Το Πνεύμα των Ελλήνων και η σημασία του

Οι Έλληνες και το Πνεύμα τους , λαμπερό ατίθασο περιπετειώδες αγέρωχο κάτω από ένα αδυσώπητο Αετό.
Οι Έλληνες είναι από τα νεότερα ατλάντικα φύλλα του Ολόκαινου, ΝΕΟΙ πάντα, όπως λέει ο Αιγύπτιος ιερέας στο Σόλωνα γιατί ο Ηρακλής έχει νυμφεύεται την ΗΒΗ.
Είναι έξυπνοι γιατί έχουν σαν πρότυπο αρχέτυπο τον ευφυή Homo sapiens Οδυσσέα.
Είναι επιδέξιοι γιατί κατασκευάζουν σχεδίες και εξερευνούν καινούργιους Γαλαξίες
Γίνονται σοφοί γιατί η Αθηνά τους καθοδηγεί.
Η καρδιά τους ανήκει σε ένα παιδί τον Τηλέμαχο και ένα ΝΗΣΙ, την Ιθάκη Ελλάδα.
Είναι ΤΗΛΕμαχοι, γιατί είναι σαΐνια στην τηλετεχνολογία των 12 G, την τηλεμεταφορά, την τηλεδιάσκεψη την τηλεπικοινωνία και καμία τεχνητή νοημοσύνη δεν τους παραβγαίνει, είναι η Έμφυτη Διαγαλαξιακή Νοημοσύνη

Η έμφυτη πρωταρχική νοημοσύνη και η εξελλισσομένη συνείδηση

που αυτοπαρατηρείται και γνωρίζει τον Εαυτό της μέσω της ΖΩΗΣ.

Τι είναι το πνεύμα

Το Πνεύμα είναι η νεότητα της ενέργειας και η δημιουργία του πνεύματος η τέχνη της
«Η γνώση είναι για το πνεύμα, ό,τι τα μάτια για το σώμα», λέει ο Πλούταρχος
Τι είναι το πνεύμα;
Πότε εμφανίστηκε;
Πώς εμφανίζεται;
Ομιλεί ή ακούει
σιωπηλός μάρτυς σε κάθε χωροχρονική στιγμή;
Υπάρχει καλό και κακό πνεύμα;
Η απουσία του, τι σηματοδοτεί;
Γιατί είναι ουδέτερου γένους
ούτε αρσενικό ούτε θηλυκό;
Από πού εκπορεύεται;
Ποια είναι η βαθύτερη αιτία του σχίσματος και
του Filioque;
Ποιο είναι το πνεύμα του ανθρώπου;
Ποιο πνεύμα του Γανυμήδη πήρε ο Δίας στον Όλυμπο με τον Αετό και γιατί;
Τι είπε ο ιδεαλιστής Χέγκελ για το υλιστικό πνεύμα;
Τι δεν είπε ο υλιστής Μαρξ για το ιδεαλιστικό πνεύμα;
Φυλακίζεται το πνεύμα
και πως απελευθερώνεται;
Η χρυσή βροχή, πρώιμη ή όψιμη του Διός γεννά τον Περσέα;
Τι έχει πει ο Όμηρος για το πνεύμα;
Γιατί περπατούσαν η Αθηνά και η Ήρα ωσάν πελειάδες περιστέρια έξω από τα τείχη της Τροίας;
Το πνεύμα είναι αέρας, πνοή;
Ο πνεύμων, οι δίδυμοι πνεύμονες είναι ο έμπνους Ερμής, η αναπνοή;
Πώς συμπεριφερόταν περιφερόταν το πνεύμα την Λεμουριανή Εποχή;
Πώς μεταβήκαμε στην Ατλαντική Εποχή με τον γιο της Μαίας
και τον δισέγγονο του τον Οδυσσέα;
Ποιο είναι το Πνεύμα της κάθε Εποχής και οι Πύλες
εισόδου και εξόδου της ενέργειας που ο Νέστωρ γνέφει και κρατεί;
Πώς παγίδεψε και καταδίωξε ο Ποσειδώνας την Εποχή των Ιχθύων τον Οδυσσέα
και το μυαλό του ανθρώπου σε μια άγρια θάλασσα νοσηρών συναισθημάτων;
Πότε το απρόσωπο του πνεύματος γίνεται πρόσωπο μέσω ενός φορέα του πνεύματος;
Ποιο είναι το Πνεύμα της επόμενης Εποχής;
Παράκλητο ή επίκλυτο;
Μακάριοι οι πτωχοί του πνεύματος;
«Το ιδανικό είναι η κορυφή του ανθρωπίνου πνεύματος», λέει ο Ουγκώ
Που βρίσκεται αυτή η κορυφή;
Έχουν οι ΛΕΞΕΙΣ τα Πνεύματά τους;

ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

· Η φιλοκαλία, δηλαδή η αγάπη για το ωραίο.
· Το μέτρον.
· Η ευθύτητα και η παρρησία.
· Ο ανθρωπισμός.
· Η αγάπη της ελευθερίας. Ρ. Λίβιγκστον, το Ελληνικό πνεύμα και η σημασία του για μας

Οι Έλληνες είναι οι Θεματοφύλακες της Ελευθερίας του Όρθιου Ανθρώπου

Αστραία

Περιφορές Πνεύματων στη Δύση και την Ανατολή …….πάνω από τα ύδατα του Ποσειδώνα

Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. β’ ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος, καὶ σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος. α Γένεσις

Ο λόγος για το πνεύμα πολύς, από το βιβλίο της Διαθήκης της Παλαιής, της παλαιάς Λεμουρίας που περιφέρεται στα ύδατα της γης, μέχρι τον εμφύλιο πόλεμο των χριστιανών Ορθοδόξων και Καθολικών για την εκπόρευση του, το περίφημο φιλιόκβε που οδήγησε στο Σχίσμα των Εκκλησιών.
Οι ορθόδοξοι ισχυρίζονταν ότι το Πνεύμα εκπορεύεται εκ του Πατρός και μόνο, οι καθολικοί εκ του Πατρός και του Υιού.
Ποια είναι η διαφορά τους η ουσιαστική;
Η κύρια διαφορά και αιτία πραγματική για όλη αυτή την σφαγή είναι φυσικά τα οφίτσια και τα πρωτεία του θρησκευτικού θρόνου, η εξουσία δηλαδή. Μη φαντασθεί κανείς ότι νοιάζονται για το πτωχό Πνεύμα, επουδενί.
Η Εκκλησία Δυτική και Ανατολική ,ήτανε μαζί και αρμέγανε το ποδηγετούμενο χριστεπώνυμο πλήθος μέχρι το 1054 που επισημοποιήθηκε το σχίσμα στον χριστιανικό εμφύλιο πόλεμο της θρησκείας της αγάπης και της ειρήνης κλπ κλπ
Έχουν χυθεί τόνοι μελάνης για αυτή τη διαφορά, θεολογώντας εκατέρωθεν, των δύο πλευρών στα σεντόνια της μωρίας επεξηγώντας και ερμηνεύοντας τα λόγια του Πατρός του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, φάσκοντας και αντιφάσκοντας αμφότερες οι πλευρές.
Για τον απλούστατο λόγο ότι, αν ο παντοδύναμος πανάγαθος και φιλέσπλαχνος και πάνσοφος Θεός χρειάζεται τέτοιου είδους θεολογικά σεντόνια από αυτούς τους μικρονοϊκούς και αλλοπρόσαλλους ανθρώπους να εξηγηθεί και να ερμηνευτεί, δεν μοιάζει και πολύ λογικός και ούτε καν ως Θεός δεν μπορεί να σταθεί.
Φυσικά οι απατεώνες θεολόγοι συναγωνίζονται τους απατεώνες δικηγόρους που φτιάχνουν απίστευτους νομικούς λαβύρινθους για να μην βγάζει κανείς άλλος άκρη με τους νόμους και τα δικαστικά και να τους πληρώνει αδρά. Θα μπορούσαν τα πράγματα να ήταν πιο απλά ,αλλά αυτοί δεν θα κερδίζανε τόσα πολλά υλικά αγαθά πουλώντας και ξεπουλώντας τον θεό και το πνεύμα με την οκά.
Οι χριστιανοί ορθόδοξοι της Β΄ Ρώμης ισχυρίζονται ότι το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται μόνο εκ του Πατρός. Μα αν το πνεύμα εκπορεύεται μόνο εκ του Πατρός, το πνεύμα του Υιού είναι ελλιπές και έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Λείπει κάτι από το πνεύμα του Υιού, λέει η απλή λογική, που σημαίνει πως δεν μπορεί να το εμπιστευτεί κανείς πολύ.
Οι χριστιανοί καθολικοί λένε πως το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται εκ του Πατρός και εκ του Υιού. Μα αν το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται εκ του Πατρός και του Υιού σημαίνει πολύ απλά πως προηγείται από τον Πατέρα και τον Υιό δηλαδή είναι υπεράνω και τους διοικεί. Υπήρχε, πριν να δημιουργηθεί το κάθε τι. Διότι τίθεται η απλή ερώτηση, ποιος δημιουργήθηκε πρώτα το Πνεύμα ο Πατέρας σου ή Υιός; Αν είναι ταυτοχρόνως, προς τι αυτός ο διαχωρισμός και τριτοχωρισμός; Σε κουβέντα να βρισκόμαστε και να γράφουμε ατελείωτες θεολογίες;
Η ουσιαστική διαφορά του Φιλιόκβε βρίσκεται στη διαφορά νοοτροπίας Ανατολής και Δύσης.
Οι χριστιανοί ορθόδοξοι της Β΄ Ρώμης επειδή είναι ανατολίτες έχουν πιο έντονη την ανατολίτικη νοοτροπία, τον θέλουν τον κύριο και αφέντη τους είναι συνηθισμένοι σε αυτή την κατάσταση δούλου και κυρίου αφέντη είναι της αριστερής πλευράς ( έχουν πάρει διαζύγιο με την λογική ) για αυτό και υποστηρίζουν πως το Πνεύμα εκπορεύεται μόνο του Πατρός Αφέντη που θυσιάζει ακόμη και τα παιδιά για τον θρόνο του και την δόξα του. Ο διαφωτισμός και η επιστήμη δεν θα μπορούσαν να εκπορευθούν από την Ανατολή, όπως και δεν εκπορεύτηκαν. Ακόμη και σήμερα πνέουν τα μένεα και νοσταλγούν την ευτυχή συγκατοίκηση με τους αδελφούς μουσουλμάνους, παραφυάδα του ιουδαιοχριστιανισμού και αυτοί μονοπωλώντας τον Παράκλητον με τον προφήτη τους.
Οι χριστιανοί καθολικοί επειδή είναι Δυτικοί, είναι πιο ορθολογιστές για αυτό και εκπορεύουν το Πνεύμα και από τον Υιό που είναι ο ενσαρκωμένος Λόγος, υποτίθεται η λογική, για να την καταπατήσουν μετά, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα που θα ασχοληθούμε άλλη φορά.
Οι χριστιανοί ορθόδοξοι της Β΄ Ρώμης έχουν και ένα άλλο πρόβλημα να λύσουν, το ρωμαϊκό. Ισχυρίζονται ότι είναι Ρωμιοί Ρωμαίοι δηλαδή απόγονοι A Ρώμης με αυτό τον τρόπο δίνουν de facto την πρωτιά τους Ρωμαίους της Α ΄Ρώμης.
Γιατί αν δεν ήταν οι Ρωμαίοι της Α ΄Ρώμης πρώτοι, η Α Ρώμη θα λεγόταν Β Κωνσταντινούπολη και οι «Ρωμαίοι» καθολικοί Κωνσταντινοπολίτες. Τόσο απλά είναι τα πράγματα, δεν χρειάζονται δα και φοβερά μαθηματικά για μια λογική πρόταση. Να δούμε τώρα που θα τους ονομάσει ο Ρωμιορώσος Πούτιν, διότι είναι Ρωμιός και αυτός ορθόδοξος, Σλαβορωμιούς της Γ Ρώμης, τι θα λένε.
Δεν μπορεί λοιπόν να τα έχουμε όλα δικά μας και Ρωμαίοι Ρωμιοί και Έλληνες και Βυζαντινοί και τα πρωτεία και τις εκπορεύσεις του πνεύματος όπως μας βολεύουν .
Τελικά από πού εκπορεύεται το Άγιο Πνεύμα;
Το Πνεύμα εκπορεύεται από τον Αετό, είναι απλό. Φυσικά δεν υπάρχει κανένα μονοκέφαλο πουλί , τρόπος του λέγειν. είναι μία λέξη για να περιγράψει κανείς το ανείπωτο και αυτό που δεν μπορεί να ειπωθεί, μην το παίρνουνε κατά κυριολεξία.
Ο Αετός βεβαίως, δεν δίνει δεκάρα για τους θεολόγους ευτυχώς και ούτε ακούει προσευχές και παρακάλια πτωχών στο πνεύμα ανθρώπων και καλά κάνει. Μοιράζει τη Συνείδηση και την παίρνει πίσω με τόκο της ανθρώπινης εμπειρίας . Είναι αυτό που μπορεί να ειπωθεί και να γράφει με την ανθρώπινη μορφή και είναι αρκετό για να πορευτεί κανείς στη ζωή με μέτρο σύνεση πολλή.
Τα υπόλοιπα θεολογικά μπερδεμένα μαλλιά κουβάρια είναι για να ενεργοποιούν τη Μέδουσα και να μαρμαρώνουν όποιον την κοιτά. Δεν μπορείς να κοιτάξεις τη Μέδουσα κατάματα και τις απόρροιες του Αετού. Γύρω έχουμε καμένους ανθρώπους ειδικά στα θέματα τα θρησκευτικά. Προσπάθησαν να δουν τον θεό και κάηκαν , κάρβουνο έγιναν οι πτωχές Σεμέλες.

Γεννήσανε όμως τον Διόνυσο. Κάτι είναι και αυτό….

Αστραία

Η βούληση για ισχύ μακαρίου πτωχού πνεύματος δεν ισχύει επουδενί
«Ο ισχυρός επιβάλλει ότι του επιτρέπει η δύναμη του και ο αδύναμος υποχωρεί όσο του επιβάλλει η αδυναμία του». Λέει ο Θουκυδίδιος πολιτικός ρεαλισμός
Στα Βαλκάνια, όπως και παντού, υπάρχουν εχθρικοί παράγοντες που επιδιώκουν την υπονόμευση των προσπαθειών μας. Έχουν μια ανταγωνιστική αντίληψη για τον κόσμο και επιδιώξεις που ποδοπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, το κράτος δικαίου και τις θεμελιώδεις ελευθερίες. Χρησιμοποιούν τη γλώσσα της μνησικακίας, του αναθεωρητισμού και της αυτοκρατορικής νοσταλγίας. Νομίζουν πως μπορούν να συνθλίψουν το ανθρώπινο πνεύμα, με τον εκφοβισμό και την επίδειξη στρατιωτικής ισχύος. Είπε ο Μακαριότατος Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης εν τη μακαριότητι του πνεύματος του σε άρθρο του στο Πολίτικο.
Ευτυχώς η υπέροχη ελληνική γλώσσα, μας επιτρέπει να κάνουμε διανοητικούς λογικούς συλλογισμούς και συνειρμούς στο θέμα αυτό με κορμό τις βασικές λέξεις: Την ισχύ και το πνεύμα στην έννοια και την σημασία τους, ερμηνεύοντας την ισχύ και το πνεύμα των λόγων του Πρωθυπουργού.
Τι είναι ισχύς; Τι είναι πνεύμα;
Η Ισχύς, στη Φυσική, είναι ο ρυθμός μεταβολής έργου ή αλλιώς το ποσό της ενέργειας που καταναλώνεται στη μονάδα του χρόνου.
Η μηχανική ισχύς που προσδίδεται σε ένα σύστημα που κινείται σε γραμμική (μεταφορική) κίνηση ισούται με το γινόμενο της ταχύτητας του επί τη δύναμη,
Βατ ( Watt) είναι η μονάδα μέτρησης της ισχύος στο Διεθνές Σύστημα Μονάδων (S.I.) προς τιμήν του Τζέιμς Βατ (James Watt, 1736-1819), ενός από τους μεγαλύτερους Βρετανούς μηχανικούς.
Ήταν Σκωτσέζος μηχανουργός, μηχανικός και εφευρέτης.
Ο Τζέιμς Βατ ονομάσθηκε «πατέρας της ατμομηχανής» ιδιαίτερα για τη χρήση του ατμού για τη θέρμανση του κυλίνδρου, και κυρίως για την κατασκευή μιας ατμομηχανής που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε ευρεία κλίμακα σε πολλές εφαρμογές, οδηγώντας έτσι στην έλευση της Βιομηχανικής Επανάστασης.
Σημαντική λέξη η ισχύς, σημαντικότερη ως προς την έννοια και τη σημασία της, διότι σχετίζεται με την ενέργεια και δύναμη ενός ανθρώπου, ενός πρωθυπουργού μιας χώρας και ενός κράτους.
Το πνεύμα ως πιο άυλο, σχετίζεται περισσότερο με το απρόσωπο Άγνωστο, παραμένει όμως κινητήριος δύναμη στο Γνωστό, παρόλο που συνδέεται άμεσα με την άυλη ενέργεια, επίσης ιδιότητα ενός ανθρώπου ενός πρωθυπουργού και των λόγων του
Πότε έχουμε ισχύ και πότε δεν έχουμε; Πότε έχουμε πνεύμα και πότε δεν έχουμε ή είναι φτωχό; Και που βρίσκονται, που κατοικοεδρεύει το πνεύμα και η ισχύς;
Η ισχύς συνδέεται αναλογικά με το πνεύμα σε ευθεία αναλογία. Μεγάλη ισχύς πλούσιο πνεύμα, φτωχό πνεύμα μικρή ισχύς. Η ισχύς απορρέει από την ενέργεια και την οικονομία της και γίνεται δύναμη. Το πνεύμα εκπορεύεται από την ισχύ και γίνεται λόγος με ισχύ. Λόγος που ισχύει.
Η ισχύς κατοικεί στην καρδιά είναι δύναμη και βούληση για ισχύ, το πνεύμα κατοικεί στο κεφάλι, είναι η φώτιση ισχυρή για να έχουν τα λόγια ισχύ. Η στρατιωτική ισχύς είναι ανίσχυρη όταν αποτελείται από δούλους μισθοφόρους υπαλλήλους και υπηκόους χαμηλής ενεργειακής στάθμης. Είναι ισχυρή όταν δομείται από Πολίτες Οπλίτες με πλούσιο πνεύμα λεοντόκαρδη καρδιά και ατρυτώνη ψυχή. Αυτοί πάντα κρατούν τις Θερμοπύλες και χαρίζουν νίκες στην Σαλαμίνες. Και είναι θέμα ποιότητος και όχι ποσότητος.
Το έθνος που θα επιμείνει στη χάραξη μίας ευρείας διαχωριστικής γραμμής
μεταξύ του μαχόμενου ανθρώπου και του σκεπτόμενου ανθρώπου, στις κυβερνήσεις του
οι πόλεμοι θα γίνονται από τους ανόητους και οι αποφάσεις θα λαμβάνονται από τους δειλούς.
Sir William Francis Butler

Αστραία

Οι περιπέτειες του πνεύματος

«Πηγαίνοντας στο βάθος των πραγμάτων, βρίσκουμε όλη την ανάπτυξη μέσα στο σπόρο» Λογική, Χέγκελ
Από τον Ηράκλειτο στο Χέγκελ με καθαρή ματιά
Από την αβεβαιότητα στην αυτοβεβαιότητα την αυτοσυνείδηση και αυτογνωσία, τη γνώση της γνώσης.
Από τον σπόρο ( ενεργεία πνεύμα μετατροπή σε ύλη ) τον Πλούτωνα μέσω του Ερμή πληροφορία (γνωρίζω) στην Αθηνά φιλοσοφία (γνωρίζω ότι γνωρίζω).

Κύκλος και κυκλικότητα
Ο κύκλος ( και η σφαίρα) είναι το σχήμα που επικρατεί στο σύμπαν των ουρανίων σωμάτων και των τροχιών τους, όπως και στο εσωτερικό των χημικών στοιχείων και των ηλεκτρονίων.
Η περιοδικότητα των εποχών, ο κύκλος του νερού, του άνθρακα, του αζώτου, είναι από τους σημαντικούς κύκλους της φύσης και της ζωής και του θανάτου, της μετατροπής της ύλης σε ενέργεια και αντιστοίχως.
Το σύμβολο του Ηλίου είναι ο κύκλος με το κέντρο του και συμβολίζει το Πνεύμα και τον Κύκλο της Συνείδησης στο μεγάλο ταξίδι της.
Με ένδυμα το φυσικό σώμα, η ηρά-κλεια ψυχή ταξιδεύει στο κύκλο του πνεύματος σαν ακτίνα βέλος στον χωροχρόνο, ασημένιο και χρυσό. Κάθε τμήμα του κύκλου ένα τόξο, 12 είναι τα σημαντικά, πελέκεις που η Οδύσσεια μετρά. Κάθε σημείο μία μοίρα του πεπρωμένου, 360 είναι κυκλοτερά.
Η εξέλιξη του πρωταγωνιστή του, Spirit, μέσα από την ιστορία της συνείδησης
Χέγκελ, ο αντιδιανοούμενος για το Πνεύμα:
Το πνεύμα μπορεί να φθάσει στην απόλυτη ελευθερία του
μέσα από άλλες εκδηλώσεις του πολιτισμού, των οποίων τα μέσα
σε αντίθεση με εκείνων της τέχνης δεν είναι αισθητά
και επομένως δεν ανήκουν στο εμπειρικό κόσμο της φύσης.
Τέτοιες εκδηλώσεις θεωρεί ο Χέγκελ πρώτα την θρησκεία και την φιλοσοφία μετά ,
η οποία χάρις στον αφηρημένα λογισμό της είναι εκείνη που μπορεί να οδηγήσει το Πνεύμα να επιτύχει τον ύψιστο στόχο του, την απόλυτη ελευθερία ,που αποτελεί και το έσχατο στόχο της ιστορίας.

Η Θεοφανία του Πνεύματος
Δύο αιώνες μετά την έκδοσή της, η Φαινομενολογία του πνεύματος δεν έχει πάψει να αναγνωρίζεται ως βιβλίο-σταθμός στην ανάπτυξη της σκέψης του Χέγκελ, αλλά και ως ένα από τα κορυφαία έργα της νεότερης ευρωπαϊκής φιλοσοφίας. Σχεδιάστηκε ως εισαγωγή στο εγελιανό σύστημα και είχε ως στόχο να ανασυγκροτήσει την αναγκαία ανοδική πορεία της συνείδησης από το επίπεδο της άμεσης γνώσης, μέσω μιας αλληλουχίας αρνήσεων και νέων μορφών, μέχρι «το σημείο της αυθεντικής επιστήμης του πνεύματος», εκεί όπου αίρεται κάθε επίφαση ετερότητας και το φαινόμενο εξισώνεται με την ουσία.
Η Φαινομενολογία του Πνεύματος ( Γερμανικά : Phänomenologie des Geistes ) είναι το πιο πολυσυζητημένο φιλοσοφικό έργο του Georg Wilhelm Friedrich Hegel . Ο γερμανικός τίτλος του μπορεί να μεταφραστεί είτε ως The Phenomenology of Spirit είτε ως The Phenomenology of Mind . Ο Χέγκελ περιέγραψε το έργο, που δημοσιεύτηκε το 1807, ως «έκθεση του ερχομού της γνώσης». Αυτό εξηγείται μέσω μιας απαραίτητης αυτο-προέλευσης και διάλυσης «των διαφόρων μορφών του πνεύματος ως σταθμών στον δρόμο μέσω του οποίου το πνεύμα γίνεται καθαρή γνώση».

Επίδραση και επιρροή
Το βιβλίο σηματοδότησε μια σημαντική εξέλιξη στον γερμανικό ιδεαλισμό μετά τον Immanuel Kant . Εστιάζοντας σε θέματα της μεταφυσικής , της επιστημολογίας , της φυσικής , της ηθικής , της ιστορίας , της θρησκείας , της αντίληψης , της συνείδησης και της πολιτικής φιλοσοφίας , είναι όπου ο Χέγκελ αναπτύσσει τις έννοιες του για τη διαλεκτική (συμπεριλαμβανομένης της διαλεκτικής αφέντη-σκλάβου ), του απόλυτου ιδεαλισμού , της ηθικής ζωής και της ηθικής ζωής, . Είχε μια βαθιά επίδραση στη δυτική φιλοσοφία, και «έχει επαινεθεί και κατηγορηθεί για την ανάπτυξη του υπαρξισμού , του κομμουνισμού , του φασισμού , της θεολογίας του θανάτου του Θεού και του ιστορικιστικού μηδενισμού »
Η χεγκελιανή μέθοδος συνίσταται στην πραγματική εξέταση της εμπειρίας της συνείδησης τόσο για τον εαυτό της όσο και για τα αντικείμενά της και εκμαιεύει τις αντιφάσεις και τη δυναμική κίνηση που έρχονται στο φως κοιτάζοντας αυτήν την εμπειρία. Ο Χέγκελ χρησιμοποιεί τη φράση «καθαρή ματιά» reines Zusehen για να περιγράψει αυτή τη μέθοδο. Εάν η συνείδηση ​​προσέξει απλώς τι είναι πραγματικά παρόν από μόνη της και τη σχέση της με τα αντικείμενά της, θα δει ότι αυτό που μοιάζει με σταθερές και σταθερές μορφές διαλύεται σε μια διαλεκτική κίνηση. Έτσι, η φιλοσοφία, σύμφωνα με τον Χέγκελ, δεν μπορεί απλώς να εκθέτει επιχειρήματα βασισμένα σε μια ροή απαγωγικού συλλογισμού. Αντίθετα, πρέπει να κοιτάξει την πραγματική συνείδηση, όπως πραγματικά υπάρχει.
Γι’ αυτό ο Χέγκελ χρησιμοποιεί τον όρο « φαινομενολογία ». Η «φαινομενολογία» προέρχεται από τα ελληνικά λέξη σημαίνει «φαίνομαι», και η φαινομενολογία του νου είναι επομένως η μελέτη του πώς η συνείδηση ​​ή ο νους εμφανίζεται στον εαυτό του.

Όλη η ιστορία της Δυτικής φιλοσοφίας είναι μία σειρά υποσημειώσεων στον Ηράκλειτο (τον Χάιντεγκερ της Ιωνίας), τον Πλάτωνα (τον Χέγκελ της Αθήνας) και στον Αριστοτέλη (τον Καντ της Μίεζας), στους τρεις μάγους φιλοσόφους της χρυσής εποχής της φιλοσοφίας

Αστραία

Το κινούμενον και το ακίνητον
Ποιος πώς την κινεί και πότε

Τι κινεί την ιστορία; Μία φιλοσοφική ερώτηση που έχει απασχολήσει τον homo sapiens ( οι υπόλοιποι Homo είχαν άλλα προβλήματα επιβίωσης να λύσουν ) άμα τη εμφανίσει του, και μόνο αυτόν απ΄ ό, τι γνωρίζουμε γιατί κανένα άλλο έμβιον ον, δεν έχει θέσει τέτοιο ερώτημα, μαζί με το πρώτο της ύπαρξης: Γιατί τα όντα και όχι το τίποτα.
Ας περικυκλώσουμε το θέμα με επαγωγικές και αναγωγικές σκέψεις στοχεύοντας στο κέντρο της κατανόησης του με τις κατάλληλες μαιευτικές διαλεκτικές και διαλλακτικές ερωτήσεις.
Τι είναι η ιστορία
Από πότε ξεκινάει
Ποια είναι η ιστορία του Σύμπαντος
Ποια είναι η ιστορία του Γαλαξία μας
Του Ήλιου
Της Γαίας
Του ανθρώπου
Ποιος την καταγράφει; Πώς την καταγράφει; Γιατί την καταγράφει;
Είναι ο Θεός που κινεί την ιστορία; Είναι το Πνεύμα; Είναι ο άνθρωπος; Και πώς την κινεί;
Είναι η κυκλική η ιστορία; Είναι γραμμική είναι κυκλογραμμική; Εξελικτική; Ανελεκτική; Αιτιοκρατική; Συγχρονιστική;
Η ιστορία του σύμπαντος ξεκινάει μία στιγμή κατά την οποίαν κανένας άνθρωπος δεν ήταν παρών για να την καταγράψει πριν από 13-14 δισεκατομμύρια χρόνια.
Το ίδιο συμβαίνει και με την ιστορία του Ήλιου και της Γαίας. Ό, τι γνωρίζουμε είναι από δεύτερο τρίτο νιοστό εις νιοστή χέρι.
Οι γεωλογικές τεκτονικές κλιματικές αλλαγές που συνέβησαν στη Γη τα τελευταία 4,5 δις χρόνια μέχρι και την εξαφάνιση των δεινοσαύρων έλαβαν χώρα χωρίς την παρουσία του ανθρώπου φυσικά.
Όταν εμφανίστηκαν οι ανθρωπίδες έχουμε και την ιστορία των ανθρώπων και ένα είναι σίγουρο πως αν δεν είχαν εξαφανιστεί οι δεινόσαυροι που τρώγανε το καθετί στη γη, δύσκολα θα είχαν να μπορέσει να εμφανιστούν και να επιβιώσουν τα ανώτερα θηλαστικά. Δεν θα είχαμε ανθρώπινη ιστορία.
Αυτό που παρατηρούμε στην γεωλογική και ανθρώπινη ιστορία είναι ένας κύκλος. Ένας κύκλος εποχών, ο ημερήσιος κύκλος της γης, η κίνηση της Γης γύρω από τον ήλιο, οι εποχές, η κίνηση της προς το κέντρο του Γαλαξία. Παρ΄όλο που φαίνεται ότι εκτυλίσσεται γραμμικά, εκτυλίσσεται και κυκλικά μέσα από κύκλους και εποχές.
Ο κύκλος εποχών συνδέεται με τη ζωή και το θάνατο, πράγμα που σημαίνει, ότι αν δεν υπήρχε ο θάνατος, δεν θα είχαμε και ιστορία. Φυσικά αν δεν υπήρχε και η ζωή, καμιά ιστορία δεν θα υπήρχε. Γι αυτό και είναι πολύ σπουδαία υπόθεση η γονιμότητα και κάνουμε συνέδρια για αυτή. Δηλαδή φανταστείτε να μην πέθαινε κανείς ποτέ και τίποτε, όλα τα ζώα τα φυτά οι δεινόσαυροι τα μαμούθ οι άνθρωποι τρεις εκατομμύρια άνθρωποι να ζούσαν πάνω στη γη, αθάνατοι. Θα ήταν αδύνατο.
Αυτό είναι και το πρόβλημα του παραδείσου. Είναι αδύνατον να υπάρξει λόγω ελλείψεως χώρου. Δεν υπάρχει χώρος για τον παράδεισο και για τόσους αθάνατους και μάλιστα εν υλικώ πεδίω. Αυτό ας το έχουν υπόψη τους μερικοί που ονειρεύονται τον παράδεισο στη γη και την έχουν κάνει κόλαση. Τζάμπα κτίζουν τις πυραμίδες παλαιές και νέες.
Επίσης κίνηση σημαίνει χώρος και χρόνος, ταχύτητα μικρή ή μεγάλη δεν έχει σημασία Και μάλιστα όταν έχουμε και μεταβολή ταχύτητας έχουμε και επιτάχυνση. Άρα για να κινηθεί κάτι χρειάζεται και χρόνο και κάτι άλλο ακόμη, διαφορά δυναμικού. Το ηλεκτρικό ρεύμα που είναι ένας ποταμός ηλεκτρονίων. Κινείται επειδή υπάρχει διαφορά δυναμικού στους δύο πόλους της πηγής συν-πλην. Αν βάλεις δύο – και δύο +, δεν έχεις κίνηση γιατί δεν έχει διαφορά δυναμικού. Δοκιμάστε το με μπαταρίες.

Αν ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο είναι και υπεύθυνος για την ιστορία του κόσμου και για το καθετί πάνω σε αυτό και φυσικά και για το καλό και για το κακό. Εύλογη είναι η απορία ποιος δημιούργησε τον Θεό και τι μπορεί να πει κανείς για αυτό; Προφανώς τίποτα. Σταματούμε εδώ δεν θα κοιτάξουμε την Ποσειδώνεια Μέδουσα κατάφατσα μαζί με τις απόρροιες του Αετού και να γίνουμε κάρβουνο σαν την Σεμέλη.
Αν το Πνεύμα δημιούργησε τον κόσμο όπως μας λέει ο Χέγκελ, είναι μια αόρατη δύναμη, που κινεί την ιστορία. Η καταγραφή της ιστορίας ,δεν είναι τίποτα άλλο παρά η καταγραφή των περιπετειών του πνεύματος, στην προσπάθεια του να πετύχει τον τελικό σκοπό του, που είναι η επιστροφή στον εαυτό του, λέει

Αν την ιστορία την δημιουργούν αυτοί που κατέχουν τα μέσα μαζικής παραγωγής, από το πρώτο σφυρί του Ήφαιστου και το πρώτο ρόπαλο του Ηρακλή σύμφωνα με τη μαρξιστική θεωρία, ευχάριστα είναι τα νέα για την νέα πάλη των τάξεων. Το φωτισμένο προλεταριάτο θα ανεβεί στο φωτεινό Όλυμπο και όλοι θα έχουν αμβροσία, ολυμπιακή παιδεία και θεϊκή ελευθερία
Αν λειτουργεί η θεωρία της αιτιοκρατίας, αιτία και αποτέλεσμα, ποια είναι η Πρώτη Αιτία;.
Αν λειτουργεί η θεωρία της συγχρονικότητας φτάνουμε στην θεωρία των παράλληλων συμπάντων, το ένα να επηρεάζει το άλλο, κάτι σαν προβολή της προβολής.
Ποιος καταγράφει την ιστορία; Η Μούσα Κλειώ σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία και είναι κόρη της Μνημοσύνης και του Διός, Άρα έχει σχέση με τη μνήμη, κυτταρική συλλογική εθνική και ατομική.
Έχουμε και σπουδαίους ιστορικούς σύγχρονους και παλαιούς που έγραψαν για την ιστορία όπως Ξενοφών Ηρόδοτος ο Θουκυδίδης ο Παπαρρηγόπουλος. Πόσο αντικειμενική είναι η καταγραφή αυτή;
Η ιστορία γράφεται από τους νικητές για τους νικημένους;.
Οπωσδήποτε η ιστορία για να ξετυλιχθεί και να καταγραφεί χρειάζεται ένα χώρο και χρόνο. Ύλη είναι ο χώρος που δημιουργείται από την σύντηξη της ενέργειας, υλοποιείται δηλαδή και ο χρόνος που δημιουργείται από τη γέννηση του φωτός. Πολύ απλά δεν μπορούμε να έχουμε ιστορία στο σκοτάδι, τη μεγάλη Νύχτα και καμία ιστορία πριν από το φως. Ούτως ή άλλως το φως δεν είναι μόνο το ταξίδι της συνείδησης είναι και η ίδια η συνείδηση που καταγράφει το ταξίδι της. Μετρούμε το χρόνο γύρω από τον Ήλιο Ηλικία και όταν βλέπουμε με ένα πολύ μακρινό αστέρι, απλώς βλέπουμε τη θέση που ήτανε όταν ξεκίνησε το φως του. Αυτή τη στιγμή που το βλέπουμε στη Γη μπορεί και να μην υπάρχει. Αυτή είναι η ιστορία ενός μακρινού αστεριού που βλέπουμε με ένα τηλεσκόπιο.
Το επόμενο ερώτημα είναι, αν αυτό που δεν βλέπουμε υπάρχει και αν μπορεί να έχει ιστορία. Κάτι που δεν έχουμε δει ποτέ και δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ από κανέναν, έχει ιστορία; Πράγμα που σημαίνει ότι η ιστορία έχει δύο μέρη και συνιστώσες, ένα παρατηρητή και ένα παρατηρούμενο, ένα θεατή και ένα θεώμενο. Μοιάζει δηλαδή η ιστορία σαν μία παγκόσμια σκηνή στην οποία πρωταγωνιστούν όλοι και όλα, σε κύκλους εποχών, ανεβαίνει κατεβαίνει με πρεμιέρες και αυλαίες και υπάρχει ένας σημαντικός θεατής, η συνείδηση και ένας πολύ σημαντικός μάρτυρας, το Πνεύμα. Ποιος είναι ο σκηνοθέτης άραγε που την σκηνοθετεί ή κάποιοι ονειρευτές που πραγματοποιούν τη μεγάλη παράσταση;
Τα έξυπνα έργα και οι πολύ ωραίες παραστάσεις ενός μαγικού θεάτρου δεν παρουσιάζουν απλώς ένα έργο για να περνάει η ώρα και να σκοτώνουν τον πολύτιμο χρόνο μας, παρουσιάζουν ένα έργο που εξελίσσει την συνείδηση μαζί με το θεατή ή με τους θεατές. Αυτό είναι το νόημα μιας πολύ καλής παράστασης.

Και αυτό είναι μια διαρκής ιστορία με καλούς και καλούς θεατές και ερασιτέχνες ηθοποιούς

Αστραία