Όρθιοι ανθρωπίδες
σε ηρωικό τρόπο ζωής και φιλοσοφίας

Τι σημαίνει ήρωας
Ο ήρωας είναι η άρουρα γη, άρειος, πατά τα πόδια του γερά στη γη, την σέβεται και την αγαπά. Είναι η μεγάλη αγκαλιά.
Είναι φωτιά, έχει στόχο και προορισμό τον Ήλιο τη μεγάλη φωτιά και κρατά μία μεγάλη φλόγα πάντα αναμμένη στην καρδιά.
Είναι νερό, κολυμπά στον γαλαξιακό ωκεάνιο ωκεανό της συνείδησης και έχει τα συναισθήματα τα σωστά, όχι μόνο εκείνα που τον βολεύουν κάθε φορά
Είναι αέρας αεράκι δροσερό για την Ιθάκη. Είναι η αναπνοή της Ήρας και η κραυγή της Ελευθερίας “αέρα “.
Που ανήκει ο ήρωας
Ο ήρωας ανήκει στο ηρωικό γένος των ανθρώπων το ξεχωριστό και κυκλοφορεί όλες τις Εποχές με τρόπο επαναστατικό
Τι πολεμά ο ήρωας
Πολεμά τους μικρούς και μεγάλους τυράννους, την ανοησία τη βλακεία τη θρησκοληψία την δουλεία την τυραννία και την απανθρωπιά.
Είναι Θεός ο ήρωας
Ο ήρωας δεν είναι θεός. Είναι πάνω από τον Θεό, γιατί ο Θεός δεν πολεμά ποτέ τίποτα. Ο θεός ούτε μισεί ούτε αγαπά. Είναι πέρα από το καλό και από το κακό ,αλλά υποκλίνεται σε ένα άνθρωπο σωστό.

Πιστεύει στο Θεό ο ήρωας

Ο ήρωας πιστεύει τον άνθρωπο, αυτό για έναν Θεό λογικό, αν υπάρχει, θα πρέπει να είναι υπεραρκετό.

Πεθαίνει ο ήρωας
Το φυσικό του σώμα ναι, ένα όχημα είναι, φορέας της συνείδησης του, είναι. Το πνεύμα του, όχι, είναι αθάνατο.
Ποιος είναι ο ρόλος του ήρωα και η αποστολή του
Ο ήρωας εξελίσσει την Συνείδηση σε επικίνδυνη αποστολή στο σύμπαν. Αυτή είναι η αποστολή του, ο ρόλος του είναι να παίζει σωστά με την σωστή ερμηνεία σε γνώση και αυτογνωσία.
Ανασταίνεται ο ήρωας
Ο Ήρωας είναι πάντα αναστημένος γιατί είναι πάντα όρθιος. Ανάσταση, σημαίνει αυτός ίσταται πάνω, που σηκώνεται από τα τέσσερα πόδια στα δύο και παραμένει όρθιος με αδάμαστο πνεύμα, ό, τι και να συμβεί στη μάχη του πολεμιστή.
Είναι πολεμιστής ο ήρωας
Πάντα, δεν υπάρχει άλλος τρόπος να ζήσει κανείς παρά μόνο ως πολεμιστής μιας ατρυτώνης ψυχής.

Ποια είναι η καταγωγή του ήρωα
Η καταγωγή του ήρωα είναι από τα αστέρια.
Από κει έρχεται και εκεί πηγαίνει όταν αποσύρεται από την αποστολή του.
Πάει στο δικό του αστέρι στα Ηλύσια Γαλαξιακά Πεδία.

Όλα τα αστέρια που βλέπουμε στον ουρανό είναι «φωτεινοί ήρωες» . Είναι οι ήρωες μας, στις αιώνιες κατοικίες τους γιατί μόνο οι ήρωες γίνονται «αστέρια» και φέγγουν τα βράδια τα σκοτεινά να βρούμε τον δρόμο μας μέσα σε τόση ομίχλη και καταχνιά.
Εμείς …..τα μετρούμε σαν παιδιά και αυτά μας ατενίζουν στοργικά.

Αστραία

και τις Μούσες

τον Χορό της Συνείδησης
Γράψε στα αστέρια το όνομα σου……μπορείς

η Οδυσσείας, 36 τῶν νέες ὠκεῖαι ὡς εἰ πτερὸν ἠὲ νόημα.»
Πλοία που σαν φτερά είναι γρήγορα
σαν την σκέψη το νόημα τον στοχασμό των ανθρώπων
οργώνουν τις θάλασσες
οι νήες των Φαιάκων.
ΚΛΕΙΩ
Η NASA μας υπόσχεται το 2024 να προσεδαφίσει αστροναύτες στην σελήνη, αναμεσά τους για πρώτη φορά μία γυναίκα, μέσω του προγράμματος που ονόμασε Άρτεμις, τιμώντας για άλλη μια φορά την Ελληνική μυθολογία.

ΟΙ ΝΗΕΣ e-Φαιακία

Αστραία

Αθηνά Κρόνος

Στη Χθόνια Γαία

Όταν ο Κρόνος συναντά τον Χρόνο
η Αθηνά Σοφία
αποκτά στέγη στου Νου την υψηλή κατοικία

Η σπάνια συζυγία των δύο πλανητών Δία Κρόνου στον ουρανό στην πρώτη μοίρα του Υδροχόου κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο απέκτησε πλήθος θαυμαστών και το παρακολούθησε όλο το φιλοθεάμον παγκόσμιο κοινό με δέος.
Οι πέντε πλανήτες ήταν γνωστοί στην αρχαιότητα ο Ερμής και η Αφροδίτη ο Άρης ο Δίας και ο Κρόνος απόρροια της αστρολογικής προκατακλυσμιαίας ατλαντικής γνώσης της Ωγυγίας. Άλλωστε ο Οδυσσέας μαθαίνει αστρολογία στην Καλυψώ Ωγυγία και χρησιμοποιεί τις οδηγίες της για να φθάσει σε νήσο Φαιακία ασφαλή.
Όμως την εποχή του homo sapiens δεν βρισκόμαστε στην κυριαρχία του Κρόνου ως ανώτατο άρχοντα στο Ζενίθ και στο δέκατο οίκο του ωροσκόπιου αλλά, στον Δία άρχων του Ολύμπου με ναδίρ τον Καρκίνο και την σύζυγό του την Ήρα.
Είτε σκοπίμως, είτε από άγνοια διατηρήθηκε η ονομασία του Κρόνου παρ΄ όλο που είχε πάρει τη θέση του η Αθηνά ξανά γεννημένη ως Σοφία από το κεφάλι του Ζήνοος  που είχε καταπιεί τη Μήτιδα.
Έτσι λοιπόν έχουμε τον Δία να κυβερνά από τον Αιγόκερω και το Ζενίθ μέσω μιας Σοφής ηγεσίας και την Αθήνα σύμβουλο του και κλειδοκράτορα του Ολύμπου από τον ένατο οίκο της ανώτερης σκέψης και της φιλοσοφίας.
Εκείνο που μου κάνει εντύπωση είναι η θαυμαστή συγχρονικότητα της Ελληνικής ονοματοθεσίας των πλανητών και των ουρανίων σωμάτων καθώς και η απουσία της χριστιανικής.
Θεωρώ πως ο λόγος που όχι μόνο δεν δώσανε χριστιανικά ονόματα στους πλανήτες και τα αστέρια αλλά, αφορίσανε και την αστρολογία, ενώ την χρησιμοποιούσανε και τη χρησιμοποιούν κρυφά είναι ο φόβος. Ο φόβος πως είναι κάτι μεγαλύτερο που δεν μπορούν να ελέγξουν. Αυτό έγινε και με την επιστήμη. Όταν δεν μπορέσανε να την σταματήσουν, την καπελώσανε με τα ιησουίτικα πανεπιστήμια και βλέπουμε το οξύμωρο σχήμα στον αγιασμό των σχολείων, καθώς και να διδάσκεται η επιστημονική μέθοδος της αναπαραγωγής  ταυτόχρονα με την τεκνοποίηση δια μέσου του κρίνου ως αληθές συμβεβηκός. Καίγεται έτσι το μυαλό του ανθρώπου με τόση ανακολουθία.
Ο φόβος της γνώσης είναι πανταχού παρών στην χριστιανική  παραμυθολογία. Ο χριστιανισμός  (όπως και όλες οι θεοκρατικές θρησκείες)  φοβάται τη γνώση γιατί η εξουσία του βασίζεται στην άγνοια και στη μακαριότητα της φτώχειας του πνεύματος.
Κάποια στιγμή πρέπει να ολοκληρώσω και την συγγραφή του βιβλίου μου για την αστρολογία του 21ου αιώνα με όλες τις αναθεωρήσεις, τις μελέτες και τις έρευνες που έχω κάνει για αυτό το θέμα, κάποιες είναι και τελείως εμπειρικές παρατηρήσεις.
Προς το παρόν θαυμάζω την παρουσία της Αθηνάς σαν λαμπερό αστέρι τόσο στην Οδύσσεια α και ω όσο και στην Δ  75 Ιλιάδος.

Οἷον δ᾽ ἀστέρα ἧκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω
ἢ ναύτῃσι τέρας ἠὲ στρατῷ εὐρέϊ λαῶν
λαμπρόν

© Αστραία

τ΄ αστέρι του Βορρά

«Πρέπει να έχει κανείς μέσα του το χάος, για να γεννήσει ένα αστέρι πού χορεύει» Φ. Νίτσε

Ένα αστέρι στον ουρανό τον βραδινό, φωτεινό, η σύνοδος  Δία Κρόνου ( Αθηνά)  έγινε αντικείμενο συζήτησης σε όλα ΜΜΕ και τα social media.

Είναι  η γοητεία που εξασκεί αυτό το άπειρο που μας περιμένει όταν το ατενίζουμε μέσα στη  νυκτερινή σιωπή.

Είναι μία σύνοδος που συνέβηκε πριν από 800 χρόνια, το 1226 στις αρχές του Υδροχόου την Εποχή των Ιχθύων. Φυσικά ο Ποσειδώνας τότε δεν είχε ανακαλυφθεί αποκαλυφθεί, παρ΄όλο που η εποχή του είχε αρχίσει με τον εκφυλισμό της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και την άνοδο του χριστιανισμού στα θεοκρατικά ύψη της εξουσίας.

Ούτε ο Ουρανός  ( Άρτεμις )είχε ανακαλυφθεί τότε, ούτε και ο Πλούτωνας,  γιατί οι ιδιαίτεροι αυτοί πλανήτες της βαθιάς μετασχηματιστικής συλλογικότητας θα σφράγιζαν και την  ποσειδώνια εποχή με την ανακάλυψή τους και την επίδραση  τους στο συλλογικό συνειδητό και ασυνείδητο στο τέλος της.

Η αστρολογία είναι μία πολύ βαθιά και ιδιαίτερη γνώση που η πηγή και οι ρίζες της ξεκινούν από την αρχαία Ατλαντίδα στην οποία αρχειοθετούνται και ταξινομούνται όλες οι γνώσεις και μεταφέρονται από την αριστερή πλευρά του πρωτόγονου λεμουριακού  ημισφαιρίου στην δεξιά του λογικού. Γι΄ αυτό και κρατούν ονόματα που δεν ισχύουν πλέον, όπως του Κρόνου που δεν κυβερνά πια και είναι η Αθηνά η Σοφία του Χρόνου κόρη της Ζήνοος Διός.

Γνώριζαν οι αρχαίοι λεμούριοι αστρολογία;

Σαφώς γνώριζαν αλλά δεν μπορούσαν να σκεφτούν και να μιλήσουν και να χειριστούν τη λογική με τον τρόπον που την εξέλιξαν και τη χρησιμοποίησαν οι άνθρωποι της ατλαντικής αποχής και οι  homo sapiens. Άλλωστε  είχαν έλλειψη φωνηέντων και χρησιμοποιούσαν πάρα πολλά σύμφωνα, ήταν ήχοι κραυγές αλλά όχι έναρθρος λόγος.

Είναι αστείο και οξύμωρο σχήμα να βλέπεις τους χριστιανούς να καταδικάζουν την αστρολογία ως παγανιστική ασχολία και να δέχονται το αστέρι των μάγων ως επικύρωση της γέννησης του θεού.

Παραβλέποντας το γεγονός ότι στο πρώτο κεφάλαιο της γέννησης αναφέρεται ρητώς η δημιουργία των αστεριών ως σημεία  σημάδια των καιρών των ημερών και των ενιαυτών

Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτωσαν φωστῆρες ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ εἰς φαῦσιν ἐπὶ τῆς γῆς, τοῦ διαχωρίζειν ἀνὰ μέσον τῆς ἡμέρας καὶ ἀνὰ μέσον τῆς νυκτός· καὶ ἔστωσαν εἰς σημεῖα καὶ εἰς καιροὺς καὶ εἰς ἡμέρας καὶ εἰς ἐνιαυτούς·Γεν. 1,14

 Οι περισσότεροι ίσως δεν το έχουν διαβάσει και ποτέ, γιατί είναι απλώς  αμόρφωτοι  θρησκόληπτοι, χριστιανοί  από συνήθεια, όταν δεν είναι μισθοφόροι  και δούλοι της θρησκευτικής αντινοϊκής εξουσίας. Όσοι το έχουν διαβάσει θα βαφτίσουν «το ψάρι κρέας» για να το εξηγήσουν κατά το δοκούν θεολογικόν συμφέρον με τις γνωστές θεοσοφιστίες. Ούτως ή άλλως είναι αδύνατον να κάνεις ένα αξιοπρεπή λογικό διάλογο  νηφαλιότητος με ένα φανατικό χριστιανό που γνωρίζει μόνο απολυτίκια λιπόσαρκων αγύμναστων αγίων από το κατηχητικό.

Για τους άλλους  θρησκευτικούς φονταμενταλιστές δεν  το συζητώ, σε σφάζουν κιόλας.

Έτσι δεν τίθεται θέμα διαλόγου με θεοκρατιστές. 

Το πιο αστείο είναι όταν  σκίζουν τα ιμάτιά τους κατά της  αστρολογίας,  ως μη ορθολογική γνώση και, οι επιστήμονες. Επιστήμονες,  μαστρωποί της γνώσης, που δέχονται τη Θεολογία ως  βασικό μάθημα στα πανεπιστήμια εφαρμοσμένης ποιμαντικής, που έχουν ως λογότυπο άγιο, που ορκίζονται σε ένα Θεό ο οποίος γονιμοποιεί μία θνητή γυναίκα με ένα κρίνο, που προσεύχονται σε παντόφλες αγίων, που έχουν απειράριθμους κλάδους  φαντασιακής ψυχολογίας και ψυχιατρικής και χρησιμοποιούν μαθηματικά που βασίζονται σε αξιωματικές αυθαίρετες  προτάσεις και φανταστικούς και μιγαδικούς αριθμούς πολύ αποτελεσματικούς.

Γιατί ο Βορράς είναι τόσο σημαντικός;

Η αρχαία γνώση τον θεωρεί το κέντρο του κόσμου, τη μάχη των μαχών.

Ίσως να έχει σχέση με την υπερβόρεια μυθική πολιτεία που επισκεπτόταν και ο Απόλλων κατά την απουσία του από τους Δελφούς. Σίγουρα όμως  οι Βόρειοι άνθρωποι έχουν ιδιοσυγκρασία μαχητική  παρορμητική και φιλόδοξη με αρχέτυπο ένα Αχιλλέα και ένα Αλέξανδρο.

Μπροστά στη Πύλη του Βορρά με ανοικτά μυαλά γαλάζια γράμματα  και λευκά φτερά, Φαιά

σὺν δ᾿ Εὖρός τε Νότος τ᾿ ἔπεσον Ζέφυρός τε δυσαὴς
καὶ Βορέης αἰθρηγενέτης, μέγα κῦμα κυλίνδων. ε 294

Βοριάς ο αιθερογέννητος

© Αστραία