και για την πολιτική ομιλεί από την καρέκλα της εξουσίας που μονοπωλεί

Μητσοτάκης: Στα Τέμπη συγκρούστηκαν ανθρώπινα λάθη με χρόνιες παθογένειες – Εξοργιστική η κομματική εργαλειοποίηση της τραγωδίας

Οικογενειοκρατία κομματοκρατία φαυλοκρατία θεοκρατία θρησκοληψία είναι από τις παθογένειες του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα που οδηγούν τη χώρα σε θερμοδυναμικό θάνατο από την εντροπία. Τρένα συγκρούονται, οικισμοί και καίγονται παιδιά πεθαίνουν άνθρωποι πνίγονται και η εγκληματικότητα αυξάνει μαζί με την φτώχεια και τη ανεργία, όπως αυξάνουν οι παρασιτικοί οργανισμοί τελείως αναποτελεσματικοί.
Με τους άμοιρους, χωρίς στον ήλιο μοίρα, ψηφοφόρους να χειραγωγούνται αγρίως από την εξουσία.
Τι μπορεί να γίνει
Κανείς πρόεδρος πρωθυπουργός υπουργός βουλευτής σε δεύτερη θητεία σε θέση εξουσίας.
Κανείς ισόβιος άρχων μονάρχης σε δημοκρατία ουσιαστικής Φαιάς ουσίας. Καμία ανάμειξη της πλούσιας Real Estate Εκκλησίας στην Πολιτεία και των Ύαινων Πολυεθνικών Εταιρειών.
Δέσμευση των προεκλογικών υποσχέσεων του πολιτικού, αν δεν τηρούνται οι παραβάτες να τιμωρούνται αυστηρώς.
Διότι ο λόγος ενός ανθρώπου και ιδίως ενός πολιτικού πρέπει να είναι απολύτως σεβαστός, ιερός και αξιόπιστος και η εξουσία όταν πιάνει «ρίζες» γίνεται το Δένδρο του Κακού και βάλτος με πλοκάμια Λερναίας Ύδρας.
Για να έχουμε τους σωστούς πολιτικούς και να αποκτήσει η πολιτική το νόημα της που της αξίζει σε μία χώρα που γέννησε την δημοκρατία, την πολιτεία και τον πολίτη.
Στη θάλασσα που ούρησες θα κολυμπήσεις, φρόντισε να είναι καθαρή και κράτα την δίψα σου για ένα καθαρό ουρανό διαυγή

Αστραία

και της Εκκλησίας για την κατάσταση που επικρατεί στην κοινωνία, την διαφθορά και την αδικία

«Να μην επικαλείσαι τον θεό στις νίκες αφού λες δεν ευθύνεται για τις ήττες»

Ο καπετάνιος ενός πλοίου, ως κυβέρνηση και εξουσία, ευθύνεται για το πλοίο και τους επιβάτες του και για την πορεία του. Έχουν ένα μερίδιο ευθύνης και οι επιβάτες που τον έχουν εκλέξει και στο βαθμό που τον έχουν ψηφίσει ως καπετάνιο αλλά, δεν είναι η ίδια η ευθύνη για όλους. Δεν είναι ίδια η ευθύνη ενός μούτσου που εκτελεί εντολές με την ευθύνη ενός καπετάνιου που δίνει τις εντολές καλές ή κακές σωστές ή λάθος. Και δεν μπορεί όταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά ο καπετάνιος να καρπώνεται όλη την νίκη και όταν τα πράγματα πηγαίνουν στραβά, ο καπετάνιος να μην ευθύνεται για τίποτα και να φταίει ο κακός παραγιός.

Ο χριστιανισμός ως εξουσία, ως απόλυτη εξουσία τους τελευταίους αιώνες αλλά και ως συγκυβέρνηση με τις εκάστοτε εξουσίες και τις ιδεολογίες συμπλέοντας, έχει απόλυτη ευθύνη για αυτή την κατάσταση που βρίσκεται η χώρα αλλά και ολόκληρη η ανθρωπότητα, για τον ίδιο λόγο που έχουν την ευθύνη και οι κυβερνήσεις που κυβέρνησαν τις τελευταίες δεκαετίες.

Δεν μπορεί να ισχυριστεί ο χριστιανισμός ότι δεν ήξερε, ότι δεν γνώριζε, ότι διάβαζε πατερικά κείμενα αμέριμνος ή ότι οι άνθρωποι είναι κακοί και άπιστοι και άθεοι. Υποτίθεται ότι τουλάχιστον στην Ελλάδα, η επικρατούσα θρησκεία έχει ένα μεγάλο ποσοστό, συνεπώς οι άνθρωποι είναι και ευσεβείς πιστοί και θρήσκοι.

Πως εξηγεί αυτή την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα και ποτέ δεν έχει κάνει η Εκκλησία μία έντιμη κριτική και αυτοκριτική και δεν έχει αναλάβει την ευθύνη αυτή; Και δεν την έχει κάνει ,γιατί θα πρέπει ή να εκσυγχρονιστεί ή να παραιτηθεί από την εξουσία. Ισχυρίζεται όμως πως είναι πως είναι παραδοσιακή. Όμως ούτε αυτό ισχύει και ευσταθεί,γιατί όποτε τη συμφέρει είναι παραδοσιακή και τηρεί τις παραδόσεις και όποτε δεν τη συμφέρει τις καταργεί και κυκλοφορεί με iPhone με ίντερνετ και πλούσιο φωτογραφικό υλικό στις e- σελίδες, μοντέρνα.

Πάντα φταίει κάποιος άλλος και στην περίπτωση του χριστιανισμού, οι άνθρωποι που δεν πιστεύουν είναι άθεοι είναι κακοί και ποτέ, ο ίδιος ως κακός κυβερνήτης.
Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή
Είναι γνωστό ότι ο χριστιανισμός ,ξεκίνησε ως ιουδαϊκή αίρεση των Ναζωραίων και μέσω της διεθνιστικής πολιτικής του Σαούλ Παύλου, ο οποίος ήρθε σε ρήξη με τον Σίμωνα Πέτρο, που ήθελε μία πιο κλειστή θρησκευτική σέχτα αποκλειστικά για τους Ιουδαίους. Διαδόθηκε από Ανατολάς προς Δυσμάς στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία της Α΄ Ρώμης
κουβαλώντας και όλην την ανατολίτικη νοοτροπία και τα ήθη και έθιμα τις φορεσιές της Λεμουρίας.

Με αυτή την έννοια η Εκκλησία ως Ανατολή έχει τα πρωτεία , προηγείται, αλλά όχι όμως ως οργανωμένη θρησκεία εξουσίας. Τότε ήταν ένα περιθώριο στις σπηλιές της Ασίας.
Και σαφώς ο Πάπας διεκδικεί τα πρωτεία, αφού ο χριστιανισμός ξεκίνησε από την Α Ρώμη, η Β΄ Ρώμη Κωνσταντινούπολη δεν υπήρχε καν. Ο Κωνσταντίνος ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας της Μίας Ρώμης ,Αιωνίας Πόλης του Αινεία.

Ο χριστιανισμός ξεκίνησε ως ένα απελπισμένο λούμπεν προλεταριάτο αποτελούμενο από δούλους πόρνες, περιθωριακούς αμόρφωτους ως επί το πλείστον, το οποίο χρησιμοποιήθηκε αγρίως για να ανέλθει στην εξουσία πείθοντας τον βασιλιά δράκο τον Κωνσταντίνο ότι μπορεί να του δώσει τον έλεγχο και την κυριαρχία σε μία πολυφυλετική και πολυπολιτισμική αυτοκρατορία μέσα από μία θεοκρατία. Μια θεοκρατία, η οποία ήταν συνέχεια της Ρωμαϊκής θεοκρατίας εφόσον καταλύθηκε η δημοκρατία με τον Αύγουστο Οκταβιανό που ήταν και ο πρώτος αυτοκράτορας που θεοποιήθηκε.
Από τη στιγμή που έγινε εξουσία ο χριστιανισμός, εγκατέλειψε το πρόσωπο του θύματος και του οσιομάρτυρος και έγινε ένας αιμοσταγής τύραννος χρησιμοποιώντας την βία τον τρόμο για να παραμείνει στην εξουσία, κυνηγώντας ανελέητα κάθε αντιφρονούντα με τις γνωστές τακτικές της μεσαιωνικής μισαλλοδοξίας.
Πρώτο και καλύτερο, κυνήγησε τους καλύτερους Έλληνες απαγορεύοντας ακόμη και τα Ελληνικά ονόματα.
Τον «ελληνοχριστιανικό πολιτισμό » τον ανακάλυψε πολύ αργότερα με ιδιοτέλεια και χρησιμοθηρία για να καλύψει την ανομία και την αδικία του.
Το τι «αγάπη και ειρήνη » γνώρισε ο κόσμος επί της απόλυτης εξουσίας του χριστιανισμού είναι τοις πάσι γνωστόν.
Όχι μόνο «Ειρήνη και Αγάπη » δεν γνώρισε αλλά, την απόλυτη φρίκη. Ο χριστιανισμός καταδίωξε κάθε αντίθετη άποψη, την οποία δεν την αντέχει, αλλά και μεταξύ τους, οι χριστιανοί αλληλοσφάχτηκαν αλληλοσκοτώθηκαν και αλληλοξεκατινιάστηκαν σε άπειρες αιρέσεις και προεκτάσεις, καθολικοί ορθόδοξοι προτεστάντες και λοιπά.
Για ποια λοιπόν «Ειρήνη και Αγάπη » μπορεί να μιλήσει ο χριστιανισμός;

Αυτή που δεν έφερε, και είχε όλο το χρόνο και είχε όλη την εξουσία, την εποχή που όλοι οι άνθρωποι ήταν χριστιανοί αναγκαστικά και μη.
Οι αυτοκράτορες σκότωναν ο ένας τον άλλον, έκοβαν τις μύτες τους, τυφλώνουν ο ένας τον άλλον, τα ίδια έκαναν και οι Πατριάρχες και οι Πάπες με μία απίστευτη βαρβαρότητα και κτηνωδία.
Σίγουρα οι άνθρωποι που προηγήθηκαν δεν ήτανε άγιοι ούτε αγγελούδια. Πολεμούσαν μεταξύ τους, σκότωναν αλλά δεν σε σκότωναν για την αγάπη του Θεού, ούτε την πίστη του Χριστού την Αγία.
Δεν το έκαναν στο όνομα του Θεού και έχει μεγάλη σημασία αυτό.
Ακόμη και οι Πέρσες και οι Βαβυλώνιοι δεν χρησιμοποιούσαν τον θεό ως άλλοθι για να επεκτείνουν την αυτοκρατορία τους για να εγκαθιδρύσουν μία θρησκευτική δικτατορία. Αυτό είναι, χριστιανική πατέντα και την μιμήθηκαν και οι μουσουλμάνοι αργότερα
Ο Αλέξανδρος δεν εκστράτευσε εναντίον της περσικής αυτοκρατορίας για να σώσει τους ανθρώπους ούτε για να τους προσηλυτίσει στον Δία.
Αυτή ήταν και είναι η μία μεγάλη διαφορά από τον θρησκευτικό ιερό πόλεμο με οποιονδήποτε άλλον πόλεμο. Το δεύτερο μπορείς να το κατανοήσεις, είναι μία ανθρώπινη ανάγκη και αδυναμία, το πρώτο όχι, είναι μία θεϊκή αντινομία. Και ακυρώνει την ίδια την ύπαρξη του Θεού για την οποία μάχεται μάχονται οι πιστοί του με τόση μανία.
Έκανε ο χριστιανισμός στον κόσμο καλύτερο; Σε τι
Πόσο χειρότερος θα ήταν ο κόσμος αν δεν είχε γνωρίσει την «αγάπη και την ειρήνη» του χριστιανισμού;
Το μόνο που έκανε ήταν να καθυστερήσει την πρόοδο και να καταστρέψει την Ελληνική Γραμματεία.
Ισχυρίζονται οι χριστιανοί ότι έσωσαν τα συγγράμματα.
Από ποιον τα έσωσαν, αφού ήδη ήταν εξουσία ,από τον ΕΤ τον εξωγήινο ή από τους Άραβες που τα αγόραζαν πανάκριβα να μορφωθούν και να φτιάξουν τη δική τους θρησκεία.
Γιατί ο μουσουλμανισμός αναπτύχθηκε στις παρυφές του χριστιανισμού και στην αρχή ήταν μία χριστιανική αίρεση με αραβική μυθολογία.
Ο χριστιανισμός κυβέρνησε ως απόλυτη εξουσία και συνεργάστηκε πλήρως με την φεουδαρχία ως αυτοκρατορία με όλους τους βασιλιάδες και με όλα τα συστήματα και με κάθε ιδεολογία, με το ναζισμό και τον κομμουνισμό και τον καπιταλισμό με ένα απίστευτο αμοραλισμό και χαμαιλεοντισμό.
Είναι ο χριστιανισμός κυριολεξία ή μυθολογία και αλληγορία
Ο χριστιανισμός, τα χρόνια της απόλυτου εξουσίας του, ήταν το απόλυτο δόγμα και ο απόλυτος αλάθητος λόγος του θεού, δεν χωρεί για αυτό καμιά αμφιβολία, θεόπνευστος μέσα από τα ιερά βιβλία της Βίβλου της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης.
Δεν δεχόταν καμία μεταφορά αλληγορία και ερμηνεία παρά μόνον αυτή των επισήμων Πατέρων της Εκκλησίας και της παραδοσιακής διδασκαλίας. Οτιδήποτε άλλο, το καταδίκαζε ως αίρεση στις αντίστοιχες οικουμενικές συνόδους με τραγελαφικές καταστάσεις.
Ο Πάπας να καταδικάζει τους ορθόδοξους αιρετικούς και οι ορθόδοξοι τον Πάπα ως αιρετικό στα γραφικά χρονικά Χριστιανικής μισαλλοδοξίας.
Αργότερα μετά την αναγέννηση, ανακάλυψαν τον «Χώγκιγκ «Αριστοτέλη και τον διαφωτισμό και την εμφάνιση στο προσκήνιο της μασονίας με τη μορφή της θεοσοφίας,που έβαλε νερό στο κρασί του και άρχισε τις μεταφορές τις παρομοιώσεις και τις αλληγορίες, οι οποίες στην ουσία είναι ακόμη χειρότερες και από τις απολύτως θεοκρατίες, γιατί είναι πιο ύπουλες, θολώνουν τα νερά με θεολογικές ασυναρτησίες καταλήγοντας στο ίδιο πράγμα. Στο Θεό, Avatar Τζεσούα και Μετρέγια Χριστό. Όχι Γιάννης, Γιαννάκης δηλαδή με 2 νι.

Σε αυτό το θέμα ο χριστιανισμός αρκετά διπρόσωπος, προσπαθεί να παίξει σε δύο ταμπλό, κρατώντας την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο και αυτό δεν είναι δυνατόν.
Ή θα δεχθεί την Βίβλο ως απόλυτη αλήθεια και λόγο του Θεού ή ως αλληγορία και μυθολογία, δεν μπορεί να είναι και τα δύο και ο καθένας να ερμηνεύει, όπως θέλει τον Λόγο του Θεού ή να τους επιτρέπει ο αληθινός Θεός, αυτό.
Ας πάρουμε την Βίβλο ως απόλυτη αλήθεια και λόγο του Θεού όμως καλοπροαίρετα, χωρίς προκαταλήψεις.
Διαβάζοντας την Παλαιά Διαθήκη διαπιστώνουμε ένα σωρό λάθη αντιφάσεις αυτού του Θεού, πράγμα που τα παραδέχεται και ο ίδιος, αλλοπρόσαλλος εκδικητικός αυταρχικός ζηλότυπος με έντονα συναισθήματα και θυμικό ζήλια μίσος αγάπη εκδίκηση και πολύ εγωισμό.
Όλα αυτά δεν συνάδουν με ένα πραγματικό αληθινό παντοδύναμο και πάνσοφο και το κυριότερο με ……ένα νηφάλιο Θεό..
Παρόλα αυτά η Παλαιά Διαθήκη έχει μία αξία ιστορική, επουδενί δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί θεόπνευστος λόγος. Όχι όμως και λογοτεχνική αξία, είναι κάκιστη, αλλά δίνει αρκετές πληροφορίες για τα ήθη και έθιμα της Λεμουρίας τα φύλα και τις φυλές της Εποχής της..
Η Καινή Διαθήκη, ως πιο καινούργιο βιβλίο μετα ατλαντικής εποχής, είναι πιο περιποιημένη σε λογοτεχνία αλλά με μικρότερη αλήθεια και σχεδόν καμία σκέψη και πρωτοτυπία.
Όλα αυτά που υποτίθεται ότι είπε ο Χριστός, αν υπήρξε πραγματικά, είχαν ειπωθεί και πιο πριν και με πολύ καλύτερο τρόπο και πιο περιεκτικό.
Ως αλληγορία, η Καινή Διαθήκη έχει αρκετά γνωστικά στοιχεία γιατί βασίστηκε στα ιερά μυστικά αρχεία των παλαιών ιερατείων .
Ερχόμαστε τώρα στο κύριο ερώτημα, αν η Βίβλος είναι κυριολεξία ή αλληγορία

Αν η Βίβλος είναι κυριολεξία και αυτός είναι ο πραγματικός λόγος του Θεού, αυτός ο θεός δεν είναι σωστός ακόμη και να είναι αληθινός.
Πρώτον, δεν είναι πατέρας, δεν γέννησε ποτέ τίποτα και κανένα, είναι πλάστης, έπλασε από πηλό κάποιους ανθρώπους τον πρώτο αρσενικό που χειρούργησε. Γονιμοποίησε αργότερα μία ανήλικη και φοβισμένη εβραιοπούλα που την πάντρεψε μ ένα άλλο αρραβωνιαστικό. Δεν θα το λέγαμε σωστό πατέρα και σύζυγο αυτόν τον Θεό, κάτι άλλο ίσως να τον λέγαμε.
Πέραν τούτου, σταύρωσε το γιο του. Ποτέ ένας πατέρας σωστός δεν αποφασίζει να σταυρώσει τον γιο του για να σώσει τον κόσμο που ο ίδιος έφτιαξε λάθος.
Και τρίτον αφού άφησε τους ανθρώπους ελεύθερους να διαλέξουν το καλό και το κακό, τι ανακατεύεται σε αυτή την επιλογή τους;;;;
Τιμωρώντας τους ή επιβραβεύοντας με το μαστίγιο και το καρότο με έναν τρόπο απαράδεκτα αντινοϊκό.
Και τελευταίο και το σπουδαιότερο , έχει ανάγκη την πίστη τα δοξολογήματα τις κολακείες γλοιωδίες τα προσκυνήματα τις θυσίες και τα πεσκέσια….. κοτζάμ μεγαλοδύναμος Θεός;
Τόσος εγωισμός τόσος εγωκεντρισμός συνάδει με το θεϊκό πνεύμα;.
Ερχόμαστε τώρα στην περίπτωση της Καινής Διαθήκης
Ως κυριολεξία, μπάζει από παντού και δεν είναι και το σωστό παράδειγμα για μία κοινωνία που ο θεός δίνει ως κεφαλή στην Εκκλησία.
Πώς το δίνει δηλαδή
Σε μία κοινωνία που ένας απλός άνθρωπος θνητός πρέπει να σηκωθεί το πρωί, να εργαστεί ,πρέπει να παντρευτεί, να μεγαλώσει τα παιδιά να ξενυχτήσει για αυτά, να πληρώσει φόρους, ένας απλός άνθρωπος πώς μπορεί να τα κάνει όλα αυτά που δεν τα έκανε ο Θεός.
Πως το δίνει αυτό το παράδειγμα ‘ένας Θεός που δεν παντρεύτηκε ποτέ ,που δεν δούλεψε ποτέ, που δεν έφτιαξε ποτέ ένα τραπέζι με τα χέρια του να το έχουμε σαν παράδειγμα;
Που δεν πολέμησε για την πατρίδα του που δεν έπιασε όπλο στα χέρια του;
Τάζοντας ένα παράδεισο που αναβάλλεται συνεχώς ή δίνοντας δεκαπλάσια χωράφια οικόπεδα και γυναίκες, έτσι απάντησε στον Πέτρο, ο Ιησούς.
Πού είναι η λογική σε αυτό; Πού είναι ο λογικός Θεός
Γιατί καλά και ο Θεός αλλά καλύτερη όμως και η λογική.
Εν πάση περιπτώσει αυτά είναι γνωστά για τους ανθρώπους και κατανοητά για τους ανθρώπους με ανοιχτά μυαλά.
Ας έρθουμε τώρα στο θέμα και το πρόβλημα της νεότερης ιστορίας της Ελλάδος και των κυβερνήσεων της.
Μετά την ανακήρυξη του Κράτους της Ελλάδας, χωρίς τις ευλογίες της Β΄ Ρώμης ,αναγκάστηκε να πιει αυτό το πικρό ποτήρι της Ελλάδος χωρίς την Ρωμιοσύνη με ένα διαζύγιο που κράτησε αρκετά χρόνια, του Πατριαρχείου και της αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδος, η Εκκλησία κράτησε και την περιουσία που απέκτησε με τα χρυσόβουλα του σουλτάνου και πρώτο τραπέζι πίστα να λύνει και να δένει στα πολιτειακά θέματα συντρώγοντας με τους ‘άρχοντες που ευλογούσε..
Πότε, με τις δεξιές και τις αριστερές, πότε με τις ακροδεξιές και τις ακροαριστερές ιδεολογίες. Αρκεί να βρίσκεται στην εξουσία και να θησαυρίζει να μεγαλώνει την εκκλησιαστική περιουσία. Ακόμη και με μπίζνες στο Κατάρ.

Η εμπλοκή της Εκκλησίας της Ελλάδος στη Χούντα έφερε και την απαξίωση της και την άνοδο της αριστερής αντιπολίτευσης που ντρεπόταν κάποιος να πει ότι είναι χριστιανός, γιατί θεωρούνταν χουντικός και ακροδεξιός.
Αυτό εκμεταλλεύτηκε η αριστερά και άρχισε να αγκαλιάζει τα θρησκευτικά στοργικά. Έτσι έχουμε ευαίσθητους και ευσυγκίνητους κομμουνιστές αριστερούς που ανακαλύπτουν την πίστη μαζί με τη Μαρία τη Μαγδαληνή σε Θείες Λειτουργίες, πράγμα που πολύ συντελεί στην άνοδο του Κομμουνιστικού Κόμματος και την αύξηση των ψήφων. .
Μαζί με την ανακάλυψη αυτή, ανακαλύπτει και η Ρωσία, η Γ΄ Ρώμη, την επιλογή του Αγίου Όρους και αρχίζει να βάζει πόδι εκεί, για να κατηφορίσει στο Αιγαίο, Ειδικά τα τελευταία χρόνια με την άνοδο του Πούτιν, ο οποίος το επισκέπτεται με όλη τη μεγαλοπρέπεια του τσάρου της ανατολής. υποστηρίζοντας και χρηματοδοτώντας όλα τα σερβο ορθόδοξα σωματεία και κόμματα και Ρωμέικα κομματίδια.
Μετά την εισβολή στην Ουκρανία, η Πολιτεία καταλαβαίνει το λάθος της και τι φίδι έθρεψε στο κόρφο της τόσο καιρό. Προσπαθεί να μαζέψει τα ασυμμάζευτα με τα δικέφαλα πουλιά να προελαύνουν απειλητικά. Δεν ξέρει ποιον να υποστηρίξει τον Κύριλλο Πασών των Ρωσιών ή τον Βαρθολομαίο Πασών των Αθηνών.
Τον Βαρθολομαίο, τον Τούρκο Πολίτη καλεί στην Αθήνα να τον βραβεύσει σαν ευκλεή Πολίτη των Αθηνών ο ανιψιός του πρωθυπουργού ο Μπακογιάννης σε απεγνωσμένη προσπάθεια να κρατήσει στην μασχάλη δύο καρπούζια..
Αυτά είναι τα έργα και οι ημέρες της Εκκλησίας και να μη μιλήσουμε για φιλανθρωπίες και το φιλανθρωπικό της έργο το οποίο στηρίζεται στα λεφτά των πιστών.
Ο καθένας μπορεί να κάνει φιλανθρωπία με ξένα λεφτά, ποτέ δεν έχει δώσει τα δικά της, όπως και οι άλλοι εφοπλιστές που αγκαλιάζουν την Εκκλησία ευλαβικά, απομυζώντας των Ελλήνων τον κόπο και τα λεφτά και πλουτίζοντας με το ρώσικο πετρέλαιο στα μουλωχτά.

Μία ακόμη τακτική της Εκκλησίας είναι η στρατολόγηση επιστημόνων και έτσι έχουμε γιατρούς που γίνονται ιερείς και μαθηματικούς και φυσικούς που διδάσκουν στα σχολεία και στα παιδιά την αναπαραγωγή με τον κρίνο παράλληλα με την επιστημονική μέθοδο.Και βλέπεις και ακούς μορφωμένους ανθρώπους με πτυχία να αραδιάζουν ένα σωρό κουταμάρες για να καλύψουν τις θεολογικές ασυναρτησίες παραβιάζοντας όλους τους κανόνες της λογικής και της δεοντολογίας.
.
Στις τελευταίες εκλογές τα περισσότερα κόμματα που κατέβηκαν ήταν αναμειγμένα με την ορθοδοξία για την ψηφοθηρία .Ψηφοθηρία από έναν λαό βουτηγμένο στην αμάθεια και στην θρησκοληψία λειψανολατρεία σκοταδισμό και μεσαιωνισμό τον οποίο καλλιεργεί η Εκκλησία για να διαφεντεύει και να κυβερνά, όπως ο μονόφθαλμος Κύκλωπας στους τυφλούς Οδυσσείς.
Δεν τολμάει κανένας πολιτικός να πει τα πράγματα με το όνομα τους, γιατί είναι στο έλεος της Εκκλησίας που χειρίζεται το θρησκόληπτο ποίμνιον. Ακόμη και να θέλει να είναι σωστός ένας πολιτικός δεν μπορεί ,γιατί τον ελέγχει ,ελέγχεται από την Εκκλησία και ευλογείται από την Εκκλησία. Τρέχουν οι δόλιοι βουλευτές πριν τις εκλογές στους μητροπολίτες παρακαλώντας για την ευλογία.
Ας μας πουν επιτέλους, ας μας πει επιτέλους η Εκκλησία γιατί αφού ευλογεί αυτούς τους προέδρους και τους πρωθυπουργούς δεν είναι καλοί και σωστοί και δεν ευθύνεται και αυτή για αυτό το χάλι.
Τι λένε οι Πατέρες; Οι μισογύνηδες Πατέρες της Εκκλησίας με αυτόν τον ξύλινο παλαιολιθικό λόγο και σε τι είναι «πατέρες «;;;; Οι άνθρωποι που δεν έχουν γεννήσει ποτέ τίποτα, που δεν έχουν κλάψει και δεν έχουν ξενυχτήσει ένα παιδί,προωθώντας το μοναχισμό, ένα γεροντισμό ακραίο και μετά παραπονούνται για το δημογραφικό
Νιώθω θλίψη για αυτούς τους γονείς, αυτές τις γυναίκες τις μητέρες των μοναχών να βλέπουν το παιδί τους σε αυτή την κατάσταση. Χωρίς καμία χαρά της ζωής, σκελετωμένο, να παραμιλάει από το πρωί μέχρι το βράδυ για το Θεό στα βράχια των Σειρήνων και στα μοναχικά κελιά της Καλυψούς που τους ταΐζει τις κάλπικες υποσχέσεις της Αθανασίας.
Τι να σου πουν αυτοί οι άνθρωποι για τη ζωή; Τι να διδάξουν, δεν έχουν το προσωπικό παράδειγμα πέρα από αυτές τις θεολογικές ασυναρτησίες που αραδιάζουν συνεχώς.
Είναι άπειρα τα σεξουαλικά σκάνδαλα που συμβαίνουν στους κόλπους της Εκκλησίας τα οικονομικά σκάνδαλα και τα κουκουλώνουν με ευχολογίες.
Μιλάει η Εκκλησία για σεβασμό τη στιγμή που δεν έχει σεβαστεί κανέναν άνθρωπο κανένα προηγούμενο θεό όσιο και ιερό.
Ο Σαούλ φιλοξενήθηκε στο βήμα της δημοκρατίας των Αθηνών και καταχράστηκε αυτή την φιλοξενία. Το αποτέλεσμα είναι να γνωρίσει η Ελλάδα και η Αθήνα, τον χειρότερο καταστροφέα κατακτητή της, γιατί οι πρώτοι Ρωμαίοι ήταν λίγο περισσότερο φιλέλληνες από τους μετέπειτα χριστιανορωμαίους.
Παραπονείται για πόλεμο η Εκκλησία.
Ποιος πολεμάει την Εκκλησία την στιγμή που η ίδια η Εκκλησία έχει πολεμήσει τους πάντες και τα πάντα, είναι η πιο πολεμοχαρής οργάνωση στον πλανήτη

Χριστιανός δεν ήταν ο Μπους, ο Ομπάμα, Ορθόδοξος δεν είναι ο Πούτιν, όπως χριστιανοί δεν ήταν οι βασιλείς και αυτοκράτορες της αποικιοκρατικής Ευρώπης, Ο θηριώδης Λεοπόλδος του Βελγίου χριστιανός δεν ήταν, χριστιανοί δεν ήταν όλοι αυτοί;;;

Μιλάει για Μασονία η Εκκλησία, και τάχα πως σχίζει τα ιμάτια της, μα η μεγαλύτερη Μασονία, είναι ίδιος ο χριστιανισμός. Έχει τη δομή και τη λειτουργία μιας μασονικής οργάνωσης, με στοιχεία της μυστικής εταιρείας και έτσι ξεκίνησε, ως μυστική σέχτα στοά και μασονία.
Για να μην πούμε για αυτή την αρχιτεκτονική εμμονή, που έχει, να χτίζει παντού και τα πάντα σε κάθε ελεύθερη εδάφους σπιθαμή.Τις κιτς ενδυμασίες τους θρόνους τα στέμματα της ανατολικής αυτοκρατορίας, την αισθητική των αγιογραφιών των αγύμναστων σκελετωμένων αγίων.
Χρησιμοποιεί πάντα και σλόγκαν κλισέ
«Αν δεν υπάρχει Θεός όλα επιτρέπονται «
Μα όλα τα έχουνε κάνει , με ένα Θεό, που τους το επιτρέπει.
Τι άλλο πια να κάνουν….

«Άλλο ο Χριστός και άλλο η Εκκλησία» . Μα αν είναι άλλο, ας κρατήσουν τον Χριστό χωρίς την Εκκλησία, κανένα πρόβλημα . Ποιος τους εμποδίζει, στο να πιστεύουν ότι θέλουν; Κανείς
Ο Ιησούς στην έρημο όταν ήρθε σε Πειρασμό είπε, όχι στην εξουσία που του έταξε. Πώς έγινε εξουσία; Δεν ήταν και η Περιστέρα…που κλαίει στις 5 Ιουλίου κάθε μέρα.
Ας παραιτηθούν από την εξουσία, να σώσουν το Χριστό από τον Σατανά. Στο κάτω κάτω ποτέ δεν βιάζονται να τον συναντήσουν στο παράδεισο, όλο το αναβάλλουν και τον γιατρό παρακαλάνε να τους σώσει, μέχρι στα νοσοκομεία της άπιστης Δύσης και Αμερικής πάνε.
Μιλάνε για παρηγοριά, παρηγοριά για όποιον τη χρειάζεται Placebo γιατρικά και ναρκωτικά, όχι με το αζημίωτο , γιατί γίνεται απατεωνιά.

Μιλάνε για πατρίδα και έθνος για να κερδίζουν τους εθνικούς και τους πατριώτες.
Για ποια πατρίδα Ελλάδα, μιλάει ο χριστιανισμός; Τη επίγεια ή ουράνια Ιερουσαλήμ;
Ο χριστιανισμός, δεν αναγνωρίζει κανένα έθνος και ήδη επίσημα από την Εκκλησία έχει ορισθεί ο εθνικισμός ως αίρεση. Είναι μία πολυφυλετική οργάνωση και θρησκευτική παγκοσμιοποίηση.
Μιλάει ο χριστιανισμός για τους κακόμοιρους λοατκι με τον ευνουχισμό, να ανθεί την περίοδο την βυζαντινή.
Οι ίδιοι οι γονείς ευνουχίζουν τα παιδιά τους για να μπορέσουν να βρουν μία δουλειά στην Εκκλησία και να φάνε ένα κομμάτι ψωμί και οι καθολικοί ευνουχίζουν τα αρσενικά αγόρια που ήταν στο έλεος των παπάδων για να τραγουδάνε με ψιλή φωνή όλη την θεική δοξολογία.

Ο χριστιανισμός ως εξουσία και απόλυτη εξουσία ,έχει την κύρια ευθύνη για αυτή την κατάσταση. Ας την αναλάβει και ας παραιτηθεί από την εξουσία και να μοιράσει την περιουσία που ανόμως έχει αποκτήσει και κρατά καταχρηστικά.
Όποιος θέλει ας πιστεύει, όπου θέλει και αυτό να τον κάνει καλύτερο άνθρωπο.
Οι χριστιανοί στην πλειοψηφία τους και ειδικά της εξουσίας, όχι ο απλός λαός, δεν υπήρξαν ποτέ οι καλύτεροι άνθρωποι, δεν έχουν ένα καλό προσωπικό παράδειγμα ζωής να παρουσιάσουν σε μία σύγχρονη και πολιτισμένη κοινωνία.
«Από όλους τους κακούς οι θρήσκοι είναι χειρότεροι»
Η λύση είναι μία
Πλήρης διαχωρισμός θρησκείας και πολιτείας
Μοίρασμα της περιουσίας στους φτωχούς και στα νέα ζευγάρια.
Το Άγιο Όρος να γίνει μία παιδική χαρά για τις μητέρες και τα παιδιά.
Καμία ανάμειξη της θρησκείας στην πολιτική ζωή του τόπου και στα κόμματα.
Καμία πολιτική αλλαγή δεν μπορεί να γίνει και να είναι ουσιαστική, αν δεν εξυγιανθεί αυτή η θρησκευτική εμπλοκή της Πολιτείας με την Εκκλησία γιατί είναι η πηγή του κακού στα άνθη της διαφθοράς και της αδικίας.
Οι πολίτες με τους πολίτες
και οι παπάδες με τους ραγιάδες

Αστραία

Τι απέγιναν οι Φαιάκες με τις απήδαλες νήες;

ν Οδυσσείας
Στον λόγο του αποκρίθηκε ο Ποσειδώνας, που τη γη σαλεύει:
«Θα το είχα πράξει, όπως το λες εσύ που σε σκεπάζουν
νέφη μελανά, αλλά διστάζω, γιατί σέβομαι και τη δική σου αντίδραση.
Τώρα λοιπόν, επιθυμώ εκείνο το περίκαλλό τους πλοίο των Φαιάκων
150να συντρίψω, την ώρα της επιστροφής του, καταμεσής
στο θολωμένο πέλαγος, ώστε να πάψουν πια, να σταματήσουν
να ξεπροβοδούν ανθρώπους ξένους· κι έχω στον νου μου
να καλύψω γύρω τους την πόλη με ψηλό βουνό.» 150

Οι Φαίακες αγχίθεοι συγγενείς των θεών εκδιώχθηκαν από την Υπέρεια Λεμουρία από τους Κύκλωπες και μετακόμισαν στην Σχερία Κέρκυρας η οποία λέγεται και Δρέπανος από το κρυμμένο δρεπάνι του Κρόνου, την προ Ποσειδώνος εποχή.
Ο πρώτος βασιλιάς της Φαιακίας ήταν γιος του Ποσειδώνα που βασίλευε καθ΄όλη την Ατλαντική εποχή και ειδικά των Ιχθύων, ο Ναυσίθους είναι κυρίως γνωστός ένας βασιλέας των Φαιάκων, γιος του Ποσειδώνα και της Περιβοίας. Ο Ναυσίθοος ήταν πατέρας του Αλκινόου και εξαναγκάσθηκε από τους Κύκλωπες να μεταναστεύσει από την Υπέρεια στη Σχερία (σημερινή Κέρκυρα), όπου εγκαταστάθηκε με τον λαό του.
Οι Φαίακες ήταν ένας πολιτισμένος λαός, ευγενής , με αλκίνοο βασιλιά δημοκρατικό και σύζυγο την αρετή που εμφανίζεται στο τέλος της διαδρομής του Οδυσσέα. Είναι ο Διαφωτισμός που βασίστηκε σε έναν αναγεννημένο Ελληνισμό και φιλελληνισμό παρ΄όλη την επικρατούσα κατάσταση του Ποσειδώνιου θεοκρατικού συστήματος, τον χριστιανισμό.
Οι Φαίακες φιλοξενούν τον Οδυσσέα Ελληνισμό και τον βοηθούν να γυρίσει στην πατρίδα του μαζί με την εμφάνιση ανακάλυψη του πλανήτη Αρτέμις Ουρανός στον ουρανό το 1800 περίπου. Η Ελλάδα αποκτά την ανεξαρτησία της το 1830.
Η μανία όμως του Ποσειδώνα όμως δεν τελειώνει εδώ. Μόλις το διαπιστώνει αυτό πετρώνει το πλοίο των Φαιάκων. Η θεοσοφία ιδρύεται στην Ν. Υόρκη το 1900 περίπου και ο Ποσειδώνας μετά την αποκάλυψη ανακάλυψη του το 1850, σταματά την βοήθεια των Φαιάκων σε άλλους Οδυσσείς. Τους εξαφανίζει.
Τι απέγιναν οι Φαίακες έκτοτε; Χαθήκανε; Τι απέγινε αυτός ο υπέροχος λαός εξαφανίστηκε;
Όχι φυσικά;
Οι Φαίακες μαζί με την Άρτεμη Ουρανό είναι το διαδίκτυο το συγκλονιστικό και πρωταγωνιστικό την καινούργια εποχή του Υδροχόου.
Η Εποχή του Ποσειδώνα έχει περάσει ανεπιστρεπτί, ούτε άλλα πλοία «μπλογκ «μπορεί να μαρμαρώσει και να λογοκρίνει , ούτε άλλους Οδυσσείς να κυνηγήσει. Το διαδίκτυο ακυρώνει την θεοκρατία και η ληστρική Εκκλησία online αυτοαναιρείται διότι ανήκει σε άλλη εποχή. Το διαδίκτυο είναι η χαριστική βολή, σχοινί και θηλειά στο λαιμό της, για μια νοοτροπία θεοκρατική, παρ΄όλες τις ιστοσελίδες που λειτουργεί με την αμύθητη περιουσία που καταχρηστικώς κρατεί. Και η αλήθεια είναι πως πάντα το φοβόταν αυτό, το διαδίκτυο, πολύ. Εξουσίαζε πολύ άνετα μέσα στο σκοτάδι και τον σκοταδισμό με την πίστη την τυφλή. Δεν κατάλαβε καν πως κλείστηκε μέσα σε κάτι ταχύτατα «άυλο» με νοήμονα ουσία που δεν κατανοεί και δεν μπορεί ούτε να δικαιολογήσει πως χρησιμοποιεί και ούτε να το υπερασπιστεί με όλες τις θεοσοφίες της και τις πατριδοκαπηλείες της που αραδιάζει σε σεντόνια μακροσκελή.

Η Εποχή του Θεού του αυταρχικού Πατρός και του άβουλου Υιού τελείωσε οριστικά. Έρχεται η Εποχή του Ανθρώπου και του Όρθιου Πνεύματός του. Η αναμέτρηση τυραννικού θεού με νοήμονα άνθρωπο λήγει με την Νίκη του Ανθρώπου. Κανένας άνθρωπος δεν θα ζει γονατιστός και προσκυνημένος για κανένα θεό και άνθρωπο.. Ο Ποσειδώνας αποσύρεται στους Αιθίοπες και ο Οδυσσέας φθάνει στην Ιθάκη του. Η Ελλάδα, ως Υδροχόος, έχει τον πρώτο λόγο στις κοσμοϊστορικές αλλαγές και εξελίξεις της καινούργιας μυθιστορίας που γράφεται τώρα με τα Νέα Έπη των κανούργιων Ποιητών και Αοιδών της Αλκίνοης σύγχρονης Φαιακίας σε e- ραψωδίες

Αστραία

Φαέθων, ο Υιός του Θεού σε αμετροέπεια και υπερβολή,

…..δεν μπορεί να κρατήσει την σωστή απόσταση από την Θεϊκή Πηγή.
Ο μύθος του Φαέθωνος είναι ένας διάσημος μύθος της υπέροχης σοφής Ελληνικής Μυθολογίας που ακριβώς δείχνει τα προβλήματα και τις παρενέργειες της έλλειψης μέτρου και της υπερβολής, ιδίως της θρησκευτικής.
Στην πρώτη ερμηνεία του αναζητούμε τις γεωλογικές μεταβολές της Γαίας και τις κλιματικές αλλαγές εξαιτίας της κοντινής ή μακρινής απόστασης από τον Ήλιο τον μεγάλο Τιτάνα θεό.
Φαέθων φυσικά σημαίνει φως ο λαμπρός γιος του θεού. Είναι ο γιος του Ήλιου και της Κλυμένης υδάτινης θεότητας.
είναι δηλαδή ο γιός από τον γάμο του φωτός, το πνεύμα με το νερό το συναίσθημα.
Η φωτιά βράζει το νερό και το νερό σβήνει τη φωτιά Είναι δύσκολος αυτός ο γάμος και αυτό το πάντρεμα αυτό των δύο στοιχείων και ο γιός είναι προβληματικός.
Το αποτέλεσμα του βλέπουμε στις μονοθεϊστικές θρησκείες που παντρεύουν τον πνευματισμό φωτιά με το νερό συναίσθημα με το υπερβολικό θρησκευτικό συναίσθημα και στους θρησκευτικούς γάμους από της Εποχής των Ιχθύων με τα παιδιά τους.
Με λόγια απλά μπορούμε να τα πούμε ότι χρειάζεται η σωστή απόσταση από το Θείο το Θεό και τον πνευματισμό.
Δεν μπορούμε να πάμε πολύ κοντά σε αυτό γιατί θα καούμε, δεν μπορούμε να μιλάμε συνέχεια για τον Θεό, δεν μπορούμε δοξολογούμε από το πρωί μέχρι το βράδυ τον Θεού γιατί το πολύ το κυρ ελέησον «Βαράει και του Θεού» και
φυσικά δεν πρέπει να απομακρυνθούμε και τελείως από το Πνεύμα την Πηγή Φωτιά γιατί θα ξεπαγιάσουμε σε ένα στείρο στυγνό υλισμό.
Η σωστή απόσταση θαρρώ πως είναι το πιο καλό.
Οι Θεοί και ο Θεός και τον Θεό και οι άνθρωποι με τους ανθρώπους, τόσο απλό.
Κλεφτές ματιές μπορούμε να ρίχνουμε προσεκτικά, πολύ προσεκτικά όμως και χωρίς να καιγόμαστε από τις απόρροιες του Αετού.

Όλες οι μονοθεϊστικές θρησκείες και κυρίως ο χριστιανισμός που κυριάρχησε ως εξουσία την Εποχή των Ιχθύων είχαν μεγάλο πρόβλημα σε αυτό, μεγάλη αμετροέπεια θρησκευτική εμμονή και υπερβολή.
Οι πιο πολλοί καήκανε κοιτάζοντας τον Θεό και αρκετοί ξεπάγιασαν από την θρησκευτική αυτή υπερβολή των χριστιανών, οδηγημένοι στο άλλο άκρο. Ο χριστιανισμός οδήγησε ένα άρμα θεϊκό καταστροφικά, ως Φαέθων ο γιος του Θεού σε ένα παράλογο θρησκευτικό μεσσιανισμό.

Βλέπουμε και στην Ελλάδα οξύ το φαεθωνικό πρόβλημα αυτό μαζί με τους χλιδάτους παπάδες ένθρονους Φαραώ
Βλέπουμε τον ρόλο της Εκκλησίας υπερβολικό και να ανακατεύεται παντού και ειδικά στην παιδεία, βλέπουμε τον αριθμό των θρησκευτών και των ιερέων μεγάλο, ειδικά για τον πληθυσμό της
Βλέπουμε τις εκκλησιές και τα μοναστήρια υπερβολικά πολλά, να καταλαμβάνουν και τις ελάχιστες πράσινες ελεύθερες δομές
Βλέπουμε την πλύση εγκεφάλου που γίνεται συνεχώς στα μυαλά των υπήκοων δούλων και πιστών. Αν θέλει η Εκκλησία της Ελλάδος να έχει μια αξιοπρέπεια σοφή θα πρέπει να διατηρήσει και την απόσταση την σωστή από τον θεό για το καλό των ανθρώπων και να ανανεωθεί με μια φιλοσοφία πιο σωστή, που δεν θα περιλαμβάνει την εκμετάλλευση των ανθρώπων στο όνομα του θεού. Δηλ θα πρέπει να απαγορευθεί το εμπόριο του Θείου μαζί με τον χριστιανικό μεσσιανισμό φετιχισμό, λείψανα δακρύβρεχτες εικονίτσες και χαϊμαλιά. Είναι ντροπή πραγματικά και κατάντια και για τον άνθρωπο και για Πνεύμα του Ανθρώπου, τον θεό.
Το πιο σωστό για έναν άνθρωπο έξυπνο και σοφό είναι να κρατάει τη σωστή απόσταση από τον θεό και από αυτό που δεν μπορεί να γίνει Γνωστό με την ανθρώπινη μορφή.
Πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να απέχει από την θρησκοληψία την θρησκομανία και της θρησκευτικές εμμονές τον αποκρυφισμό και τις θεοσοφικές απάτες.
Να κρατάει ένα μέτρο ανάμεσα στον ανθρώπινο υλισμό και στον υγιή πνευματισμό ηνίοχος σε ένα άρμα αρμονικό.

Αστραία

οι ιερές μπίζνες της Εκκλησίας της Ελλάδος
και το δίλημμα του Ευθύφρονος

Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος το 2021 : Το Ισλάμ δεν είναι θρησκεία αλλά πολιτικό κόμμα, οι πολίτες του άνθρωποι του πολέμου. Αποκαλυπτική συνέντευξη στην εκπομπή «…και εγένετο Ελλάς»

Στο Κατάρ βρέθηκε το 2011 ο ευσεβής χριστιανός Ορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος, για να συζητήσει με τον θρήσκο ισλαμιστή Εμίρη και ανθρώπους του πολέμου, τα προσχέδια συνεργασίας που υπέβαλε πριν ένα μήνα στην Εκκλησία της Ελλάδος, μέσω της πρεσβείας του Κατάρ στην Αθήνα.
Το ότι η Εκκλησία είναι μία μεγάλη μπίζνα ανίερος επιχείρηση το γνωρίζουμε αλλά το ότι ο προκαθήμενος της εκκλησίας θα πήγαινε στο Κατάρ ως στυγνός υλιστής έμπορος να συζητήσει για συνεργασίες, μας εκπλήσσει για μια ακόμη φορά δυσάρεστα. Για ακόμη μία φορά αποδεικνύεται η διγλωσσία και ο διαβρωτικός ρόλος της Εκκλησίας για την Ελλάδα με λάθη που συνεχίζει να κάνει σκόπιμα και διαχρονικά.
Τα λάθη αυτά είναι κυρίως ασυνέπεια αναξιοπιστία υποκρισία μαζί με την θρησκευτική μισαλλοδοξία:
1. Το λάθος του πλούτου και της ιδιοκτησίας. Λέει ο Ιησούς πως κανείς πλούσιος δεν μπορεί να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών. Οι αρχιεπίσκοποι οι μητροπολίτες και η Εκκλησία είναι υπερβολικά πλούσιοι εις βάρος των φτωχών. Και δεν μπορούν να διεκδικήσουν ιδιοκτησία και περιουσία γιατί η περιουσία και ιδιοκτησία τους δεν είναι σε γήινα χωράφια αλλά στον ουρανό.
2. Το λάθος της συσσώρευσης του πλούτου. Αυτός που έχει δύο χιτώνες δίνει τον ένα. εκκλησία και ο αρχιεπίσκοπος όχι μόνο δεν δίνει το ένα αλλά να πάει στο Κατάρ να φτιάξει και να έχει περισσότερους χιτώνες.
3. Το λάθος του τόκου της τοκογλυφίας. Ο ιδρυτής του χριστιανισμού απαγορεύει τον τόκο και την τοκογλυφία. Οι μητροπολίτες και οι αρχιεπίσκοποι είναι πρόεδροι και αντιπρόεδροι τραπεζών και κάνουν business με πολυεθνικές επιχειρήσεις και φαντς.
4. Το λάθος της πίστης. Ενώ οι προσευχές και η πίστη και το θαυματουργό της Θείας Κοινωνίας είναι ικανά να σε προστατεύσουν και να σε θεραπεύσουν από τον κορωνϊό, ο αρχιεπίσκοπος εισάγεται πρώτη θέση σε νοσοκομείο με ανεπαρκή πίστη. Ο προηγούμενος είχε φτάσει μέχρι τα προηγμένα ακριβά νοσοκομεία της Νέας Ατλαντίδας τελευταίας τεχνολογίας να σωθεί και δεν βιαζόταν να συναντήσει τον Δημιουργό.
5. Το λάθος της ενδυμασίας. Ενώ ο Ιησούς φορούσε και κυκλοφορούσε με έναν απλό χιτώνα οι μητροπολίτες φορούν την Άρτα και τα Γιάννενα και κυκλοφορούν σαν χριστουγεννιάτικα στολισμένα δέντρα με χλιδάτη υπερβολή μπόλικο ναρκισσισμό και ματαιοδοξία. Άσε που βγάζουν και πολλές φωτό .
6. Το λάθος του οχήματος, μεταφορικό μέσο . Ενώ ο Ιησούς μπαίνει στα Ιεροσόλυμα καθισμένος σε ένα μόνο γαϊδουράκι όνο, οι Μητροπολίτες και η Αρχιεπισκοπή κυκλοφορούν με καταραμένα ηλεκτρικά αυτοκίνητα τελευταίας τεχνολογίας ακριβά του Σατανά, έχοντας αφορίσει και την επιστήμη από παλαιά. Ή κρατάμε τα ήθη και έθιμα τις παραδόσεις της χριστιανικής διδασκαλίας, ή δεν τις κρατάμε, όχι….. όποιες και όπως μας συμφέρουν.
7. Το λάθος της εμπορίας, ενώ ο Ιησούς παίρνει το μαστίγιο και διώχνει τους εμπόρους από το ναό του ,ο αρχιεπίσκοπος πάει και κάνει μπίζνες και εμπόριο με τους απίστους στον ναό τους.
8.Το λάθος των μαθητών, δώδεκα είχε ο Ιησούς το πολύ δεκατρίς, 100 μητροπολίτες έχουμε εκτός τους αρχιμανδρίτες και τους καντηλανάφτες να πλαισιώνουν τον εκκλησιαστικό θεσμό

9. Το λάθος της ξεγνοιασιάς των πουλιών, ενώ ο Ιησούς λέει «Παρατηρήστε προσεκτικά τα πουλιά του ουρανού, επειδή δεν σπέρνουν ούτε θερίζουν ούτε μαζεύουν σε αποθήκες· και όμως ο ουράνιος Πατέρας σας τα τρέφει. Δεν αξίζετε εσείς περισσότερο από αυτά;» Το συγκινητικό παράδειγμα του Ιησού διαβεβαιώνει τους ακολούθους του ότι είναι πολύτιμοι για τον Θεό και ότι δεν χρειάζεται να ανησυχούν ποτέ για το αν θα έχουν τα αναγκαία της ζωής.—Ματθαίος 6:31-33. Δηλ. να μη σπείρετε και να μη θερίζετε γιατί τα πτηνά του ουρανού τα φροντίζει ο Θεός, ο αρχιεπίσκοπος φτάνει μέχρι το Κατάρ για να σπείρει και να θερίσει και παίζει σαν πουλί ξέγνοιαστο κάτω από ένα καθαρό ουρανό. Δηλ , δεν είναι ευσεβής και δεν εμπιστεύεται τον θεό.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος Β΄ κατά κόσμον Ιωάννης Λιάπης, Οινόφυτα Βοιωτίας, 10 Μαρτίου 1938, είναι Έλληνας επίσκοπος, αρχαιολόγος και θεολόγος και ο 20ός Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ελλάδος από της ανακηρύξεως του αυτοκεφάλου της, με τον τίτλο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος.
Η Εκκλησία της Ελλάδος είναι μία από τις δεκαπέντε αυτοκέφαλες Εκκλησίες που συναποτελούν την Ορθόδοξη Εκκλησία. Αριθμείται ενδέκατη στην τάξη των πρεσβείων των Εκκλησιών και ως ιδρυτές της θεωρούνται οι μαθητές του Απόστολου Παύλου.

Η διοικητική της μορφή αποτελεί συνδυασμό του Μητροπολιτικού και του Πατριαρχικού συστήματος σε αναφορά στον παλαιό αποστολικό τρόπο διοίκησης με κεφαλή της Σύνοδο Ιεραρχών και τιμητικά πρόεδρο της Συνόδου, τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος.

Η ποιμαντική της περιφέρεια υπαγόταν αρχικά στον επίσκοπο Ρώμης και από τον 8ο αιώνα έως και το 1833 στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Το 1833 η Αντιβασιλεία του Όθωνα του Α΄ διακήρυξε την ανεξαρτησία της ελλαδικής Εκκλησίας ακολουθώντας τη γραμμή του λόγιου κληρικού Θεόκλητου Φαρμακίδη. Ο Οικουμενικός Θρόνος αρνήθηκε να αποδεχτεί αυτή την κίνηση απόσχισης κανονικών του εδαφών και μόνο το 1850 εξέδωσε Τόμο Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Το δίλημμα Ευθύφρων βρίσκεται στον διάλογο του Πλάτωνα Ευθύφρων , στον οποίο ο Σωκράτης ρωτά τον Ευθύφρο : «Ο ευσεβής ( τὸ ὅσιον ) αγαπιέται από τους θεούς επειδή είναι ευσεβής, ή είναι ευσεβής επειδή τον αγαπούν οι θεοί;

Ιδού το δίλημμα για την Εκκλησία. Πόσο ευσεβής είναι πόσο την αγαπάει ο θεός και ποιος θεός είναι αυτός;

Αστραία