Η Νέα Παγκόσμια Φαιακία και Ιθάκη Ελλάδα Εύνομη Πολιτεία

Στο πρότυπο του Αλκίνοου βασιλιά των Φαιάκων και της Σχερίας, αγαπητό φίλο του Οδυσσέα και άνθρωπο με Φαιά Νοήμονα Ουσία.
Η αποτυχία του χρεοκοπημένου ηθικά και οικονομικά ΟΗΕ να λύσει τα σοβαρά προβλήματα των Πολιτών της Γαίας, επιβάλλει την πλήρη αναθεώρηση του θεσμού και μία δημιουργία από την αρχή με κριτήρια Αλκίνοος Ομηρικής Αξίας.
5 μόνιμα κράτη του συμβουλίου ασφαλείας με την Ινδία να διεκδικεί τον έκτο, στο ρόλο του gangster και τα υπόλοιπα στο ρόλο της πόρνης, τρώνε και πίνουνε με τους αξιωματούχους του σε πολυέξοδα συνέδρια πολλαπλές υποοργανώσεις λόμπι ζόμπι , αντι οικολογικά ταξίδια χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Το γεγονός και μόνο ότι υπάρχουν ακόμη πόλεμοι στη Γη, μετανάστες και πρόσφυγες να πνίγονται από και από κει ,δείχνει και την πλήρη αποτυχία αυτού του οργανισμού που πρέπει να ξαναγίνει από την αρχή
με κέντρο τους Δελφούς και την Ελλάδα ως εγγύηση για την ψυχική νοητική και φυσική ισορροπία στη Γη.

Η αμφικτυονία ήταν οργάνωση αρχαίων ελληνικών πόλεων, σε ενώσεις με μέλη από πολλές πόλεις, με κέντρο διάφορους ναούς. Υπήρχαν αρκετές Αμφικτυονίες, με πιο γνωστή αυτή της Κεντρικής Ελλάδας, με κέντρο τους Δελφούς. Είχαν σκοπό να ρυθμίζουν θέματα που σχετίζονταν με την λειτουργία και την ασφάλειά του.

Στο Αμφικτυονικό Συνέδριο συμμετείχαν δώδεκα ελληνικές φυλές. Αυτές ήταν οι Θεσσαλοί, οι Βοιωτοί (με κυρίαρχη την Θήβα), οι Δωριείς (με κυρίαρχη την Σπάρτη), οι Ίωνες (με κυρίαρχη την Αθήνα), οι Περραιβοί, οι Μάγνητες, οι Λοκροί, οι Οιταίοι, οι Αχαιοί, οι Φωκείς, οι Δόλοπες και οι Μαλιείς. Αυτοί αποτελούσαν και τα μόνιμα μέλη του Συνεδρίου. Καθεμιά από αυτές τις δώδεκα φυλές είχε δύο ψήφους. Στο Συνέδριο εκπροσωπούνταν ακόμα οι Αιτωλείς, οι Ακαρνάνες, οι Αρκάδες, οι Ηλείοι, οι Τριφύλιοι και η μικρή φυλή των Δρυόπων, χωρίς όμως δικαίωμα ψήφου. Κάθε φυλή έστελνε 2 αντιπροσώπους σε κάθε συνέδριο. Από αυτούς, ο ένας ονομαζόταν «Πυλαγόρας» και κύριος ρόλος του ήταν η συμμετοχή στη συζήτηση των προς ψήφιση αιτημάτων και η αντιπροσώπευση της πόλης του και ο άλλος ονομαζόταν «Ιερομνήμονας» και ήταν αυτός που ψήφιζε. Επίσης εκλεγόταν ένας γραμματέας και υπήρχε και ο θεσμός της αμφικτυονικής εκκλησίας που αποτελούταν από τους ιερομνήμονες, τους πυλαγόρες εκείνους που βρίσκονταν στο ιερό την εποχή που λάμβανε χώρα η συνάντηση, με σκοπό την έκδοση των ψηφισμάτων και ουσιαστικά δεν είχε κάποια δύναμη. Το Συνέδριο λάμβανε χώρα δύο φορές το χρόνο. Την άνοιξη (εαρινή Πυλαία)στους Δελφούς, στο ιερό του Απόλλωνα. Το φθινόπωρο (Οπωρινή Πυλαία) στη Μαλιακή πόλη Ανθήλη, κοντά στις Θερμοπύλες στο ιερό της Δήμητρας.

Η πιο σημαντική Αμφικτυονία της αρχαίας Ελλάδας αποτελούσε μία ομοσπονδία δώδεκα φυλών της Κεντρικής Ελλάδας, αλλά απέκτησε πανελλήνιο χαρακτήρα. Σε αυτήν μετείχαν οι Θεσσαλοί, οι Βοιωτοί (Θήβα), οι Δωριείς (Σπάρτη), οι Ίωνες (Αθήνα), οι Περραιβοί, οι Μάγνητες, οι Λοκροί (Οπούντιοι και Οζολοί), οι Οιταίοι, οι Αχαιοί, οι Φωκείς, οι Δόλοπες και οι Μαλιείς. Κάθε φυλή είχε δύο ψήφους. Κάθε μέλος της αμφικτυονίας είχε δικαίωμα συμμετοχής στο αμφικτυονικό συμβούλιο με τρεις εκπροσώπους που ονομάζονταν πυλαγόρες και με δύο ιερομνήμονες. Μετά τον Τρίτο Ιερό Πόλεμο οι ψήφοι που αντιστοιχούσαν στους Φωκείς δόθηκαν στους Μακεδόνες και την Ρωμαϊκή εποχή στη θέση των Δολόπων που καταστράφηκαν μπήκε η Νικόπολη. Το Συνέδριο λάμβανε χώρα δύο φορές τον χρόνο, την άνοιξη στο ιερό του Απόλλωνα στους Δελφούς και το φθινόπωρο στο ιερό της Δήμητρας στην Ανθήλη κοντά στις Θερμοπύλες. Θεωρείται ως μία μικρογραφία των σύγχρονων διεθνών οργανισμών όπως ο ΟΗΕ και παλιότερα η Κοινωνία των Εθνών.

Η Επιστροφή του Απόλλωνα στους αδελφικούς Δελφούς και το σημείο της Αντίληψης της Γαίας στην Ελλάδα θα είναι το φαντασμαγορικό μεγάλο γεγονός της καινούργιας Εποχής που ξημερώνει και μια μεγάλη γιορτή για την Νοήμονα Ανθρωπότητα. Να είμαστε ομονοούντες στο εδώ και στο εκεί σε μια μικρούλα χορεύτρια στο Σύμπαν γαλαζοπράσινη Γη, την μεγάλη αγαπημένη μας.

Αστραία