Βία άφθονο σεξ διαφθορά και ανομία....ρέει στην Δυναστεία
Από έναν σεξουαλικά απελευθερωμένο «θεό » αυτοκράτορα με απόλυτη εξουσία που του επιτρεπόταν όλα και δεν σεβόταν κανέναν ανθρώπινο δικαίωμα στους υπήκοους δούλους της εκφυλισμένης ρωμαϊκής αυτοκρατορίας

Η δυναστεία των Σεβήρων, μερικές φορές αποκαλούμενη δυναστεία των Σεπτιμίων , ήταν μια αρχαία ρωμαϊκή αυτοκρατορική δυναστεία που κυβέρνησε τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία μεταξύ 193 και 235, κατά τη ρωμαϊκή αυτοκρατορική περίοδο . Η δυναστεία ιδρύθηκε από τον αυτοκράτορα Σεπτίμιο Σεβήρο ( σ.  193–211 ), ο οποίος ανήλθε στην εξουσία μετά το Έτος των Πέντε Αυτοκρατόρων ως νικητής του εμφυλίου πολέμου του 193–197, και τη σύζυγό του, Τζούλια Δόμνα .
Μετά τη σύντομη βασιλεία και τις δολοφονίες των δύο γιων τους, Καρακάλλα και Γέτα , που διαδέχθηκαν τον πατέρα τους στην κυβέρνηση της αυτοκρατορίας, οι ίδιοι οι συγγενείς της Τζούλια Δόμνα ανέλαβαν την εξουσία ανατρέφοντας τον Ηλιογάβαλο και στη συνέχεια ο Σεβήρος Αλέξανδρος ) στο αυτοκρατορικό αξίωμα.
Ο Μάρκος Αυρήλιος Αντωνίνος Αύγουστος (Marcus Aurelius Antoninus, 203 – 11 Μαρτίου 222), γνωστός κοινώς ως Ηλιογάβαλος ή Ελαγάβαλος (Heliogabalus ή Elagabalus), ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 218 έως το 222. Ήταν μέλος της δυναστείας των Σεβήρων, Σύριος, και γιος του Σέξτου Βάριου Μάρκελλου και της Ιουλίας Σοαιμάδας , κόρης του Ιουλίου Αβίτου Αλεξιανού υπάτου το 200. Στα νεανικά του χρόνια υπηρέτησε ως ιερέας του θεού Ηλιογάβαλου στην Έμεσα, πατρίδα της οικογένειας της μητέρας του.

Το πραγματικό του όνομα ήταν Βάριος Άβιτος Βασσιανός, ενώ το Ηλιογάβαλος (από ορισμένους Έλληνες συγγραφείς αναφέρεται και ως Ελαγάβαλος) προήλθε από το ιερατικό του λειτούργημα. Έμεινε στην ιστορία για την εκκεντρική και προκλητική συμπεριφορά του καθώς και για την επιβολή στον ρωμαϊκό κόσμο της λατρείας του Θεού Βαλ.
Η μητέρα του, Ιουλία Σοαιμιάς, ήταν κόρη της Ιουλίας Μαίσας η οποία ήταν κουνιάδα του αυτοκράτορα Σεπτίμιου Σεβήρου. Από την οικογένεια της μητέρας του προέρχονταν κληρονομικά οι ύπατοι-ιερείς του Θεού Ήλιου στην Έμεσα. Το όνομα του Θεού της θρησκείας αυτής ήταν Ελα-Γάβαλ (Elah-Gabal), εξ ου και το όνομα του αυτοκράτορα (Ελαγάβαλος).
Η πρώτη ενέργεια του Ηλιογάβαλου ήταν να επιβάλλει τη λατρεία του Θεού Βάαλ, ενώ δολοφόνησε αρκετούς υψηλόβαθμους, αλλά διαφωνούντες, στρατηγούς του. Ευνόησε την άνοδο σε καίρια αξιώματα σε ανθρώπους που ξεχώριζαν για την ομορφιά και την ταπεινή καταγωγή τους. Η εν γένει εκκεντρική συμπεριφορά του και πολύ περισσότερο τα ομοφυλοφιλικά όργια, στα οποία συμμετείχε, προκάλεσαν τη συντηρητική κοινωνία της Ρώμης. Ως εκ τούτου, αλλά και λόγω του νεαρού της ηλικίας του, η γιαγιά του Ιουλία Μαίσα είχε αρκετή εξουσία και δύναμη, ώστε να τον πείσει να ορίσει ως διάδοχό του, τον εξάδελφό του Αλέξανδρο Σεβήρο.
Η Τζούλια Δόμνα (περ.  160 – 217 μ.Χ.) ήταν Ρωμαϊκή αυτοκράτειρα από το 193 έως το 211 ως σύζυγος του αυτοκράτορα Σεπτίμιου Σεβήρου . Ήταν η πρώτη αυτοκράτειρα της δυναστείας των Σεβήρων . Η Δόμνα γεννήθηκε στην Έμεσα (σημερινή Χομς ) της Ρωμαϊκής Συρίας από μια αραβική οικογένεια ιερέων της θεότητας Elagabalus . Το 187, παντρεύτηκε τον Σεβήρο, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν κυβερνήτης της ρωμαϊκής επαρχίας Gallia Lugdunensis . Απέκτησαν δύο γιους, τον Καρακάλλα και τον Γέτα . Ένας εμφύλιος πόλεμος για τον ρωμαϊκό θρόνο ξέσπασε το 193 και λίγο αργότερα ο Σεβήρος αυτοανακηρύχτηκε αυτοκράτορας. Ο πόλεμος έληξε το 197 με την ήττα του τελευταίου από τους αντιπάλους του Σεβήρου.

Ως αυτοκράτειρα, η Δόμνα ήταν διάσημη για την πολιτική, κοινωνική και φιλοσοφική της επιρροή. Έλαβε τίτλους όπως «Μητέρα των Ανίκητων Στρατοπέδων». Αφού ο μεγαλύτερος από τους γιους της, ο Καρακάλλα, άρχισε να κυβερνά με τον πατέρα του, ήταν για λίγο συν-αυτοκράτειρα με τη σύζυγο του Καρακάλλα, Φουλβία Πλαυτίγια , μέχρι που η τελευταία έπεσε σε ντροπή. Μετά το θάνατο του Σεβήρου το 211, η Δόμνα έγινε η πρώτη αυτοκράτειρα που έλαβε τον συνδυασμό τίτλου « Πία Φέλιξ Αουγκούστα », που μπορεί να υπονοούσε ότι της είχαν ανατεθεί μεγαλύτερες εξουσίες από ό,τι ήταν συνηθισμένο για μια Ρωμαϊκή μητέρα αυτοκράτειρα. Οι γιοι της διαδέχθηκαν τον θρόνο. Είχαν μια συγκρουσιακή σχέση και η Δόμνα ενήργησε ως μεσολαβητής τους, αλλά ο Καρακάλλας έβαλε τον αδελφό του Γέτα να δολοφονηθεί αργότερα σε εκείνο το έτος.

Η Δόμνα αυτοκτόνησε το 217 όταν άκουσε τη δολοφονία του Καρακάλλα κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του εναντίον της Παρθίας , στην οποία τον είχε συνοδεύσει στην Αντιόχεια (σημερινή Αντάκυα , Τουρκία).
Μετά το θάνατο της Δόμνας, η μεγαλύτερη αδερφή της Τζούλια Μαέσα αποκατέστησε με επιτυχία τη δυναστεία των Σεβεράν στην εξουσία το 218.
Η Τζούλια Δόμνα γεννήθηκε στην Έμεσα (σημερινή Χομς ) στη Συρία γύρω στο 160 μ.Χ. από μια αραβική οικογένεια που ήταν μέρος της δυναστείας των Εμεσενών .
Το όνομά της, Domna, είναι μια αρχαϊκή αραβική λέξη που σημαίνει «μαύρος», που αναφέρεται στη φύση του θεού του ήλιου Elagabalus που πήρε τη μορφή μιας μαύρης πέτρας. Ήταν η μικρότερη κόρη του αρχιερέα του Βάαλ , Ιούλιος Μπασιανός , και αδερφή της Ιουλίας Μαέσα .
Οι πρόγονοι της Δόμνας ήταν ιερείς βασιλιάδες του ναού του Ελαγάβαλου. Η οικογένεια είχε τεράστια περιουσία και προήχθη στη Ρωμαϊκή συγκλητική αριστοκρατία. Πριν από το γάμο της, η Δόμνα κληρονόμησε την περιουσία του πατρικού της θείου Ιούλιου Αγρίππα , πρώην κορυφαίου εκατόνταρχου .
Προώθησε το έργο του Φλάβιος Φιλόστρατος που ήταν Έλληνας σοφιστής των Ρωμαίων.

Ο Φιλόστρατος ιθανολογείται ότι γεννήθηκε στη Λήμνο , σπούδασε και δίδαξε στην Αθήνα και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στη Ρώμη (όπου φυσικά θα ονομαζόταν Atheniensis ) ως μέλος του λόγιου κύκλου με τον οποίο περιέβαλλε τον εαυτό της η αυτοκράτειρα Ιουλία Δόμνα . Με τις υποδείξεις της
ο Φιλόστρατος έγραψε τουλάχιστον πέντε έργα. Ένα από αυτά είναι, ο Βίος του Απολλώνιου Τυανέα (Τὰ ἐς τὸν Τυανέα Ἀπολλώνιον· Αφηγείται την ιστορία του Απολλώνιου Τυανέα (περίπου 15 – περ. 100 μ.Χ.), ενός Πυθαγόρειου φιλόσοφου και δασκάλου. Μισά αλήθεια μισά ψέμματα για να ενώσουν τις ανατολίτικες δοξασίες με τις ελληνικές μυθολογίες  υπό την ελληνορωμαϊκή σκέπη του Ρωμαϊκού Ατλαντικού Ιερατείου στην πρώτη πανθρησκεία της Δύσης.

Θα χάσουν από ανερχόμενο χριστιανισμό, ένα ποτ πουρί θρησκευτικών δοξασιών, λίγο περσικά έθιμα απο τους ζωροάστρες μαζί με τον μιθραϊστή Κωνσταντίνο, λίγο αιγυπτιακή νεκρανάσταση των Φαραώ και λίγο Διόνυσο μαζί με τον Τυανέα ,αυτοανακηρύχθηκε ως » η μόνη αληθινή θρησκεία « του ΛεμουροΒυζαντινού ιερατείου, πατώντας στο ποσειδώνιο θυμικό μιας άγριας τρικυμισμένης θάλασσας οριενταλιστικής Ανατολίας

Το λάθος τους;;;; Το ίδιο που κάνουν και τώρα. Παντρεύουν την σιωπηλή αταβιστική γνώση το Άγνωστο με το Γνωστό στο γάμο του καραγκιόζη, και αρχίζουν τις θεοποιήσεις και τις θεολογίες, αντί να εξηγήσουν με απλά λόγια στον αμόρφωτο λαό πως »ένα και ένα» στο τονάλ την ύλη,  »κάνουν δυο» και ο γάιδαρος δεν πετάει σε νησί ρεαλιστικό, Μόνο στον σουρεαλισμό. Με τους γάμους των Φίγκαρο και »τα ανθρώπινα δικαιώματα» που θυμούνται όταν και όπως τους συμφέρει και αφορούν κυρίως το απελευθερωμένο σεξ, όλοι με όλους και με όλα, »αγάπη μόνο…., » ( αλλά ποτέ οικονομική ισότητα), κτίζουν νέους θρόνους για την εξουσία με άρματα χωρίς ηνίοχο κυβερνήτη του μέτρου και της σοφίας. Οι Ανατολικοί Νεολεμούριοι με τον Ιησού, ( Ιουδαίο, Έλληνα και Άρειο ) μαζί τον Αλλάχ της μαύρης πέτρας και οι Δυτικοί νεοατλαντίνοι με τον Απόλλωνα τον Τυανέα θαυματοποιό μαζί με τον Δία επιβήτορα θεό. Ανάμεσα τους, ο έρωτας και το σεξ στην απόλυτη ενοχή και αποχή και στην απόλυτη ακολασία χωρίς καμία ντροπή συντρίβεται στις Συμπληγάδες Πέτρες μιας ανισόρροπης και διεφθαρμένης εξουσίας.

Ζητείται Ηρακλής να φέρει τον άγριο τρικέφαλος Κέρβερο στο φως, να φωτιστεί για τα σεξουαλικά θέματα ο πτωχός στην μακαριότητα του,…. λαός.

Αστραία

από τα ρόδα στα αγκάθια μιας αυτοκρατορικής εξουσίας

Οι θεοί του παλαιοζωικού

«Γέμιζε με τριαντάφυλλα τις τραπεζαρίες του, τα αναλιντρά του και τις στοές και περπατούσε πάνω σε λουλούδια όλων των ειδών, κρίνα, βιολέτες, υάκινθους και νάρκισσους. Το όνομα ήταν Ελά Γκάμπαλ (Elah-Gabal) και το όνομα του αυτοκράτορα  Ηλιογάβαλος που σημαίνει ο Θεός του Βουνού.
Συνήθιζε να φορά γυναικεία ρούχα, να βάφεται, ενώ διασκέδαζε αφάνταστα να εμφανίζεται ως ιερόδουλη! Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας που ντυνόταν γυναίκα, εκπορνευόταν σε οίκους ανοχής και δολοφονήθηκε από τη φρουρά του…
Ο αυτοκράτορας που εκπορνευόταν. Ο Ηλιογάβαλος αποτρίχωνε το σώμα του, έβαφε τα μάτια και τα χείλη του, φορούσε γυναικείες περούκες και ντυνόταν με διάφανα πέπλα. Μεταμφιεσμένος σε γυναίκα επισκεπτόταν οίκους ανοχής της Ρώμης και πουλούσε το κορμί του. Κάποιες φορές, κανόνιζε να τον πιάσει στα πράσα ο Ιεροκλής και ζητούσε από τον εραστή του να τον τιμωρήσει παραδειγματικά….
Είχε αναθέσει σε αξιωματικούς του να επισκέπτονται δημόσια λουτρά και να ξεχωρίσουν τους πιο γεροδεμένους και «προικισμένους» νέους άντρες, τους οποίους έφερναν στο παλάτι. Εκεί ο Ηλιογάβαλος θα χόρευε μπροστά τους και οι άντρες έπρεπε να πληρώσουν για να συνευρεθούν μαζί του. Αφού ολοκλήρωναν, ο αυτοκράτορας επιδείκνυε τα κέρδη του και περηφανευόταν ότι ήταν η πιο δημοφιλής ιερόδουλη στη Ρώμη. Απαιτούσε να τον αποκαλούν «Αυτοκράτειρα» και προσέφερε τεράστια χρηματικά ποσά σε όποιο γιατρό μπορούσε να τον μετατρέψει σε γυναίκα….
Έκλυτα ήθη, προσβλητικές συμπεριφορές, ακραίες πράξεις με τις οποίες η ανατολική Λεμουρία ήθελε να επιβάλλει εκτός από τ’αρώματα ,το μυστήριο  τα όργιά της και τις θρησκείες της.
Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία είχε αρχίσει να έχει ένα πάθος για τους θεούς και τις θεοποιήσεις  αγιοποιήσεις των αυτοκρατόρων της, ένα πάθος που την ακολούθησε καθ, όλη τη διάρκεια της Εποχής των Ιχθύων και είχε ένα μεγάλο πρόβλημα με τον σωστό χειρισμό της σεξουαλικής ενέργειας.  Μέσα από μία άκρατη σεξουαλική ασυδοσία έφτασε σε μία υποκριτική στερημένη χριστιανική ανοησία.
Ο ερμαφρόδιτος Ηλιογάβαλος μιμόταν τη συμπεριφορά ερμαφρόδιτων των σαλιγκαριών της εποχής του Προκάμβριου  με μεγάλη ηλιθιότητα.  Φυσικά έχουμε ερμαφρόδιτους  έμβιους οργανισμός όπως αναφέρεται και στο χαρακτηριστικό μύθο του Ερμαφρόδιτου που τον ερωτεύτηκε η πανέμορφη Σαλμακίδα, αλλά το να επιστρέψουμε στην Εποχή του Παλαιωζικού και να παριστάνουμε τα σαλιγκάρια και τις  αμοιβάδες σε ερμαφρόδιτη συμπεριφορά δεν  το θεωρώ εξέλιξη του Homo Sapiens.
O διαχωρισμός  σαλιγκαριών όπως μας διηγείται ο Πλάτωνας  στο περίφημο συμπόσιο του οδήγησε τους ανθρώπους να  αναζητούν   το άλλο  τους μισό.
Στις αρχές του χρόνου οι άνθρωποι ήταν σφαιροειδή ανδρόγυνα όντα με δυο πρόσωπα, δυο γεννητικά όργανα και οκτώ άκρα. Στρογγυλοί σαν πούλια από τάβλι που με τα τέσσερα χέρια και πόδια τους όταν ήθελαν να τρέξουν πήγαιναν σαν τροχός. Τα πλάσματα αυτά ήταν τόσο δυνατά που οι Θεοί τα φοβήθηκαν και ο Δίας αποφάσισε να τα χωρίσει στα δυο με κεραυνό. Τα δυο κομμάτια ονομάζονταν ημίτομα και ο Απόλλωνας τα έραβε ενώνοντας τα τελειώματα στον αφαλό. Από τότε, σύμφωνα με το μύθο του Πλάτωνα, οι άνθρωποι είναι μισοί. Δηλαδή ημίτονα που προσπαθούν να ολοκληρωθούν στην αρχική τους ενότητα αναζητώντας το άλλο τους μισό. Ο πόθος μας για το ολόκληρο και η ορμή μας να επιστρέψουμε στην πρωταρχική μας φύση ενώνοντας τα δυο μας μισά, σε ένα ολόκληρο ονομάστηκε «έρωτας».
Όπως ανέφερα και στο προηγούμενο άρθρο, η εξουσία όχι μόνο χωρίζει και διαιρεί τους ανθρώπους, αλλά ευνουχίζει τους άντρες γιατί τους φοβάται.
Τους ευνουχίζει  με πολλούς τρόπους, κυριολεκτικά ή μεταφορικά, τους θηλυκοποιεί για να τους καταστήσει  αδρανείς  άβουλους και ακίνδυνους.
Ο Ηρόδοτος αναφέρει ένα θλιβερό γεγονός  εκδικητικού ανδρικού ευνουχισμού  και φυσικά γνωρίζουμε τους ευνούχους  και τις παλλακίδες που πλαισιώνουν τα χαρέμια της ανατολής.
Αν ρίξουμε μία ματιά σήμερα γύρω μας  διαπιστώσουμε πως η ιστορία επαναλαμβάνεται χωρίς να έχει διδαχτεί από τα λάθη της, κανείς.
Ευνουχισμένοι άνδρες  κακοποιημένες  γυναίκες και δυστυχισμένα παιδιά συνθέτουν την εικόνα μιας  σαλιγκαροποιημένης κοινωνίας που νοσεί βαθιά.

Αναζητείται  έμφρων άνθρωπος  να σταματήσει τις θεοποιήσεις  παντός  οργανισμού και να βάλει τα σαλιγκάρια στη θέση τους.

Αστραία