Πως τεμαχίζει η εξουσία τον Διόνυσο λαό που κοιτάζει τους καθρέφτες του
Πως κτίστηκε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ( έχουμε ακόμη νοσταλγούς της…..)
“Έκλεισε πρώτα τα στόματα των βασιλέων ( προέδρων πρωθυπουργών αρχηγών κρατών )και τους έκανε να φαίνονται ηλίθιοι. Δεν διακυβευόταν ο βαθμός της ισχύος τους αλλά απειλούνται οι ίδιοι ως άτομα γιατί το να διακινδυνεύσουν ένα πόλεμο σήμαινε να εκτεθούν στον κίνδυνο της αιχμαλωσίας του θανάτου ή της ατίμωσης του ρωμαϊκού θριάμβου. Έτσι «οι βασιλείς» που ζούσαν μέσα στη χλιδή και τις ηδονές δεν τολμούσαν να κοιτάξουν κατάματα «τον ρωμαϊκό λαό» και χάνοντας το θάρρος τους πρόσμεναν ότι με την υπομονή και την χαμέρπεια τους θα καθυστερούσαν την έλευση των δεινών που τους απειλούσαν.
Η σύγκλητος αυτοαναγορεύθηκε σε δικαστήριο το οποίο έκρινε όλους τους λαούς. Μετά τη λήξη κάθε πολέμου αποφάσιζε τις ποινές και τις ανταμοιβές που άξιζαν στον καθένα, αφαιρούσε ένα μέρος από τα εδάφη του ηττημένου λαού για να το δώσει στους συμμάχους. Με αυτό πετύχαινε δύο πράγματα προσεταιριζόταν βασιλείς από τους οποίους φοβόταν λίγα και πρόσμενε πολλά και αδυνάτιζε άλλους από τους οποίους δεν πρόσμενε τίποτα αλλά είχε πολλά να φοβάται. “ Μοντεσκιέ, φιλόσοφος δικαστής διαφωτιστής «Εκτιμήσεις για τα αίτια της ακμής και παρακμής των Ρωμαίων»
Η εξουσία είναι μία αρχέγονη βαθιά έννοια κατάστασης πραγμάτων, άμα τη δημιουργία του φυσικού υλικού κόσμου που συνίσταται στην εξουσιομανία την απληστία την αμετροέπεια και την μεγάλη κοινωνική αδικία που αντιπροσωπεύεται από τον λαό που εξουσιάζει η εκάστοτε συμμορία.
Η εξουσία κάνοντας κατάχρηση εξουσίας για να διατηρηθεί χρησιμοποιεί τέσσερις μεθόδους με τυραννική τακτική.
Βία αβεβαιότητα φόβος ανησυχία, οίκτο και αυτοοίκτο, χειραγωγώντας τον λαό με το συναίσθημα θυμικό.
Ο Μοντεσκιέ περιγράφει στο αξιόλογο σύγγραμμά του τις τακτικές της Ρωμαϊκής συγκλήτου και το πώς κυβερνούσε τον κόσμο τότε και τους λαούς με συγκεκριμένες τακτικές.
1.Η πρώτη : Διαίρει και βασίλευε
2.Η δεύτερη εξευτέλιζε πρώτα τους κυβερνήτες και τους βασιλείς πριν τους αφήσει να αναλάβουν τον θρόνο για να είναι έκπτωτοι και ευάλωτοι στα μάτια του λαού , του χεριού της και άκρως εξαγοράσιμοι.
3.Και η τρίτη, δημιουργούσε πάντα μία δεύτερη φατρία, ομάδα στις πόλεις που κατακτούσε, κρατώντας σταθερά στην πόλη ανάμεσα στην Σκύλα και τη Χάρυβδη για να βουλιάζει στο αδιέξοδο και το κενό.
Έτσι υπήρχε δεξιά ,θα δημιουργούσε την αριστερά
Αν ήταν η ακροδεξιά, θα δημιουργούσε την ακροαριστερά και λοιπά
Τι κάνει ο λαός Διόνυσος; Ο λαός Διόνυσος παραμένει ένα νήπιο, μωρό, αντί να ενηλικιωθεί με μια σοφή ηγεσία.
Είναι ένα μωρό που παίζει τα παιχνίδια της εξουσίας και κοιτάζεται στον καθρέφτη της ματαιοδοξίας.
Ο Πρόκλος, μιλάει για τρεις Πολιτείες, του Διός του Διονύσου και του Άδωνι.
Η πολιτεία του Διός ξεκίνησε πριν 2 εκατ. χρονια με την εμφάνιση του homo sapiens
Η πολιτεία του Διόνυσου πριν 4.000 χρόνια με τους ελληνιστικούς χρόνους, την Εποχή του Κριού και την τρωική εκστρατεία
Η πολιτεία του Άδωνι πριν 2.000 χρόνια με την άνοδο του χριστιανισμού στην εξουσία , την Εποχή των Ιχθύων, τα δάκρυα της ροδόσταυρης Αφροδίτης για τον νεκρό βοσκόπουλο που θέλει να αναστήσει με ματαιοπονία και του γυρισμού τη μεγάλη Οδυσσεία.
Η επόμενη είναι η Ομηρική Πολιτεία
Η επόμενη πολιτεία των δύο χιλιάδων ετών
με την σοφή ηγεσία των ομηρικών πρωταγωνιστών
μαζί με τον Ηρακλή και το μαγικό ελάφι της γνώσης του.
Η ατρυτώνη ψυχή των Ελλήνων , η ΠΗΝΕΛΟΠΗ
το πολυμήχανο μυαλό των Ελλήνων, ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ
και η καρδιά των Ελλήνων, η αειθαλής νεότητα των Ελλήνων, ο ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ
Να είμαστε όλοι εδώ
Εδώ που χτυπά η καρδιά της Ελλάδος και του κόσμου όλου σε μια μεγαλειώδη ανατροπή της Μυθιστορίας με άλμα ηρωικής αντίληψης, κβαντικής Φαιάς Ουσίας
Αστραία