Ελευθερίες freedom στη Βαβυλώνα

Και τώρα νά ποιό είναι το χειρότερο έθιμο των Βαβυλωνίων: Κάθε εντόπια γυναίκα πρέπει μια φορά στη ζωή της να μείνει στο ιερό της Αφροδίτης και να σμίξει μ᾽ έναν ξένο άνδρα. Πολλές που το θεωρούν ανάξιό τους να ανακατεύονται με τις άλλες γυναίκες, από υπερηφάνεια για τα πλούτη τους, πάνε με σκεπασμένα αμάξια και στέκονται πλάι στο ιερό, ενώ από πίσω ακολουθεί ολόκληρη συνοδεία από υπηρέτες.[1.199.1 Ηρόδοτος ΚΛΕΙΩ

Η θρησκευτική ελευθερία ήταν υποχρεωτική στη Πύλη των Θεών, την Βαβυλώνα, όπως και η πορνεία. Τα έσοδα, τα λεφτά από την πορνεία ήταν ιερά και τα παίρναν οι μαστροποί  ιερείς και κτίζανε τείχη ψηλά.  Η Σεμίραμις εφεύρε την  Ιερή Αγία Τριάδα.

Όλα τα  human beings  Βαβυλώνας ήταν ίσα και ισοπεδωμένα  στο να εκπορνεύονται και να  λατρεύουν την  θεϊκή και θεοποιημένη  τριάδα. Οι πολίτες, homo citizens, απουσίαζαν όπως και η πολιτική συνείδηση και οι πολιτικές ελευθερίες

Τι λέει ο Ηρόδοτος για την Βαβυλώνα

Νά η περιγραφή αυτής της πόλης: [1.178.2] Βρίσκεται σε μια πεδιάδα, είναι τετράγωνη και η κάθε της πλευρά φτάνει τα εκατόν είκοσι στάδια· ώστε η περιφέρεια όλης της πόλης μάς δίνει συνολικά τον αριθμό τετρακόσια ογδόντα στάδια. Τόσο είναι το μέγεθος της Βαβυλώνας· όσο για τη διαρρύθμισή της δε συγκρίνεται με καμιά άλλη πόλη από όσες ξέρουμε. [1.178.3] Πρώτα την περιβάλλει μια βαθιά και πλατιά τάφρος, γεμάτη νερό, ύστερα το τείχος που έχει πλάτος από πενήντα βασιλικούς πήχεις και ύψος από διακόσιους πήχεις· ο βασιλικός πήχης είναι σε σχέση με τον συνηθισμένο τρία δάχτυλα μεγαλύτερος.
[1.179.1] Πρέπει ωστόσο κοντά στα άλλα να πω και πού χρησιμοποιήθηκε το χώμα από την τάφρο, και με ποιό τρόπο ήταν χτισμένο το τείχος. Όσο έσκαβαν την τάφρο, το χώμα που έβγαινε από το όρυγμα το έκαναν πλιθιά, κι όταν πια είχαν πλάσει έναν αρκετά μεγάλον αριθμό από πλιθιά, τα έψησαν σε φούρνους· [1.179.2] ύστερα χρησιμοποιώντας για λάσπη άσφαλτο ζεστή, και στοιβάζοντας τριάντα σειρές πλιθιά και μια σειρά πλέγματα καλαμένια έχτισαν πρώτα τα χείλη της τάφρου και μετά, με τον ίδιο τρόπο, το άλλο τείχος. [1.179.3] Πάνω στο τείχος και άκρη άκρη έχτισαν μονώροφα οικοδομήματα, αντικριστά το ένα με το άλλο. Ανάμεσα στα οικοδομήματα άφηναν τόσο χώρον κενό, όσο που να περνά ένα άρμα με τέσσερα άλογα. Γύρω γύρω από το τείχος υπήρχαν εκατό πύλες ολόχαλκες — κι οι παραστάδες τους και τα ανώφλια τους, επίσης από χαλκό. [1.179.4] Υπάρχει και μια άλλη πόλη, που απέχει από τη Βαβυλώνα οχτώ μέρες δρόμο· το όνομά της είναι Ις· έχει κι ένα ποτάμι εκεί όχι μεγάλο· Ις είναι και του ποταμού το όνομα. Χύνεται ο ποταμός αυτός στον Ευφράτη. Αυτός λοιπόν ο Ις, μαζί με το νερό, βγάζει στις πηγές του σβόλους από άσφαλτο· αποδώ μετέφεραν την άσφαλτο για το τείχος της Βαβυλώνας.
[1.180.1] Μ᾽ αυτόν τον τρόπο είχε χτιστεί η Βαβυλώνα. Η πόλη είναι χωρισμένη σε δύο μέρη· γιατί στη μέση τρέχει και τη χωρίζει ένας ποταμός που το όνομά του είναι Ευφράτης.

Η πόλη αυτή της Βαβυλώνας είναι γεμάτη από σπίτια τριώροφα και τετραώροφα, και τη διασχίζουν ίσια χαραγμένοι δρόμοι — και οι άλλοι κι εκείνοι που είναι κάθετοι και οδηγούν προς το ποτάμι. [1.180.4] Σε καθένα λοιπόν από αυτούς τους τελευταίους δρόμους αντιστοιχεί (στον τοίχο που είναι χτισμένος κατά μήκος του ποταμού) μια μικρότερη πύλη — όσοι οι κάθετοι δρόμοι τόσες κι οι πύλες. Ήσαν κι αυτές χάλκινες και έβγαζαν επίσης στο ποτάμι.
. [1.181.5] Πάνω στον τελευταίο πύργο είναι στημένος ένας μεγάλος ναός· μέσα στο ναό βρίσκεται καλοστρωμένη μια μεγάλη κλίνη και πλάι της ένα χρυσό τραπέζι. Δεν υπάρχει κανένα άγαλμα απολύτως στημένο εδώ, ούτε περνά μέσα εκεί τη νύχτα του κανένας άνθρωπος, έξω από μια ντόπια γυναίκα που τη διαλέγει ο θεός κάθε φορά ανάμεσα από όλες, καταπώς λένε οι Χαλδαίοι, οι ιερείς αυτού του θεού.
[1.182.1] Οι ίδιοι αυτοί ισχυρίζονται —εμένα ωστόσο δε με πείθουν με τα λόγια τους— πως έρχεται ο θεός ο ίδιος στο ναό και κατακλίνεται, απαράλλαχτα όπως στη Θήβα της Αιγύπτου, καταπώς λένε οι Αιγύπτιοι· [1.182.2] (γιατί και κει κοιμάται στο ναό του Θηβαίου Δία μια γυναίκα· και για τις δύο αυτές γυναίκες λέγεται ότι δεν έρχονται σε επαφή με άλλον άνδρα). Το ίδιο ισχύει και στα Πάταρα της Λυκίας με την προφήτισσα του θεού, όσο καιρό είναι εκεί μέσα· γιατί δε λειτουργεί συνεχώς αυτό το μαντείο· όταν όμως η προφήτισσα είναι εκεί, τότε κλείνεται τις νύχτες μαζί με το θεό στο εσωτερικό του ναού.

[1.184.1] Και πολλοί άλλοι στάθηκαν βασιλιάδες της Βαβυλώνας, που κόσμησαν τα τείχη και τα ιερά της (θα μιλήσω γι᾽ αυτούς στο κεφάλαιο το αφιερωμένο στους Ασσυρίους), ανάμεσά τους όμως ξεχωρίζουν δύο γυναίκες. Η πρώτη βασίλισσα, που τη χωρίζουν από τη δεύτερη πέντε γενιές, λεγόταν Σεμίραμις· δικό της έργο είναι τα αναχώματα της πεδιάδας, πράγματι αξιοθέατα· γιατί προηγουμένως ο ποταμός συχνά μετέβαλλε την πεδιάδα όλη σε θάλασσα.

Η Τριάδα της Σεμιράτ

Σεμίραμις και θεία τριάδα
Πολύ παλιά, αμέσως μετά τον κατακλυσμό, ένας άνθρωπος που ονομάζεται Νεβρώδ εμφανίζεται στη σκηνή της ιστορίας. Όταν πέθανε, η γυναίκα του Σεμίραμις, κατάλαβε ότι χωρίς αυτόν θα έχανε την εξουσία, κι έτσι επινόησε ένα έξυπνο σχέδιο. Η Σεμίραμις ήταν έγκυος. Είπε λοιπόν σε όλους ότι το παιδί στην κοιλιά της ήταν ο Νεβρώβ που ξαναγεννήθηκε.
Η Σεμίραμις αποφάσισε ότι αφού ο σύζυγός της (Νεβρώδ) θεωρείτο σαν θεός όσο ζούσε, αυτή θα τον έκανε αιώνια θεό, μετά το θάνατό του. Και με τη θεοποίηση του, η Σεμίραμις προσθέτει μια νέα έννοια: την Τριάδα – ένα τριαδικό Θεό.
Η Σεμίραμις έμεινε έγκυος μετά το θάνατο του Nεβρώδ. Και για να καλύψει το λάθος της, ισχυρίστηκε ότι το μωρό ήταν ο Νεβρώδ που ξαναγεννήθηκε και έλεγε ότι αυτό το μωρό ήταν πατέρας και γιος συγχρόνως. Η θεία μητέρα που γέννησε αυτό το θείο γιο ήταν η Ίσις, το αιγυπτιακό όνομα της Σεμίραμις. Έτσι έχουμε τώρα τρεις θεούς οι οποίοι πρέπει να λατρεύονται δεόντως–ένα Θεό πατέρα, ένα Θεό γιο, και μία αγία μητέρα θεά. Αυτές οι τρεις θεότητες έπρεπε να θεωρούνται ισότιμες, σαν ίσα μέρη ενός τριαδικού θεού.
Η Σεμίραμις αντικατέστησε την αυτοκρατορική θέση του Νεβρώδ με αυτή τη νέα«Τριαδική» θρησκεία. Κατήχησε τον «θείο γιο» της σ’ αυτή τη θρησκεία, διδάσκοντάς τον το Βαβυλωνιακό μυστήριο των τριών θεών σε ένα, και τον όρισε σαν τον πρώτο αρχιερέας ή Pontifex Maximus της τριαδικότητας.
Αρχικά, έπρεπε ο λαός να πειστεί ότι αυτή η «τριάδα» ήταν πραγματικά αλήθεια. Για να το καταφέρει αυτό, η Σεμίραμις πρόσφερε μια χρυσή κούπα μεθυστικών ουσιών σε όσους ερχόταν για να αποτίσουν φόρο τιμής σ’ αυτήν και το θείο γιο της. Αυτές οι ουσίες αδρανοποιούσαν τις αισθήσεις τους, πείθοντάς τους να αποδεχτούν τη μύησή τους στα Βαβυλωνιακά μυστήρια των τριών ξεχωριστών θεών που τους έβλεπαν σαν ένα θεό, και κατηχούσε μερικούς απ’ αυτούς στην ιεροσύνη.

Τα ψηλά τείχη της Βαβυλώνας

Πως κτίζονται τα ΤΕΙΧΗ τα ψηλά, το πρώτο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ανατολίας

Με πορνεία θρησκεία ιεροσύνη και λεφτά στα διεθνή χρηματιστήρια τα ιερά και μπόλικες ελευθερίες freedom στα human beings να περνάνε καλά…… να περνάνε καλά, στον αιώνα του απόντος εαυτού, ξαπλωμένα με πετσέτες σε ξαπλώστρες, χαλαρά.

Αστραία

Σεμίραμις και θεία τριάδα

η αγία τρίαινα του Ποσειδώνα
το πρόβλημα αρχίζει όταν το ένα γίνεται δύο
και μετά γίνεται 3 τρία και 3.000 διάφορα πράγματα μύθοι θρησκείες και θρησκειολογίες
Μετά την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, η Μεσοποταμία γίνεται το κέντρο της θεοσοφίας στην καρδιά της παλιάς Λεμουρίας και η μητέρα των θρησκειών και των θεών.
Θεοί βασιλείς αυτοκράτορες και δοξασίες στο παιγνίδι της εξουσίας. Έτσι χτίζονται τα τείχη τα ψηλά της Βαβυλωνίας. Babylon το όνομά της από τον το Ακκαδικό Μπαμπ-Ιλάνι που σημαίνει «πύλη των θεών», μπαμπ, μπαμπάς Βαάλ Βήλος, φίλος πατέρας μπαμπάς Κρόνος. Και φθάνουμε στο Β(ήτα) και τον φθόγγο μπ μπα που προφέρει το μωρό μετά το μαμά.
Η Σεμίραμις είναι μία μυθική βασίλισσα της Βαβυλώνας, το όνομά της ενέπνευσε φιλοσόφους μουσικούς ποιητές και ιδρυτές θρησκειών από τον Βολταίρο τον Δάντη έως τον Ροσίνι. Την αναφέρει και ο Ηρόδοτος στην ταξιδιωτική του αναφορά και περιγραφή.
Η Σεμίραμις είναι Shamiram στα αραμαϊκά. Πολλές ιστορίες υπάρχουν γύρω από την προσωπικότητά της, ενώ έχουν γίνει προσπάθειες ταύτισής της με αληθινά πρόσωπα. Το όνομα «Σεμίραμις» είναι εξελληνισμένη μορφή του ακκαδικού ονόματος «Sammur-amat», που σημαίνει «δώρο της θάλασσας».
Σύμφωνα με το θρύλο, η Σεμίραμις ήταν κόρη ενός θνητού, του Σύρου, και της θαλάσσιας θεότητας Δερκετούς, η οποία την εγκατέλειψε μωρό κι έπεσε και πνίγηκε στη θάλασσα. Η Σεμίραμις ανατράφηκε με τη βοήθεια περιστεριών, μέχρι που τη βρήκε και ανέλαβε την ανατροφή της ο Σίμμας, βασιλικός βοσκός. Ταξιδεύοντας με καλαθάκι στεγανοποιημένο, ως μωρό φτάνει σε ασφαλή χέρια. Αυτές οι ιστορίες με τα μωρά στα καλαθάκια έχουν αντικατασταθεί με τις ιστορίες των πελαργών Πελασγών στη νεότερη έκδοσή τους.
Στην αρχαία πόλη Νιμρούντ (στο σημερινό Ιράκ), δύο αγάλματα αφιερωμένα στον Ναμπού, αναφέρουν το όνομά της -ο Ναμπού, θεός της γραφής και της σοφίας, ήταν κορυφαία σημιτική θεότητα που λατρευόταν από Ασσύριους και Βαβυλώνιους.
Επίσης, μνημονεύεται σε δύο στήλες, μία η οποία αποκαλύφθηκε στην τουρκική πόλη Κιζκαπάνλι, και μία δεύτερη στην Ασσούρ του Ιράκ.
Η Τριάδα της Σεμιράτ
Πολύ παλιά, αμέσως μετά τον κατακλυσμό, ένας άνθρωπος που ονομάζεται Νεβρώδ εμφανίζεται στη σκηνή της ιστορίας. Όταν πέθανε, η γυναίκα του Σεμίραμις, κατάλαβε ότι χωρίς αυτόν θα έχανε την εξουσία, κι έτσι επινόησε ένα έξυπνο σχέδιο. Η Σεμίραμις ήταν έγκυος. Είπε λοιπόν σε όλους ότι το παιδί στην κοιλιά της ήταν ο Νεβρώβ που ξαναγεννήθηκε.
Η Σεμίραμις αποφάσισε ότι αφού ο σύζυγός της (Νεβρώδ) θεωρείτο σαν θεός όσο ζούσε, αυτή θα τον έκανε αιώνια θεό, μετά το θάνατό του. Και με τη θεοποίηση του, η Σεμίραμις προσθέτει μια νέα έννοια: την Τριάδα – ένα τριαδικό Θεό.
Η Σεμίραμις έμεινε έγκυος μετά το θάνατο του Nεβρώδ. Και για να καλύψει το λάθος της, ισχυρίστηκε ότι το μωρό ήταν ο Νεβρώδ που ξαναγεννήθηκε και έλεγε ότι αυτό το μωρό ήταν πατέρας και γιος συγχρόνως. Η θεία μητέρα που γέννησε αυτό το θείο γιο ήταν η Ίσις, το αιγυπτιακό όνομα της Σεμίραμις. Έτσι έχουμε τώρα τρεις θεούς οι οποίοι πρέπει να λατρεύονται δεόντως–ένα Θεό πατέρα, ένα Θεό γιο, και μία αγία μητέρα θεά. Αυτές οι τρεις θεότητες έπρεπε να θεωρούνται ισότιμες, σαν ίσα μέρη ενός τριαδικού θεού.
Η Σεμίραμις αντικατέστησε την αυτοκρατορική θέση του Νεβρώδ με αυτή τη νέα«Τριαδική» θρησκεία. Κατήχησε τον «θείο γιο» της σ’ αυτή τη θρησκεία, διδάσκοντάς τον το Βαβυλωνιακό μυστήριο των τριών θεών σε ένα, και τον όρισε σαν τον πρώτο αρχιερέας ή Pontifex Maximus της τριαδικότητας.
Αρχικά, έπρεπε ο λαός να πειστεί ότι αυτή η «τριάδα» ήταν πραγματικά αλήθεια. Για να το καταφέρει αυτό, η Σεμίραμις πρόσφερε μια χρυσή κούπα μεθυστικών ουσιών σε όσους ερχόταν για να αποτίσουν φόρο τιμής σ’ αυτήν και το θείο γιο της. Αυτές οι ουσίες αδρανοποιούσαν τις αισθήσεις τους, πείθοντάς τους να αποδεχτούν τη μύησή τους στα Βαβυλωνιακά μυστήρια των τριών ξεχωριστών θεών που τους έβλεπαν σαν ένα θεό, και κατηχούσε μερικούς απ’ αυτούς στην ιεροσύνη.
Όταν ο Ποσειδώνας έχει άγρια κέφια σηκώνει άγρια κύματα του θυμικού του νοητικού και του υπερανεπτυγμένου θρησκευτικού συναισθήματος.
Προσοχή στις τριάδες.
Ο Ποσειδώνας  δεν δένει μόνο τα πόδια αλλά, και τον νου, είναι θάλασσα αγριεμένη του μεγάλου Ωκεανού
Αστραία

Σεμίραμις, Βαβυλών, Τριάδα, Τρίαινα, Ποσειδών