Tag Archives: Προπαγάνδα

Επάγγελμα «influencer»

Posted on by

Όχι, δεν είναι αυτό, δεν είναι ένα βιβλίο που έχει γράψει η Λιλή Ζωγράφου για τις πόρνες, ούτε ένα δοκίμιο για τους επαγγελματίες πολιτικούς που έχει γράψει ο Μαξ Βέμπερ. Είναι ένα απλό άρθρο για το καθημερινό δημόσιο ημερολόγιο μου που καταθέτω κάποιες σκέψεις και απόψεις για την πολιτική, τους πολιτικούς και την κοινωνία μας.
Η λέξη Influencer που σημαίνει «επιρροή» προέρχεται από το λατινικό «εισροή», η οποία παρέχει μια εικόνα του τρόπου με τον οποίο, κάθε δευτερόλεπτο, οι σκέψεις μας τρέχουν στις ροές του άλλου και αντιστρόφως, στο πλαίσιο της αλληλεπίδρασης.
Σαν έννοια, είναι πολύ παλιός όρος και περιέχει τη διαφήμιση και φυσικά την προπαγάνδα σε όλες της τις μορφές. Σύγχρονος πατέρας θεωρείται ο ορθολογιστής θεολόγος ,κατά αντίφαση και των δύο όρων,
ο Henry More (12 Οκτωβρίου 1614 – 1 Σεπτεμβρίου 1687), Άγγλος φιλόσοφος της πλατωνικής σχολής του Κέιμπριτζ .
Τόσο ορθολογιστής που φαίνεται ότι ενεπλάκη σε άχρηστες κερδοσκοπικές συζητήσεις, όπως πόσοι άγγελοι θα μπορούσαν να χορέψουν στο κεφάλι μιας καρφίτσας (ή «σε μια βελόνα [sic] σημείο», όπως είπε ), στο δεύτερο κεφάλαιο της Αθανασίας της Ψυχής . ( προβληματισμοί θεολόγων …..)

Η δε μαντάμ Helena Blavatsky , η ιδρύτρια της Θεοσοφίας , παρέθεσε τον More και έκανε μια έκθεση των ιδεών του στο κεφάλαιο VII του » Isis Unveiled «.
Διάσημοι influencers με πολλούς ακόλουθους και οπαδούς στην ιστορία υπήρξαν, ο Αβραάμ, ο Μωυσής, ο Ιησούς, ο Μωάμεθ , ο Πάπας, η βασίλισσα Ελισάβετ κι άλλοι πολλοί. Από το 2015 και μετά χρησιμοποιείται για πιο εμπορικά άτομα με πολλούς followers και like, τα περισσότερα από αυτά είναι ψεύτικα και αγορασμένα, που πουλάνε διάφορα πράγματα και πραμάτειες στον πάγκο των social media πιο φθηνά. πχ Σαμπουάν για την τριχόπτωση στην πτώση του απόντος εαυτού.

Αυτό όμως είναι αλλοτρίωση κατά Μαρξ Ευαγγέλιο, μεγάλος influencer και αυτός με πολλούς ακολούθους σήμερα , αλλά πέθανε πτωχός και άσημος και ζούσε από την δωρεά του Γερμανού μεγαλοβιομηχάνου φίλου του. Δεν είχε επιτυχία τότε…. το επάγγελμα.Την εποχή του,  ο  Γαλιλαίος είχε 0 ακόλουθους  (εγώ σήμερα έχω 1600…μεγάλη επιτυχία, με αυτά που λέω και γράφω, δεν με έχουν κάνει ψητή …..ακόμη ), όλοι πίστευαν ότι η γη είναι ακίνητη  και ο παντογνώστης και πάνσοφος θεός, δεν τους είχε ενημερώσει για το αντίθετο, οι δε προφήτες, δεν είχαν ιδέα για τη ρήση του Προφήτη Ηράκλειτου  «τα πάντα ρει»

Σήμερα η ελληνική κυβέρνηση, σε ένδειξη πυγμής και ισχύος αποφάσισε να κυνηγήσει μαζί με τους ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ τους λαοπλάνους, που παραπλάνησαν τους ψηφοφόρους και, τους μεροκαματιάρηδες influencer του Instagram , αντί να ξεκινήσει από τους καρχαρίες τους παλιούς και την «πηγή» που τους γεννά και είναι τα πτωχά εν πνεύματι, μυαλά.

Το influencer marketing αποτελεί μια υποκατηγορία του ψηφιακού μάρκετινγκ (digital marketing), όπου ο εκάστοτε influencer συνεργάζεται με επιχειρήσεις για να προωθήσουν από κοινού κάποιο προϊόν. Ως influencer μπορεί να οριστεί οποιοσδήποτε ασκεί επιρροή στο κοινό. Παλαιότερα, αυτές οι ενέργειες πραγματοποιούνταν από διάσημα πρόσωπα – περσόνες. Οι influencers δουλεύουν για κερδοσκοπικούς σκοπούς.

Οι influencers εμπλέκονται στα κοινωνικά δρώμενα και συνδέονται με τους ακόλουθούς τους μέσα από την καθημερινή έκθεσή τους και την ταύτιση απόψεων – ιδεών.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο, δηλαδή από τη καθημερινή έκθεση και τη ταύτιση του κοινού, καθώς και από τον θαυμασμό ή την περιέργεια που δημιουργούν, ασκούν την επιρροή που αναζητείται για να πραγματοποιηθεί ένα πετυχημένο influencer marketing.

Στις μέρες μας λόγω της σπουδαίας ανάπτυξης που έχει γνωρίσει ο συγκεκριμένος κλάδος, έχει αυξηθεί ο αριθμός των διαδικτυακών πλατφορμών με αντικείμενο το influencer marketing, όπως για παράδειγμα η Renfluence, οι οποίες φέρνουν σε επαφή εταιρείες που θέλουν να προωθήσουν τα προϊόντα ή της υπηρεσίες τους με τους κατάλληλους influencers.

Η ιστορική εξέλιξη του Influencer Marketing
Στη σημερινή εποχή, παρά την τεράστια απήχηση που γνωρίζει το influencer marketing», αξίζει να αναφερθεί ότι δεν είναι κάτι καινούριο, αλλά οι ρίζες του εκτείνονται έως και τρεις αιώνες πριν.

Οι πρώτοι influencers:

Η Βασίλισσα και ο Πάπας

Λέγεται ότι, η Βασίλισσα και ο Πάπας συνήθιζαν να υποστηρίζουν την ιατρική – προς όφελος των απλών ανθρώπων. Κατά μία έννοια, ήταν οι πρώτοι παράγοντες που άσκησαν επιρροή στην ιστορία του μάρκετινγκ, προωθώντας τη χρήση φαρμάκων σε άτομα που δεν ήταν ακόμη πιστά σε αυτά.

Ο Βασιλιάς Γεώργιος Γ’ του Ηνωμένου Βασιλείου

Στη δεκαετία του 1760, ο Βασιλιάς υποστήριξε την κεραμική του Josiah Wedgwood βάζοντας τη βασιλική σφραγίδα έγκρισης. Ο κ.Wedgwood χρησιμοποίησε την έγκριση του Βασιλιά για να προωθήσει και να πουλήσει τα προϊόντα του, αυξάνοντας έτσι την αναγνωρισιμότητα της επωνυμίας του.

1890: Η Nancy Green γίνεται το πρόσωπο της «Θείας Τζεμίμα»

Το 1890, η Nancy Green προσλήφθηκε από την R.T. Η Davis Milling Company και θα αποτελέσει το πρόσωπο της νέας ζύμης τηγανιτών που ονομάζεται «Θεία Τζεμίμα». Αντιπροσώπευε έναν δημοφιλή χαρακτήρα, τη «Θεία Τζεμίμα» από ένα τοπικό σόου. Η «Θεία Τζεμίμα» έδωσε στη ζύμη για τηγανίτες μια μοναδική ταυτότητα και έκανε το προϊόν διάσημο. Θεωρείται το πρώτο Aφροαμερικανό μοντέλο που επηρέασε μια γενιά αγοραστών έτοιμης ζύμης τηγανίτας.

1905: Η ιστορία του «Fatty» Arbuckle και της Murad Cigarettes

Το 1905, η Murad Cigarettes, μια τουρκική μάρκα τσιγάρων, είχε προσεγγίσει τον Roscoe «Fatty» Arbuckle, ηθοποιό του βωβού κινηματογράφο ζητώντας του να καπνίσει τσιγάρο πάνω στη σκηνή. Εκείνος αρνήθηκε ,έχοντας το φόβο του να αρχίσει να βήχει ή να καταστρέψει τη χροιά της φωνής του. Ωστόσο, συμφώνησε να προωθήσει τα τσιγάρα σε έντυπη μορφή, γινόμενος έτσι ένας σημαντικός παράγοντας της εξέλιξης του influencer marketing.

1931: Ο Άγιος Βασίλης και η Coca-Cola

Η ιστορία του influencer marketing της Coca-Cola ξεκίνησε όταν παρουσίασαν την εικόνα του Άγιου Βασίλη σε διαφημίσεις το 1931. Ο Άγιος Βασίλης, με τη λευκή γενειάδα, τη φιλική φιγούρα του χαμογελαστού παππού, ντυμένος με κόκκινο ρούχο, τράβηξε την προσοχή των καταναλωτών και τους άγγιξε συναισθηματικά. Συχνά υποστηρίζεται ότι η Coca-Cola δημιούργησε τον Άγιο Βασίλη, αλλά η ίδια η εταιρεία αναφέρει ότι δεν τον επινόησε, παρά το γεγονός ότι έπαιξε μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα όπως είναι γνωστός στη σημερινή εποχή.

1950: Η εποχή του «Marlboro Man»

Ο «Marlboro Man» ήταν το σύμβολο που συνδέθηκε με το να είσαι «macho» στη δεκαετία του 1950 και γύρω στο 1950. Ήταν ένα εικονίδιο που απεικονίστηκε από διάφορους ηθοποιούς για να κάνει το κάπνισμα να φαίνεται μοντέρνο και αρρενωπό. Οι πωλήσεις του Marlboro εκτοξεύτηκαν στα ύψη, επειδή οι άνθρωποι συνέδεσαν το τσιγάρο με το να έχει φαλλοκρατικά και τραχιά χαρακτηριστικά.

1970: H Quaker και ο Mikey

Τη δεκαετία του 1970, οι Quaker Oats παρουσίασαν ένα φανταστικό, δύσκολο αγόρι που ονομαζόταν Mikey στη διάσημη διαφήμιση για τα δημητριακά. Η εν λόγω διαφήμιση προβαλλόταν στον αέρα για δεκατρία χρόνια και ψηφίστηκε το 1999 ως η νούμερο δέκα όλων των εποχών.

Δεκαετία 1990: Η Cindy Crawford και η Pepsi

Η Cindy Crawford είναι ένα από τα διασημότερα πρόσωπα παγκοσμίως και η Pepsi εκμεταλλεύτηκε τη φήμη της σε μια από τις πιο αξιομνημόνευτες διαφημίσεις της που προβλήθηκαν κατά τη διάρκεια του Super Bowl του 1992.

2010: Old Spice Man

Πριν από αυτήν την εξαιρετικά επιτυχημένη καμπάνια μάρκετινγκ, με πρωταγωνιστή τον Isaiah Mustafa, η Old Spice θεωρούταν ένα brand το οποίο απευθυνόταν σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Με την προβολή της διαφήμισης τριάντα δευτερολέπτων στο Super Bowl, λόγω της απήχησης και του χιούμορ που είχε, καθώς στόχος ήταν να γίνει η μάρκα διασκεδαστική και προσιτή για τους νεότερους άντρες, έγινε γρήγορα viral.Το αποτέλεσμα; Οι πωλήσεις του Old Spice διπλασιάστηκαν και η επισκεψιμότητα στην ιστοσελίδα τους αυξήθηκε κατά τριακόσια τοις εκατό. Έγιναν η νούμερο ένα μάρκα ανδρικού πλυσίματος σώματος.

2010 έως και σήμερα

Από το 2010 έως και τις μέρες, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook, το Instagram, το Youtube, το TikTok, το Twitter, το Pinterest, το Linkedin, το Snapchat και πολλά ακόμη, έχουν τεθεί σε τροχιά ραγδαίας ανάπτυξης, προσφέροντας ακόμα περισσότερες δυνατότητες σε εταιρείες που επιθυμούν μέσω του influencer marketing, να αυξήσουν την αναγνωρισιμότητα, τις πωλήσεις και να πετύχουν τους στόχους, τους οποίους έχουν θέσει.

Δηλ. να πουλήσουν περισσότερα σαμπουάν για την τριχόπτωση στους φαλακρούς χρήστες….. των σόσιαλ μίντια.

Αστραία

Η προπαγάνδα του καπιταλισμού

Posted on by

και ο εκφυλισμός της Δύσης
Οι καταναλωτές μιας κάλπικης ευτυχίας στην κορυφή της ανοησίας καταναλώνουν συνεχώς ηλίθια “αγαθά” ξεχνώντας και παραμελώντας τα ουσιαστικά, τραγουδιστές ποδοσφαιριστές καλαθοσφαιριστές show man show business Show nothing showbiz νεοπλουτες ζωντοχήρες νεόπλουτοι influencer νεόπλουτοι της επίδειξης ενός απόντος εαυτού.

ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΝΤΑΣ «ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ» ΠΕΙΘΗΝΙΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ

Ο ανιψιός του Φρόυντ, ο Μπέρνεις, στο βιβλίο του «Προπαγάνδα», γράφει ότι στη μάζα των ανθρώπων υπάρχει ένα σκοτεινό υποσυνείδητο που, αν μάθει κανείς να το χειρίζεται εκπληρώνοντας τις επιθυμίες του, μπορεί να το ελέγχει και παράλληλα να κατευθύνει αυτή την επιθυμία στα προσφερόμενα προϊόντα, με αποτέλεσμα και κάποιοι επιτήδειοι να πλουτίζουν και η μάζα, ικανοποιημένη από την κατανάλωση, να γίνεται αδρανής και πειθήνια στην εξουσία.
Ο άνθρωπος που έπλασε την κοινωνία της κατανάλωσης
«Ο έξυπνος και συνειδητός χειρισμός της οργανωμένης γνώμης των μαζών είναι σημαντικό στοιχείο μιας δημοκρατικής κοινωνίας.
Αυτός που είναι σε θέση να καθοδηγεί αυτό τον αθέατο μηχανισμό της κοινωνίας συνιστά μια αόρατη κυβέρνηση, που αποτελεί την πραγματική δύναμη που κυβερνά ολόκληρη τη χώρα» – (Edward Bernays, Propaganda, 1928)
Ο Edward Louis Bernays είναι ένας Αμερικανός θεωρητικός, που θεωρείται πρωτοπόρος στον τομέα των δημοσίων σχέσεων και της προπαγάνδας και αναφέρεται στη νεκρολογία του ως «ο πατέρας των δημοσίων σχέσεων».Ο Bernays ονομάστηκε ένας από τους 100 πιο σημαντικούς Αμερικανούς του 20ου αιώνα από το Life . Ήταν το θέμα μιας ολοκληρωμένης βιογραφίας του Larry Tye με τίτλο The Father of Spin(1999) και αργότερα ένα βραβευμένο ντοκιμαντέρ του 2002 για το BBC από τον Άνταμ Κέρτις με τίτλο The Century of the Self .

Οι πιο γνωστές του εκστρατείες περιλαμβάνουν μια προσπάθεια του 1929 να προωθήσει το γυναικείο κάπνισμα χαρακτηρίζοντας τα τσιγάρα ως φεμινιστικές « Πυρσούς της Ελευθερίας » και τη δουλειά του για την United Fruit Company τη δεκαετία του 1950, που συνδέεται με την ενορχηστρωμένη από τη CIA ανατροπή της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης της Γουατεμάλας. 1954. Εργάστηκε για δεκάδες μεγάλες αμερικανικές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των Procter & Gamble και General Electric , καθώς και για κυβερνητικές υπηρεσίες, πολιτικούς και μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς.
Το Propaganda , ένα βιβλίο με επιρροή που γράφτηκε από τον Edward L. Bernays το 1928, ενσωμάτωσε τη βιβλιογραφία από τις κοινωνικές επιστήμες και τον ψυχολογικό χειρισμό σε μια εξέταση των τεχνικών της δημόσιας επικοινωνίας . Ο Bernays έγραψε το βιβλίο ως απάντηση στην επιτυχία ορισμένων από τα προηγούμενα έργα του όπως το Crystallizing Public Opinion (1923) και A Public Relations Counsel (1927). Η προπαγάνδα διερεύνησε την ψυχολογία πίσω από τη χειραγώγηση των μαζών και την ικανότητα χρήσης συμβολικής δράσης και προπαγάνδας για να επηρεάσει την πολιτική, να επηρεάσει την κοινωνική αλλαγή και να ασκήσει πίεση για την ισότητα των φύλων και τη φυλή. Walter Lippmanήταν ο ανομολόγητος Αμερικανός μέντορας του Bernays και το έργο του The Phantom Public επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τις ιδέες που εκφράστηκαν στην Propaganda ένα χρόνο αργότερα. Το έργο ώθησε τον Bernays στην άποψη των ιστορικών των μέσων ενημέρωσης για τον «πατέρα των δημοσίων σχέσεων
Τα κεφάλαια 1 έως έκτο αναφέρονται στην περίπλοκη σχέση μεταξύ της ανθρώπινης ψυχολογίας , της δημοκρατίας και των εταιρειών . Η θέση του Bernays είναι ότι οι «αόρατοι» άνθρωποι που δημιουργούν γνώση και προπαγάνδα κυριαρχούν στις μάζες, με μονοπώλιο στη δύναμη να διαμορφώνουν σκέψεις, αξίες και ανταπόκριση των πολιτών. Η «μηχανική συναίνεση» των μαζών θα ήταν ζωτικής σημασίας για την επιβίωση της δημοκρατίας. Ο Bernays εξηγεί:
«Η συνειδητή και έξυπνη χειραγώγηση των οργανωμένων συνηθειών και απόψεων των μαζών είναι ένα σημαντικό στοιχείο στη δημοκρατική κοινωνία. Όσοι χειραγωγούν αυτόν τον αόρατο μηχανισμό της κοινωνίας αποτελούν μια αόρατη κυβέρνηση που είναι η αληθινή κυρίαρχη δύναμη της χώρας μας. Κυβερνόμαστε, μας τα μυαλά διαμορφώνονται, τα γούστα μας διαμορφώνονται, οι ιδέες μας προτείνονται, σε μεγάλο βαθμό από άνδρες που δεν έχουμε ακούσει ποτέ».
Ο Bernays επεκτείνει αυτό το επιχείρημα στην οικονομική σφαίρα, εκτιμώντας τη θετική επίδραση της προπαγάνδας στην υπηρεσία του καπιταλισμού .
«Ένα μεμονωμένο εργοστάσιο, δυνητικά ικανό να προμηθεύσει μια ολόκληρη ήπειρο με το συγκεκριμένο προϊόν του, δεν έχει την πολυτέλεια να περιμένει έως ότου το κοινό ζητήσει το προϊόν του· πρέπει να διατηρεί συνεχή επαφή, μέσω διαφήμισης και προπαγάνδας, με το τεράστιο κοινό για να διασφαλίσει τον εαυτό του συνεχής ζήτηση που από μόνη της θα κάνει το δαπανηρό εργοστάσιό της κερδοφόρο».
Ο Bernays δίνει μεγάλη σημασία στην ικανότητα ενός παραγωγού προπαγάνδας, όπως πιστεύει ο ίδιος, να ξεκλειδώνει τα κίνητρα πίσω από τις επιθυμίες ενός ατόμου , όχι απλώς τον λόγο που μπορεί να προσφέρει ένα άτομο. Υποστηρίζει, «Οι σκέψεις και οι πράξεις του ανθρώπου είναι αντισταθμιστικά υποκατάστατα των επιθυμιών που έχει υποχρεωθεί να καταστείλει». Ο Bernays προτείνει ότι η προπαγάνδα μπορεί να γίνει όλο και πιο αποτελεσματική και επιρροή μέσω της ανακάλυψης των κρυφών κινήτρων του κοινού . Ισχυρίζεται ότι η συναισθηματική απόκριση που υπάρχει εγγενώς στην προπαγάνδα περιορίζει τις επιλογές του κοινού δημιουργώντας μια δυαδική νοοτροπία, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε πιο γρήγορες, πιο ενθουσιώδεις απαντήσεις.

Τα τελευταία πέντε κεφάλαια επαναλαμβάνουν σε μεγάλο βαθμό τις έννοιες που εκφράστηκαν νωρίτερα στο βιβλίο και παρέχουν περιπτωσιολογικές μελέτες για τον τρόπο χρήσης της προπαγάνδας για την αποτελεσματική προώθηση των δικαιωμάτων των γυναικών , της εκπαίδευσης και των κοινωνικών υπηρεσιών .
Παρά τη σχετική σημασία της Προπαγάνδας για την ιστορία των μέσων ενημέρωσης του εικοστού αιώνα και τις σύγχρονες δημόσιες σχέσεις, παραδόξως λίγη κριτική για το έργο υπάρχει. Ο μελετητής δημοσίων σχέσεων Κερτ Όλσεν υποστηρίζει ότι το κοινό αποδέχτηκε σε μεγάλο βαθμό την «ηλιόλουστη» άποψη του Μπερνέις για την προπαγάνδα, μια αποδοχή που διαβρώθηκε από τον φασισμό στην εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου .

Ο Olsen υποστηρίζει επίσης ότι η ικανότητα του Bernays με τη γλώσσα επέτρεψε σε όρους όπως η «εκπαίδευση» να αντικαταστήσουν διακριτικά πιο σκοτεινές έννοιες όπως η «κατήχηση». Τέλος, ο Olsen επικρίνει τον Bernays ότι υποστηρίζει την «ψυχική ευκολία» ώστε ο μέσος άνθρωπος να μην έχει κανένα βάρος να απαντήσει για τις δικές του ενέργειες ενόψει ισχυρών μηνυμάτων.Από την άλλη, συγγραφείς όπως ο Marvin Olasky δικαιολογούν τον Bernays ότι σκότωσε τη δημοκρατία για να τη σώσει. ……

Με τις αόρατες κυβερνήσεις που κυβερνούν στη μαζοκρατία του καπιταλισμού και του απόντος εαυτού

Αστραία

Προπαγάνδα μια μέθοδος εξαπάτησης

Posted on by

Το ΜΑΤΡΙΧ της κοινωνικής διαμόρφωσης

«Η ιδέα μετατρέπεται σε υλική δύναμη όταν μπει μέσα στις μάζες» Κ Μαρξ
«Χάρη στην προπαγάνδα πήραμε την εξουσία χάριη σε αυτή θα κατακτήσουμε τον κόσμο. Η προπαγάνδα είναι το ισχυρότερο όπλο σε αυτόν που την κατέχει» Αδόλφος Χίτλερ
«Το κυριότερο από όλα είναι η διεξαγωγή προπαγάνδας και αγκιτάτσιας σε όλα τα στρώματα του λαού » Λένιν

Προπαγάνδα είναι η άμεση παρουσίαση ενός μηνύματος με έναν συγκεκριμένο τρόπο ώστε να εξυπηρετήσει συγκεκριμένους σκοπούς. Ετυμολογικά, προπαγάνδα σημαίνει «διάδοση μίας ιδεολογίας ή άποψης». Ιστορικά, ο όρος χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον εντός πολιτικού πλαισίου και ιδιαίτερα αναφορικά με συγκεκριμένες κινήσεις που προωθούνται από κυβερνήσεις ή πολιτικές ομάδες.
Η επίκληση στο συναίσθημα είναι ίσως η πιο απροκάλυπτη μέθοδος προπαγάνδας, αφού υπάρχουν πολλές άλλες μέθοδοι, λιγότερο φανερές και μάλιστα δόλιες. Για παράδειγμα, η προπαγάνδα μπορεί να διαδίδεται έμμεσα. Μπορεί να μεταδίδεται ως εύλογη προκατάληψη εντός μιας φαινομενικά ισορροπημένης και δίκαιης δημόσιας συζήτησης ή επιχειρηματολογίας. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί ακόμη καλύτερα σε συνδυασμό με την μέθοδο μετάδοσης ειδήσεων των μέσων μαζικής επικοινωνίας.

Ιδού ένα υποθετικό παράδειγμα όπου υποτίθεται ότι αντιπαρατίθενται αντίθετες απόψεις: το γεράκι λέει: «Πρέπει να παραμείνουμε στην πορεία μας»· και το περιστέρι απαντά: «Ο πόλεμος απέβη καταστροφικός και απέτυχε». Τότε το γεράκι αποκρίνεται: «Στον πόλεμο τα πράγματα σπάνια πηγαίνουν ομαλά, και δεν πρέπει να επιτρέπουμε σε ένα κώλυμα να μειώνει την αποφασιστικότητά μας». Τότε το περιστέρι ανταπαντά: «Τα κωλύματα είναι κωλύματα και οι αποτυχίες είναι αποτυχίες». Όπως φαίνεται από το παράδειγμα, πουθενά δεν εξετάζεται το αν ο πόλεμος είναι τελικά νόμιμος και θεμιτός. Λακωνικά, συνοπτικά και απλουστευτικά σχόλια ονομάζονται sound bites. Όταν σε έναν δημόσιο διάλογο (που να αφορά ένα ζήτημα υπό επιχειρηματολογία που πράγματι να χρήζει διαλόγου) οι συνδιαλεγόμενοι εκφέρουν επιχειρήματά που πηγάζουν από τις ίδιες βασικές προϋποθέσεις, αλλά δίνουν την εντύπωση ότι πρεσβεύουν αντίθετες απόψεις, τότε ο διάλογος εμμέσως κατηχεί αυτές τις προκαταλήψεις ως απρόσβλητες αλήθειες, καθιστώντας τις κοινώς αποδεκτά δεδομένα για το εν λόγω ζήτημα.

Η μέθοδος της προπαγάνδας είναι επίσης βασική όσον αφορά και το τι θα σημαίνει «προπαγάνδα» σε κάθε περίπτωση. Ένα μήνυμα δεν πρέπει να είναι απαραιτήτως ψευδές για να αποτελεί προπαγάνδα. Στην πραγματικότητα, τα μηνύματα της σύγχρονης προπαγάνδας δεν είναι κραυγαλέα ψευδή. Ωστόσο, ακόμη και αν το μήνυμα μεταδίδει μόνον «αληθείς» πληροφορίες, αυτές συνήθως περιέχουν φατριακούς προϊδεασμούς και δεν εκθέτουν το μήνυμα με πλήρη και ισορροπημένο τρόπο. Ένα επιπρόσθετο χαρακτηριστικό της προπαγάνδας είναι ο μεγάλος όγκος της. Δηλαδή, ένας προπαγανδιστής μπορεί να προσπαθήσει να επηρεάσει τις γνώμες με το να κάνει το μήνυμά του να ακουστεί σε όσο περισσότερα μέρη γίνεται και όσο πιο συχνά γίνεται. Σκοπός αυτής της προσέγγισης είναι (α) να ενισχύσει τις ιδέες του μέσω επανάληψης και (β) να καταπνίξει όλες τις εναλλακτικές ιδέες.

Προπαγάνδα είναι μια σύγχρονη λατινική λέξη, αφαιρετική ενικού θηλυκού της γερουνδικής μορφής propagare , που σημαίνει «διαδίδω» ή «διαδίδω», επομένως προπαγάνδα σημαίνει για αυτό που πρόκειται να διαδοθεί . Αρχικά αυτή η λέξη προήλθε από ένα νέο διοικητικό όργανο της Καθολικής Εκκλησίας που δημιουργήθηκε το 1622 ως μέρος της Αντιμεταρρύθμισης , που ονομαζόταν Congregatio de Propaganda Fide ( Συνέλευση για τη διάδοση της πίστης ), ή ανεπίσημα απλά Προπαγάνδα . Η δραστηριότητά του είχε ως στόχο τη «διάδοση» της καθολικής πίστης σε μη καθολικές χώρες.

Από τη δεκαετία του 1790, ο όρος άρχισε να χρησιμοποιείται επίσης για να αναφέρεται στην προπαγάνδα σε κοσμικές δραστηριότητες. Ο όρος άρχισε να παίρνει μια υποτιμητική ή αρνητική χροιά στα μέσα του 19ου αιώνα, όταν χρησιμοποιήθηκε στην πολιτική σφαίρα.
Ο Γ. Γεωργαλάς πρώην κομμουνιστής και και πρώτος κυβερνητικός εκπρόσωπος, κατά την περίοδο της Απριλιανής Χούντας του 1967-74 …μας τα εξηγεί πολύ καλά τα θέματα αυτά:

Σχέση Θρησκευτικής και Πολιτικής Προπαγάνδας.

Η Θρησκευτική Προπαγάνδα, διδάσκει μια φιλοσοφία υπάρξεως και ορίζει τους κανόνες της συγκεκριμένης ηθικής συμπεριφοράς. Έτσι όμως, έρχεται αναπόφευκτα σε σύγκρουση με την «καθολική» Πολιτική Προπα­γάνδα, δηλαδή με την Προπαγάνδα των ολοκληρωτικών συστημάτων και ιδεολογιών που από την φύση, τους δεν ανέχονται κανένα άλλο Δό­γμα, καμία άλλη Πίστη. Όταν ένα κόμμα δεν διαφημίζει απλώς τις πολιτικές του αντιλήψεις και το πολιτικό του πρόγραμμα όπως κάνουν τα συνήθη κόμματα, αλλά προπαγανδίζει ένα ολόκληρο οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό και ιδεολο­γικό σύστημα, όταν αυτό το πολιτικό κόμμα στηρίζεται σε μιά κ ο σ μ ο θ ε ω ρ ί α, όπως συμβαίνει με το Κ.Κ. τότε ή Προπαγάνδα του, διδάσκει και μία δική του «ηθική» και μία δική του φιλοσοφία υπάρξεως Μοιραία λοιπόν έρχεται σε σύγκρουση με την Θρησκεία και την Προπαγάνδα. Από εδώ και το μίσος του κομμουνισμού κατά της θρησκείας και η αντιθρησκευτική Προπαγάνδα του.

Η σχέση όμως θρησκευτικής και Πολιτικής Προπαγάνδας δεν είναι πάντοτε σχέση συγκρούσεως. Πολλές φορές, η Πολιτική Προπαγάνδα, προσπαθεί να χρησιμοποιήσει σαν ένα από τα μέσα της και την Εκκλη­σία και την ίδια την Θρησκεία, υποδουλώνοντας την στο Κράτος. Παρά­δειγμα τέτοιας χρησιμοποιήσεως της Θρησκείας από μέρους του Κράτους μας παρέχουν οι κομμουνιστικές χώρες. Αυτές, αν και αθεϊστικές, επιτρέ­πουν, με περιορισμούς φυσικά, την ύπαρξη της Εκκλησίας, αλλά την έχουν θέσει κάτω από τον πλήρη ιδεολογικοπνευματικό, πολιτικό και οργανωτικό έλεγχο του μονοκομματικού κράτους. Και αυτό προσπαθεί, για το διάστημα που θα την ανέχεται σαν «αναγκαίο κακό» να χρησιμοποιήσει την Εκκλησία για να συμφιλιώσει τους πιστούς με το καθεστώς, να τους κινητοποιήσει υπέρ του και να τους αφομοιώσει βαθμιαία.

Επίσης, χρη­σιμοποιεί την Εκκλησία για την διείσδυση σε άλλους ομόθρησκους λαούς. Τέλος, την χρησιμοποιεί επίσης, για την διεξαγωγή της “Ανθρωπι­στικής” Προπαγάνδας του περί ειρήνης, υφέσεως, αφοπλισμού και τα παρόμοια. Εξάλλου, η Πολιτική Προπαγάνδα, πολλές φορές, είναι και η ίδια «θρησκευτική». Παίρνει δηλαδή μεθόδους και συστατικά στοιχεία της θρη­σκείας και προσπαθεί να τα μεταφυτεύσει προς πολιτικές κατευθύνσεις, η «θεοποίηση» των ηγετών, η «αγιοποίηση» των «μαρτύρων», η «ιεροποίηση» συμβόλων του κινήματος. Ο κομμουνισμός όπως θα δούμε και παρακάτω, έχει φροντίσει να πάρει όλα τα στοιχεία μιας θρησκείας γιατί σκοπός του είναι να γίνει μΙα νέου τύπου «θρησκεία» δηλαδή αντικείμενο απολύτου πίστεως.

Αγκιτάτσια ειδικού τύπου: Οι κομουνιστές δεν είναι ούτε οι πρώτοι, ούτε οι μόνοι που χρη­σιμοποίησαν και χρησιμοποιούν την Αγκιτάτσια. Άλλα η κομμουνιστική Αγκιτάτσια έχει ορισμένα ιδιαίτερα, δικά της χαρακτηριστικά που δεν τα βρίσκουμε στις άλλες Αγκιτάτσιες του παρελθόντος και του παρόντος. Αυτά τα χαρακτηριστικά, καθιστούν την κομμουνιστική Προπαγάνδα Αγκιτάτσια ειδικού τύπου και καθορίζουν τη δική της, την ξεχωριστή φύση, την διαφορετική από την Αγκιτάτσια που χρη­σιμοποίησαν άλλα κινήματα τού παρελθόντος όπως λ.χ. ο χριστιανισμός, ο μωαμεθανισμός, οι σταυροφορίες ή η Γαλλική Επανάσταση.

Τα χαρακτηριστικά της κομμουνιστικής Αγκιτάτσιας τα είχε σε μεγάλο βαθμό και η Αγκιτάτσια του φασισμού (Μουσολίνι – Χίτλερ). Αλλά, η φασιστική Αγκιτάτσια εξέλειπε, ενώ η κομμουνιστική απεναντίας, όλο και διευρύνεται σε έκταση και σε βάθος. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κομμουνιστικής Αγκιτάτσια είναι τέσσερα: Η μονιμότητα, η καθολικότητα, ο άντιατομισμός και η μονοπώληση.

Αγκιτάστια είναι το «αλλαγή» – «διακύβευμα» – “ο λαός στην εξουσία” – «κυρίαρχος λαός» – “λεφτά υπάρχουν” – “μαζί θα κυβερνήσουμε” – “ο θεός σε αγαπάει” – “η δουλειά είναι ευτυχία” – «ή τα τάνκς ή εγώ» – “ο χρόνος είναι χρήμα” – “οι διακοπές του λαού” – “μάθε γράμματα να γίνεις άνθρωπος χρήσιμος” – “τα μπάνια του υπαλλήλου” – “ρούχα ολόλευκα” – “πληθύνεσθε κι αυξάνεσθε” και άλλα τέτοια προπαγανδιστικά κι ωραία που σε εγκλωβίζουν μέσα σε ασημαντότητες, ικανοποιώντας κικανοποιώντας κι ενδυναμώνοντας το εγώ σου.

Η ΜΟΝΙΜΟΤΗΣ
Συμπέρασμα.

Σήμερα η Προπαγάνδα διεξάγεται μονίμως. Παντού και πάντο­τε. Προς κάθε κατεύθυνση. Όλοι μας είμεθα μόνιμοι στόχοι της Προπαγάνδας. Αυτή, αποτελεί πια ένα συστατικό στοιχείο της σύγχρο­νης ζωής, ένα σταθερό θεσμό της. Η Προπαγάνδα είναι ένα μόνιμο φαινό­μενο όλων των κοινωνιών τού αιώνα μας. Η πιο μόνιμη απ όλες τις Προπαγάνδες είναι η κομμουνιστική, η πρώτη άλλωστε πού πραγματικά έγινε μόνιμος θεσμός ενός κινήματος και ενός τρόπου ζωής. Το πρώτο γνώρισμα της κομμουνιστικής Αγκιτάτσιας είναι η μονιμότητά της. Διεξάγεται παντού και πάντα. Με όλα τα μέσα. Σε όλους τούς χρόνους. Σε όλους τούς χώρους. Προς κάθε κατεύθυνση. Ακολουθεί τον πολίτη από την ώρα πού θα γεννηθεί ως τον θάνατό του. Μπορούμε να πούμε ότι η κομμουνιστική Προπαγάνδα είναι μία Αγκιτάτσια μονίμως δ ι ε ξ α γ ό μ ε ν η. Γεώργιος Κ. Γεωργαλάς “Η Προπαγάνδα” Αθήνα 1967

Εκείνοι που χειρίζονται αυτόν τον απαρατήρητο μηχανισμό της κοινωνίας αποτελούν μια αόρατη κυβέρνηση την πραγματική δύναμη που κυβερνά ολόκληρη τη χώρα» Edward Louis Bernays

Προπαγάνδα μια μέθοδος εξαπάτησης στην σκιά της εξουσίας των αόρατων κυβερνήσεων

Αστραία

Το επικίνδυνο σημείο καμπής στη Γαία

Posted on by
Ice and fire

Ο πλανήτης φωτιά και πάγος

Τσόμσκι: Πλησιάζουμε στο πιο επικίνδυνο σημείο της ανθρώπινης ιστορίας
Αντίθετα με τους μαρξιστές, ο Τσόμσκι θεωρεί πως η πολιτική δεν μπορεί να οριστεί από την επιστήμη.
Η κύρια ώθηση πίσω από τις πεποιθήσεις της πολιτικής κοσμοθεωρίας του Τσόμσκι είναι η ιδέα πως η αλήθεια σχετικά με την πολιτική πραγματικότητα διαστρεβλώνεται συστηματικά και οργανωμένα μέσω της χειραγώγησης από τα μεγαλο-επιχειρηματικά συμφέροντα, πολιτικές ελίτ, και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης τα οποία ελέγχονται επίσης από αυτά τα κέντρα εξουσίας, και ο ίδιος ασχολείται με την αποκάλυψη αυτών των δραστηριοτήτων. Θεωρεί πως η κοινή λογική είναι αρκετή για την ανακάλυψη της αλήθειας, εάν εφαρμοστεί υπό το πρίσμα της κριτικής σκέψης και με επίγνωση του ρόλου που διαδραματίζει η ιδιοτέλεια και αυτοεξαπάτηση στον εαυτό του καθενός καθώς και έναντι στους άλλους. Αν και έχει συμμετάσχει σε πολλές πολιτικές διαμαρτυρίες και συγκεντρώσεις, ταυτίζεται περισσότερο με τον τομέα της εκπαίδευσης και προσφέρει δωρεάν σεμινάρια και διαλέξεις με σκοπό την ενδυνάμωση και ενθάρρυνση ευρύτερης πολιτικής συνειδήσεως.]

Είναι επίσης γνωστός για την διαχρονικά αιχμηρή κριτική προς την εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, και την διάβρωση που υφίσταται η κυβέρνηση των ΗΠΑ από τις μεγάλες εταιρείες και επιχειρηματικό κατεστημένο, κάτι που έχει παγκόσμιο αρνητικό αντίκτυπο μέσω του επηρεασμού της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, με τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα που αναφέρει να είναι αυτά του πολέμου στο Βιετνάμ, Φιλιππίνες, Λατινική Αμερική και Μέση Ανατολή. Έχει επίσης διατυπώσει έντονη κριτική προς το Ισραήλ σχετικά με το Παλαιστινιακό ζήτημα, με αποτέλεσμα να του έχει απαγορευτεί η είσοδος στη χώρα το 2010.

Θεωρεί πως οι περισσότερες θεωρίες συνωμοσίας είναι αναποτελεσματικές, καθώς δεν φέρνουν πρακτικά αποτελέσματα και αποπροσανατολίζουν τους ανθρώπους από το να ασχολούνται με την δημιουργία και βελτίωση της πολιτικής σε θεσμικό επίπεδο, όπου η ατομική χειραγώγηση είναι δευτερεύουσα ως προς τις ευρύτερες κοινωνικές εγκλίσεις. Σχετικά με την κριτική που έχει δεχθεί πως και οι δικές του θεωρίες αποτελούν θεωρία συνωμοσίας, απάντησε πως θεωρεί πολύ λογικό τα ΜΜΕ να χειραγωγούν τις πληροφορίες έτσι ώστε να αποτελούν ένα καλύτερο προϊόν προς πώληση, όπως κάθε άλλη επιχείρηση
Αναλύει τις δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης που διαμορφώνουν τη σκέψη του κοινού και οι οποίοι βρίσκονται στην υπηρεσία της ισχύος και του κέρδους.

  1. Η τεχνική της διασκέδασης
  2. . Η τεχνική της δημιουργίας προβλημάτων, και στη συνέχεια παροχής των λύσεων
  3. Η τεχνική της υποβάθμισης
  4. Η στρατηγική της αναβολής (Σαλαμοποίηση)
  5. . Η στρατηγική του να απευθύνεσαι στο κοινό σαν να είναι μωρά παιδιά
  6. Η τεχνική του να απευθύνεστε στο συναίσθημα μάλλον παρά στη λογική
  7. Η τεχνική του να κρατάτε το κοινό σε άγνοια και ανοησία
  8. Η τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να αρέσκεται στη μετριότητα
  9. Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή
  10. Η τεχνική του να γνωρίζεις τα άτομα καλύτερα από όσο γνωρίζουν τα ίδια τον εαυτό τους
    Έχει πει:
    Η Βίβλος είναι από τα πιο γενοκτονικά βιβλία στην ιστορία.
    Η παράδοση των διανοουμένων είναι να υπηρετούν την Εξουσία, και αν δεν την πρόδινα, θα ντρεπόμουν για τον εαυτό μου.
    Αν δεν πιστεύουμε στην ελευθερία έκφρασης των ανθρώπων που απεχθανόμαστε, τότε δεν πιστεύουμε καθόλου σ’ αυτήν.
    Υπάρχει ένας καλός λόγος που κανένας δεν σπουδάζει ιστορία. Σου μαθαίνει πάρα πολλά.
    Η θρησκεία βασίζεται στην αντίληψη ότι ο Θεός είναι διανοητικά καθυστερημένος.
    Δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες. Οι Ηνωμένες πολιτείες είναι ένα μονοκομματικό κράτος, και το κυβερνών κόμμα είναι το κόμμα των εταιρειών.
    Η εκπαίδευση είναι ένα σύστημα επιβαλλόμενης άγνοιας.

Η βιομηχανία κατασκευής  υπηκόων και δούλων έχει κατασκευάσει πάρα πολλούς και οδηγεί το οικοσύστημα της Γαίας σε αυτοκαταστροφή ή επανεκκίνηση άλματος αντίληψης κβαντικής

Αστραία

Ο πανόπτης oφθαλμός της palantir

Posted on by

από τον μονόφθαλμο Πολύφημο Κύκλωπα στον μεγάλο παντεπόπτη αδελφό

Όλη η προπαγάνδα είναι ψέματα, ακόμα κι όταν λέει την αλήθεια. Όργουελ

Το μάτι είναι ένα διαχρονικό δημοφιλές θέμα από την εποχή των πρωτόγονων πολιτισμών της Λεμουρίας μέχρι την εποχή των Ατλαντικών φυλών της Ποσειδωνίας. Συμβολίζεται μέσα από το μάτι του θεού του Ώρου, βρίσκεται στο αμερικανικό νόμισμα στην κορυφή της πυραμίδας και συνδέεται με τις αιγυπτιακές μεθοδολογίες για την κατασκευή πυραμίδων, δούλων και την αναζήτηση της Αθανασίας των Φαραώ και φυσικά  είναι κυρίαρχο σύμβολο του χριστιανισμού των δούλων του μονόφθαλμου θεού.
Είναι μία αταβιστική ικανότητα του εγκεφάλου να διαβάζει τον χρόνο στη κυκλική συμπύκνωση του, παρελθόν παρόν και μέλλον και όχι στη γραμμική του εξέλιξη.
Κατά την πρώιμη νηπιακή φάση της ανθρωπότητας αποτέλεσε τον κύριο πυρήνα γύρω από τον οποίο χτίστηκαν όλες οι θρησκείες και δημιούργησε τα ιερατεία εξουσίας . Την εποχή των Κυκλώπων, η ιδιαίτερη όραση των ανθρωποειδών αυτών μαζί το χτίσιμο των κυκλώπειων τειχών σε σπηλιές της Λεμουρίας αποτέλεσε ένα Alcatraz για τον εξελισσόμενο νέο homo sapiens. Το Αλκατράζ αυτό αποδείχθηκε πολύ δύσκολη υπόθεση ακόμη και για έναν Οδυσσέα που δεν γλίτωσε  τον κανιβαλισμό των  συντρόφων του από ένα βουκολικό Πολύφημο υιό.
Η κυβέρνηση βρέθηκε στη δίνη του σκανδάλου της παλαντίρ με την γκρίζα συμφωνία που υπέγραψε με την αμερικάνικη εταιρεία. Ευτυχώς υπάρχουν και οι ανηθικότητες μεγαλο-αθλητικών παραγόντων να μετριάζουν το θόρυβο της παραγωγής κυβερνητικού έργου.
Η ύπαρξη μιας εταιρείας σαν την παλαντίρ δεν αποτελεί έκπληξη. Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο η σύγχρονη τεχνολογία έχει αναπτυχθεί τόσο πολύ που δεν υπάρχουν προσωπικά δεδομένα πια για κανέναν και στην ουσία ούτε για προσωπική ιδιωτική ζωή. Το ανησυχητικό δεν είναι η ύπαρξη της εταιρείας. Το ανησυχητικό έως θλιβερό είναι πως και οι ίδιοι οι άνθρωποι παραδίδουν όλα το προσωπικά τους στοιχεία της ιδιωτικής τους ζωής με αυτάρεσκο ναρκισσισμό, δημοσιεύοντας πολυπληθείς πληροφορίες για το πού πήγαν τι έκαναν πόσους φίλησαν, πόσους καφέδες ήπιαν, τι διακοπές κάνουν…. Για 5 λεπτά δημοσιότητας παραδίδουν όλη τους τη ζωή σε τηλεκανιβαλισμό, Ενώ αντιθέτως είναι αρκετά φειδωλοί για να αναλάβουν την ευθύνη των απόψεών τους για πολιτικά και κοινωνικά θέματα και συνήθως κρύβονται πίσω από ανώνυμα προφίλ, λες και δεν ξέρει η εκάστοτε παλαντίρ, ποιος είναι ποιος και τι κάνει τι.
Συνεπώς η προσωπική μου άποψη είναι αυτή:
Όταν κάποιος έχει γνώμη και άποψη για πολιτικά και κοινωνικά θέματα την καταθέτει επωνύμως με την δέουσα δεοντολογία στη αγορά του δήμου διαδικτύου, για να είναι αξιόπιστη και να έχει κύρος και φυσικά προφυλάσσει την προσωπική του και ιδιωτική ζωή, όσο μπορεί αποφεύγοντας να την εκθέτει του κόσμου την πολυκοσμία υπερβολή και σε ανούσιες πληροφορίες για το κάθε τι.
Σαν σήμερα το 1782 γεννιέται ο Καραϊσκάκης μέγας αθυρόστομος πολεμιστής στρατηγός. Τα «γαλλικά » του Καραϊσκάκη δεν είναι μία γλώσσα δεοντολογίας σε περίπτωση ειρήνης, αλλά σε κατάσταση πολέμου και πολιορκίας ίσως και να επιβάλλονται. Για τις καταστάσεις της ειρήνης έχουμε και τον Αριστοφάνη με όλες τις γλωσσικές θεατρικές υπερβολές, πλην όμως μην ξεχνάμε κάτι βασικό και θεμελιώδες, πως και ο Αριστοφάνης και ο Καραϊσκάκης ήταν επώνυμοι και ότι έλεγαν και όπως το έλεγαν, το έλεγαν με ακάλυπτο το πρόσωπο. Λόγια πίσω από ανώνυμα προφίλ και αβατάρ δείχνουν μόνο τη θλιβερή κατάσταση των ανθρωπίδων όντων και την δειλία τους να αναλάβουν την ευθύνη των λόγων ή των ιδεών τους ή, της πίστης του. Αποδεικνύοντας πως το σκοτεινό πρόσωπο του διαδίκτυο με τον υπόκοσμο του, είναι εδώ, χρηματοδοτούμενο από προγράμματα της κάθε παλαντίρ.
Χαιρέτα καβαλάρης, για να σε χαιρετούν όταν ξεπεζέψεις. Γ. Καραϊσκάκης
Έτσι θαρρώ πρέπει να χαιρετά κανείς…. καραϊσκαϊκά.
Χαιρετώ σας και χαιρετίσματα στην εξουσία…. απροσκύνητα.
Αστραία