Πατριαρχία και Μητριαρχία


ο πόλεμος των Ρόουζ ή ευφυής συνεργασία

Καμιά κοινωνία ανθρώπων δεν μπορεί να υψωθεί πάνω από την στάθμη των γυναικών της. Καμιά κοινωνία ανθρώπων που δεν σέβεται την γυναίκα δεν μπορεί να θεωρεί πολιτισμένη, ενώ σε μια κοινωνία «δουλοπάροικων» που η γυναίκα δεν σέβεται τον εαυτό της, δεν έχει την δύναμη της κρίσης και διάκρισης και δεν κατοικεί στα υψηλά δώματα ενός παλατιού δεν υπάρχει μέλλον και όραμα για κανένα.Δεν υπάρχει ελπίδα καμιά, κανένας Μίτος γιατί δεν υπάρχει στόχος προορισμός, σύνδεση, συνεργασία, ένωση και ενότητα. Οι γυναίκες των πολεμιστών
Η πατριαρχία είναι μια πολύ παλιά υπόθεση που ξεκινά από τον πατριάρχη Ουρανό που φυλάκιζε τα παιδιά του, ειδικά τα αρσενικά, και φθάνει μέχρι τις ημέρες μας μέσω των θρησκευτικών κυρίως ιδεοληψιών και των θρησκευτικών “ελευθεριών “ που χαρίζονται απλόχερα στους ιερούς δούλους και τις ιερές δούλες του Κυρίου Θεού, σε όλα τα human Beings, κατά ΟΗΕ, πάντα
Συμπληρώνεται από τους πατριάρχες του χρηματοπιστωτικού συστήματος των ιερών τραπεζών με την αρωγή των Λύκων της Wall Street σε freedom ευνουχισμένη ελευθερία.
Το πρόβλημα ξεκινά από τον φόβο της εξουσίας μη χάσει, την καρέκλα, τον θρόνο και τα οφίτσια.
Σε κατάχρηση εξουσίας τρώει τα αρσενικά παιδιά, τα ευνουχίζει και καταστρέφει την αρσενική αρχή. Αν δεν τα τρώει, τα διώχνει και τα εξορίζει και καταστρέφει την θηλυκή αρχή μέσω της πορνείας και της γυναικείας κακοποίησης και βιαιοπραγίας .
Αμιγής μητριαρχία δεν υπήρξε στην τελευταία ιστορική περίοδο των 12000 ετών μετά το τέλος της Ατλαντίδος, που επίσης ήταν πατριαρχία, με πατριάρχη τον Ποσειδώνα. Ο πατριάρχης Ζευς προνόησε και έβγαλε από το κεφάλι του, ευτυχώς, μια κόρη σοφή και δυναμική που βοήθησε στην νοητική εξέλιξη των Ελλήνων.
Ακόμη και στην Κρήτη με μητέρα την Πασιφάη, κυρίαρχος ήταν ο πατριάρχης Μίνωας.
Οι ανατολίτικες μητριαρχίες με την Κυβέλη και την Σεμουράτ δεν ήταν και πετυχημένα μοντέλα κοινωνίας , οι Αμαζόνες ήταν μια ανάπηρη γυναικοκρατία στο αντίκτυπο ενός σημερινού ανάπηρου φεμινισμού που εκπορεύεται από το βαθύτερο κράτος της οικονομικής εξουσίας στο νέο σύστημα παραγωγής ίσων δούλων καταναλωτών Δ΄ τάξης.

Το σημάδι του πραγματικού αρσενικού είναι το θάρρος, αλλά για να έχει θάρρος ένας άντρας πρέπει να έχει καρδιά . Χρειάζεται θάρρος για να είσαι πραγματικός αρσενικός αλλά, χρειάζεται το ίδιο θάρρος για να είσαι θηλυκιά. Η ευφυής συνεργασία είναι η ίδια βάση της εκδηλωμένης ζωής, που κάνει δυνατή την εξέλιξη της επίγνωσης. Ανάμεσα στον άντρα και την γυναίκα είναι …η πράξη του ακούσματος της καρδιάς.

«Η ανατροφή του άνδρα είναι μόρφωση ενός μόνον ατόμου, ενώ η ανατροφή της γυναίκας είναι μόρφωση ολόκληρων γενεών « Σενέκας

– Γιατί μόνο εσείς οι Σπαρτιάτισσες κυβερνάτε τους άντρες;
-Επειδή εμείς μόνο γεννάμε άντρες) – απάντηση από τη Γοργώ, κόρη του βασιλιά Κλεομένη και σύζυγο του Λεωνίδα
.

Αστραία, με πατέρα και γιο Λεωνίδα

Πατριαρχία και γυναικεία ταυτότητα

στον χορό της ενέργειας

Δεν υπάρχουν πόλεμοι που δεν έχουν ξεκινήσει για χάρη μιας γυναίκας…. ξεκινώντας από τον Τρωικό.
Γιατί άραγε;
Γιατί η γυναίκα είναι η πηγή της ενέργειας, την μαζεύει την αποθηκεύει σε μία κοιλότητα πού είναι η μήτρα της.
Ο άντρας είναι η κατανάλωση της ενέργειας την μαζεύει την αποθηκεύει σε μία κοιλότητα που είναι το κεφάλι του.
Στην καλύτερη περίπτωση, αν έχει την τύχη και τη συμβουλή μιας σωστής γυναίκας που να τον αγαπά, την χρησιμοποιεί σωστά, αντί να την ξοδεύει ηλιθιωδώς και ανοήτως.
Οι Μεγάλες Εποχές εναλλάσσονται στο ενεργειακό Ηριδανό Ποταμό, όχι μόνο με την ενέργεια των αρχετύπων και προτύπων αλλά και με την πολικότητα της ενέργειας.
Έτσι την εποχή των ιχθύων με κυρίαρχο τον Ποσειδώνα η πολικότητα της ενέργειας ήταν αρσενική (γιανγκ) και η κοινωνία στη βάση της πατριαρχική.
Το ίδιο ίσχυε και με την Εποχή του Κριού με κυρίαρχο τον Άρη, η πολικότητα της ενέργειας ήταν επίσης αρσενική ( γιανγκ )και η κοινωνία πατριαρχική.
Την εποχή του Ταύρου, της Δήμητρας όμως, η πολικότητα της ενέργειας ήταν θηλυκή ( γιν) και κοινωνία μητριαρχική όπως βλέπουμε από τα πρότυπα και αρχέτυπα της Μεγάλης Μητέρας και Ποτνίας θεάς.
Το λάθος που γίνεται πάντα σε όλες τις εποχές είναι το λάθος της υπερβολής με αποτέλεσμα να αναπτύσσεται το ακριβώς αντίθετο στη σκιά μιας παρακμής.
Έτσι, αν κρίνουμε από το μύθο της Πανδώρας  αλλά και της Εύας, στον αφηρημένο πυρήνα αυτών των μυθολογιών, βλέπουμε πως η γυναίκα κατηγορείται για την αποπλάνηση του του ανδρός, φέρουσα μια γνώση εν(δια)φέρουσα και εγκυμονούσα.
Αληθεύει αυτό;
Η προσέγγιση της γνώσης από τη γυναίκα γίνεται μέσω ενόρασης, γιατί έχει πιο άμεση πρόσβαση σε αυτήν. Ξέρει, πριν να γνωρίσει.
Η προσέγγιση της γνώσης από τον άντρα γίνεται μέσω κατανόησης, γιατί έχει περισσότερη ανάγκη για αυτή. Θέλει να ξέρει τι γνωρίζει.
Τις περισσότερες φορές τα αποτελέσματα και για το δύο φύλα, είναι ολέθρια. Η γυναίκα βαριέται να εξηγεί και προτιμά από το να ασχοληθεί με τα γνωστικά συστήματα, (ήδη τα ξέρει, τα θεωρεί τετριμμένα) προτιμά τα πιο πρακτικά πράγματα, οικογένεια παιδιά με προσφορά σε αυτά. Γίνεται δηλαδή περισσότερο, Δήμητρα Ήρα και Εστία όπως τα χρόνια τα παλιά, που η γυναίκα έμεινε στο σπίτι ,ήταν η ζηλότυπος σύζυγος και μεγάλωνε έτρεφε τα παιδιά.
Ωραίοι οι καιροί θα έλεγαν κάποιοι άρρενες, και θα ήταν και θα συνέχιζαν να είναι ωραίοι, αν δεν υπήρχε αυτή η κατάχρηση και η υπερβολή από μέρους τους, γιατί γυναίκες έχουν κακοποιηθεί πλειστάκις και ποικιλοτρόπως.
Όχι πως οι άντρες έχουν γλιτώσει, γιατί και οι άντρες υφίσταται την κακοποίηση της εξουσίας και τον ευνουχισμό, όμως είχαν κάπου να εκτονωθούν και το έκαναν με κακό τρόπο στις γυναίκες μέσα στην οικογένεια και στα παιδιά. Η ενδοοικογενειακή βία ήταν και είναι πληγή και κατάχρηση ανδρική. Όμως, και η εξουσία είναι υπόθεση ανδρική, όπως ο Κρόνος και ο Ουρανός, ελάχιστες γυναίκες θα ενδιαφερθούν  πραγματικά για αυτή.
Οι γυναίκες έπαψαν να αγαπούν αυτούς «τους μικρούς άντρες» και οι άνδρες χωρίς την αγάπη, την συμβουλή, την ενεργειακή στήριξη μια γυναίκας είναι χαμένοι στον άγριο ωκεανό του ποσειδώνιου θυμικού. Δεν υπάρχει φάρος και σημείο αναφοράς για να βγούνε πουθενά και  το χειρότερο δεν υπάρχει κάποιος να τους περιμένει.
Το αποτέλεσμα: Γυναίκες μόνες και άνδρες πνιγμένοι.
Οι άνδρες στην προσπάθειά τους να εξηγήσουν και να κατανοήσουν τον κόσμο δημιουργούν γνωστικά συστήματα πολιτικά και θρησκευτικά μέσα στα οποία αυτοπαγιδεύονται, διαδρόμους και λαβύρινθους χωρίς διέξοδο, ατέρμονων νοητικών αναλύσεων. Καταστρέφουν τον κόσμο αντί να τον κατανοήσουν και…. καταστρέφονται.
Θα ήταν πιο σοφό να επιδιώξουν μία ευφυή συνεργασία με το άλλο φύλο αλληλοσυμπληρωματικό και η γυναίκα να το αποδεχθεί αυτό, κρατώντας για τον εαυτό της και το ρόλο της Άρτεμις της Αφροδίτης και της Αθήνας για να μπορεί να βοηθήσει και, τον εαυτό της και το σύντροφό της αποτελεσματικά και αρμονικά.
Η γυναίκα πρέπει να έχει μυαλό και ο άνδρας να έχει καρδιά.
Γυναίκες χωρίς μυαλό και άνδρες χωρίς καρδιά δημιουργούν μια κοινωνία που νοσεί βαριά και από πολύ βαθιά.
Ας αποδειχθούμε ευφυείς και οι ΧΥ και οι ΧΧ  homo Sapiens της καινούργιας εποχής.
Αστραία