Ο Λωτοφάγος Ανδρέας Παπανδρέου

Έργα Ζειμπέκικα και Ημέρες του ΠΑΣΟΚ…. με ΣΟΚ και Δέος

Τσοβόλα δώσ’ τα όλα! (….Θα ακολουθήσουν τα νταούλια και τα βιολιά )
(σε προεκλογική συγκέντρωση το 1989 —ο Δ. Τσοβόλας ήταν τότε υπουργός Οικονομικών)
Σαν χθες γεννήθηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου Πολωνοεβραϊκής καταγωγής από την πλευρά της μητέρας του, Σοφία Μινέικο, ιδρυτής πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με επιταγή του Ροκφέλερ και πρωθυπουργός της Ελλάδος.
Ο Κέννεντι της Ελλάδος γνώρισε ημέρες μεγάλης δόξας και αίγλης στην άνοδο του σοσιαλιστικού κινήματος για να καταλήξει στο τέλος αρπαγμένος από την καρέκλα εξουσίας με πολλά προβλήματα υγείας να περιφέρεται και να περιφέρει ολόκληρη την Ελλάδα σε σαλόνια μπανγκαλόους κακής υστεροφημίας.
Αναμφισβήτητα έξυπνος, ιδιαίτερα ευφυής χαρισματικός γοητευτικός ρήτορας λαοπλάνος δημαγωγός επαναστατικός τροτσκιστής της μεγάλης εβραϊκής αριστερής ανταρσίας, σύντροφος του Πάμπλο και του σοσιαλιστή Πλάτωνος Δρακούλη. Αποτυχημένος οικονομολόγος πετυχημένος κοινωνιολόγος.
Υποθήκευσε την Ελλάδα, μεγάλωσε το δημόσιο χρέος, την αποδόμησε με τις συνεχείς αντιφάσεις του και την κράτησε στο νησί των Λωτοφάγων με το «Τσοβόλα δώστα όλα». Έμαθε τους Έλληνες να ζουν με δάνεια και δανεικά και «να περνάνε καλά» σε κάλπικο επικουρισμό. Φαγητό σεξ  άφθονες δηλώσει σοσιαλιστικές  πλούσιες θρησκευτικές τελετές και σε Four Season  ερωτικές  διαμονές
Νομιμοποίησε τον πολιτικό γάμο και παντρεύτηκε με θρησκευτικό, με πολλές τυμπανοκρουσίες καλύπτοντας ένα σκάνδαλο που τον κυνηγούσε με τη θηλιά στο λαιμό και έτρεχε σε τάματα στην Τήνο να προσευχηθεί σε ένα Εβραϊκό Θεό σαν τον άσωτο υιό. Αν «τα στερνά τιμούν τα πρώτα»…. δεν τα τίμησε  δυστυχώς.

Το σύνδρομο της Ναυσικάς

«Αν όσοι μας ψήφισαν το ‘81 πίστευαν ότι θα φεύγαμε από την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ, δεν θα μας είχαν ψηφίσει» Α. Παπανδρέου

Και η ψήφος είναι θέμα πίστης….συνήθως τυφλής

Αστραία

Από τους Φαίακες στους Μνηστήρες

Τα τραπέζια των Μνηστήρων

Στην αυλή της Ιθάκης

3 Φεβρουαρίου, αγαπητό μου ημερολόγιο, δύο αιώνες και μία ημέρα από την άφιξη του Οδυσσέα στην παραλία της Φαιακίας χωρίς ξαπλώστρα με μια αυτοσχέδια σχεδία σχερία

1830 – Υπογράφεται το πρωτόκολλο της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους, το οποίο προβλέπει την πλήρη ανεξαρτησία και εθνική κυριαρχία της Ελλάδας από την Οθωμανική Αυτοκρατορία ως το τελικό αποτέλεσμα της ελληνικής επανάστασης του 1821. ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1989 – Το σκάνδαλο Κοσκωτά παίρνει νέα τροπή, όταν ο προσωπικός φίλος του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, Γιώργος Λούβαρης, παραπέμπεται για κακούργημα, ως παραλήπτης μεγάλου ποσού, που υπεξαιρέθηκε. ΣΑΝ ΧΘΕΣ

Εσύ,αγαπητέ μου αναγνώστη, σε ποιο Σταθμό της Οδυσσείας είσαι ή, ακόμη πολεμάς έξω από τα ΤΕΙΧΗ της αθέμιστης Τροίας;

ΕΜΕΙΣ…είμαστε σε ένα κτήμα και μαζεύομε ελιές, μερικές φορές καθόμαστε και κάτω από αυτές…..

Αστραία

Ο Πατριάρχης Ανδρέας Παπανδρέου

Το ζεϊμπέκικο της πράσινης διαφθοράς και αμαρτίας


από το γύψο και το τσιμέντο στα πούπουλα* της πατριαρχικής παπανδρεϊκής Ντόλτσε Βίτα….. με ρόδα τσάντα και καμπάνα. ( *χαρακτηριστική σκηνή από την ταινία του Φελίνι, τα πούπουλα)
Ο Παπανδρέου ( αυτός ο άνθρωπος αυτός ) ξεκίνησε ως ΘΕΡΣΙΤΗΣ με μεγάλο θράσος, θρασύς και στείρος, από το στρατόπεδο των Ελλήνων Αχαιών, βρίζοντας τον Αγαμέμνονα Καραμανλή και χτυπώντας τις χάντρες από το κομπολόι. του Αλλά, η δουλειά κάνει τους άνδρες και όχι τα πλαστά διαβατήρια των αποτυχημένων οικονομολόγων golden boy. Και δεν είχε καμία.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα, με μία καλή χρηματοδότηση, γενναίο μπουρμπουάρ, από το ίδρυμα Φορντ, αντιπαράθεση προς την δεξιά, ως απλή καμαριέρα, για να καταλήξει «βασιλικότερος του βασιλέως » στο θρόνο του Αγαμέμνονα με το σκήπτρο του σοσιαλισμού, δημαγωγός Πατριάρχης ενός χειραγωγούμενου ξεπουπουλιασμένου λαού.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν ήταν επαρχιώτης, ένα απλό χωριατόπαιδο, αφελής, ήταν κοσμοπολίτης διεθνούς εμβέλειας και μεγάλης ευφυίας στην οποία ατυχώς εγκλωβίστηκε, ανόητος και αμετροεπής.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν ήταν ο επαρχιώτης Πατριάρχης, ο βραδύγλωσσος Μωυσής εθνάρχης Καραμανλής, ήταν γοητευτικός ρήτορας και πολύ ευφυής.
Ούτε ήταν ο αδέξιος Αλέξης Τσίπρας το καλόπαιδο από το χωριό, ο Κώστας Βουτσάς που θα ερχόταν στην πόλη να πουλήσει αριστερισμό με λόγο ξύλινο και παλιό (και που προσπάθησε ανεπιτυχώς να τον μιμηθεί ).
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ήταν ο Κένεντυ της Ελλάδος και ήλθε στην Ελλάδα με την «Τζάκυ » Μαργαρίτα, με το σκοπό αυτό. Να πουλήσει τον Αιώνα από έναν απόντα εαυτό,…. και του Μπερνέζ. Κατέληξε βέβαια άδοξα, στην Τήνο, μαζί με την ανεψιά του Παίσιου , αλλά αυτό είναι μια άλλη ,αμαρτωλή ιστορία.
Τυχοδιώκτης αριβίστας αμοραλιστής της πολιτικής σκηνής, κακός σύζυγος και κακός πατέρας. Δεν ήταν μισογύνης με την έννοια του Πατριάρχη Καραμανλή. Ήταν πολύ γυναικάς, νεότερης κοπής, με ένα υφέρποντα μισογυνισμό που χρησιμοποιεί τις γυναίκες ως αντικείμενα για έναν ευχάριστο και ηδονικό σκοπό, όταν δεν τις στέλνει ευτυχισμένες πόρνες στο λιμάνι να τραγουδούν με τα στρομπουλά ναυτάκια του Πειραιά πάντα την Κυριακή και ποτέ, Δευτέρα και Παρασκευή.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου ευθύνεται κυρίως για τρία πράγματα.
1.Για την χρέωση και τη χρεοκοπία της Ελλάδος που την έμαθε να ζει με δανεικά δανειζόμενος και ιδίως υπέρμετρα για να συντηρεί το πελατειακό κράτος των πράσινων μανδαρίνων του ΠΑΣΟΚ .Αυτό σημαίνει ότι αγνοούσε τις βασικές αρχές της οικονομίας και ότι τα πτυχία του Harvard είναι άχρηστα και θα πρέπει να δώσουν λόγο οι καθηγητές του Ιησουίτικου κολλεγίου για αυτό. Σε ποιον τα δίνουν, γιατί και για ποιο σκοπό. Και γιατί βγάζουν τόσο αποτυχημένους οικονομολόγους που χρεοκοπούν τις χώρες τους.
2. Για την καταστροφή του κοινωνικού ιστού της ελληνικής κοινωνίας, την γελοιότητα στην οποία την κατάντησε και την άνοδο της ασημαντότητας εισάγοντας καινούργια είδωλα χάρτινα σιλικονούχα και σαθρά.
Ο Παπανδρέου ευθύνεται για αυτό το χάλι της ελληνικής τηλεόρασης, για αυτά τα χαζοχαρούμενα άδεια πρωινά, για αυτά τα ηλίθια μεσημεριανά και για αυτά τα ανιαρά βραδινά, για αυτές τις ταινίες, για αυτές τις εκπομπές, για αυτά τα ηλίθια σίριαλ, για αυτούς τους ανθρώπους που ωρύονται σήμερα από ένα χαζοκούτι και ανησυχούν για τη «δημοκρατία » που εκποιούν στο παζάρι της λαικής και της αρπαχτής.
Τη δημοκρατία που ο ίδιος ο Πατριάρχης Παπανδρέου κατέστρεψε και περιέφερε ανάπηρη σαν λείψανο, με μία νέα πατριαρχεία που εγκαινίασε με μεγάλη διαφθορά και ασυδοσία.
Από το, «Ρόδα τσάντα και κοπάνα «, αυτές τις άθλιες βιντεοκασέτες της εποχής του 80, που αποτελούν ντροπή για την κουλτούρα και τη διανόηση ενός τόπου, φτάσαμε στα αβάσταχτα χασμουρητά της ανιαρής του ΚΥΝΟΔΟΝΤΑ ,διανόησης μαζί με τους βίους των Αγίων Παϊσίου και Νεκταρίου και τα τάματα στην Τήνο των ευσεβών θεούσων σύζυγων.
Αν η Ελλάδα αυτή τη στιγμή, έχει αυτό το φθηνό επίπεδο, το ρηχό επίπεδο διανόησης, το απαράδεκτο του θεάτρου του πολιτισμού των τηλεκπομπών και των χαζών σήριαλ, οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στον Παπανδρέου . Αυτός τους έστρωσε το χαλί να περάσουν στην άνοδο της ασημαντότητας των influencer, των κλόουν σόου της πολιτικής (αν ) ορθότητος
3. Ευθύνεται για το μεγάλο φαγοπότι της διαφθοράς της διαπλοκής της γλυκιάς ζωής Ντόλτσε Βίτα σε έναν εφήμερο ευδαιμονισμό, νεοπλουτισμό ,επίδειξη, να περνάμε καλά ,να περνάμε καλά ,ήταν το σλόγκαν που κυριάρχησε από το 80 και μετά και, καταλήξαμε σε αυτή τη μαύρη τρύπα του χρέους και του εκφυλισμού δίνη, που όλους μας απορροφά.
Ο Παπανδρέου ευθύνεται για όλα το στρατό των ΘΕΡΣΙΤΩΝ, των νταήδων πρασινοφρουρών του τζάμπα μάγκα, που έθρεψε και ανέθρεψε με μία στείρα κριτική και αντιπαράθεση ,σε μία κακή ομολογουμένως δεξιά.
Η δεξιά, δεν έχει αποδοχή από τον ελληνικό λαό. Μπορεί να κυβερνά με το μαστίγιο και το καρότο και με ένα 20%, αλλά, ο λαός δεν την αγαπά, δεν την εκτιμά και ο λόγος της δεν περνά.Δεν περνά, γιατί δεν αγγίζει τις ευαίσθητες χορδές του ελληνικού λαού, παρόλο που χρησιμοποιεί τα κόλπα ενός νοσηρού θυμικού με κροκοδείλια δάκρυα στημένων φωτό.
Ο ελληνικός λαός δεν αγαπά τη δεξιά, γιατί είναι ένας ηρωικός λαός, έχει τον ηρωισμό στο αίμα του. Ο ελληνικός λαός αγαπά λατρεύει και εκτιμά τους ήρωές του . Θα πέθαινε για έναν Αλέξανδρο, έναν Καποδίστρια έναν Κολοκοτρώνη, ένα Λεωνίδα, μαζί τους θα πήγαινε και στην Κόλαση.
Η δεξιά δεν είχε και δεν έχει τίποτα το ηρωικό και δεν έχει τίποτα, γιατί είναι ένα σώμα απολιθωμένο και συντηρητικό.
Ο ηρωισμός απαιτεί μία επανάσταση, μια ανατροπή μία γενναιότητα, ένα άλμα ελευθερίας που η δεξιά δεν θα έκανε ποτέ και δεν μπορεί να κάνει. Δεν διαθέτετει τέτοιο ηρωισμό, αλλά έχει μπόλικο αρτηριοσκληρισμό και παίρνει χάπια πίεσης για αυτό. Είναι το μόνο ηρωικό, που μπορεί να κάνει και αυτό έκανε πάντα..
Ο ηρωισμός απαιτεί ένα «Μάρκος Ζαπατίστας » που θα κατέβαινε μαζί με το λαό σε μία μεγάλη πορεία για μία δίκαιη και σωστή Πολιτεία.
Αλλά, ο Μάρκος ο Ζαπατίστας, είναι είναι ένας καθηγητής που άφησε την βολή του και την καθηγητική του έδρα και πήγε στη ζούγκλα μαζί με τους ζαπατίστες και έπινε τα ούρα του, χωρίς καρότα, μαζί τους και δίπλα τους. Δεν είναι ο βολεμένος πτυχιούχος του Χάρβαρντ που έκανε Ντόλτσε Βίτα στην Ευρώπη αλλάζοντας σαν τα πουκάμισα, τις παλλακίδες και τις συζύγους, σε άδεια σοσιαλιστικά λόγια που μείνανε μόνο λόγια.
Ο Παπανδρέου ευθύνεται για το φαινόμενο Κοσκωτά, τον αυριανισμό τον κίτρινο τύπο, τα φθηνά κουτσομπολιά. Ένα σκάνδαλο Κοσκωτά που προσπάθησε να καλύψει με ένα γάμο σόου, αρπαγμένος από την καρέκλα της εξουσίας σαν μωρός, γέρος και ξεμωραμένος. Αντί να διαπαιδαγωγήσει ώριμους υπεύθυνους και ενήλικες πολίτες με την πολιτική αγωγή «βάση » ΠΥΛΩΝΑ της πολιτείας

Οπωσδήποτε, ο Παπανδρέου δεν είναι ακριβώς, ο Αγαμέμνων, γιατί δεν γκρέμισε, σαν καστροπορθητής καμία Διεθνή ΤΡΟΙΑ. Θα μπορούσε να δώσει μία γροθιά στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, να προσπαθήσει, δεν το έκανε όμως. Απλώς έκανε διακοπές σε διεθνή κότερα και διεθνή θολά νερά.
Ούτε ο Παπανδρέου είναι ακριβώς «Αγαμέμων «,ούτε και η Μαργαρίτα Παπανδρέου «Κλυταιμνήστρα » αλλά ούτε και η παλλακίδα, η μετέπειτα γ ή δ σύζυγος του, «Κασσάνδρα » και ο γιος του ο Γιωργάκης δεν είναι ο «Ορέστης «.
Είναι όλοι τους, όμως μια τραγωδία, για την Ελληνική Κοινωνία, Διαλύοντας κάθε ηθική έννοια και αξία γκρεμίζοντας την εμπιστοσύνη και την αθωότητά του ελληνικού λαού, στο «όλα επιτρέπονται»., αρκεί να έχεις την καρέκλα και την εξουσία να τα προωθήσεις με θράσος και αλητεία.
Δίνοντας το «καλό παράδειγμα » ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ βοήθησε και τους υπόλοιπους συντρόφους να αρχίσουνε να ψάχνουν για μικρούλες που θα παντρευόταν στο Four Season και να τις σπιτώσουνε με ακριβές κουρτίνες, τρώγοντας και πίνοντας σε βάρος του ελληνικού λαού και ξεκοκαλίζοντας την περιουσία του.
Ακόμη και ο Πατριάρχης Καραμανλής, κράτησε κάποια προσχήματα για την υστεροφημία του, ακόμη και ο Μητσοτάκης ο Κωνσταντίνος, ο πατήρ Πατριάρχης, κράτησε την Μαρίκα Μητσοτάκη τη γυναίκα των μητέρα των παιδιών, δίπλα του.
Ο Παπανδρέου δεν κράτησε τίποτα. Τάδωσε όλα βορά, στο δικό του Κολοσσαίο της πολιτικής αρένας που έφτιαξε, για να καταλήξει σε μία θλιβερή υστεροφημία, ο ίδιος.
Γέρος, ανήμπορος και το χειρότερο, ξεμωραμένος, να κρατάει ακόμη την καρέκλα και την εξουσία με ένα ανόητο πλήθος να τον ζητωκραυγάζει και να τον επευφημεί, να κλαίει σαν ένα μωρό, ανήλικο, χαμένο στο δάσος και σε σένα ομιχλώδες τοπίο της πολιτικής του τόπου, θολό.
Έτσι λοιπόν, από έναν δεξιό αρτηριοσκληρωμένο απολιθωμένο Πατριάρχης Καραμανλή, φτάσαμε στον αβάσταχτο πατριαρχισμό του Παπανδρέου της ελαφρότητας και του ζαμάν φου, όσα πάνε και όσα έρθουν και όλα επιτρέπονται. ζαμέ κορωπί.
Όλα επιτρέπονται;;;;;
Όχι βέβαια. Δεν επιτρέπονται όλα και ειδικά, αν είσαι δημόσιο πρόσωπο και έχεις μία δημόσια θέση, έχεις και την ευθύνη για αυτό.
Δεν επιτρέπονται όλα σε έναν ενήλικα .Και δεν χρειάζεται να έχεις κάποιο «μπαμπούλα Θεό » να σου λέει τι επιτρέπεται και τι δεν επιτρέπεται, δεν είσαι ΜΩΡΟ. Θα πρέπει να διαθέτεις κρίση διάκριση συνείδηση νου και μυαλό . Να το ρωτάς κάθε φορά για να κάνεις τις σωστές επιλογές με υπευθυνότητα και μέτρο λογικό.
Από το «τίποτα δεν επιτρέπεται «, που οδηγεί σε ένα γύψο χουντικό, το «όλα επιτρέπονται » οδηγεί σε έναν σοσιαλιστικό εκφυλισμό .Χωρίς όρια, χωρίς αξίες, χωρίς ιδανικά μιας άσκοπης άδειας ρημαγμένης ζωης, ψεύτικης κενής ξένης και φορτικής,χωρίς κανένα ΠΗΝΕΛΟΠΕΙΟ υφαντό.
Δεν είναι κακό να γεράζεις, είναι αναπόφευκτο. αλλά το να γεράζει κανείς με αυτό τον τρόπο ,χωρίς ίχνος σοφίας αξιοπρέπειας και αισθητικής, είναι ότι χειρότερο για έναν τόπο, ειδικά όταν εκπροσωπείται από τους δημόσιους ηγέτες και φορείς της Αυριανής. Τα «τιμημένα γηρατειά » δεν μπορεί να είναι τιμημένα, αν δεν διαθέτουν αυτά data για δεδομένα
Τι θα μπορούσε να έχει κάνει ο Παπανδρέου; θα μπορούσε να ήταν ένας Οδυσσέας;
Θα μπορούσε , ναι, είχε την ευφυΐα την ευστροφία ενός Οδυσσέα δεν είχε όμως την ακεραιότητα του χαρακτήρα και τη συνολική διαδρομή.
Παρέμεινε στη Χώρα των Λωτοφάγων να τρώει και να πίνει με τους πράσινους συντρόφους κόκκινους λωτούς. Ξημεροβραδιάζοντας στα μπαρ, τα μπουζούκια και στα κλαμπ της Κίρκης με τους σεξομανείς χοίρους ξαπλωμένους καταγής.
Και κατέληξε στο Νησί του Ήλιου να σφάζει και να τρώει τα βόδια του μαζί με τους συντρόφους και τις ιερές αγελάδες, σε γήπεδα γκολφ, ακριβά χόμπι και σπορ, επαύλεις με γκαζόν. Να φθάσει στο σημείο να τον σατυρίζει και ο φιλόσοφος Χαράρι αναλύοντας εύστοχα την ιδεολογία νοοτροπία του γκαζόν μιας κενής εποχής.
Χαθήκανε όμως όλοι τους. Χαθήκανε όλοι από τις δικές τους ατασθαλίες, όπως ο Όμηρος μας εξιστορεί ομιριστί και αλληγοριστί.
Τώρα πια είναι αργά να νεκραναστηθεί μέσα από ασυνάρτητους πράσινους συνταγματολόγους και ορθόδοξους πράσινους κτηματομεσίτες σε πράσινα άλογα των Real Εstate. Στα τραπέζια των Μνηστήρων που κάθονται , δεν είναι υπάρχουν ασφαλείς θέσεις για αυτούς.
ΕΜΕΙΣ οι υπόλοιποι όμως, θα συνεχίσουμε την κρουαζιέρα μας, στην άκρη μιας κουπαστής, ακροβάτες σχοινοβατες ενός ονείρου σε νέες και παλαιές θάλασσες ομηρικές μαζί…… με τους Πιγκουίνους, εξαιρετικά έμβια όντα σοφά ,της Ανταρτικής και θα διηγηθούμε και άλλες αμαρτωλές ιστορίες σε ζεϊμπέκικα της Ομηρογνωσίας

,…. δεξιόστροφης και αριστερόστροφης Φαιάς Ουσίας

Αστραία