Όπως τα πάνω, έτσι και τα κάτω, λέει ο Τρισμέγιστος Ερμής Η Γη εκτός από τους παράλληλους κύκλους, πάνω και κάτω από τον μεσημβρινό χωρίζεται και σε ατμοσφαιρικές ζώνες , ηλιοκεντρικές, πάνω από την επιφάνεια της γης και γεωκεντρικές, εγωκεντρικές, ζώνες κάτω από την επιφάνεια της γης, τις εξής: Κάτω από την επιφάνεια της γης και το φλοιό βρίσκεται ο μανδύας σε υγρή μορφή και ο πυρήνας σε διάπυρο κατάσταση ο μαύρος ήλιος δηλαδή. Η Γη αποτελείται από τρία διαφορετικά στρώματα το φλοιό, το μανδύα και τον πυρήνα, συνολικού πάχους 6.370km περίπου. Πάνω από την επιφάνεια της γης βρίσκεται η τροπόσφαιρα η στρατόσφαιρα ιονόσφαιρα και οι ζώνες Van Allen, η Ζώνη της Αφροδίτης δηλ. 700 χιλιόμετρα και εκτείνεται μέχρι τον άσπρο Ήλιο τον Απόλλωνα δηλαδή. Σε αυτές τις ζώνες, διάφορες ζωές διαφόρων όντων σε κύκλους ζωής εξελίσσουν τη συνείδηση με νόμους και κανόνες απλής λογικής σε παράλληλους κόσμους συγχρονιστικών φαινομένων και παράλληλους μονόλογους συμπαντικής αλληλεπίδρασης και διαλεκτικής.
Σε ποια ζώνη λαμβάνουν χώρα τα γεγονότα της Ιλιάδας και της Οδύσσειας τον Καιρό των Ομηρικών Επών και τι καιρό κάνει στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια; Που ταξιδεύει ο Οδυσσέας και πως;
Ερωτήσεις και ερωτήματα για δήλιους κολυμβητές Η Ιλιάδα λαμβάνει χώρα πάνω από την επιφάνεια της γης, κοντά στην ύλη σε γήινα φαινόμενα ,ανήκει στο τονάλ και επηρεάζεται από την τροπόσφαιρα. Στην τροπόσφαιρα συμβαίνουν όλα τα καιρικά φαινόμενα και έχει ένα πάχος ζώνης γύρω στα 12 χιλιόμετρα. Πάνω από την τροπόσφαιρα δεν έχουμε κανένα καιρικό φαινόμενο ούτε βροχή ούτε χιόνι ούτε χαλάσει. Η Οδύσσεια λαμβάνει χώρα στο ναγουάλ, και ο Οδυσσέας ταξιδεύει στην κοσμική θάλασσα της αντίληψης του Ποσειδώνα πάνω από την τροπόσφαιρα, με κέντρο την Ήλιο Απόλλωνα, ενώ ο Ηρακλής ταξιδεύει στην γαλαξιακή θάλασσα του σύμπαντος της Ήρας με κέντρο τον Γαλαξία.
Ο Οδυσσέας ταξιδεύει με όχημα ένα γερό σώμα και μυαλό, πλοίο αβύθιστο σε σταθερό κατάρτι, ξεκινώντας από το τονάλ ( γι αυτό πάει στην Τροία ) και ο Ηρακλής ταξιδεύει με το extra bonous ενεργειακό σώμα, το κύπελο του Ήλιου, μόνο στο ναγουάλ.
Εμείς…. παρακολουθούμε τα ταξίδια τους αμείωτης προσοχής και, μαθαίνουμε ναυσιπλοΐα και κουπί στους Ωκεανούς και τους Γαλαξίες της καινούργιας εποχής
η ασπίδα του Αχιλλέα και οι παράλληλες ζώνες της Γης Η γη χωρίζεται σε παράλληλους κύκλους και παράλληλες ζώνες, δύο πολικές, δύο εύκρατες και την ισημερινή με όλα τα στοιχεία τους, φωτιά αέρας νερό και γη. Ας τη γνωρίσουμε μέσα από τον Όμηρο και τον Εμπεδοκλή Γιατί η ασπίδα του Αχιλλέα είναι κυκλική; Γιατί ο Αχιλλέας είναι ημίθεος και η ασπίδα έχει σχήμα κυκλικό ωοειδές, αναφέρεται στο ενεργειακό σώμα του ανθρώπου που χωρίζεται σε πέντε ζώνες. Την ισημερινή, στην κοιλιά με κέντρο ισορροπίας και δύναμης ,τον αφαλό, τις εύκρατες, πάνω και κάτω από τον αφαλό και δύο πολικές, στα πόδια και στο κεφάλι. Να θυμίσουμε ότι ο θάνατος μπαίνει από το άνοιγμα κάτω από το αφαλό στο σημείο ο χαρά και διαλύει το ανθρώπινο κουκούλι αυγό. Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι ο Αχιλλέας χτυπήθηκε στη πτέρνα του ποδιού, ο θάνατος εισήλθε από τον ομφαλό γιατί είχε καταστραφεί το κέντρο ισορροπίας του, δεν είχε ασπίδα πιά. Ο θάνατος εισέρχεται πάντα από αριστερά και από τις Σκαιές Σκοτεινές Πύλες περνά.
Τα 4 στοιχεία και ο Εμπεδοκλής. Από πουθενά αλλού δεν θα αντλήσει τις θεωρίες του παρά μόνο από τον Όμηρο Η περί φύσεως θεωρία του Εμπεδοκλή εκτός από τα τέσσερα στοιχεία περιλαμβάνει το Νείκος και τη Φιλία. Συμβολίζοντας αυτά τα δύο στοιχεία ο Όμηρος χαλκεύοντας στην ασπίδα τη πόλη της ειρήνης συμβολίζει την Φιλία και αυτή του πολέμου το Νείκος. Κατασκεύασε πέντε πτυχές στην ασπίδα και χωρίς να χρησιμοποιήσει πολυποίκιλα σχέδια υπαινίχθηκε τις ζώνες της γης. Η ανώτερη ζώνη εκτείνεται από το Βόρειο Πόλο και ονομάζεται Αρκτική και η νότια τελευταία Ανταρκτική Αυτές τις ζώνες τις λέει ο Όμηρος πτυχές με τους παρακάτω στίχους: από πέντε πτυχές λοιπόν άπλωσε ο Ήφαιστος τις δύο χάλκινες δύο στο εσωτερικό από κασσίτερο και την άλλη χρυσή. Υ Ιλιάδος 270 Τις δύο ζώνες στις πιο απομακρυσμένες που βρίσκονται στις σκοτεινές άκρες του κόσμου παρομοίασε με χαλκό επειδή το υλικό του χαλκού είναι πολύ κρύο και παγωμένο. Λέει ο ποιητής κάπου αλλού: Δάγκωνε με τα δόντια τον παγερό χαλκό Η άλλη χρυσή είναι η διακεκαυμένη ζώνη επειδή ακριβώς το στοιχείο της φωτιάς έχει πολύ παρεμφερές χρώμα με αυτό του χρυσού. Και με τις δύο στο εσωτερικό από κασσίτερο συμβολίζει τις εύκρατες ζώνες γιατί η ύλη του κασσίτερου κρατάει υγρασία και δουλεύεται πιο εύκολα με αυτή υπονοεί το ήπιο και μαλακό κλίμα των ζωνών αυτό. λέει ο Ηράκλειτος από την Ποντική, σελ 221 εκδόσεις Κάκτος
Τι καταστράφηκε έξω από τις Πύλες της Τροίας από τον ανατολίτη παρδαλό και δειλό Πάρι; Το φυσικό σώμα από πηλό, του Πηλίδη Αχιλλέα, η ομορφιά και η φυσική, η φυσιολογική αθανασία του ανθρώπου σε κύκλους ζωής επί της γης, για να την πουλήσουν αργότερα ως απόλυτη αλήθεια, θεό και θρησκεία τα λεμουριακά κερδοσκοπικά ιερατεία σε θεοκρατική ασχήμια, οικόπεδα αντιπαροχή εν τοις ουρανοίς.
«Πηγαίνοντας στο βάθος των πραγμάτων, βρίσκουμε όλη την ανάπτυξη μέσα στο σπόρο» Λογική, Χέγκελ Από τον Ηράκλειτο στο Χέγκελ με καθαρή ματιά Από την αβεβαιότητα στην αυτοβεβαιότητα την αυτοσυνείδηση και αυτογνωσία, τη γνώση της γνώσης. Από τον σπόρο ( ενεργεία πνεύμα μετατροπή σε ύλη ) τον Πλούτωνα μέσω του Ερμή πληροφορία (γνωρίζω) στην Αθηνά φιλοσοφία (γνωρίζω ότι γνωρίζω).
Κύκλος και κυκλικότητα Ο κύκλος ( και η σφαίρα) είναι το σχήμα που επικρατεί στο σύμπαν των ουρανίων σωμάτων και των τροχιών τους, όπως και στο εσωτερικό των χημικών στοιχείων και των ηλεκτρονίων. Η περιοδικότητα των εποχών, ο κύκλος του νερού, του άνθρακα, του αζώτου, είναι από τους σημαντικούς κύκλους της φύσης και της ζωής και του θανάτου, της μετατροπής της ύλης σε ενέργεια και αντιστοίχως. Το σύμβολο του Ηλίου είναι ο κύκλος με το κέντρο του και συμβολίζει το Πνεύμα και τον Κύκλο της Συνείδησης στο μεγάλο ταξίδι της. Με ένδυμα το φυσικό σώμα, η ηρά-κλεια ψυχή ταξιδεύει στο κύκλο του πνεύματος σαν ακτίνα βέλος στον χωροχρόνο, ασημένιο και χρυσό. Κάθε τμήμα του κύκλου ένα τόξο, 12 είναι τα σημαντικά, πελέκεις που η Οδύσσεια μετρά. Κάθε σημείο μία μοίρα του πεπρωμένου, 360 είναι κυκλοτερά. Η εξέλιξη του πρωταγωνιστή του, Spirit, μέσα από την ιστορία της συνείδησης Χέγκελ, ο αντιδιανοούμενος για το Πνεύμα: Το πνεύμα μπορεί να φθάσει στην απόλυτη ελευθερία του μέσα από άλλες εκδηλώσεις του πολιτισμού, των οποίων τα μέσα σε αντίθεση με εκείνων της τέχνης δεν είναι αισθητά και επομένως δεν ανήκουν στο εμπειρικό κόσμο της φύσης. Τέτοιες εκδηλώσεις θεωρεί ο Χέγκελ πρώτα την θρησκεία και την φιλοσοφία μετά , η οποία χάρις στον αφηρημένα λογισμό της είναι εκείνη που μπορεί να οδηγήσει το Πνεύμα να επιτύχει τον ύψιστο στόχο του, την απόλυτη ελευθερία ,που αποτελεί και το έσχατο στόχο της ιστορίας.
Η Θεοφανία του Πνεύματος Δύο αιώνες μετά την έκδοσή της, η Φαινομενολογία του πνεύματος δεν έχει πάψει να αναγνωρίζεται ως βιβλίο-σταθμός στην ανάπτυξη της σκέψης του Χέγκελ, αλλά και ως ένα από τα κορυφαία έργα της νεότερης ευρωπαϊκής φιλοσοφίας. Σχεδιάστηκε ως εισαγωγή στο εγελιανό σύστημα και είχε ως στόχο να ανασυγκροτήσει την αναγκαία ανοδική πορεία της συνείδησης από το επίπεδο της άμεσης γνώσης, μέσω μιας αλληλουχίας αρνήσεων και νέων μορφών, μέχρι «το σημείο της αυθεντικής επιστήμης του πνεύματος», εκεί όπου αίρεται κάθε επίφαση ετερότητας και το φαινόμενο εξισώνεται με την ουσία. Η Φαινομενολογία του Πνεύματος ( Γερμανικά : Phänomenologie des Geistes ) είναι το πιο πολυσυζητημένο φιλοσοφικό έργο του Georg Wilhelm Friedrich Hegel . Ο γερμανικός τίτλος του μπορεί να μεταφραστεί είτε ως The Phenomenology of Spirit είτε ως The Phenomenology of Mind . Ο Χέγκελ περιέγραψε το έργο, που δημοσιεύτηκε το 1807, ως «έκθεση του ερχομού της γνώσης». Αυτό εξηγείται μέσω μιας απαραίτητης αυτο-προέλευσης και διάλυσης «των διαφόρων μορφών του πνεύματος ως σταθμών στον δρόμο μέσω του οποίου το πνεύμα γίνεται καθαρή γνώση».
Επίδραση και επιρροή Το βιβλίο σηματοδότησε μια σημαντική εξέλιξη στον γερμανικό ιδεαλισμό μετά τον Immanuel Kant . Εστιάζοντας σε θέματα της μεταφυσικής , της επιστημολογίας , της φυσικής , της ηθικής , της ιστορίας , της θρησκείας , της αντίληψης , της συνείδησης και της πολιτικής φιλοσοφίας , είναι όπου ο Χέγκελ αναπτύσσει τις έννοιες του για τη διαλεκτική (συμπεριλαμβανομένης της διαλεκτικής αφέντη-σκλάβου ), του απόλυτου ιδεαλισμού , της ηθικής ζωής και της ηθικής ζωής, . Είχε μια βαθιά επίδραση στη δυτική φιλοσοφία, και «έχει επαινεθεί και κατηγορηθεί για την ανάπτυξη του υπαρξισμού , του κομμουνισμού , του φασισμού , της θεολογίας του θανάτου του Θεού και του ιστορικιστικού μηδενισμού » Η χεγκελιανή μέθοδος συνίσταται στην πραγματική εξέταση της εμπειρίας της συνείδησης τόσο για τον εαυτό της όσο και για τα αντικείμενά της και εκμαιεύει τις αντιφάσεις και τη δυναμική κίνηση που έρχονται στο φως κοιτάζοντας αυτήν την εμπειρία. Ο Χέγκελ χρησιμοποιεί τη φράση «καθαρή ματιά» reines Zusehen για να περιγράψει αυτή τη μέθοδο. Εάν η συνείδηση προσέξει απλώς τι είναι πραγματικά παρόν από μόνη της και τη σχέση της με τα αντικείμενά της, θα δει ότι αυτό που μοιάζει με σταθερές και σταθερές μορφές διαλύεται σε μια διαλεκτική κίνηση. Έτσι, η φιλοσοφία, σύμφωνα με τον Χέγκελ, δεν μπορεί απλώς να εκθέτει επιχειρήματα βασισμένα σε μια ροή απαγωγικού συλλογισμού. Αντίθετα, πρέπει να κοιτάξει την πραγματική συνείδηση, όπως πραγματικά υπάρχει. Γι’ αυτό ο Χέγκελ χρησιμοποιεί τον όρο « φαινομενολογία ». Η «φαινομενολογία» προέρχεται από τα ελληνικά λέξη σημαίνει «φαίνομαι», και η φαινομενολογία του νου είναι επομένως η μελέτη του πώς η συνείδηση ή ο νους εμφανίζεται στον εαυτό του.
Όλη η ιστορία της Δυτικής φιλοσοφίας είναι μία σειρά υποσημειώσεων στον Ηράκλειτο (τονΧάιντεγκερ της Ιωνίας), τον Πλάτωνα (τον Χέγκελ της Αθήνας) και στον Αριστοτέλη (τον Καντ της Μίεζας), στους τρεις μάγους φιλοσόφους της χρυσής εποχής της φιλοσοφίας
Σε Α΄ Ενικό 