Ποιος είναι ο αετός που κάθεται παρά τους πόδας του Διός Ο μονοκέφαλος Αετός της Ατλαντίδας, (ο δικέφαλος είναι της Λεμουρίας) είναι αυτό που δεν μπορεί να γίνει γνωστό με την ανθρώπινη μορφή και ανήκει στο Βασίλειο του Άδη και του Πλούτωνα με την αίδιο αόρατη Κυνός κεφαλή. Ο Πλούτων είναι κυβερνήτης του Σκορπιού και του όγδοου οίκου είναι κατέχει τα κλειδιά του DNA με τον κλειδοκράτορα του θησαυροφυλακίου του. Συναντάται σε όλες τις μυθολογίες του κόσμου και στις σημαντικές ταινίες όπως στο Matrix με τον ίδιο πρωταγωνιστή και τη σύντροφό του την Περσεφόνη. Ο Σκορπιός είναι ένα ιδιαίτερο σημείο καμπής στο ζωδιακό γιατί αρχίζει μετά τον Ζυγό την Αφροδίτη, τον οριζόντιο άξονα και ανήκει στον κάθετο άξονα και στις κάθετες μετακινήσεις του σημείου της αντίληψης για να ολοκληρωθεί στον 12ο οίκο στους Ιχθείς με κυβερνήτη τον Ποσειδώνα . Ο Πλούτωνας έχει αποκαλυφθεί ανακαλυφθεί το 1930, τελειώνοντας ο 20ος αιώνας και η Εποχή των Ιχθύων και τα συγχρονιστικά φαινόμενα ήταν η κατασκευή της ατομικής βόμβας, το διαδίκτυο μαζί με τον Ουρανό, τα γεντικά πειράματα, τα μεταλλαγμένα προϊόντα τα κλωνοποιημενα όντα, τα μεροβίγγεια πάρτυ, υπερσεξουαλισμος πανσεξουαλισμός αφυλετισμός. Ο Πλούτωνας είναι κυβερνήτης του δέκατου οίκου και του Ζενίθ γιατί την Εποχή του Υδροχόου ο Σκορπιός θα είναι στον 10ο οίκο για 2000 χρόνια. Σε λίγο μπαίνει στον Υδροχόο και σηματοδοτεί μία καινούρια για την ανθρωπότητα εποχή. Αυτό που δεν μπορεί να γίνει γνωστό με την ανθρώπινη μορφή θα παραμείνει στο Άγνωστο και οι θρησκείες και οι θεοσοφίες μεσσίες και μεσσιανισμοί θα καταργηθούν γιατί με το αζημίωτο το πωλούν και καταστρέφουν την ανθρώπινη νομή…… ως αθέμιστες πολύ. Το Άγνωστο όμως που ανήκει στον Ποσειδώνα έχει από τον Αετό Οδυσσέα εξερευνηθεί και στους ανθρώπους θα δοθεί η γνώση αυτή μαζί με τον Ηρακλή που φέροντας στο φως τον Κέρβερο και όλα τα μυστικά της σεξουαλικής ενέργειας θα ξέρει ο άνθρωπος, πως σωστά να να την χρησιμοποιεί, με μέτρο χωρίς στέρηση και υπερβολή. Με την εντολή και την έγκριση του Αετού πού είναι η δεύτερη του Σκορπιού όμορφη μορφή.
Ο λόγος για το πνεύμα πολύς, από το βιβλίο της Διαθήκης της Παλαιής, της παλαιάς Λεμουρίας που περιφέρεται στα ύδατα της γης, μέχρι τον εμφύλιο πόλεμο των χριστιανών Ορθοδόξων και Καθολικών για την εκπόρευση του, το περίφημο φιλιόκβε που οδήγησε στο Σχίσμα των Εκκλησιών. Οι ορθόδοξοι ισχυρίζονταν ότι το Πνεύμα εκπορεύεται εκ του Πατρός και μόνο, οι καθολικοί εκ του Πατρός και του Υιού. Ποια είναι η διαφορά τους η ουσιαστική; Η κύρια διαφορά και αιτία πραγματική για όλη αυτή την σφαγή είναι φυσικά τα οφίτσια και τα πρωτεία του θρησκευτικού θρόνου, η εξουσία δηλαδή. Μη φαντασθεί κανείς ότι νοιάζονται για το πτωχό Πνεύμα, επουδενί. Η Εκκλησία Δυτική και Ανατολική ,ήτανε μαζί και αρμέγανε το ποδηγετούμενο χριστεπώνυμο πλήθος μέχρι το 1054 που επισημοποιήθηκε το σχίσμα στον χριστιανικό εμφύλιο πόλεμο της θρησκείας της αγάπης και της ειρήνης κλπ κλπ Έχουν χυθεί τόνοι μελάνης για αυτή τη διαφορά, θεολογώντας εκατέρωθεν, των δύο πλευρών στα σεντόνια της μωρίας επεξηγώντας και ερμηνεύοντας τα λόγια του Πατρός του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, φάσκοντας και αντιφάσκοντας αμφότερες οι πλευρές. Για τον απλούστατο λόγο ότι, αν ο παντοδύναμος πανάγαθος και φιλέσπλαχνος και πάνσοφος Θεός χρειάζεται τέτοιου είδους θεολογικά σεντόνια από αυτούς τους μικρονοϊκούς και αλλοπρόσαλλους ανθρώπους να εξηγηθεί και να ερμηνευτεί, δεν μοιάζει και πολύ λογικός και ούτε καν ως Θεός δεν μπορεί να σταθεί. Φυσικά οι απατεώνες θεολόγοι συναγωνίζονται τους απατεώνες δικηγόρους που φτιάχνουν απίστευτους νομικούς λαβύρινθους για να μην βγάζει κανείς άλλος άκρη με τους νόμους και τα δικαστικά και να τους πληρώνει αδρά. Θα μπορούσαν τα πράγματα να ήταν πιο απλά ,αλλά αυτοί δεν θα κερδίζανε τόσα πολλά υλικά αγαθά πουλώντας και ξεπουλώντας τον θεό και το πνεύμα με την οκά. Οι χριστιανοί ορθόδοξοι της Β΄ Ρώμης ισχυρίζονται ότι το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται μόνο εκ του Πατρός. Μα αν το πνεύμα εκπορεύεται μόνο εκ του Πατρός, το πνεύμα του Υιού είναι ελλιπές και έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Λείπει κάτι από το πνεύμα του Υιού, λέει η απλή λογική, που σημαίνει πως δεν μπορεί να το εμπιστευτεί κανείς πολύ. Οι χριστιανοί καθολικοί λένε πως το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται εκ του Πατρός και εκ του Υιού. Μα αν το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται εκ του Πατρός και του Υιού σημαίνει πολύ απλά πως προηγείται από τον Πατέρα και τον Υιό δηλαδή είναι υπεράνω και τους διοικεί. Υπήρχε, πριν να δημιουργηθεί το κάθε τι. Διότι τίθεται η απλή ερώτηση, ποιος δημιουργήθηκε πρώτα το Πνεύμα ο Πατέρας σου ή Υιός; Αν είναι ταυτοχρόνως, προς τι αυτός ο διαχωρισμός και τριτοχωρισμός; Σε κουβέντα να βρισκόμαστε και να γράφουμε ατελείωτες θεολογίες; Η ουσιαστική διαφορά του Φιλιόκβε βρίσκεται στη διαφορά νοοτροπίας Ανατολής και Δύσης. Οι χριστιανοί ορθόδοξοι της Β΄ Ρώμης επειδή είναι ανατολίτες έχουν πιο έντονη την ανατολίτικη νοοτροπία, τον θέλουν τον κύριο και αφέντη τους είναι συνηθισμένοι σε αυτή την κατάσταση δούλου και κυρίου αφέντη είναι της αριστερής πλευράς ( έχουν πάρει διαζύγιο με την λογική ) για αυτό και υποστηρίζουν πως το Πνεύμα εκπορεύεται μόνο του Πατρός Αφέντη που θυσιάζει ακόμη και τα παιδιά για τον θρόνο του και την δόξα του. Ο διαφωτισμός και η επιστήμη δεν θα μπορούσαν να εκπορευθούν από την Ανατολή, όπως και δεν εκπορεύτηκαν. Ακόμη και σήμερα πνέουν τα μένεα και νοσταλγούν την ευτυχή συγκατοίκηση με τους αδελφούς μουσουλμάνους, παραφυάδα του ιουδαιοχριστιανισμού και αυτοί μονοπωλώντας τον Παράκλητον με τον προφήτη τους. Οι χριστιανοί καθολικοί επειδή είναι Δυτικοί, είναι πιο ορθολογιστές για αυτό και εκπορεύουν το Πνεύμα και από τον Υιό που είναι ο ενσαρκωμένος Λόγος, υποτίθεται η λογική, για να την καταπατήσουν μετά, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα που θα ασχοληθούμε άλλη φορά. Οι χριστιανοί ορθόδοξοι της Β΄ Ρώμης έχουν και ένα άλλο πρόβλημα να λύσουν, το ρωμαϊκό. Ισχυρίζονται ότι είναι Ρωμιοί Ρωμαίοι δηλαδή απόγονοι A Ρώμης με αυτό τον τρόπο δίνουν de facto την πρωτιά τους Ρωμαίους της Α ΄Ρώμης. Γιατί αν δεν ήταν οι Ρωμαίοι της Α ΄Ρώμης πρώτοι, η Α Ρώμη θα λεγόταν Β Κωνσταντινούπολη και οι «Ρωμαίοι» καθολικοί Κωνσταντινοπολίτες. Τόσο απλά είναι τα πράγματα, δεν χρειάζονται δα και φοβερά μαθηματικά για μια λογική πρόταση. Να δούμε τώρα που θα τους ονομάσει ο Ρωμιορώσος Πούτιν, διότι είναι Ρωμιός και αυτός ορθόδοξος, Σλαβορωμιούς της Γ Ρώμης, τι θα λένε. Δεν μπορεί λοιπόν να τα έχουμε όλα δικά μας και Ρωμαίοι Ρωμιοί και Έλληνες και Βυζαντινοί και τα πρωτεία και τις εκπορεύσεις του πνεύματος όπως μας βολεύουν . Τελικά από πού εκπορεύεται το Άγιο Πνεύμα; Το Πνεύμα εκπορεύεται από τον Αετό, είναι απλό. Φυσικά δεν υπάρχει κανένα μονοκέφαλο πουλί , τρόπος του λέγειν. είναι μία λέξη για να περιγράψει κανείς το ανείπωτο και αυτό που δεν μπορεί να ειπωθεί, μην το παίρνουνε κατά κυριολεξία. Ο Αετός βεβαίως, δεν δίνει δεκάρα για τους θεολόγους ευτυχώς και ούτε ακούει προσευχές και παρακάλια πτωχών στο πνεύμα ανθρώπων και καλά κάνει. Μοιράζει τη Συνείδηση και την παίρνει πίσω με τόκο της ανθρώπινης εμπειρίας . Είναι αυτό που μπορεί να ειπωθεί και να γράφει με την ανθρώπινη μορφή και είναι αρκετό για να πορευτεί κανείς στη ζωή με μέτρο σύνεση πολλή. Τα υπόλοιπα θεολογικά μπερδεμένα μαλλιά κουβάρια είναι για να ενεργοποιούν τη Μέδουσα και να μαρμαρώνουν όποιον την κοιτά. Δεν μπορείς να κοιτάξεις τη Μέδουσα κατάματα και τις απόρροιες του Αετού. Γύρω έχουμε καμένους ανθρώπους ειδικά στα θέματα τα θρησκευτικά. Προσπάθησαν να δουν τον θεό και κάηκαν , κάρβουνο έγιναν οι πτωχές Σεμέλες.
Απόλλων και Ελλάς, η καρδιά της Γαίας Ο Ερμής αγαπούσε με την χαρακτηριστική του ειρωνεία τους ανθρώπους και ο Ζευς φαινόταν μερικές φορές τρυφερός μαζί τους η Αθηνά ήταν συνέχεια με τους ήρωες της συνένοχη, ο Απόλλων φαινόταν να τους κοιτάζει αδυσώπητα. Οι Έλληνες έμαθαν να βλέπουν τον εαυτό τους μέσα από τα μάτια του Απόλλωνα και να αισθάνονται το ίδιο αδυσώπητοι. Δεν υπήρχε άσκηση πιο γόνιμη διαυγής και παιδευτική αφού μονάχα εκείνος που γνωρίζει την τέχνη των ορίων μαθαίνει και να την υπερβαίνει. Οι συνέπειες αυτής της θεϊκής θέσης «χωρίς οίκτο» υπήρξαν εξαιρετικές! Γιατί μαθαίνει κανείς να στηρίζεται στον εαυτό του, να τον ενεργοποιεί μη αναζητώντας προστάτες και σωτήρες άνωθεν! Π. Τσιτάτι, Η πολύχρωμη σκέψη του Οδυσσέα Ποιος είναι ο Απόλλωνας; Ο Απόλλων είναι το φως της συνείδησης και στο ανθρώπινο σώμα είναι και το σημείο συναρμολόγησης της αντίληψης στο ανθρώπινο κουκούλι αυγό, ανήκει στο ζώδιο του Λέοντα πολικότητα με τον Υδροχόο της Άρτεμης . Είναι οι κάθετες και οριζόντιες μετακινήσεις, χωρίς οίκτο, του σημείου της αντίληψης στο κουκούλι της Γαίας. Γεωγραφικά είναι η Ελλάδα, όλα ξεκινάνε και τελειώνουν εδώ στην Ελλάδα που είναι η καρδιά του κόσμου και ο ομφαλός το κέντρο του κόσμου εκεί που συναντήθηκαν οι δύο αετοί που πέταξαν από Δύση και Ανατολή και όχι ο δικέφαλος αετός της Λεμουρίας που νοσταλγούν μερικοί, γιατί έχουμε περάσει στην μετατλαντική εποχή του homo sapiens, ανεπιστρεπτί. Από τους άθλους του Ηρακλή είναι το Λιοντάρι της Νεμέας και από τους Σταθμούς του Οδυσσέα είναι τα Νησί του Ήλιου εκεί που οι ατάσθαλοι σύντροφοι του, τρώνε όλα τα βόδια πειναλέοι και υπερφίαλοι και αμετροεπείς. Τι σημαίνει να ακούς την καρδιά σου και να βαδίζεις ένα μονοπάτι με καρδιά; Σημαίνει πολύ απλά αυτό, να είσαι κοντά με τον εσωτερικό εαυτό, να είσαι σε αρμονία με τον εαυτό σου, να τον γνωρίζεις και να μη γίνεσαι ποτέ ξένος με αυτόν ζώντας μια ξένη φορτική ζωή μέσα στις πολύβουες φασαρίες του κόσμου και του Matrix τον συρφετό. Η Λεωφόρος των Λεόντων δεν είναι από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους, είναι όμως Λεωφόρος της Συνείδησης της Αυτοσυνείδησης της Αντίληψης και της Υ επιλογής. Όσοι την έχουν διασχίσει και περπατήσει δεν έχουνε μετανιώσει ποτέ για αυτές. Η επιστροφή του Φωτός! Θάρθει η μέρα που, ο Φοίβος Απόλλων θα επιστρέψει και θα μείνει για πάντα!…στις καρδιές των ανθρώπων! Ελθέ Φοίβε! Στον δρόμο των Λεόντων Αστραία
μη ζητάς να δεις Σεμέλη το Θεό θα καείς και αυτό δεν είναι καλό ούτε για σένα ούτε για το Θεό
είναι πολύ προσωποκεντρικό και πολύ εγωιστικό Η μεγαλύτερη τραγωδία σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας είναι η κατάληψη της ηθικής από τη θρησκεία. Άρθουρ Κλάρκ Η καταπληκτική Ελληνική Μυθολογία μας λέει και μας διδάσκει πολλά στον αφηρημένο πυρήνα των ιστοριών της. Ο Ζευς, άρχων του Ολύμπου άμα την παρουσία του, όλοι οι θεοί σηκώνονται όρθιοι, εγκαινιάζει τη νέα εποχή της ανθρωπότητας πριν από δύο εκατομμύρια χρόνια μετά το τέλος της Τιτανομαχίας και την εποχή της Λεμουρίας. Γεννά πολλά παιδιά όμορφα και λαμπερά γιατί ο νους του ανθρώπου όταν ενώνεται με νεαρές παρθένες ιδέες, δημιουργεί πράγματα καταπληκτικά για τον homo sapiens. Ένα από αυτά είναι ο Διόνυσος, ο γιος της κόρης του Ανατολίτη Κάδμου, Σεμέλη Θεμέλη Θυώνη, θυελώδους άφρονος μητρός, η οποία υπό κατάληψη θρησκευτικής μανίας, ζήτησε να δει τον αληθινό Θεό και κάηκε από τον Αετό κοιτώντας τις απόρροιες του. Όπως συμβαίνει με τους περισσότερους θρησκευόμενους μανιώδεις πιστούς. Υπάρχει Θεός, δεν υπάρχει, ποιος θεός είναι αληθινός, ποιος είναι ο πραγματικός, πόσες υποστάσεις έχει ο Θεός; Ατελείωτα ψυχολογικά θεολογικά ερωτήματα και υπαρξιακά. Ερωτήματα που βασάνισαν και βασανίζουν τους ανθρώπους που περπάτησαν σε αυτή τη γη προσπαθώντας ανέλπιδα να δώσουν μία απάντηση στην υπαρξιακή αγωνία αυτή. Απαντήσεις προσπάθησαν να δώσουν και οι φιλόσοφοι και η επιστήμη και οι ιερείς διαφόρων ιερατικών σχολών και ιερατείων. Οι απαντήσεις των ιερέων και των θεολόγων στερούνται και λογικής και σημασίας, αλλά και αξιοπιστίας, γιατί ο Θεός ανήκει σε αυτό που δεν μπορεί να γίνει Γνωστό με την ανθρώπινη μορφή. Ούτε στο Γνωστό, ούτε στο Άγνωστο, τζάμπα μιλάνε, εις μάτην δηλαδή, σε ατέλειωτα θεολογικά σεντόνια και συνέδρια να εξηγήσουν κάτι που δεν μπορεί να εξηγηθεί και παίρνουν τον κόσμο στο λαιμό τους. Αποτέλεσμα αυτής, της μη δυνατότητας, είναι η δημιουργία πλείστων ιερατείων και θρησκειών και θρησκευτικών και παραθρησκευτικών οργανώσεων, που ο καθένας διεκδικεί το δόγμα και το αλάθητο του δόγματος και της πίστης του, προσπαθώντας τι; Προσπαθώντας απλώς να πουλήσει Θεό, κάνοντας εμπόριο Θεού με απώτερο στόχο την εξουσία και την αποθησαύριση όπως αποδεικνύει περίτρανα η ιστορία των θρησκειών και των ιερατείων. Γιατί έχουν τόσο επιτυχία οι θρησκείες; Οι ακραίοι ορθολογιστές, παγιδευμένοι στη δεξιά πλευρά θα υποτιμήσουν τη δύναμη της θρησκείας και της πίστης γιατί δεν βλέπουν από πού εκπέμπεται και από ποιο κέντρο της αριστερής πλευράς ελέγχεται. Η μάχη μεταξύ ορθολογιστών και θρησκείας ,είναι χαμένη από χέρι σε βάρος των πρώτων, γιατί οι φανατικοί ορθολογιστές δεν μπορούν να διακρίνουν με ποιον τρόπο μπορεί να τους χειριστεί η αριστερή πλευρά στην οποία ανήκει και η θρησκεία και τα ιερατεία. Το υποψιάζονται, αλλά δεν μπορούν να το διακρίνουν, γιατί απορρίπτουν την ύπαρξη της. Ίσως και να θεωρούν ανόητους 6 με 7 δισεκατομμύρια σήμερα κατοίκους της Γης πιστούς, που πιστεύουν κάπου σε κάποιον Θεό ή θρησκεία ως αληθινή. Δεν είναι ανόητοι, είναι χειραγωγήσιμοι παγιδευμένοι και όμηροι των θρησκευτικών δοξασιών. Η εξήγηση είναι απλή. Το που πιστεύει κάποιος και τι αντιλαμβάνεται καθορίζεται από το σημείο της αντίληψης του, είτε επιφανειακά όταν μετακινείται, είτε κάθετα όταν μετατοπίζεται σε βάθος. Οι πρώτες μετακινήσεις αφορούν όλο το εύρος του Γνωστού είναι αυτό που λέμε ορθολογισμός, οι δεύτερες μετατοπίσεις αφορούν όλο το εύρος του Αγνώστου είναι αυτό που λέμε σιωπηλή γνώση. Ο θεός, είναι κάτι που δεν μπορεί να ιδωθεί και να κατανοηθεί ούτε με τις μετακινήσεις του σημείου αντίληψης ούτε με τις μετατοπίσεις. Το αποτέλεσμα είναι, όσοι το δοκίμασαν να έχουν καεί κοιτώντας απλώς τις απόρροιες του Αετού, δηλαδή οι άνθρωποι ή καίγονται κυριολεκτικά και μεταφορικά ή τρελαίνονται ή καταλήγουν θρησκόληπτοι και θρησκομανείς να προσκυνούν και να λατρεύουν ένα είδωλο που βλέπουν, όπως ένας ναρκομανής, ενώ είναι μία απλή μετακίνηση και μετατόπιση του σημείου συναρμογής. Ο πολεμιστής και ένας άνθρωπος της γνώσης, βλέπει και τις δυο πλευρές και τα δύο κέντρα εκπόρευσης της γνώσης και επειδή είναι πρακτικός άνθρωπος ποτέ δεν ασχολείται με αυτό που δεν μπορεί να γίνει Γνωστό, ακόμη και αν ρίξει φευγαλέες ματιές στις απόρροιες του Αετού. Είναι πάντοτε προφυλαγμένος και προστατευμένος πίσω από την ασπίδα της σύνδεσης των γεγονότων και συμβεβηκότων. Έτσι δεν γίνεται έρμαιο ούτε των θρησκειών ούτε των θρησκειολογιών ούτε των θεολογικών και των θρησκευτών Πράγμα που σημαίνει ότι ξέρει τα όριά του, τα χαράζει ή τα ερευνά, ενίοτε τα υπερβαίνει αλλά ποτέ δεν φεύγει από τα όρια του κύκλου του και από το κέντρο ισορροπίας του κύκλου του για να γίνει πιόνι στα ιερατεία των εμπόρων του Θεού και στους αρχιερείς της διαφθοράς και της θεοπλοκής. Τα πράγματα είναι απλά, κάποιοι το γνωρίζουν πολύ καλά, και ιεράρχες και θρησκευτές γιατί έχουν την γνώση, αντί να εξηγήσουν την πραγματική κατάσταση στον κόσμο, εξακολουθούν να τον ταΐζουν χόρτο πουλώντας φύκια με μεταξωτές κορδέλες και να τον απομυζούν ενεργειακά. Υπήρχε πραγματικά όμως στην Αρχαία Ελλάδα αφιερωμένος σε έναν άγνωστο θεό τω αγνώστω θεώ; Μπορεί και να υπήρχε, οι αρχαίοι Έλληνες υπήρξαν ευφυείς άνθρωποι και διορατικοί. Οι χριστιανοί όμως που ακολούθησαν ήταν πάρα πολύ πονηροί και απατεώνες, αξιοποίησαν αυτή την ιστορία μαζί με την πλατωνική Θεολογία, (κάπου έπρεπε να στηρίξουν το επιχείρημα τους ) και άλωσαν την ελληνική ιστορία με το πρόσχημα ενός εσταυρωμένου υπαρκτού ή ανύπαρκτου ιστορικού προσώπου και ενός Αποστόλου του, επίσης υπαρκτού ή ανύπαρκου ιστορικού προσώπου. Οι περισσότερες ιστορίες του χριστιανισμού είναι κατασκευασμένες και ανύπαρκτες. Θα μπορούσε να είναι μία μυθολογία με την ανοχή του μύθου, αλλά η εξουσία δεν το θεωρεί έτσι. Το περνάει ως απόλυτη θεόπνευστη αλήθεια, κυριολεξία και πραγματικά γεγονότα. Και εκεί είναι το πρόβλημα και όχι η μυθολογία. Ο χριστιανισμός πάγωσε και πάγωσε το σημείο αντίληψης της ανθρωπότητος 2000 περίπου χρόνια. Τι κέρδισε ο κόσμος από αυτό και τι κέρδισαν οι χριστιανοί και η ανώτατη χριστιανική εξουσία; Ο κόσμος από αυτά δεν κέρδισε τίποτα. Ούτε σώθηκε, ούτε καλύτερος έγινε, ούτε σοφότερος, ούτε πιο έξυπνος ούτε πιο δίκαιος, αντιθέτως γνώρισε μεγάλη λεηλασία με τους θρησκευτικούς χριστιανικούς πολέμους την χριστιανική αποικιοκρατία και την άγρια σταυροφορία. Οι χριστιανοί κάποιοι από αυτούς κέρδισαν τον παράδεισο; Κανείς δεν μας το έχει επιβεβαιώσει με βεβαιότητα. Αυτό αποτελεί μία εικασία, φρούδες ελπίδες των θρησκόληπτων χριστιανών. Η ανώτατη όμως, θρησκευτική εξουσία ιεραρχία, κέρδισε την εξουσία, ισχύ (ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήτες) τα λεφτά παχυλούς μισθούς και μία μεγάλη περιουσία που ήταν και το ζητούμενο. Το πρόβλημα με την θρησκευτική εξουσία είναι, ότι όταν κρύβεται πίσω από τον θεό και μένει στο απυρόβλητο. Απαγορεύει την κρίση και την κριτική και επικαλείται σεβασμό, ένα σεβασμό που δεν το δικαιούται, δεν έχει σεβαστεί και πολλά στον άνθρωπο και την λογική του. Δεν μπορεί να εκπροσωπεί την ηθική, γιατί έχει αποδειχτεί πως απουσιάζει συνεχώς από την ιερατική σχολή. Η υπόλοιπη εξουσία, η κοινοβουλευτική κομματοκρατία, υπουργοί βουλευτές και πρόεδροι ως εκλέξιμοι, υπόκεινται σε μία κριτική. Αυτή αποτελεί και μια δικλείδα ασφαλείας και είναι η διαφορά από τη θρησκευτική εξουσία με την κομματική σημαντική. Τον βουλευτή τον εκλέγεις, τον θεό δεν μπορείς. Μία κομματική εξουσία μπορεί να γίνει μία καλή ηγεσία, μία θρησκευτική δεν μπορεί ποτέ. Από τη φύση της είναι ληστρική παράλογη και υπνωτική, είναι ναρκωτικό, για αυτό και πρέπει, από μία σωστή πολιτεία να αποβληθεί δια παντός και να μείνει προσωπική υπόθεση του καθενός. Διότι και τους ανθρώπους καίει και τα μυαλά τους μουδιάζει στο κοίταγμα της Ποσειδώνιας Μέδουσας. Η θρησκεία είναι παραπροϊόν του φόβου. Σε μαρμαρώνει. Άμα δώσεις εξουσία στους ιεράρχες και στη θρησκεία, έχεις χάσει την Πολιτεία και την Παιδεία. Είναι σαν να έχεις δώσει το Νομισματικό Ταμείο στους τραπεζίτες και εσύ να φτιάχνεις νόμους για την Δικαιοσύνη και την Ελευθερία. «Τω αγνώστω θεώ», λοιπόν σημαίνει να μην ασχολείσαι με το Θεό και να μην κοιτάς τον Αετό Λέει και το εξαιρετικά απλό, που θα το ξαναπώ. Ο θεός με τους θεούς και ο άνθρωπος με τους ανθρώπους, αυτό είναι αρκετό για έναν άνθρωπο λογικό.
Τα ακούς Σεμέλη….μην ασχολείσαι με αυτό που δεν μπορεί με την ανθρώπινη μορφή, να γίνει Γνωστό. Αστραία
Τρώες και Αχαιοί Στα τείχη της Τροίας για την κατάκτηση της Ύλης Τροία. Πού είναι οι θεοί; Ο Απόλλων ο Άρης και Αφροδίτη είναι μέσα εκεί. Γιατί; Γιατί ο δράκος ακόμη στην Πυθώ κατοικεί, ο Αγαμέμνων στο στήθος του πανοπλία τους αναρτεί. Ο Άρης σε εξοντωτικούς πολέμους τους καλεί. Και η Αφροδίτη έχει βοηθήσει τον παρδαλό Πάρι να τους κλέψει την ομορφιά τη γνώση και τη ζωή. Στην Αυγή της Εποχής του Κριού Η ιερή Τροία υψώνει τείχη άπληστου Θεοσοφιστικοχρηματοπιστωτικού συστήματος. Η Πηνελόπη, Κακοίλιον την αποκαλεί. Με την βοήθεια της Αφροδίτης Δυτικά στο Λάτιο, στη λύκαινα Ρώμη θα μεταφερθεί. Ο Άρης επικουρεί. Μ Ιλιάδος 202, 222 Στη μάχη των νηών, οι Τρώες βλέπουν τη μάχη αετού και δράκοντος. Ο αετός πετώντας αριστερά του λαού, έχει πιάσει ένα κοκκινωπό δράκοντα ζωντανό που τον δαγκώνει και, ο αετός, τον πετά κάτω στην μέση του στρατοπέδου πριν τον πάει στην φωλιά του Διστάζουν να προχωρήσουν, όταν βλέπουν τον εύκαπτον όφι τσακισμένο στην πνοή του ανέμου και ο Πολυδάμας προσπαθεί να αποτρέψει τον Έκτορα που αμφισβητεί τους οιωνούς, από την επίθεση κατά των Αχαιών.
Ο Δράκος αποχωρεί από το Βόρειο Πόλο και δύο αετοί, όχι δικέφαλοι φτάνουν στην Ελλαδική Γη. Θα οριστεί ως το κέντρο της αντίληψης υγείας και της ισορροπίας του πλανήτη στου Ανθρώπου την Εποχή.
Σε Α΄ Ενικό 