Οι τοκογλύφοι της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας

και οι έμποροι της θρησκείας


Όταν ρώτησαν τον Ιησού, αν θα πρέπει να πληρώνουν τους φόρους στον Καίσαρα, εκείνος ζήτησε να δει ένα δηνάριο και βλέποντας την εικόνα που απεικονιζόταν προέτρεψε
«Απόδοτε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ»


Αυτό το χριστιανικό ρητό, χρησιμοποίησε και ο Δράκος Βασιλιάς, ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος μαζί με τον σταυρό για να σταυρώσει για να εγκαθιδρύσει το σύστημα της δουλοπαροικίας θεοκρατίας στην αυτοκρατορία της Α΄ και Β΄ Ρώμης. Θα συνεχίσει και η Γ΄ και η Δ΄ Ρώμη,κλπ όλες οι ΡΩΜΕΣ ΤΡΟΙΕΣ, όλες οι ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΕΣ την Εποχή των Ιχθύων, με τα δάνεια τους δανειστές τους τοκογλύφους και τα δανεικά , οι ΡΩΜΑΙΟΙ άρχοντες να περνούν καλά. Ο Θεός, το Μεγάλο ΟΝ, να γίνεται πλουσιότερος και οι άνθρωποι να φτωχαίνουν και να αυτοευνουχίζονται για να βρουν μια δουλίτσα στο αφέντη αυτοκράτορα και παπά.
Αυτό με λόγια απλά σημαίνει, ότι οι πιστοί και οι δούλοι πρέπει να ζουν και δουλεύουν για να πληρώνουν τον Καίσαρα και τον Θεό μέσω των εκπροσώπων του ελέω Θεού, φυσικά, γιατί αποφεύγει να εμφανίζεται συστηματικά και όλα τα μεταθέτει για τη Δευτέρα Τρίτη Τετάρτη Παρουσία , αργότερα και μετά.
Το ότι η θρησκεία είναι ένα σύστημα εξουσίας είναι γνωστό και απολύτως κατανοητό για τους διαθέτοντας λίγο μυαλό, αλλά το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Είναι ότι γίνεται, απάνθρωπα άπληστη ως σύστημα εξουσίας και ζητά όχι μόνο ένα κομμάτι κρέας όπως ο Σάιλοκ, στην ομώνυμη σαιξπηρική τραγωδία, από το σώμα του πτωχού πιστού αλλά και παίρνει και ….όλο το αίμα. Γιατί η Εκκλησία κάνει εμπόριο, εμπόριο θεού και ελπίδας σαν ο Έμπορος της Βενετίας.
Το ερώτημα που τίθεται εύλογα από ένα άνθρωπο πιστό η μη, είναι αν είναι θεμιτός ο τόκος σε μία κοινωνία δίκαια και σωστή. Και τι είδους κοινωνία είναι αυτή.
Υποτίθεται, ότι ο Βιβλικός Θεός απαγορεύει τον τόκο. Φυσικά απευθύνεται στους Εβραίους και απαγορεύει τον τόκο μεταξύ των Εβραίων, όχι μεταξύ των αλλοεθνών, αφού προστατεύει το αγαπημένο του, περιούσιο λαό.
Υποτίθεται, ότι οι καλοί αλλοεθνείς χριστιανοί, αφού καταδίωξαν τους κακούς Εβραίους γιατί σταύρωσαν τον δικό τους άνθρωπο, τον Εβραίο Τζεσουά, θα ακολουθούσαν και την χριστιανική εντολή. Να δίνουν τον ένα χιτώνα, άμα έχουνε δύο ,εκτός του ότι δεν πρέπει στο χέρι τους, όπλο καθόλου να κρατούν, να στρέφουν το άλλο μάγουλο στους εχθρούς τους οποίους πρέπει να τους αγαπάνε και να τους λατρεύουν.
Τι κάνανε οι χριστιανοί την εποχή της εξουσίας τους, της ενδόξου βασιλείας και αυτοκρατορίας και τι κάνουν τώρα.
Συνεργάστηκαν και συνεργάζονται άριστα με όλα τα χρηματοπιστωτικά συστήματα και απολαμβάνουν προϊόντα τόκου μεγαλώνοντας την περιουσία τους και καταστρέφοντας το κάθε τι στη Γη με υπέρμετρη απληστία και χλιδή.
Όχι μόνο δεν δίνουν τον ένα χιτώνα αλλά, παίρνουν και αυτό που μπορεί να έχει, ένας ομοεθνής τους χριστιανός ή ένα σπιτάκι …..ο φτωχός.
Από την αρχή, με τη βασιλεία την αυτοκρατορία και τη φεουδαρχία μέχρι τον καπιταλισμό ο χριστιανισμός καλά τον χορό κρατεί . Πρόεδροι και αντιπρόεδροι ευλογούν τις τράπεζες, όλο το αντίνοο παπαδαριό.
Κι ύστερα από όλα αυτό το σόου, πουλάνε φιλανθρωπίες ισότητα δικαιοσύνης αδελφότητες στο χειραγωγούμενο πλήθος το πιστό.,

Αν είναι θεμιτός ο τόκος είναι θεμιτοί και οι τοκογλύφοι. Αλλά αν είναι θεμιτοί, θα πρέπει να αποδείξουν ότι αυτά που κατέχουν είναι δικά τους και τα δανείζουν , » το πόθεν έσχες » δηλαδή.
Τι είναι δικό τους και πώς το απέκτησαν, και από που, από τη σκληρή δουλειά, θα πρέπει να ορίσουμε τι σημαίνει σκληρή δουλειά, εργασία και χαρά.
Είναι δική τους η γη, ο ουρανός, ο αέρας ,το νερό ποιος τους εξουσιοδοτεί για αυτό, ο καλός Θεός ;;;;
Πρώτα από όλα πρέπει να αποδείξουν τι δουλειά κάνουν ακριβώς, ποια είναι η εργασία και το παραγωγικό τους έργο και τι προσφέρουν στην κοινωνία ,με ποιον τρόπο είναι χρήσιμοι ξεκινώντας από τα πρωταρχικά και τα βασικά.
Οι πρώτοι οι σπουδαιότεροι και χρήσιμοι άνθρωποι στην ανθρώπινη κοινωνία ήταν οι κυνηγοί πολεμιστές και κατόπιν οι γεωργοί κτηνοτρόφοι, οι καλλιεργητές και οι μητέρες που γεννούσαν και πρόσεχαν τα παιδιά. Έτσι επιβίωσε και εξελίχθηκε η κοινωνία των ανθρωπίδων.

Με πρωτογενή δευτερογενή και παροχή υπηρεσιών, τριτογενή παραγωγή.
Όπως καταλαβαίνει κανείς, με ελάχιστη λογική για να υπάρξουν όλα τα άλλα, πρέπει να υπάρχει πρωτογενής παραγωγή από την άρουρα γη. Ούτε επεξεργασία προϊόντων, ούτε παροχή υπηρεσιών μπορείς να κάνεις ,χωρίς βασική πρωτογενή παραγωγή. Εκεί είναι το κλειδί της οικονομίας.
Αν δεν πάρεις τροφή από την γη, δεν έχεις επιβίωση και διατροφή.

Συνεπώς οι άνθρωποι της πρωτογενούς παραγωγής πρέπει να πληρώνονται περισσότερο και καλύτερα από όλους. ως πιο απαραίτητοι.
Πως φτάσαμε στο σημείο να πληρώνονται αδρά, οι άνθρωποι που δεν κάνουν απολύτως τίποτα, δεν ανήκουν σε καμιά παραγωγή, ούτε πρωτογενή ούτε δευτερογενή ούτε καν τριτογενή και καταναλώνουν τόσα πολλά πράγματα; Πως φθάσαμε στο σημείο, ένας γεωργός, ένας αστυνομικός , ένας δάσκαλος, μία νοσοκόμα και ένας γιατρός να είναι φτωχός και ένας τραπεζίτης χρηματιστής, ένας ποδοσφαιριστής ένας βουλευτής, ένας τηλεπαρουσιαστής και ένας παπάς μητροπολίτης να είναι πλούσιος. Με ποια αξιοκρατία;
Ούτε περισσότερο δουλεύουν, ούτε σκληρά. Κλέφτες είναι, της προσοχής και της ενέργειας μας, της ζωής μας.
Το μόνο που κάνουν καλά, είναι να δουλεύουν τους υπόλοιπους, πουλώντας αέρα κοπανιστό με την οκά.


Η Ελλάδα βγήκε από μία βυζαντινοθωμανική ρωμαϊκή αυτοκρατορία με μεγάλη ταλαιπωρία.
Η βοήθεια που προσέφεραν οι Μεγάλες Δυνάμεις, οι φίλοι μας , όλοι τους, χριστιανοί, ορθόδοξοι προτεστάντες και καθολικοί, δεν ήταν δωρεάν. Οι κακές κυβερνήσεις που διορίζανε και ελέγχανε, συμπληρώσανε την καταστροφή και την λεηλασία.
Εδώ και 200 χρόνια η Ελλάδα, με τέτοια «άσπετο «περιουσία, υλική και άυλη, ζει σαν ζητιάνα, με δάνεια και δανεικά από μία ελεεινή παγκόσμια τοκογλυφία….χριστιανών «φιλελλήνων » δανειστών, κλεφτών και τρωκτικών, Τρώων Ομηρικών.

Οι » Τροίες » πέφτουν όμως και, όσοι έχουν κλειστεί πίσω από τα Τείχη τα ψηλά, να προσέχουν τον ΗΧΟ της Πτώσης.

Αστραία

Οι θρησκείες του δράκου η τοκογλυφία

Οικόσημο του Πάπα Γρηγορίου


και οι έμποροι των εθνών
Όλα τα παραμύθια έχουν έναν δράκο
Ας ξεκινήσουμε με ένα διαφωτιστικό….
Μία φορά και έναν καιρό το παλιό και δύσκολο καιρό στο Λυκόφως της Λεμουρίας, όταν είχαν εξαφανιστεί εν μία νυκτί όλοι οι δεινόσαυροι δεινόσαυροι τυραννόσαυροι ιχθυόσαυροι κλπ ζούσε στα λημέρια της Μου Αυτοκρατορίας στην έρημο Γκόμπι ένας μεγάλος ψηλός και τρομερός δράκος με το κοπάδι του που αποτελούνταν από μικρούς και κοντούς ανθρωπίδες κάτι σαν Χόμπιτ, που προσπαθούσαν να σταθούν όρθιοι και να τα βγάλουνε πέρα με όλα τα στοιχεία και τα στοιχεία της φύσης. Το κρύο άγριο, η ζέστη είναι ανυπόφορη, έξω από την σπηλιά κυκλοφορούσαν τσακάλια λύκοι ύαινες και αρκούδες( να το γνωρίζουν αυτό οι ζωόφιλοι που δεν έχουν κυκλοφορήσει ποτέ στην ζούγκλα και βγάζουν βόλτα σκυλάκια του καναπέ με λουρί ) και μέσα στη σπηλιά ….ο δράκος αυτόχθων υπόχθων καταχθόνιος.
Πού να πάνε; Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα και στη μέση ούτε κάρβουνα( φωτιά με το ζόρι δεν είχε εμφανισθεί ακόμη ο Προμηθέας), τι να κάνουν, έπρεπε για να επιβιώσουν να αρχίσουν να σκέφτονται. Σκέψου σκέψου όμως με τη σκέψη, οι πιο πονηροί σκέφτηκαν να κάνουν μία πρόταση στο δράκο για να τον βοηθήσουν στην οργάνωση του κοπαδιού, που ήδη είχαν αρχίσει να αυξάνουν με τα έξοδα συντήρησης πολλά και δουλειά αρκετή.
Ο δράκος απηυδισμένος από την συντήρηση και τον έλεγχο του κοπαδιού, αφού το καλοσκέφτηκε τους είπε και ελάλησε με τσιριχτή, συμφώνων, φωνή γιατί δυσκολευόταν στα φωνήεντα, δεν μπορούσε να τα προφέρει :
Θα σας ορίσω ποιμένες του κοπαδιού, να το φυλάτε να το προστατεύετε να το κουρεύετε να το αρμέγετε. Θα το συντηρείτε και από αυτό και θα μου δίνετε τη δεκάτη. Θα ακούτε και θα υπακούτε τις 10 εντολές μου, ο Αφέντης και Κύριος σας, είμαι Εγώ και είστε δούλοι μου δια παντός. Μου ανήκετε και μόνο εγώ έχω δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω σας, ακόμη και τα παιδιά σας να ζητήσω να φονεύσετε, θα το κάνετε γιατί “το ου φονεύσεις” ισχύει για εσάς και όχι για μένα. Αυτά τους είπε και έπεσε να κοιμηθεί και να πάρει έναν υπνάκο χαλαρό. Πού και πού όμως σήκωνε το ένα μάτι με το φρύδι και έλεγχε τους ποιμένες και το ποιμνίο και ξανα ξάπλωνε για να ξεκουραστεί.
Οι ποιμένες παίρνοντας τη γνώση του δράκοντα οργανώθηκαν και αναθάρρησαν, πήραν τα πάνω τους. Είδαν το πράγμα συμφεροντολογικά και σκέφτηκαν, δεν φτιάχνουμε και μερικές θρησκείες να ανανεώσουμε τα ιερατεία να έχουμε την εξουσία και να κυβερνάμε άνετα τα κοπάδια και πιο ξεκούραστα. Εμείς την ησυχία μας και ο δράκος ευχαριστημένος και κοιμισμένος. Και τη πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Αυτό ,γιατί δεν μπορούσαν να παρακάμψουν τον Δράκο και δεν μπορούν να τον σκοτώσουν, είναι Αθάνατος.
Έτσι είπανε και κάνανε και την αρχή της θεολογίας σε ατέλειωτα θεολογικά σεντόνια διπλωματικής θρησκειολογίας. Περνούσαν καλά και το κοπάδι ακόμη καλύτερα, ευχαριστημένοι όλοι, κάτι προβληματάκια πχ της φτώχειας της πείνας της αρρώστιας τα αφήναμε για την μετά θάνατον ζωή. Είχαν και τα επιλεκτικά θαύματα πίστης. Άλλοι πιστοί σωζόντουσαν και άλλοι όχι στο θέλημα του Δράκου. Υποφέρετε τώρα, αλλά θα ανταμειφθείτε μετά, είστε φτωχοί τώρα θα γίνετε πλούσιοι μετά στον παράδεισο που σας περιμένει με δεκαπλάσια (από αυτά που είχατε )χωράφια γυναίκες και παιδιά.

Τότε ἔλαβε τὸν λόγον ὁ Πέτρος καὶ τοῦ εἶπε: «Νὰ, ἐμεῖς ποὺ ἀφήκαμε ὅλα καὶ σὲ ἀκολουθήσαμε· τὶ λοιπὸν θὰ ἀπολαύσωμεν;».

Ὁ δὲ Ἰησοῦς τοὺς εἶπε: «Ἀλήθεια σᾶς λέγω, ὅτι σεῖς, οἱ ὁποίοι μὲ ἀκολουθήσατε, ὅταν ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου θὰ καθήσῃ εἰς τὸν θρόνον τῆς δόξης του εἰς τὴν Νέαν Δημιουργίαν, θὰ καθήσετε καὶ σεῖς σὲ δώδεκα θρόνους, διὰ νὰ κρίνετε τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ. Καὶ καθένας ποὺ ἀφῆκε σπίτια ἢ ἀδελφούς ἢ ἀδελφές ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ παιδιά ἢ χωράφια διὰ τὸ ὄνομά μου, θὰ πάρῃ ἑκατὸ φορὲς περισσότερα καὶ θὰ κληρονομήσῃ ζωὴν αἰώνιον. Ματθαίος


Όμως η αύξηση του αριθμού των κοπαδιών έφερε ένα μεγάλο πρόβλημα, αυτό των φυσικών πόρων της γης πού αντιστοιχεί σε περιορισμένο αριθμό πληθυσμών του οικοσυστήματος.
Το “αυξάνεστε και πληθύνεστε και κατακυριεύσατε τη γη” έχει ένα κόστος οικολογικό. Μετά την ανακάλυψη του χρήματος έγινε και χρηματοπιστωτικό γιατί στην αρχή ο δράκος πληρωνόταν με τον χρυσό που λατρεύει.
Για να λύσουν αυτό το πρόβλημα δημιουργήσαν ακόμη μεγαλύτερο με την πλεονεξία τους, καθιέρωσαν τον τόκο, τον οποίον ο Δράκος είχε απαγορεύσει γνωρίζοντας τους νόμους της ενέργειας και την ύλης και ότι το άθροισμα τους διατηρείται σταθερό. Πχ μπορείς να έχεις ένα άτομο Υδρογόνου αλλά για να φτιάξεις ένα άτομο Ηλίου με δύο ηλεκτρόνια θα χρειαστείς ένα ακόμη άτομο Υδρογόνου. Δεν μπορείς να δανείσεις ένα άτομο Υδρογόνου και να πάρεις 10 άλλα άτομα από το πουθενά, γιατί θα πάρεις και θα έχεις αέρα κοπανιστό. Αέρα τον αέρα όμως μαζεύεται το αεράκι και γίνεται τυφώνας χρηματοπιστωτικός και όποιον πάρει ο Χάρων Άρχων Δράκων.
Τόκο τον τόκο όμως αυξάνουν τις αεριτζίδικες περιουσίες, που τον καρπώνονται οι μετοχές της εκκλησίας, τα εκκλησιαστικά ομόλογα, τα θρησκευτικά θησαυροφυλάκια χωρίς να ενημερώσουν τον δράκο όποιος κοιμάται του καλού καιρού το ύπνο της δεκάτης.
Κοιμόταν γιατί οι έμποροι όμως της Βενετίας, απόστολοι του μεγάλου χρήματος, όταν ανακάλυψαν το δρόμο του μεταξιού και άρχισαν να κάνουν επισκέψεις στη χώρα της Μεγάλης Δρακομογγολίας ώσπου μία μέρα τελειώνοντας και ο 20ος Αιών της Μεγάλης Ιχθυολογίας πήγε για να κάνει μπίζνες ο Μέγας Ενδοξότατος Ταξίαρχος της Νέας Ατλαντικής Αυτοκρατορίας Κουάκερος Nixon ο Α ανοίγοντας την πύλη της Ανατολής (αυτή που είχε κλείσει ο Αλέξανδρος με τους κόπους μιας ηρωική ζωής) και …ξύπνησε ο δράκος. Πήγαν για μετάξι και βγήκαν κουρεμένοι.
Μπίζνες με τον Δράκο δεν γίνονται, τρέχουν και δεν φθάνουν οι θεοσοφιστές Δυτικοί. Αναζητούν για τους σώσει ένα Ηρακλή που έχει μάστερ πτυχίο και ντοκτορά στους δράκους και έχει κάνει διατριβή σπουδή στα Human Beings. Συμβουλεύονται και τον Οδυσσέα και τα Ομηρικά Έπη που ξέρει από σπηλιές και πως βγαίνεις από αυτές.
Kαι εμείς τους ακούμε προσεκτικά για να ζούμε καλύτερα και σωστά.

Αστραία