποφασίζουν να βασιλεύουν μία ο ένας Ρωμαίος και μία ο άλλος ο Σαμπίνος. Έτσι ο δεύτερος βασιλιάς της Ρώμης γίνεται ο Νούμας Μπομπίλιους, πομπός και προμπομπός της ιεροσύνης.
Οι Ρωμαίοι υπερήφανοι για την καταγωγή τους από την Τροία, απόγονοι του Αινεία και ο Βιργίλιος τους υμνεί και τους αινεί, στη Νέα Αινειάδα.
Οι Σαβίνοι όμως έχουν καταγωγή όπως πολλοί ιστορικοί λένε, από την Πελοπόννησο την Αρκαδία. Πολύ πιθανόν, αφού η Αρκαδία ήταν περιοχή της Ατλαντίδας πριν την πτώση της Τροίας και νεοατλαντικά φύλλα κινήθηκαν και δυτικά προς την ιταλική χερσόνησο και ανατολικά με τον Δάρνανο και φτιάξανε την Ανατολική Τροία
Οι Ρωμαίοι πήραν τα γράμματα από το Ελληνικό αλφάβητο και φτιάξανε την λατινική γλώσσα με μείξη των Σαβίνων και πήραν και….. τις γυναίκες τους
Το ίδιο που κάνουν και τώρα. Ο Πάπας και το Βατικανό, αρπάζει παίρνει και κλέβει όλες τις γυναίκες της Δύσης με την καθολική θρησκεία, γιατί οι γυναίκες είναι επιρρεπείς στη θρησκοληψία, παγιδεύονται εύκολα στα καλέσματα της ειρήνης και της αγάπης των γκουρού της ιεροσύνης.
Οι πρώτοι Ρωμαίοι ήταν γενναίοι πολεμιστές σκληροί πολεμούσαν στην πρώτη του πολέμου, γραμμή. Σε αυτή τους την συνήθεια και τακτική οφείλονται οι πρώτες κατακτήσεις. Οι Σαβίνοι ήταν πατριάρχες «πατέρες» έχουν την ανατολίτικη νοοτροπία της πατριαρχικής Λεμουρίας, σε αυτούς οφείλονται τα πρώτα Ρωμαϊκά ιερατεία.
Η συνέχεια είναι γνωστή. Οι Ρωμαίοι αφομοιώνουν τα ελληνικά στοιχεία και κινούνται κατακτητικά προς στην Ελλάδα την οποίαν κατακτούν το 146π.Χ μετά τη μάχη της Πύδνας με νικητή τον Παύλο Αιμίλιο από τη γενιά των Αιμιλίων.
Παύλος σημαίνει μικρός. Τελεία και παύλα που λέμε,, για αυτό δίνανε αυτό το όνομα όταν δεν ήθελαν να κάνουν άλλα παιδιά όπως και το Σταμάτης τώρα. Το όνομα αυτό, θα υιοθετούσε και ο εβραίος έμπορος της χριστιανικής θρησκείας Σλάβος Σαούλ, την οποία οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες θα την αναδείκνυαν ως εξουσία μέσα από τις θρησκευτικές δοξασίες των Μιθραϊστών των Σαβίνων και των Ετρούσκων. Πωλ Ατρείδης είναι και ο πρωταγωνιστής στην επική σειρά επιστημονικής φαντασίας Dune αμμόλοφοςμε αυτοκράτορα τον Σαν-Αντάμ.
Πολλοί Ρωμαίοι αυτοκράτορες ήταν εξαιρετικά γενναίοι και ο Ιούλιος Καίσαρας, ακόμη και ο Κωνσταντίνος. Σιγά-σιγά όμως εκφυλίζονται μέσω της χριστιανικής θρησκείας και ψάχνουν απεγνωσμένα για μισθοφόρους για να συντηρήσουν το καθεστώς της αυτοκρατορίας .
Είναι οι Ρωμαίοι Έλληνες; Έχουν πάρει πολλά στοιχεία από την Ελλάδα που ενσωμάτωσαν στην κουλτούρα τους αλλά με μεγάλες διαφοροποιήσεις τις οποίες έχουμε αναφέρει, μία από αυτές ήτανε το Κολοσσαίο και το βάρβαρο έθιμο του. Οπωσδήποτε, οι δυτικοί Ρωμαίοι χριστιανοί έχουν ενσωματώσει πολύ περισσότερα ελληνικά στοιχεία από τους ανατολικούς ανατολίτες Ρωμαίους χριστιανούς.
Είναι οι Έλληνες Ρωμαίοι ; Οι Έλληνες υπήρξαν υπήκοοι και υποτελείς στους Ρωμαίους όπως και οι άλλοι λαοί με τα δικά τους ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που διαφοροποιούνται σημαντικά, όπως τα Ομηρικά Έπη, το μέγιστο ιδρυτικό κείμενο του έμφρονος ανθρώπου που κυοφορεί και κυοφορείται , μέχρι των ημερών μας.

Αναμένουμε τις γεννήσεις…. των Ελλήνων

Αστραία