«The Great Game»

Το Μεγάλο παιγνίδι του Βρετανοϊνδού Κιμ.

Βρετανοϊνδός  και  μασόνος, ο  ιδιοφυής Κίπλινγκ πνίγηκε στα βαθιά ρηχά νερά της θεοσοφίας, όπως και οι περισσότεροι ελευθεροτέκτονες.  Γοητεύτηκε από την Ινδία τους Λάμα και τον βουδισμό και χάθηκε στην στην κινούμενη άμμο του αποκρυφισμού.

Η θεοσοφία με οδηγούς τους θιβετιανούς δασκάλους προώθησε  τα σχέδια της  και τον οριενταλισμό μέσω της μασονίας κατακτώντας στη Νέα Υόρκη και το  Λονδίνο  τα κέντρα τότε της Δύσης. Το ατιμωτικό φινάλε της αποχώρησης των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν το 2021 σήμανε και το τέλος αυτής της αναμετρήσης Δύσης και Ανατολής.  Η επέλαση της Ανατολής και της Ευρασίας με την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία λίγους μήνες μετά το 2022 , ήταν αναπόφευκτη και μεθοδευμένη, παίζοντας όλα τα χαρτιά, της θεοσοφίας της θεοκρατίας και του κινέζικου ολοκληρωτισμού μαζί με τους συμμάχους του.

Το Kim είναι ένα μυθιστόρημα του βραβευμένου με Νόμπελ Ράντγιαρντ Κίπλινγκ . Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά σε σειρά στο περιοδικό McClure’s Magazine από τον Δεκέμβριο του 1900 έως τον Οκτώβριο του 1901 καθώς και στο Cassell’s Magazine από τον Ιανουάριο έως τον Νοέμβριο του 1901, και δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά σε μορφή βιβλίου από την Macmillan & Co. Ltd τον Οκτώβριο του 1901. Η ιστορία εκτυλίσσεται με φόντο την Great Game , η πολιτική σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Βρετανίας στην Κεντρική Ασία. Το μυθιστόρημα έκανε δημοφιλή τη φράση και την ιδέα του Μεγάλου Παιχνιδιού.

Το Μεγάλο Παιχνίδι ήταν μια πολιτική και διπλωματική αντιπαράθεση που υπήρχε για το μεγαλύτερο μέρος του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ου αιώνα μεταξύ της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και της Ρωσικής Αυτοκρατορίας για το Αφγανιστάν και γειτονικά εδάφη στην Κεντρική και Νότια Ασία , και είχε άμεσες συνέπειες στην Περσία , τη Βρετανία Ινδία και Θιβέτ .

Η Βρετανία φοβόταν ότι η Ρωσία σχεδίαζε να εισβάλει στην Ινδία και ότι αυτός ήταν ο στόχος της επέκτασης της Ρωσίας στην Κεντρική Ασία, ενώ η Ρωσία φοβόταν την επέκταση των βρετανικών συμφερόντων στην Κεντρική Ασία. Ως αποτέλεσμα, υπήρχε μια βαθιά ατμόσφαιρα δυσπιστίας και συζήτησης για πόλεμο μεταξύ δύο από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές αυτοκρατορίες . Η Βρετανία έθεσε σε υψηλή προτεραιότητα την προστασία όλων των προσεγγίσεων προς την Ινδία, ενώ η Ρωσία συνέχισε την κατάκτηση της Κεντρικής Ασίας .  Μερικοί ιστορικοί της Ρωσίας έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μετά το 1801, η Ρωσία είχε ελάχιστες προθέσεις ή σχέδια που αφορούσαν την Ινδία και ότι ήταν κυρίως θέμα βρετανικών υποψιών, [5] αν και μαρτυρούνται πολλαπλά σχέδια εισβολής του 19ου αιώνα, συμπεριλαμβανομένων τωνΤα σχέδια Duhamel και Khrulev για τον Κριμαϊκό πόλεμο (1853–1856), μεταξύ των μεταγενέστερων σχεδίων που δεν υλοποιήθηκαν ποτέ. 

Σύμφωνα με μια σημαντική άποψη, το Μεγάλο Παιχνίδι ξεκίνησε στις 12 Ιανουαρίου 1830, όταν ο Λόρδος Ellenborough , ο πρόεδρος του Συμβουλίου Ελέγχου για την Ινδία, ανέθεσε στον Λόρδο William Bentinck , τον γενικό κυβερνήτη , να δημιουργήσει μια νέα εμπορική οδό προς το Εμιράτο της Μπουχάρα

Ο ρόλος των θρύλων και του μυστικισμού στο Μεγάλο Παιχνίδι 

Αρκετοί μελετητές έχουν επικεντρωθεί στο ρόλο των θρύλων και του μυστικισμού (μερικές φορές ερμηνεύεται ως μια μορφή Οριενταλισμού που ήταν εξέχουσα στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα), κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Παιχνιδιού και στα επακόλουθα του.

Μερικοί συγγραφείς όπως ο Karl Meyer και ο Shareen Brysac έχουν συνδέσει το Μεγάλο Παιχνίδι με προηγούμενες και μεταγενέστερες αποστολές στην Εσωτερική Ασία, κυρίως με εκείνες τις αποστολές Βρετανών, Ρώσων και Γερμανών ανατολιτών. Ο Σβεν Χέντιν , ο συμπαθής των Ναζί που φαίνεται να θεωρούσε την ασιατική εξερεύνηση ως τόπο αποδείξεως για τον υπεράνθρωπο. Ο Νίκολας Ρέριχ , ο καλλιτέχνης και ο μπάρμι που αναζητά τη μυθική κρυφή πόλη της Σαμπάλα .» 

Η ιδρύτρια της Θεοσοφίας , η εσωτερίστρια Helena Blavatsky έχει επίσης συνδεθεί με το Μεγάλο Παιχνίδι, με τον δυτικό μυστικισμό της εμπνευσμένο από τα Ιμαλάια που κριτικάρει, αλλά και πέφτει σε δύο μορφές Οριενταλισμού από τη Βρετανική και τη Ρωσική Αυτοκρατορία, όπως ανταγωνίζονταν να ορίσουν και διεκδικούν «την Ανατολή». Η Μπλαβάτσκυ θα αναφερόταν από τον ποιητή Βέλιμιρ Χλεμπνίκοφ , ο οποίος υποστήριξε ότι η Βρετανία και η Ρωσία είχαν και οι δύο πάρει χαρακτηριστικά από το Χανάτο του Καζάν και την Μογγολική Αυτοκρατορία αντίστοιχα στον αποικιακό αγώνα τους για την Ασία. Η Μπλαβάτσκυ θα αναφερόταν επίσης στη διπλή αντίληψη της Ρωσίας για τον εαυτό της ως ευρωπαϊκή δύναμη σε αντίθεση με την Ασία καθώς και μια αυτοκρατορία με έδρα την Ασία. Εν τω μεταξύ, θα «οικειοποιούσε συνειδητά» τη βρετανική ρητορική στη Ρωσία χαρακτηρίζοντας τον εαυτό της ως «Russian savage»». Τόσο ο Μπλαβάτσκυ όσο και ο Χλεμπνίκοφ διεκδίκησαν την καταγωγή των Καλμίκων, μιμούμενοι τον παραδοσιακά νομαδικό πολιτισμό. Η μελετήτρια Anindita Banerjee υποστήριξε ότι αυτό δείχνει μια «αποδόμηση» των εθνικών ταυτοτήτων με την ταύτιση με έναν «θρησκευτικό, γεωγραφικό και εθνικό άλλο», που σχετίζεται με την ποικιλομορφία της Κεντρικής Ασίας και της Ινδίας και τα σύνορα που υπήρχαν μεταξύ της Βρετανικής και της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. 

Σύμφωνα με τον μελετητή Αντρέι Ζναμένσκι, Σοβιετικοί κομμουνιστές της δεκαετίας του 1920 είχαν ως στόχο να επεκτείνουν την επιρροή τους στη Μογγολία και το Θιβέτ, χρησιμοποιώντας το μυθικό βουδιστικό βασίλειο της Σαμπάλα ως μορφή προπαγάνδας για να προωθήσουν αυτή την αποστολή, σε ένα είδος «μεγάλου μπολσεβίκικου παιχνιδιού». 

 Η αποστολή του Ρώσου συμβολιστή Nicholas Roerich έχει τεθεί στο πλαίσιο του Μεγάλου Παιχνιδιού λόγω του ενδιαφέροντός του για το Θιβέτ,  Αν και ο Roerich δεν συμπάθησε τους κομμουνιστές, συμφώνησε να βοηθήσει τη σοβιετική υπηρεσία πληροφοριών και να επηρεάσει τις επιχειρήσεις λόγω σε μια κοινή παράνοια απέναντι στη Βρετανία, καθώς και στον στόχο του να σχηματίσει μια «Ιερή Ένωση της Ανατολής»   Jan Morrisαναφέρει ότι «ο Roerich έφερε τις αμηχανίες του μετέπειτα Μεγάλου Παιχνιδιού στην Αμερική» μέσω κινημάτων μυστικισμού  που ονομάζονται Roerichism.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, ο Roerich ισχυρίστηκε ότι όντα από μια εσωτερική βουδιστική κοινότητα στην Ινδία του είπαν ότι η Ρωσία προοριζόταν για μια αποστολή στη Γη. Αυτό οδήγησε τον Roerich να διατυπώσει το «Μεγάλο Σχέδιό» του, το οποίο προέβλεπε την ενοποίηση εκατομμυρίων ασιατικών λαών μέσω ενός θρησκευτικού κινήματος χρησιμοποιώντας τον Μελλοντικό Βούδα, ή τον Μαϊτρέγια , σε μια «Δεύτερη Ένωση της Ανατολής». Εκεί, ο Βασιλιάς της Σαμπάλα, ακολουθώντας τις προφητείες του Μαϊτρέγια, θα έκανε την εμφάνισή του για να δώσει μια μεγάλη μάχη ενάντια σε όλες τις κακές δυνάμεις στη Γη. Ο Roerich το αντιλήφθηκε ως «τελειότητα προς το κοινό καλό». Η νέα πολιτεία επρόκειτο να περιλάβει το νοτιοδυτικό Αλτάι , την Τούβα , την Μπουριατία , την Εξωτερική κα ιΕσωτερική Μογγολία , Xinjiang και Θιβέτ, με πρωτεύουσά της το «Zvenigorod», την «Πόλη των Κουδουνιών», που επρόκειτο να χτιστεί στους πρόποδες του όρους Belukha , στο Αλτάι. Σύμφωνα με τον Roerich, ο ίδιος Μαχάτμας του αποκάλυψε το 1922 ότι ήταν μια ενσάρκωση του Πέμπτου Δαλάι Λάμα .

Ο Αμερικανός ιστορικός Ντέιβιντ Φρόμκιν υποστηρίζει ότι μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα οι Βρετανοί είχαν αναπτύξει τουλάχιστον εννέα λόγους να περιμένουν έναν μεγάλο πόλεμο με τη Ρωσία, εκτός εάν η ρωσική επέκταση στην Ασία μπορούσε να σταματήσει.

…οι υπερκασπικές κατακτήσεις του Τσάρου έχουν επιφέρει και τη σφραγίδα πάνω στην οποία έχει τεθεί με την ολοκλήρωση του νέου σιδηροδρόμου. Η δύναμη της απειλής, την οποία περιλαμβάνει η ικανότητα να καταλάβουμε το Χεράτ, έχει περάσει από τα αγγλικά στα ρωσικά χέρια. Η ρωσική κατάληψη του Χεράτ δεν είναι πλέον ζήτημα τόσο πολέμου όσο του χρόνου και ότι οι Ρώσοι θα κερδίσουν έτσι, χωρίς προσπάθεια, από πρώτο χέρι στο μεγάλο παιχνίδι που προορίζεται να γίνει για την αυτοκρατορία της Ανατολής. Λόρδος Curzon Αντιβασιλέας της Ινδίας (1899-1905 )

Μεγάλα παιγνίδια μεγάλων αυτοκρατοριών θνητών μικρών γυμνών αυτοκρατόρων….

Αστραία