Λαδωνία Λακωνία Λεμουρία Δρακονία Αρκαδία Ετεοκρητία
Μην ξυπνάτε τον πολυκάρηνο Αθάνατο Δράκο που ονειρεύεται
Τον κοίμισε ο Ηρακλής και πήρε τα Μήλα της Αθανασίας από τον Κήπο της Εσπερίας.
Τον ξύπνησαν, οι σισύφειοι αρνητές του θανάτου οι Ατλαντίδες με τις φαραωνικές θρησκείες και φτιάχνουν πυραμίδες κάλπικης Αθανασίας . Τρέχουν τώρα και αποκάμουν γιατί τα κουκιά μετρούν και δεν τους φθάνουν.
Στην ελληνική μυθολογία, ο Λάδων ήταν ο δράκος που φύλαγε τα χρυσά «Μήλα των Εσπερίδων» στο δένδρο της ζωής, μαζί με τις Εσπερίδες ως γιος της Γαίας. Ο Ησίοδος τον θεωρούσε «χθόνιον όφιν» (του εσωτερικού της γης) και στη Θεογονία του γράφει ότι ο Λάδων ήταν παιδί του Φόρκυος και της Κητούς. Κατά την αρχαιότερη παράδοση, ο Λάδωνας ορίσθηκε από τη θεά Ήρα ως φύλακας των μήλων για να πολεμήσει αναγκαστικά με τον Ηρακλή, ή επειδή οι κόρες του Άτλαντα έκλεβαν τα μήλα.
Οι αρχαίοι συγγραφείς φαντάζονταν τον Λάδωνα «υπερμεγέθη», με εκατό κεφάλια, και πίστευαν ότι είχε την ικανότητα να παραμένει συνεχώς άυπνος. Αναφέρεται και το επίθετο «πολυκάρηνος» = «πολυκέφαλος». Αλλού απαντάται ως «δράκων αθάνατος», κι όμως σκοτώθηκε από τον Ηρακλή όταν αυτός πραγματοποιούσε τον άθλο του να φέρει τα Μήλα των Εσπερίδων και μεταμορφώθηκε σε αστερισμό από τον Δία. Αυτός κατά τον Υγίνο είναι ο αστερισμός Δράκων.
Ο Λάδων απεικονίζεται σε πολλές παραστάσεις που σχετίζονται με τον μύθο των Εσπερίδων. Συνήθως είναι ένα φίδι τυλιγμένο γύρω από δέντρο ή στη ρίζα του, ενώ κοντά στέκεται ο Ηρακλής με το ρόπαλό του, έτοιμος να το χτυπήσει. Παραστάσεις του Λάδωνα σώζονται σε αγγεία, τοιχογραφίες, νομίσματα (τετράδραχμα της Κυρήνης του 5ου αιώνα π.Χ.) και δακτυλιολίθους. Το φίδι απεικονίζεται συνήθως με μία κεφαλή και σπανιότερα με δύο ή με τρεις. Το αρχαιότερο από γνωστά έργα τέχνης ήταν ένα ξυλόγλυπτο ειδώλιο που απεικόνιζε ένα δέντρο με δράκοντα, έργο που είχε κατασκευάσει ο Θεοκλής ο Ηγύλου μαζί με τον γιο του και το περιγράφει ο Παυσανίας που το είδε στην Ολυμπία.
Το Dinosaur Dreaming είναι μια παλαιοντολογική τοποθεσία που βρίσκεται κοντά στο Inverloch , Βικτώρια, Αυστραλία. Υπολείμματα πρωτόγονων θηλαστικών από την Κρητιδική Εποχή αποκαλύφθηκαν για πρώτη φορά εκεί το 1997 από ερευνητές από το Μουσείο Βικτώριας και το Επιστημονικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Monash .
Τα υπολείμματα πρώιμων θηλαστικών, δεινοσαύρων και απολιθωμάτων ερπετών , πτηνών και ψαριών της Κρητιδικής Εποχής βρίσκονται στην τοποθεσία ανασκαφής Inverloch. Το πρώτο οστό δεινοσαύρου της Αυστραλίας, το Cape Paterson Claw, ανακαλύφθηκε κοντά στο Inverloch το 1903 από τον William Hamilton Ferguson. Τα απολιθώματα στο Inverloch χρονολογούνται στα μέσα της Κρητιδικής .
Είναι μια γεωλογική περίοδος που διήρκεσε από περίπου 145 έως 66 εκατομμύρια χρόνια πριν . Είναι η τρίτη και τελευταία περίοδος της Μεσοζωικής Εποχής , καθώς και η μεγαλύτερη. Με περίπου 79 εκατομμύρια χρόνια, είναι η μεγαλύτερη γεωλογική περίοδος ολόκληρου του Φανεροζωικού . Το όνομα προέρχεται από το λατινικό creta , » κιμωλία «, το οποίο είναι άφθονο στο δεύτερο μισό της περιόδου. Συνήθως γίνεται συντομογραφία K , για τη γερμανική του μετάφραση Kreide .
Οι παλαιοντολόγοι εξακολουθούν να ανακαλύπτουν απολιθώματα που αποδεικνύουν ότι η σημερινή περιοχή της ερήμου Γκόμπι είχε πολύ διαφορετικό κλίμα και περιβάλλον πριν από 120 έως 70 εκατομμύρια χρόνια πριν κατά την Κρητιδική περίοδο. Πριν από 120 εκατομμύρια χρόνια οι τεράστιες λεκάνες και κοιλάδες της ερήμου περιείχαν ποτάμια και λίμνες γλυκού νερού με άφθονους υδάτινους πόρους. Και το υγρό κλίμα που επικρατούσε ήταν παράδεισος για τα φυτά και τα ζώα, συμπεριλαμβανομένων των δεινοσαύρων. Τα απολιθώματα της προέλευσης, της εξέλιξης, της μετανάστευσης και της εξαφάνισης των προϊστορικών πλασμάτων διατηρούνται στα ιζηματογενή πετρώματα της ερήμου Γκόμπι. Αυτά τα στοιχεία δίνουν γνώση και κατανόηση της μητέρας μας γης – της γης, και της ιστορίας της.
Τοποθεσίες απολιθωμάτων κρητιδικών δεινοσαύρων στη Μογγολική Γκόμπι
Σε μια ιστορία σχεδόν 100 χρόνων έρευνας για τους δεινοσαύρους, περισσότερα από 80 γένη δεινοσαύρων έχουν βρεθεί στην έρημο Γκόμπι της Μογγολίας και έχουν αναγνωριστεί στην επιστήμη ως μεμονωμένες ομάδες, και πάνω από 60 απολιθώματα δεινοσαύρων και άλλων σπονδυλωτών
Η Μογγολική έρημος Γκόμπι είναι η μεγαλύτερη δεξαμενή απολιθωμάτων δεινοσαύρων στον κόσμο. Η περιοχή είναι ιδιαίτερα σημαντική όσον αφορά τα απολιθώματα δεινοσαύρων από την ύστερη Κρητιδική περίοδο, η οποία είναι η τελευταία από τις τρεις κύριες περιόδους της εποχής των δεινοσαύρων, που αντιπροσωπεύει την τελική φάση της εξέλιξης των δεινοσαύρων.
Λάδων ονομαζόταν ο ποτάμιος θεός της Αρκαδίας γιος του Ωκεανού και της Τηθύος, που ταυτίζεται με τον ομώνυμο ποταμό της Πελοποννήσου της Λακωνίας Λαδωνίας.
Τότε που όλη η Γη ήταν ΚΡΗΤΗ, την Εποχή των Δεινοσαύρων, την Κρητική Εποχή και ο Μεγάλος Ψηλός Δράκος κρατούσε την κιμωλία στα σπήλαια λιλιπούτιων τροφοσυλλεκτών μαζί με την θεϊκή τιμωρία. Ήταν το κοπάδι του, τα μήλα του, το φαγητό του ( κάποιους τους έτρωγε τελευταίους ) και ήταν ο θεός τους . Έτσι τον έβλεπαν οι πρώιμοι ανθρωπίδες πεσμένοι στα τέσσερα, στη θέση του ζώου, στην Αυγή του Οδυσσειακού Πνεύματος στις Ηράκλειες Πύλες της Δημιουργίας Όρθιες Στήλες και τον προσκυνούσαν. Μερικοί μέχρι σήμερα….. έχει μείνει η παραδοσιακή συνήθεια και την κρατούν σεβόμενοι τις θρησκευτικές παραδόσεις και τις εντολές του.
Αστραία