Θεοκρατία και Θεοσοφία

Γνώση και Εξουσία

Η εξουσία έλκει τους χειρότερους και διαφθείρει τους καλύτερους.
Η γνώση και η εξουσία είναι ένας «γάμος» ο οποίος λαμβάνει χώρα πάντοτε σε ένα ανθρωπογενές περιβάλλον, καθ όσον το ζωικό βασίλειο και το φυτικό, ουδόλως ενδιαφέρονται για τα μείζονα αυτά θέματα. Υφίστανται όμως την πολιτική τους. Κανένα δένδρο πτηνό ή βράχο δεν τον απασχολεί ούτε η γνώση, ούτε η εξουσία. Η φύση, παντοδύναμος θεός και θεά, έχει τους δικούς της νόμους να πορεύεται και με την ισχύ των ρυθμιστικών παραγόντων να βάζει σε τάξη ανόμους και παρανόμους, αιώνες τώρα, άμα τη αρχή του υλικού κόσμου, του τονάλ δηλαδή. Οπωσδήποτε στην φύση, ισχύει ο νόμος του δυνατού και αρχηγός θα γίνει ο δυνατότερος γορίλλας, όμως θα επιβιώσει και τον μικρό αδύναμο βατραχάκι σε ένα αλληλεξαρτώμενο οικοσύστημα πληθυσμών ιδεών και ειδών.
Σε ένα ανθρωπογενές περιβάλλον από την αρχή της εμφάνισης των ανθρωπίδων, την φυσική εξουσία είχε, όχι μόνο ο δυνατός μυς, η φυσική δύναμη, αλλά και το δυνατό μυαλό, η νοητική ικανότητα, η γνώση δηλαδή και εκπροσωπούνταν από τους μάγους ιερείς σαμάνους και βασιλείς, οι οποίοι είχαν και την γνώση και την δύναμη και την αρχηγία.
Στην ουσία, η πρώτη ουσιαστική μορφή εξουσίας , αν εξαιρέσεις το πρωτόγονο τροφοσυλλεκτικό στάδιο, ήταν η θρησκευτική ( εκτός ουσίας) με οργανωμένη δομή και ιεραρχία στο λίκνο της θεοσοφίας, την Μεσοποταμία και την Ινδία και η οποία δημιούργησε και τους αντίστοιχους πολιτισμούς Ανατολικής και αριστερής ιδεολογίας. Στη βάση ήταν και είναι Λεμουριακής, καταγωγής για αυτό και όλες καθώς και τα παρακλάδια τους, ο χριστιανισμός, ο ιουδαϊσμός, ο μωαμεθανισμός , ο ινδουισμός, ο βουδισμός είναι νοσταλγοί ενός χαμένου παραδείσου της Λεμουρίας στον οποίο η γνώση ήταν απαγορευμένη και η αρχή της αμαρτίας.
Την αμαρτία, εύστοχα τη χρεωθήκανε οι Άτλαντες και με την ατυχία και γνώση Δυτικού τύπου δεξιόστροφου. Δημιουργήσανε ένα υψηλού επιπέδου πολιτισμό πατώντας στο Ελληνικό θαύμα της Σκέψης με πρότυπο τον Οδυσσέα, ο οποίος συνδύαζε και γερό σώμα και δυνατό μυαλό. Ο Αχιλλέας Αλέξανδρος είχε εκστρατεύσει εναντίον τους και είχε κλείσει τις Πύλες των Λεμούριων, ολοκληρώνοντας την Ιλιάδα και εκπορθώντας την Τροία. Έτσι άνοιξαν οι Πύλες της άγριας Δύσης και η ανθρωπότητα προσπαθώντας να επιστρέψει, πάλεψε στα άγρια κύματα του Ποσειδώνα, την Εποχή των Ιχθύων με εξουσία, μια θεοσοφία. Τον χριστιανισμό, ο οποίος στην αρχή προσπάθησε να εμποδίσει κάθε πρόοδο και σκέψη δαιμονοποιώντας το Άγνωστο, τη γνώση τη σιωπηλή και εξορίζοντας το Γνωστό, τη λογική. Χρησιμοποίησε όμως όλη τη γνώση που είχε και δεν μπορεί να γίνει γνωστή με την ανθρώπινη μορφή, καίγοντας τους περισσότερους ανθρώπους της γνώσης και μεταφορικά και κυριολεκτικά.
Όσοι γλυτώσανε από το ανελέητο κυνηγητό της ποσειδώνιας θρησκείας, φθάσανε στο νησί των Φαιάκων μισοπεθαμένοι και ο χριστιανισμός αναγκάστηκε να μοιραστεί την εξουσία με την μασονία τον κοινοβουλευτισμό, να παραχωρήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα και να χρησιμοποιήσει κατά κόρον την γνώση την οποία είχε πολεμήσει. Καλή η Λεμουρία, αλλά χωρίς την Ατλαντίδα ακόμη θα κουνούσαμε τις γαλάζιες ουρές στα δένδρα και θα τρώγαμε μπανάνες.
Η Νέα Ατλανίδα οι ΗΠΑ, δημιουργήθηκαν με το πρότυπο της Παλαιάς Ατλαντίδος και δυστυχώς επανέλαβαν τα λάθη της.
Έτσι πριν από 200 περίπου χρόνια η εξουσία μοιράστηκε μεταξύ των δύο εταίρων, του θρησκευτικού και του κομματικού, κάτοχοι αμφότεροι πολλών γνωστικών πεδίων και δεξιοτήτων, οι κύριοι της ενοχής. Η θρησκευτική εξουσία με την παραγωγή θεολόγων και η κομματική με την παραγωγή νομικών και δικηγόρων γιατί αυτός ο κόσμος κάπως πρέπει να εξουσιάζεται. Ο Αντίνοος και ο Ευρύμαχος μαζί, αρχηγικοί ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ σε συνεργασία αγαστή.
Στο τέλος της Εποχής και στην αρχή του 20ου αιώνα είχαμε την εμφάνιση δύο ιδεολογικών ρευμάτων, της θεοσοφίας με την ίδρυση της στην Νέα Υόρκη και του μπολσεβικισμού, φαινομενικά αντίθετα μεταξύ τους στη Ρωσία.
Είναι όμως έτσι;
Η θεοσοφία μια νέα μορφή πανθρησκείας ιδεαλιστική και ο κομμουνισμός μια νέα μορφή παν σοβιετίας υλιστική να συμφωνούν στην κατάργηση συνόρων και εθνών με ανανεωμένα συνθήματα ισότητος και αδελφοσύνης σαν τις παλιές Σειρήνες.
Στην ουσία έχουμε ένα «γάμο» και σε ένα γάμο έχει σημασία τι ενώνεις και πώς, για να γεννηθεί το ΄παιδί».
Στην προκειμένη περίπτωση πήραν την χειρότερη πλευρά του καπιταλισμού με την χειρότερη πλευρά του κομμουνισμού, την νοσηρή πλευρά της θεοσοφίας με την αθλιότητα του κυνικού υλισμού.
Το ¨παιδί¨που γεννήθηκε από αυτήν ένωση είναι ένας ΤΕΡΑΣ και είναι το χρηματοπιστωτικό σύστημα οι τράπεζες και οι πολυεθνικές και η είναι η πραγματική ΕΞΟΥΣΙΑ σε όλο τον πλανήτη ανεβάζει κατεβάζει κυβερνήσεις υπουργούς προέδρους και πρωθυπουργούς χωρίς ηθικές αναστολές.
Έχει ΓΝΩΣΗ αυτό το σύστημα εξουσίας;
Όχι, δεν έχει τη γνώση που είχε το παλιό σύστημα εξουσίας, ο χριστιανισμός δηλαδή μαζί με την μασονία και την θεοσοφία.Έχει γνώση τεχνολογικού τύπου κυρίως του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Φυσικά όπως και παλιά, έτσι και σήμερα οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε καμία γνώση και έτσι κυβερνούσαν παλιά και εξουσιάζουν σήμερα ανενόχλητοι.
Και σίγουρα θα μπορούσαν να συνεχίσουν για τα επόμενα 10000 χρόνια. Ποιος θα τους σταματήσει και με τι, είναι το εύλογο ερώτημα που αναδύεται από μια σκέψη απορητική.
Υπάρχει ένα βασικό πρόβλημα και οι ιθύνοντες νόες, στην σκιά και την παρασκιά της εξουσίας, το γνωρίζουν καλά και για αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό το σύστημα εξουσίας και όλα μπορεί να καταρρεύσουν από λεπτό σε λεπτό.
Ας δούμε ποιο.
Η σκοτεινή πλευρά των Ατλάντων δημιούργησε τις ΜΗΧΑΝΕΣ , την τεχνητή νοημοσύνη και τα ρομπότ. Η σκοτεινή πλευρά της θεοσοφίας φτιάχνει τις φυλές των ΟΡΚ. Σκοπός των νεοΑτλάντων είναι το κέρδος money first of all στην σύγχρονη μορφή δουλείας. Σκοπός των θεοσοφιστών είναι η βασιλεία του «θεού», god save god , στο παράδεισο της Λεμουρίας με την παλαιά μορφή δουλείας.
Το πρόβλημα είναι πως οι νεο Λεμούριοι χρησιμοποιούν την τεχνολογία των νεοΑτλάντων χωρίς να κατέχουν την τεχνογνωσία τους και οι νεοΆτλαντες χρησιμοποιούνται από τους νεο Λεμούριους χωρίς να έχουν γνώσης της θεοσοφίας τους.Τα δύο γνωστικά πεδία είναι ακατανόητα εκατέρωθεν και αντιστοίχως.
Επιπλέον ότι και να κάνουν οι φυσικοί πόροι στην γη τελειώνουν, η οικολογική καταστροφή είναι μεγάλη και ο αποικισμός σε άλλο πλανήτη και Γαλαξία ένα ρίσκο.

Σε αυτό το οριακό σημείο, οι άνθρωποι, όσοι έχουν απομείνει, είναι ανάμεσα στις ΜΗΧΑΝΕΣ του κ. ΣΜΙΘ και ανάμεσα στα ΟΡΚ του Σάουρον. Όλες μας οι ελπίδες είναι ένα μικρό χόμπιτ να καταστρέψει το δακτυλίδι της εξουσίας στο βουνό του Χαμού.
Ας το βοηθήσουμε ο καθένας με τον τρόπο που ξέρει και μπορεί στο χρόνο που απομένει στη ΓΗ.
Δώσε σε ένα άνθρωπο εξουσία μικρή ή μεγάλη δεν έχει σημασία και θα καταλάβεις τον χαρακτήρα του και την αυτογνωσία του με τον τρόπο που θα χειριστεί τη γνώση που διαθέτει.

Αστραία

Αλκίνοες Αμφικτυονίες

Όταν οι άνθρωποι εγκατέλειψαν τον τροφοσυλλεκτικό στάδιο, τις σπηλιές της Λεμουρίας και άρχισαν να κτίζουν οικισμούς και κατοικίες, άρχισαν να οργανώνονται και οι πρώτες εξουσίες, ιερατικές κατ΄εξοχήν θρησκευτικές.
Ο Θεός, έπαιζε μεγάλο ρόλο συνυφασμένος με τις αναμνήσεις της παλαιοζωικής εποχής, της εποχής των τεράστιων δεινοσαύρων δράκων, που οι πρώτοι ανθρωπίδες έβλεπαν και φοβόταν πολύ.
Το γεγονός αυτό εκμεταλλεύτηκαν οι πονηροί, έμποροι των εθνών και άρχισαν να πωλούν «Θεό» με το μαστίγιο και το καρότο στη λαϊκή.
Δεν υπάρχουν παγανιστικές και μη παγανιστικές θρησκείες, ειδωλολατρικές και μη. Όλες, είναι παγανιστικές και ειδωλολατρικές γιατί η καταγωγή τους βρίσκεται στο πρώτο «Θεό και Φόβο» που ένιωθε ο άνθρωπος για το Άγνωστο. Απέναντι στη φύση και ό,τι φοβόταν και ό,τι δεν το καταλάβαινε, το αποκαλούσε “Θεό”, το λάτρευε και το προσκυνούσε, αφού το ενσωμάτωνε με τα τοπικά ήθη και έθιμα της τοπικής του κουλτούρας.
Για αυτό βλέπουμε να ταξιδεύουν οι θεοί και ο Θεός και να αναμιγνύονται τα θρησκευτικά σύμβολα με τις δοξασίες και τις προσδοκίες του καθενός.
Αυτό βοηθούσε στην συντήρηση της εξουσίας και της αυτοκρατορίας και επειδή συνδέεται με το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου και το ανατολικό, είχε μεγάλη επιτυχία ιδιαίτερα στην Ανατολία, με τις μεγάλες αυτοκρατορίες, περσικές βαβυλωνιακές ινδικές μογγολικές θεοκρατίες μέχρι σήμερα. Συνεχίστηκαν και με τους Φαραώ, τις αιγυπτιακές βιβλικές ιστορίες μονοθεϊστικών τριαδικών θεών φτάνοντας μέχρι τις αμερικάνικες πυραμίδες της πανθεοσοφίας
Οι αυτοκρατορίες έχουν το εξής κοινό χαρακτηριστικό. Δεν έχουνε πολίτες, έχουν πάντα υπηκόους και δούλους και είναι πολύ μεγάλες στον πληθυσμό , πολυφυλετικές κατ εξοχήν . Μικρή αυτοκρατορία με λίγο πληθυσμό δεν υπάρχει, Έχουν με τον πληθυσμό, εμμονή, γιατί θέλουν να κατακυριεύσουν την γη, με νοοτροπία αυταρχική και ολοκληρωτική.
Δεν νοείται αυτοκρατορία και δημοκρατία, δεν νοείται δημοκρατία και φεουδαρχία και δεν νοείται δημοκρατία με θεοκρατία και θεοσοφία. Τα αυτονόητα δηλαδή. Επειδή πολλοί κόπτονται για την δημοκρατία με στάση υποκριτική, αυτό να τονισθεί και να σημειωθεί, ως βασική αρχή της Δημοκρατίας.
Το πέρασμα στην Ατλαντική Εποχή δημιούργησε και τα ατλαντικά φύλα, παρόλο που πολλά από τα φύλα της Λεμουρίας έμειναν στην πρώτη κατάσταση και τα συναντούμε και στην Ασία και στην Αφρική, Αβορίγινες Μαορί Ζουλού οι οποίοι επίσης έχουν την αυτοκρατορία.
Πρόσφατα έστεψαν τον αυτοκράτορα τους σε μεγάλη τελετή μεγαλοπρεπή. Στην Αιθιοπία έχουμε αυτοκρατορία με τον Μεσσία Σελασιέ. Σε όλες τις αυτοκρατορίες κυριαρχεί, ο μεσσιανισμός, οι θεοποιήσεις και αγιοποιήσεις και θρόνοι χρυσοί μαζί με τα χρυσά κουτάλια και πιρούνια των αυτοκρατόρων. Μάλιστα, η βυζαντινή αυτοκράτειρα Θεοφανώ της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τα μετέφερε στην Δυτική , ως μεγάλο «πολιτισμό» , να φάνε και αυτοί, γιατί είχαν μείνει πίσω στο φαί.
Φυσικά, μιλάμε για καθεστώτα και όχι πολιτεύματα, τα οποία διατηρούνται μέχρι σήμερα, όχι για πολίτες και πολίτευμα, να είμαστε σαφείς. Μιμούνται την δημοκρατία, την καπηλεύονται και εξαπατούν εκμεταλλεύονται τον λαό κρατώντας τον, στην αμάθεια τον φόβο την θρησκοληψία και τον σκοταδισμό.
Στην Ατλαντίδα άρχισαν τα πράγματα να βελτιώνονται κάπως και οι βασιλείς, 10 τον αριθμό, να κάνουν την αυτοκριτική τους, εκτός από πολέμους και κριτική, αλλά ο Ποσειδώνας, ως αυτοκράτορας θεός κυριαρχεί.
Και όχι μόνο κυριαρχεί αλλά χτίζει και την Τροία, η οποία είναι Πόλη Αυτοκρατορική.
Η διαφοροποίηση έρχεται με τους Έλληνες και το πείραμα της πρώτης Δημοκρατίας στις Ελληνικές Πολιτείες μαζί με τις Αμφικτυονίες, τον πρόδρομο του ΟΗΕ και της Κοινωνίας των Εθνών.
Έτσι αρχίζει να διαχωρίζεται δειλά-δειλά στην αυγή του νεότερου homosapiens ο πολίτης της πόλης, από τον δούλο και τον υπήκοο της αυτοκρατορικής πόλης και να κατανοεί να βλέπει πόσο γυμνός, είναι ο «αυτοκράτορας » που ζητωκραυγάζει και προσκυνάται ως θεός .
Το παράδειγμα ακολουθεί και η αυτοκρατορία η ρωμαϊκή, η οποία ενσωματώνει πολλά από τα στοιχεία της Ελληνικής νοοτροπίας και φιλοσοφίας, χωρίς όμως να αποβάλλει εντελώς την τρωαδίτικη, ως απόγονοι του Αινεία και των Τρώων ,για αυτό και έχουμε την δημιουργία της Β΄ Ρώμης της Κωνσταντινούπολης και της Βρετανικής.
Το ατόπημα δεν απέφυγε και η Νέα Ατλαντίδα, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και πολύ γρήγορα κατακτήθηκαν και αλλοιώθηκαν από την θεοσοφία και την θρησκοληψία της αυτοκρατορικής Ανατολής.
Το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της αυτοκρατορικής κυριαρχίας είναι η δημιουργία αποικιών, η απομύζηση των αποικιών η εκμετάλλευση, η κλοπή των θησαυρών των γυναικών των αγαλμάτων των αγαθών και η συσσώρευση πλούτου, πίσω από ΤΕΙΧΗ της ύλης τα ψηλά μαζί πάντα με μεγάλη οικονομική ανισότητα διαπλοκή και διαφθορά.

Συνεπώς αν θέλουμε να μιλάμε για πολίτευμα και πολίτες, τον καινούργιο αιώνα, θα πρέπει να αφήσουμε τις φεουδαρχίες τις απολυταρχίες ,αυτοκρατορίες θεοσοφίες θεοκρατίες και να μιλήσουμε και να οραματιστούμε τις Καινούργιες Αλκίνοες Πολιτείες, Δελφικές Αμφικτυονίες, με κέντρο την Ελλάδα ως πηγή έμπνευσης και εγγύηση γήινης ισορροπίας. Εκεί να ανάψουμε την Ιερή Φλόγα Εστία για το σπίτι μας, την Γη, όλοι οι λαοί με Φαιά Ουσία. Μόνο έτσι θα ζήσουμε με αρμονία σοφία και αλκίνοο αρετή.

Αστραία

Λόγοι Πυρός

 σε αναλογίες φωτός

Ένα από τα μεγαλύτερα φιλοσοφικά ερωτήματα που έχει απασχολήσει το ανθρώπινο μυαλό, είναι ποιο στοιχείο έχει υπάρξει πρώτο, η φωτιά το νερό η γη ή ο αέρας.
Η απάντηση σε αυτό δεν μπορεί να δοθεί αν δεν οριστεί το σημείο αναφοράς και της αρχής του κύκλου.
Αρχής γενομένης της δημιουργίας του σύμπαντος και της ύλης είναι η φωτιά το πυρ στη μεγάλη πυρηνική έκρηξη του παντός το πρώτο στοιχείο.
Ακολουθεί η στεριά, η γη που ψύχεται σε στερεά μορφή
και κατόπιν το νερό διότι το νερό υδρατμοί για να υπάρχει και να συγκεντρωθεί πρέπει κάπου να κρατηθεί όταν πέσει ως βροχή σε μία κοίλη κυρτή επιφάνεια στερεάς γης.
Αυτό λέει η απλή λογική.
Ο άνθρωπος είναι απών από αυτές τις μεγάλες διαδικασίες μετατροπές και μεταστοιχειώσεις της ενέργειας της Φωτιάς και του Πυρός σε Ύλη.
Η παρουσία του ανθρώπου στη γη σχετίζεται με την παρουσία και την ύπαρξη του αέρα και της ατμόσφαιρας που συνεπάγεται μία διανοητική ικανότητα απαραίτητη και καταλυτική για τις εγκεφαλικές διεργασίες, όπου και όντα λαμβάνουν χώρα.
Προηγήθηκε η σκέψη του λόγου;
Σαφώς προηγήθηκε η σκέψη του λόγου και η μεταφορά της σιωπηλής γνώσης του ενός ημισφαιρίου του εγκεφάλου στο άλλο.
Γιατί και ο ήχος για να μεταφερθεί χρειάζεται λεπτόρρευστη ύλη δηλαδή αέρα ατμόσφαιρα. Στο κενό δεν μεταδίδεται.
Υπήρχε όμως ήχος και πριν την παρουσία του ανθρώπου;
Ναι υπήρχε ο ήχος των κυμάτων και το κελάηδημα των πουλιών και το σφύριγμα των φιδιών και το μούγκρισμα των βοοειδών.
Αυτό που δεν υπήρχε είναι λογική σκέψη ο λογικός λόγος όρθιος, για αυτό δεν υπήρχε και πολιτισμός.
Τα ήθη και έθιμα οι παραδόσεις των παλαιότερων ανθρωπίδων δεν μπορούν να οριστούν ως πολιτισμός έννοος και έλλογου ενήλικος ανθρώπου διότι απουσίαζε η λογική. Η ανθρωπότητα ήταν ένα μωρό παιδί χωρίς το εγκώμιο της μωρίας.
Λόγος και Θεός
Ο Θεός είναι πέρα από τον λόγο, από τον οποιοδήποτε λόγο και πέρα από το τονάλ, την ύλη, είναι η απόλυτη σιωπή. Συνεπώς τίποτα δεν μπορεί να ειπωθεί για αυτό και τίποτα και από τίποτα και από κανέναν να εκπροσωπηθεί.
Ο Θεός το Θείον δεν μπορεί να γίνει κατανοητός με την ανθρώπινη μορφή, ανήκει σε αυτό δεν μπορεί να γίνει Γνωστό.
Οποιοσδήποτε χρησιμοποιεί τον λόγο να εξηγήσει και να μιλήσει για τον θεό, αυτοαναιρείται στη στιγμή. Είναι σαν τον Κρισναμούρτι που μιλά ατέλειωτα για την σιωπή και φλυαρεί αδολεσχώς.
Τον Θεό τον έχουνε χρησιμοποιήσει αρκετοί επιτήδειοι γκουρού και θρησκευτές για να δημιουργήσουν ιερατεία και θρόνους θρησκευτικής εξουσίας με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα της απληστίας και της αισχροκέρδειας. Έχουν κλέψει την πύρινη γνώση του Δράκου και με τη γνωστή κοπτοραπτική πουλάνε «Θεό» στη λαϊκή με το κιλό.
Τόνοι για τον θεό έχουν γραφεί σε ιερά Βιβλία με θεολογική ποιμαντική του καλού βοσκού για τα πρόβατα του λαού. Όλοι οι θεόπληκτοι σαν τις καμένες Σεμέλες μιλάνε συνεχώς για το Θεό μέσα από τις διάφορες θρησκείες είτε άμεσα ως θεοκρατία είτε έμμεσα ως θεοσοφία.
Τι μπορεί να πει για το Θεό μία Σεμέλη που έχει καεί από εγωισμό; Τίποτα.
Τα περισσότερα θρησκευτικά κείμενα ιερών βιβλίων πάσχουν από την απλή λογική, ειδικά όταν τα εκλαμβάνονται ως κυριολεξία και όχι ως μία απλή αλληγορία. Εγκλωβίζουν το μυαλό του ανθρώπου σε ένα φαύλο σπηλαιώδες κύκλο κυκλώπειας θρησκοληψίας και μία κινούμενη άμμο προσπαθώντας να εξηγήσει λογικά το θρησκευτικό παράλογο και ελάχιστοι κατορθώνουν να δραπετεύσουν. Ακόμη και ο Οδυσσέας δυσκολεύτηκε να βγει.
Βουλιάζουν όλα τα πλοία του νου στις πολλαπλές θρησκευτικές αντιφάσεις στα ρηχά και άγρια νερά του Ποσειδώνιου Ωκεανού.
«Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος». Λέει ο ερμητικός ευαγγελιστής Ιωάννης με καμένα εγκεφαλικά κύτταρα σαν την Σεμέλη που ζήτησε να δει τον Θεό. Και καμένη Σεμέλη και Λόγιος Ερμής δεν γίνεται μαζί. Αργότερα κατάλαβε το λάθος του και έγραψε στην Πάτμο την Αποκάλυψη (House of Dragon ) για τους Δράκους και το σπίτι που τον κρατούσαν όμηρο.
Δεν υπάρχει ούτε μία λογική πρόταση στη Βίβλο και στο Κοράνι και καμία που να εξυμνεί την ευφυΐα. Αντιθέτως εκθειάζεται η άγνοια, η δουλεία, η τυφλή πίστη η τυφλή υποταγή μέσα από ένα έντονο και ανεξέλεγκτο θυμικό με σαδομαζοχιστικές κα συναισθήματα αγάπης μίσους εκδίκησης θυσιών δοκιμασιών και άλλων άλογων ενστίκτων.
Τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος απέναντι σε αυτό το βομβαρδιστικό πρόγραμμα των θρησκειών των ιερατείων και θρησκειολογιών;
Να καλλιεργήσει το μυαλό του, τη λογική σκέψη πολύπλευρα και συμπεριεκτικά, να ενώσει τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου του σε γέφυρα αμφίδρομης κατανόησης και να αποφύγει κάθε θρησκευτική εμμονή προσκυνήματα και υποταγή. Να κρατήσει από την φωτιά και από τον Θεό, μια απόσταση ασφαλή. Ούτε πολύ κοντά γιατί θα καεί, ούτε τελείως μακριά γιατί θα γίνει θα παγώσει και θα γίνει παγάκι στην Ανταρκτική.
Η φιλοσοφία αρκεί. Να τον κρατήσει σε μία ψυχική νοητική σωματική ισορροπία υγιή.

Αστραία

Θεοκρατία και Θεοσοφία, οι παπαγάλοι αυλοκόλακες μανδαρίνοι του Μεγάλου Δράκου

Ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ’ ευχήν στην Αποικία
δεν μέν’ η ελαχίστη αμφιβολία,
και μόλο που οπωσούν τραβούμ’ εμπρός,
ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι, να έφθασε ο καιρός
να φέρουμε ( ένα Μεσσία )Πολιτικό Αναμορφωτή. Κ Καβάφης

Την Εποχή της Λεμουρίας, όλη η Γαία ήταν μια αποικία του Μεγάλου Δράκου με τον αστερισμό του Δράκου στο Βόρειο Πόλο.
Το πέρασμα των ανθρωπίδων από το ζωικό βασίλειο στο Home sapiens ήτανε ένα μακρύ και βασανιστικό ταξίδι Άθλων και Σταθμών, Ηράκλειο και Οδυσσειακό.
Τα μεγάλα Κυκλώπεια Λεμούρια Όντα, Human beings, είχαν την κυριαρχία και την πρωτοκαθεδρία την παλιά εποχή.
Η Παλαιά Διαθήκη ( και η Καινή, Κενή Λογικής, Διαθήκη, την συμπληρώνει θαυμάσια γιατί ήλθε να την συμπληρώσει ) έχει τις Εντολές τους, προς το κοπάδι τους και εξιστορεί με πλήθος συμφώνων και στριγγλιές αλλοπρόσαλλων όντων που δεν μπορούν να ορθώσουν λόγο και φωνή γιατί δεν έχουν Λογική, αλλά έχουν δικαίωμα ζωής και θανάτου στο ποίμνιο τους.
Τα φωνήεντα ήρθανε μετά και εγκαινιάσανε τη νέα εποχή πριν 6000 χρόνια.
Οι Έλληνες είναι κυρίως υπεύθυνοι για αυτή. Με τη σκέψη, το μυαλό τους και τη λογική χάραξαν νέους ορίζοντες στην ανθρώπινη ικανότητα και πολιτισμική σκηνή της Γαίας. Ο πολιτισμός του homo sapiens ξεκινά και τελειώνει με τους ανθρώπους εδώ στη Μεσόγειο.
Όλες οι θρησκείες είναι κατάλοιπα αυτής της αποικιοκρατίας του Δράκου και τα ιερατεία τις χρησιμοποιούν για ίδιο όφελος και σκοπό, κυρίως για να τρώνε και να πίνουν εις βάρος του ποιμνίου που κρατούν στην αμάθεια και τον σκοταδισμό.
Ο μεσσιανισμός του Ιουδαιοχριστιανισμού προωθεί ένα Μεσσία που τα θεοκρατικά σχέδια τους να εξυπηρετεί. Δηλ. την συντήρηση του θρησκευτικού καθεστώτος που έχουν συνηθίσει τόσο πολύ . Να τρώνε και να πίνουν εις υγεία ενός κορόιδου λαού καθισμένοι στο χρυσό θρόνο τους αρπαγμένοι από την καρέκλα που της εξουσίας που λατρεύουν τόσο πολύ. Έχουν συνηθίσει βλέπετε στο μεγάλο φαγοπότι και στην dolce vita καταστρέφοντας όλο τον πλανήτη.
Ο μεσσιανισμός της θεοσοφίας προωθεί την πανθρησκεία, με την πονηριά να περάσουν εξ απαλών ονύχων από την Πύλη του Υδροχόου που είναι ο Άνθρωπος, Citizen Πολίτης για να καταλήξουν στον Θιβετιανό Μεγάλο Δράκο των human beings, ξανά.
Στο πλαίσιο αυτό έχουν γεμίσει και έχουν αλώσει τον κόσμο με τις θρησκευτικές τους δοξασίες μυστικές και μη.

Μεσσιανισμός χιλιασμός είναι η πίστη μιας θρησκευτικής , κοινωνικής ή πολιτικής ομάδας ή κινήματος σε έναν επερχόμενο θεμελιώδη μετασχηματισμό της κοινωνίας , μετά τον οποίο «όλα τα πράγματα θα αλλάξουν». Αυτά τα κινήματα ήταν ιδιαίτερα κοινά μεταξύ των ανθρώπων που ζούσαν υπό την αποικιοκρατία ή άλλες δυνάμεις που διέκοψαν τις προηγούμενες κοινωνικές ρυθμίσεις.

Η φράση «μιλεννιαλιστικό κίνημα» έχει χρησιμοποιηθεί από μελετητές της ανθρωπολογίας και της ιστορίας για να περιγράψει τα κοινά χαρακτηριστικά αυτών των θρησκευτικών φαινομένων όταν θεωρούνται κοινωνικά κινήματα , και έχει χρησιμοποιηθεί συχνότερα για να περιγράψει τα κοινωνικά κινήματα που έχουν λάβει χώρα σε αποικισμένες κοινωνίες.

Ο ίδιος ο Χριστιανισμός μπορεί να θεωρηθεί ότι προέρχεται από ένα κίνημα χιλιετίας μεταξύ των Εβραίων που ζούσαν υπό ρωμαϊκή κυριαρχία, αν και τα χαρακτηριστικά του ως κοινωνικό κίνημα άλλαξαν γρήγορα καθώς εξαπλώθηκε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
Η χιλιετία ή ο χιλιασμός είναι μια πεποίθηση που προωθείται από ορισμένες θρησκευτικές δοξασίες ότι μια Χρυσή Εποχή ή Παράδεισος θα συμβεί στη Γη πριν από την τελική κρίση και τη μελλοντική αιώνια κατάσταση του « Κόσμος που θα έρθει ».

Ο Χριστιανισμός και ο Ιουδαϊσμός έχουν παραγάγει και τα δύο μεσσιανικά κινήματα που παρουσίαζαν διδασκαλίες χιλιετίας – όπως η ιδέα ότι ένα επίγειο βασίλειο του Θεού ήταν κοντά. Αυτά τα millenarian κινήματα συχνά οδήγησαν σε σημαντικές κοινωνικές αναταραχές.

Ομοιότητες με τον χιλιετισμό εμφανίζονται στον Ζωροαστρισμό , ο οποίος προσδιόρισε διαδοχικές περιόδους χιλιάδων ετών, καθεμία από τις οποίες θα καταλήξει σε έναν κατακλυσμό αίρεσης και καταστροφής, μέχρι την τελική καταστροφή του κακού και του πνεύματος του κακού από έναν θριαμβευτή βασιλιά της ειρήνης στο τέλος του η τελευταία χιλιετία.
Η Θεοσοφίστρια Άλις Μπέιλι δίδαξε ότι ο Χριστός (στα βιβλία της αναφέρεται στο ισχυρό πνευματικό ον που είναι περισσότερο γνωστό από τους Θεοσοφιστές ως Μαϊτρέγια ως Ο Χριστός ή Ο Παγκόσμιος Δάσκαλος , όχι ως Μαϊτρέγια )] θα επέστρεφε «κάποια στιγμή μετά το 2025 μ.Χ.» και ότι αυτό θα ήταν το ισοδύναμο της Νέας Εποχής της χριστιανικής αντίληψης της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού.

Ποιος κλαίει και μοιρολογεί συνεχώς στις αποικίες;
Όποιος πιστεύει σε Μεσσίες Θεοκρατίες και Θεοσοφίες

Αστραία

ευνουχισμένοι και «πολιτισμένοι» σύγχρονοι δούλοι

….διεφθαρμένων αφεντάδων
Ο πολιτισμός είναι μία λέξη που χρησιμοποιείται καταχρηστικά για πολλές ιστορικές περιόδους της ανθρωπότητας και αναμειγνύεται, όχι αθώα, με τα ήθη τα έθιμα και την «κουλτούρα» της κάθε εποχής και του κάθε τόπου.
Πολιτισμός με τον ακριβή ορισμό της λέξης στην έννοια και τη σημασία της, σημαίνει Πόλις, δηλαδή Άστυ. Πόλις όμως σημαίνει πολίτης, πολίτης όμως σημαίνει αυτός που συμμετέχει στα κοινά της πόλης και παίρνει συναποφάσεις και φυσικά είναι και οπλίτης κατέχει και τα όπλα για την προστασία και υπεράσπισης της.
Συνεπώς οποιοσδήποτε άλλος «πολιτισμός» με αυτοκράτορες βασιλείς φύλαρχους φεουδάρχες πάπες, πατριάρχες, γιαλαντζί μαριονέτες προέδρους και πρωθυπουργούς, δεν είναι απλά πολιτισμός, είναι διεφθαρμένη εξουσία. Το πρώτο φυσικά πείραμα έγινε στην Αρχαία Ελλάδα με όλα τα λάθη και τις παραλείψεις του, αλλά ήταν και το μόνο που έγινε κατά την διάρκεια της εξέλιξης της ανθρωπότητας. Ο πολιτισμός έχει και πρέπει να έχει, ως κέντρο τον άνθρωπο και δεν συνάδει με κανένα είδος θεοσοφίας θεοκρατίας και εξουσίας. Σέβεται και την ύλη του και το πνεύμα του Ανθρώπου και της Γαίας πραγματικά και το αποδεικνύει έμπρακτα, χωρίς να προσκυνά κανένα, ούτε άνθρωπο ούτε θεό.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή εν τη γενέσει τους.
Ο πρώτος μεγάλος εξουσιαστής του Πνεύματος υπήρξε ο Ουρανός, ο σύζυγος της Γαίας. Και επειδή φοβόταν για την εξουσία του έτρωγε όλα τα παιδιά της γης. Ο γιος του όμως ο Κρόνος τον εκθρονίζει και όχι μόνο αυτό, τον ευνουχίζει κιόλας
Η βασιλεία εξουσία του χρόνου αρχίζει την Παλιά Εποχή των Τιτάνων και θα τελειώσει με τη νέα τάξη πραγμάτων την Ολυμπιακή μετά την Τιτανομαχία την τρομερή.
Η Εποχή του Κρόνου ήταν η Εποχή της Λεμουρίας. Από εκεί έμεινε και ανάμνηση του γεγονότος ότι ο Κρόνος είναι κυβερνήτης του Αιγόκερω του δέκατου οίκου και του Ζενίθ. Τώρα φυσικά δεν είναι, αλλά τότε ήταν και κυβερνούσε με τους άλλους Τιτάνες σε 10 ζώδια που διατηρήθηκαν μέχρι και την ύστερη Ατλαντίδα του Ποσειδώνα. Υπάρχουν πολλοί νοσταλγοί της εποχής εκείνης, κυρίως θεοσοφιστές Δυτικού τύπου που φορτώνουν τον Ουρανό στο Ηρακλή για να χτίζουν αυτοί Πυραμίδες της Αθανασίας με τα Μήλα της και τα πρόβατα της ατλαντικής στάνης που σφάζουν σε ιερούς πολέμους.
Τι σημαίνει όμως ότι ο κυβερνήτης του κόσμου ήταν ο Κρόνος με έναν ευνουχισμένο πατέρα Ουρανό που γέννησε και την Ουρανία Αφροδίτη;
Σημαίνει πολύ απλά, ότι ο Κρόνος εκθρόνισε τον Ουρανό, αλλά την κράτησε για πάρτη του την εξουσία. Και από τότε η εξουσία, όχι μόνο ευνουχίζει και τρώει τα παιδιά της αλλά, είναι και αυτή ευνουχισμένη. Κατά συνέπεια και όλες οι κοινωνίες που βασίστηκαν σε θεοσοφικά και θεοκρατικά ιερατεία μαζί με τις εξουσίες τους.
Το πόσο «πολιτισμένες» υπήρξαν και εξακολουθούν να είναι αυτές οι κοινωνίες φαίνεται όχι μόνον από τους ευνούχους που συντηρούν στις αυλές τους, σε φυσικό και αλληγορικό επίπεδο αλλά, και από την πορνεία, την ιερή, τη νόμιμη και την παράνομη με αποτέλεσμα όλοι οι άνθρωποι της κοινωνίας να εκπορνεύονται με τον άλφα ή βήτα τρόπο.
Αποτέλεσμα αυτού του ευνουχισμού και αυτής της πορνείας είναι η επαιτεία, η ζητιανιά και φυσικά η δουλεία. Συνηθίζουν τους ανθρώπους στον ευνουχισμό, στην πορνεία, στην επαιτεία και στη δουλεία, τους χειραγωγούν και συγκυβερνούν με οποιαδήποτε κομματική και θρησκευτική αλητεία μέχρι τις ημέρες μας.
Είναι αστείο να μιλάει κανείς για “πολιτισμό” στις δυτικές κοινωνίες με τους άστεγους τους ζητιάνους τις πόρνες και τους ευνουχισμένους μανδαρίνους τους και είναι τραγικό να μιλάει κανείς για “ πολιτισμό” στις ανατολικές κοινωνίες με τα ζωώδη ήθη και έθιμα ανθρωπίδων της Λεμουρίας.

Οι ανατολικές κοινωνίες θυσιάζουν τα αρσενικά παιδιά στον βωμό της εξουσίας, δηλαδή θυσιάζουν τη λογική, είναι τερατώδικα ανορθολογιστικές.
Οι δυτικές κοινωνίες θυσιάζουν τα θηλυκά παιδιά, δηλαδή τη γνώση τη σιωπηλή, είναι απάνθρωπα ορθολογιστικά υλιστικές.
Και οι δυο πλευρές ευνουχίζουν και εκπορνεύουν τους ανθρώπους, τους αγοράζουν και τους πωλούν ως δούλους στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα του καταναλωτισμού και της επαιτείας.

Αυτό που χρειάζεται να γίνει και, θα γίνει οπωσδήποτε γιατί χρειάζεται, είναι όχι μόνο η επανίδρυση μιας κοινωνίας αλλά και ένας νέος πολιτισμός. Ένας Πολιτισμός, του Πολίτη, του Οπλίτη και μιας πραγματικής Πολιτείας. Τα θεμέλια του και υπάρχουν ήδη σε κίονες Πνεύματος και Ύλης και σε Ναούς Δημοκρατίας με τον Ελληνικό Πολιτισμό και το Θαύμα του που επιστρέφει για να φωτίσει όλη τη γη σε μία φαντασμαγορική Εποχή.

Αυτή την Ηρωική, Νοήμονων Ανθρώπων με μυαλό καρδιά και ατρυτώνη ψυχή.

Αστραία