ένα τραγούδι, της Περσεφόνης, δρόμος

Όλα σ’ αυτόν τον κόσμο έχουν να κάνουν με το σεξ εκτός από το σεξ. Το σεξ έχει να κάνει με την εξουσία.
Όσκαρ Ουάιλντ

Ο Γάλλος Μεροβίγγειος με σύντροφο την Περσεφόνη είναι από τις πιο χαρακτηριστικές σημειολογικές σκηνές στο Matrix. Ο Νίο κατεβαίνει στο βασίλειο του Πλούτωνα αναζητώντας έναν κλειδοκράτορα το κλειδί του DNA που κρατά ο ίδιος ο άρχων του κάτω κόσμο. ο αόρατος Αίδης.
Η Δυναστεία των Μεροβίγγειων ήταν η βασιλική οικογένεια που κυβέρνησε τους Φράγκους από τα μέσα του 5ου αιώνα μέχρι το 751.
Το βασίλειο των Μεροβίγγειων ήταν το ισχυρότερο σε ολόκληρη την δυτική Ευρώπη όταν έπεσε η Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ο όρος «Μεροβίγγειοι» προέρχεται από το Λατινικό «Μεροβίγγι» που μεταφράζεται «γιοι του Μεροβαίου». Το όνομα ορίζει την καταγωγή των βασιλέων της δυναστείας από τον γενάρχη Μεροβαίο
Οι Μεροβίγγειοι βασιλείς είχαν μακριά μαλλιά για να διακριθούν από τους υπόλοιπους Φράγκους που είχαν κοντά, οι σύγχρονες πηγές τους καταγράφουν σαν «μακρυμάλληδες βασιλείς». Ένα μέλος της οικογένειας που έκοβε τα μαλλιά του δεν είχε δικαιώματα να γίνει βασιλιάς και πήγαινε συνήθως σε μοναστήρι. ( Από εκεί έμεινε φαίνεται και το έθιμο του ταπεινωτικού κουρέματος )
Οι Μεροβίγγειοι είχαν συνήθως ισχυρά ονόματα, από το όνομα «΄Κλόβις» προέρχεται το μετέπειτα όνομα των Γάλλων βασιλέων «Λουδοβίκος» αφού ο Οίκος των Καπετιδών ήταν παρακλάδι τους. Ο πρώτος γνωστός Μεροβίγγειος βασιλιάς ήταν ο Χιλδέριχος Α΄, ο γιος του Κλόβις Α΄ βαπτίστηκε χριστιανός χάρη στην σύζυγο του Κλοτίλδη και έγινε βασιλιάς όλων των Φράγκων. Οι γιοι του μοίρασαν το βασίλειο του πατέρα τους, από τότε το βασίλειο έμεινε χωρισμένο με εξαίρεση τέσσερις περιόδους.
Η δυναστεία αποκαταστάθηκε (743) αλλά ο γιος του Καρόλου Μαρτέλου Πιπίνος ο Βραχύς εκθρόνισε τον τελευταίο Μεροβίγγειο βασιλιά Χιλδέριχο Γ΄ και τον διαδέχθηκε στον θρόνο (751), από τότε κυβέρνησε η Δυναστεία των Καρολιδών.
Για τους Μεροβίγγειους υπήρχε ο θρύλος, ότι είχαν έρθει από την Θάλασσα. Λεγόταν ότι είχαν υπεράνθρωπες δυνάμεις και διαδόθηκαν διάφορες ιστορίες για την καταγωγή της οικογένειας. Λεγόταν, ότι η μητέρα του Μεροβαίου βιάστηκε από ένα θαλάσσιο τέρας, όταν ήταν ήδη έγκυος και έτσι γεννήθηκε ο Μεροβαίος. Άλλες ιστορίες έλεγαν, ότι ο οίκος προερχόταν από την Αρχαία Ελλάδα, ενώ μια άλλη τους θέλει απογόνους εξ Αίματος του Ιησού και της Μαρίας Μαγδαληνής. Ο Μεροβαίος, ο επώνυμος ήρωας, κατά την μυθική παράδοση ήταν γεννημένος μισός άνθρωπος και μισός ταύρος (το κεφάλι του ταύρου παίζει σημαντικό ρόλο στη συμβολική των Μεροβίγγιων) από ένα θαλάσσιο τέρας στην παραλία.
Ο χριστιανισμός εισήχθη στους Φράγκους σύμφωνα με την Γαλατο-Ρωμαϊκή παράδοση και διαδόθηκε με μοναχούς, ο σημαντικότερος ιεραπόστολος ήταν ο Άγιος Κολουμβάνος (543 – 615), ένας μοναχός από την Ιρλανδία. Οι Μεροβίγγειοι βασιλείς χρησιμοποίησαν την εκκλησία προς όφελος τους, τα μοναστήρια και οι επισκοπές παραχωρήθηκαν στην αριστοκρατία που υποστήριζε την εκκλησία. Οι βασιλείς έκαναν μεγάλες δωρεές εδαφών στην εκκλησία για να απαλλαγούν από την βασιλική φορολογία και να τα διατηρήσουν υπό τον έλεγχο τους. Η οικογένεια διατήρησε την κυριαρχία στα μοναστήρια διορίζοντας μέλη της ως ηγούμενους όπως γιοι ή κόρες βασιλιάδων που δεν είχαν παντρευτεί, με αυτό τον τρόπο μπόρεσαν να αποφύγουν πολλές εμφύλιες προστριβές για την διαδοχή του θρόνου. Αμέτρητα μέλη της οικογένειας που διετέλεσαν ηγούμενοι αγιοποιήθηκαν.
Το πιο χαρακτηριστικό δείγμα της Μεροβίγγειας λογοτεχνίας παρουσιάζεται στο έργο «Η Ζωή των Αγίων». Η αγιογραφία των Φράγκων δεν είχε σχέση με αυτή των Ρωμαίων, στόχος της ήταν βασικά η αγιοποίηση της δυναστείας μέσω της εκκλησίας, συνδέεται με τους ιερούς τόπους ταφής των Αγίων και με τα θαύματα τους. Τα θαύματα των Μεροβίγγειων Αγίων είναι το βασικότερο θέμα στην Αγιογραφία τους, πολλές Άγιες λατρεύτηκαν τοπικά ιδιαίτερα γυναίκες, η λατρεία τους αναζωπυρώθηκε τον Μεσαίωνα λόγω του μεγάλου αριθμού από μοναχές. Η Τζούντιθ Όλιβερ παρουσιάζει πέντε Μεροβίγγειες Αγίες στην επισκοπή της Λιέγης σε έναν μακρύ κατάλογο από ένα ψαλτήρι του 13ου αιώνα. Το βιογραφικό των έξι τελευταίων Μεροβίγγειων Αγίων μεταφράστηκε από σύγχρονους συγγραφείς όπως ο Πολ Φουράκρε και ο Ρίτσαρντ Γκέρμπερντίνγκ,.

O Μεροβαίος, Βασιλιάς των Σαλίων Φράγκων (450 – 458) είναι ο ήμι-μυθικός ιδρυτής της δυναστείας των Μεροβιγγείων Σαλίων Φράγκων, φυλής που έγινε κυρίαρχη μεταξύ των Φράγκων. Ωστόσο ο (υποτιθέμενος) γιος του Χιλδέριχος Α΄ ή ο (υποτιθέμενος) εγγονός του Κλόβις Α΄ μπορούν επίσης να θεωρηθούν ιδρυτές. Προτείνεται ως ένας από τους βαρβάρους πολεμάρχους και ηγέτες, που ένωσαν τις δυνάμεις τους με τον Ρωμαίο στρατηγό Αέτιο εναντίον των Ούννων τού Αττίλα στην Μάχη των εθνών στην Γαλατία.

Τους θρύλους σχετικά με τον Μεροβαίο ασπάστηκαν οι συγγραφείς Μίχαελ Μπέιγζεντ (1948 – 2013), Ρίτσαρντ Λι (γεν. 1951) και Χένρυ Λίνκολν (γεν. 1930) στο βιβλίο τους «Το Άγιο Αίμα και το Άγιο Δισκοπότηρο» (1982). Υποθέτουν την «καταγωγή του από έναν ιχθύ» θρύλος που σχετίζει την καταγωγή τους από τον Ιησού αφού ο Ιησούς Χριστός συμβολίζεται με ένα ψάρι. Την θεωρία αυτή  δημοσιοποίησε ο Νταν Μπράουν στο μυθιστόρημα Κώδικας Ντα Βίντσι. Η ταυτότητα και η ιστορική ύπαρξη του Μεροβαίου είναι ένα από τα μυστήρια που προσπαθεί να λύσει ο συγγραφέας Ρομπέρ Άντον Ουίλσον (1932 – 2007) στο δεύτερο βιβλίο του με τίτλο «Ο γιος της χήρας». Οι πρώτοι που δημιούργησαν τους θρύλους αυτούς ήταν τα Ιστορικά Χρονικά των Ιλλουμινάτι», τον σχετίζουν με τις τερατόμορφες δημιουργίες του Χ. Φ. Λάβκραφτ υπό μορφή ιχθύος. Το «Το Άγιο Αίμα και το Άγιο Δισκοπότηρο» προχωράει περισσότερο και θεωρεί τον Μεροβαίο απόγονο του Ιησού από τον Αλχημικό του γάμο με την Μαρία Μαγδαληνή, θεωρεί ότι το γενεαλογικό του δέντρο προέρχεται από ανθρωπόμορφα εξωγήινα υβρίδια.
Ο Κλοντιόνε θεωρείται ο πρώτος Βασιλιάς των Σαλιων Φράγκων και ο γενάρχης της Οικογένειας των Μεροβίγγειων (Merovingi). Στην εποχή του οι Φράγκοι επιτέθηκαν και κατέλαβαν Ρωμαϊκά εδάφη στην Βαλλωνική Περιοχή, έφτασαν νότια μέχρι τον ποταμό Σομ δημιουργώντας μία βάση μέσα στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Δεν υπάρχουν καθόλου πληροφορίες σχετικά με την καταγωγή του αλλά έχει γίνει αποδεκτό ότι προέρχεται από τους Σαλίους των Ρωμαϊκών πηγών του 4ου αιώνα. Υπάρχουν διάφοροι θρύλοι σχετικά με τον Κλοντιόνε. Λέγεται, ότι το γένος του καταγόταν από τους Αρκαδείς της αρχαίας Ελλάδας, ενώ μία άλλη θεωρία θέλει τον Κλοντιόνε να είναι απόγονος του Πρίαμου βασιλιά της Τροίας.
Ο Οάννης (ή Ωάννης ή Οάννες) ήταν μια μυθική μορφή, μισός άνθρωπος και μισός ψάρι, με ανθρώπινη φωνή και πολλές γνώσεις για την Αρχιτεκτονική, την καλλιέργεια της γης και γενικά όλες τις τέχνες κι επιστήμες.
Ο Βηρωσός γράφει τον 3ο αιώνα π.Χ. στα Βαβυλωνιακά ότι σύμφωνα με τα βαβυλωνιακά αρχεία, ο Οάννης εξελληνισμένος Ουάννα, είχε σώμα ψαριού και κατοικούσε στον Περσικό κόλπο. Την ημέρα έβγαινε από το νερό και δίδασκε τους ανθρώπους τη γραφή, τις τέχνες και τις διάφορες επιστήμες χωρίς να τρώει, ενώ τη νύχτα ξαναγύριζε μέσα στη θάλασσα. Στην Κόλαση του Δάντη ταυτίζεται με τον σημιτικό θεό Δαγών.
Ποιο είναι το συμπέρασμα από όλα αυτά;
Μέγα αναδύεται το ερώτημα:
Η εξέλιξη των όντων και των human beings των ανθρωπίδων από την βασιλεία της Λεμουρίας στην αυτοκρατορία της Ατλαντίδας είναι μία φυσική δαρβινική επιλογή ή υποβοηθήθηκε και από εξωτερική επέμβαση του DNA στους κήπους της νέο Λεμουρίας και στα εργαστήρια της νέο Ατλαντίδας;
Η πρώτη μορφή ζωής γεννήθηκε στον Ποσειδώνιο αρχέγονο ωκεανό της κοσμικής αντίληψης ή συνδημιουργήθηκε από την κοσμική ακτινοβολία της αστρικής συνείδησης;
Οπωσδήποτε η παρουσία ιχθύων ψαράδων γοργόνων μισών ανθρώπων και μισών ψαριών συνεχίζεται επί της Εποχής των Ιχθύων και της ποσειδώνιας χριστιανικής δυναστείας.
Λίγοι άνθρωποι και ημίθεοι έχουν κατέβει στον Μεροβίγγειο Άδη με αίτημα τα μυστικά του DNA και την Αθανασία. Και ακόμη λιγότεροι έχουν επιστρέψει. Ο Σίσυφος προσπάθησε να τα κλέψει, ο Ηρακλής τα έφερε στο φως με τον Κέρβερο και ο Οδυσσέας ως ο άνθρωπος της γνώσης απλώς για να τα κατανοήσει συνεχίζοντας το ταξίδι της μεγάλης περιπέτειας του.
Οι Μεροβίγγειοι είναι εδώ, με τα μεροβίγγεια πάρτι της ξέφρενης αχαλίνωτης σεξουαλικότητας και οι άνθρωποι καλλιεργούνται σαν μπαταρίες στα χωράφια του Matrix μέσα από την απομύζηση της ελάχιστης ενέργειας που τους απομένει .
Η  σωστή χρήση της σεξουαλικής ενέργειας είναι πολύ σημαντική για να την αφήνεις σε θρησκευτικά και εξουσιαστικά συστήματα και η χρησιμοποίηση της με λάθος τρόπο θα σου δημιουργήσει «έναν θάνατο που σου πάει πολύ». Να είσαι προσεκτικός στην έλλειψη και την υπερβολή.
Όποτε συναντώ πόρνες, δεν μιλούν ποτέ για σεξ. Θέλουν να μάθουν για την ψυχή και τον Θεό. Συναντώ επίσης ασκητές και μοναχούς, και όταν βρεθούμε μόνοι, ρωτούν μόνο για σεξ. Όσσο

Το ίδιο διαπιστώνουμε και εμείς καθημερινά στο Twitter στο Facebook και σε άλλα μέσα τα κοινωνικά.
Οι πόρνες μιλούν συνεχώς για τον Θεό και οι θεοσεβούμενοι στερημένοι μοναχοί για το σεξ από το βράδυ μέχρι το πρωί.
Αστραία