πλήρεις προνομίων
Η εταιρεία είναι μία μεταφυσική νομική οντότητα που απολαμβάνει πάρα πολλά προνόμια με ελάχιστες ευθύνες και με την έγκριση του κράτους της βίας και της διαφθοράς που συνεργάζεται.
Υπάρχουν διάφορες εταιρίες, διαφορετικοί τύποι εταιρειών με μεγάλο με μικρό ή μεγάλο οικονομικό εύρος. Το κοινό χαρακτηριστικό τους είναι το απρόσωπο της υπόστασης τους και η περιορισμένη ευθύνη των συμμετεχόντων μετόχων τους.
Η αγαστή αυτή η συνεργασία έχει μετατρέψει όλα τα κράτη “εταιρείες”, κι έτσι έχουμε κόμματα περιορισμένης ευθύνης, υπουργούς μειωμένης ευθύνης, βουλευτές ασυλίας, ανεύθυνους παγκόσμιους οργανισμούς ΟΗΕ , ΔΝΤ, ΕΕ, ΝΑΤΟ κλπ και, Εκκλησίες και θρησκευτικές οργανώσεις καμίας ευθύνης.
Όλα τα οικονομικά ή σεξουαλικά καλύπτονται και αλληλοκαλύπτονται με αλληλοπροστασίες μαφίας, δημιουργώντας ένα τεράστιο δίκτυο διαφθοράς και διαπλοκής σε όλες της Γης, τις πολιτείες.
Παραδείγματος χάρη, αν ένας ιδιώτης, ένας απλός πολίτες χρωστούσε μισό δις δεν θα μπορούσε να βάλει υποψηφιότητα στις εκλογές και δεν θα έμεινε κατάφωρα ατιμώρητος. Αν χρωστάει ένα κόμμα, δεν υπάρχει πρόβλημα και καμία ευθύνη, γίνεται και κυβέρνηση.
Το πρόβλημα αυτό λύνεται πολύ απλά με την ανάληψη ευθυνών και την τιμωρία των πελατών τους,
δηλαδή των πιστών των θρησκευτικών δογμάτων, των ψηφοφόρων των κομμάτων, των πελατών των ιερόδουλων για να μειωθεί και η πορνεία. Και,…. την αποχώρηση από τις ΕΤΑΙΡΙΕΣ τους.
Την επόμενη φορά που θα δείξουν με το δάχτυλο, αυτές οι ΕΤΑΙΡΙΕΣ, τον » ισόβιο αθάνατο χαρισματικό και αλάνθαστο» Πρόεδρο της Βόρειας Κορέας για αντιδημοκρατικές διαδικασίες να κοιτάξουν τον εαυτό τους στον καθρέπτη, δεν είναι καλύτερες αυτές οι ΕΤΑΙΡΙΕΣ και δεν είναι ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ. Είναι ΛΗΣΤΕΣ ληστείες και καπηλεύονται την Δημοκρατία για να κλέβουν και να ληστεύουν τον άμοιρο λαό που τον κρατούν σε συνθήκες φτώχειας αμάθειας υποτέλειας και δουλείας.

Οι «εταιρίες» είναι όπως οι Ιερές Τράπεζες, όταν κερδίζουν, κερδίζουν μόνες τους όλα τα κέρδη, όταν χάνουν, είναι ανεύθυνες, δεν έχουν ευθύνη, χάνει ο υπεύθυνος λαός.,,,στις Δημοκρατίες της ολικής ανευθυνότητος.

Corporatocracy, Εταιροκρατία. Αρκετοί μελετητές έχουν συνδέσει τη μαζική φυλάκιση των φτωχών στις Ηνωμένες Πολιτείες με την άνοδο του νεοφιλελευθερισμού. Ο κοινωνιολόγος Loïc Wacquant και ο μαρξιστής οικονομικός γεωγράφος David Harvey έχουν υποστηρίξει ότι η ποινικοποίηση της φτώχειας και της μαζικής φυλάκισης είναι μια νεοφιλελεύθερη πολιτική για την αντιμετώπιση της κοινωνικής αστάθειας μεταξύ οικονομικά περιθωριοποιημένων πληθυσμών. Σύμφωνα με τον Wacquant, αυτή η κατάσταση ακολουθεί την εφαρμογή άλλων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, οι οποίες επέτρεψαν την περιστολή του κράτους κοινωνικής πρόνοιας και την άνοδο της τιμωρητικής εργασίας , αυξάνοντας παράλληλα τον εξευγενισμό των αστικών περιοχών, την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων λειτουργιών, η συρρίκνωση της συλλογικής προστασίας για την εργατική τάξη μέσω της οικονομικής απορρύθμισης και της αύξησης της κακοπληρωμένης, επισφαλούς μισθωτής εργασίας . Αντίθετα, είναι εξαιρετικά επιεικής όσον αφορά τα άτομα που ανήκουν στα ανώτερα κλιμάκια της κοινωνίας, ιδίως όταν πρόκειται για οικονομικά εγκλήματα της ανώτερης τάξης και εταιρειών όπως η απάτη , η υπεξαίρεση , το εμπόριο εμπιστευτικών πληροφοριών , οι πιστώσεις και οι ασφάλειες απάτη , ξέπλυμα χρήματος και παραβίαση εμπορικών και εργασιακών κωδίκων. Σύμφωνα με τον Wacquant, ο νεοφιλελευθερισμός δεν συρρικνώνει την κυβέρνηση, αλλά δημιουργεί ένα «κράτος των καρεκλοκενταύρων» με λίγη κυβερνητική εποπτεία για όσους βρίσκονται στην κορυφή και αυστηρό έλεγχο αυτών που βρίσκονται στο κάτω μέρος. ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Σε συλλογικά προβλήματα δεν υπάρχουν προσωπικές λύσεις και επειδή αυτό το πρόβλημα είναι σε ένα συλλογικό παγκόσμιο πλέον επίπεδο, θα πρέπει να λυθεί και σε αυτό το παγκόσμιο επίπεδο. Κανένα κράτος μόνο του δεν μπορεί. Διαφορετικά η ημέρα της εξαφάνισης των Δεινοσαύρων των Ανθρωπίδων….δεν αργεί και θα μεταβούμε στην παλαιολιθική εποχή και τον Παράδεισο της Λεμουρίας, την Χρυσή Εποχή του Κρόνου, να κυκλοφορούμε ως άσαρκα πνεύματα στη Γη.

Αστραία

Άνω κάτω, χθες οι πατριάρχες του Facebook μετά από τις σφυριές, το χτύπημα του Ηφαίστου με το σφυρί , άρχισαν να χτυπούν το κεφάλι τους στον τοίχο, με όλη αυτή την κατάσταση που έχουν φέρει σε μία ολόκληρη κοινωνία, διαφθορά διαπλοκή μεγάλη εγκληματικότητα, εγκλήματα ειδεχθή και πορνεία, ανεύθυνοι παντελώς αυτοί.
Έχουν κάνει και νόμο που απαλλάσσουν τον εαυτό τους, από κάθε ευθύνη ενώ, είναι πρώτοι και καλύτεροι στα βραβεία στα γκαλά και στα τραπέζια, εκεί που αλληλοβραβεύονται και αλληλοχειροκροτούνται μεταξύ τους και ευλογούν τα γένια τους και τις γραβάτες τους.
Ξέρεις, αγαπητό μου ημερολόγιο, γιατί φορούν γραβάτες οι πατριάρχες, από πότε και τι συμβολίζει;
Οι άνθρωποι γενικώς φορούν διάφορα πράγματα για λόγους πρακτικούς αλλά κυρίως για λόγους συμβολικούς τα οποία εξελίσσονται ανάμεσα στους αιώνες.
Πολλά από αυτά είναι σύμβολα εξουσίας και Status quo της κατεστημένης διαμόρφωσης των πραγμάτων.
Έτσι, από τις κορώνες των πατριαρχών και των βασιλέων φτάσαμε στα απλά καπέλα των λουομένων στις παραλίες.
Οι άνθρωποι, και ειδικά οι άντρες ,παλιά φορούσαν περικεφαλαία, γιατί πολεμούσαν σώμα με σώμα για να προφυλάξουν το κεφάλι τους. Διάσημοι με περικεφαλαία είναι, ο Περικλής ο Λεωνίδας, ο Αλέξανδρος ο Οδυσσέας ο Κολοκοτρώνης. Οι πατριάρχες επειδή δεν πολεμούσαν ποτέ (έχετε δει Πατριάρχη με περικεφαλαία, μόνο κορώνα ) , βάζουν τους άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, όπως και αρκετοί βασιλείς , βάζουν τους κορώνα στο κεφάλι τους με μεγάλη μισαλλοδοξία και εγωμανία.
Οι υπόλοιποι ΕΜΕΙΣ, κυκλοφορούμε με καπελάκια απλής διαλογής προστατεύοντας το άνω μέρος της κεφαλής.
Η γραβάτα έχει να κάνει με το λαιμό, ένα σημείο και κέντρο σημαντικό, γιατί είναι το κέντρο των αποφάσεων του ανθρώπου.
Παλιά τους σκλάβους και τους δούλους, τους περνούσαν ένα κολάρο στο λαιμό και τους σέρνανε με αυτό.
Πολλοί κράτησαν την ανάμνηση και κρεμούν διάφορες αλυσίδες κουδουνάκια και σταυρούς και….. μερικοί και ….μαντηλάκια.
Τα μαντηλάκια, είχαν ως σκοπό να προστατεύσουν αυτό το κέντρο των αποφάσεων, το τόσο σημαντικό. Το βασικό χρώμα αυτού του κέντρου είναι το πράσινο, είναι το χρώμα της Γης, πράσινο. Η γη είναι πράσινη, θάλασσα είναι γαλάζια και ο ήλιος είναι χρυσός, τα έχουμε ξαναπεί αυτά, μην μπερδεύουμε τα χρώματα και τα ενεργειακά τους κέντρα και φθάνουμε στου ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ το χρωματικό σοκ και την αλ τσαντίρι, τριχρωμία. Τρία χρώματα δύσκολα συνδυάζονται και δεν ρέει καλά, η χρωματική ακτινοβολία.

Αυτό, το κέντρο των αποφάσεων, με την πάροδο του χρόνου, έχει εξασθενήσει και τα αρσενικά, ιδίως πάσχουν από έλλειψη χρώματος, που όλο το φυσικό τους σώμα εξασθενεί. Για αυτό βλέπουμε σήμερα ανθρώπους που δεν θα μπορούσαν να κουβαλήσουν μία ασπίδα και ένα δόρυ και να πολεμήσουνε με αυτά, ούτε πέντε μέτρα ενώ, παλιά πολεμούσαν και διάνυαν χιλιόμετρα. Έχει μειωθεί η ενεργειακή μάζα και έχουν εξασθενήσει τα ενεργειακά αποθέματα. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, η διατροφή, η καθιστική ζωή τα πλαστικά, τα συντηρητικά οι ορμόνες, τα κάνουν πιο μειονεκτικά. Πέραν, του ότι καταστρέφουν τη γονιμότητα με αποτέλεσμα να κάνουν εισαγωγή «γονιμοποιητών » αφροασιατικών φυλών. Όλα τα προβλήματα στη βάση τους, είναι προβλήματα ενέργειας και απαιτούν το σωστό χειρισμό και την οικονομία της ενέργειας. ‘Οταν η ενέργεια να πέφτει συνεχώς, αυξάνεται η εντροπία και να φτάνει μέχρι πέλματα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα με αυτή και με αυτούς τους ανθρώπους. Δεν είναι μόνο ότι δεν θέλουν , είναι και ότι, δεν μπορούν, και επειδή δεν μπορούν δεν θέλουν κι όλας.
Η έλλειψη χρώματος, η «πείνα » για χρώμα, οδήγησε και στις χρωματικές επιλογές της γραβάτας επειδή το αυστηρό δυτικό ντύσιμο επιβάλλει μία μονοχρωμία και ένα αυστηρό κουστούμι. Στην πραγματικότητα τα κοστούμια και ειδικά με τα σφιχτά παντελόνια ,επιφέρουν πολλά προβλήματα στην κυκλοφορία του αίματος και καταστρέφουν την γονιμότητα των ανδρών. Οι παλιοί χιτώνες είχαν καλύτερη ενδυματολογική εργονομία.
Από τους Λουδοβίκους λοιπόν και τους Κροάτες καθιερώθηκε, η γραβάτα ως στάτους Κβο της Νέας Τάξης πραγμάτων, μέχρι την γραβάτα του Mr Smith πρωταγωνιστή στο Matrix και των Golden boys της Wall Street ως ένδυμα ενδυματολογικό.
Οι περισσότεροι άντρες καταλήξανε «πατριάρχες » των χρηματιστηρίων με τα κουστουμάκια τους και τις γραβάτες τους, όλοι Mr Smith να παπαγαλίζουν οικονομικές θεωρίες και να πουλάνε στυλό σαν το λύκο της Wall Street με τον υπέροχο Λεονάρντο ντι Κάπριο στην εξαιρετική ερμηνεία.
Όσο πιο σφιχτή η γραβάτα, τόσο πιο ισχυρή η περσόνα, η δημόσια εικόνα, τόσο πιο πολύ το άτομο εγκλωβίζεται ξένο σε αυτό το σιδηρούν προσωπείο.
Αλλά το πρόβλημα δεν είναι αυτό, είναι ακόμη μεγαλύτερο και πιο σημαντικό και το πληρώνουμε όλοι.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι με αδύναμο και ανεπαρκή, το κέντρο των αποφάσεων, στο λαιμό, δεν μπορούν να πάρουν αποφάσεις, όχι μόνο δεν μπορούν να πάρουν την ευθύνη, δεν μπορούν να πάρουν αποφάσεις.

Το πιο δύσκολο πράγμα για έναν άνθρωπο σήμερα είναι να πάρει μία απόφαση, δειλός, άτολμος ευθυνόφοβος και αβέβαιος, ένας μικρός Μήτσος. Πέραν τούτου, δεν έχει μία σταθερή γνώμη και απόφαση, άλλη απόφαση παίρνει το πρωί, άλλη το μεσημέρι και άλλη το βράδυ. Αυτή ειδικά η εσωτερική διχογνωμία καταστρέφει και το μυαλό και το σώμα χωρίς αργοπορία.
Άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι τον πρώτο Μνηστήρα που σημάδεψε ο Οδυσσέας, ήταν ο Αντίνοος και ήταν στο λαιμό, γιατί αυτό τον τρόπο πήρε το κέντρο των αποφάσεων στα χέρια του.
Αυτή η αδυναμία, τους οδηγεί στο να μεταθέτουν συνεχώς το πρόβλημα στο διηνεκές και να φτιάχνουν συνέχεια άλλους οργανισμούς μαζί με τα αποτυχημένα συνεδρία που συνήθως κάνουν
Έτσι έχουμε πολύ μεγάλους οργανισμούς ιδρύματα, οργανώσεις και ένα πρόβλημα αποφάσεων που μετατίθεται συνεχώς σε κυλιόμενη σκάλα και σε κινούμενη άμμο.
Αυτοί οι οργανισμοί είναι πάρα πολλοί και στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και παγκοσμίως .Πληρώνονται πάρα πολύ καλά, στο να κάνουν απολύτως τίποτα και να κρατάν όλοι τον κόσμο και την ανθρωπότητα σε χαμηλά ενεργειακά ποσοστά, γιατί καταναλώνουν μεγάλα ενεργειακά αποφθέγματα και κάνουν έξοδα πολλά.
Δεν ξέρουν, από οικονομία τίποτα, αγαπητό μου ημερολόγιο, μόνο λόγια μεγάλα παχιά και πολλά.
Οικονομία είναι αυτό που λέει η ίδια η λέξη, οι νόμοι του ΟΙΚΟΥ, του σπιτιού, οι νόμοι της ύλης.
Τρώνε και πίνουνε του σκασμού, κατασπαταλούν τα ενεργειακά αποθέματα της γης, ληστρικά επιδεικτικά και οδηγούν όλη την ανθρωπότητα στο τέλος της και τον αφανισμό της.
Και τι γίνεται, αγαπητό μου ημερολόγιο, με αυτούς που δεν φορούν γραβάτα ,την ανεμίζουν και φορούν ζιβάγκο;
Είναι πιο καλύτεροι και αποτελεσματικοί
Όχι, αυτή είναι οι ΙΡΟΙ της εξουσίας , μανδαρίνοι, δεν έχουν εξουσία, τους χρησιμοποιούν απλώς για να κάνουν τις δουλειές τους, την βρώμικη δουλειά της εξουσίας. Δεν έχουν την εξουσία για αυτό και δεν φορούν γραβάτα, έχουν όμως τη μεγάλη ανοησία και του εαυτού του, απουσία
ΕΜΕΙΣ, όμως αγαπητό μου ημερολόγιο, θα συνεχίσουμε τον χορό, με ένα μαντηλάκι καλαματιανό
μερικές φορές και γύρω από το λαιμό και κατά προτίμηση …..πράσινο

Αστραία

Όταν συμβαίνουν οι τραγωδίες
….εμείς κοιτάζουμε τα τρένα της ιστορίας να φεύγουν χωρίς εμάς στη ροή της εντροπίας

Αυτά είναι τα προσόντα για την πρόσληψη ενός σταθμάρχη:
Απολυτήριο Λυκείου ή υψηλότερος τίτλος
Γνώση χειρισμού Η/Υ
Καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας
Να μην έχουν συμπληρώσει το 42ο έτος της ηλικίας τους
Αν και για να μπει κάποιος στον ΟΣΕ δεν θα πρέπει να είναι παραπάνω από 42 ετών, δεν ισχύει το ίδιο σε περίπτωση που αναβαθμιστεί η θέση του.

Ποια είναι «τα προσόντα» των πρωθυπουργών των προέδρων των υπουργών των βουλευτών των αρχιεπισκόπων των μητροπολιτών που κυβερνούν αυτή τη χώρα ελέω Θεού και την έχουν φέρει σε αυτό το χάλι και από ποιον να ζητήσουμε ευθύνες; Από το σταθμάρχη ή, από τον Θεό; Ανθρώπινο ή λάθος θεϊκό;
Τα τυπικά προσόντα της εξουσίας και των θέσεων εξουσίας είναι κυρίως τρία ( η γνωστή αγία τριάδα ):
1.Τα λεφτά, να έχεις λεφτά, όχι απαραίτητα δικά σου, μπορεί να είναι και δανεικά ή διασυνδέσεις με κέντρα χρηματοδότηση τραπεζικά.
2.Οι διασυνδέσεις με τα ίδια κέντρα παρα εξουσίας και τα κονέ, τα επικοινωνιακά τρικ και χαρίσματά της κακιάς ώρας. Να τους κάνεις τα χατίρια και να προσκυνάς συνεχώς στα τέσσερα.
3.Η γονική παροχή. Να είσαι γιος εγγονός πρώην πρωθυπουργού ή προέδρου, μπατζανάκης κουμπάρος και λοιπά

Τι έχουν τα έρμα και ψοφούν, το πρωί τα βγάζουμε το βράδυ τα βάζουμε;;;;
Με αυτά τα “προσόντα” της εξουσίας και των διορισμένων σταθμαρχών της, καμία Πολιτεία δεν μπορεί να λειτουργεί δίκαια και σωστά. Μόνο η εντροπία αυξάνει σταθερά στον θερμοδυναμικό θάνατο όλων μας.
Η λύση είναι μια:
Πραγματικά προσόντα προτερήματα και αξιοκρατία, ο σωστός άνθρωπος στην κατάλληλη θέση να κάνει σωστά την εργασία του και υπεύθυνα.
Παραδείγματα προσόντων και μειονεκτημάτων.
Άνθρωποι και κόμματα που χρωστούν και έχουν οδηγήσει την Ελλάδα στη χρεοκοπία είναι ακατάλληλοι για πρωθυπουργοί και για την πολιτική ηγεσία.
Αρχιεπίσκοποι και μητροπολίτες που είναι υπεύθυνοι για την πνευματικότητα αυτού του τόπου και περιφέρουν Άγιες Ζώνες, κάστανα και λείψανα κατεβάζοντας το νοητικό επίπεδο του ποιμνίου είναι υπεύθυνοι για αυτήν την έλλειψη και τη φτώχεια του πνεύματος.
Προσκυνημένοι πρόεδροι που προσκυνούν ή περιφέρονται σαν ανθοδέσμες και γλάστρες πετώντας άνθη και λουλούδια είναι ακατάλληλοι για την πρώτη θέση αυτής της χώρας.
Δικαστές διορισμένοι κολλητοί κομμάτων που πάνε όπου φυσάει ο άνεμος της κομματοκρατίας είναι επίορκοι για αυτή τη θέση της δικαιοσύνης
Μεγαλοδικηγόροι που φτιάχνουν συνέχεια νόμους είναι περιττοί για τη δικαιοσύνη.

Οικονομολόγοι χωρίς καμία εμπειρία παράδειγμα υγιούς επιχείρησης είναι παρωδία για την πραγματική οικονομία που ποτέ δεν είναι θεωρία αλλά, ΠΡΑΞΗ με ουσία.
Γιατροί σε μια κατάσταση της δημόσιας υγείας είναι επικίνδυνοι σε ένα σύστημα που βαθιά νοσεί.
Καθηγητές που δίνουν τα πτυχία σε αυτούς τους ανθρώπους είναι ανάξιοι δάσκαλοι.
Και οι λαοί, ο λαός που επιτρέπει σε αυτούς τους ανάξιους ανθρώπους να κατέχουν θέση εξουσίας, που τους ψηφίζει , τους προσκυνά, τους χειροκροτεί, που παρακολουθεί ελεεινά εμετικά θεάματα TV, χαζοχαρούμενους τηλεπαρουσιαστές και ξεμωραμένες τραγουδίστριες είναι υπεύθυνος για αυτές τις τραγωδίες.

Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες τους…στο χρόνο που απομένει, σε ένα έρημο από φαιάς ουσίας, σταθμό τρένων, που σε λίγο ……κανείς δεν θα μας περιμένει.

Αστραία

Πότε έχουμε δημοκρατία;

‘Οταν έχουμε πολίτες. Οι αυτοκρατορίες παράγουν υπηκόους και οι θεοκρατίες δούλους.

Οταν έχουμε βασιλεία και αυτοκράτορα έχουμε υπηκόους που χειροκροτούν τα ανύπαρκτα ρούχα του και όταν έχουμε θεοκρατία έχουμε δούλους που προσκυνούν τον δουλέμπορα θεό.
Δημοκρατία έχουμε όταν έχουμε πολ’ιτες Citizen (όχι human beings που δεν έχουν πόλεις, έχουνε σπηλιές ή τις καταντούν σαν και αυτές ) που συμμετέχουν στα κοινά και αναλαμβάνουν την ευθύνη με ό,τι τους αναλογεί σε αυτά.
Έχουμε έλλειμμα Δημοκρατίας όταν έχουμε πολίτες που απέχουν από τα κοινά που δεν γνωρίζουν ποιος και πως τους κυβερνά .
Έχουμε έλλειμμα Δημοκρατίας όταν έχουμε κληρονομική πρωθυπουργία και προεδρία, όταν ο ανιψιός γίνεται πρόεδρος του θείου προέδρου και ο γιος του πρωθυπουργού πρωθυπουργός και πάει λέγοντας.
Έχουμε έλλειμμα Δημοκρατίας όταν το κάθε κόμμα που ανεβαίνει τακτοποιεί τους δικούς του. Διορίζει συζύγους συντρόφους κουμπάρους μπατζανάκηδες και κολλητούς σε θέσεις-κλειδιά με μεταπτυχιακά και ντοκτορά και ενδιαφέρεται μόνο για την καρέκλα της εξουσίας και όχι για τη χώρα που κυβερνά.
Έχουμε έλλειμμα Δημοκρατίας όταν ο κάθε υποψήφιος βουλευτής τρέχει και φιλά το χέρι μητροπολιτών προς άγραν ψηφοφόρων μωρών.
Έχουμε έλλειμμα Δημοκρατίας όταν έχουμε πολλές φυλακές ( Βαστίλη) και πολλούς φυλακισμένους. Κάτι είναι σάπιο σε αυτό το βασίλειο της δημοκρατίας.
Έχουμε έλλειμμα Δημοκρατίας όταν έχουμε αύξηση της εγκληματικότητας και της εγκληματολογίας. Πρώτη είδηση κάποιο ειδεχθές έγκλημα.
Έχουμε έλλειμμα Δημοκρατίας όταν έχουμε αυτή την κατάντια και αυτό το χάλι των δημόσιων κτίριων πανεπιστήμιών σχολείων και νοσοκομείων.
Έχουμε έλλειμμα Δημοκρατίας όταν έχουμε πολλές εκκλησιές και τζαμιά που οι δούλοι του Θεού συνεχώς προσκυνούν σε αυτά και βγάζουν τις θρησκευτικές εικόνες και τα μακάβρια κομένα χέρια και πόδια μαζί με τις παντόφλες αγίων….. βόλτα .
Έχουμε έλλειμμα Δημοκρατίας όταν έχουμε πολλή Θεολογία στο ορθολογικά πανεπιστήμια και κάνουν επίτιμα μέλη αρχιεπισκόπους και μητροπολίτες, εκπροσώπους του μεγάλου δικτάτορα θεού.
Έχουμε έλλειμμα Δημοκρατίας όταν κάποιες κλίκες κλείνουν με τον Άλφα ή Βήτα λόγο τους δρόμους με αιτήματα κάλπικης σικέ διαμαρτυρίας.
Έχουμε έλλειμμα Δημοκρατίας όταν έχουμε περίσσευμα ζητιάνων αστέγων και επαιτείας στους δρόμους και η πορνεία ανθεί στα φαν κλαμπς.
Έχουμε έλλειμμα Δημοκρατίας όταν έχουμε περίσσευμα και επιδείξεις υποκριτικής φιλανθρωπίας. Όταν μοιράζουν ψίχουλα και επιδόματα ανεργίας σε λαοθάλασσα αυλοκολάκων και χαφιέδων που τους χειροκροτούν όταν αλληλοβραβεύονται.
Έχουμε έλλειμα Δημοκρατία ς όταν έχουμε αδιαφανές πόθεν έσχες των δημοσίων αρχόντων αξιόπιστο βιογραφικό και αθέμιτη ασυλία.
Έχουμε έλλειμμα Δημοκρατίας όταν κανείς αυτούς τους ανθρώπους, δεν τους εκτιμά πραγματικά.
Έχουμε έλλειμμα Δημοκρατίας όταν στη Βουλή των Ελλήνων συμμετέχουν αποκλειστικά οι μεγαλοδικηγόροι «γύπες» ανούσιοι τραγουδιστές μαϊντανοί, άχρωμοι ηθοποιοί, ανεπάγγελτοι μηχανικοί και φανφαρόνοι οικονομολόγοι και δεν εκπροσωπούνται όλες οι παραγωγικές τάξεις της χώρας.
Έχουμε έλλειμμα Δημοκρατίας όταν δεν έχουμε αδέκαστους δικαστες, έχουμε πολλούς νόμους μεγάλης παρανομίας και δεν υπάρχει σαφής διάκριση εξουσιών.
Κοντολογίς έχουμε έλλειμμα Δημοκρατίας όταν έχουμε πολλούς υπηκόους και πλήθος δούλων γιατί καμιά Δημοκρατία δεν μπορεί να αποτελείται δούλους και υπήκοους. Μόνο αυτοί είναι ανεύθυνοι και ευθυνόφοβοι. Για αυτό και η εξουσία τους καλλιεργεί σαν μανιτάρια με τη ψυχολογία του υπήκοου και του δούλου.Οι υπήκοοι  είναι πάντοτε γλείφτες και  υποτακτικοί, καλοπιάνουν τον γυμνό βασιλιά  για κανένα ρουσφέτι να περνάνε καλά και οι δούλοι είναι  πάντοτε δούλοι, έχουν την δουλική νοοτροπία,  γλύφουν τον  Θεό τον δωροδοκούν  για μία  θεσούλα στον  Παράδεισο με τα εγκεφαλικά κύτταρα μονίμως νεκρά. Οι πραγματικοί πολίτες όμως όχι, ποτέ δεν είναι δούλοι και υπήκοοι κανενός.
Η λύση είναι μια. Πολιτική Αγωγή που πρέπει να ξεκινάει από την ηλικία την προσχολική.
Ο καθένας να γνωρίζει τις ευθύνες του τα δικαιώματα του ως πολίτης και να συμμετέχει σε εύνομη και ωραία Πολιτεία και στα κοινά με Ουσία Φαιά.

Αστραία

πολίτες και πολίτευμα
Η δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα για πολίτες και για όσους αισθάνονται πολίτες και μόνο, όχι υπήκοοι και δούλοι κανενός.
Είναι ένα πολίτευμα που για πρώτη φορά δοκιμάστηκε σε πειραματικό στάδιο στην Αρχαία Ελλάδα και έβαλε τις βάσεις του ανθρώπινου πολιτισμού την σκέψης της Φιλοσοφίας και της εξέλιξης του homo sapiens.
Η δημοκρατία είναι το καλύτερο πολίτευμα και μια αδήριτη αναγκαιότητα για τους εξής βασικούς λόγους:
Απαιτεί τη συμμετοχή όλων στα κοινά προϋποθέτει και συνεπάγεται την ωριμάτητα την ευθύνη και την υπευθυνότητα όλων για τα κοινά.
Βασιλείς και οι αυτοκράτορες δεν έχουν πολίτες, έχουν υπηκόους και η θεοκρατία έχει δούλους του Θεού. Ο Θεός όμως ως υπέρτατη δικτατορία είναι πάντοτε στο απυρόβλητο και οι βασιλείς και αυτοκράτορες με την υπέρτατη εξουσία (ελέω Θεού ευλογία) που συγκεντρώνουν στα χέρια τους συνήθως κάνουν κατάχρηση εξουσίας.
Πέραν τούτου η κληρονομική εξουσία δεν συνάδει με την σωστή κυβέρνηση μιας χώρας.
Ο γιος του βασιλιά να γίνεται βασιλιάς και ο γιος του αυτοκράτορα να γίνεται αυτοκράτορας, παρ΄ότι βλέπουμε και στις σημερινές τύπου δημοκρατίες, τον γιο του πρωθυπουργού να γίνεται πρωθυπουργός και ο ανιψιός δήμαρχος και η αδελφή υπουργός.
Στη δημοκρατία πρέπει να γίνεται σαφή διάκριση εξουσιών όπως έχει τονίσει και ο μεγάλος φιλόσοφος Μοντεσκιέ και όχι Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει με τον παπά να ευλογάει τα γένια του.
Η δημοκρατία μπορεί να είναι προεδρική ή προεδρευόμενη.
Κατά τη άποψη μου καλύτερη είναι η προεδρική και ο Πρόεδρος να εκλέγεται από το λαό και όχι από τα κόμματα και να μην καταλήγει μία άχρωμη γλάστρα και άοσμο ανθοδοχείο. Σαφώς σε μια δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα δεν πρέπει όπως να υπάρχουν ναρκισσεύομενοι φιλάνθρωποι και ζητιάνοι επαίτες. Όσο περισσότερους ζητιάνους βλέπεις στους δρόμους τόσο λιγότερη δημοκρατία έχεις με αυτάρεσκους φιλανθρώπους κυράδες και παπάδες που βασιλεύουν δοξολογώντας τον Κύριο σε σύγχρονες φεουδαρχίες.

Με τον όρο πολίτευμα ή πολιτικό σύστημα εννοείται το σύνολο των θεσμών, σύμφωνα με τους οποίους κυβερνάται ένα κράτος ή μια πολιτεία. Σε ό,τι αφορά το συνταγματικό δίκαιο είναι η ιδιάζουσα τάξη, σύμφωνα με την οποία η εκάστοτε πολιτεία ρυθμίζει την οργάνωση της εξουσίας και την θέση των πολιτών μέσα σε αυτή την τάξη. Ένας κάπως διαφορετικός -αλλά ισχύων- ορισμός για το πολίτευμα είναι πως πρόκειται για το σύνολο των κανόνων που καθορίζουν ποια είναι τα άμεσα όργανα της πολιτείας, τον τρόπο εκλογής τους, τις μεταξύ τους σχέσεις και τον κύκλο αρμοδιότητάς τους, όπως επίσης και την σχέση των ατόμων προς την πολιτική εξουσία.
Πολιτεύματα υπάρχουν επί της ουσίας από τότε που διαμορφώθηκε η κοινωνική μονάδα του ηγεμονικού οίκου κατά την εκπνοή της Νεολιθικής, στη Χαλκολιθική. Ωστόσο, η συγκεκριμένη έρευνα επί των πολιτευμάτων ανάγεται στην αρχαία Ελλάδα, με κύριο εκπρόσωπο τον Αριστοτέλη. Πριν από τον Αριστοτέλη ασχολήθηκε με το θέμα και ο Ηρόδοτος, ο οποίος διέκρινε τρία είδη πολιτεύματος, τη μοναρχία, την ολιγαρχία και τη δημοκρατία ή ισονομία, όπως την αποκαλούσε (Ηρόδ. Γ΄ 80-83). Την ίδια περίπου διάκριση μεταξύ των πολιτευμάτων κάνει ο Ξενοφών (Απομν, 4.6.12), ο Ισοκράτης (Παναθ. 259-260) και ο Πλάτων (Πολιτικός, 291,292).
Η Δημοκρατία (ετυμ. δημοκρατία < (δῆμος) δημο- + -κρατία (< κρατέω < κράτος) είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού. Κεντρικό χαρακτηριστικό της δημοκρατίας είναι η λήψη αποφάσεων με ψηφοφορία των πολιτών (στην άμεση δημοκρατία, στις εκλογές ή στα δημοψηφίσματα) ή κάποιων αντιπροσώπων τους (στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία). Οι ακρογωνιαίοι λίθοι της, περιλαμβάνουν την ελευθερία του συνέρχεσθαι και του λόγου, την κοινωνική ισότητα, τη συμμετοχή στα κοινά και το δικαίωμα στη ζωή. Θεσπίστηκε από τον Κλεισθένη για πρώτη φορά, στην Ελλάδα (στην Αθήνα συγκεκριμένα) το 508 π.Χ.

Κατά τον Αριστοτέλη, είναι το πολίτευμα στο οποίο επικρατούν οι απόψεις της πλειοψηφίας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι πολίτες της μειοψηφίας δεν έχουν και αυτοί τα ίδια δικαιώματα. Με την προϋπόθεση ότι οι ενέργειες όλων των πολιτών περιορίζονται μέσα σε ορισμένα όρια. Τα όρια αυτά στις δημοκρατίες τα καθορίζουν οι νόμοι και δεν πρέπει να τα υπερβαίνει κανείς. Γιατί η υπέρμετρη δραστηριότητα (ασυδοσία) του ενός περιορίζει την ελευθερία του άλλου.
Υποδιαιρέσεις πολιτευμάτων κατά Αριστοτέλη
Δημοκρατία -ισότητας, αδιακρίτως ίσα δικαιώματα
Δημοκρατία -καθοριζόμενη από μικρά κοινωνικά τμήματα
Δημοκρατία -καθοριζόμενη από άμεμπτους πολίτες
Δημοκρατία -καθολικής συμμετοχής
Οχλοκρατία -τα ψηφίσματα υπερβαίνουν των νόμων

Άριστη δημοκρατία είναι εκείνη που δεν έχει ούτε πάρα πολύ πλούσιους ούτε πάρα πολύ φτωχούς πολίτες. Θαλής ο Μιλήσιος

Γιατί οι πολύ πλούσιοι ελέγχουν την κυβέρνηση πιόνι με το χρήμα και οι πολύ φτωχοί δεν μπορούν να συμμετέχουν στα κοινά, απέχουν ή χειραγωγούνται και εκμαυλίζονται από την εξουσία. Είναι η μεγάλη οικονομική ανισότητα που οδηγεί στην κοινωνική αδικία και διαφθορά και εμποδίζει την δημοκρατία να λειτουργήσει δίκαια σωστά και αποτελεσματικά. Και αυτό είναι ευθύνη όλων μας.

Αστραία