Δικαιώματα και υποχρεώσεις

Η Μούσα Κλειώ με την σάλπιγγα στο ένα χέρι διαβάζει το βιβλίο της ιστορίας στα αυλάκια του Χρόνου

ανθρώπων ζώων φυτών ανθρωπίδων και έμβιων όντων
Διαβάζοντας τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των όντων
Όλοι μιλούν για δικαιώματα και έχει γίνει της μόδας «η λέξη» στους δικαιωματιστές χωρίς ποτέ να αναφέρονται στις υποχρεώσεις αυτές.
Δεν υπάρχουν δικαιώματα χωρίς υποχρεώσεις και δεν υπάρχουν μεγάλα προνόμια χωρίς μεγάλες ευθύνες.
Όσο περισσότερα δικαιώματα έχει κάποιος τόσο μεγαλύτερες υποχρεώσεις του αντιστοιχούν και όσο περισσότερο προνόμια έχει, τόσες και μεγαλύτερες ευθύνες του αναλογούν.
Είναι διαφορετικά τα δικαιώματα ενός ανήλικου παιδιού και λίγες οι υποχρεώσεις του και διαφορετικά τα δικαιώματα και υποχρεώσεις ενός ενήλικου ανθρώπου και μεγαλύτερες οι υποχρεώσεις του.
Είναι διαφορετικά τα προνόμια ενός κυβερνήτη και οι ευθύνες του και διαφορετική η ευθύνη ενός απλού πολίτη με ελάχιστα προνόμια.
Είναι διαφορετικά τα δικαιώματα και υποχρεώσεις του ζώου και διαφορετικά τα δικαιώματα και υποχρεώσεις ενός ανθρώπου
Και είναι διαφορετικά τα δικαιώματα των ανθρωπίδων και υποχρεώσεις των ανθρωπίδων Human Beings και διαφορετικά τα δικαιώματα και υποχρεώσεις ενός ανθρώπου Citizen Homo Sapiens

Όσοι μιλούν για δικαιώματα χωρίς υποχρεώσεις και όσοι έχουν προνόμια χωρίς να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, κάνουν κατάχρηση εξουσίας σε κορώνες ανθρωπισμού μεγάλης οντολογικής υποκρισίας.

Human beings και ΟΗΕ
Κοιτάζοντας τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των όντων στα αυλάκια του χρόνου που έρχεται και φεύγει και διαβάζοντας το βιβλίο της Ιστορίας της Γεωλογίας της Βιολογίας της Φυσικής και των Μαθηματικών καλά…καλά και επισταμένα και με ανοικτά μυαλά.

Αστραία

ΚΛΕΙΩ Στον Χορό των Μουσών

ΟΜΗΡΕΙΟΝ

Ο ΜΕΛΗΣ ΠΟΤΑΜΟΣ ΕΊΝΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ, ΤΟΝ ΠΟΤΑΜΟ ΠΛΑΙΣΙΩΝΕΙ Η ΓΕΦΥΡΑ ΤΩΝ ΚΑΡΑΒΑΝΙΩΝ.

Ο ποταμός Μέλης είναι συνδεδεμένος με τον Ομηρο και μάλιστα λέγεται ότι υπήρχε στις όχθες του ένας ναός αφιερωμένος το «ΟΜΗΡΕΙΟΝ»

Η ακριβής τοποθεσία γέννησης του ποιητή δεν είναι σίγουρη αφού εφτά ελληνικές πόλεις διεκδικούν τον Όμηρο ως δικό τους παιδί. . «Επτά πόλεις μάρνανται σοφήν δια ρίζαν Ομήρου, Κύμη, Χίος, Κολοφών, Σμύρνη, Πύλος, Άργος, Αθήνη». Πιο πιθανή πατρίδα του όμως θεωρείται η Σμύρνη, Αιολική αποικία, που αργότερα προστέθηκε στην ιωνική συμπολιτεία. Σύμφωνα με τον Πρόκλο στο «Χρηστομαθεία» επειδή κάθε πόλη θα ήθελε να είναι πατρίδα του, εύλογα θα μπορούσε να ονομαστεί κοσμοπολίτης. Αβεβαιη είναι επίσης και η ημερομηνία γέννησης του, ενώ ο Ηρόδοτος (484-425 π.Χ.), τοποθετεί τον Όμηρο γύρω στο 850 π.Χ.

ΑΔΗΣ (1)
ΑΘΗΝΑ (13)
ΑΙΝΕΙΑΣ (1)
ΑΙΟΛΟΣ (2)
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ (1)
ΑΛΚΙΝΟΟΣ (1)
ΑΛΤΑΝΗ (10)
ΑΜΑΖΟΝΕΣ (1)
Ανιστάμενοι Αχαιοί (1)
ΑΠΕΙΡΟΝ (1)
ΑΠΟΛΛΩΝ (3)
ΑΠΟΛΛΩΝ ΑΛΤΑΝΗ (1)
ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ (3)
ΑΡΓΟΣ (2)
ΑΡΗΣ (2)
ΑΡΡΗΤΟΙ ΛΟΓΟΙ (1)
ΑΡΤΕΜΙΣ (2)
ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ (3)
ΑΣΠΙΔΑ (3)
ΑΣΠΙΣ (1)
ΑΣΤΡΑΙΑ (1)
ΑΤΛΑΝΤΑΣ (1)
Ατλας (1)
ΑΥΓΗ (1)
ΑΥΤΟΜΕΔΩΝ (1)
ΑΦΡΟΔΙΤΗ (4)
ΑΧΑΙΟΙ (1)
ΑΧΙΛΛΕΑΣ (3)
ΑLESSANDRO ALLORI (1)
Β Ιλιάδος (1)
ΒΑΛΙΟΣ (1)
ΒΕΛΛΕΡΟΦΟΝΤΗΣ (1)
Βόες Ἡλίου (1)
Βοιωτοί (1)
ΓΟΡΓΟΝΕΙΟ (1)
ΔΕΠΑΣ (1)
ΔΗΜΟΔΟΚΟΣ (1)
διαγωνισμός (1)
ΔΙΑΣ (2)
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ (1)
ΔΙΟΜΗΔΗΣ (2)
Διομήδους Αριστεία (1)
ΔΙΟΝΥΣΟΣ (2)
Δούρειος Ίππος (1)
Ε Ιλιάδος (1)
ΕΙΡΗΝΗ (1)
ΕΚΤΟΡΑΣ (1)
Ελένη (1)
ΕΛΖΙΝ (19)
ΕΛΙΑ (1)
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΙΣΤΟΡΙΑ (1)
ΕΛΛΙΟΤ (1)
ΕΛΥΤΗΣ (2)
ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ (1)
ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ (1)
ΕΠΙΘΕΤΑ ΟΔΥΣΣΕΩΣ (1)
ΕΡΩΣ (1)
ΕΣΤΙΑ (1)
ΕΥΜΑΙΟΣ (3)
ΕΥΡΥΚΛΕΙΑ (2)
ΖΕΥΣ (1)
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ (1)
Η ΑΣΠΙΔΑ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ (1)
Η ΑΣΠΙΔΑ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ (1)
Η ΚΙΡΚΗ ΚΑΙ Ο ΑΔΗΣ (1)
Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΩΝ ΝΑΩΝ (1)
Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ (1)
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ (1)
Η ΣΚΥΛΛΑ ΚΑΙ Η ΧΑΡΥΒΔΗ (1)
Η ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΕΝΟΣ ΠΟΙΗΤΗ (1)
ΗΝΙΟΧΟΣ (1)
ΗΡΑ (2)
ΗΡΑΚΛΗΣ (4)
ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ (1)
ΘΕΤΙΣ (1)
ΘΗΣΕΑΣ (1)
ΙΕΡΟΣ ΤΡΙΠΟΔΑΣ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ (1)
ΙΘΑΚΗ (1)
Ιθάκηνδε (1)
ΙΛΙΑΔΑ (6)
ΙΛΙΑΣ (1)
ΙΠΠΟΛΥΤΗ (1)
ΙΡΟΣ (1)
ΚΑΒΑΦΗΣ (1)
ΚΑΛΥΨΩ (2)
ΚΕΝΤΑΥΡΟΙ (1)
ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ (1)
ΚΕΡΑΥΝΟΙ (1)
ΚΕΡΥΝΙΤΗΣ ΕΛΑΦΟΣ (1)
ΚΙΚΟΝΕΣ (2)
ΚΙΡΚΗ (1)
Κίρκη (1)
Κίρκης Αιαία (1)
ΚΛΕΙΩ (2)
ΚΥΚΛΩΠΑΣ (2)
ΚΩΔΙΞ ΜΕΛΙΣΗΓΕΝΗΣ (1)
ΛΑΕΡΤΗΣ (1)
ΛΑΙΣΤΡΥΓΟΝΕΣ (2)
ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ (1)
ΛΩΤΟΦΑΓΟΙ (2)
Μ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ (1)
ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ ΠΟΙΗΣΗ (1)
Μάχες στην Τροία (1)
ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ (2)
ΜΕΔΟΥΣΑ (1)
ΜΕΛΑΝΘΙΟΣ (1)
ΜΕΝΑΛΑΟΣ (2)
ΜΕΝΤΩΡ (1)
ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ (5)
ΜΝΗΣΤΗΡΟΦΟΝΙΑ (2)
ΜΟΡΦΕΑΣ (1)
ΜΟΥΣΑ ΚΛΕΙΩ (1)
ΜΟΥΣΕΣ (3)
ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ (1)
ΝΑΙΑΔΕΣ (1)
ΝΑΥΣΙΚΑ (2)
ΝΕΚΥΙΑ (1)
ΝΕΣΤΟΡΑΣ (2)
Νήες (3)
ΝΙΚΗ (1)
ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ (1)
ΞΑΝΘΟΣ (1)
ο (1)
Ο ΓΑΛΑΞΙΑΣ (1)
ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΑΧΑΙΟΥΣ ΕΛΖΙΝ (1)
ΟΔΟΣ ΤΡΙΠΟΔΩΝ (1)
ΟΔΥΣΣΕΑΣ (26)
Οδυσσέας (1)
ΟΔΥΣΣΕΙΑ (2)
Οδύσσεια (1)
ΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΤΟΥ ΔΟΝ ΧΟΥΑΝ (1)
ΟΙ ΕΛΖΙΝ ΚΑΙ ΤΑ ΜΗΛΑ (1)
ΟΜΗΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ (2)
Ομηρική Πολιτεία (1)
ΟΜΗΡΙΚΟΣ ΤΡΙΠΟΔΑΣ (1)
ΟΜΗΡΟΣ (13)
ΟΠΕΡΑ (1)
π (1)
Π.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (1)
ΠΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΚΙΡΚΗΣ (1)
ΠΕΡΣΕΥΣ (1)
ΠΗΓΑΣΟΣ (1)
ΠΗΝΕΛΟΠΗ (7)
Πηνελόπη Fauré (1)
ΠΙΝΔΑΡΟΣ (1)
ΠΛΑΤΩΝΑΣ (1)
ΠΛΟΥΤΩΝΑΣ (1)
ΠΟΙΗΣΗ (1)
ΠΟΙΗΣΗ ΤΡΟΙΑ (1)
ΠΟΛΥΦΗΜΟΣ (1)
ΠΟΣΕΙΔΩΝ (1)
ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ (2)
Πρίαμος (1)
ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ (1)
ΣΕΙΡΗΝΕΣ (1)
Σειρῆνες (1)
ΣΕΦΕΡΗΣ (2)
ΣΙΚΕΛΙΑ (1)
Σκύλλα (1)
ΣΜΥΡΝΗ (1)
ΣΠΑΡΤΗ (1)
Στα τείχη μιας άδικης Τροίας (1)
ΣΥΜΠΑΝ (1)
ΤΕΧΝΗ (1)
ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ (10)
ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ (1)
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ (1)
ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΩΝ ΝΥΜΦΩΝ (1)
ΤΟ ΦΤΕΡΝΙΣΜΑ ΤΟΥ ΤΗΛΕΜΑΧΟΥ (1)
ΤΟΞΟ (1)
τόξο (1)
ΤΟΞΟΒΟΛΙΑ (1)
Τροία (2)
ΤΡΩΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (1)
ΤΥΧΗ (1)
ΥΠΝΟΣ (1)
ΦΑΙΑΚΕΣ (3)
ΦΙΛΟΙΤΙΟΣ (1)
Φιλοξενία (1)
ΦΡΥΚΤΩΡΙΕΣ (1)
Χάρυβδις (1)
ΧΕΙΡΩΝΑΣ (3)
ΧΕΛΙΔΟΝΙΣΜΑΤΑ (2)
ΧΙΜΑΙΡΑ (1)
ΧΡΥΣΗΣ (1)
ΩΡΕΣ (1)
Alfred Lord Tennyson (1)
Alma-Tadema Lawrence (1)
ANGELICA KAUFFMAN (1)
Arnold Böcklin (1)
AURORA (1)
BERTHOLD MAHN (1)
Charles Lebrun (1)
Domenico Beccafumi (1)
Francesco Primaticcio (1)
Frederic Leighton (1)
Gérard de Lairesse (1)
GIANI FELICE (2)
GIOVANNI BATTISTA TIEPOLO (1)
Guillaume Guillon Lethiere (1)
GUSTAVE MOREAU (1)
H ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΙ (1)
Henry Fuseli (1)
Jacqueline de Romilly (1)
JAN STYKA (2)
Jean Auguste Dominique Ingres (1)
JOHN RUSH (1)
Luigi Bienaimé (1)
MEYNIER CHARLES (1)
Oμηρικά Δείπνα και Σταυροί (1)
PADOVANINO (1)
PAOLO VERONESE (1)
PELLEGRINO TIBALDI (2)
Pellegrino Tibaldo (1)
Pierre Jérôme (1)
RUBENS (1)
ULYSSES (1)

Η ιδιαίτερη διάλεκτος των ομηρικών επών μας οδηγεί στην Μικρά Ασία και ειδικότερα στην Ιωνία

«Άφησε την Χίο και πήγε στην Σάμο και όταν ήλθε η άνοιξη, πήρε ένα όμιλο παιδιών που τον ακολουθούσε από πόρτα σε πόρτα στα σπίτια των πλουσίων και τραγουδούσε μ…αζί τους την Ειρεσιώνη. Αργότερα πήρε το καράβι για την Αθήνα. Στην διάρκεια αρρώστησε και αναγκάστηκε να αποβιβαστεί στην Ίο, όπου πέθανε σε προχωρημένη ηλικία.
Οι σύντροφοι του τον θάψανε στο ακρογιάλι και χαράξανε στο μνήμα του αυτούς τους δύο στίχους:
Ετούτη η γη, την κεφαλή την ιερή
σκεπάζει του θείου Ομήρου
που έψαλλε τις δόξες των ηρώων.

Αυτό είναι το παραμύθι για τον Όμηρο, όπως το διηγόταν στην αρχαιότητα.

Πρόλογος από το βιβλίο «ΟΜΗΡΟΣ» Γιάννης Οικονομίδης

Αυτή είναι η Μυθιστορία  μας  στα δαιδαλώδη μονοπάτια της Ιστορίας.

Άοιδε  Μούσα Κλειώ!

Αστραία