και οι Πατέρες του Αμερικάνικου Έθνους, γεννημένου 4η Ιουλίου, στο Σείριο του Κυνός
Η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής στις 4 Ιουλίου του 1776, υπήρξε ένα θαυμαστό γεγονός για όλη την ανθρωπότητα, μαζί με την αποκάλυψη ανακάλυψη του πλανήτη Ουρανού στο ουράνιο στερέωμα, της Αρτέμιδος δηλαδή και, θα σηματοδοτούσε όλα τα ιστορικά γεγονότα που εξελίχθηκαν από εκει και μετά, μαζί με τη Γαλλική Επανάσταση και την Ελληνική στον Ηριδανό ποταμό της Μυθιστορίας. Τα ατλαντικά φύλλα κυρίαρχα την Εποχή της Ατλαντίδας μαζί με τον ατλαντίδη Ερμή, γιο του Διός και της ατλαντίδας κόρης Μαίας, αφήνοντας πίσω τον Λεμούριο μπαμπουίνο Θωτ, ξεκινώντας από την προσέληνο Αρκαδία, ατλαντική περιοχή, το μεγάλο ταξίδι, με το λόγου, το ραβδί και με τον ετεροθαλή αδελφό του τον Δάρδανο να πηγαίνει να μεταβαίνει προς την Τροία μέσω Σαμοθράκης και με τους Ρωμαίους φτάνουν μέχρι στην Νέα Βρετανία του Βρούτου , την Νέα Τροία. Παρών την Εποχή των Ιχθύων και ο Ποσειδών κουβαλώντας μαζί του όλες τις θρησκευτικές σέχτες και υπόγειες στοές, να πνίγει στα θολά νερά του οίνοπα πόντου , όλους τους συντρόφους του Οδυσσέα και τους επίδοξους Οδυσσείς. Παρ΄όλα αυτά, κάτι που διαφαίνεται στον ορίζοντα και, αρχίζει να ξεπροβάλει το νησί των Φαιάκων. Εκεί φτάνει μισοπεθαμένος ο μεγάλος εξερευνητής θαλασσοπόρος, ο Ελληνισμός. Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής δημιουργήθηκαν με τις προδιαγραφές της Ατλαντίδας, Βλέπε Φράνσις Μπέικον, που εξέδωσε και το αντίστοιχου έργο του, σαφώς επηρεασμένες από όλες τις Θεοσοφικές και θεοκρατικές διδασκαλίες, χριστιανικές και ιουδαϊκές, αργότερα και τις μουσουλμανικές.
Ο Ποσειδώνα εξακολουθεί να κυριαρχεί και στην Νέα Ατλαντίδα, όπως και στην Παλιά με όλα τα προβλήματα τα γνωστά, σε τοπία με ομίχλη, θολά. Οι πρώτοι πατέρες ήταν όμως ισχυρές προσωπικότητες, αποστασιοποιημένες από τα θεοκρατικά στεγανά, ο Washington ήτανε ντειστής, φυσικά και μασόνος με σπουδαίες γνώσεις και επιστημονικές βλέπε, Βενιαμίν Φραγκλίνος. Μέσα από τα Federalist Papers, βάλανε τις βάσεις για ένα πιο δίκαιο και ανθρώπινο σύνταγμα με ανθρώπινα δικαιώματα. Ήταν για την εποχή τους και μία Επανάσταση η σκέψη αυτή και μία μεγάλη ανατροπή.
Το Federalist Papers είναι μια συλλογή 85 άρθρων και δοκιμίων που γράφτηκαν από τους Alexander Hamilton , James Madison και John Jay με το συλλογικό ψευδώνυμο «Publius» για την προώθηση της επικύρωσης του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών . Η συλλογή ήταν κοινώς γνωστή ως The Federalist μέχρι που εμφανίστηκε το όνομα The Federalist Papers τον εικοστό αιώνα. Πολύ γρήγορα όμως αλώθηκαν από ένα πατριαρχικό αγαμεμνονισμό μαζί με τον αβραμικό και αρχίσανε να θυσιάζουν τις κόρες τους και τους γιούς τους. Να καίνε τις Μάγισσες του Σάλεμ και να μαζεύουν όλους τους γκουρού και τα μέντιουμ της Ανατολής με τα άσραμ και την θρησκεία, να διαβρώνει τα πάντα και τους πάντες μέσα από μία μεγάλη Αγία Θρησκευτική Οικογένεια των ΗΠΑ, όπως έδειξε και το ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ., The Family. Aυτό, υπήρξε και η Αχίλλειος πτέρνα των ΗΠΑ που ξεκινήσαμε σαν Σείριος Αχιλλέας, δίνοντας ένα θανατηφόρο κτύπημα στο Έκτορα της Βρετανίας με την υπέροχη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας και με βάσεις ελληνιστικές γιατί οι περισσότεροι από αυτούς, είχαν ελληνική παιδεία και μόρφωση, για να καταλήξουν «νεκρές «, από το βέλος ενός δειλού παρδαλού Πάρι της Ανατολίας που εμπιστεύτηκαν και φιλοξένησαν.
Το » In God We Trust » είναι το επίσημο σύνθημα των Ηνωμένων Πολιτειών, Εγκρίθηκε από το Κογκρέσο των ΗΠΑ το 1956, αντικαθιστώντας το E pluribus unum («Από πολλούς, ένα»), το οποίο ήταν το de facto μότο από τον αρχικό σχεδιασμό της Μεγάλης Σφραγίδας των Ηνωμένων Πολιτειών . Παγιδεύτηκαν στον πονηρά Ατλάντα και παγίδευσαν τον Ηρακλή, κυνηγώντας μία Αθανασία νοσηρή φαραωνική με μία πυραμίδα εξουσίας, καθόλου δημοκρατική. Ο Ηρακλής όμως επέστρεψε τον Ουρανό στον Άτλαντα και ελεύθερος τα Μήλα της Αθανασίας στον Κήπο των Εσπερίδων της Δύσης τοποθετεί. Ο δε , Λάδων Δράκων θα ξανακοιμηθεί. Αυτό σημαίνει ότι τελειώνει μία ολόκληρη ποσειδώνια εποχή, η Εποχή των Ιχθύων, των ψαράδων των αλιέων της συνείδησης στον ωκεανό της αντιλήψεις και οι γοργόνες επιστρέφουν στις υδάτινες κατοικίες τους, στον πυθμένα της Τηθύος θάλασσας.
ΕΜΕΙΣ, συνεχίζουμε με τους μάγκες της νεότερης κινηματογραφικής σκηνής…ακάθεκτοι και ποτέ τζάμπα
Το Ηλιακό Mέλλον της Ελλάδος της Χώρας του Φωτός την Εποχή του Υδροχόου
Η Eποχή της Ελλάδος Το πεπρωμένο της Ελλάδος ξεκινάει από πολύ παλιά. Από τον Τρωικό Πόλεμο, τότε που το ηρωικό γένος των Ελλήνων ξεκίνησε μία εκστρατεία Ανατολικά για να πάρουν πίσω την κλεμμένη ομορφιά μαζί με την τιμή και την αξιοπρέπεια για την όρθια ανθρωπιά του Homo Sapiens. Ακολούθησαν οι περσικοί πόλεμοι και οι μάχες των Ελλήνων για την Ελευθερία. Η Οδύσσεια του Ελληνισμού θα συνεχίσει την Εποχή των Ιχθύων με ανελέητο κυνηγό θεό τον Ποσειδώνα να βυθίζει όλα τα πλοία του ΝΟΥ και την θεοκρατία που κυριάρχησε την ψαρίσια εποχή, ο χριστιανισμός ανελέητη εξουσία τυραννία. Η ανεξαρτησία της Ελλάδος υπογράφεται στο Λονδίνο στις 3 Φεβρουαρίου του 1830 με το γρηγοριανό ημερολόγιο και είναι μία κοσμοϊστορική εποχή για τον Ελληνισμό και την ανθρωπότητα ολόκληρη με τους Φαίακες και τον Διαφωτισμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ΝΗΣΙ. Ο Οδυσσέας Ελληνισμός φθάνει στο νησί των Φαιάκων μισοπεθαμένος και και βλέπει την Ναυσικά ως Άρτεμη να εμφανίζεται σε μία ακρογιαλιά και να τον βοηθά. Ο Οδυσσέας ως λέων ορεσίτροφος φανερώνεται στη Ναυσικά και η Ελλάδα ως Υδροχόος εισέρχεται στην Εποχή του Υδροχόου με έναν Λέοντα συντροφιά. Να σημειωθεί και ότι η Πηνελόπη όταν κατεβαίνει τα σκαλιά παρομοιάζεται από τον Όμηρο ως η Αφροδίτη η Άρτεμις και η Αθηνά. Το γεωκεντρικό ωροσκόπιο της Ελλάδος στις 3 Φεβρουαρίου του 1830 δείχνει τον Ήλιο στην 15η μοίρα στον Υδροχόο και την Γη 15η μοίρα στο Λέοντα. Ο Ουρανός Άρτεμις είναι στην 7η μοίρα στον Υδροχόο. Ο Ερμής ο αγγελιοφόρος τελευταία μοίρα στον Υδροχόο και ο Πλούτωνας, αόρατος ακόμη, 7 μοίρες στον Κριό. Θα αποκαλυφθεί αργότερα το 1930. Το ηλιοκεντρικό ωροσκόπιο της Ελλάδος στις 3 Φεβρουαρίου του 1830 δείχνει τη Σελήνη με τη Γη 15η μοίρα στο Λέοντα και είναι και ο Κρόνος, η Αθήνα δηλ, μαζί εκεί συνοδευτικά. Ο Ουρανός Άρτεμις είναι στην 7η μοίρα στον Υδροχόο.
Η διαφορά μεταξύ γεωκεντρικού και ηλιοκεντρικού ωροσκοπίου είναι η διαφορά Συνείδησης. Είναι η ποιότητα γνώσης και αυτογνωσίας της συνείδησης, δηλ. της επίγνωσης. Οι περισσότεροι άνθρωποι με μαζικές ασχολίες ορνιθοασχολίες, βουλιαγμένοι ,είτε στον άκρατο χυδαίο υλισμό και ευδαιμονισμό εκφυλισμό, είτε σε ένα αποχαυνωμένο θρησκόληπτο δήθεν πνευματισμό να προσκυνούν γονατιστοί ένα θεό, λειτουργούν μαζικά, με το γεωκεντρικό ωροσκόπιο. Δεν υπάρχει ατομικό ωροσκόπιο για κανένα από αυτούς. Άδικα καταφεύγουν σε τσαρλατάνους αστρολόγους και σε συμβούλους ζωής, παπάδες και ιερείς. Δεν μπορούν να κατανοήσουν την πλανητική συνείδηση στον χορό -κίνηση των πλανητών και κανένα ωροσκόπιο δεν λειτουργεί έτσι. Είναι μη ενεργό. Το ηλιοκεντρικό ωροσκόπιο λειτουργεί τελείως διαφορετικά. Με κέντρο τον Ήλιο Απόλλωνα η θέση των πλανητών είναι η πραγματική θέση των πλανητών στον ουρανό. Έτσι λοιπόν στα χέρια των Ηλιακών Πολεμιστών, η σκέψη τους γίνεται » τόξο» που λυγίζει και τα λόγια «ακτίνες» γίνονται βέλη που διαπερνούν αιχμηρά το καθετί …..γιατί έρχονται από πολύ μακριά,από την Πηγή. Από την πρώτη Γέννηση του Φωτός με δόνηση συμπαντική σε γαλαξιακή διαδρομή. Στις 3 Φεβρουαρίου του 2008 ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ φτάνει με το πρωτόπλουν διαδικτυακό πλοίο των Φαιάκων στην Ιθάκη Ελλάδα και το ιστολόγιο ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΛΑΙΟΝ, κάτω από τον αστερισμό του Απόλλωνα. Τίποτα δεν θα είναι ίδιο με το πριν. Τέλος εποχής και η αρχή μιας νέας αντίληψης συνείδησης και ερμηνείας των Ομηρικών Επών. Στις 26 του Ιανουαρίου του 2008 ο Πλούτωνας μπαίνει στον Αιγόκερω και 15 χρόνια μετά εισέρχεται σιγά-σιγά στον Υδροχόο. Ο Πλούτωνας στον Αιγόκερω έφερε μία μεγάλη ανατροπή στην παγκόσμια εξουσία την θρησκευτική και την κομματική, τον ΑΝΤΙΝΟΟ και τον ΕΥΡΥΜΑΧΟ που δεν μπορούν να στεριώσουν θρόνο και καρέκλα εξουσιαστική. Η εξήγηση των Ηλιακών Πολεμιστών είναι πάντα απλή ουσιαστική και ….στην ώρα της. Η Ελλάδα τα επόμενα δύο χιλιάδες χρόνια θα πρωταγωνιστεί στην παγκόσμια σκηνή ως Υδροχόος Λέων, το ελάφι και ο λέων μαζί. Και αυτό δεν είναι μία προφητεία απλή, είναι ακριβής πρόγνωση του Καιρού και καιρικών συνθηκών που θα επικρατεί σε βάση μετεωρολογική Τον καιρό του τόξου
Διακήρυξη Ανεξαρτησίας του John Trumbull , που δείχνει την Επιτροπή των Πέντε να παρουσιάζει το σχέδιό της προς έγκριση από το Δεύτερο Ηπειρωτικό Συνέδριο στη Φιλαδέλφεια , 28 Ιουνίου 1776
της Αναγκαιότητας της Ανεξαρτησίας και της Σκέψης στην Στέψη της
….από τους μεγάλους και μικρούς τυράννους της ανθρωπότητας Η λογική, ο ορθολογισμός είναι η ικανότητα του ενός ημισφαιρίου του εγκεφάλου του ανθρώπου να παράγει λογικές αναγωγικές και επαγωγικές προτάσεις να τις κατανοεί και να βελτιώνει τη ζωή του. Παρουσιάστηκε ως εξέχον χαρακτηριστικό του Homo Sapiens άμα τη εμφανίσει την Εποχή της Ατλαντίδας και έκτοτε αναζητείται στις μεγάλες στιγμές της λάμψης της με διακαή πόθο. Η κοινή λογική η οποία θα έπρεπε να είναι συχνή και απαραίτητη απουσιάζει δυστυχώς τις περισσότερες φορές και ο άνθρωπος όχι μόνο δεν ζει καλά αλλά αυτοκαταστρέφεται και αυτοκτονεί συνεχώς. Η κοινή λογική υπονομεύεται υποδουλώνεται από τις εκάστοτε θρησκευτικές δοξασίες και θρησκοληψίες, από την αμετροέπεια από την απληστία και την έλλειψη αυτογνωσίας και σοφίας. Από τους παπάδες δηλ και τους κακούς κυβερνήτες που κρατούν τον λαό σε νηπιακή κατάσταση μωρίας και ανοησίας για να τον εκμεταλλεύονται και να τον απομυζούν ποικιλοτρόπως. Ο Τόμας Πέιν, ο πατέρας του αμερικανικού έθνους κάνει επίκληση σε αυτή με ένα κείμενο του καταπληκτικό διαφωτιστικό και υπερλογικό, ύμνο στην απλή λογική, που δεν θάπρεπε να απουσιάζει από κανένα ανθρώπινο μυαλό.
Τόμας Πέιν. Έχουμε μπερδέψει την κοινωνία με την κυβέρνηση, ώστε να αφήνουν ελάχιστη ή καθόλου διάκριση μεταξύ τους. λαμβάνοντας υπόψη ότι όχι μόνο διαφέρουν, αλλά έχουν διαφορετική προέλευση. Η κοινωνία παράγεται από τα θέλω μας και η κυβέρνηση από τις κακίες μας . Το πρώτο προάγει την ευτυχία μας θετικά , ενώνοντας τις στοργές μας , το τελευταίο αρνητικά , εκπαιδεύοντας τα κακά μας. Το ένα ενθαρρύνει τις συναναστροφές , το άλλο δημιουργεί διακρίσεις. Το Common Sense είναι ένα φυλλάδιο 47 σελίδων που γράφτηκε από τον Thomas Paine το 1775–1776 και υποστηρίζει την ανεξαρτησία από τη Μεγάλη Βρετανία στους ανθρώπους στις Δεκατρείς Αποικίες . Γράφοντας σε σαφή και πειστική πεζογραφία, ο Πέιν συγκέντρωσε διάφορα ηθικά και πολιτικά επιχειρήματα για να ενθαρρύνει τους απλούς ανθρώπους στις Αποικίες να αγωνιστούν για ισότιμη κυβέρνηση. Δημοσιεύτηκε ανώνυμα στις 10 Ιανουαρίου 1776, στην αρχή της Αμερικανικής Επανάστασης και έγινε αμέσως αίσθηση.
Πουλήθηκε και διανεμήθηκε ευρέως και διαβάστηκε δυνατά σε ταβέρνες και χώρους συνάντησης. Σε αναλογία με τον πληθυσμό των αποικιών εκείνη την εποχή (2,5 εκατομμύρια), είχε τη μεγαλύτερη πώληση και κυκλοφορία από οποιοδήποτε βιβλίο που εκδόθηκε στην αμερικανική ιστορία. Από το 2006, παραμένει ο αμερικανικός τίτλος με τις περισσότερες πωλήσεις όλων των εποχών και εξακολουθεί να τυπώνεται σήμερα.
Η κοινή λογική δημοσιοποίησε μια πειστική και παθιασμένη υπόθεση ανεξαρτησίας, η οποία δεν είχε ακόμη εξεταστεί σοβαρά πνευματικά. Ο Πέιν συνέδεσε την ανεξαρτησία με κοινές διαφωνούμενες προτεσταντικές πεποιθήσεις ως μέσο για να παρουσιάσει μια ευδιάκριτη αμερικανική πολιτική ταυτότητα και δομούσε την κοινή λογική σαν να ήταν κήρυγμα. Ο ιστορικός Gordon S. Wood περιέγραψε την Common Sense ως «το πιο εμπρηστικό και δημοφιλές φυλλάδιο ολόκληρης της επαναστατικής εποχής».
Το κείμενο μεταφράστηκε στα γαλλικά από τον Antoine Gilbert Griffet de Labaume το 1790. ΤHOMAS PAINE γεννήθηκε στο Thetford της Αγγλίας. Προερχόταν από τον απλό λαό. Σε ηλικία τριάντα επτά ετών έφυγε από την Αγγλία για την Αμερική. Ήταν ο πρώτος που αντιλήφθηκε το πεπρωμένο του Νέου Κόσμου. Έγραψε το φυλλάδιο «Common Sense» και σε λίγους μήνες το Ηπειρωτικό Κογκρέσο ανακήρυξε τις αποικίες ελεύθερα και ανεξάρτητα κράτη — ένα νέο έθνος γεννήθηκε. Ο Πέιν έχοντας αφυπνίσει το πνεύμα της ανεξαρτησίας, έδωσε κάθε ενέργεια της ψυχής του για να κρατήσει το πνεύμα ζωντανό. Ήταν με το στρατό. Μοιράστηκε τις ήττες και τη δόξα του. Όταν η κατάσταση έγινε απελπιστική, τους έδωσε το «The Crisis». Ήταν μια κολόνα από σύννεφο τη μέρα και από φωτιά τη νύχτα, που οδηγούσε το δρόμο προς την ελευθερία, την τιμή και τη νίκη.
Τα γραπτά του Πέιν είναι διακοσμημένα με συμπαγείς δηλώσεις που μεταφέρουν την πεποίθηση και στους πιο βαρετούς. Μέρα νύχτα δούλευε για την Αμερική, μέχρι να υπάρξει μια κυβέρνηση του λαού και του λαού. Στο τέλος της Επανάστασης, κανείς δεν στάθηκε ψηλότερα από τον Thomas Paine. Αν ήταν πρόθυμος να ζήσει υποκριτής, θα ήταν αξιοσέβαστος, θα μπορούσε τουλάχιστον να είχε πεθάνει περιτριγυρισμένος από άλλους υποκριτές, και στο θάνατό του θα γινόταν μια επιβλητική κηδεία, με μίλια άμαξες, γεμάτη με υποκριτές και πάνω από το δικό του υποκριτική σκόνη θα υπήρχε ένα υποκριτικό μνημείο καλυμμένο με ψέματα.
Έχοντας κάνει τόσα πολλά για τον άνθρωπο στην Αμερική, πήγε στη Γαλλία. Οι σπόροι που έσπειραν οι μεγάλοι άπιστοι καρποφορούσαν στην Ευρώπη. Ο δέκατος όγδοος αιώνας στεφάνωνε τις γκρίζες τρίχες του με το στεφάνι της προόδου. Με την άφιξή του στη Γαλλία εξελέγη μέλος της Γαλλικής Συνέλευσης — στην πραγματικότητα, επελέγη περίπου την ίδια περίοδο από τους ανθρώπους τουλάχιστον τεσσάρων Τμημάτων. Ήταν ένας από την επιτροπή που συνέταξε ένα σύνταγμα για τη Γαλλία. Στη Συνέλευση, όπου σχεδόν όλοι απαιτούσαν την εκτέλεση του βασιλιά, είχε το θάρρος να καταψηφίσει τον θάνατο. Το να ψηφίσει κατά του θανάτου του βασιλιά ήταν να καταψηφίσει τη ζωή του. Αυτή ήταν η υπεροχή της αφοσίωσης στις αρχές. Για αυτό συνελήφθη, φυλακίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο. Ενώ βρισκόταν υπό την ποινή του θανάτου, ενώ βρισκόταν στο ζοφερό κελί της φυλακής του, ο Thomas Paine έγραψε στον Ουάσιγκτον: ζητώντας του να πει μια λέξη στον Ροβεσπιέρο υπέρ του συγγραφέα της «Κοινής Λογικής». Ο Ουάσιγκτον δεν απάντησε. Έγραψε ξανά. Ο Ουάσιγκτον, ο Πρόεδρος, δεν έδωσε σημασία στον Τόμας Πέιν, τον κρατούμενο. Το γράμμα πετάχτηκε στο καλάθι των αχρήστων και ο Τόμας Πέιν παρέμεινε καταδικασμένος σε θάνατο. Στη συνέχεια, έδωσε εκτενώς την άποψή του για τον Ουάσιγκτον, και πρέπει να πω, ότι δεν βρήκα ποτέ στην καρδιά μου να τον κατηγορήσω πολύ.
Ο Thomas Paine, έχοντας κάνει τόσα πολλά για την πολιτική ελευθερία, έστρεψε την προσοχή του στις δεισιδαιμονίες της εποχής του. Δημοσίευσε το «The Age of Reason» και από εκείνη την ημέρα μέχρι σήμερα, ο χαρακτήρας του έχει κακολογηθεί από σχεδόν κάθε ιερέα στον Χριστιανικό κόσμο. Θεωρήθηκε ως το τρομερό παράδειγμα. Κάθε άνθρωπος που έχει εκφράσει μια ειλικρινή σκέψη, έχει αναφερθεί προειδοποιητικά στον Thomas Paine. Όλες οι υπηρεσίες του ξεχάστηκαν. Από κανένα άμβωνα δεν έπεσε ευγενική λέξη. Η αφοσίωσή του στις αρχές, ο ζήλος του για τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν μνημονεύονταν πλέον. Ο Πέιν απλώς υποστήριξε ότι είναι αντίφαση να αποκαλούμε ένα πράγμα αποκάλυψη που μας έρχεται από δεύτερο χέρι. Δεν μπορεί να υπάρξει αποκάλυψη πέρα από την πρώτη επικοινωνία. Όλα μετά από αυτό είναι φήμες. Έδειξε επίσης ότι οι προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης δεν είχαν καμία σχέση με τον Ιησού Χριστό, και υποστήριξε ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν απλώς ένας άντρας. Με άλλα λόγια, ο Πέιν ήταν ένας φωτισμένος Ουνιτιστής. Ο Πέιν θεώρησε ότι η Παλαιά Διαθήκη ήταν πολύ βάρβαρη για να ήταν έργο ενός απείρως καλοπροαίρετου Θεού. Επιτέθηκε στο δόγμα ότι η σωτηρία εξαρτάται από την πίστη. Επέμεινε ότι κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να σκέφτεται.
Μετά τη δημοσίευση αυτών των απόψεων, δόθηκε στον κόσμο κάθε ψεύδος ότι η κακοήθεια θα μπορούσε να επικρατήσει και η κακία. Κατά την επιστροφή του στην Αμερική, μετά την εκλογή στην προεδρία ενός άλλου άπιστου, του Τόμας Τζέφερσον, δεν ήταν ασφαλές να εμφανιστεί στους δημόσιους δρόμους. Κινδύνευσε να υποστεί όχληση. Κάτω από τη σημαία που είχε βοηθήσει να τεθεί στον παράδεισο τα δικαιώματά του δεν έγιναν σεβαστά. Σύμφωνα με το Σύνταγμα που είχε προτείνει, η ζωή του ήταν ανασφαλής. Είχε βοηθήσει να δοθεί ελευθερία σε περισσότερα από τρία εκατομμύρια συμπολίτες του, και ήταν πρόθυμοι να του το αρνηθούν. Εγκαταλείφθηκε, εξοστρακίστηκε, απέφευγε, κακολογήθηκε και καταράστηκε. Απολάμβανε την απομόνωση ενός λεπρού. αλλά διατήρησε μέσα από αυτό όλη την ακεραιότητά του. Στάθηκε στις πεποιθήσεις του μυαλού του. Ποτέ για μια στιγμή δεν δίστασε ή αμφιταλαντεύτηκε.
Πέθανε σχεδόν μόνος. Τη στιγμή που πέθανε οι Χριστιανοί άρχισαν να κατασκευάζουν φρίκη για το νεκροκρέβατό του. Είχαν την κάμαρά του γεμάτη με διαβόλους που κροταλίζουν αλυσίδες, και αυτά τα αρχαία ψέματα πιστοποιούνται κάθε χρόνο από τους αξιοσέβαστους χριστιανούς της σημερινής ημέρας. Η αλήθεια είναι ότι πέθανε όπως είχε ζήσει. Μερικοί υπουργοί ήταν αρκετά αγενείς για να τον επισκεφτούν παρά τη θέλησή του. Πολλά από αυτά τα παρήγγειλε από το δωμάτιό του. Ένα ζευγάρι καθολικών ιερέων, με όλη την πραότητα της υποκρισίας, φώναξαν να απολαύσουν τις αγωνίες ενός ετοιμοθάνατου φίλου του ανθρώπου. Ο Τόμας Πέιν, σηκωμένος στο κρεβάτι του, με τα λιγοστά κάρβουνα της ζωής που εκπνέει να φουσκώσει στη φλόγα από την ανάσα της αγανάκτησης, είχε την καλοσύνη να τους καταραστεί και τους δύο. Ο γιατρός του, που φαίνεται να ήταν ένας ανόητος ανακατεύοντας, τη στιγμή που το κρύο χέρι του θανάτου άγγιζε την καρδιά του πατριώτη, ψιθύρισε στο θαμπό αυτί του ετοιμοθάνατου: «Πιστεύετε, ή θέλετε να πιστεύετε, ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο γιος του Θεού;» Και η απάντηση ήταν: «Δεν θέλω να πιστέψω σε αυτό το θέμα».
Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια του Thomas Paine που θυμήθηκαν. Πέθανε τόσο γαλήνια όσο ποτέ ο Κρίστιαν πέθανε. Πέθανε έχοντας πλήρη κατοχή του μυαλού του, και στο χείλος και στην άκρη του θανάτου διακήρυξε τα δόγματα της ζωής του.
Κάθε Χριστιανός, κάθε φιλάνθρωπος, κάθε πιστός στην ανθρώπινη ελευθερία, θα πρέπει να αισθάνεται υπόχρεος απέναντι στον Thomas Paine για την υπέροχη υπηρεσία που προσέφερε στις πιο σκοτεινές μέρες της Αμερικανικής Επανάστασης. Τα μεσάνυχτα του Valley Forge, το «The Crisis» ήταν το πρώτο αστέρι που έλαμψε στον ευρύ ορίζοντα της απόγνωσης. Κάθε καλός άνθρωπος πρέπει να θυμάται με ευγνωμοσύνη τα γενναία λόγια που είπε ο Thomas Paine στη Γαλλική Συνέλευση κατά του θανάτου του Louis. Είπε: «Θα σκοτώσουμε τον βασιλιά, αλλά όχι τον άνθρωπο. Θα καταστρέψουμε τη μοναρχία, όχι τον μονάρχη».
Ο Thomas Paine ήταν πρωταθλητής, και στα δύο ημισφαίρια, της ανθρώπινης ελευθερίας. ένας από τους ιδρυτές και πατέρες αυτής της Δημοκρατίας, ένας από τους κορυφαίους άνδρες της ηλικίας του. Ποτέ δεν έγραψε λέξη υπέρ της αδικίας. Ήταν περιφρονητής της σκλαβιάς. Αποστρεφόταν την τυραννία σε κάθε μορφή. Ήταν, με την ευρύτερη και καλύτερη έννοια, φίλος όλης της φυλής του. Το κεφάλι του ήταν τόσο καθαρό όσο η καρδιά του ήταν καλή, και είχε το θάρρος να πει την ειλικρινή του σκέψη.
Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που έγραψε αυτά τα λόγια: « Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής » Πρότεινε το παρόν Ομοσπονδιακό Σύνταγμα. Έδωσε κάθε σκέψη που λάμπει τώρα στη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας.
,Πίστευε σε έναν Θεό και όχι περισσότερο. Ήταν πιστός ακόμη και στην ειδική πρόνοια, και ήλπιζε στην αθανασία.
,Πώς μπορεί ο κόσμος να αποστρέφεται τον άνθρωπο που είπε:
,«Πιστεύω στην ισότητα των ανθρώπων και ότι τα θρησκευτικά καθήκοντα συνίστανται στην απονομή δικαιοσύνης, στην αγάπη για το έλεος και στην προσπάθεια να κάνουμε τους συνανθρώπους μας ευτυχισμένους». —
,»Είναι απαραίτητο για την ευτυχία του ανθρώπου να είναι ψυχικά πιστός στον εαυτό του» —
,«Ο λόγος του Θεού είναι η δημιουργία που βλέπουμε». —
,«Η πίστη σε έναν σκληρό Θεό κάνει έναν σκληρό άνθρωπο». —
,«Η γνώμη μου είναι ότι εκείνοι των οποίων οι ζωές έχουν δαπανηθεί στο να κάνουν το καλό και να προσπαθούν να κάνουν τους συν-θνητούς τους ευτυχισμένους, θα είναι ευτυχισμένοι στο εξής». —
,«Ένας καλός δάσκαλος είναι πιο χρήσιμος από εκατό ιερείς».
,«Πιστεύω σε έναν Θεό, και όχι περισσότερο, και ελπίζω σε ευτυχία πέρα από αυτή τη ζωή». —
,«Ο άνθρωπος δεν έχει ιδιότητα στον άνθρωπο» — και
,«Το κλειδί του ουρανού δεν είναι στην τήρηση καμίας αίρεσης!»
,Αν δεν ήταν ο Thomas Paine, δεν θα μπορούσα να παραδώσω αυτήν τη διάλεξη εδώ απόψε.
,Είναι ακόμα της μόδας να συκοφαντούμε αυτόν τον άνθρωπο — κι όμως ο Τσάνινγκ, ο Θίοντορ Πάρκερ, ο Λονγκφέλοου, ο Έμερσον και στην πραγματικότητα όλοι οι φιλελεύθεροι Ουνιταριστές και οι Οικουμενιστές του κόσμου έχουν υιοθετήσει τις απόψεις του Τόμας Πέιν.
Σχετικά με τις δικές του θρησκευτικές πεποιθήσεις, ο Πέιν έγραψε στο The Age of Reason :
Πιστεύω σε έναν Θεό και όχι περισσότερο. και ελπίζω για ευτυχία πέρα από αυτή τη ζωή. Robert Green Ingersoll,The Great Infidels
Δεν πιστεύω στο δόγμα που ομολογεί η εβραϊκή εκκλησία , η ρωμαϊκή εκκλησία , η ελληνική εκκλησία , η τουρκική εκκλησία , η προτεσταντική εκκλησία , ούτε καμία εκκλησία που γνωρίζω. Το δικό μου μυαλό είναι η δική μου εκκλησία. Όλοι οι εθνικοί θεσμοί των εκκλησιών, είτε εβραϊκοί, χριστιανικοί ή τουρκικοί, δεν μου φαίνονται άλλα παρά ανθρώπινες εφευρέσεις, που δημιουργήθηκαν για να τρομοκρατήσουν και να υποδουλώσουν την ανθρωπότητα και να μονοπωλήσουν την εξουσία και το κέρδος.
Κάθε φορά που διαβάζουμε τις άσεμνες ιστορίες, τις ηδονικές ατασθαλίες, τις σκληρές και δαιδαλώδεις εκτελέσεις, την αδυσώπητη εκδικητική συμπεριφορά με την οποία είναι γεμάτη περισσότερο από το ήμισυ της Βίβλου, θα ήταν πιο συνεπές να την αποκαλούμε λόγο δαίμονα παρά λόγο Θεού. Είναι μια ιστορία κακίας που διαφθείρει και βάναυσε την ανθρωπότητα. και, από την πλευρά μου, το απεχθάνομαι ειλικρινά, όπως απεχθάνομαι κάθε τι σκληρό.
,Ω εσείς που αγαπάτε την ανθρωπότητα! Εσείς που τολμάτε να αντιταχθείτε όχι μόνο στην τυραννία, αλλά και στον Τύραννο ! Κάθε δοχείο του παλιού κόσμου είναι υπερφορτωμένο με καταστολή . Η ελευθερία κυνηγήθηκε σε όλο τον κόσμο. Η Ασία και η Αφρική την έχουν εκδιώξει εδώ και καιρό. —Η Ευρώπη τη θεωρεί σαν παράνομη, και η Αγγλία της έχει προειδοποιήσει να φύγει. Ω! λάβετε τον δραπέτη και προετοιμάστε εγκαίρως ένα άσυλο για την ανθρωπότητα. Thomas Paine
Εμείς…που αγαπούμε την ανθρωπότητα την οραματιζόμαστε Όρθια Απροσκύνητη και Λογική μαζί με τον λογικότατο ευγενή της Ελευθερίας του Πνεύματος, Τόμας Πέιν
Ρωτάει η Κλειώ η καταγραφέας της Ομηρικής ορθογραφίας Και της απαντώ; Γεννημένη στις 4 Ιουλίου η Αμερικανική Συμπολιτεία εορτάζει κάθε χρόνο στις 14 μοίρες στον Καρκίνο την εθνική της ανεξαρτησία από την Βρετανική αυτοκρατορία με τον Σείριο Αχιλλέα στη θέση αυτή, να υπογραμμίζει το μείζονος σημασίας γεγονός για όλο το πλανήτη στις μετακινήσεις του σημείου της αντίληψης του. Ο Αχιλλέας θα δώσει τη χαριστική βολή στον Βρετανό Έκτορα και ένα σοβαρό πλήγμα στη Τρωική αυτοκρατορία από το οποίο δεν θα συνέλθει ποτέ, γιατί τα ηνία του πλανήτη περνούν στα χέρια του ημίθεου πλανητάρχη. Ποιο είναι το τρωτό σημείο, η Αχιλλέας Πτέρνα των ΗΠΑ; Είναι το νερό. Αν ο Οδυσσέας κολυμπά επιπλέει στο νερό παλεύοντας στα αγριεμένα κύματα του Ποσειδώνα, ο Αχιλλέας το κουβαλά μέσα του τόσο ως γιος υδάτινης θεότητας της Νηρηίδας Θέτιδος όσο και ως εγγονός του Αιακού και κριτή του Άδη αλλά, και κτίστη συντέκτονα δηλαδή του Ποσειδώνα και του Απόλλωνα στα τείχη της Τροίας Το νερό και το θυμικό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που παρ΄όλες τις γνώσεις που διαθέτουν δεν έχουν μπορέσει να αντιμετωπίσουν και, οι τέκτονες το κουβαλούν μέσα τους. Ακόμη και ο Πυθαγόρας πίστευε ότι ήταν η μετενσάρκωση ενός Τρώα Εύφορβου. Οι ΗΠΑ δημιουργήθηκαν με προδιαγραφές Ατλαντίδος, ένα νησί που κολυμπούσε στο ποσειδώνιο νερό. Με τις πολλές και τρομερές γνώσεις που κατείχαν κατόρθωσαν αποκτώντας την ελευθερία τους και την ανεξαρτησία τους να οδηγήσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες σε μεγάλα ύψη ευημερίας και κυριαρχίας. Το αδύνατο σημείο καραδοκούσε και, των τεκτόνων όπως και των περισσότερων θνητών, είναι η αθανασία και ο φόβος του θανάτου, για αυτό τους σέρνουν από την μύτη τα ιερατεία. Κατάλαβαν φυσικά την απάτη του χριστιανισμού, τον ανεχτήκανε για λόγους διπλωματίας, αλλά και υστεροβουλίας και πιστέψανε ότι με έναν άλλον τρόπο και με έναν άλλον δρόμο θα αποκτήσουν την Αθανασία που επιθυμούσαν. Με τον τρόπο των Φαραώ γιατί οι περισσότερες τεκτονικές στοές συνδέονται με την παλιά Αίγυπτο την τελετουργία της , τις στοές και τα τάγματα της Αιγύπτου. Το Αμερικανικό νόμισμα το δολάριο φέρνει την φαραωνική εικόνα Φυσικά αυτό το εκμεταλλεύτηκε σφόδρα η θεοσοφία που άπλωσε τα πλοκάμια της με τις οδηγίες του καθοδηγητή Θιβετιανού Δασκάλου και Μεγάλου Δράκου. Πάτησε στο αδύνατο σημείο τους. Έτσι ιδρύθηκε η θεοσοφία στο Μεγάλο μήλο την Ν. Υόρκη και εξαπλώθηκε σε όλη τη γη με φοβερούς ενεργοβόρους οργανισμούς ανοίγοντας τις Πύλες της Ανατολής, αυτές που είχε κλείσει το Αλέξανδρος Αχιλλέας κερδίζοντας χρόνο για τον Οδυσσέα. Οι πρώτοι τέκτονες επειδή ήταν και πιο επιστήμονες αλλά και πιο δημοκρατικοί, παρόλη την πυραμοειδή ιεραρχία, ( η πυραμίδα, οι φαιδροί μασονικοί τίτλοι και οι πλουμιστές αντιαισθητικές φορεσιές δεν εκφράζουν και καμιά δημοκρατική αρετή, αναβίωση της θεοκρατίας είναι ) . Οι ίδιοι διοχέτευσαν την επιστήμη στην ανθρωπότητα και δώσανε το πρώτο σύνταγμα, ήταν και πιο επιφυλακτικοί στον αποκρυφισμό. Αυτό όμως δεν συνεχίστηκε. Έτσι ο αποκρυφισμός και ο μυστικισμός της θεοσοφίας τους έλεγξε και τους αποτελείωσε μαζί με αυτούς όλη την Αμερική. Όλη η Αμερική και η Γη, βρέθηκε στο έλεος πολυάριθμων αιρέσεων και παραθρησκευτικών οργανώσεων που δημιουργήθηκαν εκεί, χάρη της «θρησκευτικής ελευθερίας» οδηγώντας σε αλλοπρόσαλλές καταστάσεις φαιδρές έως τραγικές μια πλήρη ντεκαντάνς και πνευματική παρακμή. Ο Ποσειδώνας βοήθησε πριν αποχαιρετίσει την Εποχή των Ιχθύων, τους Αιθίοπες τον αγαπημένο του λαό με την ανακάλυψη του πετρελαίου. Τους έδωσε λεφτά κεφάλαιο μία θέση στον ήλιο και ένα υπερανεπτυγμένο θρησκευτικό συναίσθημα . Η Αραβική Άνοιξη όμως θα έδωσε την ευκαιρία στον Οδυσσέα και στο πλοίο του να φτάσει ασφαλής στην Ιθάκη Ελλάδα. Το ταξίδι ξεκίνησε με τον Αλέξανδρο Αχιλλέα. Κινήθηκε προς την Ανατολή ψάχνοντας να βρει την καινούργια ήπειρο και το μεγάλο Νησί, έτσι όπως είχε πει στο Διογένη. Έκανε τον κύκλο του και επιστρέφει από Δυτικά στην Ελλάδα κατανοώντας την ανθρώπινη φύση την Θνητή. Οι σχέσεις ΗΠΑ και Ελλάδος είναι πολύ βαθιές και ξεκινούν από τον Ηρακλή. Η Εσπερία και τα Μήλα της είναι ένας Άθλος που οριζοντίως και καθέτως πρέπει να κατανοηθεί χωρίς την Ποσειδώνια αυταπάτη και την θεοσοφιστική ύπουλη προπαγάνδα και τακτική.
Για τον νεαρό Αχιλλέα πρώτα είναι η Τιμή και η Αξιοπρέπεια. Για αυτή πολέμησε στα τείχη της Τροίας και ήταν ο μόνος, που με όρκο δεν είχε δεσμευτεί.
Αυτό υπογραμμίζει και η αμερικάνικη διακήρυξη της ανεξαρτησίας …..η συγκλονιστική.
ΣΕ ΣΥΝΟΔΟ, 4 ΙΟΥΛΙΟΥ 1776 Η ομόφωνη Διακήρυξη των δεκατριών ενωμένων Πολιτειών της Αμερικής Όταν κατά την Πορεία των ανθρωπίνων γεγονότων γίνεται απαραίτητο για έναν λαό να λύσει τους πολιτικούς δεσμούς οι οποίοι τον συνδέουν με άλλον και να αναλάβει ανάμεσα στις δυνάμεις της γης την ξεχωριστή και ίση θέση την οποία δικαιούται από τους Νόμους της Φύσης και τον Θεό της Φύσης, στοιχειώδης σεβασμός προς τη γνώμη της ανθρωπότητας επιβάλει [στο λαό αυτό] να διακηρύξει τα αίτια που τον ωθούν στον διαχωρισμό. Δεχόμαστε τις εξής αλήθειες ως αυταπόδεικτες, πως όλοι οι άνθρωποι δημιουργούνται ίσοι, και προικίζονται από τον Δημιουργό τους με συγκεκριμένα απαραβίαστα Δικαιώματα, μεταξύ των οποίων είναι το δικαίωμα στη Ζωή, το δικαίωμα στην Ελευθερία, και το δικαίωμα στην επιδίωξη της Ευτυχίας.
Και προς στήριξη αυτής της διακήρυξης, έχοντας ακλόνητη πίστη στην προστασία της Θείας Πρόνοιας, αμοιβαία δεσμεύουμε μεταξύ μας τις Ζωές μας, τις Περιουσίες μας και την ιερή Τιμή μας.
Η εορτή της εθνικής ανεξαρτησίας των ΗΠΑ στις 4 Ιουλίου 14 μοίρες του Καρκίνου αντιστοιχεί στο Σείριο Αχιλλέα. Συμπίπτει συγχρονιστικά με την ανακάλυψη αποκάλυψη του πλανήτη Ουρανού Άρτεμις και την Γαλλική και Ελληνική Επανάσταση και μοιράζονται κοινή πορεία αντίληψης, η Ελλάδα η Γαλλία και η Αμερικάνικη Συμπολιτεία. Ο Οδυσσέας φθάνει στο νησί των Φαιάκων και συναντά την Ναυσικά ομοία με την Άρτεμη, αλλά ο Ποσειδώνας θα πετρώσει το πλοίο της επιστροφής χτυπώντας τον κόσμο με την ουρά της γοργόνας στο τέλος μιας ποσειδώνιας εποχής. Η ανακάλυψη του ποσειδώνιου υγρού, του πετρελαίου και η ίδρυση της θεοσοφίας στο Μεγάλο Μήλο ήταν τα μεγάλα κύματα που σήκωσε η ποσειδώνια ουρά πριν τον κόσμο αφήσει δημιουργώντας τους Μεγάλους Μνηστήρες της Γαίας που τρώνε και πίνουν χωρίς μέτρο και καταστρέφουν ρημάζουν το κάθε τι. Το πεπρωμένο των ΗΠΑ περνά μέσα από τα Έπη τα Ομηρικά και την Ελληνική Μυθολογία στα ίχνη του Οδυσσέα και του Αχιλλέα και στα μονοπάτια τα Ολυμπιακά του Ηρακλή. Ο τελευταίος του Άθλος είναι τα Μήλα των Εσπερίδων και η συναλλαγή με τον Άτλαντα για την Αθανασία με σημασία κομβική. Οι ΗΠΑ πρέπει να απαλλαγούν από κάθε λεμουριακή θεοσοφιστική και καπιταλιστική θεοκρατική επιρροή σε επανάσταση αντίληψης κβαντική. Ο Άτλας τον Ουρανό να κρατεί και ο Ηρακλής να τοποθετεί τα Μήλα της Αθανασίας στον κήπο τους. Οι θεοκρατικές πυραμίδες των Φαραώ και οι καπιταλιστές ληστές δεν έχουν καμία σχέση θέση στο κήπο του Αλκίνοου που θα δημιουργηθεί την καινούργια Εποχή σε όμορφες δημοκρατικές Αλκίνοες Πολιτείες της Γης της Ομηρικής Αρετής. Η «όμηρος» που υπήρξε , Ελλάς, αποτελεί την εγγύηση της Ελευθερίας τους για αυτές, γιατί είναι η Χώρα του Ομήρου Ποιητή και θα κρατά το Φωτόσπαθο, Σπαθί της Δικαιοσύνης Ελεύθερος με Ηράκλεια Πυγμή.
Σε Α΄ Ενικό 