Αυτή είναι η Βυζαντινή «Αυτοκρατορία» τη στιγμή της πτώσης της. Μία Πόλη με Τείχη ανατολικά και λίγα στην Πελοπόννησο …… ερημωμένα χωριά

και ο καλύτερος των Παλαιολόγων
Ο καλύτερος σε χαρακτήρα θάρρος ανδρεία, γιατί οι υπόλοιποι είχαν προδοτικό παλιοχαρακτήρα

Ο Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Δραγάσης Παλαιολόγος (8 Φεβρουαρίου 1405 – 29 Μαΐου 1453) ήταν ο τελευταίος βασιλεύων Ρωμαίος (Βυζαντινός) αυτοκράτορας, σερβικής καταγωγής από την μητέρα του, ως μέλος της δυναστείας των Παλαιολόγων ( ιταλικής καταγωγής κατά Θ. Σπανδωνή ) αλλά και ο πρώτος και τελευταίος αυτοκράτορας που πήρε τον τίτλο «Βασιλεύς των Ελλήνων», από το 1449 έως το θάνατό του που έπεσε μαχόμενος κατά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453).
Γεννήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου του 1405 στην Κωνσταντινούπολη και ήταν το όγδοο από τα δέκα παιδιά του Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγου και της Ελένης Δραγάση, κόρης του Σέρβου ηγεμόνα Κονσταντίν Ντράγκας Ντεγιάνοβιτς. Αγαπούσε πολύ τη μητέρα του και για αυτό πρόσθεσε το επώνυμό της (Δραγάση) δίπλα στο δικό του, όταν ανέβηκε στον αυτοκρατορικό θρόνο. Ήταν ο νεότερος αδελφός του Ιωάννη Η΄ Παλαιολόγου Αυτοκράτορα των Ρωμαίων και του Θεόδωρου Β´ Παλαιολόγου, δεσπότη του Μυστρά.

Συχνά αναφέρεται ως πορφυρογέννητος· ελάχιστα είναι γνωστά για την παιδική του ηλικία. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της νεότητάς του στην Κωνσταντινούπολη υπό την επίβλεψη των γονιών του. Επίσης για τη φυσική του εμφάνιση δεν είναι τίποτα γνωστό. Σε νεαρή ηλικία εκπαιδεύτηκε στο κυνήγι, την ιππασία και την πολεμική τέχνη.

Το 1436 ο Κωνσταντίνος με τον αδελφό του Θεόδωρο Β´ πήγαν στην Κωνσταντινούπολη για να συζητήσουν με τον μεγαλύτερο αδελφό τους Ιωάννη Η´ για το ποιος θα τον αντικαταστήσει όσο θα λείπει στη Σύνοδο της Φλωρεντίας για την ένωση των εκκλησιών. Τελικά επιλέχθηκε να διοριστεί ως συναυτοκράτορας ο Κωνσταντίνος, επειδή αν και νεότερος του Θεοδώρου ήδη θεωρούνταν πιο άξιος ως διάδοχος του θρόνου. Ο Κωνσταντίνος μετέβη στην πρωτεύουσα, επιβιβαζόμενος στην Κάρυστο της Ευβοίας σε ένα από τα πλοία, που έστειλε ο Πάπας Ευγένιος Δ΄ από την Κρήτη με προορισμό την Κωνσταντινούπολη. Οι ευθύνες του Κωνσταντίνου ως αντιβασιλέα έληξαν την 1η Φεβρουαρίου του 1440, όταν επέστρεψε ο αδελφός του από την Ιταλία.

Καθυστέρησε όμως να επιστρέψει στο Μυστρά, επειδή σκεπτόταν να ξαναπαντρευτεί. Τελικά μετά από μεσολάβηση του πιστού συνεργάτη του Γεώργιου Σφραντζή νυμφεύθηκε την Αικατερίνη Γατελούζου στις 27 Ιουλίου 1441 στη Μυτιλήνη και γύρισε στο Μυστρά τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους.

Τον Ιούλιο του 1442 αναχώρησε εκ νέου εσπευσμένα από το Μυστρά, για να βοηθήσει τον αδελφό του στην Κωνσταντινούπολη, που την πολιορκούσαν προδοτικά ο αδελφός του Δημήτριος Παλαιολόγος με τους Οθωμανούς.

Περνώντας από τη Λέσβο για να πάρει τη γυναίκα του, εγκλωβίστηκε από τον οθωμανικό στόλο στη Λήμνο. Πολιορκήθηκε για 27 μέρες στο Παλαιόκαστρο (Μύρινα) όπου από την ταραχή της πέθανε η έγκυος Αικατερίνη. Αν και οι Βενετοί έστειλαν στόλο για να τον πάρουν, τελικά κατόρθωσε να σπάσει την πολιορκία και να φτάσει στην Κωνσταντινούπολη το Νοέμβριο του ίδιου έτους. Τον Ιούνιο του 1443 ο αδελφός του Θεόδωρος από τον Μυστρά τού πρότεινε να του δώσει το δεσποτάτο και να πάρει τη Σηλυβρία. Τελικά τον Οκτώβριο του 1443 ο Κωνσταντίνος ανέλαβε δεσπότης του Μυστρά, που τότε ήταν το κέντρο της τέχνης και του πολιτισμού, που ανταγωνιζόταν την Κωνσταντινούπολη.

Ως φιλενωτικός είχε και την εκτίμηση της Ρώμης. Αφιερώθηκε με ζήλο στη διοικητική και στρατιωτική αναδιοργάνωση του δεσποτάτου, με απώτερο σκοπό την ενίσχυση της άμυνας της Πελοποννήσου έναντι της οθωμανικής απειλής. Μετά από πρόταση του περίφημου διδασκάλου του, Γεωργίου Γεμιστού τού λεγόμενου Πλήθωνα, οικοδόμησε τα τείχη του Εξαμιλίου στον Ισθμό της Κορίνθου.
Όμως το Νοέμβρη του 1446 ο Μουράτ Β΄ οργάνωσε μία μεγάλη εκστρατεία εναντίον του με 50.000-60.000 στρατό. Ο Κωνσταντίνος δεν είχε ούτε τους μισούς κι έστειλε για διαπραγματεύσεις το Γεώργιο Χαλκοκονδύλη, αλλά ο Μουράτ τον συνέλαβε και τον έβαλε φυλακή. Ο Κωνσταντίνος με την υποστήριξη του αδελφού του Θωμά Παλαιολόγου απέρριψε τους ταπεινωτικούς όρους που του ζήτησε ο Μουράτ κι ετοιμάστηκε για μάχη. Με το νέο του πυροβολικό ο σουλτάνος στις 10 Δεκεμβρίου κατέστρεψε το φρούριο στο Εξαμίλιο, την Κόρινθο, τη Σικυώνα(Κιάτο) και τα περίχωρα της Πάτρας (όχι όμως και την ακρόπολή της που την υπερασπίτηκαν οι ντόπιοι), σκοτώνοντας τους Έλληνες κι αρβανίτες υπερασπιστές τους

Ο Κωνσταντίνος αναγκάστηκε να ζητήσει ειρήνη και να γίνει φόρου υποτελής στον Σουλτάνο
Ως Αυτοκράτορας

Μετά τον θάνατο του Ιωάννη Η΄ τον Οκτώβριο του 1448, οι δυνητικοί διάδοχοι του θρόνου της Κωνσταντινούπολης ήταν ο Κωνσταντίνος και τα μικρότερα αδέλφια του Δημήτριος και Θωμάς, όμως ο Κωνσταντίνος ήταν ο πιο ευνοημένος του τελευταίου Αυτοκράτορα, ο οποίος και το είχε δηλώσει λίγο πριν αποβιώσει. Αυτό επιθυμούσε και η μητέρα του Ελένη Δραγάτση.

Η Αυτοκράτειρα έστειλε τον Αλέξιο Φιλανθρωπηνό Λάσκαρι, τον Μανουήλ Παλαιολόγο Ίαγρο και τον Θωμά Παλαιολόγο για να αναγγείλουν δημόσια και να στέψουν το νέο Αυτοκράτορα. Έτσι στέφθηκε αυτοκράτορας των Ρωμαίων και Βασιλεύς των Ελλήνων στον Μυστρά (6 Ιανουαρίου 1449) Εκκλησιαστική τελετή στέψης στην Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη δεν έγινε ποτέ, διότι ο Κωνσταντίνος δεν απέρριπτε την ένωση και κάτι τέτοιο θα προκαλούσε την εξέγερση των ανθενωτικών.

Άλλωστε, ο ίδιος ο υπέρ της Ένωσης των Εκκλησιών Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριος Γ΄ αναγκάστηκε, λόγω της λαϊκής αποδοκιμασίας, να αφήσει την έδρα του και να καταφύγει το 1451 στη Ρώμη.

(Αξίζει πάντως να ληφθεί υπόψη ότι σύμφωνα με έργο, γραμμένο στα ιταλικά, από τον Έλληνα ιστορικό Θεόδωρο Σπανδωνή, το οποίο βρήκε και δημοσίευσε ο Κωνσταντίνος Σάθας, οι Παλαιολόγοι κατάγονταν από το Viterbo της Ιταλίας).

Όπως και να είναι, αρχικά ο Κωνσταντίνος απευθύνθηκε στον Βενετό διοικητή των Χανίων για να του παραχωρήσει πλοίο για να μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη, αλλά τελικά έφτασε στις 12 Μαρτίου 1449 με καταλανικό πλοίο.

Η βασιλεία του διήρκεσε τέσσερα χρόνια, τέσσερις μήνες και εικοσιτέσερις ημέρες.

Μεταξύ των πρώτων ενεργειών του ήταν η δρομολόγηση ανακωχής με τους Τούρκους και ο προσεταιρισμός της ανθενωτικής παράταξης. Στους πρώτους μήνες της διακυβέρνησής του ζήτησε να αυξηθούν οι φόροι στα εισαγόμενα από τους Βενετούς προϊόντα και εκείνοι αναζήτησαν συμμαχία στον Μωάμεθ Β΄.
Η αναζήτηση συζύγου με σκοπό τη διαιώνιση της Παλαιολόγειας δυναστείας είχε απασχολήσει τον Κωνσταντίνο ΙΑ´, από τότε που ήταν στον Μυστρά. Είχε στείλει απεσταλμένο στον βασιλιά Αλφόνσο Ε´ της Αραγωνίας με σκοπό τη σύναψη συμμαχίας μέσω γάμου. Μία πρόταση αφορούσε το γάμο με τη Βεατρίκη, κόρη του Πέδρο, αδελφού του Αλφόνσου Ε´. Επίσης γι’ αυτό το σκοπό πήγε απεσταλμένος στο βασίλειο της Γεωργίας και την αυτοκρατορία της Τραπεζούντας.

Ο Σφραντζής επίσης είχε την ιδέα να νυμφευθεί ο Κωνσταντίνος τη θετή μητέρα του Μωέμεθ Β´ και χήρα του Μουράτ Β΄, τη Μαρία ή Μάρα Μπράνκοβιτς, κόρη του Σέρβου δεσπότη Γεωργίου Μπράνκοβιτς, ο οποίος και βολιδοσκοπήθηκε. Όμως η ίδια η Μαρία δεν ήθελε. ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Τελικά ο Κωνσταντίνος πέθανε χήρος και χωρίς απογόνους.
Ο Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος θεωρείται από κάποιους εθνομάρτυρας και αποκαλείται συχνά και ανεπίσημα ως «εθνικός ήρωας» αν και δεν έχει ανακηρυχθεί άγιος από την Ορθόδοξη Εκκλησία που έχει υπερ αγιοποίηση ανύπαρκτα και ιστορικά πρόσωπα καταχρηστικά με ασυμμάζευτη θρησκευτική μανία

Ο μόνος που θα το άξιζε….

Αστραία

Πέφτοντας ανάμεσα στην Σκύλλα και την Χάρυβδη
Με οδηγό φάρο, τα Ομηρικά Έπη, “βλέπουμε” με τα μάτια του Ποιητή μας, την πορεία του Ελληνισμού και την περιπέτεια του, καθ΄όλη τη διάρκεια της Εποχής των Ιχθύων και της κυριαρχίας του Ποσειδώνα.
Τελειώνοντας ο Μεσαίωνας που κράτησε δέκα αιώνες από τον 5ο μέχρι το 1500 περίπου, ο Ελληνισμός βρισκόταν υπό διωγμό παλεύοντας με τους Κίκονες τους Κύκλωπες τις Σειρήνες τις Κίρκες τα σεξουαλικά όργια της Εκκλησίας από έναν στερημένο σεξουαλισμό υπερανεπτυγμένο θρησκευτικό συναίσθημα, φτάνοντας μέχρι το Νησί του Ήλιου μία ευημερούσα σχετικά Πόλη που συγκέντρωσε τα αγαθά βόδια των κατακτημένων επαρχιών. Έτρωγαν και έσφαζαν τα Βόδια του Ήλιου, οι αυτοκράτορες οι πάπες και οι πατριάρχες της Ρώμης σε μεγάλη κραιπάλη και λεηλασίες και ασυδοσίες. Μέχρι την στιγμή που μπροστά στις πύλες τους στάθηκε ο Οθωμανός κατακτητής και βρέθηκαν ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη, δεν ήξεραν τι να διαλέξουν.
Τους Βυζαντινούς ή τους Οθωμανούς…θυμήθηκαν τους Έλληνες και αναφώνησαν , είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ και πέσανε. Όσοι μείνανε συνεχίσανε τον βυζαντινοθωμανικό «πολιτισμό».
Πέφτοντας η Πόλη, έπεσε και ο Οδυσσέας ανάμεσα από τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη στο μεγάλο κενό. Ταξιδεύοντας φθάνει στην Καλυψώ.
Θα βρεθεί στα μοναχικά κελιά της Χριστιανικής Δύσης και Ανατολής, » όμηρος» μιας αγάπης θρησκευτικά πνιγηρής.
Ο μοναχικός μοναχοφάης χριστιανισμός, αφού έχασε το κάστρο του χριστιανισμού, την Κωνσταντινούπολη, αρχίζει να ανακαλύπτει τον ελληνισμό πού φτάνει μισοπνιγμένος στο μοναχικό νησί του.
Με αυτή την έννοια ,έχουν δίκιο οι χριστιανοί που λένε ότι έσωσαν τον Ελληνισμό, όχι μόνο τον έσωσαν, αλλά τον ερωτεύτηκαν και δεν τον άφηναν να φύγει. Τον κρατούσαν κοντά τους ζηλότυπα και κτητικά .
Η αγάπη γίνεται με έναν από τα κυρίαρχα μότο του χριστιανισμού με ασυμμάζευτο θρησκευτικό συναίσθημα.
Στο όνομα της αγάπης ο χριστιανισμός θα κάνει τα μεγαλύτερα εγκλήματα, θα σκοτώσει για την αγάπη θα κάψει ανθρώπους για την αγάπη, θα βασανίσει ανθρώπους με αγάπη, θα κρατάει «όμηρους » «ανθρώπους από αγάπη. Οι χριστιανοί ως υπνωτισμένοι θα παραμιλούν για την αγάπη του Θεού χωρίς την Ελευθερία.
Η αγάπη έχει πάντα ως βασική αρχή την Ελευθερία και όταν δεν την υπόσχεται, δεν την εγγυάται, δεν είναι αγάπη, είναι ζητιανιά και κτηνωδία. Ένας διαρκής βιασμός σώματος και νου σε αναγκαστική συνουσία.
Πρέπει να είναι ελεύθερος κάποιος, να μείνει κοντά σου ή να φύγει ,χωρίς κανέναν περιορισμό εκβιασμό και ομηρία.
Και η αγάπη δεν είναι, πατέντα ανακάλυψη μονοπώλιο του χριστιανισμού, ούτε πρωτοτυπία. Οι άνθρωποι αγαπούσαν και πριν εμφανιστεί ο χριστιανισμός και θα συνεχίσουν να αγαπάνε γιατί είναι συστατικό και ανάγκη της ανθρώπινης ύπαρξης και ζωής.
Και ο Λεωνίδας αγαπούσε την πατρίδα του, αγαπούσε τη γυναίκα του, αγαπούσε το παιδί του και θυσιάστηκε για αυτό και όχι για κανένα θεό. Δεν έχει ανάγκη, ο θεός από αγάπες και συναισθήματα είναι πέρα από αυτές τις ανάγκες προβολές και τα ανθρωπομορφικα χαρακτηριστικά
Η δύναμη χωρίς την αγάπη γίνεται μία κτηνωδία και ο χριστιανισμός αποκτώντας δύναμη έγινε μια βαρβαρότητα και μισαλλοδοξία. Η αγάπη όμως χωρίς τη δύναμη είναι κουραστική και μίζερη είναι ζητιανιά και γλοιωδία με τους σημερινούς χριστιανούς να ζητιανεύουν λίγα ψίχουλα αγάπης από μία θεϊκή αναλγησία.
Ο πρωταρχικός χριστιανισμός, ο πρώτος ,δεν είχε καμία σχέση με την Ελληνική Μυθολογία την Ελληνική Γραμματεία. Τα Ομηρικά Έπη τα θεωρούσαν παγανιστικά και ειδωλολατρικά, τα πετροβόλησαν όπως οι Κίκονες άγρια και οι Πατέρες της Εκκλησίας σαν Λαιστρυγόνες βούλιαξαν όλα τα πλοία του Οδυσσέα σε μία επιλεκτική πατερική κριτική και την απόλυτη θεοκρατία. Ακόμη και σημέρα τα αφορίζουν την Κυριακή της Ορθοδοξίας στην Εκκλησία.
Τα πράγματα όμως άλλαξαν, όταν έπεσε η Κωνσταντινούπολη το 1453.
Ο Ελληνισμός θα βρεθεί μόνος με την ερωτευμένη Καλυψώ να τον κρατάει κοντά της με θεϊκή λαγνεία και πρόσχημα την αγάπη.
Στις 29 Μαΐου του 1953 10 μοίρες στους Διδύμους, βρίσκονται οι Πλειάδες και ο Αλντεμπαράν από τον αστερισμό του Ταύρου σε ιδιαίτερη αστρική συναστρία με αντίθεση από τον Αντάρη στον Τοξότη. Ο Πλούτωνας στο Λέοντα και ο Ποσειδώνας και ο Ουρανός στην Παρθένο αγκαλιά.

Η Ατλαντίδα κόρη τους Άτλαντος ,Καλυψώ, ερωτεύτηκε τον Οδυσσέα μαζί και η δυτική χριστιανοσύνη ήταν πιο ανεκτική στην Ελληνική γραμματεία από ότι η Ανατολική, που είναι πιο κοντά στη Λεμουρία.
Απόδειξη είναι ότι οι Πάπες και το Βατικανό, έχουν ολόκληρες αίθουσες αφιερωμένες στον Ηρακλή στον Οδυσσέα στην Πηνελόπη, υπέροχα γλυπτά και διέσωσαν πολλά από τα αρχαιοελληνικά κείμενα από την χριστιανική λαίλαπα και μανία. Λιγότερα συναντάμε στις εκκλησίες και τα μοναστήρια της Ορθοδοξίας που είναι αυστηρά αναχρονιστικά αφιερωμένα στις πρωταρχικές χριστιανικές θεοκρατίες . Αυτή είναι και η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ δυτικής και ανατολικής χριστιανοσύνης. Είναι η διαφορά Κύκλωπα και Καλυψούς. Ο Κύκλωπας κρατάει τον Οδυσσέα γιατί θέλει να τον φάει τελευταίο, η Καλυψώ γιατί τον αγαπάει. Και οι δύο φυλακίζουν τον Οδυσσέα και το Ελεύθερο Πνεύμα του
Αυτός ο έρωτας της Καλυψούς για την Ελλάδα τον Οδυσσέα και την Ελληνική γραμματεία οδήγησε στο διαφωτισμό, με την ορθοδοξία να πνέει τα μένεα .
Παρόλα αυτά, η εντολή είχε δοθεί Οδυσσέας ελεύθερος να αφεθεί και έτσι η Καλυψώ και ο Δυτικός Διαφωτισμός όχι μόνο απελευθερώνει τον Οδυσσέα, αλλά, τον βοηθά και να φτάσει στους Φαίακες με πολύ κόπο και κίνδυνο, γιατί η μανία του Ποσειδώνα δεν είχε κοπάσει.
Όχι μόνο δεν είχε κοπάσει αλλά, ο Ποσειδώνας ταυτόχρονα με την αποκάλυψη και ανακάλυψη του, το 1846 σε συγχρονιστικά φαινόμενα αλλά “ίδρύει” και ιδρύεται η θεοσοφία.
Η θεοσοφία με φοβερές και τρομερές γνώσεις από το αρχαία ιερατεία του Θιβέτ αγκαλιάζει τον Οδυσσέα τα Ομηρικά Έπη και την Έλληνική Μυθολογία με μεγάλη λαγνεία. Όλοι οι θεοσοφιστές λατρεύουν την Ελληνική Μυθολογία μαζί με τον Χριστό και τον Οδυσσέα ταυτοχρόνως τον Γιαχβέ και τον Δία.
Η Θεοσοφία αρχίζει να παντρεύει τα Ομηρικά Έπη με τη Βιβλική Αγιογραφία.
Ο καθαρόαιμος χριστιανισμός είχε τελειώσει με της Πόλης, την πτώση.
Στην ουσία δεν υπάρχουνε πουθενά πια καθαρόαιμοι χριστιανοί, original χριστιανοί με την πρωταρχική έννοια του όρου. Μόνο κάτι παλαιοημερολογίτες έμειναν στη ρωσική Σιβηρία. Ακόμη και οι παπάδες, το πρωί στην Εκκλησία ψέλνουν ύμνους για την αγάπη του θεού και το απόγευμα ραντίζουν αγιάζουν τα Ραφάλ, καίγεται έτσι ο ανθρώπινος εγκέφαλος, τι να κάνει και ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι το ίδιο…..Όλοι πλέον είναι θεοσοφιστές γιαλαντζί ιμιτασιόν χριστιανοί, με την άνοδο της θεοσοφίας στην παγκόσμια ηγεσία παίρνοντας και του ΟΗΕ, τα ηνία. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας σήμανε το τέλος του χριστιανισμού και το γνώριζε, πήρε παράταση με την θεοσοφία.
Ο λόγος που η θεοσοφία αγκάλιασε ασφυκτικά την Ελληνική Μυθολογία και τα Ομηρικά Έπη, είναι ένας και πολύ σημαντικός.
Ήθελε και θέλει να περάσει τον πρωτόγονο ανατολικό χριστιανισμό με ένα νεότερο ατλαντισμό. «Παντρεύουν» τον Τραμπ, φίλο του Πούτιν με τον Ντούγκιν, μέντορα του Πούτιν, στη 4η θρησκευτική πολιτική θεωρία. Από κοντά και ο » Έκτορας » Ερτογάν ανακαινίζει την Νέα Τροία με τον Ομέρ ποιητή αοιδό από την Τουρκία να άδει σε οθωμανικές ραψωδίες .
Έτσι χρησιμοποιεί αδίστακτα, τις πανάρχαιες γνώσεις με την τεχνολογία με την μεγάλη διγλωσσία του πραγματικού αρχηγού της θεοσοφίας που είναι ο Δαλάι Λάμα, μέντορας με όλους τους θιβετιανούς οδηγούς του Θιβέτ και τον Μορύα ενσάρκωση ανατάρ του Τζεσούα.
Η θεοσοφία γνώρισε μεγάλη άνοδο, μεγάλη ανάπτυξη και από αριστερά και από δεξιά με την Βailey, ενσάρκωση του Ηρακλή να εμπνέει τον Αδόλφο, την αριστερή σοσιαλίστρια Μπεζάντ να μιλάει για μετενσάρκωση του Οδυσσέα στον Henry Steel Olcott, μαζί με τον Μετρέγια Κρισναμούρτι, απρόθυμο Μεσσία… η δε Μπλαβάτσκυ να κράτα το φοβερό όπλο της ινδικής θεάς Vajra.
Η θιβετιανή Αδελφότητα με την τρομερή γνώση του δράκου θα είχε κυριαρχήσει στη Γη, αν δεν είχε επέμβει ο πραγματικός Δράκος, η Κίνα, που ξύπνησε και έκοψε το βήχα και την ορμή του κατεργάρη Λάμα. Ο δράκος ως αυτόχθο ον ,δεν μπορεί ούτε να παραπλανηθεί αλλά, ούτε και να σκοτωθεί, μόνο κοιμάται και ξυπνάει που και που και, όλη τη γη ταλαιπωρεί. Όχι όμως να πουλήσεις και θρησκεία και θεοσοφία στον Δράκο, έλα παππού να σου δείξω τα αμπελοχώραφα σου;;;;;;…. έχει την Γνώση από την Πηγή.

Τον Δράκο τον τακτοποιεί, ο Ηρακλής που ξέρει από δράκους και από κεφάλια της Λερναίας Ύδρας .Ο Οδυσσέας δεν ασχολείται με δράκους, ταλαιπωρήθηκε αρκετά από του δράκου τα Κυκλώπεια, παιδιά.
Και εμείς θα ζήσουμε καλά με τα Έπη τα Ομηρικά και αυτοί…… χειρότερα χωρίς αυτά. Έτσι λένε οι μύθοι και τα παραμύθια τα παλιά.

Αστραία

Ουκ αν είη ατείχιστος πόλις άτις άνδρεσσι, και ου πλίνθοις εστεφάνωται.
– Δεν μπορεί να θεωρείται ατείχιστη μια πόλη που στεφανώνεται με άνδρες και όχι με τούβλα.
Λυκούργος

Η Πόλις Εάλω

Εάλω η Πόλις!
– Έπεσε η Πόλη
Γεώργιος Φραντζής, 1401-1478, Βυζαντινός ιστορικός

Η Πόλις έπεσε, μαζί της μία ολόκληρη αυτοκρατορία τελείωνε, η Ανατολική Ρωμαϊκή επαρχία στα χέρια των Οθωμανών, απογόνων του Ερτογρούλ και του γιου του Οσμάν Α.
Ποια είναι τα αίτια για αυτή τη θεαματική και αιματηρή πτώση;
Η εντροπία; Ο αναπόφευκτος θερμοδυναμικός θάνατος κάθε αυτοκρατορίας να εκφυλίζεται και να πέφτει;
Η ανίκανη ηγεσία;
Η απάνθρωπη αντινοϊκή θρησκεία;
Αναμφίβολα όλα αυτά είναι αιτίες και αίτια σοβαρά.
Οι αυτοκρατορίες πού χτίζονται με την δύναμη των όπλων για να διατηρηθούν χρειάζεται να στηρίζονται στα όπλα.
Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία μπορεί να κέρδισε μία μάχη με το «Εν τούτω Νίκα» στην οξυδερκή κίνηση του Κωνσταντίνου να εισαγάγει το χριστιανικό προλεταριάτο εμπροσθοφυλακή του στρατού του αλλά, όταν ο χριστιανισμός ανήλθε στην εξουσία σε απόλυτη θεοκρατία τα μόνα όπλα που χρησιμοποιούσε ,είναι για να εξοντώνει ο ένας τον για το θρόνο και την πρωτοκαθεδρία, αλληλοεξόντωση αλλήλων και όχι αγαπάτε αλλήλων . Ο ένας Πατριάρχης υπονόμευε τον άλλον και ο ένας αυτοκράτορας σκότωνε δολοφονούσε τύφλωνε και έκοβε τη μύτη από τον επόμενο και τον προηγούμενο, όταν δεν τον ανάγκαζε να κλειστεί και να γίνει μοναχός σε μοναστήρι. Την ίδια τύχη είχαν και οι γυναίκες τους όταν δεν τις πάντρευαν υποχρεωτικά και αναγκαστικά.
Οπωσδήποτε δεν είναι ο χριστιανισμός η κύρια αιτία για τον εκφυλισμό και την πτώση της βυζαντινής αυτοκρατορίας, συνετέλεσε όμως τα μάλα, αναμφίβολα.
Όπως σίγουρα δεν ήταν οι κακοί και διεφθαρμένοι Ρωμαίοι ειδωλολάτρες που αντικαταστάθηκαν από τους καλούς χριστιανούς. Ούτε η κακή και διεφθαρμένη χριστιανική Βυζαντινή Αυτοκρατορία που αντικαταστάθηκε από την καλή οθωμανική, Ούτε φυσικά η κακή οθωμανική αυτοκρατορία που αντικαταστάθηκε και διαλύθηκε από την καλή μασονία.
Ο Κωνσταντίνος με το διάταγμα των Μεδιολάνων εισήγαγε ένα είδος ανεξιθρησκείας αλλά οι επόμενοι αυτοκράτορες παγιδεύτηκαν στα δίχτυα της θεοκρατίας, αδιάλλακτοι και φανατικοί και προώθησαν το χριστιανισμό ως απόλυτη αλήθεια. Ήταν η μαύρη τρύπα που τους κατάπιε. Αν είχαν διατηρήσει ένα καθεστώς ανεξιθρησκείας και απλής φιλοσοφίας θα ήταν πιο πετυχημένοι από το βαθύ αλλοπρόσαλλο θεοκρατικό κράτος που κατέληξαν.
Οι θρησκευτικές έριδες ήταν αναρίθμητες μεταξύ τους και για αυτό το λόγο συγκλήθηκαν και μεγάλες οικουμενικές συνόδοι. Τα θέματα ήταν ήσσονος σημασίας από θλιβερά έως αστεία, νάχαμε να λέγαμε δηλ. από πού εκπορεύεται το Άγιο Πνεύμα, ποια είναι η φύση του Κυρίου εικονομαχία εικονολατρία, η διπλή θέληση του Κυρίου Παλαμισμός Νεστοριασμός κλπ.
Και το πιο θλιβερό ήταν πως ενώ είχαν να αντιμετωπίσουν τις ορδές και τα στίφη των βαρβάρων και φυλών της ανατολικής Λεμουρίας, αυτοί οι άνθρωποι πατριάρχες και αυτοκράτορες κατανάλωναν ενέργεια και ασχολούνται με θέματα αδιανόητα εκτός κάθε λογικής και κενού περιεχομένου.
Πέραν τούτου είχαν γεμίσει όλη τη χώρα και την επικράτεια με μοναστήρια και εκκλησίες. Πέτρα δεν άφησαν που να μη χτίσουν και να μην γκρεμίσουν τους παλιούς ναούς για να εγκαταστήσουν τους μοναχούς και μοναχές σε άμετρη θρησκευτική παράνοια. Πολλοί από αυτούς έκοβαν το δάχτυλό τους για να μην πολεμήσουν και ακόμη χειρότερο πολλές οικογένειες ευνούχιζαν τα παιδιά τους για να μπορέσουν να βρουν μία δουλειά και θέση στον κλήρο και να κάνουν εκκλησιαστική καριέρα.
Έχει μέλλον μια τέτοια αυτοκρατορία;;;;
Το 1453 λίγο πριν από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης τάχθηκε να καταμετρήσει και να στρατολογήσει όλους όσοι μπορούσαν να φέρουν όπλο, διασώζοντας με ακρίβεια ότι ήταν μόλις 4.773 (έναντι περίπου 150.000-200.000 Τούρκων) γράφει ο χρονικογράφος της άλωσης Γιώργος Φραντζής.
Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία βασίστηκε σε ένα μεγάλο μέρος για την υπεράσπιση της στους μισθοφόρους. Αυτό μακροπρόθεσμα αλλά και μεσοπρόθεσμα είχε ένα αρνητικό αντίκτυπο στη σταθερότητα της αυτοκρατορίας.
Επίσης σε μία κοντόφθαλμη λογική εκχριστιάνισε πολλούς από αυτούς, αλλά και αυτό μακροπρόθεσμα δεν την ωφέλησε, γιατί οι περισσότεροι στράφηκαν εναντίον της, αν και είχαν γίνει χριστιανοί, με τα όπλα που τους έδωσε.

Μη χτίζετε Τείχη και Κάστρα στην άμμο

Τα ΤΕΙΧΗ κάποια στιγμή θα πέσουν και τα ΚΑΣΤΡΑ θα πολιορκηθούν από τον άνεμο
Να χτίζετε Όμορφες Πόλεις και Πολιτείες λευκές καθαρές για να καθρεφτίζεται ο Ουρανός στο μπλε του…

Αστραία

Φιλονικίες και Θεομαχίες

Έξω από τα τείχη της Τροίας πολεμούν οι Έλληνες για την αξιοπρέπεια μιας χαμένης φυτοζωής χωρίς ομορφιά και ουσία. Μέσα στην αυλή της Ιθάκης , αλληλοσφάζονται οι Μνηστήρες για την καρέκλα και την εξουσία να συνεχίσουν την λεηλασία

Η λέξη ΝΙΚΗ απαντάται συχνά στα Έπη τα Ομηρικά και ειδικά στην πολεμική Ιλιάδα αφού είναι κόρη του Άρη, του Θεού του Πολέμου.
Όλοι μαλώνουν με όλους, θεούς και ανθρώπους, πάνω και κάτω και, όπως είναι τα πάνω, έτσι είναι τα κάτω και, όπως είναι τα κάτω είναι και τα πάνω και, γινόμαστε όλοι άνω-κάτω.
Η Νίκη, είναι θεά την παρουσιάζει ο Ησίοδος και την συνιστά ως κόρη της Στυγός και του Παλλάδος, Τιτάνες οι δυο τους, σκοτεινοί θεοί όταν είχαν την κυριαρχία στη γη την εποχή των Τιτάνων μαζί με όλα τα σαυροειδή πριν 75 εκατομμύρια χρόνια αντιστοίχως σε γεωλογικούς αιώνες
Μετά την λήξη της Τιτανομαχίας, έχουμε και τη Νίκη του Διός να την κρατά στα χέρια του στο περίφημο άγαλμα του Φειδία ,αλλά και η κόρη του η Αθήνα πάλλεται με αυτή αγκαλιά.
Γιατί Νίκη σημαίνει και ΝΟΥΣ και δεν μπορεί η Σοφία να μην την κατακτά. Και επειδή είναι ΓΥΝΑΙΚΑ μονάχα τους Πολεμιστές αγαπά και προτιμά.
Είναι το ΝΙΚΗ από το ΝΕΙΚΟΣ ετυμολογικά;
Έχει άμεση σύνδεση στην αναφορά, αφού φιλονικία σημαίνει διαμάχη, και ο Σουίδας το λέει καθαρά στο λεξικό του.
Η λέξη Νίκη και τα παράγωγά του απαντώνται συχνά στα χρόνια τα παλιά τα πολεμικά επειδή δεν υπάρχει Νίκη, χωρίς ένας πόλεμος να έχει προηγηθεί.
Είναι το αποτέλεσμα ενός πολέμου δηλαδή.
Ο Τρωικός πόλεμος έληξε με τη νίκη των Ελλήνων Αχαιών. Αν δεν είχε γίνει πόλεμος δεν θα είχαν και οι Έλληνες αυτή τη Νίκη.
Επομένως όσοι μιλάνε για Νίκη, μιλάνε και για έναν Πόλεμο. Και τα ελάχιστα λόγια προδίδουν τους ευσεβείς πόθους της καρδιάς.
Και όσοι είναι ειρηνιστές πασιφιστές, εκ γενετής και από ιδεολογία, δεν δικαιούνται να μιλάνε για καμία Νίκη, ούτε να διεκδικούν καμία ΝΙΚΗ.
Η εκδίκηση των ονομάτων στέλνει σε αυτούς ένα μήνυμα ΗΤΤΑΣ σαφές με δύο ΤΑΥ και ένα ΗΤΑ. Η συνέπεια λόγων και πράξεων είναι η πρώτη αρχή της κάθε πίστης ιδεολογίας και θρησκείας.
Όταν μαλώνουν οι θεοί την πληρώνουν οι άνθρωποι κάτω στη γη.
Οι θεοί με τους θεούς και οι άνθρωποι με τους ανθρώπους
Κυρίως τους λογικούς τους έμφρονους και τους σοφούς
Έτσι όπως ξεκίνησαν πριν από δύο εκατομμύρια χρόνια με τον με τον όρθιο homosapiens που νίκησε τα προσκυνημένα ανθρωποειδή της Λεμουρίας.
Μία είναι η Νίκη, και είναι του Διός
Άμα την παρουσία του Διός, σηκώνονται όλοι εμπρός του όρθιοι, όχι για να τον προσκυνήσουν, αλλά για να ανεβεί η ενέργεια στη κεφαλή και να τον κατανοήσουν.
Αυτός είναι ο αυτοσύστατος νου του ανθρώπου στην αλληγορία του μύθου και όχι στην κυριολεξία του με ανθρωπομορφικα χαρακτηριστικά . Γεννά όμορφα και καταπληκτικά παιδιά και ΝΟΗΜΟΝΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ με όρθια ανθρωπιά.
Στην καινούργια Τιτανομαχία η ΝΙΚΗ του ανήκει δικαιωματικά

Αστραία

 Μαθήματα ευφυΐας από το Φως!

Τι είναι η αθανασία
Τι τάζει η Καλυψώ Εκκλησία στον Οδυσσέα
Γιατί ο Οδυσσέας λέει όχι

Η αμβροσία είναι η τροφή των θεών, των αθανάτων ουρανίων θεών, για το νέκταρ και τον ιχώρ θα μιλήσουμε άλλη φορά με την σειρά. Είναι δηλαδή τροφή, αλλά μη τροφή, α-βροσία για τους βροτούς φαγώσιμους θνητούς.
Ποια είναι αυτή η τροφή
Οι οργανισμοί στη γη είναι τριών ειδών
Οι φυτικοί, τα φυτά που είναι αυτότροφοι, οι ετερότροφοι και οι αποικοδομητές. Έχουν σχέση και με την τροφή και με την κίνηση.
Τα φυτά, ως αυτότροφοι οργανισμοί τρέφονται κατευθείαν με την ενέργεια του ήλιου, στη φωτοσύνθεση, δεσμεύουν το διοξείδιο του άνθρακα και αποδίδουν οξυγόνο. Με αυτό τρέφονται οι ετερότροφοι ζωικοί οργανισμοί, τα ζώα και ο άνθρωπος, γιατί και ο άνθρωπος έχει το ζώο μέσα του, αρκεί να μην έχει μόνο αυτό.
Τα φυτά και τα δέντρα, παιδιά της Γαίας, είναι ακίνητα , έχουν ρίζες, τρέφονται κατευθείαν από την γη και από τον ήλιο για αυτό και ζουν πιο πολύ . Κάποια είναι αθάνατα αιωνόβια φυτά.
Τα ζώα και ο άνθρωπος, τρέφονται έμμεσα, είναι ετερότροφοι οργανισμοί . Έχουν την κίνηση την ταχύτητα τη δύναμη αλλά, ζουν και λιγότερο, εκτός από μερικά, όπως παραδείγματος χάρη η χελώνα που κινείται αργά και ζει πάρα πολύ .
Η τροφή του ανθρώπου είναι στερεά μορφή, υγρή με το νερό που πίνει και με τον αέρα που αναπνέει, είναι φυσικά και πνευματική τροφή, με τις πνευματικές παραστάσεις που έχει και την πνευματική ενασχόληση και απασχόληση, τις πραγματικές του δηλαδή ασχολίες, αρκεί να μην είναι ορνιθοασχολίες, γιατί γίνεται πολύ βροτός και φαγώσιμος.

Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς το πνεύμα βασική τροφή. αλλά ούτε μόνο με αυτό, για αυτό καλό είναι, να μην το παρακάνει και η χειρωνακτική εργασία, τα μάλα ωφελεί για μία ψυχική φυσική και νοητική κατάσταση ,υγεία καλή.
Ως κύρια τροφή, το ηλιακό φως, το λευκό φως, είναι η σύνθεση όλων των χρωμάτων. Τα χρώματα είναι βασικά για την καλή υγεία του ανθρώπου, πολλές φορές, όταν η υγεία του δεν είναι καλή, υπάρχει έλλειψη ή δυσαρμονία χρωματική.
Η σπουδαιότητα του χρώματος φαίνεται και από την ανάγκη για χρώμα σε μία καθημερινότητα γκρίζα και μουντή έως μαύρη και μίζερη.
Τα χρώματα ενεργοποιούν τα αντίστοιχα ενεργειακά κέντρα, τα τσάκρας στο σώμα, κάνοντας την ενέργεια να ρέει πιο εύκολα και πιο αρμονικά. Ενέργεια που λιμνάζει, βαλτώνει, γίνεται έλος και εκεί τις Στυμφαλίδες Όρνιθες φωλιάζει.
Η αδράνεια είναι η χειρότερη η πιο δύσκολη κατάσταση που μπορεί να βρεθεί ένας άνθρωπος και πάρα πολλοί άνθρωποι παγιδεύονται στο βάλτο αυτό. Για να εκτονώσουν το περίσσευμα της ενέργειας βγάζουν βία, οι άντρες κυρίως και υστερία, οι γυναίκες περισσότερο.
Η Καλυψώ είναι ένας πολύ σημαντικός σταθμός στη διαδρομή του Οδυσσέα αντιστοιχεί στο 10ο οίκο στην εξουσία, στον Αιγόκερω στον Δία και χρώμα είναι το πορφυρό για τους πορφυρογέννητους. Στο σώμα είναι τα γόνατα, τα γόνατά της ανάγκης..
Επειδή ο Αιγόκερως είναι η εξουσία, το Ζενίθ της εξουσίας, είναι και το Ναδίρ πολλές φορές της αξιοπρέπειας.
Αναγκάζει τους ανθρώπους να προσκυνήσουν την εξουσία στα τέσσερα σκυφτοί, αφού ο ίδιος έχει προσκυνήσει πιο πριν κάποια άλλη μορφή εξουσίας. Ο δούλος γίνεται αφέντης και ο αφέντης γίνεται δούλος σε ένα φαύλο κύκλο.
Με αυτή την έννοια η Καλυψώ προσφέρει την εξουσία σε επίδοξους γκουρού φύρερ προφήτες και μεσσίες τάζοντας τους την Αθανασία, η οποία είναι όμως μισή, γιατί οι σταθμοί δεν τελειώνουν στο 10, ούτε το ανθρώπινο σώμα στα γόνατα.
Τα ενεργειακά κέντρα ξεκίνησαν από 7, την εποχή της Λεμουρίας για αυτό και βλέπουμε συνεχώς τους φωτισμένους Βούδες καθιστούς. Στην Ατλαντίδα εξελίχθηκαν σε 10 βασιλείς δεκανούς που συναντάμε περισσότερο στους ρωμαϊκούς λαούς και οι Έλληνες ολοκλήρωσαν τη διαδρομή με το 12, ενεργοποιώντας και τα υπόλοιπα κέντρα, το κέντρο των αστραγάλων του Υδροχόου και το κέντρο των πελμάτων ποδιών του Ποσειδώνα στους Ιχθείς.
Ο Οδυσσέας δεν μπορούσε να μείνει στην Καλυψώ, γιατί δεν τον ενδιέφερε τέτοιου είδους εξουσία. Ούτε ήθελε να γίνει αφέντης κανενός, ούτε μπορεί να είναι δούλος κάποιου, γιατί είναι της γερακίνας γιος και δεν ζει γονατιστός.
Η γερακίνα είναι το θηλυκό γεράκι, ο ιέραξ, το ιερό πουλί του Απόλλωνα, που στο τέλος της διαδρομής, το τόξο του χρησιμοποιεί σε ευθυγραμμιστική βολή . Θα δούμε πώς και γιατί.
Τα χρώματα, ως τροφή, παίζουν πολύ μεγάλη σημασία στη ζωή μας γύρω μας, αλλά και στην ενδυμασία μας, τα χρώματα που φοράμε και ο συνδυασμός των χρωμάτων, ο οποίος θέλει προσοχή, όπως και η άλλη τροφή . Τι θα αναμίξεις, πότε ,πόσο και γιατί και τι χρειάζεσαι κάθε φορά και κάθε στιγμή.
Η επιλογή του χρώματος ανακαλύπτει πολλά ψυχολογικά χαρακτηριστικά για την ανθρώπινη προσωπικότητα και αποτελεί πύλη μέσα από την οποία βλέπει τον κόσμο με τα χρωματιστά γυαλιά της.
Το μαύρο είναι απουσία χρώματος. Είναι μία μαύρη τρύπα και θα πρέπει να αποφεύγεται σε μελαγχολικούς και καταθλιπτικούς ανθρώπους γιατί επιτείνει το πρόβλημα.
Το λευκό περιέχει όλα τα χρώματα και με κάποιον προσεκτικά επιλεγμένο χρωματικό συνδυασμό μπορεί να γίνει καταπληκτικό.
Οι χρωματικές επιλογές και οι συνδυασμοί, το μάρμαρο το λευκό και το άπλετο φως στον καθαρό Ελληνικό ουρανό οδήγησαν το Ελληνικό Έθνος σε ένα θαυμαστό πολιτισμό .Έκαναν τους Έλληνες, πιο ευφυείς και πιο νοήμονες επειδή το φως είναι έμφυτη νοημοσύνη, είναι η ευφυΐα συνείδηση και ο άνθρωπος που τρέφεται με αυτό στη διαδρομή του γίνεται και σοφός.
Οι σημαίες των κρατών και τα λογότυπα των κομμάτων χρησιμοποιούν χρώματα και συνδυασμούς που πολλές φορές δεν είναι και οι πιο σωστά και δείχνει και το πρόβλημά τους το εθνικό επίπεδο το τονάλ νησί τους.
Οι άντρες υποφέρουν από μία χρωματική ανεπάρκεια ,εξαιτίας της ενδυμασίας που επιβάλει η κοινωνική διαμόρφωση, την οποία προσπαθούν να αναπληρώσουν με τις εκάστοτε χρωματικές γραβάτες. Οι γυναίκες πάλι υποφέρουν από μία υπερβολή και κυκλοφορούν σαν λατέρνες μαζί με τους δεσποτάτες και τους βασιλιάδες σε κιτς ενδυμασία φριχτή.
Η Καλυψώ ως Ατλαντίδα κόρη κρατάει όμηρο τον Οδυσσέα στο νησί της, στο Άγιο Όρος και το Βατικανό σε μοναχικά κελιά. Και η Ιταλία ως χερσόνησος είναι σαν νησί, αλλά και η Αθωνική Πολιτεία
Οι καθολικοί επειδή είναι πιο ορθολογιστικοί, ως Δυτικοί, έχουν μία ποικιλία χρωμάτων, ενώ οι μοναχοί του Αγίου Όρους έχουν παγιδευτεί στη μαύρη τρύπα του ηλιακού όζοντος, με τα μαύρα ράσα συνεχώς κυκλοφορούν σαν τους χάρους στους τάφους.
Ο Οδυσσέας φεύγει από την Καλυψώ, για τον επόμενο σταθμό που είναι οι Φαίακες και συναντά την Άρτεμη Ναυσικά ενεργοποιεί το κέντρο της Άρτεμης που είναι στους αστραγάλους και τις γάμπες. Στον τελευταίο σταθμό με τα Νίπτρα τοποθετεί τον Ποσειδώνα στην θέση του με το ποδόλουτρο το θαυματουργό της Ευρύκλειας
Ο Ήλιος, Απόλλων στη νεότερη εκδοχή του, είναι “ Θεός” αλλά δεν είναι θεός με ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά και προσωπικά συναισθήματα αγάπης μίσους εκδίκησης, είναι καθαρή ενέργεια και ούτε χρειάζεται να τον προσκυνάει κανείς γονατιστός. Αρκεί να τον καταλαβαίνει και να γίνεται έξυπνος και σοφός.
Ο Ήλιος «απεχθάνεται» ως υψηλή νοημοσύνη φωτός, τα προσκυνήματα και επιθυμεί τους ανθρώπους να τον ατενίζουν ευθυτενείς και με τα χέρια ψηλά στον ουρανό και για έναν άλλον πολύ σοβαρό λόγο.
Ενεργοποιώντας και τα 12 ενεργειακά κέντρα στο ανθρώπινο σώμα, η ενέργεια η ακτίνα του Ήλιου μπορεί να περάσει μόνο όταν είναι ευθυγραμμισμένα σε ευθεία γραμμή και σε στάση όχι σκυφτή. Όχι, όταν τα σώματα είναι σκυφτά και προσκυνημένα να έρπουν στη γη. Για αυτό οι Μνηστήρες δεν μπορούν να περάσουν το Βέλος στο Τόξο. Οι καταχρήσεις τους και οι υπερβολές έχουν χαλάσει τα ενεργειακά κέντρα με τις οπές.
Οι αρχαίοι Έλληνες άνθρωποι και θεοί είχαν πολύ ωραία σώματα ευθυτενή, είχαν σμιλέψει το σώμα με ενέργεια ενδελεχή.
Η σκέψη καμπυλώνει και λυγίζει το τόξο, ενώ το φυσικό σώμα πρέπει να παραμένει ευθυτενές για να περάσει το βέλος σε βολές φωτεινές.
Οι άνθρωποι και οι θεοί, που σου ζητούν προσκυνήματα, όμηρο, σε κρατούν στα δεσμά της θρησκοληψίας και της δουλείας και δεν είναι σωστοί.
Να είσαι σαν το φως έξυπνος και να ακολουθείς την ελάχιστη διαδρομή με οικονομία ενέργειας και αρμονίας.
Η Αθανασία όπου και να πας….. θα σε ακολουθεί, γιατί το Όρθιο Πνεύμα ποτέ δεν πεθαίνει και στον Ήλιο επιστρέφει, η Ατρυτώνη Ψυχή, Φλόγα Ιερή.

Να φωτοσυνθέτεις σαν αυτότροφος οργανισμός, να τρως και να πίνεις Ήλιο με όλα του, τα χρώματα.
Άσε την Καλυψώ να περιμένει ….και ξεκίνα για μία ανθρώπινη κοινωνία, στο δικό σου νησί, με την γυναίκα σου και το παιδί …..που σε περιμένουν με αγωνία

Αστραία