Η Σχολή των Πολεμιστών

στα μαρμαρένια αλώνια της ιστορίας και της μυθιστορίας

από την τέχνη του πολεμιστή

Το Τόξο … των πολεμιστών

Η ελεγχόμενη τρέλα είναι μια τέχνη,ένα είδος ηθοποιίας με την οποία οι κυνηγοί πολεμιστές συναλλάσσονται με τους ανθρώπους και μαθαίνουν μέσα από τις εμπειρίες τους, μόνο που δεν γίνεται για κερδοσκοπικούς λόγους.

Με αυτή την έννοια οι κυνηγοί παίζουν ένα ρόλο όσο πιο καλύτερα μπορούν με φαντασία, με χιούμορ, με αψογοσύνη, με τον αυτοσχεδιασμό που απαιτούν οι περιστάσεις της επιλογής του πνεύματος και το προσφέρουν σε αυτό.
Μετά αποσύρονται και σβήνουν τα ίχνη τους και παραμένουν ελεύθεροι
και… ο «κανένας».

Γελούν, κλαίνε, αγωνιούν, αγωνίζονται, πολεμούν, ρευστοί, απρόβλεπτοι, εφευρετικοί, ελέγχουν την τρέλα της ζωής τους κάθε στιγμή με απόλυτη αυτοπειθαρχία.

Παραμένουν πάντα ελεύθεροι από το αποτέλεσμα της πράξης.
Δεν περιμένουν κανένα κέρδος, ανταμοιβές και χειροκροτήματα.
Κάνουν το καλύτερο και εξοικονομούν ενέργεια σπάζοντας την ρουτίνα, αποφεύγοντας να έχουν συνήθειες εξαρτήσεις και πράττοντας «μη πράξεις».
Οι «μη πράξεις» των πολεμιστών είναι να βαδίζεις προς τα πίσω,
να κουβαλάς μια άδεια τσάντα, να κάνεις κάτι με διαφορετικό τρόπο από ότι έχεις συνηθίσει σπάζοντας τον παγιωμένο τρόπο σκέψης.

Οι Λέοντες έχουν μια φυσική ροπή στην ηθοποιία και ο 5ος οίκος είναι μια σκηνή και ένα δημιουργικό σκηνικό.
Για ένα πολεμιστή σκηνή είναι όλος ο κόσμος και η ζωή μια μεγάλη ταινία!

Οι μεγάλοι ηθοποιοί ζουν τον ρόλο τον βιώνουν γιατί κατορθώνουν να μετακινήσουν το σημείο συναρμογής τους στην θέση που είναι «ο ρόλος».

Όμως η μεγάλη μαγεία του θεάτρου και του κινηματογράφου είναι ότι οι μεγάλοι ηθοποιοί παρασύρουν και το κοινό μαζί τους μετακινώντας και το δικό τους σημείο συναρμογής.
Και εδώ βρίσκεται η λυτρωτική αίσθηση της τέχνης!

Ο Φοίβος Απόλλων, ο μουσαγέτης, με το μαντείο του στην χώρα των θεών, η μεγαλύτερη πηγή ενέργειας κυβερνάει τον Λέοντα, το ζώδιο της σκηνής, της χαράς, των συγκινήσεων,των ερώτων, της δημιουργίας,της μουσικής και των τραγουδιων,της μαντικής και το ιερό πτηνό του είναι το γεράκι γνωστό για την οξύτητα της όρασης του.
Ο πολεμιστής διακρίνεται από την πάλλουσα εκπομπή ακτινοβολίας του κέντρου της καρδιάς, από την ζωτικότητα και από την λάμψη στον υμένα των ματιών του και ιδιαίτερα του αριστερού.

Ο Χρόνος που βόσκει στο νησί του Ηλίου Απόλλωνα!

μ οδύσσειας

Κατόπι στο καλό νησί της Θρινακίας θα φτάσης.
Βόδια εκεί βόσκουνε πολλά κι αρνιά παχιά του Ήλιου,
εφτά κοπές βοδιών, εφτά καλών αρνιών κοπάδια,
πενήντα καθεμιά κοπή, κι αυτά μήτε γεννούνε,
και μήτε λιγοστεύουνε· και θεές τα κυβερνάνε,
δύο νύφες ωριοπλέξουδες, Φαέθουσα, Λαμπετία,
του Ήλιου του Υπερίωνα και της Νεαίρας κόρες.
Η μάνα που τις γέννησε και γλυκοανάθρεψέ τις,
135

Ο χρόνος για τους πολεμιστές είναι Ιερός!
Γνωρίζουν ότι κάποια στιγμή αυτό το ταξίδι θα τελειώσει μαζί και η περιπλάνηση τους σε αυτό όμορφο κόσμο.
Έτσι λοιπόν δεν έχουν το περιθώριο να αρπαχτούν από την κτητικότητα, την λαιμαργία, την απληστία, την επιπολαιότητα, την αποθησαύριση
άχρηστων αντικειμένων.

Κρατούν τα απαραίτητα κάθε φορά και αποφασίζουν τι θα ξεφορτωθούν από τις συνήθειες τους και τις ασχολίες τους.
Με αυτό τον τρόπο εξοικονομούν ενέργεια.
Ενέργεια που χρειάζονται για την κατανόηση της γνώσης και την διεκδίκηση της ελευθερίας τους.

Δεν έχουν την πολυτέλεια να σπαταλούν εδώ και εκεί τον χρόνο τους και να τον σκοτώνουν ασεβώς σφάζοντας και τρώγοντας τις Ιερές αγελάδες του Απόλλωνα.
Σκοτώνουν όμως το Λιοντάρι, τον εγωισμό και τον εγωκεντρισμό, αλλά κρατούν την Λεοντή γιατί αντιπροσωπεύει μια πολύτιμη ζωτική δύναμη για την ζωή.
Ο εγωισμός και η απόδειξη της σπουδαιότητας μας, καταναλώνει μεγάλα ποσά ενέργειας και δεν μένει περιθώριο για οτιδήποτε άλλο..
Κάποια στιγμή βέβαια πετούν και την Λεοντή χάνοντας την ανθρώπινη μορφή αλλά τότε θα βρεθούν στο έλεος της ευθυγράμμισης και θα κινδυνέψουν θανάσιμα.
Αν αποξηράνουν τελείως τον εαυτό τους είναι καταδικασμένοι.
Αυτό είναι όμως μια άλλη ιστορία…

Οι πολεμιστές θέλουν και είναι μέρος του κόσμου!
Δεν απέχουν!
Παίρνουν μέρος στο παιγνίδι,
τον χορταίνουν δίνοντας τον καλύτερο εαυτό τους.
Έχουν να δηλώσουν και νίκες και ήττες αλλά… νιώθουν χορτάτοι, βασιλιάδες.

Το «εγώ» τους δεν είναι αβέβαιο, πεινασμένο, ασταθές, υπεροπτικό, επιθετικό, δειλό, ζηλόφθονο, κακοπροαίρετο, άπληστο.
Δεν θα σκοτώσουν τρία ορτύκια για να φάνε όταν χρειάζονται ένα, σαν να μη έχουν ξαναφάει ποτέ στην ζωή τους. Αποφεύγουν να στύβουν τον κόσμο σαν λεμόνι.Τον αγγίζουν απαλά, τρυφερά δυναμικά και μετά αποσύρονται.

ΕΛΖΙΝ

Αστραία

ΟΔΥΣΣΕΥΣ Οι Πολεμιστές της Λάϊον

Εδώ Ομηρούπολη Ελληνούπολη… ΣΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΥΘΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

ΕΛΖΙΝ 2008- 2021 Αποστολή επιτυχής στην Γαία

1821- 2021 Από τους Φαίακες στην Ιθάκη με απήδαλα e-πλοία

ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΛΑΪΟΝ
…..με Ιώτα Βέλος Ευθύ στο Μέσον του Τόξου και του Κύκλου Όμικρον

Ο διαδικτυακός Οδυσσέας
Τι είναι οι Πολεμιστές της Λάϊον;
Ποιοι είναι και τι κάνουν;
Οι Πολεμιστές της Λάϊον είναι ένα μπλογκ, ιστολόγιον, Ελληνιστί , ελεύθερο, πρότυπο, πρωτότυπο και ανεξάρτητο. Ξεκίνησε στις 3 Φεβρουαρίου του 2008 με την πρώτη του ανάρτηση « «Ο Καιρός του Τόξου».
Όπως υπογραμμίστηκε σε αυτό το πρώτο λιτό και λακωνικό άρθρο, η Πηνελόπη ανεβαίνει την ομηρική σκάλα και κατεβάζει το ομηρικό τόξο « ευχείν Οδυσσεί», με την αγγελία :
« Ζητείται Οδυσσέας» , πολυμήχανος νους, να το χειριστεί.
Ας δούμε όμως, εν τάχει τα γεγονότα και το πεδίο στην ομίχλη με όλο το σκηνικό που επικρατούσε εκείνο τον καιρό…….

Γιατί δεν γίνεσαι η αλλαγή… που θέλεις να δεις στον κόσμο;

Γιατί;;;;;

Αστραία

Όταν ο Οδυσσέας Ελληνισμός συνάντησε τον Αλκίνοο Φαίακα

Το 1821

η Οδύσσειας 153…..
αυτά είπε και κάθισε κοντά στις στάχτες ….
σιωπηλός
ὣς εἰπὼν κατ’ ἄρ’ ἕζετ’ ἐπ’ ἐσχάρῃ ἐν κονίῃσι
πὰρ πυρί· οἱ δ’ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ.

Ο Οδυσσέας Ελληνισμός φθάνει στο παλάτι του Αλκίνοου με τα λευκά συνταγματικά χαρτιά μαντήλια της Λευκοθέης.
Κάθεται στις στάχτες σαν την Σταχτοπούτα μιας εστίας φωτιάς στο τζάκι των Φαιάκων μέχρι να τον καλέσει κοντά του ο Ήρωας Αλκίνοος.
Το πυρ το άναβε η γραία Απειραία από την πρώτη ήπειρο παγγαία ΑΠΕΙΡΩΤΑΝ.
Όλος ο κόσμος τον ακούει με θαυμασμό στην ιστορική του ανακεφαλαίωση και δακρύζει μαζί του συγκινημένος το επαναστατικό έτος 1821.
2000 χρόνια η μεγάλη Οδύσσεια του Ελληνισμού με τον Οδυσσέα νου να παλεύει στα άγρια κύματα των ψευδαισθήσεων του Ποσειδώνα με χειραγωγημένο θυμικό. Κικόνες Λαιστρυγόνες Κύκλωπες Σειρήνες και οι νύμφες Κίρκη και Καλυψώ.
Αλλά ο Οδυσσέας δεν νυμφεύεται και η Πηνελόπη δεν παντρεύεται, συνδεδεμένοι  άρρηκτα με τον ομηρικό σκοπό.
Ο Οδυσσέας ανακεφαλαιώνει την ιστορία του Ελληνισμού εκφωνώντας την, στο διηνεκές του άπειρου. Η Μνημοσύνη ενεργοποιείται από τα τραγούδια του Δημοδόκου και οι Έλληνες ενθυμούνται. Ποιοι ήταν, ποιοι είναι.
Η ανθρωπότητα υποκλίνεται στο μεγαλείο της Ελληνικής Νοημοσύνης  και Ψυχής.
Η Άρτεμις αποκαλύπτεται στον ουρανό με τον πλανήτη Ουρανό και οι Μνηστήρες όλοι τους, στείρες μνήμης, στρώνονται στην αυλή της Ιθάκης.
Ποιο είναι το διαβατήριό του Οδυσσέα για την Ιθάκη;
Η Αρετή
Αν δεν τον εγκρίνει  η Αρήτη Αρετή που τον εξετάζει εξονυχιστικά, δεν μπορεί να συνεχίσει το ταξίδι του.
Με την καινούργια φορεσιά ,τα ρούχα που του δίνει η σύζυγος του Αλκίνοου, αποβιβάζεται στο λιμάνι του Φόρκυνος όταν το πρωινό αστέρι από ψηλά μας κοιτά, ένα χειμωνιάτικο πρωινό του 2008 σε μπλογκ οδυσσειακό με τα γρήγορα απήδαλα διαδικτυακά πλοία των  σύγχρονων Φαιάκων.
Οι Πολεμιστές της Λάιον σε Έπη Ομηρικά.
Διαδραστική παρουσίαση των Ομηρικών Επών
2008 -2021 με ελεύθερη συμμετοχή του κοινού.
Δράση και αντίδραση σε πράξεις και μη πράξεις αψογοσύνης φιλοσόφων πολεμιστών
κυνηγών και ονειρευτών.
Γίνε η αλλαγή που θέλεις να δει στον κόσμο.
Γίνε

Αστραία