Νέα Σελήνη στους Ιχθείς χθες. Τέλος Εποχής με τον Ποσειδώνα να βρίσκεται στο ζώδιο των Ιχθύων από το (2011) καθώς από την επόμενη χρονιά (2025) θα προχωρήσει στο ζώδιο του Κριού. Οδυσσέας και Ποσειδών ( 2000 χρόνια τώρα ) Η μεγάλη Εποχή των Ιχθύων που εκκόλαψε όλες τις ποσειδώνιες θρησκείες του νερού σηκώνοντας τα άγρια κύματα του θυμικού. Η μεγάλη αναμέτρηση θεού και θνητού στον βράχο της γείωσης Γαίας και η Οδύσσεια του Ελληνισμού. ψάχνοντας για στεριά ασφαλή και ένα καθαρό νησί. Η έξοδος της ανθρωπότητος στο ορθολογισμό και η τύφλωση του Κυκλώπειου τρίτου ματιού, αυτό που χρησιμοποιούν οι θρησκείες, τους ανθρώπους σαν πρόβατα σε σπήλαια να αρμέγουν και να λεηλατούν.
Ο Οδυσσέας συνέχεια στο νερό να παλεύει με τα αγριεμένα κύματα του θυμικού να λεηλατούν τον ΝΟΥ και αφιλόξενα νησιά παγίδες στον δρόμο για την πατρίδα Ιθάκη «ΟΜΗΡΟ » να τον κρατούν.
Ποσειδών ο αυτοκράτωρ της Ατλαντίδας από την Λεμουρία και τον μονόφθαλμο Σίβα με την θρησκεία δουλεία Από τα Κυκλώπεια Σπήλαια σε μια Αλκίνοη Φαιακία για την ανθρώπινη Ελευθερία 75 εκατομμύρια και 40.000 χρόνια ΙΣΤΟΡΙΑ θρησκεία των Human beings and homo sapiens η ομηρία.
Ο διώκτης του Οδυσσέα 2000 χρόνια, η Εποχή των Ιχθύων στο τέλος της.
Τέλος Εποχής. Τέλος στις ποσειδώνιες αντίνοες θρησκείες που έχουν ρημάξει το μυαλό του Όρθιου Ανθρώπου. Ξημερώνει μια καινούργια Εποχή και ο όμηρος άνθρωπος θα είναι Ελεύθερος σαν αετός και πουλί!
Η Διάπλασις των Ελληνοπαίδων, πλούσιων και φτωχών Τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε δεν μπορούν να λυθούν αν μείνουμε στο ίδιο επίπεδο σκέψης που είχαμε όταν τα δημιουργήσαμε. Σε δύσκολες αλγεβρικές εξισώσεις απαιτείται πλάγια σκέψη εκτός από τον ορθό λόγο. Για να είναι οι δυνάμεις κεντρομόλες απαιτείται να ορισθεί ένας κοινός γεωμετρικός τόπος συνάντησης, γνωστός και κατανοητός σε όλους. Ένας τόπος όπου μειώνονται οι τριβές, αποσβένονται οι έριδες που μας αποδυναμώνουν. Αυτό το σχήμα είναι ο κύκλος, του οποίου το κέντρο είναι θεμελιώδες, αφού εκεί τοποθετείται η Ιερή φλόγα της Εστίας. Να μη χανόμαστε λοιπόν, με το σωστό αεράκι να ταξιδεύουμε.( Αυτό είναι το σύμβολο του Ηλίου. Η Ελλάς είναι η χώρα του Ηλίου- Απόλλωνα, η χώρα του φωτός. Το σημείο αναφοράς αποτελεί το κέντρο βάρους με την ακτίνα να διευρύνεται, χωρίς ωστόσο να χάνεται το αρχικό κέντρο. Όλα τα σημεία της περιμέτρου ισαπέχουν έχοντας άμεση πρόσβαση σε αυτό). Εδώ τοποθετείται ο Όμηρος και τα θαυμαστά Έπη του. Είναι το ισχυρό χαρτί του Ελληνισμού: διάσημος, με διεθνές διαβατήριο, αγαπητός και κοσμοπολίτης, η θαυμαστή κληρονομιά μας . Η ευφυία του Ομήρου συνίσταται στο ότι κατόρθωσε να διασώσει το έργο του, υπερκεράζοντας την κατασταλτική εξουσία, και να διαδοθεί στην υφήλιο. Λειτουργεί σε πολλά επίπεδα, τόσο στο προσωπικό όσο και στο συλλογικό. Σκιαγραφεί όλους τους χαρακτήρες της ζωής, την συμπεριφορά, τη δράση και το πεπρωμένο τους .Οι σκέψεις γίνονται πράξεις. Οι πράξεις γίνονται συνήθειες. Οι συνήθειες γίνονται χαρακτήρας. Ο χαρακτήρας γίνεται μοίρα. Στο κόσμο των ιδεών γενεσιουργεί ο μεγάλος δημιουργός ισχυρά σύμβολα, πρότυπα ανθρώπων και απαράμιλλων πολεμιστών. Η αναφορά και η ενεργοποίηση τους θα μας δώσει υψηλής ποιότητας ενέργειας , διότι καθίσταται συνδετικός κρίκος με την πρωταρχική πηγή του Λόγου των Ελλήνων. Στέκεται ως Διαχρονική Διακήρυξη της Οικουμενικότητας του Ελληνισμού, ως υπογραφή και εγγύηση για την επιστροφή του. Οι λόγοι για να εστιάσουμε την προσοχή μας σε αυτόν είναι ουσιαστικοί. Επιγραμματικά : Γνώση και Αυτογνωσία, προσωπική και εθνική, φιλοπατρία και η οικουμενική πρόταση για την Αλκίνοο Πολιτεία των Φαιάκων, Παγκόσμιων Νοήμονων Πολιτώνκαι Δημοκρατικών Εθνών
Όλη η πορεία του Οδυσσέα μετά την πτώση της Τροίας είναι μια διαδρομή στην ομίχλη με τον Ποσειδώνα άγριο διώκτη και ανελέητο κυνηγό. Ο Ποσειδών, κυρίαρχος των υδάτων και των μεγάλων ωκεανών, κτίζει τα τείχη της Ιλίου και την ύλη. Ο Οδυσσέας, την κατακτά πολεμώντας σε μια γη στεριά. Ο θεός του συναισθήματος νερού, αδελφός του Διός, φτιάχνει τα τείχη τα ψηλά, γιατί είναι ο αρχηγός και εμπνευστής όλων των θρησκειών και των ιερατείων με τη γνώση που κατέχει την μυστική από την αρχή της ζωής των έμβιων όντων. Την Εποχή των Ιχθύων, 2000 χρόνια τώρα, όλη η ανθρωπότητα ταλαιπωρήθηκε από το υπερανεπτυγμένο συναίσθημα των μονοθεϊστικών θρησκειών με κύριο στοιχείο την θρησκοληψία και τον φανατισμό των αντιστοίχων πιστών οπαδών. Μαζί του στην Τροία,ήταν και ο Απόλλων,γιατί παρούσα στη γνώση είναι και η συνείδηση, αλλά και ένας άνθρωπος, πολύ δίκαιος και του Άδη κριτής, ο Αιακός. Ο Αιακός είναι παππούς του Αχιλλέα Πηλείδης, ημίθεος από πηλό και Αιακός σημαίνει αυτόχθων, γηγενής από το αία , γη.
Όταν απουσιάζει η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, τα τείχη πέφτουν και τα άδικα νησιά βουλιάζουν στον πυθμένα της Τηθύος Θάλασσας. Οπωσδήποτε για να υπάρξουν θεοί πρέπει να υπάρχουν και άνθρωποι. Οι άνθρωποι είναι απαραίτητοι για τους θεούς, επειδή προσφέρουν θυσίες να συντηρηθούν. Υπάρχουν άνθρωποι χωρίς τους θεούς ; Που αρχίζει και που σταματά η ευσέβεια και ασέβεια, η αθεΐα και θεϊκή παντοδυναμία; Είναι ευσεβής ο Οδυσσέας; Γιατί ο Ποσειδών οργίζεται μαζί του, ενώ στην Τροία τον βοηθά μαζί με τους Αχαιούς; Ο Ποσειδών οργίζεται με τους Τρώες, γιατί κάνουν κατάχρηση θρησκευτικής εξουσίας, θησαυρίζουν με την ΓΝΩΣΗ που κατέχουν, την Ωραία Ελένη, γίνονται πολύ υλιστές και φτιάχνουν τα τείχη της απληστίας τα ψηλά. Όπως και η Ατλαντίδα , είναι δικό του παιδί, αλλά θα καταστραφεί,γιατί γίνεται άδικη πολύ. Είναι θέμα δικαιοσύνης και τους κοσμικούς νόμους, δεν τηρούν. Ο Οδυσσέας στην Ιλιάδα βρίσκεται σε στεριά, στην επιστροφή συνεχώς στη θάλασσα και ψάχνει απεγνωσμένα λιμάνι και νησί, πλέοντας σε άγνωστα νερά.
Τι είναι αυτό που τον ταλαιπωρεί; Το συναίσθημα , το θυμικό. Έχει ξεριζωθεί, έχει πολεμήσει 10 χρόνια μακριά από την ηρεμία, τη γαλήνη, την ασφάλεια, τη θαλπωρή σε ένα σκληρό πόλεμο με μεγάλο κόστος και απώλειες συντρόφων πολλές. Δεν γνώρισε ανάπαυση ξεκούραση οδυσσάμενος σε θάλασσα αλμυρή. Όμως γνώριζε τα πρόσωπα των εχθρών του. Η μάχη ήταν σώμα με σώμα και ήξερε, ποιος είναι ποιος και τι κάνει, τι. Στην Ιλιάδα ο Οδυσσέας τριγύριζε στο στρατόπεδο των Αχαιών σαν Κριός. Ο Πρίαμος, σαν Κριό τον βλέπει από τείχη της Τροίας μαζί με την Ελένη. Ήταν η Εποχή του Κριού, της Ιλιάδος και του Αλέξανδρου, 4000 χρόνια πριν. Την εποχή εκείνη πίσω από το ζώδιο του Κριού, βρισκόταν ο αστερισμός του Κριού και δεν υπήρχε ομίχλη, ούτε σκιά στο πρόσωπο του συντρόφου ή του εχθρού. Όλοι ξέρανε ποιος είναι ποιος, σε πλήρη διαφάνεια από τον απλό στρατιώτη μέχρι τον αρχηγό. Όλα ήταν ξεκάθαρα. Στην Επιστροφή όμως , στην Οδύσσεια των 2000 ετών, άρχισε να πέφτει ομίχλη πυκνή. Η Τροία πάρθηκε η ύλη κατακτήθηκε, αλλά έπρεπε τώρα να γίνει μια απολλώνια συνειδησιακή αλλαγή. Ο Απόλλων πολέμησε τους Αχαιούς, γιατί οι πιο πολλοί υπήρξαν ασυνείδητοι, αν και μεγάλοι πολεμιστές, αρχηγοί. Μετά την κατάκτηση της ύλης , πρέπει να εδραιωθεί το μέτρον, η σοφία και η όραση. Η όραση να βλέπεις ανάμεσα από την ομίχλη και το σκοτάδι, τον κόσμο της ενέργειας. Ο Τρωικός πόλεμος τελείωσε και άρχιζε ο πόλεμος της σκιάς και της παρασκιάς με όλες τις υλιστικές οργανώσεις , ηγεμονίες και αυτοκρατορίες που ακολούθησαν. Ο Ποσειδών κυβερνήτης των Ιχθύων σχετίζεται με όλα τα υγρά στοιχεία, ακόμη και του μαύρου χρυσού, του πετρελαίου. Το πετρέλαιο, ως νέα μορφή ενέργειας, έχει εμφανιστεί από το 1859. Τότε άνοιξε η πρώτη πετρελαιοπηγή στην Πενσυλβάνια των Η.Π.Α.. Σχετίζεται με τα ναρκωτικά, τις εξαρτησιογόνες ουσίες, είναι συνήθως ένα όπιον, με οποιαδήποτε μορφή εξάρτησης που παγιδεύει και φυλακίζει τον άνθρωπο στο πάθος του σε ένα νοσηρό συναίσθημα καθώς και με την τέχνη. Ο πλανήτης, αποκαλύφθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 1846, από λΑΘΟΣ. Για να βλέπεις καθαρά πρέπει και να νιώθεις καλά. Η όραση προϋποθέτει καλή ροή της ενέργειας και το νερό να μη μένει στάσιμο σε μια εμμονή. Στην οδύσσεια ο Οδυσσέας ξεφεύγει από τον Κύκλωπα κάτω από ένα κριάρι,τυλίγεται πολλές φορές με την προβιά ενός αρνιού , αλλά η Ναυσικά, τον βλέπει σαν λέοντα ορεσίτροφο, στο νησί των Φαιάκων. Είναι λέων, ο Οδυσσέας και βλέπει με την καρδιά. Όταν φθάνει στην Ιθάκη, βλέπει την Αθηνά μέσα από την ομίχλη που είναι τυλιγμένο όλο το νησί. Η Αθηνά δεν θέλει να έλθει σε σύγκρουση με τον αδελφό του πατρός, γιατί είναι σοφή και καταλαβαίνει πως δεν μπορεί μαζί του να αναμετρηθεί. Ο Οδυσσέας καταλαβαίνει ποιος είναι ο Ποσειδώνας που μαζί του έχει αναμετρηθεί και με τα νίπτρα συμφιλιώνεται μαζί του στην τελική Πράξη και μια μυθική στιγμή. Ο θεός της Κοσμικής Θάλασσας της Συνείδησης, αφήνει την Αθηνά στο συμβούλιο των θεών να αναλάβει την πρωτοβουλία για του Οδυσσέα, την επάνοδο και μεταβαίνει στους Αιθίοπες και την ήπειρο της Αφρικής. Ο Ποσειδώνας εκτιμά ένα άνθρωπο που όρθιος περπατά στη γη, αγωνίζεται για την κατανόηση της γνώσης , που δεν προσπαθεί να εξαγοράσει κανένα θεό, που δεν εξαγοράζεται, που δεν πουλά και δεν ξεπουλά τις αξίες του και τα ιδανικά και του χαρίζει τη ΝΟΗΜΟΝΑ ζωή σε ένα νησί με άπλετο φως , καθαρότητα, χωρίς ομίχλη και σκιά. Γιατί; Κανένας θεός δεν θέλει ένα άνθρωπο, δούλο σκυφτό, να τον γλύφει, ιδιοτελή και να τον υπηρετεί περιμένοντας να κερδίσει κάτι από αυτόν. Το πρόσωπο του ανθρώπου, οι πράξεις του, τα λόγια και τα έργα του είναι το πρόσωπο του θεού του. Και η μεγαλύτερη ασέβεια είναι αυτό το πρόσωπο να είναι δούλος των ελαττωμάτων του και των επιθυμιών του, ον σκοτεινό, μαύρο, άπληστο αδιαφανές , άδικο και μοχθηρό Κανένας ΝΟΗΜΩΝ θεός δεν θέλει δούλους, γιατί δεν θέλει να είναι αφέντης κανενός δούλου. Ένας θεός για να είναι ευτυχισμένος, θα ήθελε οι άνθρωποι να είναι αυτοί που όφειλαν να είναι. Ούτε να τον φοβούνται, ούτε να τον αγαπούν , ούτε να τον δεσμεύουν με τα αυτά τα συναίσθημα ιδιοκτησίας. Η αγάπη και το μίσος, είναι συναισθήματα ανθρώπινα για ανθρώπους και όχι για θεούς. Όταν ο άνθρωπος είναι ελεύθερος είναι και οι θεοί μαζί του, ελεύθεροι και ευτυχισμένοι τραγουδούν σε ανοιξιάτικα λιβάδια. Ο Απόλλων με την λύρα του τους συνοδεύει και τα κορίτσια του. Όταν δεν κρατά το ΤΟΞΟ, γλυκά τραγουδά στον χορό της συνείδησης και της ομορφιάς. Ο Ποσειδών είναι στη χώρα των Αιθιόπων από το 2011, στην Αυγή της Οδύσσειας. Το 2012 ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΙΘΑΚΗ του καινούργιου αιώνα, του Απολλώνιου Εαυτού εγκαινιάζοντας τη νέα Εποχή του μεγάλου Ενιαυτού, με μια δρασκελιά. Στις ταράτσες των σπιτιών και των πολυκατοικιών βρίσκεται το σήμα του Ουρανού, που είναι η αδελφή του η Άρτεμις.Ο Ουίλιαμ Χέρσελ ανακοίνωσε την ανακάλυψή του τις 13 Μαρτίου 1781, επεκτείνοντας για πρώτη φορά στην ιστορία τα όρια του ηλιακού συστήματος. Ο Ουρανός ήταν ο πρώτος πλανήτης που ανακαλύφθηκε με τηλεσκόπιο. Ο Υδροχόος είναι ζώδια του αέρα, όχι του νερού και ένας αέρας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ θα ανανεώσει όλη τη γη με μια αναπνοή Ερμηνείας ,του ΕΡΜΗ. Το τι κάνει ο Οδυσσέας μόλις φθάνει στη Ιθάκη είναι μια άλλη επική ραψωδία, Χ Ψ Ω που θα την τραγουδήσουμε άλλη φορά σε γεγονότα συγχρονιστικά, σε τοπίο χωρίς ομίχλη.
Πέφτοντας ανάμεσα στην Σκύλλα και την Χάρυβδη Με οδηγό φάρο, τα Ομηρικά Έπη, “βλέπουμε” με τα μάτια του Ποιητή μας, την πορεία του Ελληνισμού και την περιπέτεια του, καθ΄όλη τη διάρκεια της Εποχής των Ιχθύων και της κυριαρχίας του Ποσειδώνα. Τελειώνοντας ο Μεσαίωνας που κράτησε δέκα αιώνες από τον 5ο μέχρι το 1500 περίπου, ο Ελληνισμός βρισκόταν υπό διωγμό παλεύοντας με τους Κίκονες τους Κύκλωπες τις Σειρήνες τις Κίρκες τα σεξουαλικά όργια της Εκκλησίας από έναν στερημένο σεξουαλισμό υπερανεπτυγμένο θρησκευτικό συναίσθημα, φτάνοντας μέχρι το Νησί του Ήλιου μία ευημερούσα σχετικά Πόλη που συγκέντρωσε τα αγαθά βόδια των κατακτημένων επαρχιών. Έτρωγαν και έσφαζαν τα Βόδια του Ήλιου, οι αυτοκράτορες οι πάπες και οι πατριάρχες της Ρώμης σε μεγάλη κραιπάλη και λεηλασίες και ασυδοσίες. Μέχρι την στιγμή που μπροστά στις πύλες τους στάθηκε ο Οθωμανός κατακτητής και βρέθηκαν ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη, δεν ήξεραν τι να διαλέξουν. Τους Βυζαντινούς ή τους Οθωμανούς…θυμήθηκαν τους Έλληνες και αναφώνησαν , είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ και πέσανε. Όσοι μείνανε συνεχίσανε τον βυζαντινοθωμανικό «πολιτισμό». Πέφτοντας η Πόλη, έπεσε και ο Οδυσσέας ανάμεσα από τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη στο μεγάλο κενό. Ταξιδεύοντας φθάνει στην Καλυψώ. Θα βρεθεί στα μοναχικά κελιά της Χριστιανικής Δύσης και Ανατολής, » όμηρος» μιας αγάπης θρησκευτικά πνιγηρής. Ο μοναχικός μοναχοφάης χριστιανισμός, αφού έχασε το κάστρο του χριστιανισμού, την Κωνσταντινούπολη, αρχίζει να ανακαλύπτει τον ελληνισμό πού φτάνει μισοπνιγμένος στο μοναχικό νησί του. Με αυτή την έννοια ,έχουν δίκιο οι χριστιανοί που λένε ότι έσωσαν τον Ελληνισμό, όχι μόνο τον έσωσαν, αλλά τον ερωτεύτηκαν και δεν τον άφηναν να φύγει. Τον κρατούσαν κοντά τους ζηλότυπα και κτητικά . Η αγάπη γίνεται με έναν από τα κυρίαρχα μότο του χριστιανισμού με ασυμμάζευτο θρησκευτικό συναίσθημα. Στο όνομα της αγάπης ο χριστιανισμός θα κάνει τα μεγαλύτερα εγκλήματα, θα σκοτώσει για την αγάπη θα κάψει ανθρώπους για την αγάπη, θα βασανίσει ανθρώπους με αγάπη, θα κρατάει «όμηρους » «ανθρώπους από αγάπη. Οι χριστιανοί ως υπνωτισμένοι θα παραμιλούν για την αγάπη του Θεού χωρίς την Ελευθερία. Η αγάπη έχει πάντα ως βασική αρχή την Ελευθερία και όταν δεν την υπόσχεται, δεν την εγγυάται, δεν είναι αγάπη, είναι ζητιανιά και κτηνωδία. Ένας διαρκής βιασμός σώματος και νου σε αναγκαστική συνουσία. Πρέπει να είναι ελεύθερος κάποιος, να μείνει κοντά σου ή να φύγει ,χωρίς κανέναν περιορισμό εκβιασμό και ομηρία. Και η αγάπη δεν είναι, πατέντα ανακάλυψη μονοπώλιο του χριστιανισμού, ούτε πρωτοτυπία. Οι άνθρωποι αγαπούσαν και πριν εμφανιστεί ο χριστιανισμός και θα συνεχίσουν να αγαπάνε γιατί είναι συστατικό και ανάγκη της ανθρώπινης ύπαρξης και ζωής. Και ο Λεωνίδας αγαπούσε την πατρίδα του, αγαπούσε τη γυναίκα του, αγαπούσε το παιδί του και θυσιάστηκε για αυτό και όχι για κανένα θεό. Δεν έχει ανάγκη, ο θεός από αγάπες και συναισθήματα είναι πέρα από αυτές τις ανάγκες προβολές και τα ανθρωπομορφικα χαρακτηριστικά Η δύναμη χωρίς την αγάπη γίνεται μία κτηνωδία και ο χριστιανισμός αποκτώντας δύναμη έγινε μια βαρβαρότητα και μισαλλοδοξία. Η αγάπη όμως χωρίς τη δύναμη είναι κουραστική και μίζερη είναι ζητιανιά και γλοιωδία με τους σημερινούς χριστιανούς να ζητιανεύουν λίγα ψίχουλα αγάπης από μία θεϊκή αναλγησία. Ο πρωταρχικός χριστιανισμός, ο πρώτος ,δεν είχε καμία σχέση με την Ελληνική Μυθολογία την Ελληνική Γραμματεία. Τα Ομηρικά Έπη τα θεωρούσαν παγανιστικά και ειδωλολατρικά, τα πετροβόλησαν όπως οι Κίκονες άγρια και οι Πατέρες της Εκκλησίας σαν Λαιστρυγόνες βούλιαξαν όλα τα πλοία του Οδυσσέα σε μία επιλεκτική πατερική κριτική και την απόλυτη θεοκρατία. Ακόμη και σημέρα τα αφορίζουν την Κυριακή της Ορθοδοξίας στην Εκκλησία. Τα πράγματα όμως άλλαξαν, όταν έπεσε η Κωνσταντινούπολη το 1453. Ο Ελληνισμός θα βρεθεί μόνος με την ερωτευμένη Καλυψώ να τον κρατάει κοντά της με θεϊκή λαγνεία και πρόσχημα την αγάπη. Στις 29 Μαΐου του 1953 10 μοίρες στους Διδύμους, βρίσκονται οι Πλειάδες και ο Αλντεμπαράν από τον αστερισμό του Ταύρου σε ιδιαίτερη αστρική συναστρία με αντίθεση από τον Αντάρη στον Τοξότη. Ο Πλούτωνας στο Λέοντα και ο Ποσειδώνας και ο Ουρανός στην Παρθένο αγκαλιά.
Η Ατλαντίδα κόρη τους Άτλαντος ,Καλυψώ, ερωτεύτηκε τον Οδυσσέα μαζί και η δυτική χριστιανοσύνη ήταν πιο ανεκτική στην Ελληνική γραμματεία από ότι η Ανατολική, που είναι πιο κοντά στη Λεμουρία. Απόδειξη είναι ότι οι Πάπες και το Βατικανό, έχουν ολόκληρες αίθουσες αφιερωμένες στον Ηρακλή στον Οδυσσέα στην Πηνελόπη, υπέροχα γλυπτά και διέσωσαν πολλά από τα αρχαιοελληνικά κείμενα από την χριστιανική λαίλαπα και μανία. Λιγότερα συναντάμε στις εκκλησίες και τα μοναστήρια της Ορθοδοξίας που είναι αυστηρά αναχρονιστικά αφιερωμένα στις πρωταρχικές χριστιανικές θεοκρατίες . Αυτή είναι και η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ δυτικής και ανατολικής χριστιανοσύνης. Είναι η διαφορά Κύκλωπα και Καλυψούς. Ο Κύκλωπας κρατάει τον Οδυσσέα γιατί θέλει να τον φάει τελευταίο, η Καλυψώ γιατί τον αγαπάει. Και οι δύο φυλακίζουν τον Οδυσσέα και το Ελεύθερο Πνεύμα του Αυτός ο έρωτας της Καλυψούς για την Ελλάδα τον Οδυσσέα και την Ελληνική γραμματεία οδήγησε στο διαφωτισμό, με την ορθοδοξία να πνέει τα μένεα . Παρόλα αυτά, η εντολή είχε δοθεί Οδυσσέας ελεύθερος να αφεθεί και έτσι η Καλυψώ και ο Δυτικός Διαφωτισμός όχι μόνο απελευθερώνει τον Οδυσσέα, αλλά, τον βοηθά και να φτάσει στους Φαίακες με πολύ κόπο και κίνδυνο, γιατί η μανία του Ποσειδώνα δεν είχε κοπάσει. Όχι μόνο δεν είχε κοπάσει αλλά, ο Ποσειδώνας ταυτόχρονα με την αποκάλυψη και ανακάλυψη του, το 1846 σε συγχρονιστικά φαινόμενα αλλά “ίδρύει” και ιδρύεται η θεοσοφία. Η θεοσοφία με φοβερές και τρομερές γνώσεις από το αρχαία ιερατεία του Θιβέτ αγκαλιάζει τον Οδυσσέα τα Ομηρικά Έπη και την Έλληνική Μυθολογία με μεγάλη λαγνεία. Όλοι οι θεοσοφιστές λατρεύουν την Ελληνική Μυθολογία μαζί με τον Χριστό και τον Οδυσσέα ταυτοχρόνως τον Γιαχβέ και τον Δία. Η Θεοσοφία αρχίζει να παντρεύει τα Ομηρικά Έπη με τη Βιβλική Αγιογραφία. Ο καθαρόαιμος χριστιανισμός είχε τελειώσει με της Πόλης, την πτώση. Στην ουσία δεν υπάρχουνε πουθενά πια καθαρόαιμοι χριστιανοί, original χριστιανοί με την πρωταρχική έννοια του όρου. Μόνο κάτι παλαιοημερολογίτες έμειναν στη ρωσική Σιβηρία. Ακόμη και οι παπάδες, το πρωί στην Εκκλησία ψέλνουν ύμνους για την αγάπη του θεού και το απόγευμα ραντίζουν αγιάζουν τα Ραφάλ, καίγεται έτσι ο ανθρώπινος εγκέφαλος, τι να κάνει και ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι το ίδιο…..Όλοι πλέον είναι θεοσοφιστές γιαλαντζί ιμιτασιόν χριστιανοί, με την άνοδο της θεοσοφίας στην παγκόσμια ηγεσία παίρνοντας και του ΟΗΕ, τα ηνία. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας σήμανε το τέλος του χριστιανισμού και το γνώριζε, πήρε παράταση με την θεοσοφία. Ο λόγος που η θεοσοφία αγκάλιασε ασφυκτικά την Ελληνική Μυθολογία και τα Ομηρικά Έπη, είναι ένας και πολύ σημαντικός. Ήθελε και θέλει να περάσει τον πρωτόγονο ανατολικό χριστιανισμό με ένα νεότερο ατλαντισμό. «Παντρεύουν» τον Τραμπ, φίλο του Πούτιν με τον Ντούγκιν, μέντορα του Πούτιν, στη 4η θρησκευτική πολιτική θεωρία. Από κοντά και ο » Έκτορας » Ερτογάν ανακαινίζει την Νέα Τροία με τον Ομέρ ποιητή αοιδό από την Τουρκία να άδει σε οθωμανικές ραψωδίες . Έτσι χρησιμοποιεί αδίστακτα, τις πανάρχαιες γνώσεις με την τεχνολογία με την μεγάλη διγλωσσία του πραγματικού αρχηγού της θεοσοφίας που είναι ο Δαλάι Λάμα, μέντορας με όλους τους θιβετιανούς οδηγούς του Θιβέτ και τον Μορύα ενσάρκωση ανατάρ του Τζεσούα. Η θεοσοφία γνώρισε μεγάλη άνοδο, μεγάλη ανάπτυξη και από αριστερά και από δεξιά με την Βailey, ενσάρκωση του Ηρακλή να εμπνέει τον Αδόλφο, την αριστερή σοσιαλίστρια Μπεζάντ να μιλάει για μετενσάρκωση του Οδυσσέα στον Henry Steel Olcott, μαζί με τον Μετρέγια Κρισναμούρτι, απρόθυμο Μεσσία… η δε Μπλαβάτσκυ να κράτα το φοβερό όπλο της ινδικής θεάς Vajra. Η θιβετιανή Αδελφότητα με την τρομερή γνώση του δράκου θα είχε κυριαρχήσει στη Γη, αν δεν είχε επέμβει ο πραγματικός Δράκος, η Κίνα, που ξύπνησε και έκοψε το βήχα και την ορμή του κατεργάρη Λάμα. Ο δράκος ως αυτόχθο ον ,δεν μπορεί ούτε να παραπλανηθεί αλλά, ούτε και να σκοτωθεί, μόνο κοιμάται και ξυπνάει που και που και, όλη τη γη ταλαιπωρεί. Όχι όμως να πουλήσεις και θρησκεία και θεοσοφία στον Δράκο, έλα παππού να σου δείξω τα αμπελοχώραφα σου;;;;;;…. έχει την Γνώση από την Πηγή.
Τον Δράκο τον τακτοποιεί, ο Ηρακλής που ξέρει από δράκους και από κεφάλια της Λερναίας Ύδρας .Ο Οδυσσέας δεν ασχολείται με δράκους, ταλαιπωρήθηκε αρκετά από του δράκου τα Κυκλώπεια, παιδιά. Και εμείς θα ζήσουμε καλά με τα Έπη τα Ομηρικά και αυτοί…… χειρότερα χωρίς αυτά. Έτσι λένε οι μύθοι και τα παραμύθια τα παλιά.
Το Ηλιακό Mέλλον της Ελλάδος της Χώρας του Φωτός την Εποχή του Υδροχόου
Η Eποχή της Ελλάδος Το πεπρωμένο της Ελλάδος ξεκινάει από πολύ παλιά. Από τον Τρωικό Πόλεμο, τότε που το ηρωικό γένος των Ελλήνων ξεκίνησε μία εκστρατεία Ανατολικά για να πάρουν πίσω την κλεμμένη ομορφιά μαζί με την τιμή και την αξιοπρέπεια για την όρθια ανθρωπιά του Homo Sapiens. Ακολούθησαν οι περσικοί πόλεμοι και οι μάχες των Ελλήνων για την Ελευθερία. Η Οδύσσεια του Ελληνισμού θα συνεχίσει την Εποχή των Ιχθύων με ανελέητο κυνηγό θεό τον Ποσειδώνα να βυθίζει όλα τα πλοία του ΝΟΥ και την θεοκρατία που κυριάρχησε την ψαρίσια εποχή, ο χριστιανισμός ανελέητη εξουσία τυραννία. Η ανεξαρτησία της Ελλάδος υπογράφεται στο Λονδίνο στις 3 Φεβρουαρίου του 1830 με το γρηγοριανό ημερολόγιο και είναι μία κοσμοϊστορική εποχή για τον Ελληνισμό και την ανθρωπότητα ολόκληρη με τους Φαίακες και τον Διαφωτισμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ΝΗΣΙ. Ο Οδυσσέας Ελληνισμός φθάνει στο νησί των Φαιάκων μισοπεθαμένος και και βλέπει την Ναυσικά ως Άρτεμη να εμφανίζεται σε μία ακρογιαλιά και να τον βοηθά. Ο Οδυσσέας ως λέων ορεσίτροφος φανερώνεται στη Ναυσικά και η Ελλάδα ως Υδροχόος εισέρχεται στην Εποχή του Υδροχόου με έναν Λέοντα συντροφιά. Να σημειωθεί και ότι η Πηνελόπη όταν κατεβαίνει τα σκαλιά παρομοιάζεται από τον Όμηρο ως η Αφροδίτη η Άρτεμις και η Αθηνά. Το γεωκεντρικό ωροσκόπιο της Ελλάδος στις 3 Φεβρουαρίου του 1830 δείχνει τον Ήλιο στην 15η μοίρα στον Υδροχόο και την Γη 15η μοίρα στο Λέοντα. Ο Ουρανός Άρτεμις είναι στην 7η μοίρα στον Υδροχόο. Ο Ερμής ο αγγελιοφόρος τελευταία μοίρα στον Υδροχόο και ο Πλούτωνας, αόρατος ακόμη, 7 μοίρες στον Κριό. Θα αποκαλυφθεί αργότερα το 1930. Το ηλιοκεντρικό ωροσκόπιο της Ελλάδος στις 3 Φεβρουαρίου του 1830 δείχνει τη Σελήνη με τη Γη 15η μοίρα στο Λέοντα και είναι και ο Κρόνος, η Αθήνα δηλ, μαζί εκεί συνοδευτικά. Ο Ουρανός Άρτεμις είναι στην 7η μοίρα στον Υδροχόο.
Η διαφορά μεταξύ γεωκεντρικού και ηλιοκεντρικού ωροσκοπίου είναι η διαφορά Συνείδησης. Είναι η ποιότητα γνώσης και αυτογνωσίας της συνείδησης, δηλ. της επίγνωσης. Οι περισσότεροι άνθρωποι με μαζικές ασχολίες ορνιθοασχολίες, βουλιαγμένοι ,είτε στον άκρατο χυδαίο υλισμό και ευδαιμονισμό εκφυλισμό, είτε σε ένα αποχαυνωμένο θρησκόληπτο δήθεν πνευματισμό να προσκυνούν γονατιστοί ένα θεό, λειτουργούν μαζικά, με το γεωκεντρικό ωροσκόπιο. Δεν υπάρχει ατομικό ωροσκόπιο για κανένα από αυτούς. Άδικα καταφεύγουν σε τσαρλατάνους αστρολόγους και σε συμβούλους ζωής, παπάδες και ιερείς. Δεν μπορούν να κατανοήσουν την πλανητική συνείδηση στον χορό -κίνηση των πλανητών και κανένα ωροσκόπιο δεν λειτουργεί έτσι. Είναι μη ενεργό. Το ηλιοκεντρικό ωροσκόπιο λειτουργεί τελείως διαφορετικά. Με κέντρο τον Ήλιο Απόλλωνα η θέση των πλανητών είναι η πραγματική θέση των πλανητών στον ουρανό. Έτσι λοιπόν στα χέρια των Ηλιακών Πολεμιστών, η σκέψη τους γίνεται » τόξο» που λυγίζει και τα λόγια «ακτίνες» γίνονται βέλη που διαπερνούν αιχμηρά το καθετί …..γιατί έρχονται από πολύ μακριά,από την Πηγή. Από την πρώτη Γέννηση του Φωτός με δόνηση συμπαντική σε γαλαξιακή διαδρομή. Στις 3 Φεβρουαρίου του 2008 ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ φτάνει με το πρωτόπλουν διαδικτυακό πλοίο των Φαιάκων στην Ιθάκη Ελλάδα και το ιστολόγιο ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΛΑΙΟΝ, κάτω από τον αστερισμό του Απόλλωνα. Τίποτα δεν θα είναι ίδιο με το πριν. Τέλος εποχής και η αρχή μιας νέας αντίληψης συνείδησης και ερμηνείας των Ομηρικών Επών. Στις 26 του Ιανουαρίου του 2008 ο Πλούτωνας μπαίνει στον Αιγόκερω και 15 χρόνια μετά εισέρχεται σιγά-σιγά στον Υδροχόο. Ο Πλούτωνας στον Αιγόκερω έφερε μία μεγάλη ανατροπή στην παγκόσμια εξουσία την θρησκευτική και την κομματική, τον ΑΝΤΙΝΟΟ και τον ΕΥΡΥΜΑΧΟ που δεν μπορούν να στεριώσουν θρόνο και καρέκλα εξουσιαστική. Η εξήγηση των Ηλιακών Πολεμιστών είναι πάντα απλή ουσιαστική και ….στην ώρα της. Η Ελλάδα τα επόμενα δύο χιλιάδες χρόνια θα πρωταγωνιστεί στην παγκόσμια σκηνή ως Υδροχόος Λέων, το ελάφι και ο λέων μαζί. Και αυτό δεν είναι μία προφητεία απλή, είναι ακριβής πρόγνωση του Καιρού και καιρικών συνθηκών που θα επικρατεί σε βάση μετεωρολογική Τον καιρό του τόξου
Σε Α΄ Ενικό 