και ….άλλους πρίγκιπες

Μεσσιανισμός, Μεσσίες και Μετρέγιες, η παιδική αρρώστια της ανθρωπότητας

Με τον όρο Μεσσιανισμός χαρακτηρίζεται γενικότερα το σύνολο των παραδόσεων που ανέπτυξαν διάφοροι λαοί, οι οποίες και αποτέλεσαν ή συνεχίζουν να αποτελούν πίστη για την έλευση κάποιου Λυτρωτή – με την έννοια του Μεσσία -, ως απεσταλμένου από τον Θεό της πίστεώς τους, που θα τους απαλλάξει από διάφορα δεινά.

Τέτοιες αντιλήψεις απαντώνται συνηθέστερα από θρησκευτικούς συγγραφείς – ερευνητές που άλλοτε προσδιορίζουν σαφώς τον χρόνο της έλευσης του αναμενόμενου Μεσσία και άλλοτε, τις περισσότερες φορές, με συγκεχυμένο προσδιορισμό με αοριστίες και αλληγορίες, π.χ. ο Μαχντί για τους Μουσουλμάνους, ο Μαιτρέγια για τους Βουδιστές, ο Σαοσιάντ των οπαδών του Ζωροάστρη ως και ο Κάλκι των Ινδουιστών. Σύγχρονοι διανοητές, όπως ο Ζακ Ντεριντά και ο Βάλτερ Μπέγιαμιν, έχουν επεκτείνει την έννοια του μεσσιανισμού έξω από τα θρησκευτικά του όρια.

Ειδικότερα ο Μεσσιανισμός αναπτύχθηκε από Εβραίους συγγραφείς που ομιλούν σε μεγάλη έκταση για τον Μεσσία ως αναμενόμενο Σωτήρα που θα αποκαταστήσει το ιουδαϊκό έθνος.

Μετά την ενανθρώπιση του Ιησού Χριστού, που συνέβη επί τούτου στο γεωγραφικό χώρο που διέμεναν οι Εβραίοι, αφενός μεν οι «πιστεύσαντες» – Χριστιανοί – έπαψαν να πιστεύουν σε άλλο Μεσσία, οι δε όμως “μη πιστεύσαντες” Εβραίοι διατήρησαν τις αντιλήψεις αυτές των προγόνων τους και εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να εμμένουν σε παρόμοιες παραδόσεις αναμένοντας την έλευση του Μεσσία

Το σύμπλεγμα του μεσσία είναι μια ψυχική κατάσταση στην οποία ένα άτομο πιστεύει ότι είναι προφήτης και θα σώσει ή θα λυτρώσει τους ανθρώπους σε μια θρησκευτική προσπάθεια. Ο όρος μπορεί επίσης να αναφέρεται σε μια κατάσταση του νου κατά την οποία ένα άτομο πιστεύει ότι είναι υπεύθυνο για τη σωτηρία ή τη βοήθεια άλλων.

Θρησκευτική αυταπάτη
Ο όρος «σύμπλεγμα μεσσία» δεν αναφέρεται στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (DSM), καθώς δεν είναι κλινικός όρος ούτε διαγνώσιμη διαταραχή. Ωστόσο, τα συμπτώματα ως προτεινόμενη διαταραχή μοιάζουν πολύ με εκείνα που εμφανίζονται σε άτομα με αυταπάτες μεγαλείου ή με μεγαλειώδεις αυτοεικόνες που στρέφονται προς την παραληρηματική. Μία έρευνα το προσδιόρισε συγκεκριμένα ως κατηγορία θρησκευτικής αυταπάτης, η οποία σχετίζεται με ισχυρές σταθερές πεποιθήσεις που προκαλούν αγωνία ή αναπηρία. Είναι το είδος της θρησκευτικής αυταπάτης που χαρακτηρίζεται ως μεγαλειώδες ενώ οι άλλες δύο κατηγορίες είναι: διωκτική και υποτιμημένη». Σύμφωνα με τον φιλόσοφο Antony Flew , ένα παράδειγμα αυτού του τύπου αυταπάτης ήταν η περίπτωση του Παύλου , ο οποίος δήλωσε ότι ο Θεός του μίλησε, λέγοντάς του ότι θα χρησιμεύσει ως αγωγός για να αλλάξουν οι άνθρωποι. Η διατριβή Kent – ​​Flew υποστήριξε ότι η εμπειρία του συνεπαγόταν ακουστικές και οπτικές παραισθήσεις

Το σύμπλεγμα μεσσίας αναφέρεται συχνότερα σε ασθενείς με διπολική διαταραχή και σχιζοφρένεια . Όταν ένα σύμπλεγμα μεσσία εκδηλώνεται σε ένα θρησκευόμενο άτομο μετά από μια επίσκεψη στην Ιερουσαλήμ , μπορεί να αναγνωριστεί ως ψύχωση γνωστή ως ‘σύνδρομο της Ιερουσαλήμ».

Η ενηλικίωση της ανθρωπότητας απαιτεί την εξάλειψη των παιδικών ασθενειών της και την ανάληψη της ευθύνης της, στο μέτρο που αναλογεί στον καθένα

Αστραία

«Είναι δουλειά του καλοπροαίρετου ανθρώπου να επιδιώκει να προωθήσει ό,τι είναι ωφέλιμο για τον κόσμο και να εξαλείψει ό,τι είναι επιβλαβές, και να παρέχει ένα πρότυπο για τον κόσμο. Τι οφέλη θα έχει αν κερδίσει τον κόσμο και χάσει τον εαυτό του«,Μόζι, Κινέζος φιλόσοφος

Υπήρξαν πολλοί εμμονικοί Μεσσίες στην ιστορία της ανθρωπότητας και εγωκεντρικοί Σωτήρες σε ένα απρόσωπο σύμπαν που αδυσώπητα σε κοιτά. Προσωπικά δεν πιστεύω σε μεσσίες, ούτε στο μεσσιανισμό και δεν δέχομαι άνωθεν θρησκευτικές σωτηρίες ως αντίνοες δοξασίες. Δεν μου αρέσουν οι μεσίτες και δεν συμπαθώ τους  ομίλους Real Estate  χωραφιών και οικοπέδων στον παράδεισο.
Η ιστορία και η ανθρωπότητα έχει το δικό της τρόπο να πορεύεται να εξελίσσεται, να αγωνίζεται να μαθαίνει μέσα από τα λάθη της και ο καθένας έχει το δικό του μερίδιο ευθύνης στο πλαίσιο της διαλεκτικής αλληλεπίδρασης. Οπωσδήποτε κάποιοι άνθρωποι με τη σκέψη τους τα γραπτά τους τις πράξεις τους ξεχωρίζουν πραγματικά σε όλες τις εποχές…άνθρωποι όμως, και αυτό είναι το μεγαλείο τους και ο ηρωισμός τους,
Ένας από αυτούς είναι ο Κινέζος φιλόσοφος της αγάπης και του κινέζικου παραδείσου, παρ΄λίγο Μεσσίας, ευτυχώς που δεν σταυρώθηκε και δεν θεοποιήθηκε. Παρέμεινε ένας απλός φιλόσοφος καλός,

Ο Mozi ήταν Κινέζος δοκιμιογράφος και φιλόσοφος που ίδρυσε τη σχολή του Μοχισμού κατά την περίοδο των Εκατό Σχολείων Σκέψης (το πρώιμο τμήμα της περιόδου των εμπόλεμων κρατών , περ.  475 – 221 π.Χ.). Το αρχαίο κείμενο Μόζι περιέχει υλικό που αποδίδεται σε αυτόν και στους οπαδούς του.

Ο Μόζι δίδαξε ότι όλοι είναι ίσοι στο μάτι του ουρανού . Πίστευε ότι η απόφαση για το ποιος είναι στην εξουσία πρέπει να βασίζεται στην αξιοκρατία ή ότι αυτοί που είναι άξιοι της εξουσίας θα πρέπει να λαμβάνουν την εξουσία. Ο Μόζι επικαλέστηκε τον ουρανό και κάλεσε τους Σοφούς Βασιλιάδες να υποστηρίξουν τα προηγούμενά του.

Γεννημένος στη σημερινή Tengzhou , στην επαρχία Shandong , ο Mozi ίδρυσε τη σχολή του Mohism, η οποία υποστήριζε έντονα τόσο τον Κομφουκιανισμό όσο και τον Ταοϊσμό . Η φιλοσοφία του Μόζι έδωσε έμφαση στην παγκόσμια αγάπη, την κοινωνική τάξη , τη θέληση του ουρανού, το μοίρασμα και την τιμή των άξιων.

Η έννοια της Αγάπης αναπτύχθηκε από τον Μόζι τον 4ο αιώνα π.Χ. ως αντίδραση στην κομφουκιανή έννοια της καλοπροαίρετης αγάπης. Ο Μόζι προσπάθησε να αντικαταστήσει αυτό που θεωρούσε ότι ήταν η μακροχρόνια εδραιωμένη υπερβολική προσκόλληση των Κινέζων στις δομές της οικογένειας και της φυλής με την έννοια της «καθολικής αγάπης» . Σε αυτό, υποστήριξε ευθέως κατά των Κομφουκιανών που πίστευαν ότι ήταν φυσικό και σωστό οι άνθρωποι να νοιάζονται για διαφορετικούς ανθρώπους σε διαφορετικούς βαθμούς . Ο Μόζι, αντίθετα, πίστευε ότι οι άνθρωποι κατ’ αρχήν πρέπει να νοιάζονται για όλους τους ανθρώπους εξίσου. Ο Μόζι τόνισε ότι αντί να υιοθετεί διαφορετικές στάσεις απέναντι σε διαφορετικούς ανθρώπους, η αγάπη πρέπει να είναι άνευ όρων και να προσφέρεται σε όλους χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ανταπόδοση, όχι μόνο στους φίλους, την οικογένεια και άλλες κομφουκιανικές σχέσεις.

Ο Μόζι ήταν ξυλουργός και ήταν εξαιρετικά επιδέξιος στη δημιουργία συσκευών . Αν και δεν κατείχε υψηλή επίσημη θέση, ο Μόζι αναζητήθηκε από διάφορους ηγεμόνες ως ειδικός στην οχύρωση . Εκπαιδεύτηκε στον Κομφουκιανισμό στα πρώτα του χρόνια, αν και έβλεπε τον Κομφουκιανισμό ως πολύ μοιρολατρικό , με υπερβολική έμφαση σε περίτεχνους εορτασμούς και κηδείες, που ο Μόζι θεωρούσε ότι ήταν επιζήμιοι για τη διαβίωση και την παραγωγικότητα των απλών ανθρώπων. Ο Μόζι κατάφερε να προσελκύσει μεγάλους θαυμαστές κατά τη διάρκεια της ζωής του, ανταγωνιζόμενος αυτόν του Κομφούκιου. Οι οπαδοί του —κυρίως τεχνικοί και τεχνίτες— οργανώθηκαν σε μια πειθαρχημένη τάξη που μελετούσε τόσο τα φιλοσοφικά όσο και τα τεχνικά γραπτά του Μόζι.

Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές για τη δημοφιλή αντίληψη του Μόζι εκείνη την εποχή, είχε χαιρετιστεί από πολλούς ως ο μεγαλύτερος ήρωας που καταγόταν από το Χενάν . Λέγεται ότι το πάθος του ήταν για το καλό των ανθρώπων, χωρίς να ενδιαφέρεται για προσωπικό όφελος ή ακόμα και για τη ζωή ή τον θάνατο του. Η ακούραστη προσφορά του στην κοινωνία εγκωμιάστηκε από πολλούς, συμπεριλαμβανομένου του μαθητή του Κομφούκιου Μένκιου . Ο Mencius έγραψε ότι ο Mozi πίστευε στην αγάπη για όλη την ανθρωπότητα, σημειώνοντας ότι, εφόσον κάτι ωφελούσε την ανθρωπότητα, ο Mozi θα το ακολουθούσε ακόμα κι αν αυτό σήμαινε «να βλάψει το κεφάλι ή τα πόδια του». . Ο Zhang Tai Yan είπε ότι, όσον αφορά την ηθική αρετή, ακόμη και ο Κομφούκιος και ο Laozi δεν μπορούσαν να συγκριθούν με τον Mozi.

Οι ηθικές διδασκαλίες του Μόζι έδιναν έμφαση στην ενδοσκόπηση , στον αυτοστοχασμό και στην αυθεντικότητα , παρά στην υπακοή στις τελετουργίες . Παρατήρησε ότι οι άνθρωποι συχνά έμαθαν για τον κόσμο μέσα από τις αντιξοότητες. Αναλογιζόμενος τις δικές του επιτυχίες και αποτυχίες, επιτυγχάνει την αληθινή αυτογνωσία παρά την απλή συμμόρφωση με το τελετουργικό. Ο Μόζι προέτρεψε τους ανθρώπους να ζήσουν μια ζωή ασκητισμού και αυτοσυγκράτησης, αποποιούμενος τόσο την υλική όσο και την πνευματική υπερβολή.

Η Μοχιστική ιδέα της «καθολικής αγάπης» αγκάλιασε μια ευρύτερη ιδέα της ανθρώπινης κοινότητας από αυτή των Κομφουκιανών, υποστηρίζοντας ότι το εύρος της ηθικής ανησυχίας των ατόμων πρέπει να περιλαμβάνει όλους τους ανθρώπους. Οι πολέμιοι αυτής της ιδέας υποστήριζαν συχνά ότι η «καθολική αγάπη» ήταν παρόμοια με την αποκήρυξη της οικογένειας και πράγματι πιο αυστηροί Μοχιστές που ζούσαν σε Μοχιστικές κοινότητες καθώς το σχολείο άνθιζε μπορεί να είχαν δείξει τέτοια συμπεριφορά.

Ο Μόζι είναι επίσης διάσημος για τις ιδέες του σχετικά με τη λιτότητα, όπως αυτές που αφορούν τη συγκράτηση των εξόδων και την εξάλειψη των σπάταλων τελετών, συμπεριλαμβανομένων της μουσικής και των κηδειών. Μια κοινή παρανόηση είναι ότι οι Μοχιστές απέφευγαν όλες τις μορφές τέχνης, αλλά φυσικά οι στόχοι των Μοχιστών είναι πιο συγκεκριμένα περίτεχνες τελετουργίες που χρηματοδοτούνται από το κράτος που θα έβαζαν απίστευτα οικονομικά βάρη σε έναν κυρίως αγροτικό πληθυσμό. Αυτό μπορεί να φανεί από τα επιχειρήματα του ίδιου του Xunzi κατά του Mozi στο βιβλίο 10 του Xunzi «Enriching the State», όπου ο Xunzi υποστηρίζει εναντίον του Mozi ότι η εξέχουσα επίδειξη πλούτου από την πλευρά του κράτους είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της κοινωνικής τάξης.

Ο Μόζι πίστευε επίσης στη δύναμη των φαντασμάτων και των πνευμάτων, αν και συχνά πιστεύεται ότι τα λάτρευε μόνο πραγματιστικά. Μάλιστα, στη συζήτησή του για τα φαντάσματα και τα πνεύματα, παρατήρησε ότι, ακόμη και αν δεν υπήρχαν, οι κοινοτικές συγκεντρώσεις για την προσφορά θυσίας θα έπαιζαν ρόλο στην ενίσχυση των κοινωνικών δεσμών. Επιπλέον, για τον Μόζι το θέλημα του Ουρανού (天, tiān ) ήταν ότι οι άνθρωποι πρέπει να αγαπούν ο ένας τον άλλον και ότι η αμοιβαία αγάπη από όλους θα έφερνε όφελος σε όλους. Επομένως, ήταν προς το συμφέρον όλων να αγαπούν τους άλλους «όπως αγαπούν τον εαυτό τους». Σύμφωνα με τον Μόζι, ο Παράδεισος πρέπει να γίνεται σεβαστός γιατί αν δεν γίνει κάτι τέτοιο θα υπόκεινται σε τιμωρία. Για τον Μόζι, ο Παράδεισος δεν ήταν η αιώνια, μυστικιστική φύση των Ταοϊστών . μάλλον, ήταν μια καλοπροαίρετη, ηθική δύναμη που ανταμείβει το καλό και τιμωρούσε το κακό. Παρόμοια κατά κάποιο τρόπο με τα συστήματα πεποιθήσεων που βρέθηκαν στις Αβρααμικές θρησκείες , ο Μόζι πίστευε ότι όλα τα ζωντανά όντα ζούσαν σε ένα βασίλειο που κυβερνούσε ο Ουρανός και ο Παράδεισος διέθετε μια βούληση που ήταν ανεξάρτητη και ανώτερη από τη θέληση των ανθρώπων. Έτσι ο Μόζι έγραψε ότι «η συμπαντική αγάπη είναι η οδός του ουρανού», αφού «ο Παράδεισος τρέφει και συντηρεί όλη τη ζωή χωρίς να λαμβάνει υπόψη την κατάσταση». Το ιδεώδες διακυβέρνησης του Μόζι, το οποίο υποστήριζε μια αξιοκρατία βασισμένη στο ταλέντο και όχι στο υπόβαθρο, ακολούθησε επίσης την ιδέα του για τον Παράδεισο.

Μερικοί σύγχρονοι υποστηρικτές του Mozi (όπως και ο κομμουνισμός) ισχυρίζονται ότι ο Μοχισμός και ο σύγχρονος κομμουνισμός μοιράζονται πολλά από την άποψη των ιδανικών για την κοινοτική ζωή. Άλλοι θα ισχυριζόταν ότι ο Μοχισμός μοιράζεται περισσότερο τις κεντρικές ιδέες του Χριστιανισμού , ιδιαίτερα όσον αφορά την ιδέα της «καθολικής αγάπης» και της σχέσης της ανθρωπότητας με το υπερφυσικό βασίλειο. Ωστόσο, ο Μοχισμός είναι αναμφίβολα προϊόν των εμπόλεμων κρατών της Κίνας, μιας περιόδου τεράστιας πολιτικής βίας και αναταραχής. Οι Μοχιστές ήταν πολιτικοί μεταρρυθμιστές, αλλά δεν προσπάθησαν να αμφισβητήσουν το μοναρχικό μοντέλο διακυβέρνησης που επικρατούσε εκείνη την περίοδο, αλλά επιδίωξαν να μεταρρυθμιστούν εκ των έσω ενθαρρύνοντας τις κυβερνήσεις να προσλαμβάνουν ικανούς ανθρώπους για να εκτελούν πολιτικά καθήκοντα, να φροντίζουν τον λαό τους χωρίς αποκλεισμούς να εξαλείψει τις επιπόλαιες κρατικές δαπάνες και να σταματήσει όλους τους επιθετικούς πολέμους.

Ο Μόζι γεννήθηκε στη Λου (όπως φαίνεται προς τα βόρεια, με μια μικρή ακτογραμμή κατά μήκος της Κίτρινης Θάλασσας) και πέρασε κάποιο διάστημα ως υπουργός της κυβέρνησης στο Σονγκ (μια μεσόγεια πολιτεία στα νότια της Λου)

Ο παράδεισος στη ΛΟΥ τον περιμένει….

Αστραία

Φαέθων στο άρμα του μεσσιανισμού και της θεοκρατίας

Ο μύθος του Φαέθωνος είναι πάρα πολύ ιδιαίτερος γιατί συνδέει τις γεωτεκτονικές μεταβολές της Γαίας με τις θρησκευτικο-ιερατικές δοξασίες των δύο μεγάλων περιόδων εποχών γεωλογικών αιώνων των 75 εκατομμυρίων χρόνων της Λεμουρίας και της Ατλαντίδος.
Ο Ευριπίδης, στην τραγωδία του που σώζεται αποσπασματικά μιλά για ένα Φαέθωνα που μεγάλωσε κοντά σε ένα Αιθίοπα βασιλιά, νόθο παιδί του του Τιτάνα Ήλιου και της Ωκεανίδας Κλυμένης και, μας λέει πολλά
Το πρώτο πράγμα που μας λέει και μας μιλά για την Αιθιοπία την αγαπημένη χώρα του Ποσειδώνα του διώκτη του Οδυσσέα και του ορθολογισμού, η οποία συνδέεται άμεσα και έμμεσα με τον Σολομώντα βασιλιά και διεκδικεί το στέμμα ως απόγονος και μεσσίας του λαού του και όλης της αφρικανικής φυλής. Στην Αιθιοπία ήταν βασιλιάς και ο Μέμνων που πολέμησε μαζί με τους Τρώες.
Ο μεσσιανισμός είναι ένα θρησκευτικό κίνημα που έχει τις ρίζες του στην Λεμουρία, ως κατ εξοχήν θεοκρατική κοινωνία στην οποία οι πρώτοι ανθρωπίδες σαν κοπάδι αμνών, βλέπανε κάποια ψηλά κυκλώπεια όντα μονόφθαλμα σαν Θεό τους και ποιμένες και βοσκούς και τους προσκυνούσαν φοβισμένοι και έντρομοι στα σπήλαια της παλαιολιθικής εποχής ( εκτός από τον Οδυσσέα ). Με την ανάμνηση αυτή και την βοήθεια του Ποσειδώνα της Ατλαντίδος φτιάξανε και τις θρησκείες που ανθίσανε την μετα ατλαντικη εποχή στην Αίγυπτο Αιθιοπία Μεσοποταμία Βαβυλωνία.
Αυτή η νοοτροπία διαιωνίστηκε με την μορφή αβραμικών θρησκειών ξεκινώντας από τον Φαραώ Ακενατόν, πέρασε στον Μωυσή μετά στον Ιησού και κατόπιν στον Αλλάχ με τον Προφήτη του με διάφορες παραλλαγές μεταξύ τους.
Ποια είναι η διαφορά του σωτήρα με τον μεσσία;
Ο Σωτήρας πριν περάσει στην χριστιανική ιδεολογία ως απόλυτη θεοκρατία είναι μια ιδιότητα ανθρώπινη. Σωτήρας είναι ένας άνθρωπος αυτός που σώζει κάποιον άλλον άνθρωπο από μία δύσκολη κατάσταση πολύ και πολλές φορές και με αυτοθυσία και άλλες φορές…με ευφυΐα.
Παραδείγματος χάρη, ο βασιλιάς Κόδρος των Αθηνών θυσιάστηκε για να σώσει τον λαό του εκπληρώνοντας τον χρησμό, ο Θησέας εκστράτευσε στην Κρήτη για να σώσει την πόλη του του από τον φόρο, Ο Λεωνίδας θυσιάστηκε στις Θερμοπύλες για να σώσει την Ελλάδα από τους Πέρσες δίνοντας χρόνο στο Θεμιστοκλή να νικήσει. Ο Θεμιστοκλής έσωσε την Ελλάδα με την ευφυΐα του. Ο Αλέξανδρος έσωσε την Ελλάδα από την επεκτατική πολιτική της περσικής αυτοκρατορίας με την απαράμιλλη ευφυΐα του και την αφάνταστη ανδρεία του. Είχαν προηγηθεί οι σωτήρες Μιλτιάδης και Παυσανίας κ.α
Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος θυσιάστηκε σαν πρόβατο στη σφαγή αλλά δεν μπόρεσε να σώσει την πόλη η οποία είχε γίνει καταδικαστεί ούτε και ο Θεός στον οποίο πίστευε.

Η έννοια του μεσσία έχει μία άλλη σημασία πάντα σε μία βάση θεοκρατική. Είναι ο Θεός που σώζει και στέλνει ένα Μεσσία απεσταλμένο να σώσει την ανθρωπότητα από την αμαρτία. Στη χριστιανική θρησκεία, ο θεός θυσίασε τον γιο του, τον σταύρωσε για σώσει τον άνθρωπο, λες και δεν είχε άλλη επιλογή, ως έξυπνος και σοφός, από τον να φορτώσει στην κακόμοιρη θρησκόληπτη ανθρωπότητα τόσο σαδομαζοχισμό και τόσο νοσηρά συναισθήματα.

Όλα ανάγονται στο Θεό με όποιο πρόσωπο και να παρουσιάζεται και, πρέπει να πιστεύεις σε αυτόν, ως απαραίτητη προϋπόθεση. Αν δεν πιστεύεις, δεν σε σώζει ο καλός θεός. Θέλει το αντάλλαγμα του και κυρίως να τον δοξάζεις. Αλλά εσύ μπορείς να σώσεις ένα συνάνθρωπο σου από μία δύσκολη κατάσταση χωρίς να είναι απαραίτητο να πιστεύει σε σένα και να σε προσκυνά και γίνεσαι πιο ανιδιοτελής και από τον ίδιο τον θεό που ζητά ανταλλάγματα και δοξολογήματα για να σε σώσει.
Ο Θεός δηλαδή αφού αφήνει την ανθρωπότητα να βουλιάξει την αμαρτία, τη διώχνει και από τον παράδεισο για να την τιμωρήσει σκληρά ,κάποια στιγμή τη σώζει με ένα Σωτήρα Μεσσία.
Από αυτόν τον μεσσιανισμό δεν γλιτώνει κανείς και το παράλογο δεν έχει σωτηρία. Η θεοσοφία υποστηρίζει ότι σύμφωνα με τους καλούς θιβετιανούς δασκάλους ότι η επόμενη ενσάρκωση του μεγάλου Καβίρ Αβατάρ Ιησού θα σώσει την ανθρωπότητα από την κακία.
Μεσσίες έχουν υπάρξει πάρα πολύ σε όλες τις εποχές και διεκδικούν τον τίτλο τους και πιστούς οπαδούς με μπόλικη θεολογία.
Οι Εβραίοι περίμεναν το δικό τους Μεσσία, δεν τον αναγνώρισαν στο πρόσωπο του Ιησού και …..τον περιμένουν ακόμη. Υπομονή.
Οι χριστιανοί βρήκαν τον δικό τους Σωτήρα Μεσσία αλλά δεν τους έσωσε, πήρε αναβολή για 2.000 χρόνια και τον περιμένουν στη δεύτερη παρουσία στον συνεχή αόριστο μέλλοντα. Του θα….
Και οι μουσουλμάνοι εκλεκτοί του Θεού περιμένουν και αυτοί το δικό τους παράδεισο με του Προφήτη τους, την ευλογία.

Οι Αιθίοπες και οι Αφρικανοί περιμένουν τον δικό του Σωτήρα και Μεσσία και έχουν συσπειρωθεί γύρω από το κίνημα του αφρικανικού μεσσιανισμού και του Σελασιέ, τη βασιλεία.

Οι Έλληνες δεν περιμένουν κανέναν μεσσία γιατί δεν είναι μέσα στη λογική τους η άνευ όρων θεοκρατία.
Οι Έλληνες είναι «συν Αθηνά και χείρα κίνει» για τη δική σου σωτηρία και να αναλάβεις την ευθύνη της ύπαρξής σου ως όρθιος homo sapiens με λογική και ευαισθησία.
Αυτή είναι η διαφορά των Ελλήνων και την Ελληνικής Παιδείας με όλες τις υπόλοιπες φυλές της Γης και τις θρησκευτικές παραπαιδείες..
Ο μύθος του Φαέθοντος περιλαμβάνει και κάποια άλλα στοιχεία πολύ επεξηγηματικά για την ερμηνεία μας.
Αναφέρεται ο Σκορπιός τον οποίον είδε και φοβήθηκε ο γιος του θεού και εξαιτίας του έχασε τον έλεγχο του άρματος όπως τον χάνουν όλοι οι θεολόγοι που πάνε τόσο κοντά στον θεό. Ο Σκορπιός φυσικά συνδέεται με τον Πλούτωνα τον πλούτο του DNA και με τον Ήφαιστο τα ηφαίστεια και τον πλούτο της γης.
Έτσι έχουμε τις γενετικές μεταβολές στις διάφορες φυλές της Λεμουρίας και της Ατλαντίδος και τις γεωτεκτονικές.
Ο Φαέθων είχε έναν αγαπητό φίλο τον Κύκνο, ο οποίος είναι ο βασιλιάς της Λιγουρίας
Οι Λιγούρηδες με τα φωτοστέφανα στα κεφάλια, πολέμησαν για τους Ρωμαίους στη Μάχη της Πύδνας , την αποφασιστική μάχη του Τρίτου Μακεδονικού Πολέμου και θεωρούνται φύλα τευτονικά από τον Βορρά μαζί με τους Σλάβους και τους Σαυραμάτες.
Οι αδελφές Ηλιάδες κλαίνε τον αδερφό τους σαν μαύρες λευκές στον Ηριδανό ποταμό και στον Ιορδάνη βαφτίζονται οι μαύρες φυλές ως αδελφοί χριστιανοί.
Οι φυλές της Λεμουρίας διεκδικούν την αρχηγία της Γαίας ως αρχέγονη φυλή και εκεί βρίσκεται και η θεωρία της μαύρης Αθηνάς, που πολύ κόσμο ακαδημαϊκό ταλαιπωρεί.
Οι Τούρκοι δεν διεκδικούν την Ελλάδα, ως Οθωμανοί γιατί είναι πολύ ύστερη η εμφάνιση τους, ως Οθωμανική Αυτοκρατορία, αλλά ως λεμουρία φυλή σύμφωνα με τον Κεμάλ που δηλώνει ότι η καταγωγή των Τούρκων είναι από τη Λεμουρία και ως Τρώες φυσικά συγγενείς των Ρωμαίων που κατείχαν την τρωική αυτοκρατορία, …..συνέχεια τους.
Και οι σλάβοι και οι σκοπιανοί, φυλές της Λεμουρίας γης, εκεί στηρίζονται κατά βάθος για να διεκδικήσουν κάποια εδάφη στη γη την Μακεδονική..
Αυτό όμως που αγνοούν σκοπίμως και παραβλέπουν είναι πως και οι Έλληνες μπορούν να διεκδικήσουν μία καταγωγή από την Λεμουρία έχοντας βασιλείς δράκους και δρακάνθρωπους Κέκροπες με δρακόσπιτα και φίδια εφόσον όλη η γη τότε ήταν μία απέραντη Λεμουρία με Κύριο Αφέντη τον Δράκο.
Το πλεονέκτημα όμως των Ελλήνων είναι ότι μπορούν να διεκδικήσουν και κάτι άλλο μοναδικό στην ανθρώπινη ιστορία: έναν Οδυσσέα και έναν Ηρακλή, έτσι όπως έχουν παρουσιαστεί από τα Ομηρικά Έπη και την Ελληνική Μυθολογία με την ανυπέρβλητη ευφυία και σοφία του νεότερου του νεότερου homo sapiens.
Και ως νεότεροι και ωραίοι ως Έλληνες είναι το μέλλον της ανθρωπότητας και του όρθιου ανθρώπου και δεν έχουν αμαρτίες και χρέη.
Ηνίοχοι της Νέας Εποχής με αρμονία των 4 στοιχείων, την φωτιάς της γης του αέρα και του νερού και όχι Φαέθωνες σε πλήρη συναισθηματική ανισορροπία και θρησκοληψία.

Αστραία

Η άνω φωτογραφία αμφισβητείται όμως η ουσία της φωτογραφίας δεν αμφισβητείται εύκολα για τους κάτωθι λόγους.

Βασίλισσες και Μεσσίες οι ίδιες εταιρείες
Οι αυτοκράτορες και οι βασιλιάδες είναι μονάρχες, αλλά Αυτοκράτορας και Αυτοκράτειρα θεωρούνται οι ανώτεροι μοναρχικοί τίτλοι. Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη γιατί η βασίλισσα Ελισάβετ και ο σύζυγός της υποκλίνονται στην αυτοκράτειρα και αυτοκράτορα (King of Kings ) της Αιθιοπίας, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για Μεσσία.
Ο Haile Selassie εξορίστηκε στη Βρετανία και έζησε περίφημα σε ένα σπίτι στην όμορφη γεωργιανή πόλη Bath, στη δυτική Αγγλία. (Υπάρχει μια πλάκα στο σπίτι τώρα.) Εκείνη την περίοδο θα είχε ακροατήριο με τον Βασιλιά Γεώργιο ΣΤ’, πιθανώς περισσότερες από μία φορές, και είναι πολύ πιθανό ότι οι πριγκίπισσες Ελισάβετ και Μάργκαρετ Ρόουζ θα είχαν συστηθεί σε αυτόν – πράγματι ο Αυτοκράτορας θα ήθελε να τους χαιρετήσει. Σίγουρα, ως κορίτσια, θα είχαν παραπεμφθεί σε έναν ξένο μονάρχη. Έτσι, η βασίλισσα όταν μια κοπέλα θα είχε σεβαστεί τον Αυτοκράτορα με αυτόν τον επίσημο τρόπο.

Η Ελισάβετ δεν ήταν προορισμένη να γίνει βασίλισσα, ούτε το ήθελε ούτε το επιδίωξε, ήταν πολύ ερωτευμένη με τον Φίλιππο, αγαπούσε τα άλογα τα παιδιά της και ήθελε να ασχοληθεί με αυτά.
Από τα παράξενα παιχνίδια της τύχης έγινε βασίλισσα στο βρετανικό θρόνο και ποτέ όμως αυτοκράτειρα να σημειωθεί αυτό.
Ο θείος της και ο αδερφός του πατέρα της ήταν φιλοναζί. Ούτως ή άλλως υπάρχει μία γερμανική καταγωγή και ο Βασιλιάς Γεώργιος Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου με βασιλικό διάταγμα στις 17 Ιουλίου 1917, άλλαξε το όνομα της βρετανικής βασιλικής οικογένειας από το γερμανικό Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα (ένα παρακλάδι του Οίκου των Βέττιν) στο αγγλικό Ουίνδσορ .
Του ρίξανε την Simpson και τον μπλέξανε σε σεξουαλικά όργια και σκάνδαλα, τον ανάγκασαν να παραιτηθεί από τον θρόνο, είχαν αποφασίσει να ξηλώσουν τον Χίτλερ αφού είχε εξυπηρετήσει κάποια σχέδια τους αρχικά, τον προώθησαν από τα δεξιά και, από αριστερά τον άλλο μεσσία Κρισναμούρτι η αριστερή θεοσοφία για να φτιάξουν τον ΟΗΕ το ΔΝΤ την Παγκόσμια Τράπεζα και το κράτος του Ισραήλ.
Έγινε λοιπόν βασίλισσα, όμως το άγχος να κρατηθεί και να συντηρηθεί η βασιλεία ήταν μεγάλο γιατί ως θεσμός δοκιμαζόταν και στην υπόλοιπη Ευρασία . Η τραγική κατάληξη της βασιλικής οικογένειας του τσάρου Νικόλαου άφησε βαριά σκιά στις βασιλικές δυναστείες. Δεν μπορούσαν να το πάρουν αψήφιστα.
Η βασίλισσα Ελισάβετ έκανε την καρδιά της πέτρα καλοπιάνοντας τον Πρόεδρο Κβάμε Νκρούμαχ της Γκάνα χορεύοντας μαζί του αλλά και η Μαργαρίτα εστάλθη στις ΗΠΑ να καλοπιάσει τον Τζόνσον που διάβαζε τις προκλήσεις της βασίλισσας ….. στην τουαλέτα .
Αν και η Βρετανία βγήκε νικήτρια από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι επιπτώσεις της σύγκρουσης ήταν βαθιές, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Μεγάλο μέρος της Ευρώπης, μια ήπειρος που είχε κυριαρχήσει στον κόσμο για αρκετούς αιώνες, ήταν ερειπωμένη και φιλοξενούσε τους στρατούς των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης, οι οποίοι τώρα κρατούσαν την ισορροπία της παγκόσμιας ισχύος. Η Βρετανία έμεινε ουσιαστικά χρεοκοπημένη, με την αφερεγγυότητα να αποφεύχθηκε μόλις το 1946 μετά τη διαπραγμάτευση ενός δανείου 4,33 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ από τις Ηνωμένες Πολιτείες, η τελευταία δόση του οποίου αποπληρώθηκε το 2006. Συνεπώς το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν μία χρεοκοπημένη χώρα .
Αναμφίβολα τα πράγματα στην Αγγλία και τα γεωλογικά παιχνίδια ρύθμιζε η μασονία που ήτανε και η πραγματική βασιλεία αρχηγία πίσω από τον θρόνο και κινούσε τα νήματα και τα πιόνια. Ούτως η άλλως, ο πραγματικός βασιλιάς και η βασίλισσα ποτέ δεν μετακινούνται από την χώρα τους και την θέση τους και δεν είναι αρκούδες σε τσίρκο, όπως είχε διαπιστώσει εύστοχα και ο βασιλικός σύζυγος Φίλιππος. Όταν ο βασιλιάς αναγκάζεται να περιοδεύει σε άλλες χώρες σημαίνει πως βρίσκεται η χώρα του σε δεινή θέση και κάνει δημόσιες σχέσεις. Αυτό το βλέπουμε και με τους σημερινούς προέδρους και πρωθυπουργούς που κάνουν βόλτες εδώ και εκεί αδύναμοι και φτερά στον άνεμο ή σαν επαίτες ή σαν τουρίστες αλλά ποτέ σαν πραγματικοί ηγέτες ισχυροί και ακλόνητοι στη θέση τους. Όταν ο βασιλιάς κάνει περιοδεία δείχνει ότι είναι σε μεγάλη αδυναμία. Όταν ο βασιλιάς φεύγει από τη θέση του, βρίσκεται σε πολιορκία και ένας αρχάριος σκακιστής το γνωρίζει αυτό από την σκακιστική ιστορία.
Ο πατέρας της ήταν καλός μετριοπαθής, ο Φίλιππος στον κόσμο του εγωκεντρικός, η αδελφή της παλιοχαρακτήρας ,τα παιδιά της χαζόπαιδα και η μάνα της βασιλομήτωρ φίλαυτη και αμόρφωτη εντελώς όπως και τα περισσότερα μέλη της Βασιλικής οικογένειας μαζί με την νάρκισσο κυκλοθυμική Νταϊάνα.
Η θεοσοφία μετά την ίδρυση της από την Βlavatsky μετέβη στο Ηνωμένο Βασίλειο και άλωσε το κόσμο με την πανθρησκεία και την μετακίνηση όλου του αφροασιατικού πληθυσμού.
Ο Ποσειδώνας αφήνοντας την Εποχή των Ιχθύων θα χτυπούσε την ουρά της γοργόνας αποσυρόμενος στον αγαπημενο του λαό τους Αιθίοπες με την δύναμη της θρησκείας.
Το όνομα Ελισάβετ προέρχεται από τις εβραϊκές λέξεις shava (όρκος) και el (Θεός) . Βρίσκεται στην Παλαιά Διαθήκη, που αναφέρεται ως σύζυγος του Ααρών. Βρίσκεται επίσης στην Καινή Διαθήκη ως μητέρα του Ιωάννη του Βαπτιστή. Χάιλε Σελάσιε, σημαίνει «ισχύς, δύναμη της Αγίας Τριάδας.
Ο Χαϊλέ Σελασιέ είναι μεσσίας για το κίνημα του ρασταφαριανισμού και τον προφήτη του κινήματος, τον Τζαμαϊκανό Μάρκους Γκάρβεϋ. Ο Γκάρβεϋ είχε καλέσει τους οπαδούς του να κοιτούν προς την Αφρική για την ενθρόνιση ενός «Μαύρου Βασιλιά», ο οποίος θα ήταν ο «λυτρωτής της φυλής» και, επίσης, προωθούσε την ιδέα της επιστροφής των μαύρων στην κοιτίδα τους. Έτσι, κυριότεροι λόγοι που ο Χαϊλέ Σελασιέ θεωρήθηκε μεσσίας ήταν δύο: πρώτον, η Αιθιοπία είχε πάντα αυτοκράτορες – βασιλείς και, δεύτερον, ήταν η μοναδική αφρικανική χώρα που δεν είχε καθεστώς αποικιοκρατίας. Ο Χαϊλέ Σελασιέ επισκέφθηκε τη Τζαμάικα στις 21 Απριλίου 1966, όπου δεκάδες χιλιάδες Ρασταφάριαν τον υποδέχθηκαν ως Θεό. Έκτοτε η ημερομηνία αυτή εορτάζεται σαν θρησκευτική γιορτή. Πολλά τραγούδια της μουσικής ρέγκε είναι αφιερωμένα στον Αιθίοπα Αυτοκράτορα, όπως π.χ. το περίφημο Selassie is the chapel από το Τζαμαϊκανό συνθέτη και τραγουδιστή Μπομπ Μάρλεϊ, ο οποίος, επιπλέον, μετέτρεψε το λόγο που εκφώνησε ο Χαϊλέ Σελασιέ το 1963 στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ σε τραγούδι, με τίτλο War.
Ήταν μέλος της Σολομωνικής δυναστείας που ισχυρίζεται ότι ανιχνεύει τη γενεαλογία του αυτοκράτορα Μενελίκ Α’ , που πιστεύεται ότι ήταν ο γιος του βασιλιά Σολομώντα και του Μακέντα της βασίλισσας της Σάβα .
Μετά το θάνατο του Hachalu Hundessa τον Ιούνιο του 2020, το άγαλμα του Haile Selassie στο πάρκο Cannizaro του Λονδίνου καταστράφηκε από διαδηλωτές του Oromo και τοέφιππο μνημείο του πατέρα του στο Harar αφαιρέθηκε.
Μετά το θάνατο του Zewditu, ο ίδιος ο Tafari ανέβηκε σε αυτοκράτορα και ανακηρύχθηκε Neguse Negest ze-‘Ityopp’ya , «Βασιλιάς των Βασιλέων της Αιθιοπίας». Στέφθηκε στις 2 Νοεμβρίου 1930 στον καθεδρικό ναό του Αγίου Γεωργίου της Αντίς Αμπέμπα . Η στέψη ήταν κατά γενική ομολογία «μια έξοχη υπόθεση», και παρευρέθηκαν βασιλιάδες και αξιωματούχοι από όλο τον κόσμο. Μεταξύ των παρευρισκομένων ήταν ο Δούκας του Γκλόστερ (γιος του Βασιλιά Γεωργίου Ε ‘), ο Στρατάρχης Λουί Φράνσετ ντ’ Εσπέρι της Γαλλίας και ο Πρίγκιπας του Ούντινε που εκπροσωπούσε τον Βασιλιά Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ’ της Ιταλίας . Απεσταλμένοι από τις Ηνωμένες Πολιτείες, Παρόντες ήταν επίσης η Αίγυπτος, η Τουρκία, η Σουηδία, το Βέλγιο και η Ιαπωνία. Η Βρετανίδα συγγραφέας Evelyn Waugh ήταν επίσης παρούσα, γράφοντας μια σύγχρονη αναφορά για το γεγονός και ο Αμερικανός ταξιδιωτικός λέκτορας Burton Holmes τράβηξε το μοναδικό γνωστό κινηματογραφικό υλικό του γεγονότος. Μια αναφορά εφημερίδας πρότεινε ότι ο εορτασμός είχε κόστος που ξεπερνούσε τα 3.000.000 $. Πολλοί από τους παρευρισκόμενους έλαβαν πλούσια δώρα. Σε μια περίπτωση, ο χριστιανός αυτοκράτορας έστειλε ακόμη και μια Βίβλο με χρυσό περίβλημα σε έναν Αμερικανό επίσκοπο που δεν είχε παραστεί στη στέψη, αλλά είχε αφιερώσει μια προσευχή στον αυτοκράτορα την ημέρα της στέψης.
Ο Haile Selassie πέρασε τα χρόνια της εξορίας του (1936–41) στο Bath της Αγγλίας, στο Fairfield House , το οποίο αγόρασε. Ο αυτοκράτορας και η Kassa Haile Darge έκαναν πρωινές βόλτες μαζί πίσω από τους ψηλούς τοίχους του βικτοριανού σπιτιού 14 δωματίων. Το αγαπημένο ανάγνωσμα του Haile Selassie ήταν η «διπλωματική ιστορία». Αλλά τις περισσότερες από τις σοβαρές ώρες του ήταν απασχολημένες με την ιστορία της ζωής του με 90.000 λέξεις που έγραφε επίπονα στα Αμχαρικά
Τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Αιθιοπία υπό το καθεστώς του Haile Selassie ήταν φτωχά. Οι πολιτικές ελευθερίες και τα πολιτικά δικαιώματα ήταν χαμηλά με το Freedom House να δίνει στην Αιθιοπία βαθμολογία «Μη Ελεύθερη» τόσο για τις πολιτικές ελευθερίες όσο και για τα πολιτικά δικαιώματα τα τελευταία χρόνια της διακυβέρνησης του Haile Selassie. Αν και ορισμένες πηγές αναφέρουν ότι οι κοινές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων περιελάμβαναν φυλάκιση και βασανιστήρια πολιτικών κρατουμένων και πολύ κακές συνθήκες φυλακής.
…Η Αιθιοπία σύντομα θα απλώσει τα χέρια της προς τον Θεό.

—  Ψαλμός 68:31
Σήμερα, ο Haile Selassie λατρεύεται ως ενσαρκωμένος Θεός μεταξύ μερικών οπαδών του κινήματος των Ρασταφάρι (πήρε από το προαυτοκρατορικό όνομα Ras του Haile Selassie—που σημαίνει Κεφάλι , τίτλος που μοιάζει με τον Δούκα—Tafari Makonnen), που εμφανίστηκε στην Τζαμάικα κατά τη διάρκεια του Δεκαετία του 1930 υπό την επιρροή του Λέοναρντ Χάουελ , οπαδού του κινήματος «Αφρικανική λύτρωση» του Μάρκους Γκάρβεϊ . Θεωρείται ως ο μεσσίας που θα οδηγήσει τους λαούς της Αφρικής και της αφρικανικής διασποράς στην ελευθερία. Οι επίσημοι τίτλοι του είναι Κατακτητής Λιοντάρι της Φυλής του Ιούδα καιΒασιλιάς των Βασιλέων της Αιθιοπίας, Κύριος των Κυρίων και Εκλεκτός του Θεού , και η παραδοσιακή καταγωγή του πιστεύεται ότι είναι από τον Σολομώντα και τον Σαβά. Αυτές οι έννοιες γίνονται αντιληπτές από τον Ρασταφάρι ως επιβεβαίωση της επιστροφής του μεσσία στο προφητικό Βιβλίο της Αποκάλυψης στην Καινή Διαθήκη : Βασιλιάς των Βασιλέων , Κύριος των Κυρίων , Κατακτώντας Λιοντάρι της Φυλής του Ιούδα και Ρίζα του Δαβίδ . Η πίστη των Ρασταφάρι στην ενσαρκωμένη θεότητα του Χάιλε Σελασιέ ξεκίνησε αφού ειδήσεις για τη στέψη του έφτασαν στην Τζαμάικα, ιδιαίτερα μέσω των δύο Χρόνωνάρθρα περιοδικών για τη στέψη την εβδομάδα πριν και την επόμενη εβδομάδα. Οι προοπτικές του ίδιου του Haile Selassie διαπερνούν τη φιλοσοφία του κινήματος.

Όταν η Βασιλεία υποκλίνεται στον Μεσσία στη χώρα των Αιθιόπων …..ανθεί η θεοσοφία και του Ποσειδώνα η κυριαρχία. Κοντός ψαλμός αλληλούια….

Αστραία