Tag Archives: Μήλα

Τα Μήλα της Θεοσοφίας

Posted on by


στον παράδεισο της Λεμουρίας


«Όλοι θέλουν να πάνε στον παράδεισο αλλά κανένας δεν θέλει να πεθάνει» Χάρρυ Κλυνν

Η Εποχή των Ιχθύων άρχισε με τον τελευταίο Άθλο του Ηρακλή, τα Μήλα των Εσπερίδων και όλη η ανθρωπότητα θα αναζητούσε μαζί με αυτόν απεγνωσμένα την Αθανασία με απελπισία τρόμο θρησκοληψία και εμμονή.
Ήταν η μεγάλη παγίδα του Ποσειδώνα αλλά και ο μεγάλος ηρωικός Άθλος του Ηρακλή.
Όλων των ειδών τα μήλα θα παρελάσουν στο κόκκινο χαλί της ιστορίας και τα δέντρα της μυθολογίας μαζί με τον αρχέγονο δράκο που άυπνος τα φυλάσσει και τα κρατεί.
Τρία ήταν τα σημαντικά εκσυγχρονιστικά γεγονότα του 19ου αιώνα και συνδέονται με τον Ποσειδώνα την Εποχή των ιχθύων που τελείωνε με ένα λυγμό και 2 ΠΠ

  1. 3 Σεπτεμβρίου 1846 αποκάλυψη ανακάλυψη του πλανήτη Ποσειδώνα
  2. Ο Bissell στο Titusville της Πενσιλβάνια στις 27 Αυγούστου 1859, βρίσκει απόθεμα πετρελαίου σε βάθος 21 μέτρων. Ο μαύρος χρυσός, υγρό του Ποσειδώνα
  3. Ιδρυτές και ίδρυση της Θ.Ε.
    Το 1875 Θεοσοφία, κύριοι ιδρυτές θεωρούνται οι: Helena Petrovna Blavatsky, Cel. Henry Steel Olcott και ο William Q. Judge. Ως επίσημη ιδρυτική ημερομηνία θεωρείται η 17η Νοεμβρίου, όταν δόθηκε η πρώτη δημόσια διάλεξη από τον Παγκόσμιο Πρόεδρο Henry Steel Olcott.
    Όλοι οι πόλεμοι ξεκινούν με ένα μήλο και καταλήγουν σε μία θρησκεία ….με αίτημα την Αθανασία. ……………………… Τα Μήλα της Αθανασίας
    Κατακτώντας τη Νέα Υόρκη, το Μεγάλο Μήλο της Γαίας ( διόλου τυχαία δεν πήγε εκεί ) και ελέγχοντας το σημείο συναρμολόγησης της αντίληψης του πλανήτη η Ρωσίδα μαντάμ Έλενα Φον Χαν Βlavatsky κατέκτησε και όλο το κόσμο ως το τσιράκι του Θιβιετιανού Αρχέγονου Αθάνατου Δράκου μεγάλη λομπίστρια. Το Κατάρ δεν είχε βγει ακόμη στη πιάτσα εμποροπανήγυρις της θρησκευτικής πολιτικής προπαγάνδας.
    Ξεκίνησε από ανατολικά και με τις οδηγίες των θιβετιανών δασκάλων της ( δεν το έκρυψε άλλωστε) και όπλο την τρομερή Γνώση του Δράκου ξεδίπλωσε τις αρχές και τους στόχους της θεοσοφίας ιδρύοντας στο Μεγάλο μήλο με καταπληκτική επιτυχία την Εταιρία των Θαυμάτων στην Αυλή των Τεράτων.
    Με μεγάλα, υγρά, ελαφρώς διογκωμένα μάτια», είχε χαρακτηριστικά γαλαζοπράσινα μάτια, με θεληματικό πηγούνι «μια κοντή, εύσωμη, δυνατή γυναίκα, με δυνατά μπράτσα, ατίθασα μαλλιά, αποφασιστικό στόμα και ήταν υπέρβαρη σε όλη της τη ζωή. Σύμφωνα με τη βιογράφο Marion Meade , η «γενική εμφάνιση της Blavatsky ήταν εξωφρενικά ακατάστατη». Στη μετέπειτα ζωή της, ήταν γνωστή για το ότι φορούσε φαρδιά ρόμπες και φορούσε πολλά δαχτυλίδια στα δάχτυλά της. Ήταν βαριά καπνίστρια τσιγάρων σε όλη της τη ζωή, και ήταν γνωστή για το κάπνισμα χασίς κατά καιρούς, κατέπληξε τους πάντες και φυσικά χωρίς να χρησιμοποιήσει το σεξ ως μέσον επιρροής με ασυμμάζευτο Ποσειδώνα ποσειδώνιες συνήθειες και πρακτικές γαλάζια μάτια και ιχθυακό φυσικό σώμα. Σύντομα επεκτάθηκε στη Βρετανία την Ινδία κατέλαβε τον ΟΗΕ, τη Γερμανία με την Θούλη και την Χρυσή Αυγή και στην Ρωσία με τον Ρέριχ χωρίς να συναντήσει καμία δυσκολία.
    Πού οφείλεται αυτή η επιτυχία της θεοσοφίας ;
    Κυρίως οφείλεται στην γοητεία του γητευτή Ποσειδώνα που αποχαιρετώντας την Εποχή Του, θα χτυπούσε με την ουρά της γοργόνας του, τον κόσμο.
    Στον Χριστιανισμό που χρησιμοποίησε ως βάση και τη Μασονία ως αφετηρία για τους εξής λόγους.
    Ποια είναι η διαφορά της θεοσοφίας με το χριστιανισμό; Οι διαφορές είναι ελάχιστες και έχουν μία κοινή βάση και ρίζα.
    Η θεοσοφία είναι η ΠΑΝ θρησκεία της νέας εποχής που προτείνει η Παλαιά Εποχή που τελειώνει για να μπορέσουν να περάσουν όλες οι θρησκείες του Δράκου ως ελευθερίες στους δούλους και το κοπάδι του. Ο εσωτερικός χριστιανισμός με τον Ιησού ως μεγάλο Άβαταρ είναι το κύριο χαρτί της θεοσοφίας επειδή ξέρει πως πουλάει ο εσωτερισμός με πολλά κέρδη.
    Ο χριστιανισμός υπήρξε η ΠΑΝ θρησκεία της εποχής του. Όταν δημιουργήθηκε και αναρριχήθηκε στην εξουσία πριν από 2.000 χρόνια ως ένα μείγμα πολλών θρησκευτικών δοξασιών από τις οποίες πήρε πολλά στοιχεία και έπλεξε τον μύθο του.
    Ο χριστιανισμός έπαιξε και παίζει πάντα σε δύο ταμπλώ για να το έχει δίπορτο. Το ένα είναι ο εσωτερικός χριστιανισμός που υπάρχει στον μοναχισμό και στον ασκητισμό και ο εξωτερικός χριστιανισμός με την κοσμική θρησκεία την επίσημη εκκλησία. Με άλλα λόγια μονά-ζυγά δικά του, έλεγχε με αυτόν τον τρόπο τους πάντες και τα πάντα και όταν δεν τους έλεγχε τους έκαιγε κιόλας παλαιότερα. Σήμερα έχει άλλες μεθόδους πιο μακιαβελικές. Μία από αυτές είναι και η συμμαχία με την θεοσοφία που είναι είναι υποχρεωμένος να κάνει γιατί φθίνει και δεν περνάει το δόγμα και η μπογιά του. Γι αυτό βλέπουμε τον Πατριάρχη τον Πάπα και τον Ιμάμη αγκαλιά σε αγαστή συνεργασία.
    Η θεοσοφία αποφάσισε να παίξει και αυτή σε δύο ταμπλό. Το ένα είναι η εσωτερική μυστική δοξασία που έγινε ευρέως γνωστή και εξωτερική με όλες τις γνώσεις που είχαν οι μασονικές στοές και το θεοσοφικά Τάγματα.
    Το άλλο ήταν η εντολή και οι οδηγίες που έπαιρνε από τους μεγάλους δασκάλους και τον μεγάλο Δράκο του Ιερού βουνού των Ιμαλαΐων.
    Η μεγάλη διαφορά ήταν με τη κατακερματισμένη μασονία την οποία αλλοίωσε πλήρως με τον αποκρυφισμό και με αυτό που δεν μπορεί να γίνει Γνωστό. Η μασονία κράτησε κάποια πράγματα σε εσωτερικό επίπεδο αλλά έδωσε στον κόσμο και στο λαό την επιστήμη και το Σύνταγμα έχουσα και κατέχουσα τη μεταφυσική γνώση. Όλες οι θρησκείες οι στοές και τα τάγματα έχουν και κατέχουν την μεταφυσική γνώση λίγο έως πολύ. Ο χριστιανισμός την κράτησε όλη για πάρτη του και για να ελέγχει πλήρως τον κόσμο. Η συνεργασία χριστιανισμού και μασονίας έδωσε τις φιλελεύθερες δημοκρατίες με τον χριστιανισμό να βάζει νερό πολύ στο κρασί του.
    Δηλαδή με απλά λόγια η μασονία έδωσε στον κόσμο τη Γνώση του Αγνώστου μέσω της επιστήμης και ο χριστιανισμός τρέχει καταϊδρωμένος να προλάβει τις εξελίξεις σε συνέδρια θεολογικής επιστήμης.
    Η θεοσοφία έκανε κάτι πιο ύπουλο, έδωσε στον κόσμο τη γνώση που δεν μπορεί να γίνει Γνωστή με την ανθρώπινη μορφή. Το αποτέλεσμα ήταν ένας ασυμμάζευτος Ποσειδώνας, τα ναρκωτικά οι χίππις «κάντε έρωτα και όχι πόλεμο», Ιησούς Χριστός ροκ σούπερ σταρ πνευματισμός και άλλα ευτράπελα.
    Η θεοσοφία και ο χριστιανισμός χρησιμοποιούν την γνώση που δεν μπορεί να γίνει Γνωστή με την ανθρώπινη μορφή, σαν την Μέδουσα και μαρμαρώνουν τον κόσμο και τον κάθε θρησκόληπτο πιστό με τον αποκρυφισμό και τις σκοτεινές νεκροαναστάσιμες τελετουργίες τους.
    Και οι δύο θρησκείες πιστεύουν στην «αγάπη» που τους βολεύει, στην «ειρήνη» που τους συμφέρει, στα ανοικτά σύνορα της παγκοσμιοποίησης, στον παγκόσμιο δάσκαλο και τον Μαϊτρέγια και σε εξωτικούς παραδείσους. Ο χριστιανισμός στη Δευτέρα Παρουσία και η η θεοσοφία στον παγκόσμιο δάσκαλο τον Μαϊτρέγια. Το βασικό ρητό του Σαούλ Παύλου «οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» ταυτίζεται απόλυτα με τους διακαείς πόθους της Θεοσοφίας για μία άφυλη φυλή και επιστροφή στον παράδεισο της Λεμουρίας. Με απλά λόγια ο κοσμικός χριστιανισμός είναι εξωτερική θεοσοφία και η εξωτερική θεοσοφία είναι εσωτερικός χριστιανισμός. Και οι δυο είναι τσιράκια λομπίστες του Μεγάλου Δράκου που πουλάνε την Γνώση του στο παζάρι της γεωπολιτικής σκηνής.
    Έτσι λοιπόν η θεοσοφία ως πασιφιστική ιδεολογία της Ανατολής κατέκτησε τον κόσμο με την » ειρήνη» που πούλησε, όπως και ο χριστιανισμός κάνοντας πολλούς πολέμους και τους δύο παγκόσμιους μεγάλους. Η γοητεία της θεοσοφίας είναι μεγάλη γιατί λέει πράγματα σπουδαία και σωστά, όμως λέει και αρκετά λάθος, σκόπιμα λάθος με κρυφούς στόχους και σκοπούς. Και τρέχανε οι Μασόνοι στη Σρι Λάνκα και στην Άπω Λεμουρία να αγκαλιάσουν τη θεοσοφία με τους γκουρού δασκάλους και άνοιγαν οι πύλες στη Νέα Ατλαντίδα με τους γκουρού της άγριας άγριας πολιτείας
    Ακόμη και σήμερα στην Ελλάδα υπάρχουνε Έλληνες που από τις Νιρβάνες Ινδίες και τους καθιστούς βούδες τρέχουν στους Δελφούς στον Απόλλωνα και μετά στην Τήνο για γονυκλισίες με καμένο τον εγκέφαλο από τις θεοσοφικές διδασκαλίες και θεωρούν πως άλλο είναι η «κακιά» Εκκλησία και άλλο ο «καλός» Τσεσούα και όλα….. » Ένα είναι» .

    Ο «Παγκόσμιος Δάσκαλος»
    Εκτός από τους δηλωθέντες στόχους, ήδη από το 1889 η Μπλαβάτσκυ δήλωσε δημόσια ότι ο σκοπός της ίδρυσης της Εταιρείας ήταν να προετοιμάσει την ανθρωπότητα για την υποδοχή ενός Παγκόσμιου Δασκάλου : σύμφωνα με το Θεοσοφικό δόγμα που περιγράφεται παραπάνω , μια εκδηλωμένη πτυχή μιας προηγμένης πνευματικής οντότητας. ο Μαϊτρέγια ) που εμφανίζεται περιοδικά στη Γη για να κατευθύνει την εξέλιξη της ανθρωπότητας. Η αποστολή αυτών των απεσταλμένων που εμφανίζονται τακτικά είναι να μεταφράσουν πρακτικά, με τρόπο και γλώσσα κατανοητή από τη σύγχρονη ανθρωπότητα, τη γνώση που απαιτείται για να την προωθήσει σε ένα ανώτερο εξελικτικό στάδιο.
    Εάν η παρούσα προσπάθεια, με τη μορφή της Κοινωνίας μας, πετύχει καλύτερα από τους προκατόχους της, τότε θα υπάρχει ως οργανωμένο, ζωντανό και υγιές σώμα όταν έρθει η ώρα της προσπάθειας του 20ού αιώνα. Η γενική κατάσταση του μυαλού και της καρδιάς των ανθρώπων θα έχει βελτιωθεί και εξαγνιστεί με τη διάδοση των διδασκαλιών του, και, όπως είπα, οι προκαταλήψεις και οι δογματικές τους ψευδαισθήσεις θα έχουν, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό, αφαιρεθεί. Όχι μόνο έτσι, αλλά εκτός από μια μεγάλη και προσιτή λογοτεχνία έτοιμη στα χέρια των ανδρών, η επόμενη παρόρμηση θα βρει ένα πολυάριθμο και ενωμένο σώμα ανθρώπων έτοιμοι να υποδεχθούν τον νέο λαμπαδηδρόμο της Αλήθειας. Θα βρει τα μυαλά των ανθρώπων προετοιμασμένα για το μήνυμά του, μια γλώσσα έτοιμη για αυτόν για να ντύσει τις νέες αλήθειες που φέρνει, μια οργάνωση που περιμένει την άφιξή του, η οποία θα απομακρύνει τα απλώς μηχανικά, υλικά εμπόδια και δυσκολίες από την πορεία του. Σκεφτείτε πόσα θα μπορούσε να πετύχει κάποιος, στον οποίο δίνεται μια τέτοια ευκαιρία. Μετρήστε το σε σύγκριση με ό,τι έχει επιτύχει η Θεοσοφική Εταιρεία τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια, χωρίς κανένα από αυτά τα πλεονεκτήματα και περιτριγυρισμένη από πλήθος εμποδίων που δεν θα εμπόδιζαν τον νέο ηγέτη.

Αυτό επαναλήφθηκε από την τότε εξέχουσα θεόσοφο Annie Besant το 1896, πέντε χρόνια μετά τον θάνατο της Blavatsky. Η Besant, ο οποίος έγινε Πρόεδρος της Εταιρείας το 1907, πίστευε ότι η εμφάνιση του Παγκόσμιου Δασκάλου θα γινόταν νωρίτερα από το χρονικό πλαίσιο στα γραπτά της Blavatsky, ο οποίος είχε υποδείξει ότι δεν θα γινόταν παρά το τελευταίο τέταρτο του 20ού αιώνα.

Ακόμη τον ψάχνουν στα Μήλα των Εσπερίδων στην Εσπερία και την Νέα Ατλαντίδα ….μαζί με την Αθανασία και τον κοιμισμένο δράκο εξωτικών παραδείσων της Ανατολίας……. της Σρι Λάγκα

Αστραία

Πως ο Άτλας φόρτωσε στον Ηρακλή τον Ουρανό

Posted on by

Που είναι τα Μήλα, Λόλα;

Όλοι οι πόλεμοι ξεκινούν με ένα μήλο και καταλήγουν σε μία θρησκεία.
Η Εποχή των Ιχθύων άρχισε με τον τελευταίο Άθλο του Ηρακλή, τα Μήλα των Εσπερίδων και όλη η ανθρωπότητα θα αναζητούσε μαζί με αυτόν απεγνωσμένα την Αθανασία με απελπισία  τρόμο θρησκοληψία και εμμονή.
Ήταν η μεγάλη παγίδα του Ποσειδώνα αλλά και ο μεγάλος ηρωικός Άθλος του Ηρακλή.
Όλων των ειδών τα μήλα θα παρελάσουν στο κόκκινο χαλί της ιστορίας και τα δέντρα της μυθολογίας μαζί με τον αρχέγονο  δράκο πού άυπνος τα φυλάσσει και τα κρατεί.
Ο δωδέκατος αυτός άθλος αντιστοιχεί στο 12ο οίκο στον Ποσειδώνα στους Ιχθείς στο συλλογικό ασυνείδητο των όντων, των μεγάλων θρησκειών. Είναι μία ομηρία μια φυλακή, είναι μία απομόνωση, είναι ο μοναχισμός, ο αποκρυφισμός που τις περισσότερες φορές οδηγεί στην τρέλα, είναι τα μεγάλα νοσοκομεία, οι πανδημίες, τα ναρκωτικά,  είναι οι κάθετες μετακινήσεις του σημείου της αντίληψης.
Είναι δύσκολος οίκος και πολύ δύσκολος άθλος.
Η λαχτάρα του ανθρώπου για την Αθανασία και ο φόβος του θανάτου, το δέος μπροστά στο μυστήριο και στο Άγνωστο και αυτό που δεν μπορεί να γίνει Γνωστό με την ανθρώπινη μορφή θα οδηγήσει στη δημιουργία οργανωμένων ιερατείων που θα αποτελέσουν και τη βάση της κοινωνικής διαμόρφωσης του εκάστοτε Matrix με σκοπό όχι μόνο την εξουσία αλλά και την ληστρική απομύζηση της ενέργειας. Αυτός είναι ο βαθύτερος στόχος και σκοπός της εξουσίας.
Η διαφορά εξουσίας και ηγεσίας είναι ακριβώς αυτή. Η ηγεσία μοιράζεται την ενέργεια, υπάρχει ανταλλαγή, για αυτό δεν υπάρχει θυμός και οργή. Ο Αλέξανδρος δεν ήπιε το νερό στην έρημο, ο Καποδίστριας υπηρέτησε αμισθί, ενώ η εξουσία την κλέβει σε μονομερείς ενέργειες. Πλούσια αυτή σε επιδείξεις κάλπικης φιλανθρωπίας και οι υπόλοιποι φτωχοί και στο πνεύμα και στο οβολό, πιστοί.
Αυτή ακριβώς είναι και η διαφορά του βιασμού και του έρωτα. Όταν δύο άνθρωποι αγαπιούνται και κάνουν έρωτα υπάρχει ανταλλαγή ενέργειας, ο ένας δίνει στον άλλον με την θέλησή του.
Όταν συμβαίνει ένας βιασμός, ο ένας κλέβει τον άλλον που δεν συναινεί στο γεγονός. Είναι ληστής και κακοποιός. Για αυτό ο βιασμός είναι ποινικό αδίκημα, ενώ οι υπόλοιποι (βιαστές)  εκβιαστές της εξουσίας συνήθως βραβεύονται από την ίδια την εξουσία που ευλογεί τα γένια της.
Οι μεγάλες φονταμενταλιστικές μισαλλόδοξες θρησκείες θα ερχόταν στην εξουσία την εποχή των ιχθύων με πρωταγωνιστή τον χριστιανισμό. Ο χριστιανισμός ,αφού έπαιξε το ρόλο του θύματος και χειραγώγησε τα πλήθη με τον οίκτο και τον αυτοοίκτο, μέθοδοι των μεγάλων και μικρών τύραννων, θα αποδεικνυόταν ο μεγάλος δυνάστης και θύτης, θυσιάζοντας παιδιά ανθρώπους οι γυναίκες έθνη και λαούς στο μεγάλο βωμό του ανελέητου Θεού της Ποσειδωνίας  τάζοντας  τους την Αθανασία.
Η Αθανασία είναι μία υπόθεση πολύ παλιά που ξεκινάει από έναν δράκο που βρισκόταν ανατολικά. Οι 8 αθάνατοι Κινέζοι μιλούν για το γεγονός αυτό κατηγορηματικά, πριν την Ατλαντίδα όταν κυριαρχούσαν οι δράκοι στην Λεμουρία.
Οι Φαραώ  με πόθο διακαή την ανάσταση τους, είναι είναι μία ιστορία αρκετά σύγχρονη που αφορά τα ατλαντικά φύλλα στην μετατλαντική εποχή με την Αίγυπτο να πρωταγωνιστεί.
Τον Άτλα τον συναντούμε σχεδόν παντού από την σπονδυλική στήλη και τον τελευταίο σπόνδυλο που το κεφάλι κρατεί, μέχρι τα όρη της Αφρικής και τις καταλήξεις – τλαν της Νοτίου Ατλαντίδας Αμερικής.
Ο Άτλας φόρτωσε στον Ηρακλή τον Ουρανό με τις υποσχέσεις της μεταθανάτιας ζωής και προσπαθούσε ο ίδιος σαν τον ΣΗΘ και τον Smith να το πετύχει με άλλες μεθόδους αποκρυφιστικές και, επιστημονικές. Το χρήμα θα γινόταν το μέσον για να πετύχει το σκοπό και θα μάζευε τον χρυσό. Ο  προτεσταντικός χριστιανισμός και θεοκρατικός καπιταλισμός θα γινόταν η καινούργια πυραμίδα των Ατλαντίνων Φαραώ.
Η θεοσοφία της Αλίκη Μπεϊλη στην ερμηνεία των Άθλων του Ηρακλή αντιστοιχεί τα Μήλα των Εσπερίδων στους Διδύμους και στον Ερμή με ακούσια ή ηθελημένη άγνοια.
Η ερμηνεία είναι η ερμηνεία και οπωσδήποτε πάντα έχει ένα βαθμό υποκειμενικότητας καλή ή κακή, με τα μεγαλύτερα ποσοστά να αναδεικνύονται από την λογική των βασικών αξιωματικών προτάσεων της.
Αν τα Μήλα των Εσπερίδων αντιστοιχούν στους αέρινους Διδύμους και στον Ερμή θα τον είχαμε πρωταγωνιστή και παρόν το αέρινο στοιχείο. Όμως αυτός ο άθλος είναι πολύ βαρύς και αναζητά μία πηγή πολύ βαθιά στο χρόνο, από τους κρεμαστούς κήπους της Λεμουριανής  Βαβυλώνας στους κήπους της Ατλαντικής  Εσπερίας. Είναι νερό υδάτινο στοιχείο είναι ωκεανός, είναι στην αρχή του χρόνου και στην πηγή της ζωής και του θανάτου. Είναι ρίζες είναι δένδρο, είναι δράκος είναι αρχέγονη γη.
Συνεπώς η ερμηνεία της Αλίκης Μπέιλη στερείται στηριγμάτων απλής λογικής και τις περισσότερες φορές η θεοσοφία θολώνει τα νερά της κρίσης και της διάκρισης για λόγους τακτικής.
Οπωσδήποτε η θεοσοφία έχει αναφορές στον Ηρακλή και μάλιστα αρκετές και δείχνει να τον συμπαθεί. Στην ουσία τον χρησιμοποιεί για να πετύχει το σκοπό της και ο σκοπός της είναι να χειραγωγήσει τον homo sapiens για μία επιστροφή στην λεμουριανή εποχή, των  σπηλαίων, των ερμαφρόδιτων όντων μονόφθαλμων δικέφαλων και τρικέφαλων με τις μπλε ουρίτσες, που κάθε άλλο παρά ειδυλλιακή ήταν.
Για αυτό το λόγο δεν συμπαθεί καθόλου τον Οδυσσέα και πνέει τα μένεα εναντίον του, γιατί η βάση της θεοσοφίας είναι η Ποσειδωνία, είναι παιδί της, παιδί του Ποσειδώνα και και δεν επιθυμεί καθόλου το μυαλό να λειτουργεί ούτε το νου και την καθαρή λογική.
Σαφώς ο Ηρακλής είναι πιο αρχαίος από τον Οδυσσέα πού είναι το νεότερο στάδιο της ανθρωπότητας και υπήρξαν πολλοί  Ηρακλείδες και την εποχή της Λεμουρίας και την εποχή της Ατλαντίδας που είναι ένας τίτλος τιμής για ανθρώπους που αγωνίστηκαν και πολέμησαν τους δυνάστες της κάθε εποχής.
Οι νέοι Ατλαντίνοι ξεκίνησαν πριν από 200 χρόνια με την Ελευθερία και τη Δικαιοσύνη στην αμερικανική γη. Η δικαιοσύνη όμως ήταν τυφλή και η ελευθερία φορούσε ένα φρυγικό σκουφί όμοιο με του Πάρι και του Άττι, του ευνούχου της Μεγάλης Καμπάλας Κυβέλης.
Όταν θυσίαζαν τον Ταύρο στα ταυροβόλια και το αίμα έρεε άφθονο μαζί με το χρήμα στους Λύκους της Wall Street, η Ελευθερία αυτοευνουχιζόταν και η δημοκρατία θα κατέρρεε με χειροκροτήματα στην αυτοκρατορία του ΣΗΘ και του Σμιθ.
Πώς ο Ηρακλής έδωσε πίσω τον ουρανό στον άρχοντα Άτλαντα;
Στο τέλος της ποσειδωνίας εποχής του είπε:
Κράτησε το για λίγο τον ( ευνουχισμένο ) ουρανό μέχρι να φτιάξω το μαξιλάρι και τα πούπουλα με τα φτερά καλά. Παίρνει τα φύλλα τα φύλα και τα μήλα και τα επιστρέφει εκεί που ανήκουν και ανήκαν πάντα στην αρχέγονη πηγή και καταρρέουν οι θρησκευτικές και θεοσοφικές δοξασίες στη στιγμή.
Η Αθανασία δεν είναι κάτι θα πρέπει τους ανθρώπους να απασχολεί, ούτε τα ιερατεία να την αγοράζουν και να την πωλούν στην αγορά τη χρηματοπιστωτική.
Η Αθανασία ανήκει δικαιωματικά και στον Οδυσσέα και στον Ηρακλή γιατί είναι υπόθεση  αθλητική  και ηρωική. Είναι θέση και στάση ζωής έννοος όντος, όρθια απροσκύνητη και φιλοσοφική.
«Οι άνθρωποι πεθαίνουν, επειδή δεν μπορούν να ενώσουν την Αρχή με το Τέλος». Αλκμαίων
Είναι θέμα ένωσης και κατανόησης  (η αθανασία) και μη την αφήνουμε στα χέρια των ιερέων που  δεν καταλαβαίνουν από αυτά γρι…..

Αστραία

Από τα Μήλα της Αβαλονίας στο Μήλο της Νέας Υόρκης

Posted on by

New York New York

Νέα Υόρκη: Μια Βαβυλώνα τρίτης κατηγορίας. H.L. Mencken,

Ο σταθερούλης Κωνσταντίνος Ρωμαίος Ιλλυριός μιθραϊστής στέφεται αυτοκράτορας της πολυεθνικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ελεώ Σταυρού, στο Εβόρακον των ιταμών της Νέας Τροίας κατά Βρούτο, εγκαινιάζοντας την άνοδο του χριστιανισμού στην εξουσία και μεταφέροντας συμπρωτεύουσα κοντά στην προγονική Παλαιά Τροία.
Βάζοντας χέρι και πόδι στη Δύση και Ανατολή, η Ανατολική και Δυτική Ρώμη του Αινεία
Το τι, ειρήνη αγάπη ελευθερία δικαιοσύνη ομορφιά παιδεία γνώρισε η γη και οι κάτοικοι της επί της εξουσίας του χριστιανισμού και στο όνομα του καλού Θεού που εκπροσωπούσε, είναι τοις πάσι γνωστό. Τρόμος δουλεία αμορφωσιά συνεχείς πόλεμοι για την εξουσία, ασχήμια και θρησκευτική δικτατορία.
Μετά από δέκα περίπου αιώνες και στο τέλος του ύστερου χριστιανικού Μεσαίωνα θα αναζητήσουν νέους πόρους στην παρθένο Ήπειρο της παλιάς Ατλαντίδος διασχίζοντας στο νεο Ατλαντικό Ποσειδώνιο Ωκεανό.
Αφού ρημάξανε τα πάντα στην Ευρώπη, πάπες πατριάρχες βασιλείς φεουδάρχες και αυτοκράτορες θα συνεχίσουν και την μισαλλόδοξη θρησκευτική πορεία στην αθώα Ήπειρο και οι αυτόχθονες ιθαγενείς θα γνωρίσουν τον χριστιανικό θεό του ελέους.
Οραματίζονται νησιά του βασιλιά του Σολομώντα, βλέπε Φράνσις Μπέικον Νέα Ατλαντίδα με το μανδύα της ανερχόμενης μασονίας. Θα ανθίσουν όλες οι συμμορίες αιρέσεις, τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας του χριστιανισμού με αποκορύφωμα το συνονθύλευμα της θεοσοφίας και την ίδρυσή τους από την Μπλαβάτσκι και τον συνταγματάρχη Όλκοττ.
Οι μεγάλοι πόλεμοι του 20ου αιώνα θα τους δώσουν το πρόσχημα και τη δικαιολογία για την δημιουργία μεγάλων αδηφάγων οργανισμών σε μία νέα ιεραρχία ΟΗΕ ΝΑΤΟ, Βορειοατλαντική συμμαχία ΔΝΤ και το χρηματιστήριο της Wall Street.
Ο θεοσοφιστής Άτλας με τις νέες αυτοκρατορίες αποικιών να ζήσει σε βάρος των πολιτών της γης τάζοντας τους την Αθανασία  με τα Μήλα των Εσπερίδων και ο Ηρακλής θα είναι δεσμευμένος να κουβαλά τον ουρανό στα νέα θρησκευτικά οικονομικά ιερατεία.
Υπάρχει το άγαλμα του Κωνσταντίνου Α΄ στο Evoracum (Εβόρακον), νυν York (Υόρκη), όπου ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας.
Η λέξη προέρχεται την λατινική λέξη Constantia που σημαίνει σταθερότητα. Η κατάληξη -ίνος (-inus) είναι υποκοριστικό (το αντίστοιχο -άκης της νεοελληνικής).
Η ιστορία του Γιορκ ξεκινά από την απόβαση των Ρωμαίων στα Βρετανικά Νησιά. Το 71 μ.Χ. ο Ρωμαίος διοικητής του Λονδίνου Κουίντος Πετίλλιος Κεριάλης έστειλε την 9η Λεγεώνα να εισβάλει στην περιοχή της κελτικής φυλής των Βριγάντων. Οι Ρωμαίοι εξεδίωξαν τους Βρίγαντες και εγκατέστησαν στη συμβολή των δύο ποταμών ένα οχυρό. Οι ως τότε «απολίτιστοι» και τραχείς κάτοικοι της περιοχής άρχισαν σταδιακά να εκλατινίζονται και στα μέσα του 2ου μ.Χ. αιώνα γύρω από το οχυρό αναπτύχθηκε μια μικρή πόλη, καθώς τεχνίτες και έμποροι άρχισαν να εγκαθίστανται εκεί λόγω της προστασίας που προσέφερε η φρουρά του οχυρού, που αριθμούσε 6.000 άνδρες. Ο ποταμός Ουζ αποτελούσε οδό μεταφοράς εμπορευμάτων και σύντομα στην πόλη αναπτύχθηκε αγορά. Οι Ρωμαίοι ονόμασαν την πόλη Εβόρακο (Eboracum)[4], το οποίο πιθανώς μεταφράζεται ως «η περιοχή με ίταμους». 

Η σημασία της πόλης για τους Ρωμαίους ήταν τόσο μεγάλη, που κατασκεύασαν σε αυτή ανάκτορο στο οποίο διέμεινε ο Σεπτίμιος Σεβήρος κατά την περίοδο 209 – 211. Τον 4ο αιώνα το Εβοράκο ήταν πρωτεύουσα της Νότιας Βρετανίας όπως ονόμαζαν τη Βρετανία οι Ρωμαίοι. Την πόλη επισκέφθηκε και ο Κωνστάντιος Α΄ Χλωρός το 306 και, όταν παραιτήθηκε, ο γιος του Κωνσταντίνος ο Μέγας ανακηρύχθηκε Αύγουστος στο Εβόρακο ενώ η θέση της ορκωμοσίας του διατηρείται μέχρι σήμερα στον καθεδρικό ναό της πόλης.
Το 1349 η πόλη πλήττεται από την επιδημία που επονομάστηκε «Μαύρος Θάνατος», στην οποία υπέκυψε πάνω από το μισό του πληθυσμού της. Την επιδημία αυτή βοήθησε και η βρωμιά που επικρατούσε στην πόλη: Τα τρόφιμα στην αγορά (κυρίως τα κρέατα) συχνά σάπιζαν, οι κατοικίες ήταν στριμωγμένες σε στενά δρομάκια και, όσες διέθεταν αυλή, διέθεταν και ζώα (κυρίως χοίρους) σε αυτήν. Ένας από τους δρόμους της, ο lane of Patrick Pool αναφέρεται, το 1249, ότι είχε τόσο πηχτό βούρκο, ώστε ήταν πρακτικά αδιάβατος.

Τὸ Νέον Ἐβόρακον  παρὰ τόν Ἀτλαντικον Ὠκεανον οἰκοῦσα μεγαλόπολίς τις ἐν τῇ βορειοανατολικῇ ἀκτῇ τῆς Ἀμερικῆς, ἡ μεγίστη τῶν ἐν ταῖς Ἡνωμέναις Πολιτείαις τῆς Ἀμερικῆς πόλεων. Αὕτη ἡ πόλις, οὗ κατοικεῖ ἡ χρηματαγορὰ τοῦ Νέου Ἐβοράκου καὶ τὸ ὁρμητήριον τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν, ἀξιόλογός ἐστι κατὰ τά τε ἐμπορικὰ καὶ τὰ κοινὰ πράγματα πάσης τῆς οἰκουμένης.
Ἡ πόλις ἐστὶ εὔδοξος καί τινες λέγουσι ὡς ἡ μάλιστα φωτογραφημένη πόλις τῆς οἰκουμένης ἐστί. Ἔτι ὀνομαστὸν περὶ τῶν γνωτῶν οὐρανοξυστῶν, παραδείσων (π.χ. ὁ Μέσος Παράδεισος), γεφυρῶν καὶ αἱ γειτονίαι αὐτοῦ δέχονται 62 ἑκατομμύριους ξένους ἕκαστον χρόνον. Ἐν τῷ μέσῳ τῆς Μαναττίας ἡ Πλατεία τοῦ Χρόνου ἐστί, συχνῶς γὲ καλουμένη «Τριοδία τοῦ Κόσμου».
Πολλαὶ ἐπωνυμίαι ἔχει αὐτίκα: Τὸ Μεγάλον Μῆλον (The Big Apple), Ἡ πόλις ἣ μήποτε εὕδει (The city that never sleeps), Πρωτεύουσα τῆς Οἰκουμένης (Caput Mundi), Οἱ Πέντε Δῆμοι (The Five Boroughs)

Η Αγγλία και η Αμερική είναι δυο χώρες που χωρίζονται από την ίδια γλώσσα. Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω, 

Και ένα Ωκεανό, τον Ατλαντικό

Αστραία

New York, York, Αvalon, Βρετανία, Τροία, Κωνσταντίνος, Ρώμη, Αμερική, ΗΠΑ, Χριστιανισμός, Άτλας, Ηρακλής, Μήλα